The Lost Zero Online : มหาสงครามราชันข้ามฟ้า

ลำดับตอนที่ #134 : CHAPTER 125 : สงครามอสูรทะเล (1)

"ถ้าพวกเธอต้องการปะทะกับพวกอสูรยักษ์ทะเลที่เป็นอมตะละก็ คำเตือนที่ฉันจะบอกพวกเธอก็คือ...ห้ามใช้พลังเวทย์กับพวกมัน 

เพราะนอกจากพวกมันจะไม่เป็นไอะไรแล้วพวกมันจะยังใช้พลังเวทย์พวกนั้นมารักษาแผลและเพิ่มพลังกายให้กับตัวพวกมันเองอีกด้วย"

อาเธน่ากล่าวบอกด้วยใบหน้าจริงจัง

"งั้นแสดงว่าพลังปราณปกติสามารถสร้างบาดแผลให้มันได้สินะครับ แต่เป็นไปได้พวกเราก็ไม่อยากบุกไปตรงๆ 

ทักษะเทเลพอร์ทของผมก็สามารถพาทุกคนไปได้อยู่หรอก แต่ติดตรงที่ว่าสถานที่ที่จะเทเลพอร์ทไปผมต้องรู้ตำแหน่งที่แน่นอนของมันด้วยนี่สิ"

ชุนสมมติฐานขึ้นก่อนจะกล่าวถามถึงวิธีการเข้าไปยังส่วนกลางของเมือง โดยไม่ต้องผ่านเจ้าพวกยักษ์ทะเลนั่น

อาเธน่าฟังดังนั้นก็ยิ้ม ก่อนจะทุบไม้เท้าของตัวเองทีนึง...

ตึง!

แว๊บ!

"นี่คือ..."

"ภาพที่พวกเธอเห็นอยู่นี้คือเมืองปอมปีอา ชุนถ้าเจ้าเห้นแบบนี้แล้วเจ้าจะยังใช้ความสามารถเทเลพอร์ทของเจ้าได้รึไม่?" 

อาเธน่ายิ้มกล่าวถาม

"ถ้าแบบนี้ละก็หายห่วงเลยครับ หึๆ เดียรินี่ช่วยบอกตำแหน่งของพวกทีรามิสุหน่อยได้ไหมครับ" ชุนหันไปถามหญิงสาวซามูไรหน้าสวย

"ที่ปราสาทสมาพันธ์รัฐบาลสาขาปอมปีอาทางตอนเหนือของเมืองค่ะ" เดียรินี่กล่าวบอก ชุนก็พยักหน้ารับทราบ ก่อนเขาจะหันมาทางอาเธน่า

"อาเธน่าครับ ช่วยผมหาตำแหน่งของกองเรือปฏิวัติกับที่อยู่ของเจ้าหญิงเงือกที่ ผมคาดว่าลูกแก้วนั่นน่าจะอยู่กับเจ้าหญิงนั่นหรือไม่เธอก็อาจอยู่บนกองเรือพวกนั้น" 

ชุนกล่าวขอกับอาเธน่าด้วยสีหน้าสุขุม เพราะตอนนี้เขาอยู่ในโหมดจริงจังเกมส์มิ่งแล้ว พวกอาเธอร์เห็นแบบนี้ก็ถอนหายใจก่อนจะคลี่ยิ้มออกมาเพราะถ้าสามีของพวกเธอมีใบหน้าแบบนี้ละก็...

ทุกอย่างคงถูกเขาควบคุมไว้หมดแล้ว...

ณ  ปราสาทสมาพันธ์รัฐบาล สาขาปอมปีอา

แว๊บ!

"อ้ะ! ยินดีต้อนรับครับพลเอกเดียรินี่!"

ทันทีที่พวกชุนมาถึง พวกผู้เล่นทหารยศชั้นผู้น้อยของรัฐบาลที่กำลังวิ่งวุ่นปฐมพยาบาลให้กับพวกผู้เล่นที่บาดเจ็บพอเห็นเดียรินี่พวกเขาก็รีบตะเบ้ะทำความเคารพทันที

"อ้าว?!พวกเธอมาได้จังหวะพอดีเลย!ตอนนี้พวกเราต้องการกำลังเสริมอย่างมาก ถ้ามีเธอมาช่วยอะไรๆก็น่าจะง่ายขึ้นเยอะเลย"

เสียงหญิงสาวที่คุ้นหูดังขึ้น พวกเธอก็คือตะวัน เหม๋ยหลินและฮิซานะนั่นเองสามสาวในหน่วย16องครักษ์ พวกเธอเหลือบมองพวกชุนเล็กน้อย ชุนก็พยักหน้าไปทางเดียรินี่ให้ช่วยตอบข้อสงสัยแทน

"ตะวันนำทางพวกฉันไปหาท่านทีรามิสุที ฉันกับพวกชุนมีแผนที่จะหยุดสงครามนี้แล้ว"

เดียรินี่มองด้วยสายตาจริงจัง พวกตะวันก็พยักหน้ารับทันทีก่อนจะนำทางพวกชุนและเดียรินี่ไป 

"เอาละพวกเธอมีแผนว่ายังไงก็ว่ามาเลย"

ทีรามิสุที่อยู่บนหัวโต้ะประชุมกล่าวขึ้น พร้อมมองไปที่ชุนกับเดียรินี่ที่ยืนอยู่ด้วยกันอย่างไม่ชอบใจเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่แสดงสีหน้าออกมา เพราะเขาไม่อยากเอาเรื่องในเกมส์มาปนกับเรื่องส่วนตัวซักเท่าไร

ที่ห้องประชุมตอนนี้ประกอบไปด้วย จอมพลทีรามิสุ  ร้อยเอกตะวัน  ร้อยเอกเหม๋ยหลิน  พันโทฮิซานะ พลตรีฉินซื่อหม่ย พันตรีบาบิโลน พลตรีหวางโหลน  พันเอกจางซานฟง และพลเอกเซี่ยหล่งหยาง พวกสิบหกองครักษ์ที่เหลือไปดูแลสาขาอื่นๆอยู่ เพื่อกันโดนตลบหลังตอนที่ทีรามิสุไม่อยู่ 

ยกเว้นพลเอกชินโงและร้อยเอกฮยอนอาที่ตอนนี้ติดอยู่ที่ใดซักที่กับเบลล์

ขณะเดียวกันพวกชุนที่ไม่อยู่ ณ ที่นี้ก็มีแต่ซีลาร์เท่านั้นที่ชุนไม่อยากให้เธอมาเสี่ยอันตรายเพราะกำลังท้องแก่อยู่ จึงให้เธอไปพักผ่อนอยู่ที่ปราสาทของเขาในมิติพิเศษ โดยมีร่างจิตของอาเธน่าคอยคุ้มกันและฉายภาพของชุน ณ ตอนนี้ให้ซีลาร์ดูด้วย

"ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าถ้าต้องการหยุดสงครามนี้ ควรทำยังไงน่ะสิ"

ชุนกอดอกยิ้มกล่าวขึ้น... 

"แล้วทำยังไงเหรครับท่านพี่" 

เซี่ยหย่งหลางกล่าวถามอย่างไพเราะ อย่างเอาอกเอาใจพี่ชายของสาวที่เขาหลงรักอย่างเบลล์ แต่ชุนได้ฟังดังนั้นก็ไม่ได้สนใจ เดียรินี่เห็นชุนชักช้าก็ตอบขึ้นมาแทน

"ตอนนี้ตัวการที่ควบคุมพวกยักษาทะเลคือเจ้าหญิงแห่งเผ่าเงือกค่ะไม่ใช่ฝีมือของพวกกองกำลังปฏิวัติ พวกนั้นแค่ใช้เจ้าหญิงเงือกเฉยๆ แล้วสิ่งที่ใช้ควบคุมก็คือลูกแก้วมรกตในมือของเจ้าหญิงคนนั้นค่ะ ซึ่งตอนนี้ที่อยู่ของพวกนั้นอยู่ที่ทางตอนใต้ติดกับทะเลของเมืองปอมปีอา

แต่การเข้าไปถึงตัวก็ไม่ใช่ง่ายๆ เพราะที่นั่นมีพวกยักษ์ทะเลคอยคุ้มกันเยอะที่สุด รวมถึงมีวอลเตอร์กับเลบิสคอยปกป้องอยู่ด้วยค่ะ"

เดียรินี่กล่าวรายงานให้ทีรามิสุฟัง ทุกคนในที่ประชุมก็รับฟังแล้วดูเหมือนว่าแหล่งข้อมูลจากปากเดียรินี่จะน่าเชื่อถือเป็นอย่างมาก ถึงจะไม่มีหลักฐานแต่การทำงานของเดียรินี่ไม่เคยผิดพลาดเลย 

"โอเคผมเข้าใจแล้วว่าสิ่งที่เราควรจัดการอยู่ตรงไหน แต่มีอีกปัญหาหนึ่งที่ผมสงสัย...ถ้าพวกเราชิงลูกแก้วมาได้พวกมันก็จะคุมเหล่ายักษ์ทะเลไม่ได้สินะ"

ทีรามิสุกล่าวถามตามสมมติฐานของตนเอง...

"ใช่ค่ะ"

เดียรินี่ตอบกลับ

"แต่เราก็ยังไม่สามารถจัดการพวกอสูรยักษาทะเลนั่นอยู่ดี ต่อให้พวกมันหลุดการควบคุมก็ใช่ว่ามันจะไม่ทำอะไรพวกเรานี่ ยิ่งขึ้นชื่อว่าอสุร...

เผลอๆพอหลุดการควบคุมมันต้องอาละวาดอย่างหนักโดยไม่สนใจอะไรแน่ๆ แล้วถ้าเป็นแบบนั้นพวกเราจะทำยังไง หรือเธอเตรียมวิธีรับมือกับผลลัพธ์นี้แล้ว?"

ทีรามิสุเลิกคิ้วหันมาทางเดียรินี่ แต่สายตามองไปที่ชุน ชุนฟังดังนั้นก็คลี่ยิ้มก่อนจะตอบแทนเดียรินี่

"เรื่องนั้นในตอนแรกพวกเราก็คิดว่าจะทำยังไงเหมือนกัน แต่พอได้รู้จากผู้เชี่ยวชาญเรื่องประวัติศาสตร์เกมส์นี้ทำให้พวกเราที่แสนโชคดีมีสิ่งนั้นที่จะช่วยแก้ไขในเรื่องนี้ในตัวเองอยู่แล้ว"

ชุนยิ้มเจ้าเล่ห์ พลางนึกไปถึงสิ่งที่อาเธน่าบอกมา...

"สิ่งนั้นคือ?"

ทีรามิสุกับพวกสิบหกองครักษ์ถามขึ้นมาพร้อมกัน

"ผมมีผู้ติดตามที่เป็นเงือกอยู่คนนึง และเธอมีเชื้อสายราชวงศ์ที่จะสามารถควบคุมลูกแก้วนั่นได้...

ชื่อของเธอคือ...ซุยเรน"

ณ  ทางด้านหนึ่ง...

"ท่านเลบิส ท่านวอลเตอร์ ท่านไว้ใจพวกเงือกได้จริงๆเหรอคะ ฉันรู้มาว่าพวกมันเป็นหนึ่งในกลุ่มของพวกมารที่อยู่ฝ่ายเดียวกับจอมมารบอสใหญ่ของเกมส์นี้นะคะ"

ลาร่าที่ตอนนี้เกิดใหม่มาแล้ว หลังจากโดนลูกหลงจากการต่อสู้ของพวกชุนกับอสูรยักษ์ทะเลที่เกาะของเมดูซ่า

"หึ พวกเราไม่ได้ไว้ใจมันมาตั้งแต่แรกแล้วละลาร่า"

เลบิสอดีตจักรพรรดิ์เผ่าแวมไพร์เชื้อพระะวงศ์กล่าวขึ้นขณะที่กำลังกอดอกมองดูสงครามกลางเมืองที่เกิดขึ้นจากพวกอสูรยักษ์บนเรือของเขา

"งั้นถ้าพวกเราชนะสมาพันธ์รัฐบาลได้ตามที่ต้องการแล้ว เราจะเอายังไงกับพวกเงือกและอสูรยักษ์ทะเลเหล่านั้นละคะ?"

ลาร่าถามขึ้นมาอีกครั้ง พลงเหลือบมองเจ้าหญิงเงือกที่กำลังนั่งบนบัลลังค์บนตัวอสูรปลายักษ์เผ่าพันธ์ุเดียวกับแลนตี้ของเดียรินี่ 

แถมบนปลานั่นก็มีราชาและราชินีเงือกยืนอยู่ข้างกายเจ้าหญิงเงือกอีกด้วย

"ในตอนแรกข้าวางแผนจะชิงลูกแก้วนั่นมาเพื่อควบคุมอสูรยักษ์ทะเลเหล่านั้น แต่ปัญหาคือลูกแก้วมันจะทำงานก็ต่อเมื่ออยู่ในมือราชวงศ์เงือกเท่านั้น"

วอลเตอร์ในชุดคลุมจีนมือไขว้หลังกล่าวขึ้น พอเห็นท่าทางที่รอฟังต่อของลาร่าเขาก็เหลือบมองชายชุดคลุมสีดำปริศนาที่มีนามว่า ซีโร่ ชายที่ปะทะกับเดียรินี่และออโรร่าในศึกสงครามออร์คและเลบิสเล็กน้อย

ก่อนจะกล่าวต่อ...

"แต่ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นเลย เพราะชายชุดคลุมที่อยู่ด้านหลังเรามีทักษะควบคุมจิตใจขั้นสูงและระดับของทักษะเหนือกว่าไอ้ชุนนั่นอีกด้วย แค่ควบคุมเอไอตัวเดียวมันจะไปยากอะไร...

...จริงไหมละ"

วอลเตอร์คลี่ยิ้มอย่างชั่วร้าย พร้อมมองออกไปยังในตัวเมืองปอมปีอาที่มีเสียงการต่อสู้ดังก้องกังวานตลอด 

"แถมฉันคาดว่าพวกไอ้ชุนและเดียรินี่มันก็รู้เกี่ยวกับพลังของลูกแก้วนี่ จากที่เธอบอก ดังนั้นมันก็ต้องหาทางมาที่นี่โดยไม่ปะทะกับพวกอสูรตรงๆแน่"

ลาร่าพอได้ยินชื่อชุนจากปากของวอลเตอร์ก็มีสีหน้ากังวลเล็กน้อย เพราะเธอรู้สึกผิดลึกๆที่หักหลังเขา ทำไมเธอถึงรู้สึกอย่างนี้ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน

"แล้วแบบนั้นมันจะไม่แย่เหรอคะ ถ้าพวกเขาหาทางมาที่นี่ได้ง่ายๆ เผื่อคุณไม่รุ้นะคะท่านวอลเตอร์ ไม่เชื่อก็ถามท่านเลบิสได้ค่ะว่าชุนนั้นไม่ได้ธรรมดานะคะ ยิ่งถ้าเขามาพร้อมกับเดียรินี่และทีรามิส...

ก็เหมือนมีระดับจักรพรรดิ์สามคนเลยนะคะ..."

ลาร่ากล่าวเตือน ในขณะที่เลบิสก็พอได้ฟังชื่อของชุนก็หลับตาลงอย่างสงบใจ พร้อมคิดในใจว่าถ้าชุนมาที่นี่ได้จริงๆ เขาก็จะเป็นคนกำจัดมันด้วยตัวเขาเอง เพื่อล้างอายในครานั้น

"ไม่ต้องห่วงลาร่า ฉันขึ้นชื่อว่าขงเบ้งเชียวนะ...ฉันมีแผนรับมือกับพวกมันแน่นอนอยู่แล้ว"

วอลเตอร์ยิ้มก่อนจะหันเหลือบไปมอง คนสามคนที่โดนแขวนอยู่บนใบเรือ...

นั่นคือ...อนาคอน  ซินเซและ...ซาเลไลย์นั่นเอง

ปล.ลงช้ามากทดทีครับ ฝากคอมเม้นด้วยนะค้าบลบ