คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #76 : CHAPTER 70 : จบสงครามชิงแดน
CHAPTER 70 : จบสงครามชิงแดน
"เฮ!!!"
ใจกลางสนามรบทางด้านทีรามิสุ...
ที่ตอนนี้ฝ่ายรัฐบาลกำลังมีชัยอย่างเห็นได้ชัดแม่ว่ากำลังกองพลจะต่างกันถึงเกือบ
10 เท่า
แต่ด้วยความช่วยเหลือสมทบของซีลาร์
อาเธอร์ เดเบียล่า ลูน่าและอาลีเซียที่ไปตามมาแล้วนั้น ทำให้ฝ่ายกองกำลังปฏิวัติล้มตายไปเป็นจำนวนมาก
" หน่วยธนูกำการเลงยิงไปที่ 9
นาฬิกาสนับสนุนกองทัพอัศวินทางด้านปีกซ้าย!"
"คะ...ครับ!!!!!!"
และไม่ใช่เพียงการทำลายล้างของเหล่าภรรยาทั้ง 5
เพียงอย่างเดียวเท่านั้น มันก็เป็นผลมาจากการนำทัพของอาเธอร์ที่มีประสบการณ์รบด้านการบัญชาการมาอย่างโชกโชนทำให้ฝ่ายรัฐบาลสามารถต่อสู้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ
" ร้ายจริงๆแฮะ
คุณเหล่าภรรยาของคุณชุนเนี่ย"
ทีรามิสุที่ยืนอยู่บนอสูรยักษ์วารีของตนพร้อมบัญชาการกองทัพหลักของตนทางด้านกองกลางก็หันไปมองอย่างยิ้มๆ
ให้กับทางด้านการนำทัพของพวกเหล่าภรรยาของชุน
ที่เขาเสนอให้อาเธอร์นำทัพดูแลนั้น
เพราะได้ยินกิตติศัพท์ของอาเธอร์ในสมัยยังเป็นผู้ปกครองเมืองได้ดีว่าเธอสามารถนำทัพได้ดีขนาดไหน
อาเธอร์ ซีลาร์ เดเบียล่า ลูน่าและอาลีเซียได้รวมกลุ่มนำทัพที่ทีรามิสุให้มาพุ่งตรงฝ่าไปโดยเป็นรูปขบวนหอกแหลม เพื่อสำหรับการฝ่าดงศัตรูที่มีจำนวนมากกว่า
แต่จะสำเร็จได้ก็ต้องมีหัวหอกที่แข็งแกร่งอย่างพวกเธอเท่านั้น...
อาเธอร์ที่อยู่หน้าสุดจะใช้โล่ห์ของตนกระแทกฝ่าเข้าไป...
พร้อมนำดาบศักดิ์สิทธิ์ของตนฟาดฟันศัตรูไปทั่วเป็นจำนวนมากไปพร้อมกับอาลีเซียที่คอยใช้หอกแทงคอยช่วยเปิดทางด้วยและต่อจากนั้นจะเป็นหน้าที่ซีลาร์กับเดเบียล่าในร่างอสูรคอยขย้ำพวกผู้เล่นฝ่ายปฏิวัติที่หลุดออกมาจนแหลก
และทางด้านการโจมตีจากท้องฟ้าก็เป็นหน้าที่ของลูน่า...
ที่ใช้ทักษะพายุโลหิตที่เหมือนกับลูเชียสพี่ชายของเธอคอยเก็บกวาดพวกผู้เล่นที่ขี่สัตว์อสูรเป็นพาหนะคอยโจมตีพวกเธออยู่ข้างบนโดยครั้งนี้กลัวว่าจะลำบากเกินไปสำหรับลูน่าที่ต้องสู้บนอากาศอยู่คนเดียวถึงเธอจะเป็นอสูรแวมไพร์ระดับขั้น
4 ก็ตามที
อาเธอร์จึงไปสั่งแกมบังคับให้ราชาตัวตลก 1 ใน 16
องครักษ์แห่งฝ่ายรัฐบาลให้มาช่วยนำกองทัพเวหาของเขาที่ดูแลแทนเฟิร์สหัวหน้าที่ตายไปจากฝีมือลูน่ามาช่วยป้องกันด้วยอีกคน
ราชาตัวตลกทำท่าจะไม่ยอมตอนแรกแต่เห็นการนำทัพโจมตีของพวกเธอบวกกับคำสั่งของทีรามิสุที่ให้ทำตามพวกเธอทำให้เขาจำยอมในที่สุด
"ยัยพวกนี้มันสัตว์ประหลาดของแท้เลยแฮะ..."
ราชาตัวตลกที่อยู่บนหลังกริฟฟินก็มองการต่อสู้ของพวกเธอที่ฆ่าเหล่าสัตว์อสูรและผู้เล่นของฝ่ายปฏิวัติที่มีจำนวนมากกว่าเป็นผักปลา
ตูมม!!
"ลูน่าจัดการกระสุนปืนใหญ่ที!"
อาเธอร์ร้องบอกขึ้นเมื่อเห็นป้อมปืนที่พวกมันช่วยกันดันอยู่ด้านหลังกองทัพเลงมาที่พวกเธอแล้วยิงออกมา
"ได้จ้า ฮิ ฮิ"
ลูน่าหัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์ตอบอย่างคึก เพราะเธอกำลังรู้สึกมันและตื่นเต้นกับสงครามครั้งนี้มาก ลูน่ามองกระสุนเหล็กปืนใหญ่ที่พุ่งมาถึง 10 ลูกซักพัก
ก่อนเธอจะทำการเคลื่อนย้ายไปตรงนั้นเสี้ยววิแล้วนำกองเลือดจากสงครามเบื้องล่างของพวกผู้เล่นที่บาดเจ็บทุกคนมารวมกันที่มือของเธอจนเป็นก้อนน้ำสีแดงทรงกลมขนาดใหญ่
"กระสุนดาวกระจายโลหิต!!"
ฟิ๊วววๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ตูมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!
ลูน่าใช้ทักษะการโจมตีวงกว้างของตนเองทันที
โดยทำให้เลือดวงกลมสีแดงในมือของเธอยิงออกมาเป็นกระสุนที่แรงพอจะฝังร่างคนได้ไปใส่พวกกระสุนปืนใหญ่พวกนั้นจนพวกมันระเบิดกลางอากาศทันที
"แจ๋วมากยัยโรคจิต!"
อาลีเซียตะโกนชมขึ้นก่อนจะทำการใช้หอกของตนเองแทงโลห์อัศวินของผู้เล่นนับสิบของฝ่ายปฏิวัติที่วิ่งมาแตกพังทลาย
เปรี๊ยะ!!เพล้ง!!ตูมม!!ฉึกก!!
"อ๊ากก!!"
"ฮิ ฮิ....หือ!...ไม่จริงพี่ลูเชียสหรือว่า..."
ลูน่าที่หัวเราะกับคำชมของอาลีเซียอยู่บนอากาศนั้น...สัมผัสได้ถึงพลังที่แผ่ออกมาของพี่ชายของตนจากที่แห่งหนึ่ง มันทำให้เธอเบิกตาโพลงทันทีก่อนจะพูดต่อว่า...
"นี่พี่ยังไปไม่ถึงอีกเหรอเนี่ย!!"
ครืน....
ทางด้านปราสาทสาขาหลักแห่งฝ่ายรัฐบาล
ที่ตอนนี้ไม่เหลือเค้าโรงของปราสาทอีกต่อไปแล้ว มีเพียงแต่...
ก้นหลมขนาดใหญ่ที่เหมือนอุกบาตตรงเท่านั้น....กับม่านบาเรียสีแดงที่ห่อหุ้มอยู่ใจกลางก้นหลุมนั่น...
วึ่ม...
" ............"
ม่านบาเรียสีแดงนั่นคลายออกมา พร้อมร่างชายหญิงถึง 7 คน
ชายหนุ่มที่เป็นเจ้าของม่านบาเรียนั่นมองสภาพรอบๆที่เละเทะราวกับโดนกวาดล้างจนเกลี้ยงนั่น ก่อนจะหันมามองรอบตัวเขาที่มีหญิงสาวทั้ง 6
คนนอนสลบอยู่
"............."
เขามองพวกเธออยู่นานก่อนจะเหลือบไปมองหญิงสาวต้นเหตุของระเบิดนี่ พร้อมเห็นเชือกเรืองแสงที่ตกอยู่ข้างๆเธอ ทให้ชายหนุ่มจำได้ว่าไว้ใช้อะไร
เขาจึงเอาเชือกนั่นมามัดแขนหญิงสาวที่ก่อเรื่องนั่นพร้อมกับจับคอเสื้อเธอลากมาหาหญิงสาวผมแดงนัยต์ตาสีแดงเย็นชาที่กำลังปรือตาขึ้นมา พร้อมโยนร่างบางที่ลากอยู่นี่ไปทางเธอ
ตุบ!
"....หือ....นาย...ที่พวกเรารอดตายได้เนี่ยก็เพราะนายสินะ"
หญิงสาวผมแดงกับนัยต์ตาเย็นชาสีเลือดหมู ในชุดกิโมโนขาดเล็กน้อยหรือก็คือพี เธอเงยหน้ามามองเขาอย่างขอบคุณ แต่ชายหนุ่มแวมไพร์ผู้นี้หรือลูเชียสก็มองด้วยสีหน้าเรียบเฉยไร้อารมณ์
ก่อนจะส่งสายตามาที่หญิงสาวที่เขาเพิ่งโยนให้เธอมะกี้เป็นสัญญาณว่าเขาทำตามสัญญาแล้วนะ
"อือรู้แล้ว เดี๋ยวฉันจะบอกทิศทางที่จะไปหาเธอให้....แต่ยังไงก็ขอบคุณนะที่นายช่วยพวกเรา"
พีค่อยพยุงลุกขึ้นมาพร้อมโค้งเล็กๆเป็นการขอบคุณ
ลูเชียสก็มองอย่างเรียบเฉยก่อนจะนึกอะไรขึ้นมาได้แล้วพูดขึ้น
" ที่ข้าช่วยก็แค่ทำตามคำสั่งของชุนเท่านั้น...ว่าให้ปกป้องพวกเธอด้วยถ้าพวกเธอเจอเรื่องอะไรที่ลำบากเข้าก่อนจะผ่านไปหาท่านเบลล์"
"งั้นเหรอ...."
พีฟังแบบนั้นพอรู้ว่าที่ลูเชียสมานี่นอกจากจะมาถามพวกเธอว่าเบลล์ไปไหนแล้ว สาเหตุหลักที่มานี่ก่อนเพราะเป็นคำสั่งของชุนนี่เอง ทำให้พีรู้สึกดีใจอย่างแปลกประหลาดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ก่อนจะเก็บความรู้สึกนั้นไว้ซ่อนในใบหน้าที่เย็นชาของเธอนั่น
แล้วทำการบอกที่อยู่ของเบลล์ให้ลูเชียสฟังทันที....
เช้ง
เช้ง....
ตูม
ตูม.....
"ชิ !
ไม่คิดเลยนะว่าแกจะยังไม่ตายไอ้แม๊คซิมุส!!"
กลับมาทางด้านสงครามชิงแดนของเบลล์
สงครามทางด้านนี้เองก็ใกล้จะถึงบทสรุปเมื่อกองทัพฝ่ายปฏิวัติที่ตอนนี้จำนวนเหลือพอๆกับฝ่ายกองทัพรัฐบาลเนื่องจากส่วนใหญ่ตายไปกับกับดักกลยุทธของเบลล์ที่ตายไปพร้อมปราสาทชั่วคราวของรัฐบาลนั่น
เพราะสาเหตุที่ขาดการนำของวอลเตอร์ทำให้รูปขบวนของปฏิวัติเละเทะไปหมดพอไม่มีวอลเตอร์คุม ทางด้านหัวหน้าหน่วย
และหัวหน้ากิลต่างๆในทัพของฝ่ายปฏิวัติก็ไม่สามารถสั่งลูกกิลของคนอื่นได้ตามที่ต้องการ จึงในที่สุดก็เกิดการไร้สามัคคีขึ้นนั่นเอง
ผิดกับกองทัพฝ่ายรัฐบาลที่มีที่ปรึกษาการนำที่ดีถึงสองคน อย่างเชสเตอร์ และโอเว่น มิหนำซ้ำเหล่ากองทัพรัฐบาลไม่ว่าคนที่สั่งตนจะเป็นหัวหน้ากิลอื่นจากไหน
แต่ในเมื่อเป็นสมาพันธ์เดียวกันจึงต้องเชื่อใจกันนี่คือข้อแตกต่างระหว่างฝ่ายปฏิวัติและฝ่ายรัฐบาล
นั่นคือ....ความเชื่อใจกัน
ถึงแม้ฝ่ายรัฐบาลจะเหนื่อยมานานจากการโดนรุม แต่ความสามัคคีของพวกเขาสามารถทำให้กองทัพปฏิวัติเริ่มถอยร่นได้และแตกทัพไปในที่สุด....
ส่วนที่เหลือคงต้องรอดูการต่อสู้ของท่านแม่ทัพของตนทั้งสองคน....
"ข้าอึดพอจะไม่ตายพร้อมระเบิดนั่นว่ะ ฮ่า
ฮ่า!"
แม๊คสิมุซชายร่างยักษ์ 1 ใน 4
จัตุรัสมารของฝ่ายปฏิวัติที่คาดว่าจะตายพร้อมระเบิดนั่นแล้วกลับมายืนต่อหน้าชินโงเฉย
และทำการพุ่งมาโจมตีเขาทันที
เบลล์ที่ทำท่าจะเข้าไปช่วยก็ต้องโดนวอลเตอร์ขวางไว้
ฟ้าว!
"อ้ะ!"
"แม่หวานใจคู่ต่อสู้ของคุณคือ...ผมตังหากละ"
วอลเตอร์นำพัดของเขาพัดไปกลางอากาศจนเกิดลมหมุนมาโจมตีดักหน้าเบลล์ไว้ เบลล์ก็หันตอบเขาเล็กน้อยก่อนจะมองไปทางชินโงที่กำลังสู้อยู่กับแม๊คซิมุส ชินโงเห็นเบลล์มองมาเขาก็เหลือบไปมองวอลเตอร์เล็กน้อยก่อนจะตะโกนขึ้น
"
เธอถ่วงเวลาหมอนั่นไปก่อน เดี๋ยวฉันจะจัดการไอ้บ้านี่แล้วจะไปช่วย!...สะบั้น!!"
ชินโงพูดจบก็เหวี่ยงดาบไปกระแทกร่างของแม๊คซิมุสที่เอาแขนที่สวมเกราะขึ้นมากันอย่างแรงจนร่างของแม๊คซิมุสปลิวไปก่อนจะลงกายมายันพื้น
ตึง!
"ต้องงี้สิ
ข้ารอจะสู้กับแกมานานแล้วเจ้าชินโง!!"
"ฮึ..."
แม๊คซิมุสพอตั้งปักหลักได้ก็ทำการทะยานพุ่งเข้าไปโจมตีชินโงต่อทันที
พร้อมใช้ทักษะขยายหมัดของตัวเองชกไปที่ชินโงอย่างจัง
แต่เป็น...ตรงดาบเล่มยักษ์ของเขาที่ยกขึ้นมากันได้ทัน
ตูม!!!!!!!
ฟ้าวว!!!!
แรงลมการจากอัดกระแทกอย่างรุนแรงนั้นก็ระเบิดกระจายออกมาทันที
ก่อนทั้งสองจะสู้กันต่ออย่างดุเดือดโดยไม่สนว่าใครจะโดนลูกหลงบ้าง
'เจ้าชินโงคงชนะแหละ
เรามาจัดการไอ้ขี้เต้ะนี่ดีกว่า'
ชุนในร่างของเบลล์พอมองการต่อสู้ของชินโงก็พอทราบว่าชินโงมีพลังเหนือกว่า
แถมแม๊คซิมุสดูท่าจะยังคงเจ็บอยู่ด้วยการระเบิดตอนนั้นมองยังไงชินโงก็ชนะเห็นๆ
ทั้งทักษะการป้องกัน การโจมตี ความคล่องแคล่วของเขาเหนือกว่าแม๊คซิมุสอย่างเห็นได้ชัด
"เอาละ...ทักษะเดือดดาล!!"
ฟ้าววว!!!
" หวา~มีทักษะแบบนี้กับเขาด้วยเหรอเนี่ย"
วอลเตอร์อุทานมาแต่ดูจากสีหน้าเหมือนปั้นหน้าแกล้งหวาดกลัวเสียมากกว่า ทำให้เบลล์มองอย่างคิ้วกระตุกในท่าทีกวนๆนั่น เบลล์จึงชักมีน้ำโหแล้วทะยานพุ่งไปหาเขาเพื่อกะกระทืบหน้ากวนๆนั่นให้แหลกคาเท้าของเธอให้ได้
แต่ว่า....
ฟึบ!กึง!!!
"เอ้ะ! อะไรเนี่ย!!"
เบลล์ที่ทะยานไปหาด้วยร่างสีแดงทรงพลังของเธอพอผ่านไปจุดๆหนึ่งยังไม่ทันได้เข้าใกล้วอลเตอร์ ก็มีบ่วงโซ่สีม่วงขึ้นมาจากใต้พื้น
แล้วรัดเธออย่างแรงก่อนจะคลอยออกมาลอยอยู่รอบๆตัวเธอ
ติ๊ง!
<ผู้เล่นเบลล์ โดนกับดัก ' โซ่พันธนาการ'
ค่ะไม่สามารถใช้ทักษะใดๆได้
จนกว่าจะมีผู้เล่นท่านอื่นยอมเสียมานาถึงครึ่งมาถอดให้ท่าน>
"ฮะ ฮะ ! ติดกับฉันจนได้นะยัยตัวแสบ นั่นคือกับดักของที่ฉันเอง 'โซ่พันธการทักษะ' ยังไงละ ดูจากชื่อคงไม่ต้องอธิบายให้มากความหลอกนะ
คนที่โดนโซ่นั่นคล้องคนผู้นั้นจะไม่สามารถใช้ทักษะอะไรได้เลยจนกว่าจะมีคนอื่นมาถอดให้
และผู้ที่ถอดให้ก็จะเสียมานาไปครึ่งนึงทันที เป็นไงละเจ๋งใช่มั๊ยล่าของของฉัน ฮะ ฮะ!"
"..............."
เบลล์มองวอลเตอร์ที่หัวเราะร่าพลางมองตัวเองที่ไม่มีออร่าทักษะเดือดดาลแล้วกับที่โดนโซ่เรืองแสงสีม่วงนี่ลอยอยู่รอบๆตัวเธอแต่ไม่ได้มัด
เบลล์คิดถึงสิ่งที่มันพูดว่าทำให้ทักษะที่มีใช้การไม่ได้
แต่มันไม่ได้บอกว่าโจมตีกายภาพหรือใช้อาวุธปกติไม่ได้นี่นา
" ฮะ ฮะ เป็นไงละเจอแบบนี้ก็ยอมแพ้....!"
ปัง!
"อั๊ก!!"
ตึง!
"-_-"
เบลล์มองวอลเตอร์ที่ร่วงหล่นมาพร้อมชักดิ้นชักงออย่างเจ็บปวด พลางคิดในใจว่า....
'
อนาถว่ะ....ถึงตูจะระดับน้อยกว่าเอ็ง
จะไม่สามารถใช้ทักษะเพิ่มพลังได้ แต่ตูมีชุดระดับ
S ที่เพิ่มค่าสถานะมหาศาลกับปราณที่ผ่านการฝึกมา 1 ปี
จนถึงขั้นระดับMax ของผู้เล่นแค่นี้ก็เพียงพอสำหรับฆ่าแกได้แล้วเฟ้ย'
เบลล์คิดในใจว่าขึ้นก่อนจะเดินเข้าไปเพื่อไปลั่นไกใส่หัวของวอลเตอร์เพื่อให้มันจบๆไป...
ปังๆๆๆๆโพละๆๆๆ!!!!
เบลล์ทำการลั่นไกใส่วอลเตอร์จนร่างของเขาแตกกระจายเลือดระเบิดออกมา
ทางด้านขงเบ้งที่มองดูอยู่บนปราสาทโดยไม่ช่วยอะไรผู้ทำพันธะสัญญาก็ส่ายหน้าเล็กน้อยอนาถใจกับสิทธิของตน ด้วยความประมาทต่างๆนานาของเขาก็สมควรได้รับบทลงโทษเสียบ้าง
ครั้งที่แล้วมาตอนทำสงคราม
วอลเตอร์จะสั่งลูกน้องผ่านตามคำพูดแนะนำของเขามาโดยตลอด
ทำให้สามารถชนะทุกสงครามที่เข้าร่วมจนมาถึงตอนนี้เขาเห็นกำลังพลที่แตกต่างจนเกินไปเลยทำให้เกิดความประมาทและปล่อยปละละเลยกองทัพมานั่งจิบชาเต้ะท่าอยู่ในปราสาทแทน
".........."
ขงเบ้งรู้อยู่แล้วว่าผู้ทำพันธะสัญญาของเขาเดี๋ยวก็คืนชีพมาใหม่ได้เลยไม่กังวลอะไร แถมเขาที่ตายพร้อมมันก็เกิดขึ้นมาใหม่ได้อยู่ดีเช่นกัน จึงไม่คิดอะไรและดีซะอีกจะได้ใช้ส่วนที่ไม่ตายนี้เอาไปสั่งสอนเป็นบทลงโทษให้ลูกศิษย์จอมโง่นี่ด้วย
ก่อนเขาจะเริ่มกลายเป็นแสงตายตามวอลเตอร์ไป เขาก็มองเบลล์เล็กน้อยพลางคิดว่าผู้หญิงคนนี้
.....เขาอยากให้เธอได้มาเป็นศิษย์แทนไอ้หมอนี่ซะจริง.....ก่อนจะเอ่ยเบาๆว่า
"กลยุทธขึ้นบ้านชักบันไดสินะ....เธอนี่น่าสนใจจริงๆ เจอกันคราวหน้าข้าจะขอร่วมสงครามด้วยแล้วมาดูกันว่า....กลยุทธของใครจะสามารถพาไปสู้ชัยชนะได้กันแน่"
ฟิ้ง....
ขงเบ้งพูดได้แค่นั้นก่อนจะสลายหายไปเป็นแสงตายตามวอลเตอร์ไป
"ง่ายจัง-_-"
เบลล์มองซากของวอลเตอร์เล็กน้อยก่อนจะหันไปดูการต่อสู้ของชินโง
แล้วก็หันไปทันฉากตัดหัวแม๊คซิมุสของเขาได้พอดี...
ฉัวะ!!ฉูดดดดด!!!!!
ตูมมม!!!
พร้อมกับฝ่ายรัฐบาลที่กวาดล้างพวกฝ่ายปฏิวัติจนหมดพอดี...
ติ๊ง!
<ผู้เล่นฝ่ายปฏิวัติเสียชีวิตจนหมด ดังนั้นผู้เล่นฝ่ายรัฐบาลเป้นฝ่ายชนะ สามารถยึดเมืองปอมเปอีได้สำเร็จค่ะ>
"เฮ!!!!!!"
"สำเร็จโว้ย!!!!!"
"เพราะคุณเบลล์แท้ๆ เย้!!"
"โว้ววววววววว!!!!!!!!"
เสียงเฮลั่นของพวกฝ่ายรัฐบาลหลังจากได้ยินเสียงประกาศดังขึ้นจากบอลลูนที่ลอยอยู่บนฟ้า
พร้อมการถ่ายทอดสดที่มีทางนักข่าววงการเกมส์ถ่ายที่บอลลูนนั่นโดยไม่ให้ผู้เล่นรู้ตัวเพื่อไปทำสกู๊ปข่าวเพื่อลงทีวีวันนี้
"เชี้*และออกทีวีตูหล่อยังวะเนี่ย!"
"ฝีมือผมเองคร้าบบบ!!! คุณนักข่าวสุดสวย!"
พวกผู้เล่นฝ่ายรัฐบาลพอรู้ตัวว่ากำลังออกทีวีก็ยิ้มเก๊กหล่อเก๊กสวยโบกมือให้นักข่าวที่อยู่บนบอลลูนยักษ์นั่นทันที
แต่นักข่าวสาวสวยนั่นจับภาพพวกเขาซักพักกับสภาพของสถานที่ที่ทำสงครามก่อนจะเห็นชายหญิงคู่นึงที่ดูท่าทางน่าสนใจที่จะทำเป็นสกู๊ปข่าวใหญ่รองจากสงครามที่น่าเหลือเชื่อนี่
เธอจึงทำการสั่งตากล้องทั้งหมดหันไปถ่ายชายหญิงคู่นั้นทันที...
พวกเขาก็ไม่ใช่ใครที่ไหน พวกเขาก็คือ....
"คุณชินโงคะ ถอดโซ่ให้ฉันทีสิ แฮะๆ"
เบลล์ทำเสียงหวานใสไปทางชินโงที่กำลังเดินมา
เขาตกใจกับที่วอลเตอร์พ่ายแพ้กับผู้หญิงคนนี้เล็กน้อย
ก่อนจะผงะไปอีกกับที่เธอวิ่งมาหาเขาแล้วชูแขนสองข้างขึ้นให้เขาถอดโซ่รอบๆตัวเธอออกมา
"อะ...เอ่อ...เธอโดนไอเทมของมันเล่นงานสินะ ว่าแต่มันทำอะไรได้เนี่ยไอ้เนี่ย...เฮือก!!!"
ชินโงพูดพลางช่วยเธอค่อยถอดห่วงโซ่สีม่วงออกมา ก่อนพอหลุดจากร่างหญิงสาวปุ้บ เขาก็หน้าซีดเหงื่อแตกพล่านไปทันที เพราะรู้สึกได้ถึงค่ามานาที่ลดฮวบฮาบ
"อ้อ! ลืมบอกไปค่ะ คนที่ถอดเพื่อช่วยฉันจะต้องเสียมานาไปครึ่งนึงอะค่ะ"
เบลล์เห็นสภาพที่ทรุดคุกเข่าลงของชินโงก็นำมือเกาหัวพลางยิ้มหัวเราะแห้งๆเชิงขอโทษขอโพยด้วยท่าทางน่ารักตามฉบับสาวหน้าหวานอย่างเธอ
แต่ดูท่าจะไม่ได้ช่วยให้ชายหนุ่มคนนี้ใจเย็นลงได้เลย....
"ยัยบ้า!!ไม่บอกก่อนละเว้ยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!"
*******************************************************
ปล.ตัดจบวอลเตอร์ซะแหม....
ปล.2 คอมเม้นจ้ะๆคอมเม้นนนนนนนนนนน โหวต แชร์><
ปล.3
ฮาเรมของเบลล์กำลังก่อตัวขึ้นแล้วจ้า!! โดยที่เบลล์ก็ไม่รู้ตัวเอาใจสาวๆนะ555+
ความคิดเห็น