The Guardian of Maou เกิดใหม่เพื่อพิทักษ์จอมมาร

ตอนที่ 19 : ข้อที่ ๑๘ : ผู้พิทักษ์กับนักฆ่าสาว

"เปรี้ยง!!"

การปะทะของดาบที่เคลือบเวทย์หายากของสายฟ้า ได้ปะทะกันอย่างรุนแรงจนเกิดเสียงเหมือนฟ้าผ่าลูกใหญ่ เสียงนี่ดังก้องจนผู้คนระแวกใกล้ๆได้ยินอย่างชัดเจน

'เสมอกัน!'

ฉันมองภาพที่นักฆ่าชุดคลุมกับชายหนุ่มทหารจักรวรรดิ์ปะทะ ระดับสายฟ้าของทั้งคู่น่าจะอยู่ในระดับที่พอๆกันดังนั้นทั้งคู่จึงไม่โดนสายฟ้าจากฝ่ายตรงข้ามของตนช๊อตใส่

ชายหนุ่มทหารจักรวรรดิ์คนนี้เปรียบเสมือนเจ้าชายขี่ม้าขาวในสายตาของฉัน ทุกคนในคฤหาสถ์ของฉันโดนคนชุดคลุมนี้สังหารอย่างเลือดเย็น ไม่ว่าจะเป็นแม่บ้าน พ่อบ้าน หรือแม้แต่ทหารประจำคฤหาสถ์ของฉันบางส่วน

ซึ่งส่วนใหญ่พวกเขาจะอยู่ตามกำแพงเมืองเพื่อป้องกันผู้บุกรุก แน่นอนว่าฉันเองก็มีองครักษ์ส่วนตัวของฉัน แต่ตอนนี้ฉันให้เขาคนนั้นไม่สืบเรื่องบางเรื่องอยู่คนคนนั้นจึงไม่ได้อยู่ที่นี่

ส่วนนักเวทย์น้ำแข็งคนที่ดูแลเรื่องพืชฤดูหนาวของฉันตอนนี้ก็ไปที่เมืองอื่นที่เข้าสู่ฤดูหนาวไปแล้วอยู่ เพื่อเก็บพืชพรรณของที่นั่นมาไว้ที่นี่ตามคำสั่งของฉัน

ทำให้ตอนนี้พูดง่ายๆเลยว่าระดับการป้องกันความปลอดภัยของคฤหาสถ์ของฉันอยู่ในระดับที่ต่ำมาก...

ถ้าไม่ได้ทหารหนุ่มคนนี้พุ่งเข้ามาช่วยไว้ ฉันคงต้องโดนคนชุดคลุมคนนี้ฆ่าตายโดยการปาดคอไปแล้ว ดูเหมือนจุดประสงค์ของคนคนนนี้คือ...ชิงมรดกของตระกูลฉันอย่างแน่นอน

แต่ทำไมคนคนนี้ถึงรู้เรื่องนั้นได้ละ...

นอกเสียจากคนที่จ้างคนชุดคลุมคนนี้ต้องเป็นคนในตระกูลของฉันเอง หรือไม่ก็เขานี่แหละที่เป็น...

เค้รงๆๆๆ!!!

คนชุดคลุมและทหารหนุ่มของจักรวรรดิ์คนนั้นแลกดาบกันอย่างดุเดือด บอกตามตรงฉันมองการตวัดหรือการแกว่งดาบของพวกเขาทั้งคู่นั้นไม่ทันเลย

พวกเขาน่าจะมีระดับที่มากกว่าขั้น 2 อย่างแน่นอน...

ความสามารถของพวกเขาบางทีอาจจะมากกว่าระดับผู้พันของจักรวรรดิ์เสียอีก...

"ไฟบอล!!"

ฉันที่พยุงลุกขึ้นไปอยู่ที่มุมห้อง หาทางช่วยทหารหนุ่มคนนั้นซักนิดก็ยังดีเพื่อเพิ่มโอกาสชนะของเขา ฉันเลยยิงลูกบอลไฟไปทางคนชุดคลุมสีดำนั่น

ฟุ่บบ!!บรึ้มม!!

"อะไรกัน!"

แต่คนชุดคลุมก็แทบไม่เสียจังหวะ มันใช้ดาบของมันฟันลูกบอลไฟของฉันผ่าครึ่งเป็นสองท่อน ก่อนจะระเบิดออกมา

"เธอน่ะวิ่งไปหาผู้หญิงผมชมพูซะ ผู้หญิงคนนั้นจะปกป้องเธอเองเพียงเธอบอกว่าเธอเป็นใคร เดี๋ยวฉันจะจัดการหมอนี่เอง!"

"อะ...ไม่ฉันจะอยู่ช่วยค่ะ!"

"เธอนี่นะ!"

ทหารหนุ่มตะโกนบอกฉัน ฉันรู้สึกเสียหน้าเล็กน้อยฉันยอมรับว่าฉันอ่อนแอ แต่ฉันก็ถือว่าเป็นนักเวทย์ที่มีฝีมือคนนึงเลยนะ จะให้ทิ้งเขาไปแบบนั้นฉันทำไม่ได้หรอก

"เห้อ...สงสัยคงต้องรีบจบสินะ ขอชมเลยนะว่าแกมีฝีมือดาบที่ระดับสูงมาก แต่ว่า...ฉันก็ชนะแกได้อย่างไม่ยากเย็นเลยละ"

"!!!"

เคร้ง เคร้ง เคร้ง !!!

ชายชุดคลุมเบิกตาโพลงเมื่อจู่ๆ การฟันตวัดดาบของทหารหนุ่มเร็วขึ้นกว่าเดิม เธอรู้สึกว่าถ้าฝืนแลกดาบกันต่อไปเรื่อยๆ...ต่อให้เธอไม่อยากยอมรับแต่ก็ต้องบอกว่าตัวเธอนั้นฝีมือดาบสู้ทหารหนุ่มคนนี้ไม่ได้

ว๊าบบ!!

ฟ่ออ!!

"อ้ะ!ระวัง!"

ขุนนางสาวร้องเตือนเมื่อเห็นคนชุดคลุมทำการวาดวงเวทย์ เรียกอสูรงูพิษออกมาจำนวนมากพุ่งเข้ามาเล่นงานทหารหนุ่ม แถมเพื่อไม่ให้ทหารหนุ่มใช้ดาบฟันพวกงูนั่นคนชุดคลุมเลยใช้ทักษะเรียกโซ่สีดำออกมาจากมือและมัดแขนขาทหารหนุ่มไว้

แต่ทว่าเมื่อเธอคิดว่าเขากำลังแย่อยู่นั่น...

'ทักษะควบคุมเงา'

ทหารหนุ่มก็สร้างเรื่องตกใจได้อีก นอกจากเขาจะใช้ธาตุสายฟ้าของวอยเซฟเฟอร์ได้แล้ว เขายังสามารถใช้ธาตุมืดธาตุอีกธาตุของวอยเซฟเฟอร์ได้อีกด้วย 

ฉึกๆๆ!!!

"!!!"

เงาที่เท้าของเขาพุ่งขึ้นมาเหมือนดาบและแทงพวกงูนั่นจนสลายจนหมด ก่อนทหารหนุ่มคนนั้นจะหายกลายเป้นควันโซ่สีดำของคนชุดคลุมก็ทะลุผ่านไป

ฟุบบ!!

แต่คนชุดคลุมก็ฉลาดพอที่เขาต้องโผล่มาใกล้ๆอย่างแน่นอน เธอจึงร่ายเวทย์ธาตุไฟกระจายเป็นวงรอบตัวเองพร้อมผลักวงนั่นเผาผลาญรอบนอกตัวเธอให้เป็นเถ้าถ่าน

เดย์เมื่อเห็นดังนั้นจึงพุ่งไปหาขุนนางสาวพร้อมกับจับเธอไว้และใช้ทักษาะกายาภูติผีทำให้เปลวไฟทะลุผ่านเธอไปด้วย คนชุดคลุมเห็นก็ตกใจกับทักษะแปลกประหลาดของเขา

แน่นอนว่าขุนนางสาวเองก็เช่นกัน...

เมื่อเห็นแบบนี้คนชุดคลุมก็คิดได้ทันทีว่าทหารหนุ่มตรงหน้าหรือเดย์นั้นต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่ และตอนนี้เสียงเอะอะการต่อสู้นั้นก็ดังจนเรียกความสนใจมากพอที่จะทำให้พวกทหารวิ่งมาที่นี่แล้ว

ขืนเธอยังอยู่ต่อต้องเสียเปรียบอย่างแน่นอน...

"คิดหนีเรอะ...อ้ะ!ชิช่วยไม่ได้ งั้นขอเห็นหน้าตาแกหน่อยเถอะก่อนไป!"

เดย์ที่คิดจะไล่ตาม แต่พอเห็นคฤหาสถ์และภายในห้องนี้กำลังไฟลุกท่วมจากผลทักษะของคนชุดคลุมนั่น เขาจึงจำใจต้องอยู่นี่และพาขุนนางสาวหลบหนีออกมาก่อน

แต่เพื่อให้ในการจดจำใบหน้าครั้งต่อไปของนักฆ่าคนนั้นได้ เดย์จึงใช้ทักษะกรดแห่งสไลม์พ่นไปที่เสื้อผ้าของนักฆ่าชุดคลุมคนนั้น ทำให้เสื้อผ้าของมันละลาย...

แพละ!

ซู่!

จนเห็นใบหน้าและร่างกายที่เกือบจะโป๊ของ...เธอ

"ไอ้เวรนี่!ฝากไว้ก่อนเถอะ!"

นักฆ่าชุดคลุมเป็นหญิงสาวสวยหน้าคมผมดำออกน้ำตาลแก่ นัยต์ตาสีน้ำตาลเข้ม แถมเรือนร่างของเธอที่โผล่พ้นออกมาแทบทำให้เขาเลือดกำเดาไหล ใครจะคิดละว่านักฆ่าคนนั้นจะเป็นผู้หญิงไปได้...

เดย์เลิกสนใจเธอก่อนจะอุ้มขุนนางสาวที่ตอนนี้กำลังมองเปลวเพลิงด้วยสายตาหวาดกลัว เดย์มองเธอเล็กน้อยพร้อมจะตั้งใจประคองเธอดีๆ

ก่อนจะใช้พลังธาตุน้ำจากมือขวาของเขาซาดพ่นกระจายใส่เปลวเพลิงรอบๆนี่ เพื่อให้แปลวไฟที่กำลังลุกท่วมนี่มอดลง 

"........"

ขุนนางสาวก็มองมาที่ทหารหนุ่มที่อุ้มเธออยู่อย่างตกใจมาก เพราะแค่เห็นว่าตอนนั้นเขาใช้พลังธาตุสายฟ้ากับธาตุมืดที่เป็นธาตุของพวกพิเศษอย่างวอยเซฟเฟอร์ได้ถึงสองธาตุแค่นั้นเธอก็ตกใจมากพอแล้วกับพรสวรรค์ด้านเวทมนตร์ของเขา แต่นี่เขากลับใช้ธาตุน้ำได้อีก

นี่ถ้านับความสามารถทักษะการฟันดาบของเขาไปอีก...

ทหารหนุ่มคนนี้อาจจะมีความสามารถถึงระดับนายพลเลยก็ว่าได้...

ตึก ตึก

ฟุ่ม!!

"หือ?"

"มีอะไรเหรอคะคุณฮายอน?"

ในขณะเดียวกันฮายอนที่กำลังวิ่งมาพร้อมกับแอนนา เธอก็เหลือบเห็นหญิงสาวท่าทางน่าสงสัยที่อยู่ในสภาพเสื้อผ้าขาดหลุดรุ่ยทะยานด้วยความเร้วสุงยากที่คนปกติจะมองเห็นบนหลังคา 

แต่เธอสัมผัสจิตสังหารของผู้หญิงคนนี้ได้ว่าเป็นคนที่อันตราย...

บางสิ่งบางอย่างทำให้ฮายอนนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ หญิงสาวคนนั้นมาจากทิศทางที่เดย์มุ่งไป บางทีเธออาจเป็นตัวการที่ทำให้เดย์รีบร้อนไปที่นั่น 

แถมได้ข่าวจากปากเสียงของผู้คนแถวนี้ตะกี้ว่าคฤหาสถ์ของเจ้าเมืองเป้าหมายภารกิจของเธอกับเดย์เกิดไฟไหม้ นั่นคงเป็นสาเหตุที่เดย์รีบทะยานไปโดยไม่บอกกล่าวในตอนนั้น

งั้นแสดงว่าบางทีผู้หญิงคนตะกี้อาจเป็นตัวการของเรื่องนี้ก็เป็นได้!

"แอนนาคุณไปหาสเวนก่อนเลยนะ เดี๋ยวฉันขอตัวไปธุระที่หนึ่งก่อน"

"เอ้ะ?อะ...ค่ะเข้าใจแล้ว"

ฟ้าวว!!

ฮายอนว่าจบก็ทะยานขึ้นบนหลังคาตามหญิงสาวคนตะกี้ไปทันที แต่แน่นอนว่าหญิงสาวคนนี้เป็นนักฆ่าระดับสูงเธอจับสัมผัสได้อย่างรวดเร็วว่ามีคนกำลังตามเธอมา

"........"

มองเหลือบไปมองด้านหลังเล็กน้อยก็เห็นหญิงสาวผมชมพูในชุดทหารจักรวรรดิ์ไล่ตามเธอมา หญิงสาวนักฆ่าก็เดาได้อย่างไม่ยากเย็นว่าน่าจะเป็นพวกเดียวกับทหารหนุ่มที่เล่นงานเธอซะแสบนั่น

'หึ...'

นักฆ่าสาวลอบวางแผนในใจ ครั้งนี้ภารกิจของเธอในการชิงมรดกของตระกูลขุนนางคนนั้นอาจล้มเหลว แต่นั่นแค่สำหรับวันนี้เท่านั้น

สงสัยพวกมันยังคงไม่รู้จักอำนายของกลุ่มองค์กรปักษาทมิฬของเธอเสียแล้ว วันพรุ่งนี้เมืองเพเดร์และขุนนางคนนั้นต้องจบสิ้นและเธอก็จะฉวยโอกาสในตอนนั้นชิงมรดกนั่นมา

แถมผู้หญิงคนนี้อาจทำให้แผนการณ์ของเธอเพิ่มสีสันขึ้นไปอีก...

ข้อมูลเดย์

[เดย์ ข้ารับใช้จอมมาร]

[สเวน]

ฉายา : ผู้ปราบวิญญาณ 

นักผจญภัยระดับ : B

อาชีพ : นักดาบ

ระดับ : ขั้น 4 ระดับ 50

เลเวล : 350

พลังธาตุ :

[ธาตุลมระดับ 3 : 5 ดาว]

[ธาตุไฟระดับ 2 : 6 ดาว]

[ธาตุน้ำระดับ 2 : 1 ดาว]

[ธาตุดินระดับ 2 : 0 ดาว]

[ธาตุสายฟ้าระดับ 3 : 4 ดาว]

[ธาตุแสงระดับ 1 : 6 ดาว]

[ธาตุความมืดระดับ 2 : 1 ดาว]

ทักษะ : 

-ควบคุมโลหิต                          ระดับ S

- กายาภูติผี                              ระดับ SS

-เคลื่อนย้ายควัน                     ระดับ S

-สายลมเริงระบำ                      ระดับ S

-ทักษะกรดแห่งไสลม์             ระดับ E

-ทักษะสร้างทายาทกับทุกเผ่า ระดับ A

-ทักษะทำอาหาร                    ระดับ B

-ทักษะเย็บปักถักร้อย              ระดับ  A

-ทักษะทำความสะอาด            ระดับ B

-ทักษะต้านทานกายภาพ       ระดับ : A

-ทักษะลุ่มหลง                      ระดับ : A

-ทักษะแรงดึงดูด                   ระดับ : S

-พยัคฆ์อัศนีบาต                    ระดับ : A  

-ทักษะอาภรณ์แสง                ระดับ : B

-ทักษะปลุกชีพศพ                  ระดับ : S

-ทักษะควบคุมเงา                  ระดับ : A

อาวุธ :

- ดาบคาตานะ   (ต่างโลก) ระดับ : SSS

-ปืนไรเฟิล M41 (ต่างโลก) ระดับ : SSS

-ปืนพก DSE      (ต่างโลก) ระดับ : SSS

-เคียวยมทูต                        ระดับ : A

ชุดอุปกรณ์

-ชุดผู้กอง (ต่างโลก) ระดับ : A

-ชุดยมทูต                 ระดับ : A

-หน้ากากยมทูต        ระดับ : A

-ลูกแก้วแรร์มานา   ระดับ : A

ปล.คอมเม้นเป้นกำลังในใจการแต่งตอนต่อไปนะครับบ