The Guardian of Maou เกิดใหม่เพื่อพิทักษ์จอมมาร

ตอนที่ 52 : ข้อที่ ๕๑ : ผู้พิทักษ์บุกปราสาทจอมมาร(อัพเพิ่มยาวพิเศษ)

     วุ่มมม

     ใจกลางปราสาทจอมมารประตูมิติสีดำถูกเปิดขึ้นมาพร้อมกับร่างของชายหนุ่มผมดำในชุดโค้ทหนังเซเบอรัสสีดำ มือข้างขวาของเขาจับดาบคาตานะคู่ใจไว้ พร้อมกับมองสอดส่องไปรอบๆ...

     ก็มีเหล่าแม่ทัพปีศาจจำนวนมากมาล้อมรอบเขาไว้ เหล่า 7 บาป ลูซิเฟอร์ ซาตาน เบเซลบัฟ เบลเฟเกอร์ แอสโมดิวซ์ ลิเวียธาน แมมมอน 

     รวมทั้งราชาปีศาจแห่งเผ่าก็อบลินโมร่อน ราชาแห่งเผ่าดาร์คเอลฟ์เอลลาน ราชาแห่งเผ่าสัตว์ไลออน ราชินีเผ่าแมงมุมทารัน ราชาเผ่าวิหคเอริค ราชินีแห่งเผ่าเงาชารอน ราชาแห่งเผ่ายักษาบาธานที่มายืนรอด้วยท่าทางนิ่งสงบ

     พวกเขาทุกคนนั้นมีระดับต่ำสุดคือขั้น 10 จนถึงขั้นสูงสุดคือขั้น 20...

          "พวกท่านเป็นคนของทีอาไม่ใช่เหรอ..."

     เดย์กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา พร้อมกวาดมองเหล่าราชาปีศาจทั้งหลาย พร้อมส่งสายตาไปที่แอสโมดิวซ์ที่หลบสายตาของเขา

          "ท่านเดย์โปรดหยุดการกระทำของท่านซะ ตอนนี้ท่านทีอาไม่ใช่จอมมารอีกต่อไปแล้วและก็เป็นคำสั่งของท่านโซลที่ให้พวกเรามาที่นี่เพื่อขัดขวางท่าน"

     ราชาแห่งเผ่าดาร์คเอลฟ์เอลลานนำมือจับประสานทำท่าเคารพกล่าวบอกกับเดย์ด้วยท่าทางใจเย็น เดย์มองเล็กน้อยก่อนจะหันไปถามลูซิเฟอร์ชายหนุ่มผมดำที่มีระดับมากที่สุดที่นี้

          "ลูซิเฟอร์เรื่องมันเป็นมายังไง เหตุใดทีอาคู่หมั้นของข้าถึงได้ถูกคุมขังแบบนั้น..."

          ครืนน...

          "......."

     เดย์กล่าวด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์ พร้อมกับแผ่จิตสังหารออกไปรอบๆจนเหล่าราชาและราชินีเผ่าปีศาจทั้งหลายต่างสัมผัสได้ทันทีถึงความแข็งแกร่งของเขาที่ผิดลิบลับกับก่อนหน้านั้นที่พบกัน เหตุใดด้วยระดับเพียงแค่ขั้น 14 นี้ถึงสามารถแผ่พลังมากมายมหาศาลออกมาได้กัน

     ในที่นี้มีเพียงแค่เหล่า 7 บาปเท่านั้นที่รู้เรื่องเกี่ยวกับพลังของเดย์ ถ้าพวกเขาสัมผัสได้ว่าชายคนนี้อยู่ระดับไหน ท่านอดีตจอมมารทีอาจึงบอกว่างั้นก็ให้เป็นสองเท่าจากที่พวกเขาสัมผัสได้เลยและนั่นก็คือพลังจริงๆของเขา

          'เดย์มีระดับอยู่ที่ขั้นยี่สิบแปดแล้ว...บางทีการช่วยเหลือท่านอดีตจอมมาร...'

     แอสโมดิวซ์คิดในใจพร้อมเหลือบตามองกับเหล่า 7 บาปที่เหลือ...

          "เหตุเพราะท่านไซฟอนราชาแห่งเผ่าโซลปัจจุบันดำรงตำแหน่งจอมมารคนปัจจุบัน ได้จับได้ว่าท่านอดีตจอมมารมีการติดต่ออย่างลับๆเทพีแห่งสงครามและปัญญาอาเธน่าซึ่งเป็นคนของเผ่าเทพ 

          ซึ่งนั่นเป็นการหักหลังทรยศต่อเผ่าพันธ์ุปีศาจและพันธมิตร เหล่าอดีตจัตุรัสจักรพรรดิ์มารซึ่งทำหน้าที่เป็นสภาปีศาจควบคุมกฎของเผ่าพันธ์ุปีศาจมาตลอดจึงได้คุมขังท่านอดี..."

          เปรี้ยง!!!

     ขณะที่ลูซิฟอร์กล่าวอยู่นั้น ไม่ทันที่เขาจะได้กล่าวจบก็มีคลื่นพลังที่รวดเร็วและรุนแรงมันเร็วมากโดยแม้แต่เขาและพวกราชา ราชินีเผ่าปีศาจตนอื่นๆไม่สามารถสัมผัสรู้ถึงการฌจมตีนี้ได้เลย

     ลูซิเฟอร์มองไปที่เดย์ที่ชี้ดาบคาตานะที่มีไอควันลอยฟุ้งอยู่ บ่งบอกว่าเขาเป็นคนที่โจมตีตะกี้...

     "หยุดพูดแค่นั้นละ...ฉันขอพูดเป็นครั้งสุดท้ายและจะไม่มีการพูดซ้ำสองในฐานะที่พวกเราถือว่าเป็นคนรู้จักกัน..."

     เดย์หยุดกล่าวแค่นั้นก่อนนัยต์ตาของเขาจะกลายเป็นสีแดงโลหิต พร้อมทั้งปีกขนาดใหญ่ขนนกสีดำออกมาและมันยังคงขยายขนาดของมันไปเรื่อยจนมีความสุงเท่าเพดานห้องโถงพร้อมกับร่างของเดย์ที่ลอยอยู่กลางอากาศ พร้อมจ้องมาที่พวกเขาอย่างต้องการคำตอบที่แน่นอน

          "ทีอาไม่มีความผิดฉันเชื่อใจในคู่หมั้นของฉันและฉันมาที่นี่เพื่อช่วยเธอและฆ่าคนที่มันขัดขวางฉัน รวมถึงเด็ดหัวไอ้ไซฟอนต้นเหตุของเรื่องนี้...ถ้าพวกเจ้าไม่อยากตายก็มาร่วมมือกับข้าหรือไม่ก็หลีกออกไปซะ" 

          ".........."

          "หึ ท่านคิดเหรอว่าท่านคนเดียวจะ..."

          ฉัวะ!!!

          ฉูดดด!!

          "หมดเวลาสำหรับคำตอบของพวกแกแล้ว..."

          ร่างของพวกราชาปีศาจทั้งหลายถูกเดย์สะบั้นขาดสองท่อนโดยไม่มีใครได้ทันสังเกตุคมดาบนั่นว่ามันมาตอนไหน แต่แน่นอนว่าเดย์ไม่ได้ฆ่าสุ่มสี่สุ่มห้าท่ามกลางร่างของพวกมันที่ปลิวว่อนเขาหลับตาลง 

     เขาตอนนี้มีเวทย์อ่านใจขั้นสูงที่เหนือไปกว่าทีอาแล้ว ดังนั้นจึงรู้ว่ามีใครที่อยู่ฝั่งเดียวกับไซฟอนและใครยังเลือกที่จะยังอยู่ฝั่งทีอา

     ซึ่งคนที่รอดนั้นมีแค่...แอสโมดิวซ์กับลูซิเฟอร์เท่านั้น...

          "ดะ...เดย์"

     แอสโมดิวซ์มองภาพตรงหน้าอย่างหวาดกลัว แม้แต่ลูซิเฟอร์ที่หน้านิ่งมาตลอดก็มีอาการเกร็งๆเล็กน้อยเมื่อเห็นภาพพวกพ้องของตนเองพวก 7 บาปตายไปถึง 5 คน...

          "อย่าได้สนใจพวกมัน พวกมันเลือกที่จะอยู่ฝั่งนั้นเอง...สรุปพวกนายจะอยู่ช่วยฉันหรือจะหนีถ้าไม่อยากยุ่งกับเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้ " 

     เดย์กล่าวน้ำเสียงอย่างไร้อารมณ์เช่นเคย นัยต์ตาแสนเย็นชาสีแดงทำให้พวกเขารู้ได้เลยว่าตอนนี้เดย์สนเพียงแค่จะช่วยทีอาเท่านั้นใครที่ขัดขวางเขาต่อให้เป็นคนสนิท... 

     สิ่งที่เขาจะมอบให้คงมีแค่ความตายเท่านั้น ไม่คาดคิดเลยว่าเขาจะมีพลังถึงระดับนี้ด้วยเพียงเวลาเท่านี้...

          วู่บๆๆๆ

          ".........."

     เดย์มองร่างตัวเองที่มีแสงกระพริบเล็กน้อย หลังจากฆ่าพวกราชาปีศาจและ 7บาปห้าคนนั้นระดับของเขาก็เพิ่มขึ้นมาอยู่ในระดับที่ 18 อย่างรวดเร็วเท่ากับว่าตอนนี้เขามีพลังระดับขั้นที่ 36 แล้ว

          คงยากที่จะมีใครต่อกรเขาได้แล้วตอนนี้...

          "พวกเราจะช่วยเหลือท่านจนกว่าชีวิตจะดับสูญครับ/ค่ะ!!"

     ลูซิเฟอร์กับแอสโมดิวซ์คุกเข่าลงพร้อมกล่าวคำสัตย์ออกมา เดย์ก็พยักหน้าอย่างพอใจตอนนี้ระดับเขาเพิ่มขึ้นอีกแล้ว แต่ทำไมระดับขนาดนี้แล้วทักษะก็ได้จากพวกราชา ราชินีเผ่าปีศาจจนหมด 

     เขาก็ไม่ทราบตำแหน่งที่แน่นอนของทีอาเลย ตอนนี้ที่สัมผัสได้ที่ปราสาทจอมมารนี่ไม่มีไซฟอนอยู่ มีเพียงแค่เหล่าเมดปีศาจพวกรูลี่ที่กำลังวิ่งลงมาหา 

     จะว่าไปซัคคิวบัสสาวคนสนิทของทีอาอาเรียก็ไม่อยู่เช่นกัน พวกเมดปีศาจ 12 นักษัตรยังอยู่และกำลังมาพร้อมรูลี่ 

          "แอสโมดิวซ์รู้หรือเปล่าว่าทีอาอยู่ที่ไหน?"

          "เธออยู่ที่มิติกาลเวลาของพวกจัตุรัสจักรพรรดิ์ปีศาจค่ะ"

          "นั่นมันราชินีเผ่าจิ้งจอกเก้าหาง!ท่านเดย์คะยัยนี่เป็นคนของไซฟอนค่ะ!"

     แอสโมดิวซ์ลุกขึ้นชักอาวุธออกมาอย่างร้อนรนพร้อมแผ่จิตสังหารออกมาทันทีที่หญิงสาวผมขาวโผล่ขึ้นมาพร้อมเสียงนั่น เช่นเดียวกับทางลูซิเฟอร์ พร้อมกับพวกเมดปีศาจที่ลงมาที่นี่พอดี

          "ท่านเดย์!"

     เมดเด็กสาวปีศาจสาวกล่าวทั้งน้ำตา ดีใจที่ได้เห็นเขามาที่นี่ ก่อนเธอจะตกใจกับศพของพวกราชาปีศาจและราชินีทั้งหลาย แถมในพวกซากศพนั่นยังมีคนของ 7 บาปอีกด้วย

          "รูลี่ดีใจที่เธอปลอดภัยนะ แล้วก็โชคดีจังนะที่พวกเธอสิบสองคนยังเลือกอยู่ข้างทีอา..."

     

     เดย์เหลือบมองเมดสาวปีศาจนักษัตรทั้ง 12 ไม่นับเมดอย่างพวกรูลี่ เมดปีศาจทั้ง 12 คนนี้มีพลังเป็นรองเพียงแค่เหล่า 7 บาป เขามองพวกเธอแค่นั้นเรียกอาการตื่นกลัวให้กลับเมดสาวนักษัตรทั้งสิบสองคนทันที เมื่อพวกเธอรู้ว่าศพพวกนี้เป็นฝีมือของเขา

          "ไม่ต้องกังวลไปแอสโมดิวซ์ ลูซิเฟอร์ คาโฮเป็นสายให้กับทีอา..."

          "!!!"

          "ตามนั้นแหละค่ะ ฮิๆ"

     จิ้งจอกสาวยิ้มขำเล็กๆด้วยท่าทางเจ้าเล่ห์ ที่จริงเดย์เองก็รู้ตอนที่ทีอามาบอกตอนนั้น ตอนที่เธอมาที่ห้องของพันเอกเอิร์ล พวกแอสโมดิวซ์ก็แทบไม่อยากเชื่อหูตนเองแต่ถ้าเดย์พูดขนาดนั้นคงเป็นเรื่องจริง

          "...โอเคฉันรู้ตำแหน่งมันละ"

     เดย์เพียงจ้องไปที่คาโฮเท่านั้นเขาก็ทราบถึงความทรงจำของเธอและเส้นทางไปยังที่แห่งนั้น

         "เอาเป็นว่าฉันขอไปสะสางคนเดียวละกัน พวกเธออยู่ดูแลความปลอดภัยให้กับรูลี่ก็พอ"

          "เอ้ะ!เดี๋ยวสิคะท่านเดย์พวกเราน่ะ..."

          "บอกให้อยู่ก็อยู่..."

     เดย์ชักหน้ากลับไปที่คาโฮกับพวกแอสโมดิวซ์ คาโฮไม่คิดว่าแม้แต่เธอก็โดนไม่ให้ไปด้วย ลูซิเฟอร์ก็ทำได้แค่พยักหน้าเมื่อเดย์ว่าอย่างงั้นเขาจะทำอย่างไรได้ 

          "งั้นเดียวฉันกลับมา..."

          วุ่มมม

     เดย์ว่าแค่นั้นก็เรียกประตูมิติสีดำออกมาทันที ครั้งนี้ไม่ต้องใช้นิ้วตวัดด้วยซ้ำ เขาแค่นึกถึงมันก็มาให้ทันทีและพลังเวทย์ที่เสียก็เพียงแค่หางอึ่งเท่านั้น

          "พวกท่านต้องช่วยพวกเรานะครับ!คู่หมั้นของยัยนั่นกำลังจะมาฆ่าผมแล้ว!"

     ที่ศาลแห่งวังวนแห่งกาลเวลาที่ถูกสร้างขึ้นโดยจอมมารรุ่นที่ 1 ที่นี่ก็มีโต้ะสูงเหมือนกับอยู่ในศาลพิพากษา ซึ่งคนที่คุกเข่าอยู่กับพื้นคือไซฟอนราชาแห่งเผ่าโซลคนปัจจุบันทันทีที่เขาเห็นจากกระจกมิติว่าพวกราชา ราชินีปีศาจที่เขาส่งไปสังหารเดย์ถูกฆ่าตายอย่างกับผักปลา

     เขาก็ตื่นกลัวและรับรู้ถึงพลังที่เดย์มีทันที จึงรีบใช้ประตูมิติหนีมาที่นี่เพื่อให้...

     เหล่าอดีตจตุรัสจักรพรรดิ์มารทั้ง 4 ช่วยเหลือ...

          "............"

     พวกเขาทั้งสี่เป็นชายชราหนวดเครายาวเฟื้อพวกเขามีอายุเป็นหมื่นๆปี อยู่สมัยยุคแรกเริ่มของเผ่าพันธ์ุปีศาจและแน่นอนว่าระดับของพวกเขานั้นล้วนไม่ธรรมดา

     แต่เนื่องจากเป็นพันธะของจอมมารรุ่นที่ 1 พวกเขาได้รับสิทธิพิพากษาปีศาจชั้นสูงต่างๆรวมทั้งเชื้อพระวงศ์จอมมาร แต่ในทางกลับกันพวกเขาไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมสงครามช่วยเหลือจอมมารทุกๆรุ่น... 

     ...จนกว่าจะจอมมารรุ่นนั้นจะตาย หน้าที่ของพวกเขาอีกอย่างตรงจุดนี้คือหาว่าที่จอมมารคนใหม่นั่นเอง

     พวกเขามีระดับอยู่ที่ขั้น 40...

     ...ซึ่งแน่นอนว่าสามารถโค้นล้มเผ่าพันธ์ุมนุษย์ได้เลยทีเดียว เพราะพวกนั้นมีระดับสุงสุดอยู่แค่ขั้นที่ 30 เพียงเท่านั้น...

     แต่ที่พวกเขาไม่เคลื่อนไหวอะไรมากเพราะยังมีพวกเผ่าเทพและเผ่ามังกรที่ยังไม่แสดงตัวออกมาจนถึงตอนนี้...

     ...ล่าสุดที่พวกเขารู้คือมหาเทพซุสผู้ปกครองเผ่าเทพมีระดับถึงขั้น 35และราชาเผ่ามังกรไทฟอนมีระดับขั้น 35 เช่นเดียวกัน  

     แต่พวกเผ่าเทพยังมีพวกอดีตเทพมากมายอย่างพวกเทพไททันและเทพปฐมกาลซึ่งไม่รู้ถึงระดับของกลุ่มเทพพวกนั้นพวกเขาจึงไม่เคลื่อนไหวอะไรมาก อยู่เพียงแค่ทำหน้าที่เป็นผู้ปกครองรุ่นก่อนคอยชี้แนะให้คนรุ่นใหม่

          แน่นอนว่าพวกนั้นก็คงจะทำแบบเดียวกัน...

          เพราะเกรงกลัวในพลังของ...ผู้กล้าครั้งอดีตกับจอมมารครั้งอดีต...

          เพราะพวกเขาทั้งคู่นั้นตามตำนานได้ทราบว่ามีระดับถึงขั้น 50 ทั้งคู่...

          "เจ้าเป็นถึงราชาเผ่าโซลผู้มีเชื้อสายของจอมมารทั้งตอนนี้เป็นจอมมารคนปัจจุบัน กลับตื่นกลัวกับมนุษย์ธรรมดาคนนั้น่น่ะหรือ?"

     ชายชราทางด้านขวาสุดกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียนภายใต้เงามืด เห็นเพียงแค่ปลายเคราของเขาและฝ่ามือที่เหี่ยวย่น 

     "ท่าน!มันใช่มนุษย์ธรรมดาที่ไหนกันเล่า!ท่านก็น่าจะห็นด้วยดวงตาทิพย์ของท่านนี่นาว่ามันสามารถสังหารราชาปีศาจ ราชินีปีศาจพวกนั้นได้เพียงการโจมตีครั้งเดียว!"

     ไซฟอนที่คุกเข่าโวยวายลั่น ก่อนเขาจะสัมผัสได้ว่ามีพลังมหาศาลเข้ามาที่มิติแห่งกาลเวลานี้แล้ว...

          "โฮ่...ไม่น่าเชื่อว่าเจ้าจะมาถึงนี่ได้จริง..."

     จ้าวนรกหนุ่มยิ้มกล่าว เมื่อมองไปยังผู้ที่เปิดประตูมิติสีดำพร้อมออกมายืนตรงหน้าของเขา แน่นอนว่าเขารับรู้ว่าชายคนนี้สามารถสังหารราชา ราชินีเผ่าปีศาจพวกนั้นได้...

     แต่เขาคนนี้ผู้เป็นถึงเจ้านรกฮาเดส ผู้มีระดับพลังถึงขั้น 30 เหตุใดต้องกลัวคนตรงหน้าที่สังหารมดปลวกราชาปีศาจพวกนั้นที่มีระดับแค่ไม่เกิน 20 แบบนั้นด้วยกันเล่า...

          หมับ...

          "เอ้ะ?"

          โพล้ะ!!

     ฮาเดสกล่าวไม่ทันจบ ชายตรงหน้าก็มาหาเขาตอนไหนไม่รู้ก่อนจะนำมือมาจับศรีษะของเขาแล้วบีบศรีษะของเขาจนแตกแหลกเหลวคามือ...

     ดวงตาสีแดงเย็นชาของชายหนุ่มหันไปมองร่างบางที่ถูกคุมขังตรงหน้า จากนั้นนัยต์ตาของเขาก็แปรเปลี่ยนกลับเป็นสีฟ้าน้ำทะเลดังเดิม ก่อนจะมองร่างบางตรงหน้าอย่างอ่อนโยน...

          และ...

          ฉัวะ!!

          ฉูดดด!!!

       นำคาตานะสะบัดศรีษะของร่างบางตรงหน้าจนขาดกระเด็น นัยต์ตาสีฟ้ากลับเป็นสีแดงอีกครั้ง...

          ฉัวะ!!

          ฉูดดด!!!

          "........"

     เดย์มองศรีษะของทีอาที่เขาฟันกับมือลอยเคว้งคว้างอยู่บนอากาศ ก่อนร่างของเธอจะกลายเป็นควันสีดำแล้วควันนั่นก็ไปโผล่ที่นึงก่อนจะกลายเป็นร่างของชายหนุ่มผมดำนัยต์ตาคมสีทอง นั่นคือจ้าวนรกฮาเดสที่ปลอมเป็นทีอานั่นเอง

          "ฮ่าๆไม่คิดว่าเจ้าจะดูออกด้วยแฮะ มันเป็นเรื่องจริงสินะเรื่องที่เจ้ามีระดับเป็นสองเท่ากับพลังที่มีอยู่และสามารถช่วงชิงทักษะได้"

     เดย์ผงะเล็กน้อยกับคำพูดของจ้าวนรก เดย์หรี่ตาลงมองมันที่กำลังหัวเราะอยู่นั้นก่อนจถามขึ้นพร้อมชี้คาตานะไปที่มันด้วยสายตาเย็นชา

          "แกรู้ได้ยังไง"

     เดย์ถามด้วยใบหน้าเย็นชานัยต์สีแดงก่ำของเขาจ้องไปที่ฮาเดสพร้อมที่จะสังหารเขาทุกเมื่อ...

          "ข้ารู้เรื่องทุกอย่างเกี่ยวกับแกตั้งแต่ตอนที่แกมาโผล่มานอนตักทีอาสุดที่รักของข้าในตอนนั้นแล้ว แล้วข้าก็จับตาดูแกตลอดทำให้รู้ว่าเจ้ามีความสามารถอะไร"

     เดย์หรี่ตาลงมองอย่างไม่ชอบใจเล็กน้อยเมื่อมันพูดเกี่ยวกับทีอาแบบนั้น แต่ในคำพูดนั่นเขาพบความผิดแปลกและไม่สมเหตุสมผลในอะไรบางอย่างกับการกระทำของฮาเดส

          "ถ้าแกรู้แบบนี้แล้วทำไมถึงปล่อยให้ฉันฆ่าพวกนั้นเพิ่มเพิ่มระดับของตนเอง ตอนนี้แกก็น่าจะรู้แล้วนี่ว่าฉันระดับมากกว่าแก แล้วแบบนี้แกจะมีทางชนะฉันได้ยังไง..."

     เดย์มองไปที่ฮาเดสที่ยิ้มมีเลศนัยมาทางเขา เขารู้สึกไม่ชอบมาพากลแปลกๆจึงใช้ทักษะตรวจสอบความสามารถของฮาเดสดู 

     เขามองไปซักแล้ววิเคราะห์ถึงผลของความสามารถเหล่านั้นของฮาเดสว่าจะทำอะไรเขาได้และเมื่อมองเห็นทักษะหนึ่งของฮาเดส...

          'ทักษะควบคุมความเป็นตาย...'

          เป้าะ!

          "ใช่อย่างที่เจ้าคิดน่ะแหละ ผู้ที่ตายเขตอาคมนรกของข้า ข้าจะสามารถคืนชีพพวกมันได้และแน่นอนว่าพวกที่เ้าฆ่าไปก่อนหน้านี้ก็จะฟื้นขึ้นมา!"

     ฮาเดสดีดนิ้วคาดเดาสิ่งที่เดย์คิดในใจพร้อมกล่าวลั่นด้วยท่าทางอย่างมีชัย...

          'งั้นแบบนี้พวกนั้นที่เราฆ่าไปก็คืนชีพขึ้นมางั้นเหรอ งั้นตอนนี้พวกลูซิเฟอร์ก็คงกำลังสู้กับพวกราชาปีศาจ ราชินีปีศาจพวกนั้นอยู่ 

          ถึงพวกลูซิเฟอร์จะมีกำลังคนเยอะกว่าแต่ถ้าพูดถึงระดับโดยรวมพวกที่เราฆ่าไปจะมากกว่า...แบบนี้ก็ึ้นอยู่กับเวลาที่พวกลูซิเฟอร์จะพ่ายแพ้'

          แต่แล้วยังไงละ...

          "แล้วมันทำไมชีวิตพวกนั้นจะเป็นยังไงก็ช่าง...ฉันมาที่นี่เพื่อฆ่าพวกแกและช่วยทีอาออกมาเท่านั้น!"

          ฟุ่มมม!!

          เปรี๊ยะๆๆ!!

     เดย์คว้าดาบคาตานะก่อนจะสะบัดปีกสีดำบินพุ่งไปที่ฮาเดสด้วยความเร็วสูง คลื่นพลังที่เขาแผ่ออกมาทำให้เกิดรอยปริร้าวของมิติกาลเวลาเลยทีเดียว 

     แต่ในขณะที่เดย์คิดว่าแผนของฮาเดสคือการสังหารพวกลูซิเฟอร์และถ่วงเวลาให้เขากลับไปช่วยพวกนั้นนั่น หรือไม่ก็จับพวกนั้นเป็นตัวประกันเพื่อให้เขายอมแพ้ 

     แต่แผนนี้มันมีช่องโหว่ไม่ใช่รึไงถ้าเขาไม่สนใจพวกนั้น...

          วูุ่มมมๆๆๆ

          "เอ้ะ!"

          เปรี้ยง!!!

          "นี่คือแผนที่หนึ่งของข้า...ทำให้เจ้าพวกนั้นคืนชีพและผลที่ตามมาคือระดับที่เจ้าเพิ่มขึ้นถูกหักล้างไม่ใช่รึไง"

          "!!!!"

     เดย์เบิกตาโพลงเมื่อเห็นฮาเดสสามารถนำดาบสีดำรับการโจมตีของเขาที่มีระดับมากกว่ามันถึง 6 ขั้นได้ แต่เดย์ก็เข้าใจถึงคำพูดที่มันพูดทันที ตอนนี้ระดับของเขากลับไปที่ขั้น 14 หรือก็คือพลังที่แท้จริของเขากลับไปที่ขั้น 28 อีกครั้งซึ่ง...

     มันน้อยกว่าฮาเดสลงไป 2 ขั้น...

          เปรี้ยงงง!!!

          "อึ้ก!"

     ฮาเดสนำโซ่ฟาดไปที่เดย์พร้อมแฝงไอพลังจากเพลิงนรกอย่างรุนแรง แต่เขาก็นำดาบคาตานะเคลือบพลังเพลิงสีน้ำเงินของจูเลียสเข้าตั้งรับ 

     แต่ด้วยระดับที่แตกต่างกันถึงเพียงแค่ 2 ขั้นมันก็พอทำให้เขาโดนกดดันพอสมควร

     "คาดไม่ถึงจริงๆว่ามันจะมีผลแบบนี้ด้วย...แล้วยังไงละแกคิดว่าแค่ระดับมากกว่าฉันแค่สองขั้นจะเอาสามารถฉันได้งั้นเหรอ"

     เดย์ถึงจะตกใจอยู่บ้างแต่มันก็ไม่ได้ทำให้เขาหยุดความพยายามหรือยอมแพ้ที่จะช่วยทีอา เพราะเขาก็ตั้งใจบุกมาที่นี่แต่แรกด้วยระดับเพียงเท่านี้อยู่แล้ว 

     แถมเขาก็ชนะพวกที่ระดับมากกว่าตัวเองมาก่อนอยู่แล้ว มันจึงไม่ได้สร้างความกังวลใจอะไรให้กับเขาได้เลย 

     จนกระทั่ง...

     "ข้าลืมบอกไป...ข้ายังมีอีกแผนซึ่งมันก็คือ...พวกนี้ยังไงละ"

     "!!!"

     เดย์ที่จะโจมตีฮาเดสอีกครั้ง เขาก้ต้องชะงักไปเมื่อฮาเดสเปิดกระจกมิติอะไรให้ดู...

     ภาพตรงหน้าของเขาก็คือ...ฮายอนกับแคลร์

     ...กำลังถูกตรึงอยู่บนไม้กางเขนสีดำในมิติแห่งหนึ่ง ซึ่งข้างล่างของเธอมีไฟนรกสีดำแดงที่กำลังลุกลามขึ้นมาเรื่อยๆเพื่อพร้อมเผาร่างของพวกเธอให้เป้นเถ้าธุลี

     สีของเปลวไฟทำให้เดย์รู้ว่าตอนนี้พวกเธออยู่ในแดนนรก...

     และคนที่นั่งดูพวกเธออยู่ตอนนี้คือไซฟอนราชาแห่งเผ่าโซล...

          "...พวกแกเล่นสกปรกจริงๆ"

          "บอกแล้วว่าข้าตามดูเจ้าตลอด..."

     เดย์กัดฟันพร้อมจ้องด้วยนัยต์ตาสีแดงโลหิตด้วยความโกรธอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เส้นเลือดสีดำขึ้นมาตามใบหน้าและร่างกายของเขาบ่งบอกว่าเขารีดเร้นพลังออกมามากจนเกินร่างกายจะรับไหว

          "ฮ่าๆใช่ๆหน้าแบบนั้นละที่ข้าต้องการเห็น! เอาละถึงเวลาต้องเลือกแล้วละว่าเจ้าจะเลือกผู้หญิงสองคนนั้นหรือทีอา!บอกไว้ก่อนถ้าเจ้าวาร์ปไปช่วยพวกหล่อน ไซฟอนก็จะฆ่าพวกนางทันที!"

     ฮาเดสมองหน้าเดย์ที่แสดงความโกรธออกมาอย่างชอบใจ...ก่อนจะนำฝ่ามือของเขา...

          ฉึกก!!

          "อั้ก!!"

          คว้าง!!

          "อ้ะ หยุดเชียวนา ขืนเจ้าโจมตีข้า ข้าจะสั่งให้ไซฟอนฆ่าพวกนางทันที"

     ฮาเดสนำฝ่ามือทะลวงท้องของเดย์ในขณะที่เขากำลังคิดหนักอยู่ เดย์ก็ทำท่าจะตวัดดาบสวนไปสะบั้นคอของฮาเดส แต่ก็ถูกคำพูดของฮาเดสทำให้เขาต้องชะงักหยุดไป 

     เขากัดฟันกรอดอดกั้นความเจ็บปวดนี้ตอนนี้เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย...

          "หึๆตอนนี้ข้าให้ทางเลือกเจ้าเองละกัน ถ้าเจ้าสามารถทนการโจมตีของข้าได้ถึงหนึ่งชั่วยามข้าก็จะปล่อยแม่นางทั้งสองคนนั้นไป 

     ส่วนเรื่องทีอาแน่นอนว่าข้าไม่สามารถให้เจ้ามีชีวิตรอดเพื่อให้กลับมาฆ่าข้าอีก ดังนั้นข้าจะให้เจ้าเห็นนางเป็นครั้งสุดท้าย...แล้วข้าก็จะฆ่าเจ้าต่อหน้านางฮ่าๆ!!"

     ฮาเดสหัวเราะลั่นกึกก้องไปทั่วมิติกาลเวลานี่อย่างมีชัย...

          'นี่เราทำอะไรไม่ได้เลยเหรอเนี่ย...'

     เดย์นำมือกุมบาดแผลที่กำลังฟื้นตัวพร้อมคิดในใจ การจะทำให้พลังกลับมาอีกครั้งก็คือกลับไปฆ่าพวกนั้นอีกรอบแต่ก็ทำไม่ได้เพราะมีอาณาเขตนรกของมันอยู่คอยคืนชีพตลอด 

     อีกอย่างถ้าเขาเล่นไม่ซื่อออกไปจากมิติกาลเวลานี้มันก็จะฆ่าฮายอนกับแคลร์ทันที...

     ส่วนเรื่องทีอาเขารู้ว่าเจ้าฮาเดสชอบเธอมันคงไม่ฆ่าเธอแน่นอน แถมที่มันรับปากจะปล่อยพวกฮายอนรอดหลังจากเขารับการโจมตีได้ 1 ชั่วยามจะจริงรึเปล่าก็ไม่รู้...

     เขาทำอะไรไม่ได้แล้วจริงเหรอ...

     นี่มันข้อเสีย...ของการที่เขามีความสัมพันธ์กับผู้หญิงหลายคนสินะ...

          ฉัวะ!!!

          "อ้ากกก!!"

          "โอ้ะๆโอ แค่แขนขาดถึงกับร้องเลยเหรอ ฮ่าๆ!!"

     เดย์ร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดหลังจากโดนฮาเดสนำโซ่ที่มีเปลวเพลิงแห่งนรกฟาดจนแขนของเขาขาดกระเด็น หนำซ้ำเปลวเพลิงยังเผาที่แขนของเขาเรื่อยๆ เขาไม่เคยรู้สึกเจ็บปวดหรือทรมาณขนาดนี้มาก่อน

          "เดย์ม่าย!!"

     ฮายอนและแคลร์ร้องทั้งน้ำตาเรียกเขาเมื่อเห้นภาพของเขาที่โดนทรมาณผ่านกระจกมิติที่ไซฟอนสร้างขึ้นมา มันเป็นความผิดของพวกเธอเองที่ทำให้เขาต้องโดนแบบนี้

     หลังจากที่พวกเธอเห็นภาพนิมิตนั่น พวกเธอก็ตัดสินใจที่จะเข้ามิติของทีอาผ่านแหวนสีดำที่เดย์เคยมอบเพื่อใช้มาที่นี่เพื่อมาเตือนเดย์ถึงภาพในนิมิตนั่น 

     แต่ทันทีที่เธอเข้ามาก็ถูกไซฟอนที่ดักรออยู่จับกุมทันที นั่นเป็นเหตุการณ์ก่อนที่เดย์จะมาที่นี่...

          "หยุดนะๆอย่าทำเขา!!!พอได้แล้ว!!"

     ฮายอนตะโกนลั่นด้วยดวงตาแดงก่ำจากรอยช้ำของน้ำตาที่เจิ่งนองด้วยความเจ็บปวด เธอไม่สามารถทำอะไรได้เลยแค่ออกจากกางเขนสีดำนี่ก็ทำไม่ได้ ได้แต่ทนดูชายคนรักตรงหน้าเจ็บปวด

          "พอได้แล้ว!!!"

          แขนอีกข้างของเดย์ขาดกระเด็นทันทีที่โซ่ของฮาเดสตวัดมาอีกรอบ...

          'เราทนไม่ได้ครบหนึ่งชั่วยามแน่...ขืนเป้นแบบนี้ต่อไปเราต้องตาย...

          ...และก็ไม่อาจช่วยฮายอนได้...บ้าที่สุด'

     เดย์คิดในใจด้วยสีหน้าเจ็บปวดดวงตาของเขาใกล้ที่จะปิดลง...

     แต่ในขณะที่ทุกอย่างกำลังสิ้นหวังนั้น...

     เขาก็ได้ยินเสียงที่แสนคุ้นเคย...

          'อย่าเพิ่งยอมแพ้สิ...จะเป็นผู้ชายของข้าทั้งทีห้ามแสดงความอ่อนแอออกมานะ...

          ...แน่นอนว่าข้าก็ไม่ยอมที่จะเป็นคนอ่อนแอเช่นเดียวกัน'

          "บอกให้พอไง!!!"

          ฉูดดดด!!!

          "เอ้ะ?"

     สิ้นเสียงตะโกนของฮายอนและแคลร์ พวกเธอก็ได้ยินเสียงบางอย่างดังขึ้นจากด้านหลังจุดที่ไซฟอนอยู่ พวกเธอเบิกตาโพลงกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า...

     ศรีษะของไซฟอนถูกสะบั้นออกลอยเคว้งคว้างอยู่กลางอากาศ และทางด้านหลังก็มีสัตว์อสูรนรกตายเป้นจำนวนมากทั้งเซอเบอรัส ไฮดร้า คิเมร่าและอสูรนรกต่างๆ

     และตรงศพของไซฟอนก็มีร่างของหญิงสาวที่แสนคุ้นเคยยืนอยู่ด้วยใบหน้าตาย ไม่สะทกสะท้านกับการที่ตนเองสังหารราชาแห่งเผ่าวิญญาณไปตะกี้...

          "ไม่จริง!บ้าน่า!เธอมาอยู่ที่นี่ได้ไง!!"

     ฮาเดสที่เห็นผ่านกระจกมิติไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่ตนเองเห็นตรงหน้า เดย์มองไปที่กระจกมิติก่อนเขาจะคลี่ยิ้มขึ้นมาแล้วเอ่ยออกมาเบาๆ

          "หึ...นี่สินะนางเอกที่ดูแลตัวเองได้"

ปล.;วันนี้มีตอนใหม่นะครับ

ปล.1ถ้าชอบก็คอมเม้นเยอะๆ แชร์เยอะๆน้า(ขอแชร์เยอะๆน้าาา คนอ่านน้อยถ้าเทียบกับเรื่องอื่นๆที่ตอนเท่ากันผมจึงรวมตอนเพื่อให้ดูตอนน้อยลง เรื่องเก่าผม140ตอนแค่9หมื่นเองT^Tแนวออนไลน์ฮาเรมว่าจะไปแต่งต่อเนี่ยคนทวงเยอะแบ้ะ     

ระดับต่างๆของพวกที่เจอที่ผ่านมา(ฉบับแก้ไข)

-ทีอา        :      จอมมาร                        ขั้น 22 ระดับ 100 (ปัจจุบัน)

-เดย์         :      คู่หมั้นจอมมาร              ขั้น 18>14  ระดับ 100 (เทียบเท่าขั้น 28)

-ฮายอน    :      แฟนเดย์                      ขั้น 6 ระดับ 95 

-แคลร์       :      คู่หมั้นเดย์                   ขั้น 5 ระดับ 100

-เซเบอร์     :      คู่หูเดย์ภารกิจ             ขั้น 6 ระดับ 100

-จูเลียส      :      วานาดีสคนโต             ขั้น 16 ระดับ 100

-ผู้กล้าไนท์ :      ผู้กล้าคนที่13               ขั้น 19 ระดับ 100

-คาโฮ        :     ราชินีจิ้งจอกเก้าหาง      ขั้น 19 ระดับ 100

-เดียรินี่      :     วานาดีสคนที่ 3             ขั้น 14 ระดับ 100

-ทีฟา         :     ราชินีคลาวฮาร์ท           ขั้น 20 ระดับ 100

-ลูซิเฟอร์    :     หัวหน้า 7 บาป              ขั้น 20 ระดับ 100

-แอสโมดิวซ์:    7 บาป                          ขั้น 16 ระดับ  100 

-ไซฟอน     :  ราชาเผ่าโซล                    ขั้น  25 ระดับ 100 (แก้ไข)

-ฮาเดส      :  จ้าวนรก                           ขั้น 30 ระดับ 100

-จัตรุรัสมาร : ผู้คุมกฎปีศาจ                   ข้ัน 40 ระดับ 100

  

พวกชาวบ้านปกติจะมีระดับอยู่ที่ 30 พวกทหารยามระดับ 50 พวกทหารเกณฑ์ที่ผ่านการทดสอบระดับ 70-ขั้น1ระดับ 10(นักผจญภัยระดับ F)

ทหารยศสิบตรี - สิบเอก(คุมทหารเกณฑ์)ระดับ : ขั้น 1 ระดับ 10 - ขั้น 1 ระดับ 100(เท่านักผจญภัยระดับ E-D)

ทหารยศจ่าสิบตรี - จ่าสิบเอก(หัวหมู่คุมทหารสิบเอกลงไปจำนวน 10 คน)

 ระดับ : ขั้น 1 ระดับ 100 - ขั้น 2 ระดับ 100(เท่านักผจญภัยระดับ C-B)

ทหารยศร้อยตรี - ร้อยเอก(นายกองคุมทหารจ่าสิบเอกลงไปจำนวน 100 คน) ระดับ : ขั้น 2 ระดับ 100 - ขั้น 4 ระดับ 100(เท่านักผจญภัยระดับ A)

ทหารยศพันตรี - พันเอก(นายพันคุมทหาร้อยเอกลงไป1000คน)

ระดับ : ขั้น 4 ระดับ 100 - ขั้น 7 ระดับ 100(เท่านักผจญภัยระดับ A-S)

ทหารยศพลตรี - พลเอก(แม่ทัพ,รองแม่ทัพคุมทหาร 1 กองทัพ)

 ระดับ : ขั้น 7 ระดับ 100 - ขั้น 15 ระดับ 100(เท่านักผจญภัยระดับ S)

(ปัจจุบันพลตรี 6 คน,พลโท 3 คน,พลเอก 1 คน)

จอมพล (ผู้บัญชาการทหาร 3 เหล่าทัพคุมทหารทุกคน)

ระดับ : ขั้น 15 ระดับ 100 - ขั้น 20 ระดับ 100

***หมายเหตุ ชั้นสัญญาบัตรคือระดับร้อยตรี - จอมพล

                    ชั้นประทวน คือ ระดับ พลทหาร -จ่าสิบเอก

ข้อมูลเดย์(อัพเดท)

[เดย์ คู่หมั้นจอมมาร]

[สเวน]

ฉายา : ผู้ปราบวิญญาณ, ผู้พิชิตวานาดีส , ผู้กลืนกินสีดำ, ผู้ทำลายล้าง ,เทพสายฟ้าแห่งความิพินาศ

นักผจญภัยระดับ : A

อาชีพ : นักดาบ

ระดับ : ขั้น 18>14 ระดับ 100(เทียบเท่ากับขั้น 28)

พลังธาตุ :

[ธาตุลมระดับ 7 ]

[ธาตุไฟระดับ 7 ]

[ธาตุน้ำระดับ 7 ]

[ธาตุดินระดับ 7 ]

[ธาตุสายฟ้าระดับ 7 ]

[ธาตุแสงระดับ 7 ]

[ธาตุความมืดระดับ 7 ]

ทักษะ : ทำได้หมดทุกอย่าง!!

อาวุธ :

- ดาบคาตานะ   (ต่างโลก)                 ระดับ : SSS

-ปืนไรเฟิล M41 (ต่างโลก)                  ระดับ : SSS

-ปืนพก DSE      (ต่างโลก)                  ระดับ : SSS

-เคียวยมทูต                                       ระดับ : A

-(ใหม่)ดาบวานาดีสแห่งเพลิงสีน้ำเงิน  ระดับ : SSS

ชุดอุปกรณ์

-ชุดผู้กอง (ต่างโลก) ระดับ : A

-ชุดยมทูต                 ระดับ : A

-หน้ากากยมทูต        ระดับ : A

-ลูกแก้วแรร์มานา     ระดับ : A

-ชุดหนังหมี                ระดับ : B

-เสื้อโค้ทเซอเบอรัส    ระดับ : S

-ชุดทหารร้อยตรี        ระดับ : C

-(ใหม่)ชุดเกราะของวานาดีสแห่งเพลิงสีน้ำเงิน ระดับ : SSS