คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : Chapter 6.2
23.47 นาฬิกา
ผมกับเอปน์เพิ่งดูหนังจบไปเมื่อกี้นี้ก่อนที่จะเก็บกวาดห้องที่ขยะรถรุงรังเพราะขนมที่เอามากินเล่นตอนดูหนัง
และพวกเราสองคนก็หวังว่าคงจะไม่มีมดมาตอมหรอกนะ
“เป็นไง
หนุกมะ” เอปน์ถามผมในขณะที่ผมกำลังหยิบห่อขนมเพื่อทิ้งในถังขยะในห้องน้ำ
ทำไมน่ะเหรอ ‘ขืนทิ้งไว้ข้างนอก
คงจะไม่รอดจากมวลมหาประชากรมดหรอกเนาะ’ และถ้าหากมดมันกัดละก็
บรึ๋ย ไม่อยากจะคิดเลยจริงๆ
“ก็หนุกดีนะ เดี๋ยวยืมกลับบ้านไปปก็อปลงแผ่นหน่อยดิ”
ผมพูดด้วยน้ำเสียงอย่างน่าไม่อายพร้อมกับหัวเราะคลอเบาๆ
“หาดูง่ายจะตาย
เรื่องนี้” เอปน์ยื่นมือมาขยี้หัวเบาๆ ก่อนจะกลับไปเก็บของต่อ แต่ว่าผมกลับชะงักไปชั่วขณะ
มือของเอปน์ที่ลูบบนหัวผมมาเมื่อครู่นี้มันอบอุ่นมาก แม้แต่พ่อลูบหัวผม
ผมก็ไม่ยักจะรู้สึกแบบนี้เสียเลย แม้แต่นิดเดียวจริงๆ
ความรู้สึกแบบนี้มันคืออะไร?
“ไปๆ แปรงฟันนอนได้แล้ว”
ในขณะที่ผมกำลังตกในภวังค์อยู่ เอปน์ก็เรียกผมแล้วบอหไปแปรงฟัน
ซึ่งผมก็ตอบกลับไปโดยทันทีไม่ได้คิดอะไร “อึม”
“แปรงสีฟันใหม่อยู่ตรงตู้ข้างกระจกอะ
หยิบไปใช้เลยนะ” ในขณะที่ผมกำลังจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ เอปน์ก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง
“อืม”
ผมพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปแล้วจัดการแปรงฟัน
-------------------------
ผมเดินออกมาจากห้องน้ำ ก็พบว่าเอปน์ปิดไฟแล้วขึ้นนอนบนเตียงไปแล้ว
ผมจึงไม่อยากจะรบกวนอะไรก็เดินดุ่มๆ เพื่อไปขึ้นไปนอนบนเตียง
เตียงของเอปน์เป็นเตียงขนาดเกือบคิงส์ไซส์
ที่นอนได้ประมาณสองคน แต่ผมก็ไม่รู้ว่าที่ซื้อเตียงใหญ่ขนาดนี้มา
เอปน์เป็นคนนอนดิ้นรึเปล่าเนี่ย
ผมเดินไปยังเตียงก่อนจะขึ้นไปแล้วล้มตัวลงนอน
จัดแจงเอาผ้าห่มมาห่มกันความหนาวจากแอร์ที่โคตรเย็น
.
.
.
“ฝันดี” ในขณะที่ผมกำลังจะเคลิ้มหลับไปนั้น
เอปน์ก็พูดออกมา ผมที่กำลังจะหลับอยูมะรอมมะร่อ
“อืม”
จบบทที่ 6
ความคิดเห็น