คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #62 : CHAPTER 56 : แฟนผู้เล่นสาวคนแรก
CHAPTER 56 : แฟนผู้เล่นสาวคนแรก
ทวีปเวเซอุส
ณ
ชายป่าเมืองอีนิคม่า
"หว่า..พวกซีลาร์ไปไหนกันแล้วไวกันเหลือเกิน ความไวอะไรกันเนี่ย"
หญิงสาวผมแดงดวงตาสีทองหน้าสวยคมชาวญี่ปุ่นพูดขึ้นอย่างเซงๆขณะที่กำลังเดินอยู่หน้าประตูหลังของเมืองอีนิคม่า
เพราะเธอที่ทะยานตามพวกซีลาร์มาก็เห็นว่าพวกซีลาร์นั้นทะยานเร็วมากกว่าพวกเธอหลายขุม จนในที่สุดพวกเธอทั้งสองก็ตามพวกซีลาร์ไม่ทัน
"เอาเป็นว่าเรากลับกันดีกว่ามั๊ย?"
หญิงสาวผมสีเลือดหมูดวงตาสีแดงเย็นชาในชุดกิโมโนสีม่วงก็กอดอกถามขึ้น
"เอางั้นก็ได้
เดี๋ยวรอพวกเขากลับไปฉันจะลองติดต่อไปถามยัยฮยอนอาซะหน่อยว่าเธอกับหมอนั่นเป็นอะไรกัน
ฮิ ฮิ"
ฮิซานะพูดขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์
เมื่อคิดถึงว่าจะได้คำตอบและท่าทางอย่างไรของเพื่อสาวชาวเกาหลีคนนั้น...
ฟ้าว! ฟ้าว!
ว่าจบพวกเธอก็ทะยานกลับไปที่คฤหาสถ์ของนิคคอบป์ทันที
ทางด้านชุน...
ติ๊ง!
<ผู้เล่นฮยอนอา ยอมรับการมีความสัมพันธ์กับ ผู้เล่นชุนหรือไม่? หลังจากยอมรับแล้วทางระบบจะทำการแสดงข้อมูลของสถานะของพวกคุณทั้งสอง และเพิ่มข้อมูลสถานะว่า 'แฟน ' ตรงข้างข้อมูลตัวละครและสามารถตรวจรายละเอียดของแฟนของคุณได้ตลอดค่ะ>
"อ้ะ!....ชะ...ชุนคะ...การมีความสัมพันธ์นี่อย่าบอกนะว่า...."
ฮยอนอาหลังจากได้ยินเสียงระบบนั่นก็หน้าแดงร้อนผ่าว พร้อมหัวใจที่เต้นตึกตัก ก่อนจะปากสั่นถามชายหนุ่มคนรักอย่างเขินอาย
"ก็...เซ็กส์...ยังไงละครับ"
ชุนก็ยิ้มตอบด้วยสีหน้าทะเล้นอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร
ฮยอนอาฟังคำพูดที่กล้าพูดออกมาหน้าตาเฉยของชายหนุ่มคนรักที่ตอนนี้เธอกำลังคบเป็นแฟนอยู่
พอได้ยินแบบนั้นเข้าเธอก็หน้าร้อนผ่าวยิ่งกว่าเดิมจนจะระเบิดร่อมร่ออยู่แล้ว หัวใจของเธอเต้นถี่รัว
ชุนเห็นเธอไม่ยอมกดยอมรับซักที
พลางมองเธอที่กำลังหน้าแดงสั่นเขินอายเป็นเจ้าเข้าด้วยท่าทางน่ารักแบบนี้
เขาก็อดไม่ได้ที่จะเล้าโลมเธอให้เกิดอารมณ์ เพื่อเธอจะได้กดตอบตกลงเข้าซะที
"เร็วๆสิครับ...ผม...อดทนได้ไม่นานน้า~"
"อ๊า..."
ชุนจับเธอนอนฟุบลงพร้อมคร่อมเธอ
ก่อนจะบรรจงนำริมฝีปากคลอเคลียตามซอกคอขาวนวลของเธออย่างร้อนรุ่ม ฮยอนอาก็ครางออกมา
"อืม...กลิ่นกายคุณนี่มัน...ช่างหอมจนแทบทำให้ผมบ้าเลยนะฮยอนอา"
"ชะ...ชุน...อ๊ะ"
ชุนทั้งหอมซอกคอเธอ หอมแก้มเธอไปมาอย่างร้อนรุ่ม พร้อมปล่อยลมหายใจรดต้นคอของเธอตลอด จนฮยอนอาเสียวซ่านไปทั้งตัว
เธอที่โดนกระตุ้นแบบนี้เข้าจนเริ่มเกิดอารมณ์เช่นกันอย่างไม่รู้ตัว
จึงเลื่อนมือไปกดยอมรับที่หน้าจอระบบที่ยังคงค้างอยู่เป็นคำตอบทันที
ติ๊ง!
<ผู้เล่นฮยอนอา ยอมรับการมีความสัมพันธ์กับ ผู้เล่นชุน
ระบบจะทำการเพิ่มค่าสถานะ'แฟน'แก่พวกคุณทั้งสองพร้อมทั้งรายละเอียดของคนรักของคุณ
และเมื่อกดยอมรับแล้วพวกคุณสามารถมีความสัมพันธ์กันได้ตลอดเวลา
เพราะระบบทำการปลดระบบป้องกันการร่วมสัมพันธ์ให้แล้ว แต่สำหรับแค่พวกคุณทั้งสองเท่านั้น
****หมายเหตุ
ถ้าต้องการเปลี่ยนสถานะจาก 'แฟน' เป็น
'ภรรยา หรือ สามี'
พวกคุณต้องไปหาแหวนแต่งงานที่หาซื้อได้จากร้านเพชรพลอย
และต้องจัดจองโบสถ์ตามเมืองต่างๆเพื่อจัดงานแต่งงาน
รวมทั้งฝ่ายใดฝ่ายนึงต้องซื้อบ้านสำหรับเป็นเรือนหอของพวกคุณไว้ด้วยจึงจะสามารถเปลี่ยนสถานะจาก
'แฟน' เป็น 'ภรรยา หรือ สามี' ได้ค่ะ>
ชุนพอได้ยินเสียงระบบดังขึ้นแบบนั้น เขาก็ไม่สนใจช่องสถานะแฟนที่เพิ่มขึ้นมา
ไม่สนใจข้อมูลของเธอที่เพิ่มขึ้นว่าทำอะไรได้บ้าง
เขาตอนนี้ต้องการแต่ผู้หญิงตรงหน้านี้เท่านั้น
สิ้นสุดเสียงระบบนั่น ชุนก็สามารุทำการถอดเสื้อผ้าเธอได้ทันที
ชุนขยับเปิดถลกชุดฮันบกของฮยอนอาจนเปิดไหล่เธอได้ ไหล่ที่ขาวเนียนของเธอช่างยั่วอารมณ์ชายหนุ่มได้มากนัก
ชุนก็ลงมือนำริมฝีปากคลอเคลียซอกคอเธอพร้อมไล่ลงมาที่ไหล่และเนินอกของเธอ
"อ๊ะ..ชะ...ชุน อือ/ อืม..."
ชุนฟังเสียงครวญครางเล็กๆที่ดังขึ้น ก็ยิ่งมีอารมณ์เข้าไปใหญ่
เขาก็ทำการนำริมฝีปากของเขาไปประกบกับริมฝีปากเรียวเล็กของฮยอนอา
พร้อมสอดใส่ลิ้นคลอเคลียกับลิ้นของฮยอนอาอย่างร้อนรุ่ม
ลมหายใจที่อบอุ่นของทั้งสองก็สัมผัสผิวของอีกฝ่ายกันและกัน จนทั้งสองร่างกายร้อนผ่าวยิ่งขึ้นไปอีก
ชุนจูบคลอเคลียเธอโดยที่มือทั้งสองข้างก็ขยับถอดเสื้อของตัวเองและหญิงสาวไปด้วย จนร่างกายทั้งสอง....
อยู่ในร่างเปลือยเปล่า......
ชุนก็ทำการถอนริมฝีปากออกก่อนจะไล่จูบไปตามร่างกายของเธอทุกสัดส่วน...
ฮยอนอาก็ร้องครางออกมาทุกที่ที่ชายหนุ่มสัมผัส พลางกำต้นหญ้าเรืองแสงข้างตัวเธอแน่น
จนแสงสะท้อนออกมาอย่างสวยงามในป่าเรืองแสงแห่งนี้ หิ่งห้อยก็ลอยไปลอยมารอบตัวพวกเขา
"ฮยอนอา...."
"ชะ...ชุน"
ชุนเรียกเธอที่หลับตาอยู่ให้ลืมขึ้นมา ฮยอนอาได้ยินแบบนั้นก็ปรือตามองชายหนุ่มคนรักที่กำลังอยู่ในท่าคร่อมเธอด้วยสภาพที่เปลือยเปล่า ชุนก็มองเป็นสัญญาณว่า...เขาจะทำสิ่งนั้นแล้ว
ฮยอนอาที่หายใจอย่างแรงด้วยความร้อนรุ่มและตื่นเต้น
ก็พยักหน้าหนึ่งครั้งเป็นเชิงคำตอบด้วยความเขินอาย ชุนก็ยิ้มจูบหน้าผากเธอเล็กน้อย ก่อนจะบรรจงจูบเธออย่างดูดดื่มพร้อมกับเอาร่างกายของตัวเองแนบชิดกับร่างกายบางของฮยอนอา
แต่ว่าก่อนที่ชุนจะเอาร่างกายของเขาแนบกับฮยอนอานั้น....
"ม่าย!!!!!!!!!!!!"
"เฮ้ย!อาลีเซีย!...แอ๊ก!"
"กรี๊ด!!"
โครม!!คลุก !
คลุก!
เสียงของหญิงสาวที่คุ้นเคยก็ดังขึ้น ชุนจำเสียงนี้ได้ก็หันไปมองอย่างตกใจก่อนจะเบิกตาโพลงเมื่อเห็นหญิงสาวเจ้าของเสียงนั้นทะยานมาอย่างรวดเร็ว
พร้อมนำแขนของตนเองกระแทกรัดไปที่ลำคอของเขาจนร่างของเขาและเธอกระเด็นออกห่างจากฮยอนอาที่นอนอยู่
พร้อมกลิ้งคลุกคลักตีลังกาไปด้วยกันตามเนินของพื้นป่า ฮยอนอาเห็นมีคนอื่นอยู่ด้วยก็ร้องกรี๊ดออกมาด้วยความอาย
ก่อนจะนำมือปิดบังร่างกายตัวเอง
"อาเธอร์เธอปล่อยอาลีเซียให้หลุดไปได้ไงเนี่ย!"
จากนั้นเสียงหญิงสาวคนอื่นจากด้านหลังฮยอนอาก็ดังขึ้น ฮยอนอาก็หันไปมองพร้อมเรียกเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นมาสวมใส่ แล้วก็เห็นว่าคนพวกนี้ก็คือซีลาร์ อาเธอร์ และลูน่ากลุ่มผู้ติดตามภรรยาของชุนที่ตอนเจอกันที่มิตินั่น
ทำให้ฮยอนอาหันกลับไปมองหญิงสาวที่กระโจนใส่ชุนจนกลิ้งล้มตกตามเนินไปมะกี้
ผู้หญิงคนนั้นก็คือเจ้าหญิงอาลีเซียภรรยาผู้ติดตามของเขาอีกคนนั่นเอง...
ทำให้ฮยอนอาถอนหายใจโล่งอกไปเปลาะนึงเพราะคิดว่าเป็นผู้เล่น
เพราะถ้าผู้เล่นมาเห็นเธอในสภาพนี้มันน่าอายยิ่งกว่าพวกAIมาเห็นยิ่งนัก
"ขอโทษที...."
อาเธอร์พูดเสียงสำนึกผิดเล็กน้อยกลับซีลาร์
ส่วนลูน่าก็กอดอกไม่พอใจเมื่อเห็นชุนอดได้แอ้มฮยอนอา เพราะเธออยากเห็นฉากนั้นเพื่อจะได้ศึกษา
แล้วเธอจะได้มาทำกับชุนสามีของเธอบ้าง
"โอย...คุณทำแบบนี้ทำไมเนี่ยอาลีเซีย! ไหนบอกว่าจะไม่ขัดขวางผมไง!"
ชุนในสภาพเปลือยเปล่าลุกนั่งอย่างมึนงงก่อนจะว่ากล่าวกับภรรยาวเจ้าหญิงสาวของเขาที่ตอนนี้กอดรัดเขาแน่น
"ข้าไม่ได้บอกให้เจ้ามามีอะไรกับนักผจญภัยนี่!
และอีกอย่างข้าขอพูดตรงๆนะ...ข้าไม่อยากให้เจ้ามีภรรยาเพิ่มอีกจริงๆ!!"
อาลีเซียที่กอดรัดแน่นขึ้นขณะที่เอาหน้าซบอกชายหนุ่มก็ตะโกนบอกมา ชุนพอฟังน้ำเสียงนั่นก็ลดความโกรธลง เพราะรู้ว่าเจ้าหญิงของเขาเป็นคนขี้หึงขนาดไหน...
" เฮ้อ...เอาละเอาไว้คราวหลังก็ได้ แถมอีกอย่างเธอเองก็ยังเกร็งๆกับเรื่องแบบนี้อยู่ด้วยสิ ใช่ไหมฮยอนอา?"
ชุนค่อยๆลุกขึ้นมาพร้อมพยุงอาลีเซียขึ้นมาด้วย ก่อนจะเรียกเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่
พลางหันหน้าไปบอกฮยอนอาที่กำลังมองมาที่เขาด้วยอาการเคอะเขินเมื่อรู้ว่ามีคนเห็นการกระทำของเธอกับชุนแต่โชคยังดีที่พวกเขาเป็นแค่
AI ไม่ใช่พวกผู้เล่น
"คือ...ฉัน..."
ฮยอนอาที่ใส่ชุดฮันบกกลับเป็นเหมือนเดิมแล้วก็พูดอย่างตะกุกตะกัก พร้อมใบหน้าที่ยังคงแดงแจ๋น่ารักตลอดเวลา
ฟุบ!!
"เอ้ะ!"
"ไม่เป็นไรหรอกครับยังไงพวกเราก็เป็นแฟนกันแล้ว เรื่องอย่างว่าจะเมื่อไรก็ได้ เพราะยังไงสิ่งที่ผมต้องการไม่ใช่ร่างกายของคุณเพียงอย่างเดียว....แต่เป็นทั้งหมดที่เป็นของคุณตังหาก ไม่เว้นแม้กระทั่ง...หัวใจของคุณ..."
ชุนที่จู่ๆวาร์ปหายจากจุดที่อาลีเซียกอดเขาอยู่มะกี้มายืนข้างฮยอนอาแทน ก็ทำให้เธอตกใจเล็กน้อย
ส่วนพวกซีลาร์ไม่แปลกใจเท่าไรเพราะชุนมีทักษะนี้อยู่แล้ว
ก่อนที่ชุนจะพูดเกี้ยวพาราสีแฟนสาวของเขาซักเล็กน้อยเพื่อเป็นการคลายกังวลแก่ฝ่ายหญิงสาว
"บ้า..."
ฮยอนอาที่ฟังเสียงกระซิบข้างหูของแฟนหนุ่ม ก็หน้าแดงเขินบิดตัวเป็นเกลียว พวกซีลาร์
อาเธอร์และอาลีเซียพอเห้นฉากนี้เข้าก็พากันอิจฉา
ก่อนที่ซีลาร์กับอาลีเซียจะวิ่งไปคว้าแขนคนละข้างของชุน
" ถ้าไม่มีอะไรแล้วพวกเราก็กลับไปที่คฤหาสถ์เถอะค่ะ
ชุนอย่าลืมสิคะว่าพรุ่งนี้เช้ามีแข่งทัวนาเม้นอยู่นะคะ"
ซีลาร์ที่กอดแขนข้างขวาเขาก็จ้องดวงตาคู่สวยสีน้ำเงินมาทางเขาพร้อมทำแก้มป่องเล็กน้อย
เพื่อบอกให้สามีหนุ่มรู้ว่าตอนนี้เธอกำลังไม่พอใจสุดๆ แต่ก็พยายามทำตามสัญญาอยู่นะที่จะไม่ก้าวก่ายเรื่องหาภรรยาเพิ่มของเขา
ชุนเห็นท่าทางน่ารักที่ดูหึงเล็กน้อยของซีลาร์ภรรยาคนแรกของเขา เขาก็อมยิ้มอย่างอ่อนโยน ก่อนหอมหน้าผากเธอเล็กน้อยและหันไปบอกฮยอนอา
"ฮยอนอาครับ เดี๋ยวพวกเราจะกลับไปที่คฤหาสถ์ของเจ้าเมืองเมืองนี้ คุณก็มาด้วยกันสิผมจะได้หาห้องพักให้คุณนอนด้วย
"
ชุนหันไปถามฮยอนอาผู้เล่นสาวชาวเกาหลี ที่ตอนนี้กลายเป็นแฟนสาวของเขาไปแล้ว
นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป
"ค่ะ"
ฮยอนอาก็ยิ้มรับด้วยใบหน้าที่หวานใสอย่างอารมณ์ดี
เธอไม่ได้รู้สึกหึงหวงชุนที่โดนพวกซีลาร์เกาะแกะอยู่แล้ว เพราะรู้ว่าพวกเธอเป็น AI จากเกมส์ไม่ใช่คนจริงๆแบบเธอ ก่อนจะทำท่าเดินไปหาชุนพร้อมกระโดดขี่หลังเขา
หมับ!
"งั้นก็ไปกันเลย!"
" เอ่อ....เธอนี่ทำตัวเป็นเด็กไปได้นะ -_-?"
ชุนที่จู่ๆโดนฮยอนอากระโดดขึ้นหลัง
ก็จับขาเธอไว้อย่างตกใจเพราะกลัวเธอตก
ก่อนจะเลิกคิ้วมองใบหน้าหวานที่กำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างกับเด็กของเธอ
ชุนก็ส่ายหัวขำขันกับท่าทีของเธอเล็กน้อยก่อนจะหันไปจูบเธอเบาๆ
"อ้ะ!"
"งั้นก็ไปกันเลย! ซีลาร์
อาลีเซีย อาเธอร์ ลูน่าตามผมมานะครับ!"
"ค่ะx2/ อ่า.../....."
ลูน่ากับซีลาร์ขานรับ อาเธอร์ตอบรับอย่างส่งๆ พร้อมมองฮยอนอาที่ขี่หลังอย่างไม่พอใจ ส่วนอาลีเซียไม่ตอบอะไรแต่เข้าใจ
ฟ้าว!ฟ้าวx4!
ชุนก็แบกฮยอนอาที่ขี่หลังทะยานกลับไปที่คฤหาสถ์ทันที ก่อนจะตามด้วยพวกซีลาร์ อาลีเซีย อาเธอร์ และลูน่าที่ยิ้มตลอด
ทวีปแห่งหนึ่ง....
ณ เมืองแห่งหนึ่ง.....
"ข้าขอขอบคุณเจ้ามากที่ยอมร่วมมือกับการตามล่าครั้งนี้"
ชายหนุ่มผมแดงคนนึงพูดขึ้นมาพร้อมชุดคลุมสีแดงลายเพลิง เขาก็คือ 'ฟูจิวาระ'
นั่นเอง
ชายหนุ่มที่แพ้สงครามให้กับเดียรินี่และสูญเสียเมืองกันสแลซไป
ตอนนี้เขาและคนของเขากำลังพูดคุยกับกลุ่มคนชายชุดคลุมสีดำจำนวนหนึ่ง ในตรอกซอยมืดในตัวเมือง
ชายในเงามืดที่ดูเป็นหัวหน้ากลุ่มกับกลุ่มคนที่ฟูจิวาระคุยด้วย เขาไม่ใช่ใครที่ไหน
เขาคือหัวหน้ากิลสโมสรนักฆ่า อดีตกิลของออโรร่า และมีล่านั่นเอง....
"ไม่ต้องขอบใจข้าหรอก
เพราะยังไงมันก็เป็นเป้าหมายของข้าเช่นเดียวกัน โทษฐานที่มันเอาตัวออโรร่ารองกิลของพวกเราไป หึ
หึ"
ชายในเงามืดที่เต็มไปด้วยรอยสักยิ้มหัวเราะขึ้นในลำคอ ฟูจิวาระฟังก็รู้สึกแหยงๆพวกมันเล็กน้อย
"งั้นพวกเราจะรวมกลุ่มกันไปรวบรวมมาให้หมด และทำการฆ่ามันให้จงได้ ต่อให้มันเก่งขนาดไหนถ้าเจอคนขนาดนี้ก็ไม่น่าจะรอด บังอาจช่วยเหลือพวกฝ่ายรัฐบาลดีนักข้าไม่เก็บมันไว้แน่
แล้วข้าก็ได้กลุ่มผู้เล่นอีกหลายหมื่นคนทีเป็นพวกแฟนคลับของเดียรินี่และเหม๋ยหลินที่จงเกลียดจงชังมันให้มาเข้าร่วมด้วยแล้ว "
ฟูจิวาระพูดต่อด้วยสีหน้าที่ดูมั่นใจว่าการต่อสู้ครั้งนี้ใครจะเป็นฝ่ายชนะ...
"ยังไงก็ระวังกองกำลังของฝ่ายมันด้วยละฟูจิวาระ เพราะเท่าที่ข้ารู้มาพวกของมันเองก็ใช่ย่อย
"
ชายรอยสักในเงามืดหัวหน้ากิลสโมสรนักฆ่าพูดขึ้น ประมาณว่าอย่าประมาทมัวแต่สนใจแต่ตัวหลัก ตัวย่อยๆเองก็มีฝีมือพอตัว
"เฮอะ! ยังไงมันก็ไม่รอดอยู่ดี
ข้าจะฆ่ามันจนระดับเหลือ 1 เลย
เตรียมตัวตายได้แล้วไอ้ชุน"
ฟูจิวาระพูดขึ้นด้วยความมั่นใจ ก่อนจะนัดแนะกับชายรอยสักคนนั้นอีกเล็กน้อย ก่อนทั้งสองฝ่ายจะแยกหายกันไป แต่พวกเขาก็ไม่รู้ตัวเลยว่า มีหญิงสาวคนนึงกำลังลักลอบแอบฟังอยู่ตั้งแต่ต้นจนจบ
ด้วยทักษะการซ่อนเร้นทำให้ทั้งสองฝ่ายไม่มีใครรู้ตัวและสัมผัสถึงหญิงสาวผมขาวดวงตาสีม่วงคู่สวยคนนี้ได้
"
พวกมัน....จะรวมหัวกันฆ่าไอ้ชุนงั้นเหรอ...ชิ! มันเป็นเหยื่อของฉันคนเดียว ฉันไม่ยอมให้พวกแกมาฆ่ามันได้หรอก!!"
ฟุบ!
หญิงสาวผมขาวในชุดดำพูดขึ้นก่อนจะอันตรธานหายไป หญิงสาวคนนี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เธอคือมีล่านั่นเอง....
********************************************************************
ฟิ้ว...ฟิ้ว...
ลมหนาวเย็นที่โชยสะบัดของพายุหิมะ
ที่กำลังถาโถมอย่างหนักหน่วงสู่ดินแดนแห่งความหนาวเหน็บนี่
ที่จุดตามทางของเทือกเขาที่เต็มไปด้วยหิมะนี่ก็ได้มีซากศพของ....
อสูรกายยักษ์ขนสีขาวตัวสูงเกือบ 5
เมตรจำนวนนับไม่ถ้วน
นอนจมกองเลือดด้วยสภาพสาหัส บางตัวทนไม่ไหวก็กลายสภาพกลายเป็นแสงหายไป
แต่ท่ามกลางเหล่าศพของอสูรกายในเทพนิยายแห่งภูเขาหิมะ นาม...เยติ..นี่
ก็ได้มีหญิงสาวสองคนกำลังพยุงร่างหญิงสาวคนนึงที่สภาพบาดเจ็บสาหัสอยู่ ผ่าข้ามซากศพของพวกมันไป
"อดทนไว้นะคะคุณออโรร่า อย่าเพิ่งเป็นอะไรไปนะคะ"
หญิงสาวผมม่วงอ่อนเป็นลอนในชุดกันหนาวสีขาวพูดขึ้นอย่างแผ่วเบาบอกกระซิบกล่าวกับหญิงสาวหน้าสวยผมสีชมพูที่สไลด์ด้วยสีเขียวและฟ้าอ่อนในชุดกันหนาวสีดำ ที่มีสภาพเลือดตามตัว พร้อมผิวที่ซีดเผือด
เธอกำลังกุมท้องตัวเองที่มีเลือดไหลออกมาตลอดเวลา.....
" ........."
หญิงสาวผมดำในชุดกันหนาวขนสัตว์สีดำที่กำลังพยุงหญิงสาวคนนี้อีกข้างนึง
ก็มองไปที่หญิงสาวที่บาดเจ็บด้วยสีหน้าเรียบเฉย
แต่มือไม้เธอก็สั่นตลอดเวลาเพราะความหนาวเหน็บนี่
หญิงสาวผมม่วงก็รู้ว่าหญิงสาวผมดำหรือผู้ติดตามของเธอคนนี้ไม่ถูกกับอากาศแบบนี้ เพราะเธอเป็นสัตว์อสูรเลือดเย็นถ้าอยู่ในที่แบบนี้นานๆมากอาจจะมีผลกระทบแก่ชีวิตได้
"ซาเลไลย์คะ คุณกลับไปในแหวนผนึกก่อนเถอะค่ะ ฉันจะพยุงคุณออโรร่าเอง" หญิงสาวผมม่วงหันไปบอกผู้ติดตามสาวของเธอ
"ค่ะ....เข้าใจแล้วค่ะท่านเดียรินี่"
แว้บ!
หญิงสาวผมดำ หรือ
ซาเลไลย์ผู้ติดตามพญาอสรพิษแดนตะวันตก
ของเดียรินี่พูดขึ้นก่อนจะกลายเป็นแสงสีดำเข้าไปในแหวนผนึกสีดำที่เดียรินี่ผู้เป็นเจ้านายสวมใส่
"เฮ้อ...."
หญิงสาวผมม่วงหรือเดียรินี่ แม่สาวซามูไรหวานใจคนโปรดของชุน ที่ตอนนี้เป็นถึงระดับจักรพรรดินีของเกมส์ The Lost Zero Online ก็ถอนหายใจขึ้นเมื่อเห็นหมดปัญหาไปอย่างนึง
ก่อนจะมามองปัญหาหลักของเธอ ที่อยู่ข้างตัวเธอตอนนี้....
"คุณมาทำอะไรที่นี่กันแน่คะคุณออโรร่า....คุณน่าจะอยู่กับชุนนี่นา..."
เดียรินี่ที่กำลังพยุงร่างที่บาดเจ็บนั่นพร้อมใช้ทักษะรักษาของเธอคอบรรเทาอาการไม่ให้เลือดไหลไปมากกว่านี้นั้น ก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสงสัย เธอพอรู้ว่าออโรร่าก็คือมณี เมดสาวที่ไปไหนมาไหนกับชุนตลอดที่มหาลัยที่เธอไปอยู่ใหม่นั่นและ
...ไม่แปลกใจกับข่าวที่ว่าทำไมออโรร่าที่เป็นถึงแนวหน้าแห่งฝ่ายปฏิวัตินั่นถึงได้ถอนตัวออกมาแล้วมาอยู่กับชุนแล้ว
เพราะที่เธอเป็นเมดส่วนตัวของชุนได้เฉลยคำถามที่สงสัยนั่นหมดแล้ว แต่จะเอาไปบอกเรื่องส่วนตัวแบบนี้ที่คนอื่นที่เป็นกำลังสงสัยอยู่และอยากรู้เรื่องนี้ก็ใช่เรื่อง
"ชุน...."
"........"
เสียงแผ่วเบาของเมดสาวคนนี้ดังขึ้นเบาๆอย่างอ่อนแรง ทั้งๆที่ตอนนี้ได้สลบไปแล้วก็พูดละเมอขึ้นมา เดียรินี่ก็หันไปมองเล็กน้อย ถ้าเธอพูดละเมอขึ้นแบบนี้ได้ แสดงว่าอาการแผลจากการทำร้ายของเยติพวกนั้นคงดีขึ้นมาแล้ว
เดียรินี่ยิ้มขึ้นเล็กๆเมื่อเห็นว่าอาการของออโรร่าไม่จำเป็นต้องกังวลมากแล้ว แต่ซักพักรอยยิ้มของเดียรินี่ก็หุบลงก่อนจะพูดขึ้นมาว่า....
"ชุน...เธอนี่เป็นคนที่โชคดีจังนะ....มีคนห่วงใยขนาดนี้อยู่กับตัว....ในขณะที่ฉัน...กลับไม่มีใครเลย...."
เดียรินี่พูดขึ้นแค่นั้น ก่อนพอเห็นว่าพายุหิมะเริ่มอ่อนลง แถมปากบาดแผลของออโรร่าก็ดีขึ้นมาบ้างแล้ว จึงเรียกใช้ทักษะปีกฟีนิกซ์ขึ้นแล้วอุ้มออโรร่าทะยานหาที่หลบพายุหิมะนี่ทันที....
กลับมาทางด้านชุน.....
เช้าวันรุ่งขึ้น....
จิ๊บ จิ๊บ
เสียงนกกระจอกร้องขึ้นในยามเช้าอันสดใส
พร้อมแสงแดดอ่อนๆในยามเช้านี้ก็ส่องลงมาที่ห้องๆนึงของคฤหาสถ์ที่หรูหราโออ่านี่
ที่ล้อมรอบตัวคฤหาสถ์ไปด้วยกองกำลังทหารจำนวนมากที่กำลังฝึกในยามเช้า
"ฮ่ะ! ฮ่ะ!"
แต่เสียงการฝึกพวกนั้นก็ไม่สามารถรบกวนการนอนของกลุ่มชายและหญิงพวกนี้ได้
ในห้องหรูขนาดใหญ่ที่แสงแดดส่องเข้ามามากที่สุด
ก็มีชายหนุ่มหน้าหล่อเหลาในสภาพเหลือแต่บอกเซอร์กำลังนอนแผ่บนเตียงพร้อมกรนออกมาเบาๆ
"คร่อก...ฟี้"
พร้อมกับรอบกายเขาที่มีหญิงสาวสวยที่เปลือยอยู่จำนวนมาก
ทางด้านขวาของเขามีหญิงสาวผมขาวที่มีหูสัตว์และหางสีขาวแบบเสือยาวนอนหลับพริ้มขดอยู่ข้างกายเขา
และถัดจากนั้นก็เป็นเด็กสาวผมฟ้าตตัวเล็กที่มีหน้าอกหน้าใจนอนกอดแขนของหญิงสาวผมขาวพร้อมนำปากงับที่แขนของเธอเบาๆ พร้อมพูดละเมอขึ้นเบาๆว่า
"หิวจัง...งึม..งึม..."
หญิงสาวผมขาวก็ขมวดคิ้วขึ้นขณะที่นอนอยู่
เพราะรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างมาสัมผัสกับแขนเธอ
ก่อนเธอจะปรือตาขึ้นอย่างช้าๆมองสิ่งที่มันขัดขวางการนอนของเธอ
".............."
เธอหันมามองต้นเหตุที่เป็นเด็กสาวน่ารักคนนั้นที่กำลังงับแขนเธออย่างละเมอด้วยน้ำเสียงบ่นที่น่ารัก ก็ทำให้เธออดอมยิ้มเล็กๆไม่ได้
ก่อนเธอจะลุกออกจากเตียงแล้วนำแขนของชายหนุ่มคนรักของเธอที่นอนแผ่อยู่ไปให้เด็กสาวคนนี้งับแทน
"งับนี่แทนละกันนะจ้ะเดเบียล่า ไปอาบน้ำดีกว่า"
ซีลาร์ว่าขึ้นก่อนจะเดินออกจากเตียงด้วยสภาพเปลือยเปล่าแล้วไปหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป
"เจ็บ...มณีอย่าปามีดใส่ผมเลย T-T"
ชุนที่รู้สึกว่ามีอะไรแหลมๆเล็กๆมาฝังที่แขนของเขา ก็ละเมอร้องไห้น้ำตาเล็ดขึ้นพร้อมกับฝันในหัวตอนนี้ก็กลายเป็นฝันร้ายในภาพที่เขาปริยาย
"............."
ส่วนทางด้านซ้ายของชุนหญิงสาวผมบลอนด์ที่กำลังกอดแขนเขาแน่นในสภาพเปลือยเปล่า
ก็ปรือตาขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงรบกวนของชายหนุ่มที่ละเมอขึ้น ก่อนจะปล่อยแขนสามีหนุ่มของเธอที่กอดแน่นพลางหันไปมองนอกหน้าต่าง
เมื่อเธอเห็นว่าเช้าแล้วพลางได้ยินเสียงอาบน้ำในห้องน้ำ ก็คิดว่ามีคนอาบน้ำอยู่
เธอหันไปมองฝั่งตรงข้ามพบว่าซีลาร์หายไปจึงรู้ว่าตอนนี้คนในห้องน้ำคือซีลาร์ เธอเลยลุกออกจากเตียงไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วไปอาบน้ำพร้อมซีลาร์ด้วย
"ซีลาร์ข้าอาบด้วยคน"
"อื้อ "
ซีลาร์ก็ตอบแบบไม่หันไปมองพร้อมนำสบู่ชำระล้างร่างกายตัวเองต่อ หญิงสาวผมบลอนด์หรืออาเธอร์
เห็นอ่างจากุชชี่แสนหรูว่างอยู่ก็ยิ้มเล็กๆ ก่อนจะไปเปิดน้ำใส่พร้อมโรยผงสบู่ลงไปด้วย ก่อนจะเข้าไปนอนแช่ในนั้นอย่างสบายใจ
"มณีอย่า...ฮึก..อย่าครับไม่เอาแล้วT-T"
ชุนร้องละเมอขึ้นก่อนจะเอื้อมแขนซ้ายไปหาอะไรคว้า เหมือกับหนีอะไรบางอย่างในฝันอยู่
แต่ในตอนนี้คือเขากำลังเอื้อมไปคว้าเอวของหญิงสาวผมดำที่หลับพริ้มอยู่
หมับ!
ฟุบ!
".....อ้ะ!"
ชุนที่คว้าเอวหญิงสาวผมดำหรืออาลีเซียเข้ามาหาตัว
ก็ทำให้ร่างของเธอพลิกหันหน้าเข้ามาหาเขาทันที อาลีเซียก็สะดุ้งตื่นขึ้นก่อนจะตกใจเมื่อเห้นหน้าสามีของตนอยู่ตรงหน้าพร้อมทำหน้าเหมือนโดนรังแกอยู่
"มณีอย่า....T-T"
"-*-"
อาลีเซียเห็นสวามีแสนรักของตนเอ่ยชื่อหญิงสาวอื่นขึ้นมาก็เต้นเลือดขึ้นขมับ แถมยิ่งคิดเมื่อเหตุการณ์ของฮยอนอากับเขาในตอนนั้นก็ยิ่งทำให้อารมณ์เธอเดือดขึ้นกว่าเดิม เรื่องเมื่อคืนก็อีก
เธอที่โกรธไม่ยอมนอนด้วยกับเขาก็โดนเขาบังคับลากมาร่วมเตียงด้วยจนได้
อาลีเซียตอนนี้จึงรู้สึกโกรธและหมั่นไส้สวามีของตนเองคนนี้ที่สุดถึงที่สุด....
ผัวะ!!
"แอ๊ก!"
อาลีเซียยกเท้าที่เปลือยเปล่าของตัวเองขึ้นมา
ก่อนจะประทับเข้าใบหน้าของสวามีคนรักของตนเองเต็มรัก จนเขาหน้าหงายกลับไปทันที ก่อนเธอจะฮึดฮัดลุกขึ้นแล้วไปอาบน้ำด้วยกับพวกซีลาร์ทันที เพราะได้ยินเสียงพวกซีลาร์กับอาเธอร์คุยกันอยู่
"โอย....มะกี้เกิดอะไรขึ้นเนี่ย...หือ?"
ชุนที่โดนสะกิดอย่างแรงด้วยฝ่าเท้าจนตื่นก็พยุงตัวเองลุกขึ้นมานั่ง
ก่อนจะจับจมูกที่แดงของตัวเองแล้วมองไปรอบๆว่ามะกี้มันเกิดอะไรขึ้น
ก่อนจะหันมามองแขนที่กำลังโดนอะไรกัดอยู่ตอนนี้
ชุนก็มองเดเบียล่าที่กำลังงับแขนเขาอยู่อย่างงึมงัมนั้นด้วยสีหน้างุนงงเล็กน้อย ก่อนจะเปลี่ยนเป็นอมยิ้มอย่างอ่อนโยน
ก่อนจะมองไปที่เตียงอีกเตียง ที่มีหญิงสาวผมชมพูนอนอยู่ เธอก็คือฮยอนอา 1 ใน 16
องครักษ์แห่งฝ่ายรัฐบาลที่ตอนนี้แฟนสาวของเขา
เขามองอมยิ้มเล็กๆ
เพราะเมื่อคืนเธอง่วงมากเขาจึงยอมปล่อยให้เธอนอนไปดีๆโดยไม่ทำอะไร
ส่วนลูน่ากับลูเชียสออกไปหาอะไรกินยามดึกเพราะขาดเลือดมานานพอสมควร
(ถ้าเป็นสายเลือดแท้ต้องดื่มเลือดทุกวัน)
ชุนจึงพลาดโอกาสจับลูน่าทำเมียไป....
"เธอนี่นะอาลีเซีย
อย่าไปทำชุนแบบนั้นสิ"
"ข้าว่าก็สมควรแล้ว...."
เสียงพูดคุยของเหล่าภรรยาสาวของเขาก็ดังขึ้นในห้องน้ำ ชุนก็ขมวดคิ้วรู้ได้ทันทีว่าคนที่ทำเขาตอนเช้าคืออาลีเซียนี่เอง เขาจึงยิ้มกริ่มหาทางแกล้งสาวๆ เขามองเดเบียล่าและฮยอนอาเล็กน้อย
ก่อนจะจับเปลื้องผ้าฮยอนอา
แล้วอุ้มเธอและเดเบียล่าที่ตอนนี้อยู่ในร่างเปลือยเปล่าด้วยปราณระดับสูงเข้าไปอาบน้ำพร้อมพวกซีลาร์ด้วยคน
รวมถึงตัวเขาด้วย.....
ฟืด!
"อ้ะ!เจ้าคิดจะทำอะไรเนี่ย ถึงเข้ามาเนี่ย!"
"อ้ะ!ชุน!/พี่ชุน!"
อาลีเซียพอเห็นชุนเดินสภาพเปลือยเข้ามาในห้องน้ำที่เธอ
ซีลาร์และอาเธอร์อาบอยู่นั้นก็สะดุ้งตะโกนถามขึ้นอย่างอายและโกรธสุดๆ เดเบียล่าและฮยอนอาก็ตื่นขึ้นมาเพราะเสียงที่ดังนั้น...
ก็ต้องหน้าแดงแจ๋เมื่อเห็นตัวเองในสภาพเปลือย แถมมิหนำซ้ำโดนชายหนุ่มคนรักของตัวเองแบกอยู่
"แหมๆ
ผมก็แค่เข้ามาอาบน้ำด้วยพร้อมกับเดเบียล่าและฮยอนอาแค่นั้นเอง จะอายกันทำไมเล่าพวกเราเป็นสามีภรรยากันครับ^^"
"แต่ว่า...." อาลีเซียกัดฟันกรอดเมื่อเถียงไม่ออก
"มะกี้คุณทำอะไรผมผมรู้นะ มาโดนลงโทษซะดีๆ ผมจะจับคุณอาบน้ำล้างทุกซอกทุกมุมในตัวคุณให้หมดเลย!!!"
"ไม่!! ไม่เอา!!!"
อาลีเซียเห็นชุนเดินเข้ามาพร้อมฟองน้ำในมือที่เอามาจากไหนตอนไหนไม่รู้
ก็ร้องลั่นด้วยความอายเมื่อรู้ว่าสวามีคนนี้จะทำอะไรเธอ เธอก็วิ่งหนีทั่วห้องน้ำหรูขนาดใหญ่นี่ ชุนก็วิ่งไล่จับเธอด้วยท่าทีคึกสนุก
ซีลาร์
อาเธอร์
ก็มองอย่างเรียบเฉยปนกึ่งหวาดเสียวลึกๆ
เพราะดีใจที่พวกเธอไม่โดนแบบอาลีเซีย
ฮยอนอาก็มองอย่างตกใจเล็กน้อยเพราะไม่คิดว่าชุนแฟนของเธอจะมักทำแบบนี้กับพวกผู้ติดตามที่ถึงแม้จะเป็นภรรยาก็เถอะ
แบบนี้ทุกวัน.....
1
ชั่วโมงผ่านไป....
"ยัยฮยอนอาx4!!!!!"
เสียงเรียกของเหล่าเพื่อนสาวของฮยอนอาดังขึ้น เมื่อเห็นชุนเธอเดินควงแขนลงมาพร้อมกับชุน
ฮยอนอาก็สะดุ้งตกใจเมื่อเห็นเพื่อนๆของเธออยู่ที่นี่กัน ชุนก็เอามือตีหัวตัวเอง เพราะลืมไปว่าที่คฤหาสถ์นี้มียัยพวกนี้อยู่ด้วย
ตอนพาฮยอาอากลับมาเขามาเธอเข้าทางหน้าต่างเพราะเห็นเธอบ่นง่วงจึงรีบมาไปให้นอน
'แล้วแบบนี้จะจีบยัยพวกนี้ทีหลังยังไงเนี่ย!'
ชุนก็กล่าวอย่างเซงๆ
เพราะฮยอนอาต้องบอกแน่ๆว่าเขากับเธอตอนนี้เป็นแฟนกัน แล้วถ้าบอกไปแบบนั้นเขาจะจีบพวกหญิงสาวสี่คนนี้ยังไง ฮิซานะ
ตะวัน พี และเหม๋ยหลินเนี่ย แถมพวกเธอทั้งสี่เป็นเพื่อนของฮยอนอากันหมดอีก
" ฮยอนอาเธอกับชุนเป็นอะไรกันแน่!
เมื่อคืนฉันเห็นพวกเธออยู่ด้วยกัน!" ตะวันตะโกนขึ้น พีกับฮิซานะก็เลิกคิ้วมองทางตะวัน
ที่บอกว่าเห็นทั้งๆที่จริงรู้ได้เพราะฟังมาจากพวกเธอตังหาก
"อ่อ...คือพวกเรา..."
ชุนทำท่าจะพูดให้อ้อมที่สุดเพื่อไม่ให้พวกเธอทั้งสี่เข้าใจว่าชุนเป็นแฟนกับฮยอนอา แต่ดูท่าแฟนสาวชาวเกาหลีแห่งแดนโสมของเขา จะไม่ยอมให้เป็นอย่างงั้นเมื่อเธอพูดขึ้นอย่างไม่มีท่าทีลังเล
"ชุนเป็นแฟนของฉันเอง"
'อ๊า!!!!! ฮาเรมผู้เล่นของช้านนนนน!!!!!!!!!!!!!!"
ชุนร้องลั่นในใจ
พร้อมสายตาที่เบิกโพลงของพวกเหม๋ยหลิน....
*************************************************
มุมไรเตอร์ + สปอย
ตอนต่อไปทัวนาเม้น
ปล.1 คอมเม้นเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปล.2 อย่ามักมากอย่างชุนนะครับ นี่คือนิยายทุกคนควรรักเดียวใจเดียวนะครับ ^^
ปล.3 เดทนอกเกมส์เหรอ...อืม เอาเป็นว่าออฟไลน์ครั้งหน้ามีละกันครับ เพราะออฟไลน์ครั้งหน้าผมว่าจะให้ยาวหน่อย เพราะที่ผ่านมา 1-2 ตอนเอง ออฟไลน์ครั้งหน้าก็เป็นเรื่องราวของครอบครัวชุนเล็กน้อย จีบเดียร์ตามปกติและเน้นหนักข้อขึ้น เรื่องของฟ้าใสด้วย และก็เซอร์วิสฉากหวานๆกับมณีที่หายไปนานของเรา และก็เดทนอกเกมส์กับฮยอนอา
ปล.4 เอ่อผมขอถามหน่อยนะ.....ถ้าสาวในฮาเรมตายซักคนทั้งในโลกจริงและโลกเกมส์...ทุกคนจะว่ายังไงเหรอ นับเอไอกับคนจริงๆด้วยนะ
สปอยเนื้อเรื่องของทั้ง 3 ภาคหน่อยนะ ว่าเกี่ยวกับอะไร
ภาค 1 ภาคมหาสงครามราชันข้ามฟ้า - ชุนจะพิชิตฝ่ายสมาพันธ์ทั้งสอง และตอนจบสู้กับเดียรอนพร้อมเคลียร์ปมของเดียรินี่(มีสู้กับเดียรินี่ด้วยนะ)
ภาค 2 ภาคมหาสงคราม 7 เทพธิดา- ชุนจะตามหา 7 เทพธิดาสงครามต่อจนครบ พร้อมสู้กับกองทัพจอมมาร
ภาค 3 ภาคมหาสงครามมรณะ - เกมส์โดนปิดการออฟไลน์ออกไปไหนไม่ได้ (แบบsword art online ) ถ้าตายในเกมส์เท่ากับตายจริง พร้อมกับต้องร่วมมือกับเหล่าผู้เล่นชนะบอสทุกชั้นที่ถูกสร้างขึ้นมาใหม่ โดยเหล่าตัวละครลับจากตอนที่ 31 และเคลียร์ปมของครอบครัวเดียร์กับชุน
(ดราม่าเยอะนะ แต่จบแล้วไม่เครียดแน่นอน แฮปปี้เอนดิ้ง)
ความคิดเห็น