The Guardian of Maou เกิดใหม่เพื่อพิทักษ์จอมมาร

ตอนที่ 29 : ข้อที่ ๒๘ : ผู้พิทักษ์กับงานพบปะปีศาจ(4)

     จิ๊บๆ

     ทางด้านหนึ่งห่างไกลจากปราสาทของทีอา ที่ดินแดนของมนุษย์ส่วนไหนซักแห่งนึงในเขตป่าอุดมสมบูรณ์ แสงแดดในยามเช้าทอประกายสาดส่องลงมาผ่านใบไม้ใบหญ้าที่เขียวชะอุ่มของป่าพงไพร

     แสงแดดทอส่องเข้าไปในยังนัยต์ตาสีน้ำเงินคมกริบของหญิงสาวผู้หนึ่งที่กำลังหลับใหลอยู่บนเตียงสีขาวสะอาดของบ้านไม้หลังน้อยหลังหนึ่งใจกลางป่า 

     แสงของแดดตกกระทบลงบนใบหน้าของเธอจนเธอรู้สึกตัวกับสัมผัสอุณหภูมิอันอบอุ่นของแสงแดดยามเช้า

       "...ที่นี่"

     "ตื่นแล้วเหรอครับคุณจูเลียส"

     เสียงของชายหนุ่มผู้นึงกล่าวออกมา ทำให้หญิงสาวหน้าคมที่กำลังพยายามพยุงตัวขึ้นมาเหลือบมองหาที่มาของเสียงนั้น 

     "เจ้า..."

     ร่างสันทัดของชายหนุ่มผิวขาวสะอาดผมสีขาวดุจหิมะนัยต์ตาอ่อนโยนสีแดง เขาตอนนี้กำลังอยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวสะอาดกับกางเกงขายาวสีน้ำตาลสวมบู้ทสีน้ำตาลแก่ 

     ครืดด

     และตอนนี้เขากำลังแบกซากของสัตว์ที่หน้าตาคล้ายหมูป่าขนาดใหญ่กว่าช้างในยุคปัจจุบันถึง 2 เท่าได้มาด้วยใบหน้ายิ้มแย้มสดใสร่าเริงจนชวนให้หญิงสาวรู้สึกหงุดหงิดพิกล ใช่แล้วชายคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน

     'ข้ายังไม่ตายเหรอเนี่ย...แถมถูกเจ้าผู้กล้าปวกเปียกนี่ช่วยไว้อย่างงั้นเหรอ'

     " โชคดีจริงๆที่ผมเจอคุณ...เรื่องที่เกิดขึ้นกับคุณผมจะยังไม่ถามละกัน เอาเป็นว่าคุณคงจะหิวแล้วมากินข้าวกันก่อนเถอะ ผมล่าเจ้าหมูยักษ์นี่ได้ด้วยละ"

     "........"

     จูเลียสหรือวานาดีสสาวคนโตมองผู้กล้าหนุ่มเล็กน้อยด้วยใบหน้านิ่งสงบ ก่อนจะเหลือบมองร่างกายของตนเองที่ตอนนี้อยู่ในชุดเสื้อยืดตัวใหญ่คาดว่าน่าจะเป็นของเขา เรื่องที่เขาเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอไม่ใช่เรื่องน่าตกใจเท่าไรกว่าเรื่องที่...

     เขาสามารถฟื้นคืนร่างกายของเธอที่เหลือเพียงครึ่งเดียว ที่จริงมันแทบจะไม่ต่างกับการคืนชีพเลยทีเดียวเพราะบาดแผลขนาดนั้นเธอไม่มีทางรอดได้แน่นอน

     'นี่คือพลังของผู้กล้าอย่างงั้นเหรอ?...ช่างน่ากลัวจริงๆ'

     จูเลียสคิดในใจพร้อมนำมือเรียวบางของเธอสัมผัสกับผิวของร่างกายที่หายไปจากการโจมตีของทีอา

     "เหม่ออะไรของคุณเนี่ยจูเลียส?ว่าแต่คุณจะเอาแบบต้มเจ้านี่ ทอด หรือย่างดีละ?" 

     ผู้กล้าหนุ่มยิ้มถามขณะที่วางร่างของหมูป่ายักษ์ลงพร้อมเตรียมเครื่องเขียง

     "ข้าไม่หิวหรอกเชิญเจ้า..."

     จ๊อกก...

     ในขณะที่จูเลียสวานาดีสสาวผมดำยาวสวยผู้เย็นชาจะตอบกลับนั้น กระเพาะของเธอก็ไม่ทำตามใจสั่ง เสียงท้องร้องด้วยความหิวของเธอดังลั่นออกมาจนกึกก้องไปทั่วทั้งป่า

     จูเลียสที่ดูเยือดกเย็นตลอดพอรู้ว่าได้ทำเรื่องน่าอายออกไป ใบหน้าขาวนวลของเธอก็แดงก่ำรีบทำท่าจะลุกหนีออกไปด้วยความอาย 

     แต่ทว่า...

     หมับ!

     "หิวไม่ใช่เหรอ...กองทัพต้องเดินด้วยท้องนะครับคุณวานาดีส"

     ผู้กล้าหนุ่มนำมือของเขาจับมือของเธอผ่านเข้าไปในหน้าต่างคว้ามือของเธอเอาไว้ ก่อนจะยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน จูเลียสมองใบหน้านั่นด้วยความรู้สึกแปลกประหลาดก่อนเธอจะสะบัดหน้าเรียกสติกลับคืนมา

     "เข้าใจแล้ว..."

     จูเลียสตอบกลับผู้กล้าหนุ่ม พร้อมเหลือบมองเขาเล็กน้อย...

     'บางทีผู้ชายคนนี้อาจจะ...ยุติสงครามกับพวกปีศาจได้จริงๆก็ได้'

     "บุตรชายของท่านฮาเดสอย่างงั้นเหรอ...ข้าเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าเขามีบุตรชายแล้วด้วย"

     "นั่นสิ...จริงอยู่ที่เขามีพระชายาหลายองค์แต่ก็ยังไม่เคยได้ยินเลยว่ามีบุตรหรือบุตรีแล้วซักคนเลยนี่นา" 

     "บางทีท่านฮาเดสคงอยากเก็บเป็นความลับกระมัง อาจเพราะไม่อยากให้พี่ชายอย่างซุสรู้กระมัง เพราะถ้ารู้ว่าท่านฮาเดสมีลูกบางทีเทพซุสนั่นอาจฉวยโอกาสนี้เล่นงานบุตรชายเขาได้"

     "ท่านนี่สันนิษฐานอย่างกับเห็นเองกับตาแน่ะ ฮ่าๆ แต่ก็อาจจริงอย่างท่านว่าเพราะท่านฮาเดสหลังจากแตกหักกับซุสเมื่อหลายร้อยปีก่อนเพื่อชิงบัลลังค์เทพสูงสุดจากอดีตมหาเทพยุคเทพไททันอย่างโครนอสละนะ หลังจากท่านฮาเดสพ่ายแพ้ก็แปรพักตร์มาอยู่กับฝ่ายปีศาจอย่างพวกเรา"

     "ถ้าตามความจริงท่านฮาเดสก็อยู่ฝ่ายพันธมิตรกับปีศาจตั้งแต่ก่อนเริ่มสงครามแล้วนี่ เพราะท่านเองก็มีเชื้อสายของปีศาจอยู่ครึ่งนึงตั้งแต่ท่านเกิดแล้ว"

     "ปล่อยเรื่องท่านฮาเดสไปก่อนเถอะพวกท่าน ตอนนี้ควรเป็นเวลาฉลองนะเพราะว่าท่านจอมมารของเราในที่สุดก็มีคู่ครองเสียที"

     "ถูกของท่าน ฮ่าๆเรื่องนี้มันช่างเป็นเรื่องน่ายินดีเสียจริง ข้าก็กังวลว่าท่านจอมมารจะหาคนถูกใจไม่ได้เสียอีก เพราะถ้าขืนเป็นอย่างงั้นเผ่าพันธ์ุปีศาจของพวกเราเป็นอันจบสิ้นแน่นอน ฮ่าๆ"

     "ท่านก็นี่ช่างพูดประชดประชันได้ร้ายกายเสียจริงนะ...แต่ข้าก็ยังเป็นกังวลอยู่ดี"

     "อ้าวทำไมละท่าน?"

     "นั่นสิไม่เห็นมีเหตุอันใดให้กังวลเลยนี่"

     "พวกท่านก็น่าจะเดาออกนี่นาว่าข้าหมายถึงเรื่อง...เหล่าจักรพรรดิ์ปีศาจรุ่นบุกเบิกบางองค์ไม่ชื่นชอบท่านฮาเดสที่มีเชื้อสายของเทพอยู่นะ 

การที่ให้ท่านเดย์ที่มีเชื้อสายของเทพอยู่มาแต่งงานกับท่านจอมมารบางทีท่านจักรพรรดิ์บางองค์ที่ไม่ชื่นชอบพวกเทพอาจจะขัดขวางก็เป็นได้" 

     ".........."

     "นั่นสินะ...ข้าก็คงได่้แต่หวังว่าท่านเดย์สามารถทำให้เหล่าจักรพรรดิ์ยอมรับได้ละนะ"

     "........."

     ภายในงานเลี้ยงของเหล่าปีศาจในปราสาทของทีอา เหล่าคนเถ้าคนแก่ปีศาจชั้นสูงต่างๆ ต่างหารือพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องของเดย์กับทีอา 

     แน่นอนว่าเพราะตอนนี้ทั้งสองคนไม่ได้อยู่ ณ ที่นี้พวกเขาแม้แต่เหล่าหนุ่มสาวปีศาจชั้นสุงต่างๆก็ยกเรื่องนี้ขึ้นมาเป็นหัวข้อพูดคุยกัน

     "เฮเซลจะดื่มอะไรไหมเดี๋ยวข้าจะไปหยิบมาให้"

     "...ไม่เป็นไรจาเร็ด"

     เฮเซลที่ตอนนี้กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ของโต้ะในงานนั่งฟังเรื่องการหมั้นหมายของทีอากับเดย์ด้วยสีหน้าไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆ จาเร็ดก็มองด้วยสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อยเพราะพอเดาได้ว่าเฮเซลกำลังคิดอะไร

     "........"

     จาเร็ดมองไปที่เฮเซลก่อนจะคลี่ยิ้มขึ้นมาเหมือนนึกอะไรออก เมื่อเขาเห็นคนสองคนที่กำลังเดินเข้ามาในงาน

     "โอ้ เฮเซลดูนั่นสิท่านจอมมารกับท่านเดย์เดินเข้ามาในงานแล้ว ข้าว่าพวกเขาเองก็ดูเหมาะสมกันจริงๆเนอะเจ้าว่าไหม"

     "...นั่นสินะ"

     เฮเซลมองตามเสียงกล่าวของจาเร็ด ทีอาในชุดราตรีสีแดงกำลังเดินควแขนกับเดย์ในชุดสูทสีขาว ทั้งสองเมื่อเดินคู่กันความสง่าของทั้งสองก็ยิ่งเจิดจรัสเหนือกว่าผู้ใดในที่แห่งนี้ 

     'ท่านจอมมารท่านต้องการอะไรกันแน่...ไหนท่านเคยกล่าวบอกไว้ไงว่า...

     ...เขาเป็นเพียงแค่ข้ารับใช้ของท่านเพียงเท่านั้น' 

     "จาเร็ด..."

     "หืม ว่าไง?"

     "พาฉันไปเดินเล่นข้างนอกทีสิ..."

     เฮเซลกล่าวด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ใดๆ แต่จาเร็ดมองเห็นภายในดวงตากลมโตนั่นของเธอตอนนี้แววตาของเธอนั้นราวกับไร้ชีวิตไปแล้ว

     "เอาละเวลาต่อไปนี้เพื่อเป็นการต้อนรับท่านเดย์ขอเชิญท่านจอมมารและท่านเดย์มาเต้นรำที่กลางลาน เพื่อให้เหล่ามวลปีศาจได้รู้จักผู้ปกครองที่แท้จริงแห่งเผ่าพันธ์ุปีศาจ!"

     "เฮ เฮ!!"

     "........."

     จาเร็ดมองไปที่ปีศาจเผ่าหมียักษ์ที่ทำหน้าที่เป็นพิธีกรในงานครั้งนี้ ก่อนจะหันมาตอบเฮเซลพร้อมมองเรือนร่างของเฮเซล

     "ได้สิ"

[ตัดภาพไปที่ความคิดของทีอาหลังจากได้ยินเสียงประกาศ]

      "เอาละเวลาต่อไปนี้เพื่อเป็นการต้อนรับท่านเดย์ขอเชิญท่านจอมมารและท่านเดย์มาเต้นรำที่กลางลาน เพื่อให้เหล่ามวลปีศาจได้รู้จักผู้ปกครองที่แท้จริงแห่งเผ่าพันธ์ุปีศาจ!"

     "........."

     ทีอาหลังจากได้ยินเสียงประกาศนี้เธอก็มีสีหน้าตายสนิทยิ่งกว่าเดิม

     'หวังว่าการซ้อมเต้นรำมาหลายเดือนนี้จะไม่ทำให้เขา...อับอายนะ'

     ใช่แล้วครับ...ทีอาของพวกเราเต้นรำได่ห่วยแตก

ข้อมูลเดย์

[เดย์ ข้ารับใช้จอมมาร]

[สเวน]

ฉายา : ผู้ปราบวิญญาณ 

นักผจญภัยระดับ : B

อาชีพ : นักดาบ

ระดับ : ขั้น 6 ระดับ 50(เทียบเท่ากับขั้น 12)

เลเวล : 550

พลังธาตุ :

[ธาตุลมระดับ 4 : 2 ดาว]

[ธาตุไฟระดับ 3 : 0 ดาว]

[ธาตุน้ำระดับ 2 : 5 ดาว]

[ธาตุดินระดับ 2 :4 ดาว]

[ธาตุสายฟ้าระดับ 4 : 1 ดาว]

[ธาตุแสงระดับ 2 : 2 ดาว]

[ธาตุความมืดระดับ 3 : 0 ดาว]

ทักษะ : 

-ควบคุมโลหิต                          ระดับ S

- กายาภูติผี                              ระดับ SS

-เคลื่อนย้ายควัน                     ระดับ S

-สายลมเริงระบำ                      ระดับ S

-ทักษะกรดแห่งไสลม์             ระดับ E

-ทักษะสร้างทายาทกับทุกเผ่า ระดับ A

-ทักษะทำอาหาร                    ระดับ B

-ทักษะเย็บปักถักร้อย              ระดับ  A

-ทักษะทำความสะอาด            ระดับ B

-ทักษะต้านทานกายภาพ       ระดับ : A

-ทักษะลุ่มหลง                      ระดับ : A

-ทักษะแรงดึงดูด                   ระดับ : S

-พยัคฆ์อัศนีบาต                    ระดับ : A  

-ทักษะอาภรณ์แสง                ระดับ : B

-ทักษะปลุกชีพศพ                  ระดับ : S

-ทักษะควบคุมเงา                  ระดับ : A

-ทักษะคำราม                            ระดับ : B

-ทักษะกายาหิน                         ระดับ : B

-ทักษะตาทิพย์แห่งไซคลอป     ระดับ : A

อาวุธ :

- ดาบคาตานะ   (ต่างโลก) ระดับ : SSS

-ปืนไรเฟิล M41 (ต่างโลก) ระดับ : SSS

-ปืนพก DSE      (ต่างโลก) ระดับ : SSS

-เคียวยมทูต                        ระดับ : A

ชุดอุปกรณ์

-ชุดผู้กอง (ต่างโลก) ระดับ : A

-ชุดยมทูต                 ระดับ : A

-หน้ากากยมทูต        ระดับ : A

-ลูกแก้วแรร์มานา     ระดับ : A

-ชุดหนังหมี                ระดับ : B

ปล.คอมเม้นเป็นกำลังใจด้วยนะครับบบ