คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #78 : CHAPTER 72 : เบลล์จะเป็นครู
วุ่ม...
ที่ทางด้านนึงในป่าเขตหวงห้ามของเมืองอีนิคม่าหลังจากที่พวกนิคคอบป์ออกกันไปกันแล้ว...
ก็ได้มีชายคนหนึ่งเข้ามาแทน เขาเป็นชายหนุ่มหน้าเด็กดูขี้เล่นตลอดเวลา เขาเป็นชายหนุ่มผมส้มในชุดเกราะสีทอง เขาก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคือ 'ลีโอ'
เทพหนุ่มเซ้นต์ประจำราศีสิงห์บริวารของอาเธน่านั่นเอง
เขามาที่นี่เพราะเป็นเป้าหมายที่ได้รับมอบหมายว่าจุดๆนี้เป็นจุดที่ 7
บาปตนนึงแผ่พลังออกมา
อาเธน่าจึงส่งเขามาตรวจสอบ และสถานที่นี้ยังเป็นสถานที่ชุนกับเซฟิรอธสู้กันอีกด้วย
"ที่นี่เป็นสถานที่ผู้ถือครองคัมภีร์สู้กับหนึ่งในลูกน้องของจอมมารสินะ....แต่ไม่ใช่พลังของพวกหนึ่งในเจ็ดบาปนี่นา"
ลีโอพูดขึ้นหลังจากที่นำมือสัมผัสกับพื้นจากร่องรอยการต่อสู้นี่
แล้วพบว่ามีแค่พลังของมนุษย์คนนึงกับพลังความมืดดำมืดที่น้อยนิดเท่านั้น พลังดำมืดนี่มันก็น้อยเกินไปกว่าจะเป็นของพวก 7
บาป
ลีโอจึงคาดว่าน่าจะเป็นของมารตนอื่นระดับปลายแถวที่ไม่ใช่ของพวก 7 บาป
"แล้วไหนท่านอาเธน่าสัมผัสได้ว่าพลังของพวกเจ็ดบาปโผล่ขึ้นมาที่นี่ไง....หรือว่าท่านเข้าใจผิดว่าพลังของลูกน้องมารตนนี้เป้นของเจ็ดบาปกันนะ...ก็ไม่น่าใช่นี่นา...อืม..."
ลีโอนำมือจับคางพร้อมมองสภาพรอบๆอย่างสงสัย...
"ไม่เข้าใจผิดหรอก..."
เฮือก!!
ตูมมมมมม!!!!!!!!!
แต่จู่ๆขณะที่เขากำลังคิดอะไรอยู่นั้น ก็มีเสียงหญิงสาวคนนึงดังขึ้นด้านหลังของเขาอย่างที่เขาไม่ทันตั้งตัว
พลังดำมืดที่ยากหยั่งถึงและชวนน่าคลื่นไส้นี่
ทำให้ลีโอรีบชักหมัดกลับหลังด้วยสัญชาตญาณแล้วต่อยไปที่จุดนั้นเต็มพลังด้วยพลังหมัดของเขาที่ถือว่ารุนแรงที่สุดในหมู่เหล่าเซ้นต์
12 ราศีของอาเธน่า
"หนุ่มน้อยลีโอทำเรื่องรุนแรงแบบนี้กับผู้หญิงมันไม่ถูกน้า ฮิ
ฮิ"
"แก! แอสโมดิวส์!!"
ลีโอไม่สงสัยเลยว่าทำไมหญิงสาวคนนี้สามารภต้านทานพลังที่รุนแรงของเขาได้...เมื่อเขาได้เห็นหน้าของเธอที่โผล่อออกมาจากฝุ่นที่คละคลุ้งนั่น...
เธอเป็นหญิงสาวผมดำยาวถึงต้นขาเลยทีเดียว ดวงตาข้างซ้ายคมเป็นสีม่วง
อีกข้างเป็นสีเงินมีผิวที่ขาว
เธอสวมอยู่ในชุดคล้ายบิกินี่สีดำแต่ช่วงไหล่ทั้งสอง ศอก
เขา และน่องขาของเธอ
มีเกราะเหล็กทมิฬสีดำสวมใส่อยู่
และมีอาวุธที่คล้ายเคียวขนาดใหญ่อยู่ด้านหลังสีดำเรืองแสงอ่อนๆสีม่วง
" ก็อุตส่าแผ่พลังเพื่อหวังล่อยัยอาเธน่ามาเพื่อจะได้ฆ่าทิ้งซะ แต่คนที่มากลับเป็นเจ้าซะได้
ยัยนั่นมันฉลาดหลักแหลมจริงๆที่ส่งลูกน้องมาแทน
ทีนี้พวกเราก็อดฆ่ายัยนั่นเลยแฮะ
ฮิ ฮิ"
"แก....จงใจไว้แต่แรกแล้วสินะ
แต่ว่าแล้วทำไมถึงรู้ละว่าข้าจะมาเวลาไหนแล้วหลบซ่อนพลังได้ทัน...อ้ะ!หรือว่า!"
ลีโอที่จะถามอย่างสงสัยเพราะก่อนเข้ามาเขาได้ลบพลังของตัวเองเพื่อซ่อนกันจับได้ไว้แล้ว
ทำไมเธอถึงรู้ตัวว่าเขาจะมาแล้วสามารถซ่อนพลังไว้ก่อนได้ แล้วพอนึกถึงเรื่องบางอย่างก็ทำให้เขาฉุดใจขึ้นมาพร้อมเบิกตาโพลงขึ้นเมื่อคิดว่าถ้าเรื่องนั้นเป็นจริงก็แสดงว่า...
"ใช่ ในหมู่เทพบนสวรรค์มีหนึ่งในพวกข้าส่งเข้าไปเป็นไส้ศึกยังไงละ ฮิ ฮิ"
"อะไรกัน! บ้าเอ๊ยต้องรีบบอกท่านอาเธ...!"
ลีโอที่ทำท่าจะโทรจิตไปหาอาเธน่านั้นก็ต้องสะดุ้งขึ้น เมื่อไม่มีคลื่นพลังที่สามารถถ่ายทอดออกไปได้
"ที่นี่มันเป็นเขตห้วงมิติ
เจ้าจะติดต่อไปหาใครได้ละพ่อหนุ่มน้อยลีโอ
ฮิ ฮิ"
"บัดซบเอ๊ย!!"
ตูมมมม!!!!!!!
ลโอสบถขึ้นก่อนจะปล่อยหมัดชกลงพื้นอย่างแรง จนฝุ่นคละคลุ้งไปทั่วบริเวณนี้ ลีโอที่รู้ว่าสู้ยังไงก้คงไม่ชนะเขาจึงรีบฉวยโอกาสนี้ทะยานสุดแรงเพื่อหนีออกจากที่นี่แล้วรีบนำเรื่องมีไส้ศึกในหมู่เทพไปบอกอาเธน่าเป็นการด่วน
'เร็วสิๆๆๆ'
ฟ้าววววววววว!!!!!!!!!!!!!
ลีโอที่ทะยานด้วยความเร็วสูงมุ่งตรงไปยังประตูมิติที่บิดเบือนข้างหน้าที่เข้ามานั่นอย่างรวดเร็ว แต่ขณะที่ไม่กี่เมตรเขาจะไปถึงประตูมิตินั่นนั้น...
"คิดว่าจะหนีพ้นเหรอคะ..."
ชิ้ง!
เฮือก!!!!!!
ฉัวะ!!ฉูดดดดดดด!!!
เสียงของมีคมฟันเข้าไปยังที่แขนที่มีเกราะหนาแน่นของเทพหนุ่ม
ก่อนที่มือซ้ายของชายหนุ่มจะร้องเคว้งคว้างอยู่บนอากาศพร้อมเศษเกราะทองที่แตกละเอียดกระจายไปทั่ว และเลือดที่พุ่งกระฉูดออกมาที่แขนช่วงที่ขาดออก
ครูด!!!!
"แฮ่ก...แฮ่ก..."
ลีโอที่ชักบิดตัวหลบได้ทันทำให้ร่างลำตัวของเขาไม่ได้ขาดครึ่ง แต่ก็เสียแขนไปข้างนึงจนได้
เขาดีดตัวถอยกลับเข้ามาเอาเท้ายันพื้นดินพร้อมนำมือจับแขนที่ขาดนั่นด้วยสภาพเหงื่อท่วมตัวและหน้าซีด
"เห~หลบทันด้วยเหรอคะเนี่ย....งั้นฉันจะขอดูหน่อยละกันว่าการดิ้นรนของคุณจะอยู่ได้อีกนานแค่ไหนกัน ฮิ ฮิ"
หญิงสาวผมดำพูดและยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
ก่อนจะเดินแกว่งเคียวของตนอย่างช้าๆและอย่างสบายใจไม่ทุกข์ร้อนอะไรมาทางลีโอที่หน้าซีดมองผู้หญิงที่เดินเข้ามาอย่างไร้ซึ่งความหวัง
แต่เขาก็ไม่ลดละความพยายามที่จะส่งบอกข้อความนี่ออกไปยังเบื้องนอก
เขาต้องแจ้งแก่ใครก็ได้เพื่อให้ส่งข่าวข้อมุลนั่นออกไปเพื่อหวังให้เหล่าพวกเทพได้รับรู้
"อัญเชิญอสูรราชสีห์ไฟ!!"
"โฮกกกก!!!"
"ทำอะไรของคุณ....คิดว่าแต่อสุรตัวเดียวจะ..."
ฟุ่มมม!!!
"อ้ะ!"
ลีโอทำการอัญเชิญอสูรประจำตัวออกมา
แล้วอสูรสิงโตไฟนั่นก็ทะยานมุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
แอสโมดิวส์มองอย่างเอือมและทำท่าจะซัดอสุรนั่นให้แตกสลาย แต่จู่ๆมันก็วาบไปแล้ววิ่งไปโผล่ด้านหลังเธอแล้ววิ่งตรงไปต่อยังประตูมิตินั่น
แค่แวบนึงเธอก็มองได้ทันว่าในป่าของราชสีห์ตัวนั้น...คาบม้วนกระดาบสีส้มเรืองแสงไว้อยู่
"หรือว่า! ชิ!"
"ไม่มีทางหรอก!!!"
ตูมมมมมมม!!!
"บ้าจริง! แกนะแกทำแสบนักนะ!"
แอสโมดิวส์ที่ทำท่าจะตามไปทำลายอสูรราชสีห์นั่น
ก็โดนลีโอเข้ามาขัดขวางไว้โดยการส่งคลื่นพลังหมัดมาดักหน้าเธอเป็นชุด
อย่างรุนแรงจนเธอผงะถอยไปเล็กน้อยและไม่สามารถฝ่าดงระเบิดไฟนั่นได้
ก่อนจะเห็นอสูรราชสีห์ไฟนั่นหนีออกไปได้แล้ว
เธอก็หันกลับมามองลีโอด้วยสายตาอำมหิตจนลีโอถึงกับตัวสั่นและสัมผัสได้ถึงพลังมหาศาลที่กดดันเขาออกมา
"ดูท่า....ผมคงทำดีสุดได้แค่นี้แล้วละครับ....ท่านอาเธน่า"
ลีโอพูดเบาๆก่อนจะทำท่ารวบรวมพลังทั้งหมดที่มีในตัวออกมา แล้วเข้าไปสู้กับแอสโมดิส์ทันที
เพื่อหวังถ่วงเวลาให้อสูรของเขาหนีไปให้ได้ไกลที่สุด
ทวีปเวเซอุส
ณ เมืองการันเทียร์
"ให้ฉันไปสอนพวกผู้เล่นใหม่ที่เพิ่งเริ่มหัดเล่นงั้นเหรอคะ แถมยังเป็นเด็กด้วย!
ใจกลางปราสาทสีฟ้าขาวหลังใหม่ที่ทีรามิสุสั่งให้สร้างขึ้นมาใหม่ แทนหลังเก่าที่ถูกชอนอาทำลายไป
ด้วยงบในคลังจากสาขาอื่นมาร่วมช่วยกันสร้างขึ้นมาใหม่ จนเหมือนเดิมเป้ะ รวมถึงซื้อเครื่องเรือนมาตกแต่งเพิ่มด้วย
พวกเหม๋ยหลินก็เห็นว่าสร้างขึ้นมาใหม่
ก็ขอให้ทีรามุสสร้างสระว่ายน้ำให้ที่ดาดฟ้าของปราสาท
ฮยอนอาก็ขอให้ปลูกพวกพืชที่ดาดฟ้ารอบๆสระน้ำด้วยเพื่อความสวยงาม เพราะเธอชอบที่ที่มีธรรมชาติเยอะๆ
ตอนนี้พวกผู้เล่นลูกน้องที่ทำงานอยู่ที่นี่ก้ยังไม่มากันส่วนใหญ่ เพราะยังไม่คืนชีพหลังจากโดนชอนอาฆ่าไป
พวกเขาจึงนำตัวชอนอาไปขังไว้ก่อนและรอพวกนั้นฟื้นคืนชีพมาจะได้ไต่สวนทีเดียว
แล้วจากนั้นทีรามิสุก็ระดมพลเหล่า 16 องครักษ์และ 4
เทพพิทักษ์ที่ตอนนี้เหลือแค่ 3 คนเพื่อพูดคุยเรื่องงานที่จะมอบหมายให้เบลล์
และพอทุกคนมากันครบทีรามิสุก็เล่างานที่เบลล์จะต้องดูแลให้กับฝ่ายรัฐบาลทันที
นั่นคือการให้เธอไปเป็นครูฝึกสอนที่โรงเรียนที่ฝ่ายรัฐบาลได้จัดตั้งและสร้างขึ้นมานานแล้ว
เพื่อให้เหล่าผู้เล่นใหม่ที่อนาคตจะเข้าฝ่ายรัฐบาล หรือฝ่ายอิสระก็ได้
ได้เข้ามาศึกษาเรียนรู้และสามารถเอาตัวรอดในเกมส์แห่งนี้ได้
ซึ่งคนพวกนี้ส่วนใหญ่จะเป็นเด็กตั้งแต่อายุ 10 - 17
ปีขึ้นไปทั้งนั้น...
ทางฝ่ายปฏิวัติก็มีเช่นเดียวกัน
แต่ก็เป็นการฝึกที่โหดและดูรุนแรงในฉบับของพวกนั้น...
"ใช่เบลล์
ผมอยากให้คุณที่เหลือเวลาว่างถึง 6 วันก่อนจะไปแข่งทัวนาเม้นต่อนั้น
ช่วยไปสอนเด็กพวกนั้นหน่อยและแน่นอนว่าค่าตอบแทนของการดูแลและสอนเด็กพวกนี้ก็จะเป็น
EXPและเงิน
ที่ทางระบบมอบให้สำหรับเป็นงานสำหรับของฝ่ายรัฐบาล...
....พูดง่ายๆก็เหมือนเควสของฝ่ายรับบาลนั่นแหละที่ระบบทำการสร้างขึ้น ซึ่งงานส่วนที่ผมจะเป็นคนมอบหมายให้
ส่วนค่าตอบแทนคุณจะไปรับได้ที่ห้องผู้อำนวยการของโรงเรียนนั้นที่เป็น AI เขาเป็นบุตรแห่งตระกูล ลูมิเฟล
ตระกูลที่มีส่วนกับเนื้อเรื่องของเกมส์เกี่ยวกับฝ่ายรัฐบาลอะนะ ในฐานะพันธมิตรที่คอยช่วยเหลือฝ่ายรัฐบาลตลอดเขามีชื่อว่า
'เซวาเรียส' "
"เอ่อ....แล้วโรงเรียนนั่นมันอยู่ที่ไหนเหรอคะ"
เบลล์ที่นั่งอยู่ในที่นั่ง 16 องครักษ์เช่นเดียวกับพวกคนอื่นๆ
ต่างตรงที่เธอมีลูเชียสยืนเป็นแบ๊คอัพอยู่ด้านหลัง ก็ถามขึ้นมาด้วยสีหน้าหน่ายๆในใจ เพราะชุนไม่ใช่เป็นพวกรักเด็กนี่สิ
" อยู่ที่ทวีปนี้แหละ
เมืองกากันน่า.....ไม่ต้องกังวลหรอกน่า
พวกสิบหกองครักษ์ที่อยู่ ณ
ที่นี้รวมถึงพวกสี่เทพพิทักษ์ก็สอนกันมาหมดแล้วแถมทุกวันนี้ก็ยังคงสอนอยู่ด้วย เธอก็ไปปรึกษาจากพวกนี้เอาละกันว่าต้องทำยังไงบ้าง"
ทีรามิสุเห็นเบลล์หน้าหงอยๆลงก็ยิ้มแห้งๆอย่างเอ็นดู
ก่อนจะผายมือไปทางพวกสิบหกองครักษ์ที่ยืนอยู่ข้างๆเธอและสี่เทพพิทักษ์ที่มีแค่ชินโงและเซี่ยหย่งหลางตอนนี้ เพื่อบอกว่าพวกเขาก็ผ่านมาแล้วเช่นเดียวกัน
"........."
"ฮี่ ฮี่
เบลล์ไม่ต้องกังวลหรอกเดี๋ยวฉันจะสอนเธอเอง"
เบลล์ก็หันไปมองทุกคนที่ยิ้มให้เธอ (ยกเว้นชินโง) ก่อนเหม๋ยหลินที่ให้กลับมาเป็น 16 องครักษ์ดังเดิมเพราะต้องหาคนจาก 16 องครักษ์ไปแทนที่ชอนอาที่เป็น 4เทพพิทักษ์ดังนั้นจึงทำให้ตำแหน่ง 16 องครักษ์ว่างไปที่นึง เหม๋ยหลินจึงได้ตำแหน่งกลับคืนมานั่นเอง
เธอยิ้มร่าขึ้นและนำมือทุบหน้าอกตัวเองอย่างมั่นใจว่าจะสอนเบลล์ทุกอย่างได้
"อย่างเธอเนี่ยนะ ครั้งก่อนยังทำเด็กร้องไห้อยู่เลย-_-"
ตะวันมองหน้าตายไปทางเหม๋ยหลินที่พอฟังแล้วก็เหมือนแทงใจดำขึ้นมาทันที
" เจ็บอ่า~ ตะวันอย่าเอาเรื่องนี้มาพูดซี"
"ฮะ ฮะ"
เหม๋ยหลินทำหน้างอนตุ้บป้องใส่ตะวันเพื่อนสาวของเธอ ทุกคนฟังดังนั้นก้หัวเราะขึ้น
ทำให้ภายในห้องนี้ดูอบอุ่นราวกับครอบครัวขึ้นมาทันที
คงมีแต่ชินโงที่มองเบลล์ที่หัวเราะอยู่นั้นด้วยสีหน้าบอกไม่รับบุญ ส่วนเซี่ยหย่งหลางมองเบลล์ที่หัวเราะด้วยเสียงเล็กๆของเธอด้วยใบหน้าเคลิบเคลิ้ม
ลูเชียสเห็นอย่างนั้นก็มองตาเซี่ยหย่งหลางอย่ากินเลือดกินเนื้อ
"เอาละตอนนี้ผมก็เลือกได้แล้วว่าจะเอาใครดูแลเรื่องพาเบลล์ไปดูโรงเรียน ครั้งนี้พร้อมคอยแนะนำเธอตลอดด้วย"
"........."
ทุกคนเงียบไปทันทีพอได้ยินคำพูดของทีรามิสุ ก่อนจะนั่งรอฟังว่าใครจะได้ตัวเธอไปดูแลกัน พวกผู้ชายก็นั่งรอลุ้นใจแทบขาดว่าหวังจะได้เธอ ยกเว้นบาบิโล ชินโงและเกมสเชอร์ที่นั่งเงียบ
" ขอมอบหน้าที่ดูแลเบลล์เรื่องโรงเรียนนี้ ให้ชินดงกับฮยอนอาละกัน"
"ห๊า!!ทำไมต้องผม! ผม ผมมีธุระที่ต้องไปเก็บระดับอีกนะผมไม่ว่าง..."
"ก็เห็นนายดูสนิทกับเธอดีนี่ตอนสงคราม
ส่วนฮยอนอาเธอคงอยากที่จะดูแลน้องสาวของแฟนอยู่แล้วนี่เนอะ
ตกลงตามนี้แหละเลิกประชุม!"
ทีรามิสุไม่รอฟังคำโต้แย้งของชินโง
ขณะที่ทุกคนในห้องงงกับท่าทีร้อนรนของชินโงอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน พวกเขาก็มองมาที่เบลล์ตัวต้นเหตุก็อ๋อยิ้มขึ้นมาประมาณว่าสองคนนี้ต้องมีซัมติงกันแน่ ก่อนทีรามิสุจะจบการประชุมและพากันเดินออกไปทันที
"เดี๋ยวสิครับท่านทีรามิสุ!"
"ดูแลเธอด้วยละชินโง ผมขอตัวไปก่อน"
ว้าบ!
"เฮ้ย!เดี๋ยวสิครับ!!"
ชินโงที่วิ่งตามทีรามิสุมาก็โดนเขาบอกลาก่อนจะอัตรธานวาบหายไป พวกเหล่า 16
องครักษ์หนุ่มๆที่เดินออกมาก็พากันตบไหล่ชินโงพร้อมพูดขึ้นว่า...
"ผมละอิจฉาท่านชินโงจริงจริ๊ง
ดูแลเธอให้ดีๆนะท่าน"
ชินเอมอนกล่าวขึ้นก่อนทุกคนจะไปคุยลากับเบลล์เล็กน้อยแล้วเดินออกจากปราสาทไปเพื่อทำภารกิจส่วนตัวของแต่ละคน จนเหลือแต่เหล่าสาวๆ
"เอ้อกำ!ลืมไปมีภารกิจที่ค้างอยู่นี่นา ฉันขอโทษนะเบลล์ว่าจะตามไปดูด้วยซะหน่อย เดี๋ยวพวกเราจะรีบไปจบภารกิจแล้วจะไปหาที่โรงเรียนนะ
แล้วเจอกัน"
"อ้ะ! เดี๋ยวสิพวกเธอ!"
แว้บ
พวกเหล่าหญิงสาว 16
องครักษ์พูดจบก็พากันจับมือกันอันตรธานวาบหายไปทันที จิ่งหันเผย กับฉินชื่อเหม่ยก็ออกไปทำภารกิจของตัวเองหลังจากรักษาตัวกันเสร็จแล้วที่โดนชอนอาโจมตี
จนที่นี่เหลือแต่ ชินโง ฮยอนอา และลูเชียสที่อยู่กับเธอ ....
เบลล์หันไปมองฮยอนอาที่ยิ้มแห้งๆมาให้ ก่อนจะเหลือบไปมองชินโงที่ยืนอยู่ด้านหน้า
ชินโงที่รู้สึกตัวได้ว่าเธอมองเขาอยู่กันหันมาพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจนักว่า....
"มัวแต่มองฉันแล้วจะไปถึงโรงเรียนนั่นไหม รีบๆตามมาเร็วเข้า
เดี๋ยวฉันจะได้ไปส่งให้มันจบๆ"
ปล.คอมเม้นนนนนนน
ขอนุญาติเปลี่ยนตอนเน่อ ตอนต่อไปแทน
ความคิดเห็น