คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : CHAPTER 0 : ชุน
CHAPTER 0 : ชุน
ปัง ปัง ปัง!
โผละ!
<ผู้เล่นชุน ยิงHEADSHOT ได้ค่าประสบการณ์ 1000 EXP ค่ะ ได้แต้มค่ายิงผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามเสียชีวิตได้รับ 100แต้มแก่ทีมตนเอง >
เสียงประกาศจากทางระบบเกมส์ๆหนึ่งดังขึ้นในหัวของชายหนุ่มลูกครึ่ง ไทย - ญี่ปุ่นคนหนึ่ง ชายหนุ่มใส่ชุดเครื่องแบบทหารลายพรานแต่มีสีโทนดำเทา พร้อมกับใส่แว่นตาที่มองในความมืด ท่ามกลางเสียงห่ากระสุนในใจกลางเมืองรกร้างขนาดใหญ่ ตึกระฟ้าเสียดสูงที่เอนพิงกับตึกอีกตึกนึง ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะล้มลงมาทับเขาเมื่อไร....
ตอนนี้เป็นสงครามการแข่งขันระดับโลกของเกมส์ 'The Blond Bullet' เกมส์แนวยิงปืนที่กำลังดังในช่วงนี้ และตอนนี้ก็เป็นการแข่งขันรอบสุดท้ายชิงชนะเลศระหว่างประเทศไทย กับ อเมริกา
กติกาของการแข่งขันนี้คือ
ผู้เล่นต้องเก็บแต้มสะสมที่ได้มาทั้งหมด ไปเรื่อยๆจนกว่าจะครบ 1 ชั่วโมง 30 นาที ทีมไหนที่แต้มมากสุดก็จะเป็นฝ่ายชนะไป ผู้ที่โดนยิงตายก็จะกลับมาเกิดใหม่ได้เช่นเดิม....
เกมส์ ณ ปัจจุบันของยุคนี้เข้าสู่ยุคแห่งเทคโนโลยีกันหมดแล้ว...
ใช่ ถ้าให้เปรียบก็เหมือนกับการตูนเรื่อง Sword art Online ที่สามารถนำตัวเองเข้าไปในเกมส์ได้ มุมมองและกลิ่นรสสัมผัสที่เห็นจะเหมือนกับว่าอวตารร่างนั้นของตัวเอง เหมือนกับโลกจริงทุกประการ
และนั่นก็คือเทคโนโลยีโลกแห่งเกมส์ ณ ปัจจุบันนี้...
"เยี่ยมดีมากชุน กดพวกมันเข้าไป!"
ทหารนายหนึ่งที่อยู่ข้างๆชายคนนึงที่มียศดาวสามดาวติดอยู่ที่หมวกเปเล่สีดำ พูดขึ้นกับชายคนนั้น ชายคนนั้นก็หันมาแสยะยิ้ม
"จัดไป! พวกเราบุกพวกUS ถอยแล้วกดพวกมันข้าไป!!"
"เฮ!!"
เสียงของเหล่าทหารจำนวนมากที่อยู่หลังกำบังที่ต่างๆ ก็ลุกพรวดออกมาแล้วก้าววิ่งตามชายที่ชื่อว่า 'ชุน' คนนั้นอย่างรวดเร็ว
เฟี๊ยววว!!
โผละ!
<ผู้เล่นกันย์ ยิงHEADSHOT ได้ค่าประสบการณ์ 1000 EXP ค่ะ ได้แต้มค่ายิงผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามเสียชีวิตได้รับ 100แต้มแก่ทีมตนเอง >
"ไปเลยชุนเอาชัยชนะให้แก่ประเทศเราให้ได้!!"
"โอ้วว!"
มือสไนเปอร์เพื่อนของเขาตะโกนขึ้นเมื่อกระสุนของตัวเองเจาะเข้าสมองของหัวหน้าหน่วยคนนึงของฝั่งศัตรู ก่อนจะโบกมือเร่งพวกเขาไปข้างหน้า ชุนได้ยินดังนั้นก็ตะโกนบอกพวกพ้องทันที
พวกเขาเฮลั่นด้วยความฮึกเหิม วิ่งซิ่งแซกพลางยิงไปพลางอย่างดุเดือด โดยมีชุนที่นำหน้า ชุนยิงเข้าหัวผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามทุกคนจนล้มไปกองกับพื้นเป็นแถบๆ ใครที่โผล่พ้นหัวออกจากกำบังเมื่อไรเป็นอะนต้องจบชีวิตกลายเป็นแสงทันที
ชุนตีลังกาหลบพร้อมสาดการะสุนของM41 คู่ใจของเขาโดนหัวผู้เล่นทุกคน...
เขาสไลด์หลบอย่างคล่องแคล่ว ศัตรูคนไหนเข้ามาใกล้ก็ต้องโดนเขาขัดขาจนล้ม แล้วก็โดนมีดพกของเขาเสียบเข้าที่ต้นคอซ้ำจนตาย...
และในที่สุดผลการแข่งขันก็สรุปในที่สุด...
<ประเทศไทย 54200 แต้ม>
<ประเทศสหรัฐอเมริกา 35600 แต้ม >
<การแข่งขันเวิลล์ทัวน์แชมเปี้ยนชิป The Blond Bullet ได้แก้ประเทศไทยค่า>
<รับรางวัลชนะเลิศ 10,000,000,000ดอลลาร์ พร้อมถ้วยรางวัลค่ะ>
"เฮ้ชนะเว้ยยย!!"
เสียงเฮลั่นของเหล่าทหารและผองเพื่อนฝั่งประเทศไทยจำนวน 10,000คน ก็ต่างเฮลั่นขึ้นมา พวกเขามาจากตัวแทนของหลายๆกิลที่คัดเลือกมาอย่างดีจากประเทศไทย แต่กว่าผู้เล่นจำนวน 6,000 คน มาจากกิลรักได้ยอด ซึ่งหัวหน้ากิลก็คือชุนนั่นเอง
ในขณะที่ทุกคนฝั่งประเทศไทยต่างโห่ร้องด้วยความยินดีนั้น ทางหัวหน้ากิลหนุ่มกลับ....
"นี่ฝนวันนี้ไปกินเลี้ยงที่บ้านพี่มั๊ยครับ^^"
ชุนกำลังชวนหญิงสาวหน้าตาสะสวยคนนึงในกิลตัวเอง โดยสายตาที่มองไปตามสัดส่วนของหญิงสาว ด้วยใบหน้ากะลิ้มกะเหรี่ย ขณะเดียวกันหญิงสาวคนอื่นๆก็มองมาที่พวกเขาทั้งคู่ประมาณจะพูดว่า
'ไอ้คุณชุนมันเอาอีกแล้ว'
ฝ่ายหญิงสาวที่ถูกถามนั้นก็มองไปที่ใบหน้าที่หล่อเหลา ผมสีดำสนิทดวงตาสีน้ำตาล ผิวขาวเนียนระเอียด และรูปหน้า ดวงตาที่คมสันได้รูปราวกับเป็นเจ้าชายในเทพนิยาย
แต่พอซักพักหญิงสาวก็นึกขึ้นได้ว่าคนตรงหน้านี้คือ....ไอ้คุณหัวหน้ากิลที่เจ้าชู้ได้โล่ห์ของกิลตัวเอง เธอยิ้มมาทางเขาก่อนที่จะ...
โป๊ก!!
"โอ๊ย!!"
"ฝันไปเถอะค่ะพี่ชุน จะมาหลอกหนูที่อยู่กิลเดียวกับพี่มานานน่ะฝันไปเถอะ ใครๆก็รู้ว่าพี่มีนิสัยยังไงนะ ไม่ได้แอ้มหนูหรอกแบร่ๆ:P"
เธอเตะเข้ามาที่หว่างขาของชายหนุ่ม ก่อนจะพูดจบเธอก็แลบลิ้นด้วยท่าทีหมั่นไส้ก่อนวิ่งไปตามกลุ่มสาวๆของพวกเธอ
"หนอย...อูยเจ็บโว้ย...."
ชุนกัดฟันแต่ก็มองไปพวกหญิงสาวด้วยใบหน้าที่เอ็นดู
"เดี๋ยวฉันจะพาคนที่สนิทๆในกิลส่วนใหญ่ของกิลเราไปกินเลี้ยง ทางนายจะเอาไงจะไปด้วยกันมั๊ย"
กันย์มือสไนเปอร์และเป็นเพื่อนแท้ทั้งในเกมส์และโลกจริงของชุนกล่าวขึ้นมา พลางเหล่ยิ้มเยาะไปที่เป้าของชุนที่เพิ่งโดนเตะมาหมาดๆ ชุนเห็นหยั่งงั้นก็เลิกคิ้วอย่างไม่พอใจ ก่อนจะส่ายหน้าเล็กน้อย
"ไม่ละ...ฉันมีธุระ ฝากนายดูแลทุกคนละกัน ส่วนรางวัลนายก็รอรับรางวัลแทนฉันด้วยตอนนี้ฉันมีธุระ"
"อ่า...เข้าใจแล้วเจอกันพรุ่งนี้ละกัน"
"อ่า"
ชุนกล่าวบอกลาเสร็จ ก็หันหลังมาพร้อมเรียกสเตตัสของตัวเองขึ้นมา เขากดไปที่เมนู แล้วเลือกที่จะออฟไลน์ แต่ก่อนออฟไลน์เขาก็มองสภาพรอบๆของเกมส์นี้อีกครั้ง
"ต้องหาเกมส์อื่นมาเล่นแล้วสิแฮะ"
วิ๊งงง
พูดจบเขาก็ออฟไลน์ออกไป
"อือ...."
เขาค่อยๆลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ เขามองไปรอบๆที่นี่คือห้องนอนของเขาด้านหน้าและปลายเตียงมีรูปม้าเปกาซัสสีขาวเนียนละเอียดกำลังโบยบินอยู่กลางอวกาสสีน้ำฟ้าทะเล
เขามองไปที่ทีวีจอยักษ์แล้วมองเลยไปด้านหลังมันก็พบว่ามีนาฬิกาดิจิตอลที่เขาตั้งอยู่ และตอนนี้มันอยู่ที่เวลา 8.21 น.
"เวรละสายแล้ว!....เอ้ะ เดี๋ยววันนี้มหาลัยหยุดนี่หว่า เนื่องจากวันครบรอบก่อตั้ง..."
เขาพูดพลางนึกขึ้นได้มาปุ้บก็ส่ายหัวกับความป้ำๆเป๋อๆของตัวเอง จากนั้นเขาก็ถอดเฮดเกียร์เครื่องที่รองรับเกมส์ที่เขาเล่นไป นี่ก็เป็นหนึ่งในเทคโนโลยีขั้นสูงในปัจจุบันที่จะพาผู้เล่นเข้าไปในแดนโลกเสมือนของเกมส์
ชุน หรือชื่อจริงเต็มๆเขาคือ ชุน รัษฏีการ์ ชายหนุ่มลูกครึ่งไทย - ญี่ปุ่นวัย 22 ปี เขากำลังศึกษาที่มหาลัยแห่งหนึ่งอยู่ในชั้นปีที่ 3 คณะมนุษย์ศาสตร์แล้วก็บราๆๆ
เขานึกในใจจบก็มองผ้าห่มของตัวเองที่ยับยู่ยี่.....เขาก็ทิ้งไว้หยั่งงั้นแหละ(อย่าเลียนแบบนะครับ^^)
เขาก็ลุกออกจากเตียงมาอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน สระผม (เขาชอบสระทุกครั้งที่อาบน้ำ เพื่อให้หัวหอม)
จากนั้นเขาก็ออกมาเช็ดตัว แต่งชุดเสื้อยืดสีฟ้า กางเกงยีนส์สีดำ พอเสร็จก็เดินไปที่ประตูห้องสีขาวของตัวเองก่อนจะบิดลูกบิดแล้วเดินลงมาข้างล่างถึง พอถึงบันไดขั้นสุดท้ายที่ถูกปูไปด้วยพรมแดง
เขาก็ไม่ได้รวยอะไรมากหรอก ที่พอมีตังค์แบบนี้เพราะพ่อแม่ของเขาผลิตเกมส์ๆหนึ่งขึ้นมา ให้ใช้กับเฮดเกียร์ปัจจุบัน
และเกมส์ของพวกเขาก็เป็นที่ฮิตฮอตเป็นอย่างมาก ขนาดเปิดตัวเกมส์มาได้แค่ 2 เดือนก็มีผู้เล่นทั่วโลกเล่นถึง 2000,000,000คน
และ...กวาดรายได้กว่า 10,000,000,000 ดอลลาร์เน้นว่าดอลลาร์ แต่ก็แจกจ่ายให้พนักงานทีมงานทั้งหลายด้วย ที่พวกเขาสามารถสร้างได้แม้จะเป็นคนไทยที่กำลังเข้าสู่ช่วงกำลังพัฒนา ก็เป็นเพราะจากเทคโนโลยีทางแม่ของเขา
ซึ่งเป็นคนญี่ปุ่นติดต่อทีมงานของประเทศญี่ปุ่นออกแบบมาช่วยกันสร้างเกมส์นี้ขึ้นมา
ในที่สุดผลงานเกมส์ชื่อดังที่เกิดจากการร่วมมือของทั้งสองประเทศก็บรรลุผลสำเร็จ ทำให้เศรษฐกิจรวมไปถึงความสัมพันธ์ของทั้งสองประเทศแน่นแฟ้นมากขึ้น
"อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณชุน มารับประทานอาหารมื้อเช้าด้วยนะคะ"
พอเขาเดินลงมาก็มีเสียงหญิงสาวคนนึงพูดขึ้น ทำให้ชุนหันไปที่เสียงออกมาจากห้องรับประทานอาหาร ก็พบกับหญิงสาวแสนสวยวัยเดียวกับเขา ผมสีน้ำตาลออกเหลืองดวงตาสีน้ำตาลในคราบชุดเมด นั่นก็คือเมดประจำตัวของเขานั่นเองหรือแม่บ้านนั่นแหละ ตอนรับสมัครเขาเป็นคนเฟ้นหามาด้วยตัวเองเลย
"อรุณสวัสดิ์คร้าบ มณีสุดสวยของผม...."
ฉึก!!
".......อะ..."
โดยไม่ทันเขาพูดจบก็มีมีดสเต๊กลอยมาเฉียดใบหน้าของเขาไปนิดนึงไปปักที่กำแพง เขามองไปที่มีดที่ออกมาจากมือหญิงสาวอย่างผวา พลางคิดในใจว่า
'ผมเจ้านายคุณนะครับ'
แต่เขาก็ไม่กล้าพูดออกไปเพราะรู้นิสัยของแม่คนนี้ดีว่าโหดแค่ไหน.....
แต่นิสัยและสันดานของเขาก็อดไม่ได้ที่จะแซวสาวสวยคนสนิทตรงหน้าได้เกือบทุกวันที่เจอ
ถึงเธอจะเป็นเมด เธอก็เป็นบอร์ดี้การ์ดให้เขาด้วย เธอเป็นตำรวจเก่ามาก่อนแต่ค่าจ้างที่พ่อของเขาเลือกมาให้เธอสูงกว่าตำรวจหลายเท่า เนื่องจากลูกชายตัวดีต้องการสาวสวยให้มาเป็นเมดส่วนตัวเขาก็จัดให้
ถึงจะได้เธอมาใกล้ตัว ชุนก็ไม่เคยทำอะไรเธอหรือแตะเนื้อต้องตัวถึงขั้นลวนลามแม้แต่น้อย เพราะเธอไม่ยอมเขาก็ให้เกียรติผู้หญิงถ้าหล่อนไม่ยอมเขาก็ไม่ทำอะไร
(คือคุณมิงผิด ตั้งแต่คิดจะแตะแต่แรกและ-_-)
"มากินข้าวดิค่ะคุณชุนน^^"
หญิงสาวยิ้มเยาะ เขาก็ถอนหายใจก่อนเดินคอตกไปทางเธอ หลังจากนั้นไม่นานเขาก็กินอะไรเสร็จก็กะจะไปเดินเล่นข้างนอก ตอนนี้เขากำลังเบื่อเกมส์มากๆ เพราะชนะแล้วก็ไม่มีเป้าหมายอะไรอีก ซึ่งมาเกี๊ยวพาราสีหญิงสาวในโลกจริงดีกว่า
แต่พอเขาเดินออกจากตัวบ้านเท่านั้น เขาก็ตกใจเมื่อเห็นมีคนหลายคนมายืนอยู่หน้าบ้านของเขามากมาย
"อ้ะ!นั่นไงไอ้ชุน แกบังอาจมาจีบแฟนฉันเรอะ "
"ใช่แฟนตูด้วย ไอ้บัดศพเอ๊ยย!!! (บัดซบเฟ้ย...ชุนคิดในใจ)
" ชุนไหนเธอว่ามีฉันคนเดียวไง!"
"ง่ะ....ใบเฟิร์น" ชุนสะดุ้งขึ้นเมื่อเห็นหญิงสาวที่เขาควงไปดรีมเวิลล์วันก่อน
"ยัยนี่ใครชุน!"
"ง่ะ...น้องตุ๊กกี้"
ชุนสะดุ้งขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นหญิงสาวที่ควงไปบึงฉวาก 2วันก่อน
" ใครตุ๊กกี้ ฉันรุ้งย่ะ!"
"ง่ะ....รุ้งกี้"
"รุ้งงงเฉยๆเว้ยยย!!"
ชุนสะดุ้งไปหลายรอบเมื่อเห็นหญิงสาวที่พาไปดรีมเวิลล์ บึงฉวาก เขาดิน เซ็นทรัลแจ้ง ฟิวเจอร์ปาร์ค สยามสแคว์ สยามพารากอน เชียงใหม่ ภูเก็ต เกาะล้าน สวนสยามทะเลกรุงเตพและก็บราๆๆทั้งหมดคือคนในกิลจาเกมส์ต่างๆนานาที่เขาเคยเล่นมารวมทั้งนอกเกมส์ด้วย
"ไอ้ชุนแกออกมานี่ มาให้พวกเราอัดซะดีๆ !!" หนุ่มใจร้อนของหญิงสาวตะโกนขึ้นหน้าบ้านของเขา
"เอ่อ....ถ้าฉันไม่ไปยุ่งกะพวกนาย พวกเธอทุกคน และไม่เล่นเกมส์ที่พวกเธอเล่นให้เห็นอีกก็คงพอสินะ....ใช่มะ"
"เออ!ถ้าเป็นงั้นก็ดี ถ้าแก...."
"โอเค ตกลงตามนั้น ฮ้าว....จำได้ว่าไม่มีธุระ ไปนอนดีกว่าตามสัญญานะฉันไม่ยุ่งและไม่เล่นเกมส์ที่มีแฟนพวกนาย และพวกเธอที่ฉันจีบก็พอสินะ บายยยย"
พูดจบชุนก็เดินหันหลังกลับเข้าประตูไป
"เฮ้ย!มันง่ายไปแล้วมั๊งไอ้ชุนนออกมา!!!"
แป๊ง! ป๊อง! ตุบ!
เสียงปาอะไรบางอย่างมามากมายมาที่ประตู ก่อนจะมีเสียงบางอย่างไล่พวกข้างนอกนั่นจนไปหมด
ต๊ายแหน่ ต๊ายแหน่!(เสียงรถตำรวจ)
"เวรละ หมาต๋าวิ่งสิครับรอไร!"
แล้วเสียงต่อจากนั้นก็เงียบไป.....
"เฮ้อ..."
ชุนถอนหายใจด้วยความเซงกระตาย ด้วยความรู้สึกผิดต่อพวกเขา...(ตอแหลครับ) แต่เขาคิดว่าก็ดีเหมือนกันที่จะได้เลิกเล่นเกมส์ที่น่าเบื่อพวกนั้น
"หือ?มีอะไรครับมณีสุดน่าระ....."
ฉึกกกก!!
"เอ่อ...มีอะไรครับมณี"
ชุนเปลี่ยนเสียงเป็นปกติเหมือนเรื่องตะกี้ ที่มีมีดพุ่งผ่านมาไม่เคยเกิดขึ้น
"คือคุณผู้ชายต้องการให้คุณชุนไปพบที่ห้องใต้ดินน่ะค่ะ" มณีก็พูดด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอคิดอะไร
"โอเคครับ คุณมณี....คุณมณี"
ชูพูดอีกครั้งโดยเกือบลืมตัว ก่อนจะเดินตรงไปตามพรมแดงแล้วขึ้นไปยังชั้นบน แล้วเลี้ยวขวาเข้าห้องประตูที่มีขอบสีทองทันทีและพอเขาเข้ามาก็เห็นห้องทำงานขนาดใหญ่ทันที เขาขมวดคิ้วมองไปที่ชายตรงหน้าที่นั่งอยู่ที่โต้ะทำงานตัวนั้น
".....หลับ"
เขามองไปที่ชายหนุ่มร่างใหญ่ นั่นก็คือพ่อของเขานั่นเอง เขาเพิ่งเรียกตัวเขามาตะกี้ไม่ใช่เรอะดันหลับซะและ
"หือ?....หรือว่า"
เขาเหลือบไปมองแผ่นข้อมูลสีทองมีลวดลายเล็กน้อย เขียนว่า'The Lost Zero Online (ID:2พ Project Character) เขามองแผ่นขอ้มุลนั่นซักพักพลางคิดในใจว่า
'จะให้ผมทดลองเกมส์อีกแล้วสินะ....เฮ้อก็ได้ รีบเล่นก่อนเขาตื่นมาละกันจะได้ไวๆ ขีกียจรอจนคุณพ่อคนนี้ตื่นซะด้วยสิ'
ฟึบ
ชุนหยิบแผ่นดิสก์เกมส์ขนาดเล็กนั่นนั่น โดยไม่มองรายละเอียดที่เขียนบนแผ่นซักเล็กน้อย เขาหยิบแผ่นนั้นขึ้นมาก่อนจะเดินออกไปเพื่อไปยังห้องนอนของเขาเพื่อใส่แผ่นนี่กับเฮดเกียร์ของเขา
ชุนออกไปโดยไม่รู้เลยว่าเขาหยิบผิดแผ่น สิ่งที่พ่อเขาต้องการคือให้ลูกลองเล่นเกมส์ที่พ่อเขาสร่างมา 2เดือนกว่าแล้วเฉยๆ โดยแผ่นที่พ่อจะให้เขาคือแผ่นเกมส์ที่สอดอยู่ด้านล่างนี่ แผ่นเกมส์'The Lost Zero Online ' ปกติแผ่นนี้ ไม่ใช่แผ่นที่เขาหยิบไป แผ่นที่เขาหยิบไปมีทั้งตัวเกมส์รวมถึง.....
......ตัวละครพิเศษที่พวกเขาลองคิดค้นขึ้นมา โดยไม่มีใครใช้มาก่อน
การเข้าเกมส์ครั้งนี้ จะนำไปสู่การผจญภัย และการเดินทางอุปสรรคมากมายทั้งสงคราม ทั้งปริศนาของเกมส์ที่เขาต้องค้นหาและเขาจะเพลิดเพลินสนุกไปกับมันอย่างไม่มีวันลืมเลือนเลย...รวมทั้งความรักที่แท้จริงของเขาด้วย
ความคิดเห็น