The Guardian of Maou เกิดใหม่เพื่อพิทักษ์จอมมาร
ตอนที่ 67 : บัญญัติที่ ๑๒ : ทางเลือกของผู้กล้า
ฟุ่บ!!
"........"
"เจ้า...เดเรนสินะ"
เดย์ที่ตอนนี้ย้ายร่างสลับกลับเป็นอัศวินดำเดเรนดาบนรกนักผจญภัยระดับ S หลังจากที่จัดการธุระเกี่ยวกับฮายอนเสร็จและทราบความจริงทุกอย่าง เขาก็ตัดสินใจปล่อยเธอไปให้ทำตามสิ่งที่เธอต้องการ แต่ก่อนเธอจะไปเขาก็ทิ้งท้ายเอาแล้วว่า...
'ฉันลงพันธะสัญญากับเธอไปแล้วนะ...ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหนฉันก็รู้ได้และเมื่อใดที่เธอเกิดตกอยู่ในอันตราย...
...ฉันจะไปหาเธอทันที'
'ก็ลองไม่มาสิ...ฉันโกรธนายแน่ ฮิๆ'
นั่นคือคำพูดที่เขาสัญญากับเธอไว้ก่อนที่จะจากกัน แน่นอนว่าเธอสัญญากับเขาว่าจะหาโอกาสกลับมาหาบ่อยๆและจะไม่ทิ้งเขาไปไหนอีก เพราะตอนนี้เธอแข็งแกร่งมากพอสมควรแล้ว แต่ในเมื่อเธอเลือกสิ่งที่จะทำแล้วก็ต้องทำให้ถึงที่สุด
'ตอนนี้ฉันได้ใช้สายฟ้าของซุสที่ลอกเลียนแบบมา หลอกพวกมนุษย์กับพวกมังกรได้แล้ว อีกไม่ช้าไม่นานสงครามของพวกนั้นกับเผ่าเทพต้องเกิดขึ้น...
...และนั่นก็เป็นโอกาสของพวกเราที่จะ
...กำจัดฝ่ายใดฝ่ายนึงให้สิ้นซาก'
นั่นก็คือคำกล่าวของเธอก่อนจะจากไป คำพูดที่แน่วแน่นั่นของเธอมันยากที่แม้แต่เดย์จะห้ามหรือหยุดยั้งเธอไว้ ถึงแม้ว่าการที่ไปอยู่ในดงศัตรูในฐานะสายลับจะเสี่ยงอันตรายแค่ไหนก็ตามที ถึงแม้ว่าเขาอยากจะห้ามเธอแค่ไหนก็ตามที
เขาก็คงจะห้ามไม่ได้ เมื่อได้เห็นใบหน้าที่มุ่งมั่นนั่นของเธอ...
"นี่ฟังอยู่รึเปล่า"
เสียงเรียบนิ่งของหญิงสาวคนนึงกล่าวขึ้นจากด้านหลังของเขา ทำให้เขาหลุดจากภวังค์ความคิดของตนเอง ก่อนจะเหลือบหันไปมองบุคคลสองคนที่ยืนอยู่ด้านหลังเล็กน้อย
พวกเขาคือสองในสี่พลเอกแห่งจักรวรรดิ์โรฮันเนสล่า...
ชายวัยกลางคนรูปร่างบึกบึนไว้หนวดเคราเล็กน้อยดูน่าเกรงขามภายใต้ชุดเกราะหนาอันทรงเกียร์ติ พร้อมด้วยระดับพลังที่ขั้น 20 ระดับ 100 ที่ตอนนี้เทียบเท่ากับเหล่าวานาดีส ณ ปัจจบุัน เขาคือ'พลเอก เรฟัส' ที่ดูแลที่เมืองหลวงแห่งนี้และคอยประสานงานให้กับจอมพลเบอร์นาร์ด
และอีกคน...
หญิงสาวหน้าสวยคมดูเย็นชากับเรือนผมบลอนด์ทองที่สีอ่อนจนเกือบขาว และนัยต์ตาคมกริบสีทองข้างซ้ายกับนัยย์ตาคมอีกข้างที่เหมือนมีการลงอักขระเวทย์สีชมพูสว่าง และถ้าจำไม่ผิดพลเอกสาวคนนี้คืออาจารย์สอนเพลงดาบให้กับเดียรินี่วานาดีสแห่งสายลมด้วย
เธอคือ...'พลเอกเทียร์' (รูปด้านบน)
'ดาบคาตานะนั่นเธอก็ได้รับมาจากมรดกของผู้กล้ารุ่นก่อนรึเปล่านะ?'
เพราะพวกผู้กล้านั้นมาจากโลกของเขา ไม่แน่ว่าที่ดาบคาตานะมีใช้กันแพร่หลายในฐานะดาบระดับดีก็อาจเป็นเพราะผู้กล้ารุ่นแรกเคยใช้มาก่อนละมั้ง หลังจากนั้นพวกช่างตีดาบเลยตีดาบลอกเลียนแบบกันมาจนถึงปัจจุบัน
ดังนั้นตอนที่เจอกับทีอาครั้งแรกเธอถึงไม่ตกใจกับอาวุธแปลกประหลาดนี่ ไม่เหมือนกับอาวุธปืนของเขา
'แต่ช่างเรื่องนั้นก่อน โชคดีนะที่เราเคลียร์กับฮายอนทันแล้วเราก็มาสร้างสถานการณ์ว่าสู้กับเธอที่ป่าตรงนี้...พออยู่นอกเขตปราสาทเราก็อ่านใจเจ้าพวกนี้ได้แล้ว
...พวกนี้คิดว่าฮายอนคือร่างจิตของซุสสินะ แบบนี้ก็เหมือนที่เธอบอกไว้ แบบนี้ก็เท่ากับว่าแผนของพวกเราสำเร็จไปอีกขั้นนึงแล้วสินะ'
"ใช่"
เดย์คิดในใจเล็กน้อยก่อนจะกล่าวตอบกับพลเอกสาว ที่ตอนนี้เธอกำลังมองสภาพรอบๆที่ต้นไม้หักโค่นและมีซากไม้ที่ถูกเผาโดยสะเก็ดของสายฟ้าของซุส พื้นดินก็เป็นหลุมเป็นบ่อจากการระเบิด แน่นอนว่าสถานการณ์เขากับเธอสร้างขึ้นมาเพื่อหลอกตาพลเอกทั้งสองคนนี่
"แล้วร่างจิตของซุสหายไปไหนแล้ว"
พลเอกเรฟัสกล่าวถามเสียงเรียบ
"ฉันฟันทิ้งไปแล้ว"
"!!!"
ทั้งสองเบิกตาโพลงเล็กน้อย ก่อนจะหรี่ตาลงมองเดเรนในเกราะสีดำดูน่ากลัวและน่าเกรงขาม หมวกเกราะสีดำของเขามีเขาสองข้างและมีแสงสะท้านตรงด้านหน้าเป็นดวงตาเปลวเพลิงเรียกได้ว่าภาพลักษณ์ของชายคนนี้ เด็กเห็นคงร้องไห้
'ชายคนนี้แข็งแกร่งระดับไหนกันนะX2'
นั่นคือสิ่งที่สองพลเอกคิด...เพราะตั้งแต่เขาตั้งรับการโจมตีที่ปราสาทได้แล้ว
"เดเรนพวกข้าได้รับคำสั่งให้พาตัวเจ้าไปพบกับองค์จักรพรรดิ์ ได้โปรดมากับพวกข้าด้วย"
ทางด้านหนึ่ง...
กุบ กับ
"..........."
"คิดอะไรอยู่เหรอไนท์?"
หญิงสาวผมขาวสั้นในชุดฮากามะกล่าวถามขึ้น เธอคือเดียรินี่วานาดีสแห่งสาวลม(ขอแก้ลักษณะของเดียรินี่นะงับ ภาพด้านล่างเลย) ในขณะทั้งเธอกำลังขี่ม้าอยู่ข้างๆกับชายหนุ่มอีกคนนึง
"เรื่องความคิดของท่านผู้กล้ารุ่นที่สองน่ะ"
ชายหนุ่มตอบพร้อมใบหน้ายังคงครุ่นคิดอยู่ หลังจากได้พบกับวานาดีสที่เหลือทั้งหมดยกเว้นจูเลียสวานาดีสแห่งเพลิงสีน้ำเงินและลีลีสวานาดีสแห่งความมืด เขาก็ได้ทำการพูดคุยกับพวกผู้พิทักษ์สุสานผู้กล้าอย่างซีลาร์ภรรยาคนแรกของผู้กล้ารุ่นสอง
"ความคิดของท่านผู้กลบ้ารุ่นที่สอง?"
"ใช่...ฉันตัดสินใจได้และ!"
"หา?!อะไร?"
เดียรินี่เลิกคิ้วถามขึ้นอย่างตกใจเมื่อเขาเสียงดังขึ้นมา
"ฉันจะไปรับอาวุธผู้กล้า"
ปล.คอมเม้นและรีวิว และแชร์เป้นกำลังใจสำหรับแต่งตอนต่อไปด้วยนะเจ้าคะ><
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
กำลังโหลด...
มันแน้