++กระต่ายน้อยตกหลุมรัก++

ลำดับตอนที่ #5 : [ตอนที่3] แฟน!?!

หลังจากผ่านคืนวันเกิดอันน่าอายมาTT(ถูกจับได้ว่าปิดประตูลิฟท์หนีนี่น่าอายไม๊ล่ะUU)… วันนี้ฉันก็แก่ขึ้นอีกหนึ่งปีอย่างเป็นทางการแล้ววววUU~

วันนี้ฉันก็ออกจากบ้านแต่เช้าไปที่สวนสาธารณะ~! แต่ทุกคนนน!!! อย่าเพิ่งคิดว่าฉันว่างน้า พอตอนบ่ายฉันก็ต้องเข้าประชุมเกี่ยวกับอัลบั้มใหม่ของ2ne1 แล้วหลังจากวันนี้ก็คงไม่ว่างอีกยาวTT เพราะฉะนั้น ฉันก็เลยต้องใช้เวลาว่างครั้งสุดท้าย(ของช่วงนี้)อย่างคุ้มค่ามากที่สุด!!! ด้วยการ……… เดินเล่น= = โอเคมันอาจจะดูไร้สาระแล้วก็เปลืองเวลาอันมีค่าของฉันไปหน่อย แต่ก็นานมากกกกกกแล้วที่ฉันไม่ได้ใช้เวลาไปกับการทำอะไรที่ไม่มีประโยชน์เท่าไหร่ ตอนนี้ฉันเลยมานั่งเล่นในสวนสาธารณะแถวบ้าน~ ที่นี่นับเป็นที่ที่สงบมากที่นึงเลยล่ะ วันนี้ฉันสัญญากับตัวเองแล้วว่าฉันจะไม่ใส่หูฟังเพราะอยากจะลองฟังเสียงธรรมชาติรอบๆตัวดูบ้าง เสียงนกร้องเอย ลมพัดเอยยย เพิ่งรู้นะว่ามันทำให้เราผ่อนคลายได้มากขนาดนี้>< สบายใจจังเลยน้า><~

เอาล่ะ ในเมื่ออากาศดีๆอย่างนี้ ฉันก็ควรจะมาคิดเรื่องของจียงได้แล้วล่ะ>< คิดว่าฉันควรจะชอบเค้าไปอย่างไม่มีความหวังอย่างนี้หรือว่าจะกลับไปเป็นพี่สาวแสนดีเหมือนเดิมดีน้า._. เพราะฉันรู้สึกว่าฉันเริ่มชอบเค้าขึ้นเรื่อยๆแล้วสิ โดยเฉพาะเมื่อคืน…อ้ากกกกกก เขินนน>,< แต่ยังไงซะ ตอนนี้ฉันก็เริ่มรู้สึกว่าฉันควรจะหยุดความรู้สึกนี้ไว้แค่นี้พอแล้ว เพราะถ้าฉันตัดใจตอนนี้ ก็คงเป็นทางที่ดีที่สุดของทั้งฉันแล้วก็เค้าละล่ะ-.- ยังไงซะความรู้สึกของฉันก็ยังไม่ถลำลึกมากเกินกว่าจะตัดใจ ฉันก็ควรจะหยุดไว้แค่นี้

ก่อนที่ความรู้สึกนี้จะย้อนกลับมาทำร้ายฉัน!!!

ณ ห้องซ้อม2ne1

หลังจากที่เราได้ประชุมกันแล้ว เราก็กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อฝึกท่าเต้นใหม่อยู่>< ถ้าเป็นเรื่องจียง ตอนนี้ฉันเลิกคิดมากแล้วล่ะ เพราะฉันลองนั่งทบทวนความรู้สึกข้องฉันดูแล้ว มันก็ไม่ใช่การชอบอะไรมากมายอะไรขนาดนั้น ก็คล้ายๆกับการปลื้มดาราน่ะแหละ>< แปปเดียวก็ลืมแล้วล่ะ สบายมาก ตอนนี้ฉันควรโฟกัสมาเรื่องของวงมากกว่าเนอะ><!

++หกเดือนผ่านไป++

“พวกพี่นี่สุดยอดเลยน้า เตรียมตัวคัมแบ๊คใช้เวลาแค่หกเดือนเอง” จียงพูด ใช่แล้วล่ะ นี่คืองานเลี้ยงฉลองการคัมแบ๊คของพวกเราเองแหละ><

“มันก็แน่อยู่แล้วล่ะนะ เห็นพวกพี่ซ้อมแล้วเหนื่อยแทน-.-“ ก็นะ แพนด้ามันพูดถูก จู่ๆพวกเราก็บ้าซ้อมกันขึ้นมา ไม่รู้สิ คงเพราะชอบเพลงอันนี้เลยซ้อมทั้งวันทั้งคืนยังกับว่าจะแข่งความใหญ่ของถุงใต้ตากับเจ้าซึงริแน่ะ-0-‘

“แน่นอนนนนนน พวกฉันเจ๋งใช่ไม๊ล่ะ แต่ถึงพวกฉันจะเจ๋งแค่ไหนก็อย่าเผลอหลงรักพี่สาวของนายเชียวล่ะ ” ยัยบอมพูด-0-

“ก็ไม่แน่น้าพี่สาววววว*0*” เจ้ามักเน่พูดพร้อมกับเหล่ตามองท็อปที่กำลังเมาได้ที่ โอเค เมามากเลยล่ะ=.=’ เห้ยยยย หรือท็อปจะแอบชอบใครในวงเราหว่าO[]o โหวววววว ข่าวใหญ่ๆ ใครน้อออออ อยากรู้><

“ท็อป~ เป็นเด็กเป็นเล็กริอาจมีความรักหรอจ้ะ” เหมือนยัยบอมจะเมาๆละล่ะ-.- แต่ถึงจะเมาก็แอบรู้ใจนะว่าฉันจะถามอะไร >< เหมือนฉันจะแอบเห็นจียงสะกิดซึงรินะ*-* มันมีพิรุธสุดๆเลยแหละ

“ป่าวๆๆๆๆไม่ใช่นะพี่” ซึงรีรีบแก้ตัวแทนใหญ่เลย ตะกุกตะกักสุดๆ

“ท็อปปปปปปปปปปปปปป~~~ นายชอบใครหยอออออ” ยัยบอมชักจะหนักละ จู่ๆก็เลื้อยไปหาท็อปเฉยเลย ฮาดีนะ555555

“ผมไม่บอกพี่หรอกกก><” ท็อปเองก็เมามากเหมือนกันนะ-.-‘

“บอกหน่อยน้า สัญญาไม่บอกใคร ฉันเก็บความลับเก่งน้า” โอเค ยัยบอม แกไม่บอกใครเลย เชื่อนะ แต่เผื่อจะไม่รู้คือทั้งโต๊ะเค้าเงียบรอฟังคำตอบของนายอยู่นะท็อปเอ้ยย==

“จริงหยอออออ งั้นผมจะใบ้ให้นิดนึงงงง><” *0* ลุ้นนนนน><

“เย้ ใบ้มาเลยยยยยยยย><” =.=

“คนนั้นอ่ะ ชอบกินข้าวโพดมากเลยแหละ><” O[]O เฮ้ยยยยย มีอยู่คนเดียวนะที่ชอบกินอ่ะ!!! อย่าบอกนะว่า?!?!

“หรอออออ งั้นนายก็ชอบฉันอ่ะเด่*0*??” เห้ยยยยยยยยยยยยยยยย!!!

“อ่า พี่รู้ได้ไงเนี่ยยยยย>,.< ผมยังไม่ได้บอกเลยน้า” -0- กล้าพูดนะยะเจ้าท็อป บอกซะขนาดนั้น-*-

“งั้นฉันก็มีความลับจะบอกนายเหมือนกันแหละ~” ยัยบอมเอ้ยยย เมาขนาดนั้น-0-

“ฉันก็ชอบนายเหมือนกันแหละ คิคิ>///<” O[]O?!!!!!! อ้ากกกกกกกกกกก จิงดิ*0*!? แต่ยัยบอมมมม ทำไมแกไม่เคยบอกฉันเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยTOT ใจร้ายอ้ะ

“งั้นเรามาคบกันเหอะ*0*” เออ ง่ายดีนะ พูดยังกะยัยบอมจะยอม เพื่อนสาวฉันไม่ยอมเป็นแฟนกับใครง่ายๆหรอกน่าแหมมมม

“ก็ได้>///<” = = โอเค ยัยบอม พอแกเมาเนี่ย….ตัวตนของแกมันเปลี่ยนไปเยอะนะYY

++วันรุ่งขึ้น++

วันนี้เป็นวันที่ฉันรู้สึกเหมือนกับว่าฉันไม่เคยรู้จักบอมมาก่อนเลยล่ะ ตั้งแต่ฉันคบกับเธอมาอ่ะนะ ไม่เคยจะเห็นแกอายเลยนะยัยบอม แถมยังโหดตลอดเวลาอีกTT  แล้วนี่มันอาร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย?!?! ทำไมถึงได้เขินทุกสองวิอย่างงี้YY แถมไม่เห็นดุไรท็อปเลยอ่ะ เป็นฉันโดนบ่นไปนานนนนนนละ._.

เอาเหอะ ความรักทำให้เราเปลี่ยนไป ตอนนี้ฉันยังไม่ได้คิดบัญชีกับบอมเลยย-^- บังอาจมีความลับบบ!!! เชอะชิชะ เอาเถอะ ให้ยัยบอมมีความสุขกับความรักอันหวานชื่นไปเล้ยยย ฉันจะไม่กวนก็ได้TT

“พี่ดาร่า!!!” จียง?? ให้ตายเหอะ หกเดือนที่ผ่านมามันก็ไม่พอสำหรับการตัดใจหรอกนะTT ทำไมต้องให้เจอกันด้วยอ้ะ ใจร้ายที่สุดดดYY

“โย่ววววว^^;;” เหมือนยิ้มฉันมันแห้งๆแฮะ._.

“เห้ยยย ทำไมพี่หน้าตาเศร้างี้อ่ะ” เอิ่มม ชัดขนาดนั้นYY?

“ป่าวๆ” คงเพราะเห็นสองคนนั้นแล้วอิจฉาTT

“บ้า ใครทำไรพี่เนี่ย???” แหมม มันก็ไม่ได้อะไรขนาดนั้นอ่ะนะจียงงง

“แหะๆ ไม่มีไรหรอกๆ ว่าแต่นายเรียกพี่ทำไมอ่ะ???”

“อ๋อออ คือประธานฝากผมมาบอกว่าพี่มีแฟนได้แล้วนะ” ฮะ??? อ้ากกกก รักท่านประธานนนน><

“ให้เดานะ เพราะเจ้าท็อปไปพูดใช่มะ?”เหมือนเมื่อนเช้าฉันเห็นท็อปกะบอมเดินไปแถวๆห้องประธานน่ะ

“ใช่แล้วววว พี่เลยได้ประโยชน์ด้วยเลย555555” เออเนอะ ขอก็ไม่ต้องขอ จู่ๆก็มีแฟนได้เลย>< ดวงดีชะมัด

“เฮ้ออออ~” แต่ก็นะยังไงซะ -0- ฉันก็ยังหาแฟนไม่ได้อยู่ดีอ้ะTOT

“อ่าว ไม่ดีใจหรอพี่???” ฉันถอนหายใจดังไปใช่ไหม-0-?

“เอ่อ ก็ดีใจอ่ะ แต่ฉันยังหาแฟนไม่ได้เลยTT” ฉันพูด

“55555 แหมพี่ก็ เป็นถึงซานดาร่าเชียวน้า” เชอะ มันก็แค่หน้ากากที่ฉันต้องปั้นขึ้นมาเท่านั้นแหละ ซานดาร่าปาร์ค แห่ง2ne1…จะมีซักกี่คนเชียวที่รู้จักและรักฉันจริงๆน่ะ

“อืมม งั้นไม่มีไรแล้วฉันไปนะ” อ้า เดี๋ยวน้ำตาต้องไหลออกมาแน่เลยยยย

“อ่า บ้ายบายยย” เขาพูดกับฉันด้วยรอยยิ้ม…

“อืม”

“…”

“…….”

“พี่มาเป็นแฟนกับผมไม๊ฮะ?!?!?!?!”

ขอโทดดดดดดดดด

หายไปเป็นอาทิตย์เลยยยTOT

ขอโทดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

มันมึนอ่ะ เขียนไม่ออก._.

ได้นิดเดียวเองTOT ตอนหน้าจะจัดเต็มให้น้า

รักทุกคนนนนนนนนนนนนนนนนนน<3

***คือว่า   จริงๆแล้วลงตั้งนานแล้ว แต่มันไม่ขึ้นTOT เพิ่งเห็น ขอโทดอีกทีTT***