"พอได้แล้วมั้ง...เจ้าน่ะ"
"เอ้ะ?"
จ้าวนรกหนุ่มเลิกคิ้วกับคำพูดของทีอาที่อยู่ๆก็มองมาที่กระจกมิติมาทางเขาแล้วพูดขึ้นด้วยใบหน้าตาย และดูจากสายตาของเธอ เธอมองมาที่ชายหนุ่มผมดำที่นอนกองจมกองเลือดอยู่ข้างๆเขา และเมื่อเขามองไปที่ชายหนุ่มคนนั้นเขาก็พบสิ่งที่เหลือเชื่อ...
เดย์ในตอนนี้กำลังยืนกอดอกด้วยสภาพไร้บาดแผล พร้อมมองด้วยสายตายิ้มเยาะมาทางฮาเดส ฮาเดสตอนนี้ไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นทำไมทีอาถึงหลุดออกมาจากที่คุมขังแห่งกาลเวลาได้
แล้วทำไมชายที่เขาเล่นงานถึงดูสภาพไร้บาดแผลแบบนั้นแขนที่เขาตัดขาดด้วยเพลิงนรกไม่อาจสามารถรักษาได้ง่ายดายขนาดนั้น
"จ้าๆที่รักผมไม่เล่นละครแล้ว..."
"เจ้า...หมายความว่าไง"
"หึๆแกคิดว่ามีแกคนเดียวรึไงที่วางแผนรับมือเวลารู้ว่าศัตรูที่จะเจอเป็นใคร?"
ฮาเดสถามเสียงเครียด เพราะตอนนี้มันไม่ได้อยู่ในแผนการณ์หรือความควบคุมของเขาอีกแล้ว มันไม่น่ามีอะไรผิดพลาดนี่แผนที่เขาวางไว้ทั้งหมดมันไม่มีอะไรผิดพลาด
เดย์ไม่ได้รู้จักกับเขามาตั้งแต่แรกในฐานะศัตรูผิดกับเขาที่วางแผนตั้งแต่เดย์มาที่โลกนี้
แล้วเดย์จะหาทางรับมือกับเขาได้ยังไงกัน ทั้งๆนี่คือครั้งแรกที่พวกเขาได้เจอกัน?
"เอาเป็นว่าเฉลยทีละเรื่องละกัน แกถามมาเลยว่าอยากรู้เรื่องอะไร"
ฮาเดสมองเดย์ที่แสดงสีหน้ากวนๆมาอย่างเก็บอารมณ์ ตอนนี้โซลไม่อาจช่วยอะไรได้แล้วพูดง่ายๆคือสถานการณ์เสียเปรียบ มีทางเดียวคือต้องให้ท่านจัตุรัสจักรพรรดิ์มารทั้ง 4 เข้ามาช่วยเหลือ
แต่เขายังสัมผัสถึงตัวตนของคนทั้งสี่ที่นี่ไม่ได้เลย ทางเดียวก็คือถามถ่วงเวลาจนกว่าคนทั้งสี่จะมา ตอนนี้ถึงเขาจะยังคงมีระดับมากกว่าเดย์
แต่ดูจากท่าทางมั่นใจของเดย์ที่ไร้บาดแผลที่เขามั่นใจว่าโจมตีโดนแล้วแน่ๆนั้น เขาก็คงเคลื่อนไหวสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้เพราะไม่รู้ว่าชายตรงหน้ายังมีอะไรซ่อนอยู่อีก
แต่ก่อนอื่นเขาต้องรู้ก่อนว่าเรื่องมันกลายเป็นแบบนี้ได้ไง...
ฮาเดสมองไปที่แขนของเดย์...
"เหตุใดเจ้าถึงไร้ซึ่งบาดแผล ในเมื่อข้าเห็นกับตาว่าเจ้าแขนขาดกระเด็นพร้อมมีเปลวเพลิงนรกของข้าที่ยากจะลบล้างลุกลาม..." ฮาเดสถามพร้อมมองอย่างจริงจัง
"เรื่องนั้นน่ะง่ายมาก...ทั้งๆที่แกบอกดูฉันอยู่ตลอดตั้งแต่มานี่...แกลืมไปรึเปล่าว่าฉันมี...
...ทักษะกายาภูติผี"
เดย์กล่าวยิ้มเยาะพร้อมเดินเสกเก้าอี้สีดำขึ้นมาพร้อมนั่งลงและแสดงสีหน้าประมาณบ่งบอกว่าทีนี้รู้รึยัง...
ฮาเดสก็ขมวดคิ้วแน่นอนว่าเขารู้จักทักษะนี้ของเดย์ดี เพราะเป็นทักษะที่เดย์ใช้บ่อยที่สุดตั้งแต่มาที่โลกนี้...
"หรือว่า...!!"
ฮาเดสพอรู้แล้วว่าเดย์นั้นใช้วิธีไหน ถึงทำให้สภาพร่างกายของเขาไร้ซึ่งบาดแผลแบบนี้ ทั้งๆที่เขาสัมผัสอยู่ตลอดว่าเดย์นั้นไม่ได้ใช้ทักษะเวทย์ธาตุแสงฟื้นฟูขั้นสูงเลย
และทักษะกายาภูติผีของเดย์นั้นถ้าเขาใช้จริงแล้วแขนของเขาและเลือดของเขาจะกระเซ็น กระเด็นหรือไหลออกมาได้อย่างไร...
แต่ทันทีที่ฮาเดสนั่งคิดถึงจุดนี้ เขาก็รู้ได้ทันทีว่าเขาพลาดอะไรบางอย่างไปเสียแล้ว
"ถูกต้อง เพราะแกเคยเห็นแต่ฉันใช้ทักษะกายาภูติผีของยมทูตตรงๆ ดังนั้นแกเลยจะไม่ทันสังเกตุถ้าฉันใช้ทักษะนี้ในรูปแบบใหม่...ซึ่งนั่นก็คือ..."
"เจ้าใช้ทักษะลวงตาให้ข้าเห้นว่าแขนของเขาถูกตัดขาดโดยโซ่ของข้า และตอนที่เจ้าโดนโจมตีเจ้าก็ใช้ทักษะกายาภูติผีไปด้วย นั่นจึงเป็นสาเหตุที่เจ้าไร้ซึ่งบาดแผลใดๆเลย"
เป้าะ!
"ถูกต้องฉลาดมากจ้าวนรก!"
เดย์ดีดนิ้วเลียนแบบจ้าวนรกหนุ่มที่เคยทำกับเขาก่อนหน้านี้ด้วยใบหน้าแสนกวนและล้อเลียน ใบหน้านั่นทำให้เส้นเลือดฮาเดสปูดขึ้นมาด้วยความโกรธ แต่ว่าเขาก้ยังคงระงับอารมณ์ไว้แล้วถามต่อซึ่งคำถามต่อไปนั้นเขาอยากรู้มากที่สุด
"แล้วแกช่วยทีอาที่มีจตุรัสจักรพรรดิ์มารทั้งสี่คุ้มกันพร้อมกับส่งให้เธอไปช่วยผู้หญิงสองคนนั้นได้ยังไง ทั้งๆที่ฉันไม่เคยบอกแกด้วยซ้ำว่าทั้งสองคนนั้นอยู่ที่ไหน..."
ฮาเดสกล่าวถามเสียงเครียด...พร้อมมองตาคมสีทองจ้องไปที่นัยต์ตาสีแดงของชายหนุ่มตรงหน้า
"ฉันใช้ทักษะแยกร่างแน่นอนว่าเพิ่งได้ตอนฆ่าพวกราชาปีศาจพวกนั้นและปลอมตัวเป็นไซฟอนเพื่อไปช่วยทีอาที่อยู่ในคุกกาลเวลา แล้วทำท่าหวาดกลัวโกหกล่อให้ทั้งสี่จตุรัสจักรพรรดิ์มารออกไปดูสถานการณฺข้างนอก แล้วหลังจากนั้นก็ไม่ช่วยสุดที่รักของฉันออกมา"
"โกหกมันไม่มีทางเป็นไปได้!!!ต่อให้แกปลอมตัวเป้นไซฟอนเพื่อหลอกจตุรัสจักรพรรดิ์มารทั้งสี่ แต่ทั้งสี่ตนนั้นมีระดับพลังที่มากถึงขั้นสี่สิบ ไม่มีทางที่จะดูไม่ออกว่าเจ้าปลอมตัวมา!"
ฮาเดสโวยลั่นจนเดย์ต้องแคะหูอย่างน่ารำคาญ ก่อนจะเงยหน้ามองด้วยสายตาเย็นชาไปที่ฮาเดส...
"แกลืมไปแล้วรึไงว่าฉันระดับเท่าไรในตอนนั้น..."
"....!!!!"
ฮาเดสเบิกตาโพลงจริงอยู่ที่ระดับของทั้งสี่จตุรัสมารมีอยู่ที่ระดับขั้น 40 ซึ่งสูงสุดในเผ่าปีศาจ ณ ปัจจุบัน แต่ทว่าเดย์คนนี้ในตอนนั้นหลังจากเขาฆ่าราชาและราชินีปีศาจเหล่านั้น
เขาก็มีระดับถึงขั้น 36 และมันก็ห่างกับพวกเขาแค่ 4 ขั้นด้วยความต่างของพลังที่ไม่มากเท่าไร
มันก็เป็นไปได้ที่ทักษะปลอมตัวของเดย์จะใช้ได้ผลกับพวกเขาทั้งสี่...
"แล้วถ้ามันใช้กับพวกเขาไม่ได้ผลละ...เจ้าไม่คิดถึงจุดนี้รึไง" ฮาเดสถามเสียงเรียบนี่ก็เป็นอีกสิ่งที่เขาอยากรู้
"ก็แค่ฆ่าพวกเขาทั้งสี่คนถ้ามาขัดขวางการช่วยทีอา แน่นอนว่าจะไม่สู้ตรงๆให้โง่หรอก เพราะฉันรู้ตำแหน่งของไซฟอนตั้งแต่ระดับขั้นเทียบสามสิบหก ก็แค่ไปฆ่ามันระดับของฉันก็จะมากกว่าพวกทั้งสี่คนนั้นแน่นอน"
"หึๆเจ้านี่มันช่างบ้าบิ่นจริงๆ ไม่คิดเลยว่าผู้ชายแบบเจ้าจะเป็นที่ทีอาชอบ"
ฮาเดสรู้สึกขำในคำตอบของเดย์ที่มันไม่ใช่แค่กล้า แต่ต้องบ้าเท่านั้นถึงจะทำสิ่งเหล่านี้ได้ ฮาเดสเหลือบมองโซลที่โดนทีอาพันธนาการก่อนเธอจะไปช่วยหญิงสาวทั้งสองคนที่ถูกจับออกมาจากไม้กางเกนสีดำ
'ส่วนบทพูดที่ดูเหมือนเราสิ้นหวังนั้นกับบทที่ทีอาพูดให้ความหวังเรานั้น...เราขอให้เธอพูดตอนที่ไปช่วยออกมานั่นเอง แลกกับการแลกเปลี่ยนที่ถ่อมาช่วยเธอ หึๆ'
เดย์ส่งสายตาพร้อมยิ้มหวานมาทางทีอาที่อยู่ในใบหน้าหน้าตายเช่นเดิมขณะกำลังช่วยพวกฮายอน แต่ทันทีที่เธอรู้ว่าเดย์มองอยู่ก็เหลือบไปมองเล็กน้อย
ก่อนเธอจะขมวดคิ้วและหันไปอีกทางเลิกสนใจใบหน้าแสนกวนของเขา...
เดย์ก็หัวเราะแห้งๆก่อนจะหันกลับมาคุยกับฮาเดสต่อ โดยไม่รู้เลยว่า...
ใบหน้าของทีอานั้นแดงเป็นครั้งแรกในรอบ 2 ศัตวรรษ...
"หึ หึ ฮ่าๆๆ!!"
"........."
ฮาเดสหัวเราะเสียงดังลั่นก้องไปทั่วในมิติเวลา ดังพอให้มิตินรกที่พวกทีอาและฮายอนกับแคลร์อยู่ได้ยิน เดย์ก็หรี่ตาลงมองด้วยสายตาเย็นชาเล็กน้อย
"แล้วยังไงละเจ้าก็ยังระดับน้อยกว่าข้าตอนนี้...!!"
เป้าะ!
"ฉันลืมบอกแกไปสินะ แกก็น่าจะรู้นี่ว่าตอนฉันขึ้นไปเป้นที่ระดับขั้นสามสิบหก ฉันก็ตรวจสอบได้ทันทีว่ามีเขตอาคมของแกวางไว้อยู่ที่ปราสาททีอา
แน่นอนว่าฉันก็วางอาคมทำลายมันไปอีกชั้นแล้ว แล้วมันก็เป็นแบบมันจะทำงานแบบตั้งเวลาซึ่งตอนนี้มันก็ถึงเวลานั้นแล้ว..."
"อะไรนะ...อ้ะ!!"
เปรี้ยะๆๆ!!
"เขตอาคมถูกทำลาย!"
มีประกายสายฟ้าชอตที่มือของฮาเดส นั่นน่าจะเป้นสัญญาณแจ้งเตือนว่าเขตอาคมเวทย์ที่เขาสร้างนั้นถูกทำลายไปแล้ว
ดังนั้นผลของมันก็ทำให้พวกราชาปีศาจและราชินีปีศาจรวมถึง 7 บาปห้าคนที่เดย์ฆ่าตายที่ตอนนี้กำลังปะทะกับพวกคาโฮ ลูซิเฟอร์ แอสโมดิวและพวกเมดปีศาจ 12 นักษัตรนั้น...
กลับไปตายอีกครั้ง...
ซึ่งหลักฐานก็คือ...
วูุ่มๆๆๆ
"กลับมาแล้ว"
พลังของเดย์ที่กลับมาอีกครั้ง ฮาเดสเบิกตาโพลงเมื่อสัมผัสถึงระดับพลังของเดย์แล้วลองนับเป้นสองเท่าอีกครั้ง ความหวังครั้งสุดท้ายของเขาถูกทำลายลงอีกครั้ง
แผนที่เขาวางไว้ทั้งหมดถูกทำลายลงอย่างพินาศ เขาที่คิดว่าแผนทั้งหมดนั้นเพอร์เฟคนั้นกลับมีช่องโหว่ใหญ่ที่เขาคาดไม่ถึง...
"ใช่ แกพลาดตั้งแต่ส่งราชาปีศาจมาให้ฉันฆ่าจนระดับขึ้นเทียบกับสามสิบหกแล้ว ถึงฉันจะใช้ได้เพียงไม่นานแต่มันก้ทำให้แผนการณ์โต้กลับของฉันเริ่มขึ้นนับจากตรงนั้น..."
"บัดซบ!!!"
ฮาเดสตะโกนลั่นก้องอีกครั้งด้วยความโกรธ นัยต์ตาสีทองของเขาแปรเปลี่ยนเป็นสีดำพร้อมเหลือบไปมองที่ทีพวกทีอาอยู่
วุ่มมๆๆๆ!!
"อย่าคิดที่จะไปหาพวกเธอเชียว..."
เดย์ที่กลับมามีพลังอีกครั้งใช้ทักษะควบคุมเงาพันธนาการรัดร่างของฮาเดสไว้ ซึ่งมันเป็นพลังธาตุระดับที่สูงกว่าของฮาเดสทำให้มันที่ขนาดรีดเร้นพลังจนสุดไม่อาจขยับไปไหนได้...
"มาเป็นพลังให้กับฉันดีกว่านะฮาเดส..."
เปรี้ยงง!!!
ตูมม!!
"อั้กก!!"
เปรี๊ยะๆ
เดย์จับดาบคาตานะก่อนจะแทงไปที่ใจกลางตัวของฮาเดส ฮาเดสก็สร้างโล่นรกกำแพงนรกออกมานับร้อยชั้นแต่พวกมันก็ถูกพังลงอย่างง่ายดายจนถึงเกราะกายานรกของเขาที่เกือบแตก ความรุนแรงผลักเขากระเด็นกระแทกกับมิติเวลาจนปริร้าว
"อั้ก!!"
วุ่มๆๆ!!
"หนีไปที่แดนมนุษย์งั้นเหรอ"
ฟุ่มม
ฮาเดสที่คิดออกตอนนี้มีแต่ต้องหนีเดย์เท่านั้น แต่จะไปหาพวกทีอาแล้วจับตัวเพื่อไม่ให้มันทำร้ายคงไม่ไหว เพราะเดย์จะโผล่ไปดักก่อนทันที ฮาเดสจึงตัดสินใจหนีไปแดนมนุษย์แทน
ฟุ่มมม!!ครืนนน!!
"เอ้ะ?"
"นั่นอะไรเหรอครับแม่?"
"เฮ้ยๆนั่นมันอะไรวะนั่น..."
ฮือ ฮา
เหนือน่านฟ้าของบรรยากาศที่สูงและใหญ่พอทำให้ทั้งสี่จักรวรรดิ์มองเห็น ท้องฟ้าจากสีขาวเปลี่ยนเป็นสีดำพร้อมประกายของสายฟ้าสีแดงที่ราวกับเป้นเหตุลางร้ายวันโลกาวินาศ
ไม่เพียงแม้แต่ทางจักรวรรดิืทั้งสี่ของมนุษย์ ทุกดินแดนทุกเผ่าพันธ์ุไม่เว้นแม้แต่เผ่าเทพกับเผ่ามังกร พวกเขาทุกคนต่างมองไปที่เหนือท้องฟ้าที่เกิดวิบัติท้องฟ้าเป้นสีดำแดง...
เปรี้ยงๆๆ!!!
แสงสีขาวส่องวาบเหนือเมฆาสีทมิฬ ราวกับว่ามีอะไรบางอย่างกำลังปะทะกันด้วยพลังที่การปะทะกันที่เกิดแสงนั่นหนึ่งครั้ง ก็จะทำให้แผ่นดินสั่นไหวอย่างรุนแรงนับหนึ่งครั้งเช่นกัน
"เจ้ามันก็แค่มนุษย์เท่านั้น!!"
เหนือท้องฟ้าสีดำนั่นแน่นอนว่าเป้นฮาเดสกับเดย์ที่กำลังปะทะกันอย่างรุนแรง โดยเป็นบทบาทของผู้ล่าและผู้ถูกล่า แน่นอนว่าผู้ล่าคือเดย์และผู้ถูกล่าคือจ้าวนรกหนุ่ม...
"แต่เป็นมนุษย์จากต่างโลกนา"
ฮาเดสที่พยายามหนีแต่ไม่อาจพ้นความเร็วของเดย์ได้ จึงตัดสินใจสวนกลับเป็นระยะๆด้วยโซ่จากนรก ทุกครั้งการโจมตีก็จะเกิดคลื่นระเบิดพลังออกมาแผ่ไปรอบๆทุกครั้ง เหล่ามอนเตอร์ที่อยู่ใกล้ๆต่างหนีตายกันจ้าละหวั่น
ครืนน
"กรี๊ด!!"
"เหวอ!!"
"ทุกคนเข้าไปหลบใต้โต้ะ!"
เหล่าชาวเมืองที่อยู่ใกล้ๆต่างเกิดจราจลอย่างวุ่นวาย การเกิดแผ่นดินสั่นสะเทือนจากฝีมือของเดย์และฮาเดสนั้นทำให้อาคารบ้านเรือนที่รับไม่ไหวพังทลายลง พวกชาวบ้านต่างหนีกันเจ้าละหวั่นไม่ต่างกับพวกมอนเตอร์
และที่เหนือปราสาทเหล่าราชา ราชินีทุกเผ่าพันธ์ุต่างมองท้องฟ้านั่นด้วยสายตานิ่งสงบและเคลือบแคลงในใจ...
"คลาวด์..."
หญิงสาวผมดำกล่าวด้วยน้ำเสียงกังวลมองไปที่ชายหนุ่มผมทองชุดเกราะดำตรงแขนและสวมเสื้อเกราะอ่อนสีดำที่เหลือ ชายหนุ่มหลังฟังเสียงกังวลของราชินีของตนก็นำมือไปลูบหัวของเธอเล็กน้อย
ก่อนราชาหนุ่มแห่งจักรวรรดิ์คลาวฮาร์ทจะเดินมาอยู่ข้างหน้าต่างของห้องท้องพระโรงเช่นเดียวกับราชินีสาวของตน พร้อมมองท้องฟ้าที่กำลังเกิดวิบัติและกล่าวขึ้นเบาๆว่า...
"เดี๋ยวต้องมีการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่เร็วๆนี้แน่นอน...พวกเราต้องเตรียมตัวแล้วละ"
เปรี้ยงๆๆ!!!
"..........."
ทางด้านจักรวรรดิ์โรฮันเนสล่า ก็มีหญิงสาวผมทองใบหน้าสวยสดงดงามกำลังมองท้องฟ้าตรงหน้าด้วยใบหน้าที่ไม่ต่างกับราชินีของจักรวรรดิ์คลาวฮาร์ท
เธอเหลือมองไปที่ชายหนุ่มผมขาวที่กำลังนอนรักษาตัวที่เตียงข้างหลังเธอด้วยสภาพบาดเจ็บสาหัส...
"ผู้กล้าไนท์..."
เธอเห็นในนัยต์ตาสีแดงของเขาถึงแม้จะเปิดเปลือกตาได้แค่นั้นจนคนทั่วไปถ้าไม่สังเกตุก็มองไม่เห้น แต่เธอรู้ว่าตอนนี้เขากำลังมองท้องฟ้าตรงหน้าอยู่
เจ้าหญิงริเวอร์ถึงเธอจะเป็นคู่หมั้นของเขาที่ถูกพระราชาพ่อของเธอส่งมาให้ดูแลเขาที่บาดเจ็บ แต่ความสัมพันธ์ุของพวกเขาทั้งคู่ยังคงวางตัวเป้นกลางไม่ได้มีความรู้สึกพิเศษอะไรต่อกันมากนัก
แต่เมื่อเจ้าหญิงริเวอร์ได้มองเห็นนัยต์ตาสีแดงที่โกรธแค้นของผู้กล้าหนุ่ม
เธอเป็นคนฉลาดจึงรับรู้ความต้องการและความรู้สึกของเขา...
"ไม่ต้องห่วงคุณต้องแข็งแกร่งขึ้นและชนะคนพวกนั้นที่คิดจะทำลายโลกของพวกเราแน่นอน..."
เจ้าหญิงริเวอร์ริเวอร์นำมือเรียวบางกุมมืออันใหญ่หนาของผู้กล้าหนุ่มที่เต็มไปด้วยบาดแผลอย่างอ่อนโยน แต่ผู้กล้าหนุ่มไม่ได้มองมาที่เธอ เขามองไปที่ท้องฟ้านั่นและยังคงสัมผัสถึงพลังนั่นได้ดี...
'เป็นเจ้านั่น...คนที่ทำให้เราเป็นแบบนี้...คนที่พัดพราดจูเลียสไปจากเรา'
"นั่นมันฮาเดสนี่...ซุส"
หญิงสาวผมทองในชุดสีขาวสง่างาม นัยต์ตาสีม่วงของเธอก้มลงมองไปยังเบื้องล่าง ก่อนจะหันมากล่าวช้าๆให้กับชายชราหนวดเครายาวสีขาวในชุดสีขาวร่างกายบึกบึนที่กำลังนั่งอยู่บนบัลลังค์สีทอง
ถึงจะชราแต่เมื่อได้มองจะสัมผัสได้ถึงความสง่าและทรงอำนาจของชายผู้นี้
เพราะเขาคือมหาเทพผู้ยิ่งใหญ่ผู้ปกครองเทือกเขาโอลิมปัส ผู้เป็นพี่ชายแท้ๆของฮาเดส...
"........."
ชายชราเหลือบมองเล็กน้อย ก่อนจะเลิกสนใจและหันกลับมามองชายชราหนวดเคราสีดำตรงหน้าที่ข้างๆมีหญิงสาวผมแดงอยู่ พร้อมกับเหล่าบุรุษและอิสตรีที่กำลังนั่งอยู่รอบๆพวกเขานับหลายสิบตน
พวกเขาคือเหล่าปวงเทพทั้งหลายที่รับใช้เขา ไม่ว่าจะเป็น 7 อัครทูตสวรรค์และเหล่าเทพมากมายที่คอยรับใช้เขา พร้อมกับพันธมิตรสองคนตรงหน้าของเขา...
"เจ้าเห็นแล้วสินะไทฟอน..."
ชายชราบนบัลลังค์ทองกล่าวกับชายชราหนวดเคราดำที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้า...
เขาคือราชาแห่งเหล่ามังกรบรรพกาลและคนข้างๆเขาก็คือบุตรสาวของเขา'เทียแมท'เจ้าหญิงแห่งมังกร
"อ่า...ดูเหมือนชายคนนั้นจะเป็นผุ้นำคนใหม่ของ...พวกปีศาจ"
"........"
ชายชราหนวดเคราสีทมิฬกล่าวด้วยน้ำเสียงทรงอำนาจมองไปที่ชายหนุ่มผมดำที่กำลังไล่ต้อนจ้าวนรกด้วยดวงตาทิพย์ ทางเจ้าหญิงมังกรเทียแมทก้มองไปที่ชายหนุ่มที่ว่านั่นเล็กน้อย
"อ่า...ทั้งเจ้านั่นทั้งจอมมาร...รู้สึกว่าเจ้าพวกนั้น..."
"อาจจะทำให้ประวัติศาสตร์เปลี่ยนแปลงไปก็ได้สินะ"
ไทฟอนกล่าวต่อจากซุส ซุสได้ยินดังนั้นก็คลี่ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะหัวเราะออกมา
"ฮ่าๆ!เจ้านี่ช่างเป็นคนอารมณ์ขันเสียจริงไทฟอน!"
พรึบ
ซุสหัวเราะพร้อมกับลุกขึ้นมาสร้างความงุงงนในท้องพระโรงแห่งโอลิมปัส
"แล้วนั่นเจ้าจะไปไหน?"
ไทฟอนถาม ซุสชะงักเล็กน้อยก่อนจะหันมากล่าวด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง ก่อนเขาจะยิ้มออกมาแล้วกล่าวตอบกับราชาแห่งมังกรบรรพกาล
"จะให้ข้าอยู่เฉยรึไง...ก็สงครามน่ะ...
...มันเริ่มต้นขึ้นแล้ว"
ฉัวะ!!!
ฉูดดด!!!
"อ๊ากก!!"
ฮาเดสร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดทันทีที่แขนของเขาขาด ดาบของเดย์ที่มีคำสาปมากมายก็เข้ามากัดกินเขารวมถึงเพลิงสีน้ำเงินของวานาดีสที่เขาชิงมา มันเป็นพลังที่สามารถต้านทานไฟนรกของเขาได้
เปรี้ยงๆๆๆ!!!
เดย์ที่กางปีกไล่ฟันฮาเดสที่สามารถตั้งรับเขาได้หลายกระบวนท่าด้วยโซ่นรกนั่น เขาในตอนนี้เลิกที่จะพูดคุยกับฮาเดสและไม่คิดจะต่อรองอะไรอีกแล้ว สิ่งที่เขาจะทำตอนนี้คือสังหารมันอย่างเดียว
นั่นมันคือสิ่งที่มันจะได้รับที่บังอาจจับตัวทีอาและคิดจะฆ่าพวกฮายอน!
"กระบวนท่ามังกรหกมหาธาตุ"
เดย์ใช้พลังธาตุทุกธาตุที่มีระดับสุงสุดสร้างมังกรยักษ์ของทั้ง 6 ธาตุออกมาก่อนจะให้พวกมันเข้ามาในดาบคาตานะของเขา
พลังงานมังกร 6ธาตุเข้ามาในตัวดาบสร้างคลื่นพลังมหาศาลยากที่จะหยั่งถึงอากาศรอบๆตัวดาบปริแตกร้าวเพราะไม่สามารถต้านทานของคลื่นพลังที่ดาบแผ่ออกมาได้
ปริๆเปรี้ยะๆ!
"หยุดนะ!ข้ายอมแล้ว!"
ฮาเดสสัมผัสได้ถึงพลังในดาบนั่น แค่การฟันเพียงครั้งเดียวก็สามารถทำลายแดนนรกของเขาได้เลยทีเดียว
"มันสายไปแล้วฮาเดส"
ฟ้าวว!!!ฟรู่ววว!!!
เดย์กล่าวพร้อมมองด้วยนัยต์ตาสีแดงโลหิตแสงเย็นชา ปีกของเธอขยายออกอีกครั้งก่อนจะสยายทันทีที่มีกระแสลมกรรโชกจากการรวบรวมพลังของเดย์
ฮาเดสทำท่าจะวาร์ปหนีอีกครั้งแต่ก็ถูกทักษะของเดย์ปิดกั้นอาณาเขตการเปิดมิติทำให้ฮาเดสไม่สามารถเปิดประตูมิติได้ถ้าอยู่ใกล้กับเขาในระยะ...
ครึ่งโลกนี้...
"ม่าย!!"
"ลาก่อนฮาเดส"
"กำแพงโลกกันตร์ อัญเชิญๆๆๆๆแดนนรก!!!"
ฮาเดสสร้างกำแพงโลกันตร์ออกมานับพันเรียกฝุงอสูรนรกรับใช้มาบังไว้ ไม่พอแค่นั้นเขายังเรียกภูเขาไฟลาวาขึ้นมาล้อมรอบตัวเอง
ทุกคนที่เห็นก็ราวกับว่ามันเป็นพลังของพระเจ้าชาวเมืองต่างมองภูเขาไฟที่โผล่ขึ้นมาอย่างผิดธรรมชาติอย่างไม่อยากเชื่อสายตาตนเอง
ต่อให้ฮาเดสมีสิ่งเหล่านั้นมาปกป้องแต่มันก็ไม่อาจหยุดยั้งการโจมตีนี้ของเดย์ได้หรอก...
เปรี้ยงง!!!!
บรึ้มมม!!!
ฟ้าว!!!
วุ่มม!!
"......."
"เดย์!"
"ท่านเดย์!"
ท่ามกลางฝุ่งควันตลบอบอวน เดย์ที่ยืนกลางปีกมองบางสิ่งตรงหน้าด้วยสายตาไม่ชอบใจ ก่อนทีอาจะมาวาร์ปยืนข้างๆเขาพร้อมกับคาโฮ ลูซิเฟอร์ แอสโมดิวซ์ เหล่าเมด 12 นักษัตรและเหล่าราชาปีศาจและราชินีปีศาจที่ยังอยู่ข้างฝั่งของทีอาอยู่พร้อมทั้งลูกน้องระดับสูงของพวกเขา
เท่ากับว่าตอนนี้ปรากฎเหล่าปีศาจที่ยืนอยู่ข้างๆเดย์นับนับแสนตน...
และพวกเขากำลังมองมาที่บุคคล 5 คนตรงหน้า...
ซึ่งนั่นก็คือชายชราทั้งสี่ผู้คุมกฎปีศาจหรือจตุรัสจักรพรรดิ์มารทั้ง 4 และคนที่โดนหนึ่งในพวกขาแบกในสภาพปางตายก็คือ...ฮาเดส
"โฮ่ๆพวกเจ้าทั้งหมดคิดจะขัดต่อกฎบัญญัติมารที่ท่านจอมมารรุ่นที่หนึ่งสร้างมางั้นรึ...
...น่าสนุกดีนี่พวกเด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมทั้งหลาย"
ปล.คอมเม้นและแชร์กันเยอะๆนะครับบบ ขอแชร์เยอะๆน้าา
ปล.2ใกล้จบภาคแรกหรือซีซั่นหนึ่งแล้ว
ระดับต่างๆของพวกที่เจอที่ผ่านมา(ฉบับแก้ไข)
-ทีอา : จอมมาร ขั้น 22 ระดับ 100 (ปัจจุบัน)
-เดย์ : คู่หมั้นจอมมาร ขั้น 14>18 ระดับ 100 (เทียบเท่าขั้น 36)
-ฮายอน : แฟนเดย์ ขั้น 6 ระดับ 95
-แคลร์ : คู่หมั้นเดย์ ขั้น 5 ระดับ 100
-เซเบอร์ : คู่หูเดย์ภารกิจ ขั้น 6 ระดับ 100
-จูเลียส : วานาดีสคนโต ขั้น 16 ระดับ 100
-ผู้กล้าไนท์ : ผู้กล้าคนที่13 ขั้น 19 ระดับ 100
-คาโฮ : ราชินีจิ้งจอกเก้าหาง ขั้น 19 ระดับ 100
-เดียรินี่ : วานาดีสคนที่ 3 ขั้น 14 ระดับ 100
-ทีฟา : ราชินีคลาวฮาร์ท ขั้น 20 ระดับ 100
-ลูซิเฟอร์ : หัวหน้า 7 บาป ขั้น 20 ระดับ 100
-แอสโมดิวซ์: 7 บาป ขั้น 16 ระดับ 100
-ไซฟอน : ราชาเผ่าโซล ขั้น 25 ระดับ 100 (แก้ไข)
-ฮาเดส : จ้าวนรก ขั้น 30 ระดับ 100
-จัตรุรัสมาร : ผู้คุมกฎปีศาจ ข้ัน 40 ระดับ 100
พวกชาวบ้านปกติจะมีระดับอยู่ที่ 30 พวกทหารยามระดับ 50 พวกทหารเกณฑ์ที่ผ่านการทดสอบระดับ 70-ขั้น1ระดับ 10(นักผจญภัยระดับ F)
ทหารยศสิบตรี - สิบเอก(คุมทหารเกณฑ์)ระดับ : ขั้น 1 ระดับ 10 - ขั้น 1 ระดับ 100(เท่านักผจญภัยระดับ E-D)
ทหารยศจ่าสิบตรี - จ่าสิบเอก(หัวหมู่คุมทหารสิบเอกลงไปจำนวน 10 คน)
ระดับ : ขั้น 1 ระดับ 100 - ขั้น 2 ระดับ 100(เท่านักผจญภัยระดับ C-B)
ทหารยศร้อยตรี - ร้อยเอก(นายกองคุมทหารจ่าสิบเอกลงไปจำนวน 100 คน) ระดับ : ขั้น 2 ระดับ 100 - ขั้น 4 ระดับ 100(เท่านักผจญภัยระดับ A)
ทหารยศพันตรี - พันเอก(นายพันคุมทหาร้อยเอกลงไป1000คน)
ระดับ : ขั้น 4 ระดับ 100 - ขั้น 7 ระดับ 100(เท่านักผจญภัยระดับ A-S)
ทหารยศพลตรี - พลเอก(แม่ทัพ,รองแม่ทัพคุมทหาร 1 กองทัพ)
ระดับ : ขั้น 7 ระดับ 100 - ขั้น 15 ระดับ 100(เท่านักผจญภัยระดับ S)
(ปัจจุบันพลตรี 6 คน,พลโท 3 คน,พลเอก 1 คน)
จอมพล (ผู้บัญชาการทหาร 3 เหล่าทัพคุมทหารทุกคน)
ระดับ : ขั้น 15 ระดับ 100 - ขั้น 20 ระดับ 100
***หมายเหตุ ชั้นสัญญาบัตรคือระดับร้อยตรี - จอมพล
ชั้นประทวน คือ ระดับ พลทหาร -จ่าสิบเอก
ข้อมูลเดย์(อัพเดท)
[เดย์ คู่หมั้นจอมมาร]
[สเวน]
ฉายา : ผู้ปราบวิญญาณ, ผู้พิชิตวานาดีส , ผู้กลืนกินสีดำ, ผู้ทำลายล้าง ,เทพสายฟ้าแห่งความิพินาศ
นักผจญภัยระดับ : A
อาชีพ : นักดาบ
ระดับ : ขั้น 18>14 ระดับ 100(เทียบเท่ากับขั้น 28)
พลังธาตุ :
[ธาตุลมระดับ 7 ]
[ธาตุไฟระดับ 7 ]
[ธาตุน้ำระดับ 7 ]
[ธาตุดินระดับ 7 ]
[ธาตุสายฟ้าระดับ 7 ]
[ธาตุแสงระดับ 7 ]
[ธาตุความมืดระดับ 7 ]
ทักษะ : ทำได้หมดทุกอย่าง!!
อาวุธ :
- ดาบคาตานะ (ต่างโลก) ระดับ : SSS
-ปืนไรเฟิล M41 (ต่างโลก) ระดับ : SSS
-ปืนพก DSE (ต่างโลก) ระดับ : SSS
-เคียวยมทูต ระดับ : A
-(ใหม่)ดาบวานาดีสแห่งเพลิงสีน้ำเงิน ระดับ : SSS
ชุดอุปกรณ์
-ชุดผู้กอง (ต่างโลก) ระดับ : A
-ชุดยมทูต ระดับ : A
-หน้ากากยมทูต ระดับ : A
-ลูกแก้วแรร์มานา ระดับ : A
-ชุดหนังหมี ระดับ : B
-เสื้อโค้ทเซอเบอรัส ระดับ : S
-ชุดทหารร้อยตรี ระดับ : C
-(ใหม่)ชุดเกราะของวานาดีสแห่งเพลิงสีน้ำเงิน ระดับ : SSS
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
1.เดย์มีพลังอยู่ที่ 36(หรือ 32หว่า)แต่ฝ่ายตรงข้ามมีพลังถึงขั้น 40 และมีถึง 4 คนด้วยกัน(ถึงแม้เดย์จะมีกองทัพเป็นแสนแต่โอกาสแพ้ก็เยอะมากเหมือนเดิม)
2.อีกเดี๋ยวพวกเทพกับมังกรก็จะผสมโลงแล้ว เหตุฉไนจะไม่เล็งผู้นำของฝ่ายตรงข้ามก่อนล่ะ แถมซุสที่ชื่นชอบสงครามยังคิดว่าเดย์เป็นผู้นำทัพปีศาจเลย
3.ไนท์ ผู้กล้าหัวขาวถ้าเข้ามาในสงครามคงไม่รอดจากซุสหรือเดย์แน่ๆ เพราะซุสอาจจะคิดว่าเป็นแฝดกันและพรั้งมือฆ่า(แน่นอนว่า กระสอบทรายสีขาวไม่ตายง่ายๆแน่มีสกิลฟื้นฟูระดับพระเจ้าทั้งที)
4.มังกรที่เป็นเผ่าที่มีพลังกายสูงมากๆ เผ่านึง ทำไมจะไม่ชอบการตะลุมบอลล่ะ แน่นอนว่า ไม่พ้นจักรวรรดิทั้ง 4 โดนยำเละอ่ะ
5.จาก ข้อ 4.และ3. นั่นเป็นเหตุผลให้วานาดีสและเผ่ามนุษย์เข้าสงครามด้วย เงอะ
ปล.หางานมาเพิ่มให้ไรท์อีก ผสมโลงๆๆๆๆๆ ให้กำลังใจน้าาา ^^^