ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ขุมที่ ๖ : จอมมารกับการประเมิน
"เอาละนี่ืออลิสและไวโอเลนรัอ้า"
หลัาราเวนทำพันธสัาับเหล่าทาสที่เพิ่ื้อมาเสร็ ารทำพันธสัานั้นือารใ้เวทย์วบุมโยใ้เลืออทั้สอฝ่ายลในวเวทย์พันธสัา ฝ่ายอทาส ฝ่ายอเ้านาย...
เ้านายสามารถทำอะไรับทาส็ไ้ ส่วนทาสนั้นไม่สามารถัำสั่เ้านายไ้และห้ามทำร้ายเ้านายนี่ือ้อบัยัิอพันธสัาทาส
"ใรเป็นนรัอเ้า!...อื้อ!"
ไวโอเลที่ลมาในุเมโวยวายึ้นเมื่อเห็นราเวนแนะนำัวเธอและุหนูไปในทาแบบนั้นให้พวทาสที่เาื้อมาไ้ฟั
แ่เธอ็โวยวายไม่ทันบราเวน้ใ้เวทย์สัมผัสระยะไลที่ริเวทย์นี้สามารถับยัษ์หรือึราวบ้าน่อทุ่มทลายพัไ้เลยถ้าเป้นพลัเาในร่าอมมารแ่่อน
แ่อนนี้ทำไ้แ่ปิปาไวโอเลไ้เท่านั้น...
'เป็นพลัที่เหลือน้อยน...่าลร้ายเสียริ'
ราเวนิในใอย่าเศร้าสร้อย ่อนราเวนะแนะนำเหล่าทาสทั้หมให้ไวโอเลและอลิไ้รู้ัเ่นัน อลิไ้แ่ยิ้ม้มโ้ให้พวเาเป้นเิทัทายามประสาเ็ที่อายุน้อยว่า
พวเหล่าทาส่าใเพราะไม่ิว่านรัอเ้านายะ้มหัวให้ทาสอย่าพวเา
"ไม่้อิมาพวเ้า เี๋ยวพวเธอ็ะเป็นนรัอ้าเ่นเียวันานะอพวเธอ็ะเท่าัน หึๆ"
ราเวนมออย่าเ้าเล่ห์พร้อมล่าวบอให้ทีฟา าโอรุและาร์ล็อไ้ฟัพวเธอ็มีสีหน้าแและลัวๆเล็น้อย แ่พวเธอ็ไ้เรียมใมาแล้วสำหรับเรื่อแบบนี้อารเป็นทาส
"อ่อ ยเว้นพวเ้าสอัวนะ"
ราเวนทำหน้าายไปทาออร์สอัวโทรอนับแรม...
"เอาละ เี๋ยวพวเ้ามาทานอาหารไป่อน เี๋ยวพรุ่นี้้าะพาไปื้อเสื้ออาวุธที่เหมาะับพวเ้าให้"
ราเวนล่าว๊ะที่ำลัเินรไปยัห้ออาหารให่ที่ไวโอเลเินระแทเท้าไปัเรียมอาหารให้่อนแล้ว พวเหล่าทาสไ้ยินันั้น็ุนและใเล็น้อย ว่าทำไม้อื้ออไม่ำเป้นอย่านั้นให้เหล่าทาสแบบพวเา้วย
ราเวนไ้ยินเสียในใ้อบลับไป...
"เฮ้ๆิมาันะพวเ้า เ้าสามนเี๋ยว็้อเป็นเมีย้า้าะไมู่แลไ้ยัไ แถมแรมับโทรอน้า้อารให้เ้าเสมือนเป้นบอร์ี้าร์ให้้าและพวหล่อน ถ้าเ้าไม่มีุีๆอาวุธีๆแล้วเ้าะแ็แร่พอที่ะปป้อพวหล่อนและ้าไ้ไหมเ้าพวโ่"
สาวๆทั้สามนไ้ยินแบบนี้้ยัไม่ินำพูว่าเมียอเาทำให้หน้าพวเธอแเล็น้อย ส่วนพวโทรอนและแรม็เ้าใวามหมายที่เ้านายสื่อ ่อนะเินามไปนั่โ้ะอาหารามที่ราเวนสั่
ที่ริพวเา้เรใที่ะนั่เทียบเียับเ้านาย...
...แ่เมื่อโนสายาถลึใส่พร้อมิสัหาราเ้านาย พวเา้ยอมนั่ลเียบๆอย่าเื่อฟั
ะที่รับประทานอาหารไป้วยบรรยาาศเียบๆ ราเวน็ประเมินพลัอพวเาเทียบันทั้หมรวมถึัวเา้วย
[โทรอน] อายุ 112 ปี เผ่าออร์
สถานะ : ทหารุ้มัน
ทัษะ้อนยัษ์ : รู
-พลัาย ั้น 3 ระับ 50
-พลัเวทย์ ระับ 15 (ธาุิน)
[แรม] อายุ 105 ปี เผ่าออร์
ทัษะวานยัษ์ : รู
สถานะ : ทหารุ้มัน (ทาส)
-พลัาย ั้น 3 ระับ 10
-พลัเวทย์ ระับ 65 (ธาุไฟ)
[าโอรุ] อายุ 19 ปี เผ่ามนุษย์
สถานะ : เมีย (ทาส)
ทัษะาบ : เี่ยวา
-พลัาย ั้น 1 ระับ 80
-พลัเวทย์ ั้น 2 ระับ 45 (ธาุลมับสายฟ้า)
[ทีฟา] อายุ 20 ปี เผ่ามนุษย์
สถานะ : เมีย (ทาส)
ทัษะ่อสู้มือเปล่า : เี่ยวา
-พลัาย ั้น 2 ระับ 10
-พลัเวทย์ ั้น 1 ระับ 55 (ธาุไฟ)
[าร์ล็อ] อายุ 18 ปี เผ่ามนุษย์พิเศษ(แม่ม)
สถานะ : เมีย (ทาส)
ทัษะารใ้เวทย์ู่โม : เี่ยวา
- พลัาย ระับ 50
-พลัเวทย์ ั้น 4 ระับ 75 (ธาุมื,ธาุลม,ธาุน้ำ)
[ไวโอเล] อายุ 22 ปี เผ่ามนุษย์
สถานะ : เมีย
ทัษะมีสั้นและยาว : ปรมาารย์
-พลัาย ั้น 2 ระับ 20
-พลัเวทย์ ั้น 2 ระับ 70(ธาุลม)
[อลิ] อายุ 16 ปี เผ่ามนุษย์
ทัษะทุอย่า : ฝึหั
สถานะ : เมีย
ทัษะ : ทุอย่าฝึหั
-พลัาย ระับ 15
-พลัเวทย์ ระับ 20 (ธาุไร้ธาุ)
และ...
[ราเวน] อายุ ?? ปี เผ่ามนุษย์??
สถานะ : เ้านายและสามี
ทุทัษะระับ : ผู้ล้า
-พลัาย ั้น 25 ระับ 100
-พลัเวทย์ ั้น 20 ระับ 100 (ธาุทุธาุ)
"เอาละเี๋ยว่อนเ้านอน ้าะอูพลัที่พวเ้ามีอยู่อนนี้ะ่อนส่วนอลิับไวโอเลพวเ้าึ้นไปนอนไ้เลย เี๋ยว้าะนอนับสามสาวนี้ืนนี้"
ราเวนบอับเหล่าทาส่อนะหันมาบออลิับไวโอเลพร้อมหอมแ้มรารีสวัสิ์ไปนะฟอโยที่พวเธอไม่ทันั้ัว
อลิมีท่าทีเรียบเยๆราเวนมอเธอเรียบนิ่เพราะั้แ่อนนั้นเธอ็เป็นนเียบๆมาโยลอ ไ้แ่ำว่า"่ะ" แ่นั้นเออแ่ละบทสนทนาเห็นทีว่าะ้อพูุยอะไรับเธอะหน่อยวันหลั
เพราะถ้าไม่ทำอย่าั้นมีปัหาามมาเป็นแน่ ส่วนไวโอเล็มอ้อนมาที่เาเมื่อเาวยโอาสหอมแ้มเธอ ่อนไวโอเละูอลิึ้นไปนอนับเธอ
ราเวนมอพวเธอที่ึ้นไปแล้ว ่อนะเินนำาโอรุ ทีฟา าร์ล็อ แรม โทรอนไปที่สวนหลับ้าน...
"เอาละาโอรุเ้ามา่อนเลย ทุ่มสุัวที่เ้ามีไม่้อยั้"
หมับ!
"...เ้าใแล้ว่ะ"
ราเวนล่าวึ้นพร้อมโยนาานะเ่าๆในฤหาสถ์ให้เธอใ้เป็นอาวุธ าโอรุรับาบมา็มอไปที่าอราเวนประมาว่าให้เธอสู้ับเาริๆั้นเหรอ ราเวน็พยัหน้าอบเธอ
"ฟู่ว"
ฟุ่ม!!
าโอรุเป่าปาถอนหายใเล็น้อย ่อนับพลันสายาะเียมึ้น พร้อมพุ่ไปที่ราเวนอย่ารวเร็วนนอื่นๆถึับะลึในฝีมืออเธอเพราะเธอสามารถใ้เวทยืลมประสานในาร่อสุ้ไ้อย่าล่อแล่วมา
ราเวนมอเธอที่พุ่เ้ามา็ยิ้มเล็ๆ
ว้า!!ฟุ่มๆๆ!!
าโอรุฟันอย่ารวเร็วและ้วแทใส่ราเวน แ่่อให้แทโนราเวน้ไม่เป้นอะไรเพราะอพันธสัาที่ทาสไม่สามารถทำร้ายไ้ าโอรุที่มั่นใในฝีมือาบอน็ื่นะลึับารหลบหลีอราเวน
าโอรุไม่ยอมแพ้เธอประสานเวทย์สายฟ้าเ้าไปที่ัวาบและเท้าอเธอทำให้เธอเร็วยิ่ว่าเิม นนอื่นๆ้้อะลึึ้นว่าเิม แ่ที่ะลึยิ่ว่าือารที่ราเวนสามารถหลบมาบพวนั้นไ้หม
ราเวนเห้นว่าพอสมวรแล้วึัยบมืออย่ารวเร็วบไปที่มืออาโอรุนาบหลุมือ...
"โอเาโอรุไว้เพียเท่านี้ าโอรุเ้ายัมีารใ้ารับอร่าายที่มาเินไปอยู่ ารหายใอเ้า็็ัับารเลื่อนไหวมา ารประสานอเวทย์ถือว่าใ้ไ้แ่เ้าไม่สามารถวบุมมันไ้อย่าพอเหมาะ เอาเป็นว่าเี๋ยวพรุ่นี้้าะฝึให้อนนี้ไปยืนรอ่อนเ๊่ยวเสร็หมทุน้าะพาเ้าไปนอน"
าโอรุรู้สึทึ่ับารประเมิน้อเสียอเธอาปาอราเวน เธอ้มโ้อย่าอบุ เธอยิ้มอยู่ภายในใลึๆเป้าหมายอเธอือารเป็นนัาบที่เ่าที่สามารถเ่พอที่ะ่านที่ทำลายระูลอเธอไ้
"เ้าทำไ้แน่าโอรุ"
ราเวนที่อ่านใบอับาโอรุพร้อมยิ้มให้เธอ าโอรุรู้สึเหมือนเาสามารถฟัอ่านใเธอไ้ แ่เธอิว่าเป้นเรื่อบัเอิ แ่รอยยิ้มับำพูอราเวนทำให้เธอหน้าแและหัวใเ้นรัว
ำพูอเามัน่าอบอุ่นหัวใสำหรับเธอเหลือเินมันมาพอที่ะผลัันเธอในารทำสำเร็ามเป้าหมายที่เธอวาไว้ในใไ้
่อนทีฟาะเป็นน่อไป...
ทีฟาสามารถใ้ทัษะมือเปล่าไ้อย่าุันและรุนแรมา เธอถึับ่อยหินยัษ์้านหลัราเวนแเป้นเสี่ยๆไ้ เธอ็ัเป้นหิสาวที่มีพรสวรร์าร่อสุ้มือเปล่าอย่ามา แ่ราเวน้หลบไ้หมแม้ระทั่หมัไฟที่รุนแรอเธอ
่อนสุท้ายราเวนะสามารถเรียวามื่นะลึาพวเธอไ้อีรั้ ือารนำมือเปล่าหยุหมัไฟอทีฟา ารประเมินอเา็ล้ายๆับเธอ แ่ทีฟาใ้เวทย์ประสานไ้อ่อนว่าเธอ
ิวอาร์ล็อัว่าสุยอมา เพราะพลัเวทย์อเธอนั้น่าทรอานุภาพ เธอวบุมวามืรึารเลื่อนไหวอราเวนและใ้เวทย์สอธาุที่เหลือประสานันลายเป้นหอฝนน้ำแ็ถล่มลใส่ราเวน
และแน่นอนว่าราเวนเ้านายอพวเธอ็สร้าเรื่อะลึอีเ่นเย เมื่อเาสร้าแบล๊โฮลล์นาเล็ึ้นมาูพวหอน้ำแ็ไ้หม...
ำประเมินอารืล็อไม่มีมาเท่าพวเธอ แ่้อหมั่นฝึฝนประเมินสถานาร์แล้วใ้เวทย์ให้ล่อัวว่านี้เท่านั้นเอ พร้อมับพึ่พลัะรรมาิให้มาว่าพลัอน
ทา้านแรมับโทรอน็ล้ายอทีฟาและาโอรุ นอาทัษะอราเวนและพลัเวทย์ที่พวเธอไ้รับรู้แล้วว่าสุยอ แ่พลัายอเา้ไม่ธรรมาเหมือนันเพราะเาสามารถรับหมัอพวแรมไ้้วยมือเปล่า แถมแรมและทรอน้รู้้วยว่านี่ไม่ใ่พลัอพันธสัา
หลัารประเมินอราเวนบ ราเวน้นำพวเาไปนอนพัันแรมและโทรอนนอนั้นล่าอยเฝ้าเผื่ออามีใรบุรุเ้ามาในฤหาสถ์ไ้เพราะนอเาอนนี้มีน้อย ส่วนาโอรุ ทีฟาและารืล็อนอนับราเวน
และแน่นอนว่า...
"อ๊าๆ!"
พวเธอทั้สามเปลื้อผ้าออ เผยให้เห็นร่าายที่าวและแสนเ็ี่น่าเย้ายวน หน้าออพวเธอ็มีนาอวบอึ๋มเท่าที่ราเวน้อาร ราเวนพุ่เ้าไปร่วมรัับเธอทั้สามั้แ่อนนั้นยันเือบเ้า
ในใอราเวน็บันับห้อทา้านอไวโอเลและอลิเพราะ...
พวเธอำลัร่วมรัันอยู่...
"พี่!อ๊า!พี่ไวโอเล!!"
"ุหนูอลิๆ!"
ราเวนรู้อยู่แล้วว่าทั้สอนนั้น่ามีใให้ันั้แ่เอพวเธอรั้แร เมื่อูผ่านวามทรำ ลับหลัพ่อแม่อเธอไวโอเละอูบอลิและร่วมรัับเธอลอถึแม้ะเป็นผู้หิ้วยัน
ราเวนมอทะลุไปยัห้อออลิและไวโอเล อนนี้ทั้สอำลััวเปลือยเปล่าอูบแลลิ้นันอย่าเร่าร้อน เป็นไวโอเลที่้มิมส่วนสำัออลิพร้อมสอใส่ลิ้นลไปพร้อมลืนอเหลวที่ไหลออมาาส่วนสำัออลิ
่อนทั้สอะนำส่วนสำัอทั้สอประสานระั้นันอย่าเร่าร้อน ใบหน้าอพวเธอแ่ำเอ่ยถ้อยำบอรััน
"ไวรัุหนูนะะ!อ๊าๆ"
"หนู็รัพี่ไวโอเล่ะ อ๊า!"
่อนทั้สอะเสร็ิพร้อมัน เทัวลนอนอันพร้อมุมพิรันอีรั้แล้ว็เอ่ยถ้อยำบอรัันอีรั้่อนะหลับาลเพราะวามเหนื่อยันทัู้่
'หึ ใระไปนึละเนอะ เมนสนิทับุหนูไร้เียสา'
ปล.อมเม้นเพื่อเป้นำลัใในารแ่่อนะับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น