คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #39 : CHAPTER 36 : ฝึกปราณ
CHAPTER 36 : ฝึกปราณ
ทวีปเวเซอุส
ณ เขตชายป่าโอ้ชิบฮายแระ
หรืออีกชื่อนึงคือป่าแห่งหมอก
ครืน~
ณ ที่ชายป่าแห่งหนึ่ง
หญิงสาวคนหนึ่งผมบรอนทองมัดผมหางม้า
ใส่เสื้อกล้ามสีดำ กางเกงยีน กำลังหลับตาแล้วกำหมัดแน่นพร้อมกับปลดลมหายใจเข้าหอกเป็นระยะ
ตอนนี้หญิงสาวมีอุณหภูมิในร่างกายสูงขึ้นจนเหงื่อเริ่มไหลออกมาเล็กน้อย ถ้าไม่สังเกตุดีๆก็จะไม่เห็นเลย
ฟุ่บ!
และพอหญิงสาวลืมตาขึ้น
ก็มีออร่าสีเหลืองปกคลุมที่หมัดของเธอ
ก่อนเธอจะง้างหมัดนั่นชกเข้ากับต้นไม้ต้นนึง
ตึง!โครม!
"ว้าว~!!!"
เสียงชายหนุ่มคนนึงอุทานขึ้น
เมื่อเห็นภรรยาสาวอัศวินของตัวเองชกเข้าไปที่ต้นไม้ขนาดกลางนั่นอย่างเสียงดัง
ก่อนจะเห็นผลลัพธ์ว่าลำต้นของต้นไม้นั่นปริแตกแล้วก็หักโค่นลงมา
"จิ๊บ! แง้วๆ! โฮ่งๆ!"
พอต้นไม้ล้มลงมาเท่านั้น
เหล่าสรรพสัตว์มอนเตอร์ตัวเล็กๆที่เชื่องกับมนุษย์ที่นั่งดู
และยืนดูหญิงสาวผมบรอนว่าเธอคิดจะทำอะไร
ข้างๆชายหนุ่มผมดำ
ก็พากันร้องแตกตื่นวิ่งกระจัดกระจายออกไป
เมื่อเห็นพลังรุนแรงนั่น
"สุดยอดเลยอาเธอร์
คุณทำได้ไงเนี่ยไม่มีดาบแท้ๆ"
ชายผู้เป็นสามีของหญิงสาวผมบรอนอุทานถามขึ้นอย่างประหลาดใจ พร้อมกับสนใจอย่างมาก
" มันคือการถ่ายเทพลังปราณในตัวเร่งออกมาจากร่างกาย แล้วก็ส่งมาที่หมัดน่ะ แต่ข้าว่ามันยังไม่ดีเท่าที่ควรเท่าไร
เพราะข้าถนัดถ่ายเทปราณมายังสิ่งของที่ใช้เป็นอาวุธมากกว่า"
ภรรยาอัศวินสาวพอเห็นสีหน้าชายหนุ่มผู้เป็นสามี
ที่ทำหน้าตกอกตกใจแบบไม่เคยเห็นแบบนี้มาก่อน ก็ปลงตกพร้อมส่ายหน้าอย่างหน่ายใจ พลางคิดว่าที่เขารอดมาได้ถึงทุกวันนี้
คงเป็นเพราะดวงแสนโชคดีที่เขาได้ชุดอุปกรณ์ระดับสูงมานั่นแหละ
"โห~ ถ่ายพลังนี่ลงอาวุธได้ด้วยเหรอ
แล้วไหนว่ามันเป็นพลังที่เกิดจากร่างกายไงละ แล้วทำไมมันถึงถ่ายเทลงในอาวุธได้?"
ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาผู้เป็นสามีถามขึ้นอย่างสงสัย....
" ก็จริงอยู่ที่ว่าพลังปราณเป็นสิ่งที่เกิดจากพลังในร่างกายของตนเอง
แต่ว่าสิ่งแวดล้อมเองก็จัดเป็นพาชนะชนิดหนึ่งในการกำเนิดพลังปราณเช่นเดียวกัน จึงเรียกปราณที่ไม่ได้เกิดจากตัวเราว่า 'ปราณธรรมชาติ' "
อาเธอร์ภรรยาอัศวินสาวอธิบายต่อ
เพื่อจะบอกเขาว่าปราณไม่ได้มีแค่ที่มนุษย์เท่านั้น เพราะปราณที่เกิดจากร่างกาย
และธรรมชาติเองก็จัดเป็นร่างกายชนิดหนึ่งของปราณเช่นเดียวกัน
" คุณจะบอกว่าเราสามารถถ่ายเทปราณของเรา ไปสู่ปราณของธรรมชาติที่อยู่ในสิ่งของได้อย่างงั้นเหรอ?"
(***สิ่งของจัดเป็นธรรมชาติที่มนุษย์สร้างขึ้น
เพราะวัตถุดิบในการสร้างสิ่งของก็มาจากธรรมชาติ***)
"ใช่"
อาเธอร์พอเห็นชุน ผู้เป็นสามีเข้าใจแล้ววิเคราะห์อะไรได้รวดเร็วดี ก็ยิ้มอย่างพอใจ
แล้วคิดว่าการสอนเขาให้เรียนรู้ต่อไปนี้คงจะไม่ยากจนเกินไปแล้ว เพราะดูท่าทางถ้าเขาได้เรียนรู้ก็คงจดจำสิ่งนั้นได้อย่างแน่นอน
" แล้วปราณธรรมชาติละ?
เราสามารถเอาปราณธรรมชาติเข้ามาสู่ตัวเราได้หรือเปล่า?"
ชุนถามอาเธอร์ภรรยาสาวที่ยังไม่เสร็จเขาใน 4 ภรรยาทั้งหมดขึ้น(โยงมาเรื่องนี้ได้เนอะ-0-) เมื่อฟังจากคำว่าการถ่ายเท
มันก็แปลว่าสามารถเกิดปฏิกิริยาผันกลับได้
สิ่งที่ชุนจะสื่อก็คือปราณทั้งสองสามารถแปรผกผันกันได้
"เห~
เจ้านี่มีภูมิในการตั้งคำถามที่น่าสนใจมากเลยนะรู้ตัวหรือเปล่า"
อาเธอร์พอได้ยินคำถามแบบนั้น
ก็มองชุนอย่างชื่นชม
เพราะไม่คิดว่านอกจากเขาสามารถวิเคราะห์พลังงานทั้งสองได้แล้ว ยังสามารถตั้งสมมติฐานที่ถูกต้องขึ้นมาได้อีก
"แหม...ก็ผมสามีคุณนี่ครับ
ต้องเก่งเป็นธรรมดา ฮะ ฮะ"
"เกี่ยวเหรอ-*-"
อาเธอร์พอได้ยินคำอ้างตัวเป็นสามีของเขาอีกแล้วแบบหน้าไม่อาย(ก็เขาพูดจริงนิ) ก็หน้าแดงเล็กน้อยก่อนจะพูดขัดเขา เพราะไม่เห็นว่ามันจะเกี่ยวกันเลย
" ก็อย่างที่เจ้าบอก
เราสามารถเอาพลังปราณจากธรรมชาติได้เช่นกัน
แต่การจะทำอย่างงั้นได้ก็ต้องพึ่งพลังจิตสูงพอสมควร และข้าเองก็ไม่เก่งด้านพลังจิต เจ้าคงต้องให้ออโรร่าสอนละ
เพราะเท่าที่ดูพลังจิตกับเวทย์ของเธอสูงกว่าข้ามากนัก"
อาเธอร์กอดอกพูดขึ้น
เมื่อนึกไปถึงตอนที่เห็นออโรร่าสู้กับออโทรอสที่บนฟ้าในตอนนั้น ที่เธอกำลังวิ่งมาช่วย
" แสดงว่าคุณอ่อนด้านนี้งั้นเหรอ ไอ้พลังจิตเนี่ย?" ชุนถามขึ้น
"ใช่ ! ข้าว่าเจ้าควรเลิกถามอะไรข้าได้และ เอาละได้เวลาภาคปฏิบัติแล้วเจ้าลูกศิษย์! ขั้นแรกที่พื้นฐานข้าบอก เกร็งที่หน้าท้องไว้แล้วขับเดินพลังปราณจากท้องนั่นไล่ขึ้นมาไปที่ร่างกายส่วนที่เจ้าต้องการ!"
อาเธอเดินไปที่ต้นไม้ต้นนึงพร้อมกอดอกที่อึ๋มของเธอก่อนจะตะโกนขึ้น พลางส่งสายตาไปที่ต้นไม้นั่นสองที เพื่อบอกว่าลองดูดิว่าสามารถทำได้แบบเธอหรือเปล่า
"อ้ะ! ผมว่าไม่ใช่นะแบบนี้!"
จู่ๆชุนที่กำลังจะถามก็แย้งขึ้นมา
ทำให้อาเธอร์เลิกคิ้วว่าเธอพูดอะไรผิด
"ผิดตรงไหน...ก็นี่ที่ข้าสอนเจ้าตอนแรกไง"
อาเธอร์เลิกคิ้วถาม
"ผิดสิ!
ผมไม่ใช่ลูกศิษย์ผมเป็นสามีคุณตังหากก
มาเรียกแบบนี้ได้ไงเล่าผมรับไม่ได้!!!"
"โอ๊ย!!!
เจ้าจะเอาอะไรนักหนากับไอ้คำว่าสามีนี่ฮะ!....เอ่อ..เฮ้อก็ได้
คุณสามีค่ะได้โปรดลองทดสอบสิ่งที่ภรรยาอย่างดิฉันสอนคุณไปหน่อยเถอะนะคะ"
อาเธอร์ที่แทบจะปรี๊ดแตกเมื่อเห็นว่าสิ่งที่ชุนหมายถึงอะไร แต่พอเจอสายตาลูกหมาขี้อ้อนของเขาที่เหมือนทำท่าจะร้องไห้ ก็ตบหน้าผากตัวเองหนึ่งที ก่อนจะกัดฟันพูดตามใจเขา
(รู้สึกเห็นใจอาเธอร์...ซีลาร์ อาลีเซีย เดเบียล่ารีบคืนชีพมาอยู่เป็นเพื่อนอาเธอร์เร็ววววว!!
ผมกลัวเส้นเลือดตรงขมับของอาเธอร์ปริแตกซะก่อน By:ไรต์)
เพื่อให้เขาทำตามการฝึกสอนของเธอแต่โดยดี
เพราะถ้ามัวแต่ขัดใจเขาชาตินี้ชุนสามีของเธอผู้นี้
คงไม่ไปถึงไหนและมัวแต่พึ่งแต่อุปกรณ์พวกนี้ไปจนตาย
"ครับคุณภรรยาสุดสวยของผม^^ "
ชุนยิ้มอย่างพอใจ
ในขณะที่อาเธอร์ที่ยืนข้างต้นไม้นั้น
พร้อมกับมอนเตอร์ตัวเล็กๆจากพื้นที่ราบลุ่มแถวนี้มายืนมองชุนอย่างสนใจ บางตัวก็เกาะหัวอาเธอร์อยู่ อาเธอร์ยิ้มให้ชุนเหมือนฝืนยิ้มก่อนจะจับสัตว์มอนเตอร์ตัวเล็กๆน่ารักพวกนั้นให้หลบไปจากต้นไม้ต้นที่ชุนกำลังจะลงมือ
"เกร็งหน้าท้อง
ขับเคลื่อนพลังปราณจากท้องไล่ไปที่ร่างกายส่วนที่จะใช้พลังปราณ"
ชุนพูดขึ้นพร้อมหลับตานึกภาพถึงพลังความร้อนแฝงในตัวตรงช่วงท้อง
พร้อมทำมือยกขึ้นเหมือนเป็นการขับเคลื่อนปราณนั่น
ก่อนจะขับเคลื่อนปราณนั้นเลื่อนไปที่ปลายหมัดข้างขวาที่กำลังกำแน่น
อาเธอร์ก็เห็นว่าชายหนุ่มเข้าใจได้รวดเร็วดี
เพราะพลังออร่าสีส้มเอ่อออกมาที่มือข้างขวาอ่อนๆ
"เอาละนะ...ย้า!!!"
ตึง!โครม!!โครม!!
"ว้าว!!เป็นไงละที่รักผมทำได้-3-"
"......."
อาเธอร์มองด้วยตาที่เบิกโพลง
เธอจำได้ว่าพลังปราณที่ออกมาจากมือของชายหนุ่มมันอ่อนมาก แล้วทำไมมันถึงสามารถชกได้รุนแรงจนต้นไม้หักโค่นถึง2ต้นในแนวเดียวกันเลยทีเดียวเลยละ
ก่อนไม่ทันคิดอะไรเสียงระบบก็ดังขึ้น..
ติ๊ง!
<ผู้เล่นชุน ขับเคลื่อนลมปราณสำเร็จ เลื่อนขั้นลมปราณจากระดับ 0>1 ค่ะ
***หมายเหตุ
พลังปราณสามารถเพิ่มค่าสถานะได้ตามระดับพลังปราณที่ใช้ สามารถเพิ่มแค่ค่าสถานะของพลังกายเท่านั้นค่ะ>
"เย้! ได้พลังปราณแล้วจริงด้วย!"
ชุนก็ร้องดีใจ
พลางทำหน้าเก๊กหล่อใส่อาเธอร์ที่กำลังงุนงง
ก่อนจะมองดูชายหนุ่มอีกทีแล้วก็เห็นว่ามีหน้ากากซอลโลขึ้นมาแวบนึง ทำให้อาเธอร์นึกขึ้นได้ว่า
หน้ากากซอลโลนี่ก็จัดเป็นเหมือนชุดของอาชีพที่บวกค่าสเตตัสมหาศาลให้แก่คนที่สวมใส่ และต้องเป็นเจ้าของเท่านั้น รวมถึงผ้าคลุมซอลโลด้านหลังเขาด้วย
เพราะชุดอาชีพของชุน
ที่เพิ่มค่าสเตตัสอย่างมากในความสามารถของชุดของระดับ A
ทำให้ไปแปลกเลยที่ชุนพอใช้พลังปราณแค่น้อยนิดนั่นก็สามารถมีพลังทำลายขนาดนั้นได้ แต่มันก็ทำให้ระดับพลังปราณที่ขึ้นมีน้อย เพราะเขาพึ่งพาพลังจากชุดมากเกินไป
"ชุน....พลังที่เจ้าใช้ในการทำลายต้นไม้สองต้นนี้นะ 98.99% มาจากพลังกายของเจ้าล้วนจากชุดของเจ้า พลังจากปราณเพียงแค่ 1.01% เท่านั้นเอง" อาเธอร์กล่าวออกมาด้วยเสียงเรียบๆ
"เอ๋!จริงอะ
ผมนึกว่าเพราะพลังปราณซะอีก...เอ
ถ้ามีค่าสเตตัสขนาดนี้ผมคิดว่าเราคงไม่จำเป็นต้องพึ่งพลังปราณหรอกมั้ง ไปหาของๆดีๆใส่อย่างเดิมจะคุ้มกว่ามั้งครับ ฮะ ฮะ!"
ชุนเองที่เป็นพวกไม่ชอบการฝึกฝนเท่าไรก็พูดขึ้นมา ด้วยท่าทางที่ดีใจ เพราะถ้าเป็นอย่างที่เข้าใจการหาของดีๆมาใส่ก็ดูท่าจะคุ้มกว่าการฝึกที่เพิ่มพลังปราณเล็กน้อยเพื่อเพิ่มค่าสเตตัสเล็กน้อยซะอีก
เพราะอย่างเกมThe Blond
Bullet
เขาแค่หาของดีๆมาใส่ตัวเท่านั้น
บวกกับฝีมือการยิงปืนที่มาจากพรสวรรค์อยู่แล้วก็ทำให้เก่งจนเป็นตำนานอย่างที่เห็น
"ถ้าเจ้าคิดอย่างงั้น....เจ้าก็ไม่มีทางชนะ
คนที่ฆ่าพวกซีลาร์ได้หรอก..."
อาเธอร์กล่าวออกมาเรียบๆ
ด้วยสีหน้าที่จริงจัง
เพราะเธอไม่ค่อยชอบที่ชายหนุ่มคนนี้อยากแข็งแกร่งด้วยหนทางแบบนั้น การคิดแบบนี้ก็ไม่ต่างกับพวกมักง่ายคนหนึ่ง....
ที่อยากได้อะไรมาด้วยวีธีง่ายๆเท่านั้น
ซึ่งวิธีแบบนี้ส่วนมากก็มาจากพวกโจรทำกันเท่านั้น ...อย่างขโมยของดีๆคนอื่นมาสวมใส่ แต่ว่าการได้มาอะไรง่ายๆด้วยการแค่สวมอุปกรณ์ก็เก่งขึ้นนั้น มันก็มีอุปสรรคร้ายแรงเช่นเดียวกัน
นั่นก็คือ....ลองคิดว่าถ้าคุณไม่มีอุปกรณ์เหล่านั้นขึ้นมาละ...
คุณจะไม่กลับกลายเป็นคนที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลยเชียวนะ ถ้าไม่มีอุปกรณ์เหล่านั้น....
ผิดกับการฝึกฝน
ถึงแม้จะเสียเวลาซะหน่อย
แต่พลังนั้นก็อยู่กับเราตลอดไม่สามารถแยกออกหรือขโมยมาได้
(ยกเว้นทักษะระดับสูงบางทักษะ ที่สามารถลบล้างไม่ให้ใช้พลังพวกนี้ได้)
และถึงตายไปก็ลดแค่ระดับและค่าสถานะ ไม่ได้ลดพลังปราณที่ช่วยเพิ่มค่าสถานะ ทำให้พลังพวกปราณ เวทย์ จิต
เป็นส่วนสำคัญของระบบเกมส์นี้ในการแข็งแกร่งขึ้นเลยทีเดียว
"............"
ชุนฟังดังนั้นก็เงียบไป
และพอได้ยินเสียงในใจของอาเธอร์ (ให้คิดว่าที่อธิบายบรรยายนั่นคือ
สิ่งที่อาเธอร์คิดนะครับ)
ที่เหมือนกับการอธิบายรายละเอียดของคำว่าพลังปราณ
จิต เวทย์พวกนั้นก็ทำให้ชุนเริ่มรู้ว่าตัวเองคิดผิดที่จะอยากแข็งแกร่งด้วยวีธีง่ายๆแบบนั้น แถมยังมีข้อเสียแบบนั้นด้วย
"ขะ...เข้าใจแล้วครับ
ผมจะฝึกฝนต่อแบบที่อาเธอร์ต้องการแล้วกัน
แล้วผมจะทำยังไงให้ปราณขึ้นมาได้รวดเร็วได้ละ เพราะจากที่คุณบอกชุดซอลโลทำให้การฝึกยากขึ้นสินะ"
"....ใช่
งั้นเจ้าก็ถอดชุดพวกนั้นออกให้หมดมันจะทำให้การฝึกปราณง่ายขึ้น เพราะพึ่งแต่ค่าพลังดั้งเดิมของเจ้าในระดับขั้น
1 ระดับ 100 อ้ะ!นั่นและก็...เหลือแต่ท่อนล่างละอย่าถอด
ไม่งั้นข้าตบเจ้าแน่..."
อาเธอร์ยิ้มขึ้นเมื่อเห็นชายผู้เป็นสามีคนนี้เข้าใจสิ่งที่เธอจะสื่อ และดุท่าทางการกำจัดล้างแค้นคนที่ฆ่าพวกซีลาร์ จะเป็นตัวกระตุ้นชายที่เป็นสามีของเธอคนนี้ได้ดีเลยทีเดียว
"ครับๆ "
ตุบ เกร้ง!
"เอาละ เจ้าฝึกเดินลมปราณให้ทั่วทุกจุดนะ และใช้มันทำลายต้นไม้รอบข้างให้ได้....อืม...ทำไปเรื่อยๆจนโค่นต้นไม่ได้ถึง
30 ต้นแล้วกันนะ
เดี๋ยวข้าขอตัวไปล่าสัตว์ก่อนละกันจะได้มีข้าวเย็นกินกัน"
อาเธอร์ยิ้มหวานๆให้ครั้งแรก
ที่เธอยิ้มเพราะเธอกำลังจะได้โชว์ฝีมือการทำอาหารที่เธอไปแอบฝึกมาตามที่ชุนเคยสอน และคิดว่าพอไปล่าสตัว์กลับมาจะทำปรุงอาหารตามเมนูฉบับของเธอ ให้ชุนได้ชิมและจะให้เขาพูดยอมรับว่าระดับเก่งกว่าเขาให้ได้เลย
"ครับผม...ย้า!!ขับลมปราณ!!"
ว่าจบอาเธอร์ก็เดินออกเข้าไปในป่า....
'แต่ก่อนล่าสัตว์....ต้องกำจัดพวกเกะกะซักหน่อยและ'
อาเธอร์คิดในใจโดยไม่ให้ชุนได้ยิน
เพราะก่อนที่เธอจะไปล่าสัตว์แล้วนำกลับมาทำอาหารให้ชายหนุ่ม เธอต้องกำจัดกลุ่มคนที่แอบตามพวกเธอมาซะหน่อย อาเธอร์คิดดังนั้นก่อนจะเดินลึกเข้าไป
พลางเหลือบตากลุ่มคนชุดดำที่ใส่หน้ากาคนแก่ที่แอบตามเธอมา โดยซ่อนอยู่ในเงามืดของพุ่มไม้ เธอจงใจเดินล่อพวกนี้ออกมาให้ห่างจากการฝึกของชุน
แถมตอนที่เธอซ้อมก็ได้สร้างบาเรียปิดกั้นไม่ให้พวกมันได้ยินบทสนทนาของเธอกับชุนแล้ว
เพราะเธอกลัวว่าพวกมันจะรู้ว่าชุนไม่ได้เก่งอย่างที่คิด
อาเธอร์เดาเอาว่าพวกนี้น่าจะมาจัดการชุน เหมือนพวกกลุ่มคนในร้านอาหารนั่น แต่ดูมืออาชีพมากกว่าเท่านั้นเอง และสาเหตุที่มันยังไม่ลงมือตั้งนาน เพราะน่าจะมาจากสาเหตุนั่น...
.....ก็คือบอร์ดข่าวสารที่บอกว่าชุนกำจัดออโทรอส ที่เป็นบอสอสูรการระดับขั้น 4 ได้ ทำให้พวกมันคงยังไม่กล้าลงมือกับชุนตอนนี้ แล้วคิดว่าชุนต้องเก่งกว่าตัวเธอเป็นแน่....จึงหาทางกำจัดพวกเธอตอนแยกเดี่ยว
แต่หารู้ไม่.....
ว่าพวกมันเข้าใจผิด...เพราะอาเธอร์เก่งกว่าชายหนุ่มคนนั้น
ดังนั้นอาเธอร์จึงจงใจเดินล่อออกมา
เพื่อเก็บพวกมัน.........
ฟุบ!ฟุบ!ๆๆๆๆๆๆๆ
พออาเธอร์เดินออกมาซักพัก
กลุ่มชายชุดดำสวมหน้ากากคนแก่ก็โผล่ขึ้นมาจำนวนมากพอสมควร...
"หึ หึ
เดินออกมาคนเดียวแบบนี้ก็ตายเดี่ยวซี่ยัยผมบรอน"
ยิงสาวผมขาวเดินออกมาใจกลางวงชายชุดดำ
พร้อมพูดขึ้นแล้วสะบัดแส้เหล็กไปมาอย่างเตรียมพร้อม...
"ข้าว่า...คงไม่มีการตายเดี่ยวหรอก" อาเธอร์พูดออกมาน้ำเสียงเรียบๆ โดยไม่หวาดวิตกต่อสถานการณ์ตรงหน้าแม้แต่น้อย
"แกหมายความว่าไง"
หญิงสาวผมขาวถามกลับ
แต่สายตายังแฝงด้วยความที่บ่งบอกว่าตัวเองกำลังมีชัยที่เหนือกว่า
"เพราะจะมีการตายหมู่แทนมากกว่าไงละ"
อาเธอร์ยิ้มเล็กๆที่มุมปาก
พวกกลุ่มหญิงสาวผมขาวก็แทบเส้นเลือดขึ้นขมับ ก่อนหญิงสาวผมขาวจะเหลืออด
"ฆ่ายัยนี่ให้ตายซะ
เอาให้ไม่กล้าพูดแบบนั้นออกมาอีกเลย!!"
"รับทราบครับ!!"
ฟ้าว ฟ้าว!!
ร่างชายชุดดำจำนวนมากก็ทะยานเข้ามาทันที...
"เฮ้อ...ข้าจะรีบกลับไปทำข้าวเย็นให้สามีนะ อย่ามาขัดศรีภรรยาที่ดีแบบข้าสิ หึ หึ"
อาเธอร์ส่ายหน้าอย่างหน่ายๆก่อนจะคลี่ยิ้มพูดแบบนั้นออกมา
ดูท่าเธอจะติดใจในการเรียกชุนเป็นสามีเข้าซะแล้ว
ตึง ตึง ตึง!โครม!
ติ๊ง!
<ผู้เล่นชุน และ เบลล์ ขับเคลื่อนลมปราณสำเร็จ เลื่อนเป็นระดับ 5>8
ค่ะ>
"แฮ่ก...แฮ่ก...ต้นที่3ซักที่
ทำไมพอถอดชุดแล้วมันพังยากอย่างงี้ฟะ!"
ชุนในร่างเปลือยท่อนบนโชว์มัดกล้ามที่แข็งแรงบ่นขึ้นอย่างเหนื่อยล้า
เมื่อเห็นว่ากว่าเขาจะใช้ปราณแล้วต่อยต้นไม้แต่ละต้นให้ล้มลงมาได้ ต้องลงหมัดไปกว่าร้อยหมัดเลยทีเดียว
"แต่ยังดีที่ระดับพลังปราณขึ้นเร็วแฮะ ทีละ 3 4 ระดับต่อหนึ่งต้นแน่ะ ขึ้นเร็วกว่าตอนใส่ชุดซอลโลอีก"
ชุนยิ้มอย่างราวกับว่าที่ทำมานั้นไม่เสียแรงเปล่า เพราะปราณที่อยู่ในตัวเขาเริ่มขับเคลื่อนได้ง่ายขึ้น และกระแสของพลังปราณที่ไหลเวียนมาก็เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ
และก็เห็นพัฒนาการที่ขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด
ต้นที่2นั้นเขาจำได้ว่าต่อยไปประมาณร้อยกว่าหมัดกว่าจะโค่นต้นไม้นี่ได้ แต่ต้นที่สามใช้เพียงไม่ถึงร้อยหมัด ประมาณเก้าสิบกว่าหมัดก็โค่นได้แล้ว
คงเป็นเพราะระดับพลังปราณที่เพิ่มมากขึ้นนั่นแหละนะ....
จิ๊บๆ แง้วๆ โฮ่งๆ!
เหล่าสัตว์มอนเตอร์ตัวจิ๋วต่างๆที่ยังคงมองดูเขาอยู่ใกล้ๆ ก็ส่งเสียงดีใจเมื่อเห็นเขาทำสำเร็จ
เพราะเจ้าพกนี้นั่งดูลุ้นมาตั้งนานด้วยความตื่นเต้น เพราะกว่าชุนจะสามารถโค่นแต่ละต้นได้ เขาต้องต่อยจนมือมีเลือดออกเลยทีเดียว
" หึ หึ เป็นไงพวกแก
เดี๋ยวคอยดูนะไม่นานฉันจะทำให้ถึง 20 ต้นก่อนที่ภรรยาของฉันจะมาเลยละ มา!เหลืออีก 17 ต้น
ขับเคลื่อนลมปราณ ถ่ายเทไปยังหมัด ย่าห์!!!"
ชุนหันไปบอกพวกมอนเตอร์ตัวเล็กๆพวกนั้นก่อนจะโม้ขึ้น แล้วขับเคลื่อนปราณตัวเองไปที่หมัดต่อ แล้วต่อยใส่ต้นไม้อย่างไม่ยั้ง ขับเคลื่อนปราณ ถ่ายไปยังหมัด
ต่อยต้นไม้
ชุนทำวนไปวนมาอยู่อย่างนี้เรื่อยๆ
จนบางครั้งมือแตก
เขาก็กินยาฟื้นฟูแล้วก็ต่อยต่อ...
ในขณะเดียวกันห่างออกไปไม่ไกลมาก
ได้มีการต่อสู้ขึ้นโดยเป็นแบบคนกลุ่มร้อยคนรุมคนคนเดียว แต่กลับกลายเป็นว่าฝั่งคนคนเดียวเป็นฝ่ายที่เหนือกว่า...
ฉัวะ!ฉูดด!!
"อ๊าก!!"
เสียงชายชุดดำที่ใส่หน้ากาคนแก่สีเขียวคนนึงดังขึ้น
เมื่อโดนดาบขาวบริสุทธิ์ฟังผ่ากลางที่หน้าอก แล้วเข้าไปตัดเส้นเลือดใหญ่อย่างแม่นยำ จนเลือดพุ่งกระฉูดออกมา
"หนอยยัยนี่!"
ชายชุดดำอีกสองคนพุ่งทะยานเข้ามาจากทั้งสองด้าน พร้อมกับง้างมีดขึ้นมาคนละสองเล่ม เมื่อกะปาดคอหญิงสาวผมบรอนทองหน้าสวยคมคนนี้
"ฮึ"
หญิงสาวผมบรอนทองทำหน้าแบบไม่ยี่ระ
ก่อนจะเรียกโล่ห์ของตัวเองขึ้นมา
พร้อมกับเอาโล่สีขาวขอบทองนั่นกระแทกเข้ากับชายชุดดำฝั่งซ้าย และเอาแขนอีกข้างที่ถือดาบรับมีดของชายชุดดำฝั่งขวา
ปึง!
"อั๊ก!"
เกร้ง!
ผัวะ!อั๊ก!
แล้วหญิงสาวผมบรอนก็เอาเท้าที่ว่างของเธอ
ถีบเข้าที่ท้องของชายุดดำที่รับดาบเธอจนปลิวไป เพราะเท้าของเธออัดพลังปราณไว้ด้วย
"รุมยัยนั่นซี่!"
หญิงสาวผมขาวสั่งขึ้น
จากนั้นชายชุดดำหลายสิบคนก็ทะยานเข้ามาพร้อมมีดคนละสองเล่ม
หญิงสาวผมบรอนหรืออาเธอร์นั้นพอเห็นดังนั้น ก็เรียกทักษะตัวเองขึ้นมา
"ทักษะแสงศักดิ์สิทธิ!"
แว้บ!!
"อ้ะ!อะไรกัน
รู้สึกเหมือนพลังหายฮวบฮาบเลย!"
ชายชุดดำหน้ากาคนแก่สีแดง
ที่รู้สึกตัวก่อนเพื่อนพูดขึ้น
เมื่อพลังค่าสเตตัสต่างๆของตน ที่พอร่างกายของตนถูกแสงสี้หลืองนั่นส่องก็กลายเป็นว่าค่าสเตตัสเหล่านั้น หายไปถึง 30% เลยทีเดียว
"อย่าไปกลัวเรียกทักษะพวกแกรุมยัยนั่นเลย!"
หญิงขาวผมขาวสั่ง
ก่อนจะทะยานเข้าไปช่วยรุมด้วย
"ทักษะวิชาตัวเบา!"
พวกชายชุดดำตะโกนเรียกขึ้น จากนั้นพวกมันทั้งหมดก็ดูวาองไวขึ้นผิดกับตอนแรก พวกมันวิ่งซิกแซกไปมา ปีนต้นไม้ทะยานสลับกันอย่างรวดเร็ว จนอาเธอร์เองก็รู้สึกคิดว่ามันคงไม่ง่ายแล้ว
"แส้อสรพิษ!"
หญิงสาวที่ทะยานมาพูดขึ้น
แล้วก็ฟาดแส้เหล็กสีดำใส่อาเธอร์ทันที
การเคลื่อนไหวของแส้ก็ราวกับมีชีวิต
อาเธอร์เห็นว่าแส้นี่ต้องมีพิษด้วยแน่ๆจึงทะยานหลบถอยหลังมา แต่ช่วงโอกาสที่เธอสนใจแส้นั่น
ก็โดนพวกชายชุดดำลอบเล่นงานทันที....
ฉัวะ!
"อึ้ก!บังอาจลอบกัดข้างั้นเรอะ! ทักษะคลื่นดาบศักดิ์สิทธิ์!!!!"
"เฮ้ยย!!พวกเราหลบเร็ว!"
คว้าง!!
ชายชุดดำที่ดีใจ ที่สามารถฟันตะหลบหลังอาเธอร์จนสร้างบาดแผลได้ ก็ต้องตกใจ
เมื่อเห็นอาเธอร์เหวี่ยงตัวดาบมาทางเขาและก่อให้เกิดคลื่นคมดาบสีทองตามรอยเหวี่ยงนั่น คลื่นดาบพุ่งดาบมาอย่างรวดเร็วมาทางมัน
และทิศทางนี้ก็มีพวกมันอีกหลายสิบคนอยู่ด้านหลังอีกด้วย
ตูม!!ฉัวะ!!ตูม!!
"อ๊ากกก!!!"
ฟิ๊ง...ฟิ๊ง...
คลื่นดาบของอาเธอร์เข้าไปผ่าร่างของพวกชายชุดดำในทิศทางนั้นนับไม่ถ้วน พร้อมฟันต้นไม้บริเวณนั้นไปจำนวนมาก ก่อนจะระเบิดขึ้นตามมาเมื่อถึงระยะของมัน
ร่างของผู้เล่นชายชุดดำจำนวนมากก็สลายหายไป เพราะสิ้นชีพในที่สุด....
"อะไรกันเนี่ย! อ้ะ!"
หญิงสาวผมขาวตกใจมาก เมื่อเห็นลูกน้องของตนตายเป็นจำนวนมาก
ทั้งๆที่พวกเขาคือนักฆ่ามืออาชีพจากกิลสโมสรนักฆ่า
ชื่อดังจากฝ่ายปฏิวัติเชียวนะ
แต่ในขณะที่เธอมัวอึ้งอยู่นั้น
เหล่าชายชุดดำสโมสรนักฆ่าก็โกรธที่พวกตนโดนฆ่าเป็นผักปลา พวกเขาเอาพิษทาที่ปลายมีดก่อนจะพุ่งทะยานโรมรันเพื่อหวังว่าถึงฆ่าหญิงสาวผมบรอนให้ตายด้วยคมดาบไม่ได้ ก็ต้องตายเพราะติดพิษให้ได้
"ฮึ พวกที่ไม่รู้จักความต่างชั้น เข้ามา!!"
อาเธอร์พอเห็นพวกมันไม่คิดจะหนี แถมยังทะยานมาหาอีกก็ทะยานไปหาทันที
เช้ง เช้ง!ฉัวะ!ฉูด!
อาเธอร์รับคมมีดจำนวนมากของมันจากทั้งด้านหน้า ด้านข้าง
ด้านบน
ด้านหลังได้อย่างสบายจนน่าเหลือเชื่อ
แถมยังฟันโดนพวกมันจนสร้างบาดแผลสาหัสไปหลายคน
ปึง!ตึง!!โครม!
"อ๊ก!"
อาเธอร์บ้างก็เอาโล่ห์กระแทกจนพวกมันที่ยืนรุมกันเป็นกลุ่มหงายล้มไปทันที และอาเธอร์ก็ใช้จังหวะนี้ ใช้ทักษธคลื่นดาบอีกครั้งทันที
คว้าง!!
"ว๊ากไม่!!!"
ตูมม!!!
พวกมันที่ล้มลงจากโล่ห์ที่กระแทกของอาเธอร์ในตอนแรก ลุกขึ้นตั้งหลักหนีไม่ทัน ก็โดนคลื่นดาบไปเต็มๆ จนตายหายกลายเป็นแสงไปอีก
จนจำนวนชายชุดดำในตอนนี้เหลือไม่ถึงครึ่งแล้ว...
แต่ในขณะที่อาเธอร์คิดว่าตัวเองยังไงก็ต้องชนะใสๆ
เมื่อเห็นชายชุดดำหน้ากาคนแก่สีเขียวเหลือเพียงแค่ 11 คน
ชายชุดดำหน้ากาคนแก่สีแดง 1 คน....
"เอ๋....แล้วยัยผู้หญิงผมขาว...อ้ะ!"
เกร๊ง!ฉัวะ!
"อึ้ก!"
อาเธอร์ที่กำลังมองหาหญิงสาวผมขาวที่คาดว่าน่าจะเป็นตัวหัวหน้าอยู่นั้น พอพูดถึงเธอก็มาทันที
แต่ที่อาเธอร์ตกใจเพราะเธอมาอยู่ใกล้ตัวมากแบบเธอไม่รู้ได้ไง ก่อนจะเห็นว่าเพราะเธอใช้ทักษะล่องหนนั่นเอง
ยัยผู้หญิงผมขาวฟาดแส้เหล็กมาทางเธอ ในระยะประชิด
อาเธอร์ก็ป้องปัดอย่างรวดเร็ว
แต่แส้นั่นก็ราวกับมีชีวิตมันเลื้อยเอี้ยวมาเฉียดไหล่ของเธอจนเลือดออก
อาเธอร์ก็รีบทะยานถอยหลังหลบไปทันที.....
"ชิ!ลอบกัดกันจังนะ....แถมเล่นพิษอีก"
อาเธอร์พูดแบบกลืนน้ำลาย
ก่อนจะมองไปยังแผลของตัวเองที่ไม่สามารถใช้พลังศักดิ์สิทธิรักษาได้ เพราะพลังศักดิ์สิทธิ์ของเธอไม่ยอมทำงาน
"แกใช้พิษอะไรทำไมข้าถึงใช้พลังศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้!" อาเธอร์ถามอย่างฉุนเฉียว
"สมน้ำหน้ายัยหน้าโง่ แกโดนพิษระดับสูงของฉันไปน่ะสิ มันเป็นพษที่นอกจากจะทำให้ถึงตายแล้ว ก็ยังสามารถระงับพลังวิเศษในตัวของผู้ถูกพิษได้ด้วย เพื่อกันรักษา ที่นี้เจ้าก็หมดฤทธิ์แล้วยัยโง่ !!"
หญิงสาวผมขาวบอกคำตอบที่อาเธอร์ต้องการอย่างสะใจ....
"เอ้า!พวกแกรอไรรุมฆ่ายัยนี่เลย ไม่มีพลังพิเศษก็จบละทีนี้"
"ครับ!"
"เฮอะ!เข้ามาเลย ถึงข้าจะไม่มีพลังศักดิ์สิทธิ
แต่อย่าลืมสิว่าที่ผ่านมาพวกแกตายเพราะฝีมือจากดาบของข้าล้วนๆ ถ้าอยากตายก็เข้ามาเลย!!"
อาเธอร์ตะโกนขึ้น
ทำให้พวกชายชุดดำที่เหลือที่คิดจะเข้ามาชะงักไป เพราะที่เธอพูดมันก็จริง
' ก็พูดไปงั้นแหละขู่ไว้ก่อน
เพราะไอ้พิษบ้านี่ทำให้เราเคลื่อนไหวลำบากมาก สู้ตรงๆคงแย่แน่ทำไงดี ไม่น่าประมาทเลยเรา ถ้าสู้พร้อมชุนละก็คงชนะใสๆไปแล้ว
ต้องหาทางถ่วงเวลาให้ชุนมาช่วยซะแล้ว ไม่สิไม่ได้ตอนนี้เราติดพิษชุนช่วยเราไม่ได้แน่...ทำยังไงดี'
อาเธอร์คิดพร้อมเหงื่อตกออกมา....
"อย่าไปฟังยัยนั่น
มันกำลังถ่วงเวลาให้ไอ้ผู้ชายผมดำนั่นมาช่วยน่ะสิ ตอนนี้มันขยับไม่ค่อยได้แล้วรีบฆ่ามันซะ!!"
หญิงสาวผมขาวรู้ทันความคิดของอาเธอร์จึงตะโกนสั่งอีกที
'ชิ....ยัยผมขาวนี่...เอ้ะ!'
ครืน! กึกๆๆ
"อะไรน่ะแผ่นดินไหวเหรอ!"
หญิงสาวผมขาว กับพวกชายชุดดำต้องหยุดชะงัก เมื่อจู่พื้นดินก็เกิดการสั่นไหวอย่างรุนแรง จนพวกเธอต้องหาที่จับไว้ อาเธอร์ก็สงสัยว่าป่านี้มันเกิดอะไรขึ้น ไม่ใช่แค่ป่าที่มีหมอกธรรมดาๆเพียงอย่างเดียวเหรอ
อาเธอร์สลัดความสงสัยในหัว ก่อนจะทำท่าเดินหนีออกจากที่นี่....แต่ว่า
ครืน!!
"เอ้ะ!กรี๊ด!!"
"ท่านมีล่าครับระวังพื้นมันถล่มแล้ว!!อ๊อก!!"
จู่ๆไม่ทันที่อาเธอร์จะขยับไปไหน พื้นดินที่เธอและพวกหญิงผมขาวเหยียบ ก็แตกแยกออกจากกันพร้อมพังทลายลง จากนั้นร่างของพวกเขาก็ร่วงหล่นลงไปทันที
************************************************************************
ปล.คอมเม้นกันเยอะๆนะครับทั้งคนเก่าทั้งคนใหม่ ผมนั่งรออ่านทุกวัน อิอิ มันเป็นกำลังใจที่ดีในการแต่งนิยายต่อไปนะ-3-
ปล.2ลิ้งค์เพจ
https://www.facebook.com/The-Lost-Zero-Online-175831109424018/notifications/
ปล.3 ภาพตัวละครเดียรินี่ จากเกมส์lost saga ครับ ไปถ่ายมา น่ารักเนอะ-3-
บอกแล้วคุณเธอมีตัวตนจริงๆครับ อิอิ
ความคิดเห็น