ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Lost Zero Online : มหาสงครามราชันข้ามฟ้า

    ลำดับตอนที่ #25 : CHAPTER 23 : กลุ่มชุน VS ออโทรอส

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.93K
      48
      12 ต.ค. 58

    CHAPTER 23 : กลุ่มชุน vs ออโทรอส

     

    ทวีปอาเมเรีย

    เมืองอาเธอร์

     

    "กรี๊ด!!!"

    ฉัวะ!!

    ที่ตัวเมืองก็กำลังวุ่นวาย  อสูรกาย 3 เมตรจำนวนมากที่โผล่มากจาไหนไม่รู้  ได้เข้ามาเข่นฆ่าผู้คนชาวเมืองไปเป็นจำนวนมาก   พวกผู้เล่นที่ไม่ทันตั้งตัวพอเจอเข้ากับอสูรกายระดับขั้น 2 ที่มากกว่าพวกเขา  ก็โดนฆ่าเป็นผักปลา

     

    "หน่วยกองอัศวินที่ 2  ทำการอพยพผู้คนอย่างเร่งด่วน   หน่วยที่ 1และหน่วยที่เหลือปกป้องประชาชนและกำจัดอสูรกายอย่างถึงที่สุด!!"

     

    "รับทราบครับ!"

     

     รานัลลูกน้องอัศวินมือขวาของอาเธอร์พูดขึ้น  หลังจากเขาโดนเป็นตัวล่อให้อาเธอร์เข้าไปติดกับดัก  แต่อาเธอร์ที่แข็งแกร่งพอสามารถชนะพวกมันโดยการร่วมมือกับพวกรานัลได้ในที่สุด

     แต่ก็บาดเจ็บพอสมควร   หลังจากนั้นอาเธอร์ที่มีญาณศักดิ์สิทธิ์สัมผัสพลังงานชั่วร้ายได้จากทางที่พวกชุนอยู่  จึงได้ฝากรานัลคุมกองกำลังช่วยเหลือชาวเมือง  และกำจัดพวกอสูรกายให้หมด 

     

    ส่วนตัวเธอก็จะไปกำจัดตัวที่น่าจะเป็นหัวหน้าเอง...

    การจะหยุดสิ่งเลวร้ายนี่ได้  ถ้าไม่กำจัดพวกอสูรให้หมด ก็ต้องกำจัดต้นเหตุอย่างออโทรอสให้ได้.....


     

    ณ เขตร้างก่อสร้าง

     

    ติ๊ง!

    <ผู้เล่นชุน และ เบลล์  พบ  บุตรีผู้สืบสายเลือดแห่งวีรชนอัศวิน  อาเธอร์   ประเภทสปิริตขั้นสูง  ขั้น 3 ระดับ 50>

     

    เสียงระบบดังขึ้น  ชุนมองหญิงสาวชุดเกราะสีขาวบริสุทธิ์เล็กน้อย  ก่อนจะตะโกนขึ้น...

     

    "เธอจะมาที่นี่ทำไมรีบหนีไปซะ!!

    ชุนตะโกนบอกด้วยเรี่ยวแรงที่เหลืออยู่  ซีลาร์ก็มองเล็กน้อยแต่เธอตอนนี้เตรียมสู้กับออโทรอสอย่างที่ชุ่นสั่งแล้ว  ร่างมนุษย์ของเธอมีออร่าสีขาวแผ่ซ่านออกมาทั่วร่างเธอ  อาลีเซียยังคงสลบอยู่หลังจากอาการบาดเจ็บสาหัสตอนนั้น   เดเบียล่าเด็กสาวมนุษย์หมาป่าก็เช่นเดียวกัน  เธอหายใจรวยรินอยู่ ณ ตอนนี้

     

    "อย่ามาออกคำสั่งกับข้า! ข้าจะไม่หนีไปไหนทั้งนั้นนี่คือเมืองของข้า  ตอนนี้พวกอสูรกายได้ออกเล่นงานผู้คนเต็มไปหมดแล้ว  ข้ารู้ว่ากองทพอัศวินของข้าไม่ยอมอยู่เฉยแน่  แต่ถึงกระนั้นข้าก็ไม่ยอมให้ใครต้องบาดเจ็บไปมากกว่านี้  เพราะฉะนั้นเรื่องที่สามารถยุติเรื่องนี้ ณ ตอนนี้ได้  คือการกำจัดเจ้านั่นเท่านั้น!!!"

    อาเธอร์ตะโกนขึ้น  ด้วยความเคียดแค้นก่อนจะมีออร่าสีทองรอบตัวเธอ...

     

    "น่าแปลกใจจริงๆที่เจ้ารอดมาจากพวกของข้าได้  แต่อย่าหวังว่าแค่เจ้ามาคนเดียวทุกอย่างจะเปลี่ยนไปยัยหนูอัศวิน!!"

     ออโทรอสคำรามขึ้น  แล้วแผ่พลังไอทมิฬสีดำไปทั่วจนระเบิดกระจายออกมา  ออโรร่าที่อยู่ใกล้ๆก็โดนแรงนั่นชนจนกระเด็นไป

     

    "ออโรร่า!!"

    ชุนเห็นแบบนั้นเข้าก็พยายามจะเข้าไปรับร่างเธอที่กระเด็นแต่เพราะมานาที่หมด  ทำให้เขาอ่อนแรงมาก   ซีลาร์เข้าใจสิ่งที่ชุนต้องการ  เธอเลยพุ่งทะยานไปรับร่างออโรร่าไว้

     

    "เฮอะ...ฉันไม่คิดเลยว่าจะมีวันที่ฉันพ่ายแพ้หมดรูปแบบนี้"

     ออโรร่าเอ่ยขึ้น  ขณะอยู่ภายใต้วงแขนที่โอบอุ้มของซีลาร์  แล้วซีลาร์มองออโทรอสที่พลังเพิ่มขึ้นเล็กน้อย  ก่อนจะพาออโรร่ามานั่งลงข้างๆชุน กับ อาลีเซีย และอาเธอร์ที่เดินเข้ามายืนข้างๆ  ชุนมองออโรร่าเล็กน้อยก่อนจะคลานไปหาเดเบียล่าและมอบยาขวดสุดท้ายให้เธอ

     

    ฟิ้ง....

    บาดแผลตามตัวเธอเริ่มหายขึ้นเรื่อยๆ  จนไร้บาดแผลในที่สุด  คราบเลือดก็หายไป  ก่อนที่เธอจะค่อยๆปรือตาขึ้นมา 

     

    "นี่เรา...ยังไม่ตายสินะ"

    เดเบียร่าในร่างเปลือยเปล่ามองมาที่ชุนพลางเอ่ยถามขึ้น  ชุนก็พยักหน้าเป็นเชิงคำตอบให้เด็กสาว

     

    "ใช่ครับ....แต่มันยังไม่จบครับ  เราต้องกำจัดเจ้านั่นให้ได้ซะก่อน"  


            ชุนพูดอย่างกังวล  ยารักษาระดับสูงที่เดียรินี่ให้มาตอนรักษาซีลาร์ได้หมดลงแล้ว  ถ้าพวกเขาบาดเจ็บสาหัสขึ้นมาอีก  ก็คงไม่มียาที่ช่วยฟื้นฟูได้เต็มร้อยอีกแล้ว  แถมออโรร่าก็อยู่ในสภาพนี้  ชุนเลยเอายารักษาธรรมดาที่มีให้เธอ  เธอก็รับแล้วกระดกดื่มมัน  แผลของเธอเริ่มหาย  แต่แผลขนาดใหญ่อย่างแขนที่ขาดของเธอไม่คืนกลับมาเพราะร้ายแรงเกินยาธรรมดาจะรักษาได้

     

    "ชุน...พวกเราไม่มีพลังพอที่จะฆ่าเจ้านั่นได้หรอก" 

     ออโรร่าลุกยืนขึ้นด้วยแขนข้างเดียว  พลางมองออโทรอสที่มีออร่าสีทมิฬตามตัวมากกว่าเดิม  เสียงกรีดร้องของผู้คน  เสียงการต่อสู้ของเหล่าอัศวินและ

     

    " มันก็ไม่แน่หรอก...พวกคุณคือกลุ่มคนที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองแล้ว ณ ตอนนี้  ถ้าพวกคุณไม่ชนะมันก็ไม่มีใครที่จะชนะมันได้อีกแล้วตอนนี้" 

    อาเธอร์พูดขึ้นแต่สายตาเธอยังคงมองออโทรอส  ที่กำลังสะสมพลังเท่าที่ตัวเองมีเรียกออกมาใช้อยู่อย่างไม่วางสายตา

     

    "แต่ว่า...ด้วยพลังของพวกเราตอนนี้...."

    ชุนที่กำลังกัดฟันบอกเธอให้ล้มเลิกความคาดหวังจากพวกเราซะ  อาเธอร์ก็ก้มลงมาพลางยิ้มเล็กๆให้

     

    "งั้นฉันจะทำให้พวกคุณแข็งแกร่งขึ้นมาเอง...."

    อาเธอร์พูดได้แค่นั้น  ก็เอาดาบสีขาวของตนชี้ขึ้นฟ้า...

     

    "หือ?"

    ออโทรอสมองเธอด้วยความสงสัย  ก่อนจะไม่สนใจแล้วชาร์ตพลังที่มีในตัวทั้งหมดต่อ...

     

     

    "ทักษะ3 ปราการแห่งพระเจ้า  ย้อนคืน แสงศักดิ์สิทธิ์  โล่ห์ศักดิ์สิทธิ์!!! 

     

    แช๊ดด!!!!!!!ซูม!!!

     

    หลังสิ้นสุดเสียงของอาเธอร์จู่ๆก็มีแสงจากดาบเธอส่องสว่างออกมาไปยังท้องฟ้า  ก่อนที่ท้องฟ้าจะกู่ร้องตอบรับคำขอจากเธอ  ท้องฟ้าที่ปกคลุมเมืองอาเธอร์ก็กลายเป้นสีทองอร่ามฉายแสงสว่างออกมา

     

    "เฮ้ยนั่นมันอะไรน่ะ!

    พวกผู้เล่นที่กำลังวิ่งหนีอสูรกายอย่างหัวซุกหัวซุน  ก็พูดขึ้นด้วยความตกใจ  เมื่อท้องฟ้าสว่างเรืองแสงออกมา  จนทำให้ทั่วทั้งเมืองปกคลุมไปด้วยแสงสีทอง  ชาวบ้าน  ผู้เล่นรวมไปถึงอัศวินหลายคนมองอย่างไม่เข้าใจและทึ่งในภาพตระการตานี่  พวกอสูรกายก็ปิดตาอย่างทรมาณเพราะรับสายตามองแสงสว่างพวกนี้ไม่ไหว

     

    "ไม่จริงน่า....ท่านอาเธอร์!!"

    รานัลพอเห็นแสงนั่นก็อุทานออกมา  เมื่อรู้ว่าหัวหน้าของตนต้องการที่จะทำอะไร

     

    วุ่มว้าบบบ!!!!!!!!!

    แสงจากท้องฟ้าสะท้อนกลับมายังพวกชุน  จากนั้นร่างของพวกชุนก็เรืองแสงสีทองออกมา  

    "อ้ะ!"

    ออโรร่าอุทานออกมา  เมื่อเห็นแขนของตนกลับมาเหมือนเดิม 

     

    "ที่นี่มัน..."

    "อาลีเซีย!"

    อาลีเซียก็ตื่นขึ้นมา  ซีลาร์ก็มองไปรอบๆก็สัมผัสได้ว่าพวกเขาพลังเพิ่มขึ้นหลายเท่า  ชุนเปิดค่าสเตตัสดูก็เห็นค่าสเตตัสทั้งหมดสูงขึ้นปรี๊ด  มานาของเขากลับมาเต็ม   ตอนนี้ร่างของทุกคนเรืองแสงสีทองสว่าง 

    ซีลาร์ ออโรร่า เดเบียล่า  อาลีเซีย และชุนยืนขึ้นมาก่อนจะมองไปที่ออโทรอสที่ชาร์ตพลังเสร็จแล้ว  กำลังมองพวกเขา  ด้วยสายตาประมาณว่า  ดูท่าจะประมาทพวกเขาในตอนนี้ไม่ได้แล้ว

     

    "ฆ่าออโทรอสให้ได้!!"

     

     ออโรร่าตะโกนขึ้น  ก่อนจะทะยานขึ้นไปคนแรก  จากนั้นซีลาร์ อาลีเซีย และเดเบียล่าก็พุ่งทะยานตามไปอีกคน    ชุนก็กำลังจะทะยานขึ้นไปด้วย  แต่รู้สึกเหมือนว่าขาดใครคนนึงไป

     เขาก็หันกลับมาก็เห็นอาเธอร์กำลังนั่งพิงกับเสาอยู่อย่างอ่อนแรง.....

     

    "อาเธอร์คุณ...อุ้บ!

    ชุนพอเห็นสภาพของเธอที่ดูอิดโรยหายใจเบาลงเรื่อยๆ  ก็ตกใจพลางวิ่งเข้าไปหาเพื่อจะไปถามว่าเป้นอะไร  แต่ก็โดนหญิงสาวชุดเกราะนำมือของเธอมาคร่อมปิดปากเขาไว้

     

    "มะ....ไม่ต้องห่วงข้า  เจ้ารีบไปช่วยพวกเขาเถอะพลังศักดิ์สิทธิ์นี่อยู่ได้ไม่นาน...ถ้ามันหมดลงความหวังของข้าจะพินาศเปล่า"  อาเธอร์พูดขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบา

    "แต่ผมว่าคุณควร...."

     

    "ข้าแค่หมดแรงเสียๆ  เพราะมันทำให้พลังข้าหายไปเกือบหมด  ด้วยพลังตะกี้ทที่ข้าใช้ไปเพื่อเพิ่มพลังให้พวกเจ้า....รีบไปเถอะ....ชุน" 

    อาเธอร์พูดอย่างแผ่วเบา  เธอปรือตามองเขาก่อนจะดันเขาออกไป  ชุนก็มองเห้นเธอพูดแบบนั้นคงไม่เป้นอะไร  ก่อนจะพยักหน้าแล้วทะยานเข้าไปช่วยพวกซีลาร์ต่อสู้กับออโทรอส

     

     

    "........ขะ...ข้าก็อยากเป็นแบบท่านมานานแล้ว  ท่านปู่คิง อาเธอร์....หวังว่า...

                      การเสียสละชีวิต....เพื่อปกป้อง...บ้านเกิดขะ...ของตนเอง.....จะทำให้ข้าเป็นเหมือนท่านได้....นะ"

     

     

    อาเธอร์มองไปยังพวกชุนที่กำลังทะยานไปหาออโทรอสด้วยใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความหวัง  ร่างของเธอเริ่มโปร่งแสงทีละเล็กทีละน้อย  พลังที่เธอใช้ไปมะกี้ทำให้เธอพลังหมดสิ้นทีเดียว  ซึ่งหมายความว่าพลังที่เธอใช้ไปนั้น

    .....พลังมหาศาลที่ยิ่งใหญ่  ก็ต้องแลกด้วยสิ่งที่คู่ควรเช่นเดียวกัน

     

    ....ซึ่งในที่นี้คือ....ชีวิตของเธอนั่นเอง...

     

     

    บรึ้ม!!!ตูม!!

     

    ที่ท้องฟ้าในตอนนี้  ก็มีร่างสีทองทั้ง 5 กำลังเข้าฟาดฟันกับร่างไอทมิฬสีดำ  ระเบิดพลังบนท้องฟ้ากระจัดกระจายไปทั่วและเสียงอันดังก็เป็นจุดเรียกให้ผู้คนทั่วทั้งเมืองที่กำลังต่อสู้กันอยู่หันมามองทันที...

    แถมตอนนี้ก็กำลังเกิดการเปลี่ยนแปลงบางอย่างหลังท้องฟ้าสีทองนั่น   ผู้คนชาวเมืองธรรมดา  หลังเห็นท้องฟ้านั่นก็ไม่รู้ทำไมถึงร้องไห้ออกมา  ก่อนที่ทั้งชาวเมือง เด็ก ผู้หญิง และคนชราต่างพากันหยิบอาวุธขึ้นมา  แล้วช่วยพวกอัศวินในการต่อสู้กับอสูรกาย

     

    ทำให้ตอนนี้พวกอสูรกายกำลังเสียเปรียบอย่างเห็นได้ชัด  เมื่อพวกชาวเมืองสู้กับพวกมันอย่างไม่เกรงกลัว และไม่เสียดายชีวิตอีกแล้ว  ทุกคนในตอนนี้ทำไปเพื่อปกป้องบ้านเกิดของตน....

     

    คว้าง!!

    ฉัวะ!!!

    ตูมมม!!!โครม!!!

    ออโรร่าที่วาร์ปมาหลังออโทรอส  ก็ฟาดดาบสีดำยาวในตอนแรกที่ตอนนี้เปลี่ยนเป้นสีทอง  เข้าใส่หลังออโทรอสเต็มๆ  มันกระเด็นไปตามแรง  ชนบ้านเรือนพังเป็นแถบๆ

     

    ซูม!!

    "อย่าให้มันมากนักเจ้าพวกมนุษย์!!!"

    ออโทรอสพุ่งทะยานออกมาจากเศษซากบ้านเรือนนั่น  เข้าหาออโรร่า  ออโรร่าก็ยิ้มกริ่ม  ออโทรอสรู้สึกสงสัยในรอยยิ้มนั้นก็สายไปเสียแล้ว  อาลีเซียพุ่งทะยานร่างสีทองของเธอมาจากด้านข้าง  ก่อนจะแทงหอกอานาสุกุใส่สีข้างของออโทรอสจนทะลุ

     

    ฉึก!!!ฉูด!!

    "ก๊าซซซซ!!!!!!ไอ้พวกมนุษย์!!"

    ผัวะ!!โครม!!

    ออโทรอสโกรธจัดแล้วนำมือฟาดลงไปที่อาลีเซีย  จนเธอกระเด็นตกลงกับอาคารก่อสร้าง   และขณะที่ออโทรอสจะดึงหอกออกจากสีข้างของตนที่อาลีเซียปักไว้  ซีลาร์ก็ทะยานมาด้วยความเร็วแสง  ก่อนจะเอาเท้ายันไปที่ด้ามหอกและกดลงฝังลึกลงไปในร่างเนื้อของมัน


    ตึง!!!ฉึกก!!!ฉอก!!!

    "ก๊าซซ!!!"

    ครั้งนี้เลือดของออโทรอสก็พุ่งมามากกว่าเดิม   ออโทรอสไม่สนใจคิดจะดึงออกมาแล้ว  เพราะถ้าขืนดึงเลือดต้องพุ่งกระฉูดออกมา  และมันอาจเสียเลือดตายได้  มันจึงจับดาบยักษ์ของตัวเองอย่างมั่นแล้วฟาดไปที่ซีลาร์


    "ชิ!"

    เปรี้ยง!!!เพล้ง!!

    ฉัวะ!!

    "กรี๊ดดด!!!"

    ซีลาร์ที่เห็นมันทะยานพุ่งมาอย่างรวดเร็ว  พร้อมฟาดดาบยักษ์ลงมา  ทำให้เธอคิดว่าหลบยังไงคงไม่ทัน   จึงยกดาบมากันไว้  แต่ดาบก็ต้านทานไม่ไหวแตกในที่สุด 

     

              เดเบียล่าเห็นถ้าปล่อยไว้ซีลาร์อาจถูกฟันขาดได้  ถึงซีลาร์จะได้พลังเพิ่มขึ้นมามหาศาล  แต่ออโทรอสที่มองดูแล้วมีพลังทมิฬนั่นแผ่ออกมาตลอด  แถมเท่าที่ดูออโทรอสอยู่ในระดับเกินขีดจำกัดตัวเองแล้ว  เธอไม่รู้ว่ามันไปเอาพลังมาจากไหน  แต่ถ้าขืนปล่อยไว้ซีลาร์อาจตายได้ถ้าเธอประมาทปล่อยให้ซีลาร์โดนโจมตีแบบนั้น

     

    เธอจึงทะยานเข้าไปใช้กรงเล็บของหมาป่ารับการโจมตีต่อ  ซีลาร์เห้นแบบนั้นก็ใช้กรงเล็บของตัวเองช่วยเสริม   แต่สุดท้าย 2 สาวก็ต้านทานไม่ไหว  โดนฟันที่ช่วงหน้าท้องในที่สุด   แต่ได้แค่ผิวเผินไม่ลึกมาก  เพราะทั้งสองช่วยกันใช้พลังต้านได้ระดับนึง

     

    "ซีลาร์ เดเบียล่า! ออโรร่าครับ!"

    "อื้อ!"

    ชุนกัดฟันด้วยความโกรธ  แต่พอเห็นว่าพวกเธอไม่เป็นไรมาก  ก็หันไปมองออโรร่า  ออโรร่าก็พยักหน้าเข้าใจ  พวกเธอทั้งสองคนก็เข้าไปโรมรันลุมออโทรอสต่อ

     

    "ทักษะล่องหน!"

    ชุนเรียกใช้ทักษะล่องหน  ออโทรอสที่ทำท่าจะฟันตอนแรกก็ต้องผงะไป  ก่อนจะเลิกสนใจละไปรับดาบของออโรร่าแทน

     

    เก๊ง!เช้ง!เช้ง!เช้ง!

    ออโรร่าฟันดาบยาวนั่นใส่ออโทรอสอย่างรวดเร็ว   ออโทรอสก็รับดาบด้วยดาบยักษ์นี่อย่างยากลำบาก   ออโรร่าก็ใช้ทักษะวาร์ปไปมา  โผล่ซ้าย  ฟันขวา  โผล่ขวาฟันซ้าย  โผล่บนฟันล่าง โผล่ล่างฟันบน

     

    ฉัวะ!ฉัวะ!ฉัวะ!ฉัวะ!

    "ก๊าซซซ!!"

    ออโทรอสร้องอย่างเจ็บปวด  เพราะรับการโจมตีของเธอแทบไม่ทัน  ขณะที่มันโกรธแค้นจะทะยานเข้าไปฟันออโรร่า  ออโรร่าก็ยิ้มกริ่มตั้งท่าเหมือนรอรับการโจมตีแต่ไม่ใช่


    เฮือกก!!

    ออโทรอสรู้สึกเสียวหลังวาบ  แต่ก็ช้าไปแล้วที่จะหลบ

     

    "ดาบคร่าวิญญาณ!!!"

    ฉัวะ!!ฉูด!!!

    "ก๊าซซซ!!!!!!"

    ชุนที่กลับมาพร้อมลอบฟันได้สำเร็จ  ทำให้พลังโจมตีสูงได้ถึง 200%   เลือดจากหลังออโทรอสก็พุ่งกระฉูดออกมา  มันกัดฟันและทำท่าจะหันไปสะบั้นคอของชุน  ออโรร่าก็พุ่งทะยานไปหาทันทีแล้วนำดาบยาวของเธอเสียบเข้าที่ท้องของมัน

     

    ฉึก!!!ฉูด!!!

    ออโทรอสตอนนี้ร้องไม่ออกแล้ว  ได้แต่กัดฟันยอมรับการโจมตี  หลังของมันเป้นแผลแหว่งจากการฟันของชุน  ด้านหน้าโดนดาบเสียบทะลุขอลดาบยาวของออโรร่า  ด้านข้างโดนหอกอานาสุกุของอาลีเซีลปักไว้ถึงครึ่งเอวด้วยแรงกดซ้ำของซีลาร์

     

    "โฮก!!!"

    ไม่สิ้นสุดเท่านี้  ซีลาร์ที่ทะยานมาจากด้านบนด้วยร่างเสือยักษ์  กับเดเบียล่าที่ทะยานมาขนาบข้างด้วยกัน  มาด้วยร่างมนุษย์หมาป่ายักษ์  ทั้งคู่แยกเขี้ยวของตนเองขึ้น   ก่อนจะลงไปขย้ำคอของออโทรอสทั้งสองข้างพร้อมกัน

     

    ฉึกก!!ฉึกก!!!ฉูด!!

    "ก๊าซซซซซซซซซซซ!!!!!!!!!!!!!!!!"

    ครั้งนี้ออโทรอสถึงกับร้องลั่น  เลือดของมันกระฉุดออกมาจากทุกบาดแผลของพวกเขา  แค่ยืนบินอยู่ได้ก็แทบเหลือเชื่อแล้ว


    "อาลีเซียครับปิดฉากเลย!!

    ชุนตะโกนบอก  ก่อนที่อาลีเซียที่หายไปซักพักจะโผล่ขึ้นมา  เพราะเธอใช้เวลาในการท่องคาถาบทนี้นี่เอง

     

    "พฤกษากลืนกิน!!"

     

    อาลีเซียนำมือชี้ไปที่หอกที่ฝังอยู่ในตัวออโทรอส  พร้อมตะโกนขึ้น  ออโทรอสก็หน้าซีดเผือก  พวกชุนก็ยิ้มกริ่มเพราะมันเป้นไปตามแผนที่พวกเขาวางไว้แล้ว  ที่ต้องให้หอกอานาสุกุของอาลีเซียปักคาไว้แบบนั้น  เพราะฉะนั้นตอนที่มันจะดึงออก  เลยให้ซีลาร์ไปขัดขวางแทงมันให้ลึกกว่าเดิม

    แซก!ฉึก!แซรก!

     

    ฉึก ฉึก ฉึก ฉูด!!!

     

    "ก๊าซซซซพวกแก!!!อ๊ากกกกก!!

     

     ออโทรอสตะโกนลั่น  เมื่อรู้สึกเจ็บปวดอย่างทรมาณในร่างกายของมัน   มีเถาวัลย์จำนวนมากกำลังชอนไชอวัยวะของมันจากข้าง  มันมาจากอานาสุกุในตัวมันนั่นเอง   ก่อนที่เถาวัลย์จำนวนมากจะแทงทะลุออกมาจากร่างออโทรอสจำนวนมาก

    เลือดพุ่งออกมาจากรูทวารของออโทรอสทุกรูบนตัวมัน  พุ่งกระซูดออกมาอย่างน่ากลัว  และร่างขอมันตอนนี้เต็มไปด้วยเถาวัลย์จำนวนมาก

     

    "ขะ....ข้าต้องมาแพ้...พวกมนุษย์งั้นเรอะ...เนี่ย"    ออโทราสพูดด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความสมเพชตัวเอง


    "ฮึ  นี่คือสิ่งที่ต้องรับผลที่แกบังอาจแกทำลงไปกับเมืองนี้ กับภรรยาของฉัน กับออโรร่า  กับเดเบียล่า  และ...กับอาเธอร์  ตอนนี้ไม่มีเวลาให้แกสำนึกผิดแล้วจงตายซะ....เปลี่ยนร่างเป็นเบลล!


    ชุนพูดขึ้นจากนั้นร่างของเขาก็กลายเป็นเบลล์ร่างสีทอง

    "ต่อด้วยทักษะเดือดดาล และต่อด้วยทักษะเดือดดาล และต่อด้วยทักษะเดือดดาล  และต่อด้วยทักษะเดือดดาลๆๆๆ   !!"

     

        ชุนในร่างของเบลล์เรียกใช้ทักษะอันเดิมซ้ำๆขึ้นเรื่อยๆ  เพราะการใช้ทักษะอันเดิมติดต่อกันทำให้คุณภาพประสิทธิภาพของมันสูงขึ้นเรื่อยๆ  แต่ก็อยู่ที่จำนวนมานาที่ผู้เล่นมี  


    แต่ด้วยตอนนี้ชุนมีมานาไม่จำกัดเพราะพลังของอาเธอร์   ทำให้เขาใช้ได้เรื่อยๆ  จนตอนนี้ร่างของเบลล์เป็นสีแดงเข้มข้นเหมือนเลือด  ไม่เห็นใบหน้าของเธอแล้ว  

     

    เหล่าผู้เล่นก็มองสิ่งที่เกิดขึ้นพลางมองเบลล์ในตอนนี้อย่างตะลึงเมื่อสัมผัสได้ว่าคนคนนั้นมีพลังกดดันมหาศาล  จนป่ารอบๆฝูงนกพากันบินหนี  สัตว์ป่ามอนเตอร์พากันวิ่งหนีแรงกดดันนี่

     

    ครืน....

    "ตา....ย...ซะ....ออ...โท...รอส..."

     

    เบลล์ที่พูดเสียงก้องออกมาด้วยแรงกดดันมหาศาล  ทำให้ทั่วทั้งเมืองได้ยินเสียงของเธอ

    และสิ้นสุดเสียงเธอ  เบลล์ก็ลั่นไกออกไป...

     

    ปัง.....

     

    ตูมมมมม!!!!!!!

     

            ราวกับว่าเห็นแสงอะไรบางอย่างสีแดง  ฉายวาบลงใจกลางเมืองอาเธอร์  ส่ร่างของออโทรอสที่สภาพล่อแล่  ออโทรอสมองแค่แวบเดียวก่อนจะหลับตาลงอย่างเตรียมใจ  แล้วร่างของออโทรอสก็อยู่ภายใต้แสงสีแดงเข้มข้นนั่นแล้วโดนกลืนกินหายไป

     

    ฟู่วว....

    หลังจากการสั่นสะเทือนอย่างแรงของเมือง  ออร่าสีทองของพวกชุนก็หายไปทันที  ชุนก็กลับร่างเป็นร่างชุน  พลางยืนมองหลุมที่เหมือนกับอุกาบาตตกนั่นอย่างไร้ซึ่งอารมณ์ใดๆ 

    อสูรกายพอสัมผัสได้ว่าหัวหน้าของตนตายไปแล้ว  ก็พากันหนีกระเจิง  แต่พวกอัศวินกับพวกชาวเมืองก็ฉวยโอกาสมันไม่กล้าสู้นี่เข้าไปล่าฆ่าพวกมันจนหมดเมือง  และอสูรกายตนสุดท้ายก็สิ้นชีพในที่สุด


     เพราะอัศวินได้ทำการปิดล้อมไว้หมดแล้ว   แต่ถึงตอนหลังอัศวินจะได้เปรียบ  แต่พลังของอสูรกายที่มีมากกว่าพวกเขา   ทำให้จำนวนการตายของอัศวินและชาวเมืองในเหตุการณ์ครั้งนี้  มีเกินร่วมหมื่นคน

     

    ฟ้าว...ตุบ

    พวกชุนร่อนลงมาโดยใช้ทักษะวิชาตัวเบา  ลงมายังที่ซากเมืองที่เดิม  ชุนพอนึกขึ้นได้ว่าอาเธอร์กำลังอาการไม่สู้ดีจึงรีบวิ่งไปหาทันที

     

    "อาเธอร์พวกเราชนะ...อาเธอร์!"

    พอชุนวิ่งมาที่เดิมที่เธอนั่งพิงอยู่นั่นในตอนแรก  ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นอาเธอร์ในตอนนี้มีร่างที่โปร่งแสงจนทะลุเห็นเสาด้านหลังเธอ

     

    ตึก ตึก!

    "อาเธอร์เกิดอะไรขึ้นกับคุณ อาเธอร์!"


    ชุนวิ่งเข้าไปอย่างร้อนรน  พร้อมจับไหล่เธอที่จับติดมือในตอนนี้ยากมาก   อาเธอร์ก็ปรือตามองชุน  แล้วยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย  พวกซีลาร์ เดเบียล่า  และอาลีเซียก็มองเหตุการณ์อย่างงุนงง   ออโรร่ามองอย่างเข้าใจเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นนี้อย่างเข้าใจพร้อมกัดฟันเล็กน้อย

     

    "ชุน....พวกเจ้าทำสำเร็จสินะ...พวกเจ้าปราบออโทรอสได้แล้วสินะ"  


    อาเธอร์พูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม  ชุนเห้นอาการของเธอไม่สู้ดีแล้วกำลังงุนงงกับเหตุการณ์ตอนนี้อย่างไม่เข้าใจ  แต่เขารู้สึกไม่ดีเอามากๆเลย


    "พวกเราทำสำเร็จแล้วอาเธอร์ไม่ต้องห่วง  เมืองของคุณปลอดภัยแล้ว  เพราะฉะนั้นผมจะพาคุณไปรักษา.."  ชุนทำท่าจะอุ้มเธอขึ้น  แต่มือของอัศวินสาวก็เข้ามาห้ามไว้

     

    "ไม่ต้องหรอกชุน....ข้าคงต้องบอกสินะว่าข้ากำลังจะ....ตาย"  อาเธอร์พูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา  ชุนได้ยินดังนั้นก็สะดุ้ง

    "ไม่อาเธอร์คุณต้องไม่ตาย  ผมจะพาคุณไปหาหมอในเมือง  จริงสิออโรร่าคุณมียาฟื้นฟูมั๊ยเอามาให้หมดทุกขวดเลย!"  ชุนหันไปขอความช่วยเหลือจากออโรร่าด้วยสีหน้าที่ร้อนรนและตื่นตระหนก  ออโรร่าก็ส่ายหน้าเล็กน้อย  ชุนก็กัดฟันกรอด

     

    "พอเถอะชุนอย่าพยายามเลย  หลังจากข้าใช้พลังเพื่อฟื้นฟูจิตใจผู้คน  รวมถึงให้พลังแก่พวกเจ้า  มันทำให้ข้าพลังหมดสิ้นและถึงแม้พลังข้าจะเหลือก้ต้องตายอยู่ดี  จากสัญญาการแลกเปลี่ยนกับพลังของพระเจ้า...ที่ข้าให้แลกเปลี่ยนซึ่งนั่นก็คือชีวิต"

     

    "อาเธอร์หยุดพูดเถอะ! ออโรร่าไม่มีวิธีไหนแล้วเหรอ  ได้โปรดเถอะหาทางช่วยเธอที!!


    ชุนตะโกนลั่นไปทางออโรร่าเมดผู้รอบรู้มากที่สุดของเขา  ออโรร่าก็ทำหน้าคิดหนักเพื่อพยายามหาคำตอบจากคำถามลมๆแล้งๆของชายหนุ่มคนนี้   ซีลาร์ อาลีเซีย และเดเบียล่าก็ก้มหน้าลงเมื่อคิดว่าหญิงสาวตรงหน้ากำลังจะตายจากการที่หญิงสาวคนนี้มอบพลังให้พวกเธอ

     

    ขณะที่ชุนกำลังนึกหาวิธีอย่างร้อนรนจะเป็นจะตาย  น้ำตาเขาก้เริ่มไหลออกมาเล็กน้อย   เขาเป็นคนที่เวลารู้สึกชอบหรือผูกพันธ์กับผู้หญิงคนไหน  เวลาเธอทุกข์เขาก็จะทุกข์ไปด้วย  สุขก็จะสุขไปด้วย

    และถึงแม้ชุนจะรู้จักเธอได้ไม่นาน  อาเธอร์เองก็เช่นกัน....แต่ว่าชุนพอได้เห็นการเสียสละชีวิตของเธอเพื่อปกป้องบ้านเกิดของตนเอง  ที่แม้ต้องตายก็ยอม  ทำให้เขารู้สึกว่าอยากรู้จักผู้หญิงคนนี้มากขึ้น

     

    และการที่จะปล่อยให้เธอตายตรงหน้านี่  ที่ต้องมาตายเพราะการให้พลังแก่เขามันก็ใช่ที่.... 

     

    ฟิ้ง...

    ร่างของอาเธอร์เริ่มสลายหายไปเรื่อยๆ....ชุนเห็นดังนั้นก็คิดจนสมองแทบปรุอย่าร้อนรน   ตอนนี้เขาเริ่มร้องไห้ออกมาชุนเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันมันเป้นแค่เกมส์ทำไมเขาต้องรู้สึกผูกพันธ์กับเธอขนาดนี้  แถมอีกอย่างก็รู้จักกับเธอได้ไม่นานแต่ทำไมถึงรู้สึกผูกพันธ์กับเธอ  ทำไมถึงทำใจไม่ได้ที่จะเห็นเธอตายตรงนี้....

     

    "..........."


    อาเธอร์ก็มองชายหนุ่มตรงหน้านี้ด้วยความรู้สึกแปลกใจ  และตื้นตันไปในตัว  เธอไม่คิดว่าชายหนุ่มคนนี้ที่รู้จักเธอได้ไม่นานจะรู้สึกผูกพันธ์กับเธอมากขนาดนี้  มันทำให้เธอรู้สึกดีใจมาก 

    ทำให้เธอคิดว่าถ้าเธอไม่ตายก็อยากที่จะรู้จักกับชายคนนี้ให้มากขึ้นกว่านี้   เธอไม่เคยรู้สึกอยากที่ผูกพันธ์กับใครแบบนี้มาก่อนหลังจากคนในครอบครัวของเธอตายจนหมดในสงครามครั้งก่อนๆ  จนเหลือเธอเพียงผู้เดียว

     

    อาเธอร์ยิ้มขึ้นก่อนจะตัดสินใจยื่นมือลูบหน้าชายหนุ่มตรงหน้านี้...

     

    "ชุน...เจ้านี่เป็นผู้ชายที่แปลกจริงๆนะ  ทั้งๆที่พวกเราเพิ่งรู้จักกันไม่นาน....ขอบคุณจริงๆน่ะข้าละอยากรู้จักเจ้าให้มากกว่านี้จัง  หวังว่าถ้าชาติหน้ามีจริงขอให้พวกเราได้เกิดมาพบกันอีกนะ....ฮึ...สงสัยข้าคงจะเผลอรักเจ้าเข้าให้แล้วละ

    ....ลาก่อนนะชุน..."


     

    ชุนได้ยินดังนั้นก็เหมือนกับว่าสมองของเขาเริ่มทำงานคิดคำนวณอย่างรวดเร็ว


     

    'รัก.....ภรรยา.....ผู้ติดตาม...ใช่แล้ว!!!!!'

     

     

    "อาเธอร์!!คุณจะยอมมาเป็นผู้ติดตามของผม ในฐานะภรรยารึไม่!!!!!!!"

     

     

    ชุนตะโกนลั่น  ทำให้ทุกคนที่ได้ฟังหันมามองชุนเป็นตาเดียวกัน   อาเธอร์ที่ร่างกำลังสลายหายไปพอได้ยินแบบนั้นก็น้ำตาไหลออกมาเล็กน้อย  ก่อนจะยิ้มให้....

     

    แล้วร่างของเธอก็สลายหายไป....จนเหลือแต่ความว่างเปล่า



    ปล.ขอโทษที่ไม่ได้ให้บทต่อสู้กับอาเธอร์นะครับ  และขอโทษที่ออโทรอสตายง่ายไปนิด  แต่งฉากสู้ไม่เก่งครับ  ชอบเน้นเนื้อเรื่องพูดคุยกับฉากบรรรยากาศมากกว่า555+

    ปล.2 ช่วยกันเม้น แชรร์ โหวตกันนะครับ

    ปล.3 วันนี้ลง 3 ตอนบระเจ้าตูทำได้ยังไง!!!!!!!

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×