คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บ่น
1
วันที่ 13 กรกฎาคม…
วันนี้ก็เป็นวันที่อากาศดีน่ะสินะ ก็ประมาณนี้ล่ะ มั้ง! สำหรับนักเรียน ม.ปลายปีสุดท้าย แต่เอ?!…..นี่ผมกำลังพูดอยู่กับใครหว่า… !!!
“นี่พี่ฟรีค่ะวันนี้หนูเอากรรไกรออกมาจากห้องพี่เพื่อไปทำงานฝีมือน่ะค่ะ”
“งั้นเหรอ…? จะเอาไปก็ไม่ว่าอะไรหรอก แต่คราวหน้าน่ะ…”
“รู้แล้วค่ะพี่ไปก่อนนะค่ะพี่!!...บาย” หลังที่เธอตอบออกมาอย่างสดใสเธอก็วิ่งไปรวมกับกลุ่มเพื่อนที่กำลังรออยู่อีกด้านหนึ่งของถนน ในตอนนั้นเองผมสำถึงแววตาที่ดูจะรังเกียจพี่ชายที่ดันใจดีเกินมาส่งน้องสาวถึงที่หน้าโรงเรียน ก็ไม่แปลกอะไรหรอก…เพราะเดี๋ยวนี้ข่าวเกี่ยวกับความสำพันธ์แบบพี่ชายกับน้องสาวก็มีออกมาบ่อยๆ ราวกับ…สังคมไทยกำลังเปลี่ยนไปตามยุคโลกาล่ะนา… แต่ขอบอกเอาไว้อย่างหนึ่งว่าผมไม่ได้เป็นโลลิคอนนะ แล้วอีกอย่างผมก็ไม่ใช่พวกที่พอเห็นเด็กสาวตัวเล็กวิ่งไปมาแล้วจะเกิดอารมณ์ได้หรอกเฟ้ย! ….ว่าแต่นี่ผมกำลังคิดอะไรอยู่ฟร้ะเนี่ย?
เอาล่ะ คราวนี้เรามาเข้าเรื่องของเราเลยดีกว่า หวัดดีครับ ตัวผมมีชื่อว่าฟรีครับอายุ17ปีตอนนี้กำลังเรียนอยู่ม.ปลายของโรงเรียนรัฐแห่งหนึ่งในcrossway ความจริงแล้วพวกเราพึ่งย้ายบ้านมาจากtime cityน่ะด้วยเหตุผลบางประการจึงไม่สามารถเล่าได้ ในขณะที่ตัวผมเล่าเรื่องของผมอยู่นี้ตัวผมก็กำลังเดินทางไปโรงเรียนอยู่นะครับ โรงเรียนของผมมีช่อว่าโรงเรียน hermit person blowเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงในระดับกลางของเมืองนี้เลยก็ว่า(ล่ะม็ง!) ในตอนที่ผมกำลังบ่นอะไรก็ไม่รู้อยู่คนเดียวจู่ๆก็มีใครก็ไม่รู้มาจับที่บ่าผมเข้าอย่างแรง
“ไง!...ไปส่งน้องสาวไปโรงเรียนแล้วเหรอวะไอ้โลลิคอน!”คนที่อยู่ข้างหลังผมก็คือไอ้จอนนี่กับไอ้โจสองคนนี้เป็นเพื่อนของผมเอง
“เอๆนี่…ไอ้ฟรีได้ข่าวว่าวันนี้มีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามาเรียนไม่ใช่เหรอ? ไม่รู้ว่าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายกันแน่เนี่ย!? “ไอ้จอนนี่ฉายาของมันคือนกพิราบคาบไก่ย่าง 5ดาวมันน่ะไม่ว่าจะมีความเปลี่ยนแปลงอะไรในโรงเรียนนี้ส่วนมากแล้วหมอนี่มักจะรู้ก่อนใครเค้าทุกทีและ ส่วนคำว่าไก่ย่าง5ดาวมาจากการที่มันชอบกินไก่มากโดยเฉพาะไก่ย่าง….คำนี้ไม่สามารถออกอากาศได้เดี๋ยวจะมีปัญหาด้านลิขสิทธิ์ยิ่งช่วงนี้ตัวผมยิ่งมีของเถื่อนกองเต็มห้อง
“ถ้าเป็นผู้หญิงก็ดีนะ ยิ่งตอนนี้บรรยากาศของห้องเรามันยิ่งรู้สึกจะอึมครึมราวกับว่าที่บ้านของนักเรียนทุกคนกำลังถูกกดดันอย่างรุนแรงจากพวกวัยรุ่นที่กำลังก่วนเมืองกันอยู่ในขณะนี้อีกด้วยน่ะ”
“เฮ้นี่แกกำลังเปรียบเทียบอะไรอยู่ฟร้ะ !!...ฟังดูรู้สึกจะงงๆยังไงไม่รู้ว่ะ”ผมตอบกลับไปทันทีราวกับว่านี่เป็นเรื่องปรกติที่คนทั่วไปเขาก็ทำกัน
…หลังจากที่เราบ่นเกียวกับเรื่องนั้นเรื่องนี้ตามประสาคนรู้จักกันเสร็จพวกเราก็เข้ามาในห้องเรียน
“เอาล่ะทุกคนคาบแรกของวันนี้เป็นวิชาโฮมรูม! ”
“งั้นเหรอ?” ผมไม่ว่าจะเป็นวิชาอะไรผมก็ไม่สามารถที่จะทำคะแนนไปมากกว่าผ่านแบบฉิวเฉียดไปดีหรอกเพราะงั้นวิชาโฮมรูมจึงเป็นวิชาเดียวที่ผมรู้สึกว่าสนุกสุดๆไปเลยอะไรประมาณนี้ล่ะมั้ง!?
“วันนี้อาจารย์มีนักเรียนที่เพิ่งย้ายมาใหม่ อยากจะมาแนะนำให้รู้จัก ”หลังจากที่อาจารย์พูดจบก็มีเสียงดังมาจากทั่วทุกมุมห้อง นั่นไงล่ะ…นี่พวกแกคงจะแอบหวังอะไรอยู่ล่ะซิท่า
ทันใดนั้นเองเงาของคนๆหนึ่งก็ส่องเข้ามาที่หน้าห้อง เสียงที่ดังอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุดถึงจะมีอะไรมาขัดขวางอย่างถึงที่สุดก็ตามพลันสงบลง! …….. …….แม้แต่ตัวผมก็รู้สึกถึงออร่าแห่งความหวังที่ถูกปล่อยออกมาอย่างมากมายในตอนนี้
“สวัสดีครับ ผมชื่อว่า เทรดครับ (tread)…..”
“เอ๋!...?”อะไรหว่า
“มีอะไรกันเหรอครับ? ทำไมทุกคนถึงได้เงียบกันไปแบบนั้นล่ะครับ นี่มันผมพูดอะไรผิดไปเหรอครับ?!”ผมกำลังอึ้งอยู่…
“เอ่อคือมันก็ไม่มีอะไรหรอกนะเทรด …คุง!? แต่ว่าทำไมเธอถึงได้พูดว่าครับล่ะเธอเป็นผู้หญิงไม่ใช่เหรอ…”ใช่แล้วล่ะครับอาจารย์ ผมรีบแสดงความคิดเห็นในความคิดทันที
“อ้าว?... ก็คนที่มีดึ๋งดั๋งๆๆแบบนี้เขาเรียกว่าผู้ชายไม่ใช่เหรอ?”เอ๋!!!?... นี่แม่คุณนี่เธออยู่ม.ปลายแล้วนะ
“นี่!!!... อำกันเล่นอยู่ใช่ไหมฟร้ะ?!.... …. นี่เธอไปอยู่ส่วนไหนของโลกจนถึงอายุ 17ฟร้ะเนี่ย! ถึงแม้จะเป็นผู้หญิงฉันก็จะไม่เว้นหรอกนะเฟร้ย! วัยต่อต้าน หรืออาการเบี่ยงเบนทางเพศหรือว่ายังไงก็ช่างเถอะแต่นี่มันชีวิตจริงนะจะทำอะไรๆ ก็ตั้งใจหน่อยเซ่!!!!...”
“เอ่อคือฟรีเธอช่วยนั่งลงก่อนเถอะเพื่อนๆเขาตกใจกับคำพูดของเธอหมดแล้วนะ”หา!! พลาดซะแล้วเราดั้นทำเป็นจริงเป็นจังกับชีวิตไปซะได้
“เอ่อ…ขอโทษครับ(_ _)”แล้วในขณะที่ผมกำลังขอโทษอยู่นั้นเอง
ฮือ……ๆๆ!... เอ๋ !?เสียงอะไรน่ะ ผมรีบหันหน้าไปทางต้นเสียงนั้นทันที แล้วในช่วงเวลาที่กำลังหันไปนั้นเองก็รู้เหมือนกับว่าทุกคนกำลังหันไปทางเดียวกับผมเหมือนกัน
“ฮือ…”
“นี่เธอเป็นอะไรไปน่ะ…!?”ไม่มีเสียงตอบกลับใดๆ หลังจากนั้นเธอก็ลุกขึ้นแล้ววิ่งออกไปจากห้องทันที…
“เอ่อเทรด! จะไปไหนน่ะเดี๋ยวก่อน…”อาจารย์รีบวิ่งตามไปทันทีแต่รู้สึกว่าคงตามไม่ทันเพราะรู้สึกถึงเหงื่ที่เริ่มซึมออกมา
หลังจากนั้นพวกเราก็เรียนกันต่อ ราวกับ…ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้นั้นเป็นเพียงละครฉากหนึ่งของวันนี้ แต่ว่าพอลองนึกๆดูแล้วมันก็แปลกจริงๆเลย ทำไมใยนั่นถึงพูดแนะนำตัวราวกับว่าเรื่องที่เธอพูดเป็นเรื่องจริง ราวกับว่ามันเป็นเพียงแค่บทสนทนาบทหนึ่งเพื่อแสดงความรู้จักกับทุกในห้องเรียน ราวกับนี่เป็นสิ่งที่เธอถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เด็กว่าเธอคือผู้ชายอย่างนั้นแหล่ะ “มันอะไรกันแน่เนี่ย?...แต่ก็ช่างเถอะ”ผมตอบออกมาพร้อมกับถอนหายใจ
วันต่อมา…
คนที่มาปลุกผมให้ตื่นนอนตามปรกติก็ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก? น้องสาวผมเอง
“พี่ชายค่ะ…!! ตื่นได้แล้วๆ ”ผมลืมตาตื่นขึ้นพร้อมกับความรู้สึกที่ว่าถ้าไม่มีคุณน้องสาวคนนี้ผมคงจะไม่สามารถเรียนจบได้หรอกล่ะมั้ง?
“จ้าๆ…ตื่นแล้ว”ผมรีบลุกขึ้นแล้วเดินออกไปล้างหน้าอย่างว่าง่าย เฮ…เมื่อวานนี้น่ะมันคงจะเป็นความฝันน่ะซินะ แต่ว่าถึงแม้มันจะเป็นอะไรก็ช่างยังไงมันก็ไม่เกี่ยวกับผมนี่นา
ที่โรงเรียน...
“เครารพ…นั่ง”เอาล่ะวันนี้ล่ะต้องตั้งใจเรียนหน่อยซะแล้ว เพราะตอนนี้มันก็ใกล้สอบแล้วนี่นา
“เอาล่ะๆ นักเรียนทุกคน เอ่อเป็นที่รู้กันอยู่แล้วว่าเมื่อวานเรามีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามา…แต่ว่ามีเหตุจำเป็นบางอย่างที่ทำให้เธอต้องกลับบ้านอย่างกระทันหัน”นะ…นี่มันอะไรหว่า?! “เพราะงั้นเธอก็เลยอยากจะขอโทษและแนะนำตัวกับทุกคนอีกครั้งหนึ่งน่ะ”และในตอนนั้นเองร่างของเด็กสาวก็ปรากฏขึ้นมาที่หน้าชั้นพร้อมกับเอื้อนเอ่อชื่อของตัวเองออกมาราวกับว่านี่คือการประกาศพรจากพระเจ้า…
“อะ…เอ่อ!!!คะ..ค่ะ !คือว่ะ หวัดดีค่ะ!?.... ..ฉันชื่อว่า เทรด บราวเนติกค่ะ.!! ฝากตัวด้วยนะค่ะ แล้วก็ต้องขอโทษด้วยนะค่ะที่เมื่อวาน…ผมเอ้อ!?ทำอะไรหลายๆอย่างจนทำให้…ค่ะจนทำให้พวกคุณตกใจไปน่ะค่ะ!”หลังจากที่พูดจบแล้วเธอก็หันหน้ามาทางผมแวบหนึ่งด้วย.. เย้ย!!!?...แล้วแบบนี้เนี่ย? มันมีความหมายอะไรรึเปล่าเนี่ย?
“งั้นเทรดเธอหาที่นั่งได้เลยนะ”
“ค่ะ งั้นดิฉันขอนั่งตรงนี้ได้ใหมค่ะ…”เธอหันหน้ามาทางผมแล้วมานั่งโต๊ะด้านข้างผมอีกด้วย แล้วแบบนี้? มันมีความหมายว่ายังไงกันล่ะเนี่ย
ต่อมา…หลังจากที่เลิกเรียน
“วา…รีบกลับบ้านดีกว่าเรา”
“ ว่าไงๆ เป็นไงบ้างวะ…! ”คนที่ร้องเรียกผมก็คือ…ไอ้จอนนี่นั่นเอง
“มีอะไรอีก…ถ้ามีก็รีบบอกมาเลยเพราะเดี๋ยวฉันต้องไปรับน้องสาว”ผมตอบกลับไปอย่างหัวเสีย
“เป็นยังไงบ้างว่ะแม่สาวน้องคนที่มาใหม่นั่นน่ะ”
“ก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษนี่…”ผมพูดโดยไม่หันมามองจอนนี่ หลังจากนั้นหมอนั่นก็เลยหยุดเดิน
“เอ๋…? มีอะไรงั้นเหรอจอนนี่? ”
“โทษทีว่ะเพื่อน ขอโทษจริงๆที่ฉันกลับด้วยไม่ได้”ผมหยุดแล้วหันมาถามทันที เพราะตามปรกติพวกเรามักจะกลับบ้านด้วยกันเพราะบ้านของไอ้จอนนี่อยู่ใกล้กับบ้านของผม
“มีธุระงั้นเหรอ?...”
“เปล่าหรอก พอดีมีนัดกับสาวคนหนึ่งน่ะ”
“โห…!!!? สุดยอดเลยอ่ะ ไม่อยากเชื่อเลยว่าแกแอบคบกับสาวด้วย”
“มาแล้วเฟ้ย!! ชีวิตม.ปลายของฉัน”หลังจากที่โม้เสร็จ หมอนั่นก็รีบวิ่งออกไปพร้อมกลับตะโกนมาทางผมว่า
“แกเองก็รีบๆหาเข้าก็แล้วกันชีวิตม.ปลายมันถึงจะสดชื่น เหมือนอย่างฉันนี่ไง”
บ้าเอ้ย! นี่มันบ้าชัดๆเลยทำไมไอ้จอนนี่มันถึงมีแฟนก่อนตูเฟร้ะเนี่ย …? หน้าตามันก็ไม่หล่อกว่าเราเลยนี่นาหรือว่าไอ้จอนนี่มันโกหกเนี่ย? ไม่ซิเพราะตั้งแต่ที่เราเป็นเพื่อนกันมาเลยหมอนี่ไม่เคยโกหกเราเลยนี่นา และในขณะที่ผมกำลังคิดอะไรอยู่นั่นเองก็มีมือปริศนาโผล่เข้ามาจากด้านหลัง
“เหวอนี่มันอะไรกันเนี่ย!?...”ผมตกใจก็เลยรีบหันกลับไป พลันปรากฏร่างๆหนึ่งขึ้น ผมรีบผลักร่างนั้นออกทันทีด้วยควมตกใจ! จนทำให้ร่างนั้นกระเด็นล้มลง
“โอ้ย!!...”เสียงร้องหนึ่งดังขึ้น
“ขอโทษครับ!...เอ๋!?...น…นี่ๆๆ…เธอ!!!?”ร่างที่ล้มลงเมื่อกี้นี้เธอคือเด็กใหม่ที่ทำตัวแปลกๆเมื่อวานนี้…เทรดนั่นเอง
…หลังจากนั้น…
จากนั้นเธอก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงจับแขนของผมแล้วดึงผมไปในทันที “เอ้ย!...นี่เธอจะพาฉันไปไหนเนี่ย?”
“………”
“ไม่ตอบงั้นเหรอ?” ต่อมาเธอก็พาผมมาที่บ้านหลังหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลจากที่ๆเราเจอกัน
บ้านหลังนี้เป็นบ้านที่ค่อนข้างใหญ่ แต่ว่าตัวบ้านกับเก่าทรุดโทรม ราวกับว่ามันไม่ค่อยได้ถูกทำความสะอาดซักเท่าไหร่ แต่ว่าหลังจากที่สังเกตดูแล้วบ้านหลังนี้คงจะเป็นบ้านของไยนี่ล่ะมั้ง?...เอ๋…เดี๋ยวก่อนดิ! มาโรงเรียนวันแรกก็พาผู้ชายมาที่บ้านแบบนี้เนี่ย!?...มันหมายความว่ายังไงกันเฟร้ะ! หรือว่านี่เธออาจจะเป็นรักแรกพบอย่างงั้นเหรอ!? เฮยๆไม่น่าก็ไยนี่เพิ่งจะเคยรู้จักเราแค่แป๊ปเดียวเองนี่นา… คงจะไม่คิดอะไรแบบนั้นได้หรอก
สุดท้ายก็เข้ามาในบ้านจนได้…
“นี่…คุณฟรีจะดื่มอะไรไหมค่ะ?”เธอเริ่มพูดขึ้นหลังจากที่เรานั่งอยู่ในห้องรับแขกนานประมาณ 30 นาที
“ขอเป็นน้ำเปล่าก็แล้วกันครับ”ไอ๋!!?......บรรยากาศชวนอึดอัดนี่มันอะไรกัน ทำไมแม่นี่ถึงได้ดึงแขนผมมาแบบนี้ โอ้ย!! คิดมากไปมันคงจะไม่ได้อะไรขึ้นมาคงต้องถามซะแล้วซิ “เอ่อคือ ทำไมเธอถึงได้เชิญผมมาที่บ้านนี้ล่ะครับ…?”หลังจากนั้นเธอกันกลับมาแล้วตอบกลับมาว่า
“ได้โปรดเถอะค่ะ!...ช่วยทำให้ดิฉันกลายเป็นผู้หญิงด้วยเอะค่ะ” ……. …
“เอ๋!!!?... หมายความว่ายังไงเหรอครับ”ผมอึ้งไปชั่วอึดใจหนึ่งก่อนที่จะถามขึ้น
“ก็อย่างที่พูดนั่นแหละค่ะ คือว่า… อยากจะให้ช่วยสอน … วิธีของการเป็นผู้หญิงให้กับดิฉันที่น่ะค่ะ…!”ยังไงเนี่ย?...
“ที่บอกว่าจะให้ผมสอนนี่คือวิธีการในการเป็นผู้หญิงงั้นเหรอคะ… ครับ!”อะไรนะ… “แล้วทำไมเธอถึงได้อยากให้ฉันสอนล่ะ คนอื่นก็มีตั้งเยอะแยะไม่ใช่เหรอ?... แล้วอีกอย่างหนึ่ง ฉั..น..ก็เป็นผู้ชายด้วยคงไม่ถนัดเรื่องแบบนี้เท่าไหร่…ล่ะมั้ง?” ผมตอบเธอกลับไปพร้อมกับประหม่าอยู่นิดๆ…
“คือว่าฉันเพิ่งจะย้ายมากลางเทอม ก็เลยยังเข้ากับเพื่อนไม่ค่อยได้เท่าไหร่นะค่ะ ก็เลยไม่รู้จะไปปรึกษาใครดี … และก็พอดีได้คุยกับคุณเป็นคนแรกน่ะ”เฮ… ใยนี่กำลังพูดอะไรอยู่กันเนี่ย?... “เพราะงั้นขอร้องเถอะค่ะ… ช่วยฉันซักครั้งเอะนะค่ะ….”…..
“งั้นฉันขอคิดดูก่อนจะได้ไหม… แล้วจะให้คำตอบคืนนี้”
…หลังจากนั้นผมกับเทรดก็แลกเบอร์กัน… แล้วเราก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีก แล้วผมก็ขอกลับบ้านก่อน
“เหวอ!!!...ลืมไปรับ ‘นา’นี่หว่า… ป่านนี้แม่นั่นคงจะโกรธน่าดู”
…ที่โรงเรียน
“พี่ทำไมถึงยังไม่มาเนี่ย!?”
ทันทีที่ผมไปถึงที่โรงเรียนนาก็รีบวิ่งมาหาผมทันที ผมมองไปรอบๆไม่มีใครอยู่ที่โรงเรียนเลยมีแค่นาคนเดียวที่นั่งอยู่ที่หน้าประตูคนเดียว พอวิ่งมาแล้วผมคิดว่าผมคงจะโกรธเอาซะแล้วแต่ว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นหลังจากนั้นเธอก็ร้องไห้ออกมา
เธอพูดกับผมทั้งน้ำตา “นี่… พี่ค่ะทำไมถึงมารับหนูช้านักล่ะ…รู้มั้ยว่าหนูกลัวมากแค่ไหนที่ต้องนั่งอยู่ที่นี่คนเดียวน่ะ” ในตอนนั้นเองผมรู้สึกผิดกับเธอมากจริงๆ เธอคงจะกลัวมากซิท่า… “คราวหน้าอย่ามาช้าแบบนี้อีกนะพี่” ผมไม่สามารถพูดแก้ตัวได้เลยในตอนนี้…
…ที่บ้าน
ในขณะที่พวกเรากำลังกินข้าวอยู่นั้นเองผมก็คิดไปถึงเรื่องของเทรด ว่าทำไมถึงอยากให้ผมช่วยทำอะไรแบบนั้น ทำไมแม่นั่นถึงไม่รู้วิธีการเป็นผู้หญิง
“นี่พี่!... ฟังอยู่รึเปล่าเนี่ย?”นาตะโกนร้องทันที…เมื่อผมกำลังกำลังเหม่อลอย
“มีอะไรงั้นเหรอ?!”
“เป็นอะไรอีกล่ะทำไมถึงทำตัวแปลกๆมาตั้งแต่เมื่อตอนค่ำแล้วพี่น่ะ!!”
“…วันนี้อิ่มแล้วล่ะ ขอบใจนะที่ทำอาหารให้กินน่ะ”
“เอ๋!!?... เรื่องนั้นไม่เป็นไรหรอกน่า…” เธอตอบกลับมาพร้อมกับยิ้มเล็กน้อย แต่ว่าตอนนี้ผมไม่มีเวลาที่จะมาคิดถึงเรื่องแบบนี้หรอก
ที่โรงเรียน…
“ชั้นตัดสินใจแล้ว! ว่าชั้นจะช่วยเธอ ทำให้เธอกลายเป็นผู้หญิงที่ดีให้ได้ และกลายเป็นเจ้าสาวที่ดีในอนาคตให้ได้ ด้วยความรู้ที่ได้มาจากอนิเมะเนี่ยแหล่ะ!!! ”
“เอ๋!!?... ”
#
ความคิดเห็น