คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : Chapter 7.2
ผมเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกับคิดคำที่พ่อเตือนมาในหัวไปด้วยกลายๆ
เมื่อออกจากความคิดส่วนตัวอีกทีก็มายืนอยู่หน้าห้องของตัวเองเสียแล้ว
“ฟานคงจะเข้าไปแล้วมั้ง..”
ผมพึมพำก่อนตัวเองเบาๆ แล้วเปิดประตูเข้าห้องไปอย่างช้าๆ กะว่าจะแกล้งฟานเสียหน่อย
“อ้าว มาแล้วเหรอ?”
เมื่อผมผลักประตูเข้าไป
เสียงของฟานที่ไม่คิดว่าจะได้ยินเสียงประตูได้ดีขนาดนั้นก็ทักผมขึ้นมา
มันทำให้ผมรู้สึกไม่อยากจะนินทาฟานกับใครซะแล้วสิ รู้สึกว่านินทาไป
ฟานก็คงอาจจะได้ยิน..
“อืม พอดีพ่อขอคุยด้วยอะ” ผมตอบกลับไปพร้อมกับเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาเตรียมจะไปอาบน้ำล้างตัวจากอาหารมากมายที่กินเข้าไปแล้วเปื้อนเสื้อผ้า...แม่ไม่อยู่แล้วต้องซักผ้าเอง...
“เดี๋ยวเราขอไปอาบน้ำก่อนนะ”
ผมบอกก่อนที่จะเดินเข้าประตูห้องน้ำที่ปลายเตียงไปแล้วก็ปิดประตูกันฟานเข้ามา...เอิ่ม...
ผมเข้าไปในห้องน้ำพร้อมกับคิดเรื่องฟานไปเรื่อยๆ
บางทีผมก็คิดว่าจะเป็นอะไรกับฟานมากกว่าเพื่อน แต่พอนานเข้า
ความคิดแบบนั้นมันก็หายไปจากหัวแบบดื้อๆ และบางครั้งมันก็กลับมารู้สึกแบบนั้นใหม่
ผมโคตรไม่เข้าใจจริงๆ
....ของขวัญที่ไม่เคยให้ใครมาก่อนแต่ต้องโกหกว่าให้มาทุกคน....
....การหอมแก้มที่มันไม่มีเหตุผล
หรือไม่ก็มี....
สิ่งที่ผมทำลงไปมันคืออะไร
บางทีผมก็ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าการทำแบบนี้มันจะให้ให้ฟานเกลียดผมมากขึ้นหรือเปล่า ผมก็ไม่มั่นใจตัวเองเสียเลย
ผมเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับเอาผ้าขนหนูเช็ดผมแล้วยิ้มเจื่อนๆ
ให้ฟานแล้วไปแต่งตัว เมื่อแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยก็โยนผ้าขนหนูให้ฟานแล้วยิ้มบางๆ
---------------------------------------------------------------------
เมื่อหนังจบลงไปแล้ว
ผมก็เข้าห้องน้ำไปแปรงฟันเพื่อล้างคราบขนมที่กินกันเข้าไปแล้วหยิบแปรงสีฟันอันใหม่ให้ฟานใช้วางไว้ในห้องน้ำ
“ฟาน แปรงฟัน”
ผมบอกฟานเมื่อเดินออกจากห้องน้ำแล้วฟานก็ทำท่าจะยืนขึ้นแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ
“อืม” ฟานตอบผม
หลังจากที่ฟานเข้าไปในห้องน้ำแล้วผมก็มานั่งเก็บเศษขยะที่เหลือก่อนจะนอนลงบนเตียงจนลืมเรื่องที่จะบอกฟาน...
....แปรงสีฟัน...
----------------------------------------------
02:00 นาฬิกา
ผมตื่นขึ้นมากลางดึกพร้อมกับอาการปวดฉี่
‘คงกินน้ำมากไปมั้ง’
ผมคิดก่อนจะลุกจากเตียงแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำพร้อมกับอาการงัวเงีย
.
.
.
.
ผมรู้สึกใจเต้นตึกตักเมื่อเห็นแปรงสีฟันที่ผมหยิบให้ฟานยังอยู่ที่เดิมไปเปลี่ยนไปไหน
ผมถึงกับปรี่เข้าไปเพื่อจับดูที่ขนแปรงสีฟัน
‘มันแห้งมาก..’ ผมรำพึงรำพันในใจก่อนจะยิ้มกว้างออกมา
----------------------
หลังจากที่ผมเข้าเข้าห้องน้ำเสร็จไปแล้ว
ผมก็เดินมาที่เตียงพร้อมกับล้มตัวนอนลงอีกครั้งหนึ่ง
แล้วมองหน้าฟานที่กำลังหันมาทางผม...แล้วผมก็ขยับน้าตัวเองไปใกล้ๆ หน้าของฟานแล้ว
ประทับจมูกลงบนหน้าผากฟานเบาๆ
END CHAPTER 7
*********************************************************************
ตอนนี้สั้นมากครับ ש_ש
หมดช่วงกุ๊งกิ๊งแล้วว ตอนต่อไปติดตามชมดราม่าเลยนะครับ >M<!!
ความคิดเห็น