คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : CHAPTER 17 : มุ่งสู่เมืองอาเธอร์
CHAPTER 17 : มุ่งสู่เมืองอาเธอร์
ทวีปอาเมเรีย
เมืองกันสแลซ
ณ เขตป่าน่ากัวมักมาก (น่ากลัวมากมาก)
"ฮะ ฮะ ฮะ!"
เสียงของเล็กๆของหญิงสาวคนหนึ่งดังขึ้นโดยไม่มีท่าทีว่าจะหยุด
ทำให้ชายหนุ่มผมดำนัยต์ตาสีน้ำตาลเฮเซลนัทมองอย่างไม่พอใจ
กับหญิงสาวผมสีชมพูที่สไลด์ไปด้วยสีฟ้าอ่อนกับสีเขียวอ่อนในคราบชุดเมด
"หัวเราะอะไรนักหนาครับ ออโรร่า-*-"
ชุนถามกลับอย่างไม่พอใจ ตอนนี้หลังจากที่.........
ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้....
เบลล์โดนเอเรียสของแต่งงาน
พร้อมโดนจูบที่ฝ่ามือนั่นเบลล์ในตอนนั้นก็เหมือนระเบิดออกมาด้วยความขยะแขยงในใจ
ก่อนจะเรียกทักษะเดือดดาล....ด้วยความเดือดดาลจริงๆ เตะเข้าที่เอเรียสจนกระเด็นติดกำแพง
พวกเจ้าชาย
เจ้าหญิง ราชินี ออลาส พวกดอม และพวกซีลาร์
รวมไปถึงพวกแม่ทัพ ขุนนางชั้นผู้ใหญ่ก็อึ้งกิมกี่มองสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าอย่างช๊อค
เบลล์พอรู้ตัวว่าทำอะไรลงไปก็หัวเราะแห้งๆก่อนจะตะโกนบอกซีลาร์ให้แปลงเป็นเสือยักษ์แล้วลากอาลีเซียขึ้นไปบนหลังของซีลาร์ในร่างเสือยักษ์
ออโรร่าก็วิ่งขึ้นไปทั้งๆที่ขำอยู่อย่างรู้งาน
ส่วนพวกดอมหัวเราะแห้งๆก่อนจะใช้ทักษะรีน่าวาร์ปกลลับไปจุดหน้าทางออกของปราสาทที่เคยบันทึกไว้ในสมองของรีน่า
"ทหารจับพวกเขาไว้!!" แม่ทัพคนนึงรู้ว่าต้องทำอะไรก็สั่งขึ้น แต่ว่า...
"ไม่ต้อง! ปล่อยพวกเขาไป!"
ราชินีตะโกนสั่งห้าม
"แต่ว่าพวกเขาทำกับพระรา..."
" พวกเขาไม่มีความผิด
ก็เหมือนกับผู้หญิงปฏิเสธผู้ชายที่มาขอสารภาพรักน่ะแหละเป็นเรื่องธรรมดา ข้าก็เคยทำเหมือนกัน.....พวกเจ้าไปดูแลเอเรียสเถอะสลบเหมือบไปแล้วนะนั่น..."
"คะ..ครับ!"
ราชินีสั่งขึ้น
พวกแม่ทัพก็จนในในที่สุดก็ทำตามไปดูแลเอเรียส
ที่ตอนนี้ดวงตาของชายหนุ่มกำลังเอ๋อสับสนไปแล้ว พร้อมกับมีดาววนโคจรอยู่รอบหัวของเขา
"ท่าทางท่านพี่จะอกหักซะแล้วสิครับท่านแม่ ฮะ ฮะ"
เอเรียลกล่าวติดตลก
พลางขำเล็กน้อย
เขาไม่กังวลเรื่องพี่ชายอยูแล้ว
เพราะพลังของพี่ชายมากพอที่จะโตะเตะแค่นั้นไม่ถึงกับตายหรอก
"นั่นสินะ
ตอนนี้แม่หวังอย่างเดียวคือ....ขอให้อาลีเซียเดินทางอย่างปลอดภัยละกัน...ฝากลูกสาวข้าด้วยนะเบลล์
ชุน"
ราชินีเอ่ยขึ้นพลางมองกำแพงที่ซีลาร์จนพังแล้วหนีออกไปพร้อมพวกเบลล์
ในขณะที่ทั้งงานกำลังวุ่นวายกับการขนร่างชายหนุ่มที่สลบสไลไปรักษา(ราชินีครับ
ไม่ห่วงลูกชายหน่อยเลย โดนเตะลอยติดกำแพงเลยนะ-_-)
กลับมาปัจจุบัน...
ตอนนี้พวกดอมได้ออฟไลน์ออกไปแล้ว
แถมกล่าวขอบคุณเบลล์ที่ทำให้พวกเขาเลื่อนระดับแบบพรวดพราดอีกด้วย
รีน่ากับลัลก็เข้ามาหอมเบลล์ด้วยความสนิทตามปกติ แค่เบลล์ไม่คิดว่าแม้แต่ลัลก็เข้ามาหอมด้วย
ทำให้เบลล์เขินเล็กน้อยที่หญิงสาวสวยคนนี้มาหอมเธอ
เบลล์ได้กลับร่างเป็นชุนอีกครั้ง....และเขาคิดว่าจะไม่กลับเป็นเบลล์พักใหญ่เลยทีเดียว
ออโรร่ายังคงหัวเราะไม่ยอมหยุด
ชุนตอนนี้ก็นั่งคุกเข่ากุมขมับฟุบลงกับแผ่นหลังกับขนที่เนียนนุ่มของซีลาร์ในร่างพยัคฆ์ขาวยักษ์
อาลีเซียมองก็คิดว่าชุนคงไม่ชอบที่เห็นน้องสาวตัวเองเกือบได้แต่งงานกับชายอื่น
(ทุกวันนี้ก็ยังไม่รู้ว่าเบลล์กับชุนคือคนเดียวกัน....อาเมน
แด่ อาลีเซียผู้ปราดเปรื่อง)
ซีลาร์ตอนแรกที่โกรธเอเลียสที่ยุ่งกับสามีเธอ แต่ตอนนี้เธอกลับขำกับท่าทีของชุน และรู้สึกสะใจที่ฝ่ายชายโดนแบบนี้ซะมั่ง เธอคิดในใจว่าคราวหลังถ้าชุนแกล้งอะไรเธอ
เธอจะจับปิดปากเขาตอนที่เขาเผลอเป็นร่างเบลล์เพื่อไม่ให้เขากล่าวกลับเป็นร่างชุน แล้วพาไปให้เอเรียสซะเลย
"โฮก โฮก"
"ถึงผมจะฟังภาษาเสือของคุณไม่ออก
แต่ผมรู้ว่าคุณกำลังหัวเราะผมอยู่ใช่มั๊ยครับซีลาร์ หาที่พักได้คุณโดนลงโทษแน่"
"!!!"
ซีลาร์ฟังดังนั้นก็หยุดหัวเราะ
พร้อมเดินพาผู้โดยสารที่หลังเธอทั้งสามไปยังเมืองต่อไป....
"ชุนแล้วแผนต่อไปเราจะทำอะไรต่อค่ะ?"
ออโรร่าถามขึ้นพลางยิ้มเล็กๆ เพราะเพิ่งหายขำได้ไม่นาน น้ำตาเธอยังอยู่ที่หางตาอยู่เลย ชุนก็ขมวดคิ้วมองทางเธอก่อนจะตอบ
"เราจะไปทวีปเธเรเบียครับ
เพื่อตามหาปู่ของซีลาร์ และเราต้องหาผู้ติดตามเพิ่มอีกด้วย ตอนนี้ผมมีแค่ซีลาร์ กับอาลีเซีย(สามี และ ภรรยาเอไอถือเป็นผู้ติดตามที่เลื่อนขั้นมาถึงระดับสุงสุดของความสัมพันธ์
(เฉพาะผู้ติดตามเพศตรงข้ามกับผู้ทำพันธะสัญญา))
"............"
ซีลาร์กับอาลีเซียมองชุนพร้อมกัน
พวกเธอคิดในใจในความคิดส่วนตัวของผู้ติดตาม (ช่องลับสำหรับกลุ่มผู้ติดตาม ผู้ทำพันธสัญญาไม่ได้ยิน)
'ข้าว่าชุนต้องหาผู้หญิงเพิ่มเป็นแน่ค่ะซีลาร์'
อาลีเซียกล่าวบอก
หลังจากเธอมีอะไรกับชุนคืนนั้นลับหลังซีลาร์ เธอก็แอบเล่าให้ซีลาร์ฟังถึงนิสัยของสามีผู้นี้ ที่เจ้าชู้แสนเจ้าชู้ของสามีผู้นี้
แต่ถึงจะรู้พวกเธอก็ยังคงรักสามีผู้นี้ยังสุดหัวใจ โดยเฉพาะซีลาร์ ทั้งสองคนเลยกลายเป็นต้องยอมรับกันและกันในฐานะภรรยาเหมือนกันอย่างช่วยไม่ได้
แต่ถ้าจะมีผู้หญิงที่สามีของเธอจะรักเพิ่มอีก
พวกเธอสองคนคงไม่ยอม ต้องขัดขวางให้ได้....
'อืม...แต่ผู้ติดตามก็จำเป็นต่อภารกิจขั้นสูงของอาชีพของชุนนะ งั้นเอาเป็นว่าเราหาทางให้ผู้ติดตามของชุนต้องเป็นผู้ชายให้หมดเลยมะ
น่าจะดีกว่านะแบบนั้น
เอาเป็นบอร์ดี้การ์ดให้พวกเราด้วย
แถมพวกเราจะได้ใช้พวกนั้นทำอะไรได้หลายอย่างๆ'
'ประมาณว่า...ทาส ใช่มั๊ยค่ะซีลาร์
ฮิ ฮิ'
'ถูกต้องแล้วจ้า ชุน...อย่าหวังว่าจะมีผู้หญิงเพิ่มเลยค่ะ ฮิ ฮิ'
"....ทำไมรู้สึกหนาวๆยังไงไม่รู้แฮะ-_-"
ชุนเอ่ยขึ้นเบาๆ
โดยไม่รู้ถึงแผนร้ายของภรรยาทั้งสอง (ไม่มีอะไรขัดขวางฮาเรมของชุนได้หรอกครับ
คุณภรรยาทั้งสอง^^)
"แต่ก่อนจะออกจากทวีปอาเมเรีย ไปทวีปเธเรเบียได้ต้องผ่านถึง 3
เมืองเลยนะคะ
น่าจะใช้เวลาอยู่เพราะทั้งสามเมืองก็ใหญ่ไม่ใช่เล่นๆ" ออโรร่ากล่าวขึ้น
พลางมองแผนที่ระบบที่ตัวเองเรียกขึ้นมาดู
"ใช่ครับ และเมืองแรกที่เราจะผ่านผมว่าน่าสนใจอยู่นะ เมืองที่ขึ้นชื่อว่า'เมืองแห่งนักรบและการค้า'เนี่ย ที่ชื่อเมืองว่า'อาเธอร์' ใช่ไหมครับ?"
ชุนบอกรายละเอียดของเมืองที่อ่านข้อมูลทางระบบ พลางหันไปถามออโรร่าว่าเขาอ่านข้อมูลถูกรึเปล่า
แต่ออโรร่าก้ยังไม่ทันตอบอาลีเซียก็พูดแทรกขึ้นมา
"ชุนจะไปเมืองอาเธอร์เหรอค่ะ
ดีเลยค่ะเมืองนั้นขึ้นชื่อว่าแห่งการค้าขายเลย
ของดีๆก็หาจากที่นั่นเพียบเลยละค่ะ
ซีลาร์ ออโรร่าพวกเราก็ไปหาของซื้อกันดีไหมค่ะ ที่นั่นสินค้าเสื้อผ้า อัญมณีสวยๆเพียบ"
อาลีเซียพูดอย่างกระดี้กระด้าและสนใจในของที่อยู่ในเมืองนั้นอย่างออกหน้าออกตา แบบ...ตาลุกวาวเลยทีเดียว
ซีลาร์ได้ยินดังนั้นร่างพยัคฆ์ของเธอที่ดวงตาก็ฉายแสงวาบมาทันที
"โฮก!!(ดี!!)"
ซีลาร์คำรามขึ้น ชุนฟังจากน้ำเสียง
คงเห็นด้วยชัวๆ
ออโรร่าไม่ตอบแต่ก็ยิ้มเป็นคำตอบให้อาลีเซียแล้วพร้อมพยักหน้าให้
"แล้วเมืองแห่งนักรบที่ว่านี่หมายถึงอะไรครับ?"
ชุนถามพวกเธอทั้งสาม(รวมถึงซีลาร์
เพราะตอบในใจเป้นภาษาคนได้ ) ชุนถามขึ้นแต่ดูท่าซีลาร์กับอาลีเซียจะไม่ได้ยินสิ่งที่เขาพูดซะแล้ว
พวกเธอตกอยู่ในภวังค์แห่งการช้อปปิ้งไปซะแล้ว...
..... ดูจากที่อาลีเซียกำลังพึมพัมว่าเอานู่นเอานี่ ซีลาร์ก็เดินทางด้วยใบหน้ายิ้มของหน้าเสือ
ชุนส่องในใจก็มีคำพูดเอาโน่นเอานี่ของเธอเต็มไปหมด ทำให้เขาส่ายหน้าแล้วยิ้มเล็กน้อยอย่างเอ็นดูให้กับภรรยาสาวทั้งสอง ก่อนจะไปคุยกับคนที่น่าจะคุยรู้เรื่องในตอนนี้แทน
"ชุนได้ยินชื่อเมืองก็น่าจะพอเดาออกนะ^^" ออโรร่าที่ขำกับท่าทางของพวกซีลาร์ หันมาตอบชุนพลางใบ้ให้เล็กน้อย
'ชื่อเมือง....อาเธอร์....หรือว่า!'
"เมืองของพวกอัศวินน่ะเหรอ!"
ชุนนึกย้อนไปถึงพวกไอ้เหม่งดำ ที่โดนซีลาร์ห่าที่เมืองกันสแลซเพื่อช่วยเหลืออาลีเซียในตอนนั้น
"ใช่ค่ะ
ก็ตามชื่อเมือง
เมืองนี้คือเมืองที่รับอาชีพอัศวินทำให้มีอัศวินชุดเกราะจำนวนมาก แถมเมืองนี้ยังเป็นเมืองของวีรชนอย่าง 'คิง อาเธอร์' ด้วยนะค่ะ" ออโรร่าพูดขึ้นของชื่อของวีรชนในตำนาน
"คิง อาเธอร์
ผมจะได้เจอเขาไหมเนี่ย!!!"
ชุนกล่าวดีใจอย่างออกนอกหน้า นี่เขาจะได้เจอบุคคลที่เป็นวีรชนในตำนานแล้ว แถมสิ่งที่เขาอยากเห็นคือดาบในตำนานเอ็กคาลิเบอร์
"ไม่ค่ะ เขาได้หายสาบสูญไปในสงครามศักสิทธิ์ของพญามารครั้งก่อน ไม่ทราบเป็นตายร้ายดียังไง "
'ชุน คิง อาเธอร์คนนี้ก็จัดเป็น 1 ใน5 องครักษ์ของจักรพรรดิ์ราชันข้ามฟ้าเหมือนปู่ของฉันนะค่ะ'
****แก้ ตำแหน่ง 3 คนที่อยู่บนจุดสูงสุดของเกมส์ที่เรียกว่า 3
จักรพรรดิ์เฉยๆนะครับ จากตอนแรกที่เป็น 3
จักรพรรดิ์ราชันข้ามฟ้า
มันซ้ำกับองค์จักรพรรดิ์สงครามศักสิทธ์ที่เป้นเจ้านายของปู่ของซีลาร์ ที่ทำสงครามกับจอมมารครั้งก่อน****
ออโรร่ากล่าวขึ้นได้ไม่นาน
ซีลาร์ก็กระซิบบอกในใจกับชุน
ถึงฐานะของวีรชนในตำนานคนนั้น
ก็เลยทำให้ชุนคิดพินิจวิเคราะห์
ตอนนี้เขารู้จักองครักษ์ถึง 3 คนแล้ว จากทั้งหมด 5 คน 1.ปู่ของซีลาร์
2.คิงคอบบร้าปู่ของซาเลไลย์ 3.คิงอาเธอร์
" แล้วตอนนี้ผู้ปกครองเมืองเป็นใครครับ?" ชุนถามขึ้นกับออโรร่า
"ตอนนี้ไม่มีระบบของชั้นกษัตริย์แล้วค่ะ เป็นระบบอัศวินแทน แต่ถ้าพูดถึงคนที่คุมกำลังอัศวินหมดนั่นละก็คือ....ลูกหลานของคิงอาเธอร์ละค่ะ เป็นผู้หญิงเธอชื่อว่า'อาเธอร์' ชื่อเหมือนกับคิง
อาเธอร์เลย"
'ง่ะ ชื่อเดียวกันเลยเหรอ....พ่อแม่ครับมักง่ายกันอีกและ ....หืม..เป็นผู้หญิงด้วยสินะ...หึ หึ(เอ็งเอาอีกแล้วสินะ)'
ชุนคิดในใจอย่างมีแผนการด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ ซีลาร์ กับอาลีเซียได้ยินในใจแบบนั้นก็มองผู้เป็นสามีอย่างไม่พอใจ เธอคิดว่าคงต้องขัดขวางให้ได้ซะแล้ว พวกเธอไม่ยอมให้มีภรรยามากกว่านี้หรอก
"จะว่าไปอาวุธนั่นเป้นไงมั่งละคะชุน?"
ออโรร่าถามขึ้น
ในขณะที่ทุกคนกำลังขี่หลังของซีลาร์เดินทางเลาะป่าไปเรื่อยๆ ผ่านแม่น้ำ
ต้นหญ้า ป่าไม้มากมาย
สัตว์มอนเตอร์กลางคืนต่างๆพอเจอซีลาร์ที่แยกเขี้ยวก็ถอยหนีดดยไม่ต้องสู้
"อ๋อ... ดาบกันซอร์ด ของเซาเทียสน่ะเหรอครับ ระดับA เลยละ^^"
ชุนหยิบดาบเล่มใหญ่ออกจากช่องระบบสัมภาระขึ้นมา ดาบสีเงินที่มีรูช่องปืนระดับชอตกันอยู่ตรงข้างๆปลายดาบ (ดูจากอาวุธของพระเอกในFF8เอาละกันครับ)
"นั่นมันของเซาเทียสนี่ค่ะ!"
อาลีเซียมองอย่างตกใจ
เมื่อเห็นอ่วุธประจำตัวของหัวหน้าองครักษ์ที่ตายไปของเอเรียส
"ใช่ครับ ผมเก็บมัน...เอ๊ย!
เบลล์เก็บมันมาก่อนจะพาเอเรียสหนีพวกโอเรียในตอนนั้นน่ะครับ" ชุนเกือบหลุดปากออกไป
โดยลืมไปว่าตอนนั้นเขาใช้ร่างเบลล์ในการต่อสู้ครั้งนั้น
"ชุน...ไม่ต้องโกหกหรอกค่ะ...เบลล์บอกฉันไว้หมดแล้วว่าคุณสลับร่างกับเธอ
เพื่อช่วยเหลือเธอในการต่อสู้
ขอบคุณจริงๆนะคะที่ปกป้องพี่ชายของฉันไว้
ขอบคุณจริงๆค่ะ"
อาลีเซียพูดขอบคุณชุนด้วยน้ำเสียงที่ตื้นตันเล็กน้อย ชุนได้ยินแบบนั้นก็นึกไปได้ว่า ตอนเขาอยู่ร่างเบลล์แถกับอาลีเซียไว้แบบนั้นนี่หว่า เพราะไม่อยากให้ร่างเบลล์เป็นที่ชื่นชอบของอาลีเซีย
'รู้สึกเรื่องโกหกของตูจะเยอะขึ้นเรื่อยๆและ...'
ชุนคิดในใจอย่างหน่ายใจ
โดยลืมไปว่าตอนนี้อาลีเซียที่เป็นทั้งภรรยาและผู้ติดตามสามารถอ่านใจเขาได้แล้ว...
"โกหกอะไรค่ะ?"
อาลีเซียเลิกคิ้วถาม
"อ๋อๆๆ เรื่องที่ผมโกหกคุณมะกี้ไง
ที่บอกว่าเบลล์เป็นคนช่วยเอเรียสตอนนั้น" ชุนแถกลับเกือบไม่ทัน
เขาเพิ่งนึกได้ว่าอาลีเซียสามารถได้ยินเสียงในใจเขาได้แล้ว
จากสัญญาของพันธะสัญญา
"งั้นเหรอค่ะ...อ้ะ นั่นไงเมืองอาเธอร์!!ว้าวสวยจัง!"
"โฮก!"
"ว้าว.."
"........."
ทั้ง3คนกับอีก 1 ตัว (อย่าเรียกเราว่าตัวซีT-T :Byซีลาร์) คนมองจากยอดหน้าผานี่ลงไปยังเมืองที่มีแสงสีเสียงสว่างไสวไปหมด เมืองนี้ถ้าให้ดูคงคล้ายๆกับเมืองลอนดอน
ของอังกฤษในสมัยก่อน(ภาพสมัยเรื่องในเชอร์ล๊อคโฮล์มอะ)
แสงจากหอนาฬิกาขนาดใหญ่ จากตึกราวบ้านช่อง และบอลลูนขนาดใหญ่ที่บินว่อนเหนือตัวเมือง จอโฆษณาจากบอลลูน และตึกขนาดใหญ่ ที่ถ่ายทอดข่าวสาร และกิจกรรมต่างของเมือง ณ ตอนนี้
มีตลาดคนเดินขนาดใหญ่
ที่มีผู้คนเดินกันให้ควัก
รถม้าวิ่งสวนกันไปหมด
แม้จะเป้นยามค่ำคืน
แต่ก็คึกคักไม่แพ้ในยามเช้า......
มีลานประลองของพวกอัศวิน และ
ตึกที่ดูสุงที่สุดในเมืองนี้ถึงสีขาวที่ทำจากเหล็กกล้า
ต่างจากตึกอื่นๆที่ออกสีแดงอิฐตามฉับบเมืองลอนดอนในสมัยก่อน แต่นี่คือเมือง...อาเธอร์...ก็เท่านั่นเอง
ปัง ! ปัง
แถมยังมีพลุถูกจุดขึ้นตลอดเป็นระยะๆ
สีสันของพวกมันทำให้เมืองนี้ดูสว่างสไหวและเต็มด้วยสีสันแห่งความสำราญทั้งสิ้น เหมาะแก่การพักผ่อนหย่อนใจอย่างที่สุด
" รออะไรระครับ ซีลาร์ลงไปที่เมืองนั้นกันเลย อยากซื้ออะไรเดี๋ยวผมออกให้เองครับ"
"โฮก โฮก! (จริงเหรอรักชุนที่สุดเลย><!!!)
"จริงเหรอค่ะ ลงไปเลยค่ะซีลาร์!"
"แฮะ แฮะ พวกเธอนี่น้า"
ออโรร่ากล่าวอย่างหน่ายๆกับท่าทางของภรรยาทั้งสองของชุน
ชุนก็ยิ้มให้เล็กน้อยก่อนจะเปิดหน้าจอมาเช็คตังคืตัวเองอีกทีอย่างยิ้มๆ
<ผู้เล่นชุน ระดับ 100 อาชีพ:ซอลลโล(ปกติ) จำนวนเงินในตัว: 14,510,800 zen >(จากการล่ามอนเตอร์และเควสใหญ่ของอาชีพทั้งสอง และเควสที่ดรอปจากพวกผู้เล่น และเอไอ และของที่ดรอปที่ชุนเก็บอาไปขาย)
ทวีป???
เมือง???
ตึกอาคารกิลสโมสรนักฆ่า(อีกแล้ว)
"ออโรร่า...ออโรร่า..."
ชายหนุ่มในเงามืด(คนเดิมเจ้าเก่าจ้า) ที่มีรอยศักย์เต็มตัว ไม่รู้ว่าศักเข้าไปได้ยังไง
กำลังนั่งแกว่งแก้วไวน์ที่ตอนนี้ไวน์ในนั้นได้ระเหยไปหมดแล้ว เพราะเวลากับอุณหภูมิของห้อง
ออโรร่า....ออโรร่า.."
ชายหนุ่มคนนี้ก็ยังคงพึมพัมไปมาอยู่เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
".............."
ลูกน้อง(คนเดิม)
ก็ยังคงยืนรอด้วยความอดทน
และไม่มีทางยอมแพ้
จนกว่าจะได้คำตอบจากหัวหน้าคนนี้
สู้ต่อไปนะคุณลูกน้อง....อาเมน
ติ๊ง!
<เข้าสู่สงครามชิงแดน(Factionwar) ค่ะ 5เมืองใน5ทวีปที่กำหนดไว้ก่อนหน้านี้ จะทำการเปิดระบบชิงแดนค่ะ ผู้ที่ยังไม่เข้าฝ่ายใด จะทำการโดนวาร์ปออกจากพื้นที่สงคราม
ใครติดภารกิจ หรือกำลังจะทำอะไรเป็นการด่วน ต้องขออภัย ณ ที่นี้ด้วยค่ะ>
ทวีปครอสแลนด์
เมืองครอสซิงกัน (เมืองหลวง)
"ท่านราชาตัวตลก
จะบุกเลยไหมครับ"
ลูกน้องคนหนึ่งในกิลอสูรฟ้าคำรามถามขึ้น
ถามชายหนุ่มผมดำมัดหางม้ายาว
ดวงตาสีเหลืองทองจ้องกลับมาก่อนที่จะยิ้มกริ่มเป็นนัยน์
"ก็ลุยเลยสิ
สั่งหัวหน้าหน่วยที่ 1 2 3 ไปประจำแนวหน้า หน่วยที่ 4 ดูแลป้อมปืน หน่วยที่ 5 6 7ดูแนวกลาง หน่วยที่8 9 ดูแลแนวหลัง
หน่วยที่10 ดูแลการโจมตีทางฟากฟ้า ประจำตำแหน่งได้!"
"รับทราบครับ!!"
ทวีปปอมปีอา
เมืองปอมเปอี (เมืองหลวง)
"หัวหน้าครับพวกเราจะ......."
"ลุยเว้ยพวกเรา!!!!!!"
ชายหนุ่มร่างใหญ่
ใบหน้าป่าเถื่อนสั่งบุกเลยทันทีโดยไม่สนเสนาธิการของพวกเขา
"ให้ตายสิ...."
ทวีปวิหคคาร์
เมืองวิลลาร์
" หัวหน้าหน่วยทั้ง 10บอกลูกน้อง คอยสนับสนุนข้าไว้ ข้าจะบุกเดี่ยวแนวหน้าเอง "
คำพูดจากหนุ่มหน้าจีนมัดผมหางม้าสีเขียว อยู่ในชุดราชวงศ์ถัง ทะยานไปทันทีสู่สมรภูมิ
"รับทราบทุกหน่วย สนับสนุนท่านโหวหลาน!!"
"ครับผม!"
ทวีปนาราเรีย
เมืองร็อคลิมบัส
"ท่านฮิซานะค่ะ
พวกฝ่ายปฏิวัติครั้งนี้....นำโดยวอลเตอร์ค่ะ"
ลูกน้องที่เป็นหัวหน้าหน่วยสาวคนนึงพูดขึ้น
พลางมองหัวหน้าสาวของตนที่อยู่ในชุดกิโมโนสีขาวขลิบแดง เจ้าของผมเรือนสีแดงตอนนี้มัดผมหางม้า นัยน์ตาสีทองจ้องไปยังสนามรบ ที่ฝ่ายศัตรูใช้พาหนะเป็นอสูรขนาดใหญ่บุกใกล้เข้ามา
แถมยังนำโดยมือขวาของ 1 ใน 3จักรพรรดิ์ เดอะ เกรท (เปลี่ยนเป็นชื่อนี้นะครับ จาก
เดอะ เกรทส)
"หึ คิดว่าส่งวอลเตอร์มาข้าจะกลัวเรอะ...เดอะ เกรท ข้าจะไปจัดการมันเอง หัวหน้าหน่วยที่เหลือสั่งป้อมปืนใหญ่ ให้เล็งที่พวกสัตว์อสูรไว้ มันพลังทำลายเยอะกว่าผู้เล่นอีก ไปได้!"
"รับทราบค่ะ!"
ลูกน้องหัวหน้าหน่วยสาวทั้งหมดก็เคลื่อนตัวออกไปอย่างรวดเร็ว...
และ...
ทวีปอาเมเรีย
เมืองกันสแลซ
" เธอจะไปจัดการกับฟูจิวาระเองเลยเหรอเดียรินี่"
พีหัวหน้ากิลสาวถามขึ้น เจ้าของเรือนผมสีแดงนัยน์ตาสีเลือดหมูดูเย็นชา
ยังคงจ้องรอคำตอบไปที่หญิงสาวเรือนผมสีม่วงอ่อนเป็นลอน นัยน์ตาสีชมพู ที่กำลังขัดดาบตัวเองอยู่
"ไม่ต้องถึงมือเธอก็ได้เดียรินี่ แค่ไอ้ฟูจิวาระข้าคนนี้ก็พอ!"
ตะวัน หญิงสาวเรือนผมสีดำขลับยาว ใบหน้าสวยที่ไม่เข้ากับนิสัยเถื่อนๆรั้นๆ ดวงตาสีน้ำเงินในชุดเกราะสีดำทมิฬ พูดขึ้นอยากคึก
"ฉันไม่เสนอแนะอะไรละกัน เพราะฉันระดับสู้ฟูจิวาระไม่ได้ ตามใจพวกเธอเลย แฮะ แฮะ" เหม๋ยหลินหัวเราะบอกแห้งๆ ก่อนจะคอตกพอนึกถึงระดับของตัวเอง เมื่อเทียบกับเพื่อนสาวในห้องนี้
" ไม่ละ
ฉันอยากให้จบโดยเร็ว....ฉันมีธุระที่ต้องทำอย่างอื่นอีก" เดียรินี่พูดขึ้นด้วยเสียงอันเบา ทุกคน เพื่อนสาวที่อยู่ในห้องฟังดังนั้น
ก็มองหน้าเข้าหากัน
'แม่ปีศาจเอ๊ย หัดกังวลเรื่องสงครามหน่อยเถอะ ถึงคุณเธอจะเทพแค่ไหนก็เท้อออ!!!"
ยอดเขาโอลิมปัส
ณ วังศ์ของอาเธน่า
หญิงสาวผมม่วงอ่อนยาว ดวงตาสีเขียวมรกต
ที่สวมใส่ชุดกระโปรงยาวสีขาวมีเกราะสีทองอ่อนๆตรงหน้าท้อง
เธอถือคฑาสีทองและกำลังมองลงมายังเบื้องล่างพร้อมมองทุกการกระทำของผู้ถือคัมภีร์
7 เทพธิดาสงครามในตอนนี้
" หวังว่าเจ้าคงเป็นบุคคลที่ถูกเลือกที่แท้จริงนะ....แล้วข้าจะรอวันที่จะได้พบกับเจ้า..."
หญิงสาวที่ได้ชื่อว่าเทพธิดาแห่งสงครามและเทพีแห่งปัญญาพูดขึ้น
พร้อมยิ้มเล็กๆที่มุมปาก
ใบหน้าที่อ่อนหวานที่ใครเห็นก็ต้องหลงใหล
ยิ่งราวกว่าปานภาพวาด
แม้แต่นางฟ้ายังยอมสยบ
มองชายหนุ่มที่กำลังขี่พยัคฆ์ขาวยักษ์ลงไปสู่เมืองอาเธอร์อย่างสนใจ ก่อนจะหันหลังกลับเข้าที่พำนักของตัวเอง พร้อมกับบริวารหญิงทั้งหลาย
ทวีปอาเมเรีย
ณ เมืองกันสแลซ
คุกใต้ดิน ของปราสาทราชวงศ์กันด์กูเนอร์
"อ๊ากกกกกก!!!!!/กรี๊ดดด!!!!!"
ร่างของหญิงสาวนางหนึ่ง
กับชายหนุ่มอีกสองคนร้องแหกปากลั่นด้วยความเจ็บปวดสุดแสนทรมาณ ร่างของพวกเขาโดนไอทมิฬกลืนกินร่างกาย และในที่สุดหลังไอทมิฬหายไป ร่างทั้งสามก็เหลือเพียงแต่คราบเขม่าสีดำ
"ฮึ ฮึ
พวกไร้ประโยชน์....หืม...พลังแบบนี้มัน...อาเธน่า...พวกมันเริ่มรู้ตัวแล้วรึไงกันนะ"
ชายหนุ่มผมดำยาวมีปีกสีดำที่หลังขนาดใหญ่สวมกางเกงขายาวสีดำที่ทำจากหนังสัตว์ ส่วนร่ายกายท่อนบนไม่ได้สวมใส่อะไร ทำให้เห็นมัดกล้ามเนื้อที่แน่นและแข็งแรงอย่างเห็นได้ชัด ดวงตาสีดำมองไปยังทิศทางเทือกเขาโอลิมปัส
"คงไม่หรอก...."
พูดจบร่างชายหนุ่มก็หายตัวไป..
ตึก ตึก
"เสียงอะไรน่ะตะกี้ เฮ้ย!เกิดอะไรขึ้น ร่างของท่านโอเรีย ท่านอีเธอร์
และท่านอีธานหายไปแล้ว!!"
พวกทหารพอลงมาปุ้บก็ต้องตกใจเมื่อเห็นกรงขังที่ไร้วี่แววของสามคนที่อยู่ก่อนหน้านี้แล้ว
ทวีปอาเมรีย
ณ เมืองอาเธอร์
จ๊อก แจ๊ก!
"เร่เข้ามาทางนี้ค่า ของถูกของดี ของเกรดดีทางนี้ค่า!!"
"เชิญครับ เชิญครับ
ชุดเกราะชั้นดีราคาถูกเชิญทางนี้!"
"ร้านอาวุธระดับC
ร้านดีต้องที่นี่เท่านั้นคร้าบ
ร้านลูกชิ้นปิ้งเฮียหมา!"
"ชื่อร้านแบบนั้นก็ไปขายลูกชิ้นสิฟะ มาขายอาวุธทำไม!!"
"ก็....เขาตั้งมาแบบนี้รุ่นแล้วรุ่นเล่าแล้วนี่นา!!"
"เออ!!เรื่องของเอ็ง!!"
"ปลาหมึกค่า!"
"ร้านอาหารอร่อยต้องที่นี่......."
เสียงค้าขายการเรียกลูกค้าของพวกพ่อค้าแม่ค้า ของตลาดคนเดิน
ก็เต็มไปด้วยความคึกคัก
แสงสีเสียง แถมที่นี่ยังมีตลาดน้ำอีกด้วย
"........."
ชุนที่ยืนอยู่ริมรั้วมองลงไปข้างล่างที่มีแม่น้ำลาดยาวไปตลอดทาง
แต่ทุกสายนั้นก็บรรจบกันอยู่ในตัวเมืองเท่านั้น มีคนพายเรือค้าขายไปตามบ้านที่ติดกับแม่น้ำต่างๆหลายลำเพื่อขายสินค้าของตัวเอง บางลำก็ไม่ใช่สินค้า
แต่เป็นคู่รักที่กำลังจีบกันพลางมองดูดาวในค่ำคืนนี้อย่างโรแมนติก แถมบนเรือยังมีคนดีดกีต้าร์ให้ซะด้วย
"หวานกันซะไม่มี...เหอะ เหอะ"
ชุนหัวเราะพลางมองคู่นั้นอย่างอารมณ์งั้นๆ เพราะเขามีภรรยาที่สวยกว่าผู้หญิงของผู้ชายคนนั้นหลายเท่านัก แถมมีถึงสองคนด้วย
แต่ได้อย่างใดก็ต้องเสียอย่างหนึ่ง....พวกเธอที่สวยร้นฟ้านั้น ก็ต้องมาแลกกับนิสัยผลาญเงินแบบหูดับตับไหม้
"กรี๊ดด!!ซีลาร์ดูเสื้อตัวนี้สิน่ารักอะ
เหมาะกับฉันมั๊ยดูให้หน่อย!"
เสียงเจ้าหญิงผมดำดวงตาสีมรกตดังขึ้นมา
เธอในตอนนี้มีทั้งฐานะเจ้าหญิงลำดับที่ 3
ค้ำคอและฐานะภรรยาของเขาด้วย
แต่การแสดงที่เธอออกเหมือนผู้หญิงธรรมดาที่บ้าของแบรนเนม
"ดูให้ฉันก่อนสิ
เธอว่าตัวนี้เหมาะกับฉันมั๊ย?!"
คราวนี้ก็เป็นซีลาร์ที่กลับเป็นร่างมนุษย์แล้ว เธอมองเสื้อผ้านั่นด้วยตาที่ลุกวาว โดยไม่มองราคาป้ายที่แขวนไว้เลย
'จะเอาเสื้อผ้ากันอีกแล้วเหรอ....นั่นตัวที่ 75 แล้วนะครับ..หือ'
"เฮ้ยดูผู้หญิงสองคนนั้นสิ โคตรสวยเลยว่ะ"
ผู้เล่นคนนึงกล่าวขึ้นขณะกำลังซื้อของที่ร้านอาวุธ ทำให้ลูกค้า และเพื่อนของพวกเขา ที่เป็นผู้ชายต่างหันมามองอย่างสนใจ และก็ทึ่งในความงดงามของพวกเธอเมื่อได้เห็น
"เฮ้ยนางฟ้าว่ะ ไปจีบกันมะ......หือ"
ครืน....
'อย่ายุ่งกับเมียกู ไอ้พวกเวร....'
ชุนในตอนนี้ที่กำลังอยู่ในชุดซอลโลเต็มยศ ผึคลุมสีดำ
แถมใส่หน้ากากขาวรอยตรงช่องตาโค้งเป้นลวดลายที่ดูน่ากลัวสำหรับผู้พบเห็น
แถมดวงตาข้างในที่มองมาที่พวกเขาก็สะท้อนออกมาเป็นสีแดง แถมมีพลังออร่าสีดำปล่อยออกมารอบตัว ชุนใช้ทักษะจิตสังหารเพ่งไปที่พวกเขา
คนที่นี่ส่วนใหญ่ก็ระดับต่ำกว่า ชุนหรือพอๆกันทั้งนั้น แต่ชุนที่สวมใส่ของระดับA และทักษะระดับ Bขึ้นไป
ทำให้พลังของเขาดูน่าเกรงขามจนคนทั่วไปที่สัมผัสพลังนึกว่าอยู่ในระดับสูงมาก
"อ่า...ข้าว่าพวกเราร้านอาวุธตรงหัวมุมโน่นนนนนน ก็มีสินค้าดีนะไปกันพวกเรา!!"
"นั่นสิเน้อออ!! ว้าวตรงโน้นของดีจุงเบย!!"
พวกเขาพูดจบก็วิ่งตรงออกไปทันที....
'หึ.....'
ชุนสบถในใจ
ออโรร่าก้มองมาที่เขาพลางยิ้มเล็กๆ
ก่อนจะวุ่นกับหน้าจอตัวเองต่อ....จากอารมณ์โกรธพอหันกลับมามองพวกภรรยาของตัวเอง ที่กระเป๋าที่ซื้อของเพิ่มขึ้นมาเท่าตัว หลังจากที่ละสายตาไปไม่ถึงนาที
ชุนคิดในใจด้วยอารมณ์ที่ประมาณว่า.....เมื่อวานถูกรางวัลที่ 1 แต่พอไปถึงที่รับตังค์พนักงานก็บอกว่า..
"หืม...โทษนะครับคุณลูกค้า
คุณไม่ได้ถูกรางวัลนะครับ"
"หา!!ทำไมละครับก็นี่เขียนไว้ไง ถูกรางวัลที่หนึ่งของเครือจันโบ้นี่ไงครับ เลขตรงกันเด้ะเลย!!"
"เอ่อ....ถึงเลขจะตรงกันกับใบนั้น
แต่สลากที่คุณคือมา...มันคือของเครือจัมโบ้ครับ ไม่ใช่จันโบ้.."
"*หี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!"
ก็ประมาณนี้อะนะ......
"เฮ้อ...."
ชุนถอนหายใจด้วยน้ำตาซึม
แต่เขาก็ยิ้มกลับไปมองภรรยาทั้งสองด้วยสายตาอ่อนโยน
เขาพอลองมาคิดอีกทีว่าเงินพวกนี้มาได้ยังไง การจะผ่านเควสได้ถ้าไม่ได้แรงจากพวกเธอเขาก็คงไม่ผ่าน
ยิ่งออโรร่าแล้วยิ่งแล้วใหญ่
แถมเงินจากการดรปมอนเตอร์ก็มาจากซีลาร์ที่คอยล่ามอนเตอร์ให้ตอนเขาไม่อยู่ จนระดับ 100 มาได้
ชุนจึงคิดอีกทีว่า........
'เงินน่ะไม่สำคัญแล้วละนะสำหรับผม....สิ่งสำคัญคือพวกคุณตังหากละ'
ถึงชุนจะคิดออกมาในใจ
ตามหลักพวกซีลาร์ก็ต้องได้ยินแหละจากความสัมพันธ์ทางพันธะสัญญา แต่ว่าตอนนี้พวกเธอกำลังวุ่นกับสินค้า เลยทำให้ไม่ได้ยินอะไรเลย
และไม่สนใจอะไรนอกจากของที่เปล่งประกายตรงหน้านี่
"แล้วออโรร่าไม่เอาอะไรมั่งเหรอครับ?"
ชุนหันไปถามออโรร่าที่กำลังยืนพิงรั้วเข่นเดียวกับเขา
และเธอกำลังทำอะไรซักอย่างกับหน้าจอระบบของเธออยู่ หญิงสาวผมสามสีคราบชุดเมดได้ยินก็หันมา
"ไม่ละค่ะ"
เธอตอบแค่นั้นสั้นๆ
แต่เธอเป้นคนที่ทำเงินก้อนดตมากที่สุด
เพราะเธอเป็นคนผ่านภารกิจให้เขา
เธอก็ควรได้รับอะไรตอบแทน
"เอาเถอะน่าครับ
ผมยังมีเงินเหลืออยู่...เอ้ะ!หรือว่าคุณอยากไปซื้อของตอนที่พวกเราอยฦด้วยกันสองคน...."
ฟ้าวว!!
ฉึก!!!ฉูด!!
"อ้าก!!!/ฮันนี่!!!"
และยังไม่ทันที่ชุนจะแซวล้อเธอจบมีดก็พุ่งออกมาตาม...ฉบับเดิม
แล้วมีดนั่นก็เฉียดหน้าเขาไปเหมือนเดิมแต่คราวนี้
มีผู้ได้รับโศกนาฏกรรมในในเหตุการณ์ที่ล่อแหลมนี่จนได้ มีดนั่นเลยไปปักเข้าไหล่ของฝ่ายชายของคู่รักที่กำลังจีบกันอยู่บนเรือด้านหลังชุนเข้าพอดี
แถมเลือดกระฉูดซะด้วย
'อะ...ขอโทษแทนเมดของผมด้วยนะครับ
แฮะ แฮะ'
ชุนขอโทษในใจพลางหัวเราะแห้งๆ
ออโรร่ามองคู่รักพวกนั้นอย่างเฉยชาก่อนจะยุ่งกับหน้าจอระบบตัวเองต่อ
"คุณนี่น้า..."
ชุนส่ายหน้าอย่างหน่ายใจ
จะมีวันใดที่เขาจะเข้าใจแม่เมดคนนี้มั่งไหมเนี่ย
"ว้าวตรงนั้นกระเป๋าเบาเบานี่นา กรี๊ด!!!!" อาลีเซียคราวนี้ก็ไปยุ่งกับกระเป๋าแบรนเนมซะแล้ว...
"หือ..."
ขณะที่ชุนกำลังมองภรรยาของตัวเองอย่างเอ็นดู.....ทั้งน้ำตา...
เสียงเสียงหนึ่งก็ดังอึกทึกขึ้น....
ตึง ตึง ตึง...
"แผ่นดินไหวงั้นเหรอเนี่ย-_-?"
ชุนถามกับตัวเอง
เมื่อรู้สึกว่าแผ่นดินมันสั่นสะเทือนยังไงไม่รู้ ทั้งแม่ค้าและพ่อค้า รวมไปถึงผู้เล่นที่อาศัยอยู่ที่นี่มาพอสมควร
พอได้ยินเสียงที่เหมือนแผ่นดินไหวเล็กๆนี่ก็ตะโกนขึ้นพร้อมกัน....
"เฮ!!!กองกำลังลุยดันเจี้ยนกลับมาแล้ว!!"
"รออะไรละ รีบไปดูพวกเขากัน!!"
"เฮ!!!"
ตึง ตึง!
"เฮ้ เดี๋ยวสิ
พวกเรายังซื้อของอยู่เลยนะไปไหนกัน!!"
ซีลาร์ตะโกนขึ้น
เมื่อเห้นกลุ่มพ่อค้าและแม่ค้าที่รับผิดชอบร้านเสื้อที่เธอกำลังช้อปอยู่พากันวิ่งออกไป
ก่อนเธอจะทำใจถือสิ้นค้าที่เลือกและจ่ายไปก่อนหน้านั้นกลับมาทางชุนอย่างคอตก เพราะยังไม่หนำใจเลย(พอเถอะแม่คุณ-_-)
"ชุนคะ มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ยทำไมพวกเขาถึงวิ่งออกไปแบบนั้น?"
ซีลาร์ถามชายหนุ่มที่กำลังมองอย่างงุนงงเช่นเดียวกัน
"ผมก็ไม่รู้...."
"กองกำลังลุยดันเจี้ยนไงละ"
และยังไม่ทันที่ชุนจะพูดอะไร
ออโรร่าก็เป็นคนตอบคำถามซีลาร์แทน
ก่อนจะพูดต่อ...
"มะกี้ฉันลองเช็คเวลาไปกลับของพวกเขาอยู่ พอได้ดูข้อมูลของเมืองอาเธอร์นี้อะนะ..." ออโรร่ายังพูดไม่จบชุนก็ถามขึ้นมาอย่างสงสัยก่อนเธอจะเล่าอะไรที่มันยืดยาวเขาต้องการรู้สิ่งนี้ก่อน
"กองกำลังดันลุยเจี้ยนอะไรนั่นคืออะไร?"
ชุนถามอย่างสงสัย
พลางเอียงคอรอคำตอบด้วยท่าทีน่ารักตามฉบับขี้อ้อนของเขา
ก่อนออโรร่าจะตอบด้วยน้ำเสียงเหมือนรังเกียจการที่เขาทำหน้าแบบนั้น จนชายหนุ่มคอตก และซีลาร์ก็หัวเราะเล็กๆในสิ่งที่ผู้เป้นสามีโดน
".........ก็ตรงตัวละค่ะ
คือกองกำลังที่นำโดยเอไอของเมืองนี้
เพื่อไปลุยดันเจี้ยนปราบมอนเตอร์ในดันนั้น
เพื่อเป็นการสำเร็จเควสหลักในการเข้าสู่อาชีพอัศวิน และสามารถเลื่อนระดับของอัศวินได้ อัศวินมีอยู่ 5 ระดับนะเอาจากต่ำสุดไล่ไปสูงก็เป็น
1. บรอนด์ 2. ซิลเวอร์ 3. โกลด์ 4. แพลตตินั่ม 5.ไดมอนซ์
ตามระดับความสามารถ
แถมการลุยดันเจี้ยนที่สุดของปลายทางดันเจี้ยน ก็จะมีบอสอยู่ และพอฆ่าบอสนั่นเสร็จก็จะดรอปของชั้นดีมาก แถมหลังห้องบอสก็มีจะสมบัติหรือของล้ำค่าพอๆกับของจากบอส
หรือ มากกว่าเช่นเดียวกัน
และรางวัลอีกอย่าง คือ
การตีมอนเตอร์ในดันเจี้ยน
จะมีค่าประสบการณ์มากกว่าที่ได้ปกติจากนอกดันเจี้ยนค่ะ และอีกอย่างที่น่ายินดี เควสลุยดันเจี้ยนของอัศวิน สามารถทำได้ทุกคน ทุกอาชีพค่ะ แต่อัศวินจะได้ผลลัพธ์ที่ดีกว่านั่นเอง"
"น่าสนใจดีนะครับนั่น
แล้วภารกิจนี้จะเริ่มตอนไหนครับ?" ชุนถามออโรร่าเมดผู้รอบรู้ของเขาต่อ
"8 โมงเช้าถึงของทุกวันค่ะ
และจะกลับมาใน 8 โมงเช้าของอีก 2วันต่อมา
นี่สำหรับคนทำไม่สำเร็จค่ะ จะทำการโดนวาร์ปกลับมาในเวลานี้
เพราะใช้เวลานานเกินไป
แต่อย่างวันนี้ที่ฉันดูในตารางพวกเขาเพิ่งออกไป
8 โมงเช้าของวันนี้แต่แค่ 1 ทุ่มก็กลับมา
มันไวเกินปกติ
เพราะแค่เวลาเดินไปถึงห้องบอสก็ต้องใช้เวลาประมาณวันครึ่งแล้ว แสดงว่าพวกเขาคงถูกกำจัดหมดและโดนวาร์ปกลับมาค่ะ"
"อืม อย่างงี้นี่เอง"
ออโรร่าเล่าอธิบายให้ฟัง
ชุนก็เข้าใจในกฏของการลุยดันเจี้ยน
แต่บางอย่างก็ทำให้เขาเลิกคิดสิ่งที่คิดอยู่แล้วหันไปสนใจเสียงของพวกชาวบ้านที่ตะโกนเชียร์เอาใจกองกำลังลุยดันเจี้ยน
"กรี๊ด!!ท่านอาเธอร์ไม่เป็นอะไรนะค้า การเดินทางอีก2วันกับกลุ่มใหม่ต้องทำสำเร็จแน่นอนค่ะ!!
"กรี๊ด!!ท่านอาเธอร์ ทั้งสวย ทั้งเท่ห์กรี๊ดๆๆๆ!!"
'อาเธอร์....หญิงสาวลูกหลานของยอดวีรชน คิง อาเธอร์ งั้นเรอะ!!'
ชุนคิดในใจพลางมองไปยังใจกลางเมืองที่มีถนนสำหรับการผ่านเข้าออกจากประตูเมือง ด้วยสีหน้ากะลิ้มกะเหรี่ย
'ไหนขอดูสิ จะสวยดั่งเสียงกรี๊ดนี่หรือเปล่าครับ แม่อัศวิน หึ หึ'
"ผมขอไปดูกองกำลังนั่นหน่อยนะ
ว่าเขามีการจัดรูปขบวนยังไง
แถมที่ผมสงสัยพวกเอไอที่นำไปมีระดับความสามารถระดับไหน ตอนพวกเราไปจะได้วิเคราะห์ถูกว่าควรวางแผนกันยังไง งั้นผมไปดูให้นะเดี๋ยวมา!"
'ไปโลดด!!!'
"ชุนคะเดี๋ยวฉันไปด้วย...."
ฟ้าว!!!ตึก!ตึก!
"....ไปซะและ
ทำไมดูกระตือรือร้นจัง-_-?"
ซีลาร์เอ่ยถามอย่างสงสัย
เมื่อเห้นสามีหนุ่มของเธอวิ่งไปด้วยใบหน้าที่เจ้าเล่ห์ พลางยิ้มตลอดทางที่วิ่งไป
"............"
ออโรร่าก็มองอย่างรู้ทัน
แต่เธอก็ปล่อยเขาไป ก่อนจะหันกลับมาคุยกับซีลาร์ เพราะพวกเธอต้องหาที่พักสำหรับคืนนี้ด้วย
"ซีลาร์ อาลีเซียละ? เดี๋ยวระวังรอชุนกลับมา พวกเราจะได้ไปหาที่พักกันสำหรับการนอนพักคืนนี้"
"อ๋อ...อาลีเซียงั้นเหรอ
เธอกำลัง...เอ่อ"
ซีลาร์พูดอย่างเกรงๆ
พลางชี้ไปให้ออโรร่าดูเอง
ออโรร่าหันไปก็เห็นอาลีเซีย
กำลังยัดเสื้อผ้าของร้านเข้ากระเป๋าช้อปปิ้งตัวเองอย่างมีความสุข
"ฮิ ฮิ
บังอาจไม่ยอมดูแลลูกค้าที่เป็นถึงเจ้าหยิงอย่างฉัน
งั้นทั้งหมดนี่ถือเป็นสินน้ำใจปลอบขวัญลูกค้าที่เสียหายแบบฉันละกัน ฮิ
ฮิ"
"....................."
ออโรร่ามองปุ้บก็เอามือกุมขมับ
ถึงจะเห็นว่าเธอเป็นถึงระดับเจ้าหญิง
แต่ในรัชทายาทก็ได้บอกไว้ว่า
เธอค่อนข้างแตกต่างที่สุดในหมู่พี่น้อง
เมื่อดูจากการหนีออกจากปราสาทของเธอเป็นประจำ ชอบฝืนกฎของราชวงศ์ ออโรร่าก็สรุปได้เลยว่ายัยนี่มันตัวแสบประจำราชวงศ์เลยนี่นา....
"เฮ้อ...ให้ตายสิ"
ปล.ลิ้งเพจครับ เพิ่งสร้างนะติดต่อได้ครับ ติดตามด้วย-0-
https://www.facebook.com/The-Lost-Zero-Online-175831109424018/timeline/
คอมเม้นกันเยอะๆเน่อ....
ส่วนที่ถามว่าทำไมคนน้อยก็อย่างที่เม้นไปครับ....ลงไปเกิน รีดเดอร์อ่านกันไม่ทัน555+
ปล.เรื่องฉากเอ่อ....อย่างว่าจะลดเกรดละกันครับ555+ กลัวโดนแบนอะ พอได้แต่งแล้วเพลิน555+
(ไรต์แม่งโรคจิตและ)
คนที่ตามอ่านช่วยกันเม้น ช่วยกันแชร์ด้วยนะครับ ผมเป็นคนลงไว เลยยอดวิวน้อย555+ ตามใจผู้อ่านนะครับ อันไหนถึงขั้นเกลียดร้ายแรงจะรีไรต์ให้ครับ อิอิ รักผู้อ่านทุกท่าน
เรื่องนี้คาดว่า....ยาวครับ-_-
ใครที่ชอบที่ผมลงไวๆติดกันทุกวันนี้ก็บอกได้นะครับ จะพยายามลงไวๆ55+
ส่วนตัวละครพยายามจำด้วยนะครับ เพราะท่าทางจะเยอะมาก-0-
ความคิดเห็น