เสียงหญิงสาวนางนึงดังก้องอยู่ในหัวของเดย์ เขาเมื่อรู้สึกตัวก็สัมผัสได้ถึงอาการเจ็บปวดตรงช่วงคาง จากการโดนจอมมารสาวในร่างจิตเตะเสยคางเข้าให้
เขาค่อยๆปรือตาขึ้นมาก็เห็นหญิงสาวผมแดงหน้าตาน่ารักที่เขาช่วยไว้จากพวกก็อบบลินและโอเกอร์ในตอนแรกกำลังมองเขาอย่างเป็นห่วง พร้อมกับเด็กสาวตัวเล็กที่น่าจะเป็นน้องสาวของเธอ
"...ผมไม่เป็นไรแล้วละขอบคุณมากที่เฝ้าผมไว้ ว่าแต่พวกคุณไม่ได้บาดเจ็บตรงไหนนะ" เดย์ลุกขึ้นพร้อมทำท่าขยับเหวี่ยงแขนเพื่อบอกหญิงสาวตรงหน้าว่าเขาสบายดี
"ไม่ค่ะก็เพราะได้คุณช่วยไว้ แต่คุณไม่เป็นไรจริงๆเหรอ...อยู่ๆคุณก็ลอยเหมือนโดนสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่ตบกระเด็นอย่างงั้นแหละ...เอ้ะ!หรือที่นี่มันจะมีพวกมอนเตอร์ยักษ์ล่องหนเหรอคะ?!"
หญิงสาวขี้ตื่นตระหนกคนนี้พูดได้แค่นั้น ก็มีใบหน้าซีดเผือดออกมาพร้อมหันมองรอบๆอย่างหวาดกลัว อะไรจะตื่นตูมขนาดนั้น แถมไปว่าทีอาแบบนั้นระวังโดนอีกคนนา...
"ไม่เป็นไรจริงๆครับ...เอาละช่างเรื่องนั้นเถอะครับ ตอนนี้พวกคุณก็ปลอดภัยแล้วที่จริงผมก็อยากไปส่งพวกคุณกลับนะ แต่ระยะทางค่อนข้างเสียเวลาผมตอนนี้รีบทำภารกิจด้วยสิ"เดย์มองอย่างคิดหนักพลางมองท้องฟ้าที่ใกล้จะตกเย็น
"ไม่เป็นไรค่ะ!เดี๋ยวพวกเราจะตามติดคุณ..."
เดย์กล่าวตอบเพราะพอรู้จุดประสงคืของเธอ
"ค่ะ!ฉันแอนนานะคะ แล้วนี่น้องสาวฉันแอนนี่ พวกเราจะตามติดคุณและพยายามไม่เป็นภาระคุณค่ะ...จะกลับเองฉันก็ไม่มั่นใจว่าถ้าเจอพวกมันอีกฉันจะปกป้องน้องสาวของฉันได้น่ะคะ"
แอนนาหญิงสาวนักผจญภัยผมแดงกล่าวอย่างกังวล พลางนึกถึงพลังของตัวเองก็รู้สึกเศร้า เดย์เห็นแบบนั้นก็ไม่รู้จะปลอบยังไงก็ตัดสินใจอุ้มแอนนี่ขึ้นมา
"เดี่ยวผมจะคอยดูเธอให้จนกว่าจะถึงสถานที่ภารกิจของผม คุณก็...คอยตามผมมาติดๆละกัน"
หญิงสาวผมแดงกลับมาในท่าทางร่าเริงอีกครั้ง ก่อนจะรีบเดินตามเขาที่ตัดสินใจเดินออกไป ส่วนเด็กน้อยก็ยอมให้เขาอุ้มอย่างง่ายๆโดยไม่ขัดขืนอะไร
ก่อนจะไปพวกเขาก็มองร่างหญิงสาวชาวบ้านที่เสียชีวิตหลังจากโดนพวกก็อบบลินข่มขืน พวกเขาหยุดเดินก่อนจะตัดสินใจว่าควรทำหลุมศพให้พวกเขา
เดย์เดินตรงตามทางไปเรื่อยๆพร้อมหยิบแผนที่ขึ้นมาดูว่าตอนนี้อยู่ตรงส่วนไหนของป่า ตามทางก็มีพวกมอนเตอร์เล็กๆตัวน้อยๆวิ่งผ่านไปมาตลอด แต่พวกมันเป็นมิตรกับมนุษย์จึงไม่จำเป็นต้องกังวลอะไร
ระหว่างทางแอนนานักผจญภัยสาวก็ชวนเขาคุยตลอดทาง ส่วนใหญ่จะถามว่าเขาเป้นใครมาจากไหน แล้วทำไมถึงได้เก่งแบบนี้เธอเดาว่าเขาต้องมีแรงค์นักผจญภัยสูงแน่ แต่พอเธอทราบแรงค์ของเขาก็ตกใจผิดคาดกับสิ่งที่เห็น
เพราะเธอไม่คิดว่าคนระดับเก่งขนาดเขาจะมีแรงค์แค่นี้ เธอคิดว่าระดับ B ขึ้นไปเสียด้วยซ้ำไม่ก็ระดับAเลยทีเดียว เดย์ก็อธิบายไปว่าเขาเพิ่งมาสมัครน่ะ
จากที่พูดคุยกันทำให้เดย์พอรู้นิสัยแอนนาอยู่บ้าง เธอเป็นคนที่จะค่อนข้างพูดมากไปเสียหน่อยแต่ได้หน้้าตาที่น่ารักนั่นชดเชยให้พอสมควร
ตอนแรกเดย์ก็สงสัยว่าทำไมแอนนาถึงพาน้องสาวของเธอเข้ามาในป่าลึกแบบนี้ จนได้รู้ว่าเหตุเกิดเพราะความเซ่อซ่าของตัวเธอเอง เธอตั้งใจจะพาน้องสาวมาเก็บน้องไม้ไปประดับที่บ้านตรงขอบชายป่า
แต่เธอดันเกิดหลงและพาเข้ามาลึกกว่าเดิม จนในที่สุดก็ปะทะเข้ากับพวกโอเกอร์และออร์ค...
เดย์สัมผัสได้ว่าใกล้ๆนี้มีกลุ่มสิ่งมีชีวิตอยู่จำนวนมาก เขารีบนำมือกดหัวแอนนาล้มลงกับพื้นพร้อมอุ้มและปิดปากแอนนี่หย่อนลงข้างๆ
"มันอะไรเหรอคะทำไมต้องรุนแรง..."
"ชิ!ไอ้พวกออร์คกับพวกโคบอลด์มันร่วมมือกันได้ไงเนี่ย!"
ชายหนุ่มผมน้ำตาลบ่นขึ้นพร้อมตั้งดาบรับขวานของออร์คตัวนึงที่โจมตีเข้ามา
"ประเด็นไม่ใช่แค่นั้นน่ะสิ...จำนวนมากมันนี่ละปัญหา!!"
ชายหนุ่มผมแดงร่างใหญ่ในชุดเกราะหนาใช้โล่ใหญ่ของเขาผลักดันโคบอลด์ตนนึง มันเป็นมอนเตอร์ที่มีร่างกายคล้ายมนุษย์สวมเสื้อผ้า ถืออาวุธแบบมนุษย์แต่มีใบหน้าเป็นสุนัขหรือหมาป่า
"หยุดบ่นแล้วหาทางออกจากที่นี่เถอะน่า!"
หญิงสาวผมสั้นสีแดงนัยต์ตาสีเขียวมรกตตวาดขึ้นขณะที่ใช้ดาบสั้นเคลือบสายฟ้าแทงไปที่อกของโคบอลด์ที่ลอบเข้ามาด้านหลัง ก่อนหญิงสาวผมยาวสีน้ำตาลเข้มอีกคนนักธนูประจำกลุ่มจะใช้ธนูยิงไปที่ตัวที่จะลอบโจมตีใส่หญิงสาวผมแดง
หญิงสาวผมแดงกล่าวขอบคุณสาวนักธนู ก่อนซักพักออร์คสองตัวจะใช้จังหวะที่พวกเขามัวพูดกันปาขวานเล่มใหญ่ตรงไปที่สาวนักธนู
กลุ่มนักผจญภัยทั้ง 5 คนรวมถึงพวกออร์คและโคบอลด์เบิกตาโพลงตกใจกับบุคคลปริศนาที่โผล่มาจากไหนไม่ทราบและนำดาบยาวมาป้องกันสาวนักธนูได้ทันฉิวเฉียด
ชายหนุ่มผมแดงร่างใหญ่ที่ยังตกใจกับการปรากฎตัวเหมือนเจ้าชายขี่ม้าขาวของเดย์ ก็ต้องตกใจอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคย นั่นมันน้องสาวของเขาไม่ใช่เหรอ?
"อ้ะทำไมเธอถึง...เฮ้ย!ยัยบ้าอย่าโผล่พรวดออกมาแบบนั้น!"
หนุ่มผมแดงเตือนแอนนาเมื่อเห็นเธอพรวดพราดออกมาจากที่ซ่อนตรงที่พวกออร์คยืนอยู่กัน เดย์ก็มองไปที่แอนนาอย่างปวดหัว
'ยัยบ้าเอ๊ยโผล่ออกมาทำไม!'
เดย์สบถในใจเมื่อเห็นพวกออร์คเปลี่ยนมาเล็งโจมตีพวกเธอทั้งสองคนแทน สกิลเขาก้ยังใช้ไม่ได้ต่อเนื่องด้วยสิแบบนี้ต้องแย่แน่...
กลุ่มนักผจญภัยอุทานออกมาเมื่อเห็นชายร่างใหญ่ออกตัวไปรับหญิงสาวสองคนนั้นจนโดนขวานของพวกออร์คจามเข้าลำตัวเต็มๆ เดย์เห็นพวกมันจะโจมตีซ้ำไปที่พวกแอนนาเขาจึงใช้ทักษะสายลมเริงระบำอีกครั้ง
ดูเหมือนพวกออร์คก็สามารถพูดได้เหมือนกัน พวกมันตัวนึงอุทานออกมาทันทีหลังจากที่เดย์ใช้ทักษะทะยานสะบั้นหัวออร์คสามตัวที่คิดจะเล็งไปที่แอนนา แอนนี่และแอนโทนี่จนขาดสะบั้นเลือดพุ่งกระฉูดออกมาท่ามกลางความตกใจของพวกนักผจญภัยอีก 4 คน
"เฮ้ย!หมอนั่นเก่งสุดๆไปเลย!"
วิลเลี่ยมนักดาบหนุ่มผมน้ำตาลกล่าวขึ้น ซ่ึงพวกที่เหลือก็เห็นด้วยกับคำพูดนั่นของเขา และดูเหมือนว่าพวกเขาจะพอเห็นทางรอดออกจากที่นี่แล้ว...สิ
ขณะที่พวกเขายังมัวแต่อึ้งในฝีมือของเดย์อยู่นั้น ลำแสงปริศนาก็โผล่ขึ้นมาจากด้านหลังพวกเขา พวกเขาที่ตั้งตัวม่ทันแต่สัญชาตญาณก็กระโดดหลบออกมา ลำแสงนั่นพอปะทะกับพื้นดินกฌระเบิดออกมา แรงลมซัดพวกเขากระเด็นไปกองอยู่กับชายหนุ่มผมแดงที่ได้รับบาดเจ็บ
[ลาเมียร์ ขั้น 6 ระดับ 50]
เดย์มองไปยังที่มาของลำแสงปริศนานั่นทันทีที่ได้ยินเสียงของการแจ้งเตือนถึงผู้มาใหม่ ร่างของหญิงสาวปริศนาที่มีครึ่งตัวเป็นงู แถมระดับของเธอยังมากกว่ายมทูตตนนั้นเสียอีก!
"...บรรลัยแล้ว แอนนาจับมือพี่ไว้พวกนายด้วย"
ชายหนุ่มผมแดงเมื่อเห็นว่าใครโจมตีกลุ่มเพื่อนของเขา เขาก็ตาเบิกโพลงอย่างหน้าซีดนอกจากความกลัวแล้วการเสียเลือดก็มีส่วนด้วย เขาฝืนหยิบคริสตัลอันนึงขึ้นมาก่อนจะจับมือของเหล่่าน้องสาวและเพื่อนๆของเขา
"เดี๋ยวพี่คุณเดย์เขายัง...!"
เดย์มองพวกเขาที่หายวับไปเล็กน้อยก่อนจะเลิกสนใจ...
เพราะตรงหน้านี้มันน่าสนใจยิ่งกว่าเยอะ...
ข้อมูลเดย์
[เดย์ ข้ารับใช้จอมมาร]
[สเวน]
ฉายา : ผู้ปราบวิญญาณ
อาชีพ : นักดาบ
ระดับ : ขั้น 3 ระดับ 100
เลเวล : 300
พลังธาตุ :
[ธาตุลมระดับ 3 : 5 ดาว]
[ธาตุไฟระดับ 2 : 6 ดาว]
[ธาตุน้ำระดับ 2 : 1 ดาว]
[ธาตุดินระดับ 2 : 0 ดาว]
[ธาตุสายฟ้าระดับ 3 : 4 ดาว]
[ธาตุแสงระดับ 1 : 4 ดาว]
[ธาตุความมืดระดับ 1 : 5 ดาว]
ทักษะ :
-ควบคุมโลหิต ระดับ S
- กายาภูติผี ระดับ SS
-เคลื่อนย้ายควัน ระดับ S
-สายลมเริงระบำ ระดับ S
-ทักษะกรดแห่งไสลม์ ระดับ E
-ทักษะสร้างทายาทกับทุกเผ่า ระดับ A
อาวุธ :
- ดาบคาตานะ (ต่างโลก) ระดับ : SSS
-ปืนไรเฟิล M41 (ต่างโลก) ระดับ : SSS
-ปืนพก DSE (ต่างโลก) ระดับ : SSS
-เคียวยมทูต ระดับ : A
ชุดอุปกรณ์
-ชุดผู้กอง (ต่างโลก) ระดับ : A
-ชุดยมทูต ระดับ : A
-หน้ากากยมทูต ระดับ : A
ปล.คอมเม้นเป็นกำลังใจในการแต่งตอนต่อไปด้วยนะครับบ
ขอโทษที่ทำตอนนี้หายไปครับ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย