ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : เซิ้งโปงลาง
โปลา เิมเป็นื่ออโปที่แวนอยู่ที่ออวัว่า โปทำ้วยไม้หรือโลหะ ที่เรียว่าโปเพราะส่วนล่าปาอมันโหรือพอออ ในสมัยโบราาวอีสานเวลาเินทาไป้าายยั่าแน โยใ้บรรทุสิน้าบนหลัวัว ยเว้นวัว่าเพราะเป็นวัวที่ใ้นำหน้าบวนผูโปลาไว้รลาส่วนบนอ่า เวลาเินะเอีย้ายทีวาทีสลับันไป ทำให้เิเสียั ึ่เป็นสัาบอให้ทราบว่าหัวหน้าบวนอยู่ที่ใ และำลัมุ่หน้าไปทาไหนเพื่อป้อันมิให้หลทา
ส่วนระนาโปลาที่ใ้เป็นนรีปัุบันนี้ พบมาที่ัหวัาฬสินธุ์ เรียว่า "อลอ" หรือ "เาะลอ" ัเพลล้อสำหรับเ็ว่า "หัวโป ระโหลแวนอ ีอลอัไปหม่อๆ" ื่อ "อลอ" ไม่่อยไพเราะึมีนั้ื่อใหม่ว่า "โปลา" และนิยมเรียันมานถึปัุบัน ไม้ที่นำมาทำเป็นโปลาที่นิยมันไ้แ่ ไม้มะหา และไม้หมาเหลื่อม
ารเล่นทำนอนรีอโปลาะใ้ลายเียวันับ แน และพิ ลายที่นิยมนำมาัท่าประอบารฟ้อน เ่น ลายลมพัพร้าว ลาย้าึ้นภู ลายแม่ฮ้าล่อมลู ลายนไบิน้ามทุ่ ลายแมภู่อมอ ลายาเ้น้อน เป็น้น
เรื่อแ่าย ใ้ผู้แสหิล้วนสวมเสื้อแนระบอสีพื้น นุ่ผ้ามัหมี่ใ้ผ้าสไบเียไหล่ ผูโบว์รเอว ผมเล้ามวยทัอไม้
เรื่อนรี ใ้นรีพื้นเมืออีสาน ลายโปลาหรือลายอื่นๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น