ลำดับตอนที่ #131
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #131 : CHAPTER 122 : หมั้นหมาย (Offline)
หลังจากช่วยฮยอนอาจากเงื้อมมือของเสนาโอกาสเฒ่าที่คิดการกบฎราชวงศ์สเปนได้แล้ว ถ้าถามว่าพวกชุนรู้ได้ยังไงว่าฮยอนอาถูกลักพาตัวมาที่นี่?
เรื่องนั้นสามารถอธิบายได้ง่ายมากเลย เพราะด้วยนิสัยขี้เป็นห่วงผู้หญิงของเขา เขาได้ให้แม่เมดมณีของเรานำเครื่องสัญญาณติดตามตัวเล็กๆยากแทบที่จะเห็นได้ด้วยตาเปล่าไว้ที่มือถือของฮยอนอาตอนที่ฮยอนอาก่อนจะออกไปห้างกับชุนนั่นคือตามที่ชุนสั่งมณี
แต่เพื่อความไม่ประมาท ในตอนนั้นมณีแอบย่องไปและนำเครื่องติดตามที่เป็นเข็มเล็กๆยากจะมองเห็น ฝังไว้ที่ต้นคอของเธอ แน่นอนว่าไม่ส่งผลเสียอะไรต่อร่างกายแน่นอนเพราะมันเป็นโลหะที่เคลือบกั้นด้วยใยสังเคราะห์จากธรรมชาติ
หลังจากที่ชีวยฮยอนอาได้แล้ว ชุนและคนของเขาได้พาเธอพักผ่อนในห้องในปราสาทสเปนที่ทางกษัตริย์สเปนได้จัดไว้ให้เพื่อตอบแทนบุญคุณที่จัดการกบฎอันตรายอย่างเสนาธิการเฒ่าคนนั้นให้
ส่วนเรื่องซากหุ่นยนต์ชุดสูทที่คาดว่าน่าจะเป็นของพวกเดียวกับแม่นักฆ่าสาวแอร์โฮสเตสที่โดนหุ่นยนต์ตัวนั้นปิดปากไปก่อนหน้านั้น ได้ให้มณีและพวกของคุณแม่ของของชุนที่เชี่ยวชาญด้านนี้ไปตรวจสอบให้แล้ว
และแน่นอนว่าก่อนหน้านั้นชุนอยากจะพูดอะไรกับมณีซักเล็กน้อยที่เธอทำเขาใจหายวาบบนเครื่องบิน แต่ไม่ทันได้พูดอะไรมณีก็ปามีดมาใส่เขาแบบเช่นเคยก่อนจะสถบัดหน้าเดินออกไปด้วยหน้าตายแบบเดิมตามนิสัยของเธอ
แต่จากด้านหน้าของเธอที่ชุนไม่เห็นนั้น...
มณีได้แอบยิ้มเล็กๆที่มุมปากโดยที่เขาไม่รู้ตัว...
ณ พระราชวังของราชวงศ์สเปน
จ้อก แจ้ก!
พวกชุนรวมไปถึงดร.ชิโนมิยะแม่ของชุนและพ่อแม่ของฮยอนอาที่ได้บินข้ามประเทศมาเพื่อหาดูลูกสาวสุดที่รักอย่างเป็นห่วงหลังจากรู้ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับลูกสาวของตน
พวกเขาได้ขอบคุณพวกชุนอย่างมากที่ได้ช่วยเหลือลูกสาวเขาเอาไว้ และแน่นอนว่ากล่าวกับชุนเป็นพิเศษเพราะรู้ถึงความสัมพันธ์ของเขากับลูกสาวของตนเองดีจากปากของลูกสาว ทำให้เขารู้สึกปลื้มและชื่นชมชุนเป็นอย่างมากอีกทั้งพ่อแม่ของชุนก็เป็นเพื่อนร่วมธุรกิจหุ้นส่วนขนาดใหญ่ของเขา
แน่นอนว่าด้านฐานะของชุนไม่ต้องเป็นกังวลอะไรเลย เพราะครอบครัวของชุนร่ำรวยกว่าตนซะอีก ด้วยความปลื้มปิติยินดีและโอกาสดีๆแบบนี้หาไม่ได้ง่ายๆ ถ้ามีสาวคนอื่นแย่งชุนไปคงเป็นที่น่าเสียสายสำหรับตระกูลลีของเขาอย่างแน่นอน
ฮยอนอุนผู้เป็นบิดาของฮยอนอาจึงลุกยืนขึ้นกลางโต้ะยาวของราชวงศ์สเปนที่กำลังกินเลี้ยงกันอย่างสนุกสนานอยู่ แน่นอนว่ามีเดียร์กับมีล่ารวมอยู่ด้วยในฐานะเพื่อนของฮยอนอาและมีส่วนร่วมในการกอบกู้สเปนครั้งนี้
ก่อนจะกล่าวขึ้นพร้อมมองไปที่ดร.ชิโนมิยะผู้เป็นแม่ของชุน...
"ผมว่านี่ก็ถือเป็นฤกษ์งามยามดีทีเดียว คุณชิโนมิยะผมว่าพวกเราก็อายุมากกันแล้ว...
(ถึงหน้าตาของคุณจะดูเด็กเหมือน20ก็เถอะ : ฮยอนอุนคิดในใจ)
...ผมอยากมีหลานไวๆซะด้วยสิ ไหนๆลูกของพวกเราก็มีความสัมพันธ์กันที่ดีขนาดนี้แล้ว ทำไมพวกเราไม่ให้พวกเขาสมสู่หมั้นหมายกันซะเลยละ"
ฮยอนอุนกล่าวขึ้นกลางโต้ะเฉลิมฉลอง ทำให้ทุกคนที่กำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนานพากันเงียบกริบ เสียงของฮยอนอุนก้องไปทั่วพระราชวัง ชุน ฮยอนอา มีล่าและเดียร์เบิกตาโพลงกับสิ่งที่ได้ยินจากปากฮวอนอุน
ก่อนจะปิดท้ายด้วยเสียงเบาๆของดร.ชิโนมิยะ...
"ก็ดีนะคะ"
"เฮ!!!"
"พวกเจ้าไปเอาอาหารมาอีกจัดเฉลิมฉลองฤกษ์งามยามดีนี้กันต่อเร็ว!"
กษัตริย์สเปนตบมือเสียงดังยินดีให้กับการหมั้นหมายที่เกิดขึ้นกลางงานฉลองนี่ พร้อมสั่งทหารรักษาพระองค์ให้ไปสั่งแม่ครัวและคนรับใช้ไปนำอาหารมาเพิ่มอีก
แต่หารู้ไม่ท่ามกลางรอยยิ้มของผู้ใหญ่ เหล่าหนุ่มสาวกลับมีหลายสีหน้าที่แตกต่างกัน...
ฮยอนอายิ้มหน้าแดงเขินอายจนไม่กล้าสบตาชุน...
มีล่ามีสีหน้าที่นิ่งๆเพราะเธอไม่สนใจอยู่แล้วว่าตัวเองจะได้รับไปอยู่ด้วยในฐานะอะไร ขอแค่อยู่กับชุนได้ก็พอ...
ชุนกำลังฝืนยิ้มให้กับแม่ของเขาพลางเหล่มองฮยอนอาที่กำลังเขินอายเล็กน้อย ก่อนจะหันมามองหญิงสาวที่นั่งข้างฮยอนอาอย่างกังวล...
เดียร์หน้านิ่งไปซักพักเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ ก่อนจะหันมามองชุนกับฮยอนอาพร้อมกล่าวขึ้นเบาๆกับพวกเขาพร้อมรอยยิ้มที่ดูไม่ออกว่ารอยยิ้มนั้นแฝงด้วยอารมณ์...แบบไหนกัน
"ยินดีด้วยนะทั้งสองคน"
"ผมยังไม่พร้อมครับ!"
"!!!"
ทันทีที่ชุนเห็นสายตาแบบนั้นของเดียร์เขาจึงรีบลุกขึ้นแล้วกล่าวดังขึ้นใจกลางโต้ะเฉลิมฉลองการทำแบบนี้ของชุนเสมือนเป็นการหักหน้าผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายลงทุนที ฮยอนอา มีล่าและเดียร์ก็ตกใจคำพูดของชุนเช่นเดียวกัน
ชุนไม่รีรอให้ใครได้ว่าอะไร เขารีบบอกเหตุผลกับพวกเขาเหล่านี้ทันที
"ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากแต่งกับฮยอนอานะครับ แน่นอนว่าผมรักเธอมาก..."
ชุนมองฮยอนอาที่ตอนนี้มีสีหน้าที่ตกใจกับคำพูดของชุนก่อนหน้านี้ไม่หาย
"แล้วทำไมเธอ...!"
"ผมมีเรื่องบางอย่างที่ต้องการจะสะสางซะก่อน...เมื่อทุกอย่างสิ้นสุดผมจะแต่งงานกับเธอแน่นอน...ผมสัญญา"
ชุนบอกเหตุผลของตนเองก่อนจะเหลือบมองเดียร์ที่มองหน้ามาที่เขาด้วยสีหน้าแปลกประหลาดใจ
'เรื่องที่ต้องสะสางก็คือเรื่องของเธอนี่แหละ'
ชุนอมยิ้มคิดในใจ ฝ่ายผู้ใหญ่ทั้งสองมองหน้าชุนที่จริงจังก็เข้าใจได้เพราะพวกเขาก็โตๆกันแล้ว ชุนมองยิ้มมาทางฮยอนอาถึงฮยอนอาจะไม่รู้ว่าเหตุผลของชุนคืออะไร แต่ในฐานะคนรักเธอเชื่อใจเขาว่าเขาไม่โกหกเธอแน่นอน
"......"
ชุนเหลือบมองมีล่าเล็กน้อย ก่อนจะหันมาหาแม่ของเขา
"เอ่อ...แม่ครับผมเรื่องจะขอ"
"อะไรละ?"
"ผมขอให้ผู้หญิงคนนั้นมาทำงานที่บ้านของเราได้มั๊ยครับ เดี๋ยวผมให้มณีรับผิดชอบเธอเอง"
ปล.ตอนสั้นไปนิดนะครับขอโทษด้วย อิๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น