ลองโค้ด และเก็บโค้ดธีมที่ทำ

ลำดับตอนที่ #4 : อัพแล้ว Romantic Flower

Romantic Flower

บรืนนนนนนนน
รถโดยสารวิ่งไปบนถนนที่ทอดยาว ภายในผู้คนต่างดูเร่งรีบ ไม่สนใจซึ่งกันและกัน
บนเบาะหนึ่งของรถโดยสาร ดูเหมือนจะมีเพียงคนเดียวที่ดูสบายๆ ไม่เร่งรีบมากนัก
เด็กสาวผมสีชมพูในชุดเดรสสีขาว เธอกำลังฟังเพลงพร้อมกับร้องคลอเบาๆไปตามเพลง
ในมือของเธอกำลังควงดินสอไม้เล่นอย่างสบายๆ ท่ามกลางความวุ่นวายบนรถ
และในจังหวะที่รถเบรกกระทันหันนั้น ดินสอที่อยู่ในมือของเธอก็กระเด็นไปตามทางเดินบนรถ
กลิ้งไปเรื่อยๆ เธอไล่สายตาตามไปเรื่อยๆ ดินสอกลิ้งไปแตะที่รองเท้าของเด็กผู้ชายคนหนึ่ง
เขาจึงมองลงมา และเมื่อรถออกตัว ดินสอก็กลิ้งกลับไปเรื่อยๆทางเดิมที่มันมา
เขาและเธอไล่สายตาตามดินสอแท่งนั้นมาจนสบตากัน เพียงครู่เดียว ทั้งสองก็ละสายตาด้วยความเขิน
เมื่อดินสอกลิ้งกลับมาที่เธอ เธอเอื้อมมือไปเก็บมันไว้ด้วยหัวใจพองโต

ฮารุโนะ ซากุระ นั่นคือชื่อของเธอ ทันทีที่ถึงจุดหมาย เธอก้าวลงจากรถมายืนที่ด้านล่าง
แต่แล้วเธอก็รู้สึกว่ามีคนยืนอยู่ข้างๆเธอ เธอจึงหันไปมอง เขาคือ อุจิฮะ ซาสึเกะ
เด็กผู้ชายรุ่นเดียวกับเธอที่สบตากันบนรถโดยสาร เธอไม่อยากจะยอมรับกับตัวเอง
ว่าเธอคงตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกพบเข้าให้แล้ว

"ไง" ซาสึเกะทักเธอ เมื่อเห็นว่าเธอมองหน้าเขาเงียบๆเป็นเวลานานโดยไม่พูดอะไร
"อะ เอ่อ ไง" ซากุระพูดพร้อมกับยิ้มน้อยๆ นั่นทำให้หัวใจของซาสึเกะเต้นแรง
"เธอมาทำอะไรหรอ" ซาสึเกะถาม เพราะสถานที่ด้านหน้าพวกเขา
เป็นสถานที่วัยรุ่นไม่ค่อยจะมานักในวันหยุด นั่นก็คือ สวนสาธารณะ
"ฉันมาเดินเล่นน่ะ ที่นี่อากาศดีมากเลยนะ" ซากุระพูดพร้อมกับยิ้มหวาน ทำเอาซาสึเกะหน้าแดง
"หรอ คือ ฉะ ฉันไม่เคยมาน่ะ เธอช่วยพาฉันเที่ยวได้ไหม"
"ได้สิ มานี่สิ" ซากุระตอบแล้วเดินนำไปด้านหน้า

ท่ามกลางดอกไม้ที่พร้อมใจกันส่งกลิ่นหอมไปตามทางเดิน
ผมของซากุระพริ้วไหวไปตามลม กลิ่นดอกไม้นานาชนิดอบอวลไปทั่ว
ภาพที่ซากุระหันมายิ้มให้ซาสึเกะนั้น ช่างเป็นภาพที่สวยงามมากจนทำให้ซาสึเกะยืนเหม่อ
ในที่สุดซากุระก็ต้องเดินมากเรียกอีกครั้ง

"นี่ ไปกันเถอะ" เสียงเรียกของซากุระทำให้ซาสึเกะตื่นจากภวังค์ เขารีบเดินตามซากุระไป
"เธอ ชื่ออะไรหรอ" ซาสึเกะถามซากุระ ในขณะที่เดินไปตามทางในสวนสาธาณะ
"ฉันชื่อฮารุโนะ ซากุระจ่ะ" ซากุระตอบพร้อมกับยิ้มใส่ซาสึเกะ
"ฉันอุจิฮะ ซาสึเกะ" ซากุระพยักหน้าเบาๆ เพื่อบอกว่ารู้แล้ว

ท่ามกลางดอกไม้และต้นไม้
เด็กผู้หญิงผมสีชมพูในชุดเดรสสีขาวกำลังเดินอยู่กับเด็กผู้ชายหน้าคนหนึ่ง
เขาทั้งสองคนดูมีความสุข และราวกลับว่าดอกไม้จะรับรู้ถึงความสุขของพวกเขา
เพราะระหว่างทางที่พวกเขาเดินผ่านไป
ดอกไม้พร้อมใจกันโปรยกลีบล่องลอยไปทั่ว

เวลาผ่านไปจนถึงเวลาเย็นพวกเขาต่างก็ได้รู้จักกันและกันมากขึ้น
ก่อนจากกัน คำพูดเดียวที่ทั้งสองเอ่ยคือ

"เจอกันวันพรุ่งนี้นะ"

เมื่อมีวันพรุ่งนี้ ย่อมมีพรุ่งนี้ต่อๆไปอีก
ท่ามกลางบรรญากาศอันสวยงามเช่นนี้
ความรักของพวกเขาได้ถูกถักทอขึ้นแล้ว