ตอนที่ 87 : Error : 0x00000082 เทศกาลแห่งความชั่วร้าย
ERROR Online : Overkill
“อีก 5 นาทีการจับสลากจับคู่ทีมที่เข้าแข่งขันในกิจกรรมรอบที่ 2 จะเริ่มขึ้น ขอให้ทุกทีมที่เข้ารอบส่งตัวแทนของผู้เล่นมาที่หน้าทางเข้า ‘หมู่บ้านในหุบเขาไร้จันทร์’ ด้วยค่ะ”
เสียงประกาศจากระบบเปลี่ยนมาเป็นเสียงพูดของโฆษกหญิงที่ดังขึ้นอยู่ไกลๆ ร่างในชุดสูทขุนนางเก่าก้าวเท้าบนทางเดินหินภายในเมืองพลางเหลือบสายตามองไปรอบๆ
บ้านเรือนที่อยู่อาศัยส่วนใหญ่มีลักษณะเป็นบ้านสองชั้นหล่อปูนปลาสเตอร์ที่มีทรงเป็นรูปตัว U ห้อมล้อมลานว่างที่อยู่ตรงกลาง ขณะที่ร้านค้าตามทางส่วนใหญ่ก็จะมีรูปแบบเป็นเพิงสินค้าที่แตกต่างกันออกไปตามรูปแบบสินค้าที่วางขาย เช่นเพิงสินค้าขายผ้าที่ตกแต่งร้านค้าของตัวเองด้วยผ้าสีสันสวยงามนานาชนิด ขณะที่เพิงขายสินค้าประเภทยาฟื้นพลังก็ปรากฏขวดยานานาชนิดวางอัดแน่นอยู่บนเพิงอย่างเป็นระเบียบ
ครืน...
เสียงคำรามที่จู่ๆ ก็ดังขึ้นมาจากเบื้องบนเรียกใบหน้าของร่างภายใต้หน้ากากยิ้มให้แหงนขึ้นไปมอง
ก้อนเมฆที่เข้ามาปกคลุมเริ่มขยายจำนวน สีดำคล้ำของมันบนท้องฟ้าบ่งบอกกับเขาว่าอีกไม่นานหยาดฝนน่าจะเทลงมาที่หมู่บ้านในหุบเขาไร้จันทร์แห่งนี้
“ย้ำอีกครั้ง อีก 5 นาทีการจับสลากจับคู่ทีมที่เข้าแข่งขันในกิจกรรมรอบที่ 2 จะเริ่มขึ้น ขอให้ทุกทีมส่งตัวแทนของผู้เล่นมาที่หน้าทางเข้าหมู่บ้านในหุบเขาไร้จันทร์ด้วยค่ะ”
คือเสียงที่ดังขึ้นอีกรอบ พร้อมกับหยดน้ำที่ร่วงจากฟากฟ้าลงมาปะทะกับหน้ากากยิ้มที่อยู่บนใบหน้า
ร่างในชุดสูทเก่าของนาคาหยุดนิ่ง ยืนแหงนหน้าขึ้นมองบนท้องฟ้าอยู่สักพัก
ก่อนที่เขาจะพึมพำกับตัวเองว่า
“ฝนตก...อีกแล้ว”
‘ใครจะเป็นตัวแทนกลุ่ม’
คือประเด็นใหญ่ที่เหล่าบรรดาผู้เล่นจำนวนร่วม 500 คนที่ยืนกันอยู่ในแถบบริเวณหน้าหมู่บ้านในหุบเขาไร้จันทร์พากันปรึกษากับพรรคพวกภายในทีมของตัวเอง เนื่องมาจากระบบการรับสมัครที่ไม่ได้ให้มีการระบุชื่อผู้นำของแต่ละทีม เรื่องดังกล่าวจึงเป็นสิ่งที่หลายๆ ทีมยังไม่ได้ตกลงกัน
แถมเมื่อลองมองไปรอบข้างตัวเองแล้ว หลายๆ คนก็ต้องกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เมื่อผู้เล่นที่อยู่รอบตัวของตน แต่ละคนนั้นต่างก็เป็นผู้เล่นที่มีชื่อเสียงภายในเกม
อย่างเช่น คาลัม นักเชิดหุ่นผู้ทรยศ [Kalum, The Treacherous Pupeteer] จากทีมหุ่นเชิด [The Puppet] เจ้าของคดี ‘สังหารพรรคพวกในกิลด์พร้อมกับใช้ทักษะประจำตัวแปรสภาพให้กลายเป็นหุ่นเชิดทั้งหมด’ ชายหนุ่มผมสั้นสีฟ้าซีดกับนัยน์ตาสีเดียวกันที่กำลังนั่งอยู่กับเพื่อนในกลุ่มอีก 3 คนที่ดู...หน้าตาเลื่อนลอยแบบแปลกๆ
รวมไปถึง รัคเล็ท77 จากทีม เทศกาลแห่งความชั่วร้าย [The Carnival of Evil / Evil Carnival] อดีตแรงค์กิ้งยูสเซอร์ลำดับที่ 9 ในยุคแรก ยูสเซอร์ผู้ที่ได้รับฉายาว่า มือหอกแห่งความสิ้นหวัง [Racklet77, The Spearman of Despair] เด็กผู้ชายร่างเล็กเจ้าของเรือนผมสั้นสีขาวและผ้าปิดตาข้างเดียวสีดำที่ยืนปักหอกทมิฬยาวกว่าสองเมตรของตนอยู่กับพื้น พร้อมกับยืนหัวเราะร่าราวกับคนบ้าอยู่คนเดียว
หรือแม้กระทั่ง ซีเนีย มิโกะสาวแห่งเทือกเขาคาซารัส [Zenia, The Shrine Maiden of Kazarus] จากทีม คาซารัส [Kazarus] จอมเวทย์สายสร้างสรรค์ / ทำลายล้างอยู่ในชุดสีขาวบริสุทธิ์กับกระโปรงสีแดงสดของมิโกะที่กำลังนั่งคุกเข่าตัวงอจุ้มปุ้กอยู่ที่ข้างๆต้นไม้ริมทางพร้อมกับขยับปากพึมพำอะไรบางอย่างอยู่เงียบๆ คนเดียว
รวมไปถึงตัวอันตรายอย่างเช่น จิลล์ จากทีม โปรโตชิเทล’ [Potroshitel’] ยูสเซอร์หน้าใหม่ที่ไม่มีใครรู้จักข้อมูล เด็กผู้หญิงหน้านิ่งที่ในขณะนี้ได้กลายเป็นยูสเซอร์ที่ถูกจับตามากที่สุดในเซิร์ฟเวอร์เอเชียไปแล้ว จากจำนวนยูสเซอร์ที่เธอได้สังหารไปถึง 1,984 คนในรอบแรก
และก็ต้องไม่ลืมทีมของแรงค์กิ้งยูสเซอร์ปัจจุบัน ‘นักดูดาว’ [Stargazer] ที่นำทีมด้วยสองผู้เล่นที่ทรงพลังอย่าง วรุณ ‘อัจฉริยะผู้เห็นแก่ตัว’ [Varuna, The Egoistic Genius] แรงค์กิ้งอันดับสามคนปัจจุบันที่จับทีมกับรองหัวหน้ากิลด์ของตน เร็คท์ ปีศาจคลั่งแห่งถนนหมายเลขเจ็ด [Rekt, The Maniac of Seventh Street] ที่ถือเป็นเต็งหนึ่งที่น่าจับตามองมากที่สุด
ขณะที่อีกทีมที่น่าจับตามองไม่แพ้กันก็คือ Deformity [ดิฟอร์มิตี้] ทีมของสอง ‘อดีต’ แรงค์กิ้งยูสเซอร์ชุดปัจจุบัน สองยูสเซอร์ที่ผู้เล่นต่างก็แอบพากันกล่าวอย่างลับๆ ว่าเป็นสองคนที่ไม่น่าร่วมทีมมากที่สุดอย่างโลงศพสีดำ [ฺBlack Mamba] และแม่มดวิปลาส [The Wicked Witch] ที่ดันมาอยู่ทีมเดียวกันซะอย่างนั้นส่งผลให้ทีมดังกล่าวกลายเป็นทีมที่ไม่มีใครอยากจะเผชิญหน้ามากที่สุดไปโดยปริยาย
เพียงแต่...รายชื่อผู้เล่นภายในทีมยังไม่จบแค่นั้นเพราะยูสเซอร์ผู้ซึ่งเคยถล่มอดีตกิลด์อันดับหนึ่งแบบวันเดอร์แลนด์อย่างเจ้าหญิงแห่งหนาม [Princess of Thorns] ก็ยังอยู่ในทีมดังกล่าว
รวมไปถึงยูสเซอร์เจ้าของหน้ากากยิ้ม สมาชิกในทีมคนสุดท้ายที่มีข้อมูลน้อยพอๆ กันกับจิลล์จากทีม Potroshitel’
ไม่มีข้อมูลใดๆ นอกจากเรื่องที่ว่าผู้เล่นคนดังกล่าว…เป็นยูสเซอร์ที่ครอบครองปืนที่มีเพียงแค่สิบสามกระบอกในเซิร์ฟเวอร์ไว้คนเดียวถึงสองกระบอก
“ขาดนาคาไปอีก 1 คนสินะ”
คือคำพูดที่ดังออกมาจากปากของนักฆ่าชุดดำเจ้าของนัยน์ตาสีเทา ก่อนที่คุโระจะลองหันไปมองซ้ายมองขวารอบข้างเพื่อมองหาสมาชิกกลุ่มคนสุดท้ายของตัวเองซึ่งก็ทำเอาผู้เล่นหลายๆ คนที่อยู่ใกล้ๆ กันถึงกับสะดุ้งเล็กน้อย
“ว่าแต่ทำไมเธอไม่ติดต่อกับหมอนั่นไว้ก่อนนะ องค์หญิง”
คุโระว่า พลางหันไปยังอลิซ เด็กสาวเจ้าของเขาปีศาจข้างเดียวที่เธอเองก็หันมาสบตากับนักฆ่าชุดดำคนนี้ เพียงแต่สิ่งที่ดูแปลกไปจากเดิมคือใบหน้าสับสนของเธอที่เกิดขึ้นอยู่สักพัก ก่อนที่อลิซจะถามกลับมาว่า
“นาย...พูดว่าอะไรนะ คุโร ฮิทสึกิ”
“ฉันถามว่าทำไมเธอถึงไม่ติดต่อกับหมอนั่นไว้ก่อนน่ะ องค์หญิง” คุโระพูดพร้อมกับหรี่ตาลงช้าๆ
อย่างที่คิด มีอะไรแปลกไปกับตัวเธอจริงๆ ตั้งแต่ตอนแรกที่เจอกัน นักฆ่าชุดดำคนนี้ก็รู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายมีการตอบสนองที่ดูช้าลงไปอย่างเห็นได้ชัด….หรือถ้าจะให้เจาะจงแล้วละก็ ปฏิกิริยาที่ชัดเจนที่สุดของเธอที่คุโระสังเกตมาตลอดก็คือ
‘การตอบสนองต่อคำพูด’ ของเจ้าหญิงที่ดูเปลี่ยนแปลงไป ราวกับว่าทุกครั้งที่เธอจะตอบอะไร เจ้าหญิงแห่งหนามคนนี้จะต้องใช้นัยน์ตาสีแดงของเธอมาจับจ้องที่ใบหน้าของคุโระก่อนตลอด
ราวกับว่า…
“อีก 3 นาทีการจับสลากจะเริ่มแล้วนะคะ รุ่นพี่ ถ้ามีเวลาเหลือ ก็เอาเวลามาเตรียมตัวดีกว่า”
คือเสียงที่ดังขึ้นมาจากรุ่นน้องของคุโระ ลิลลี่ แม่มดวิปลาสในชุดประโปรงยาวสีดำที่เดินมาขวางก่อนที่จะได้พูดอะไรต่อ
“โอเค โอเค” นักฆ่าชุดดำพูดพลางยกมือทั้งสองข้างขึ้นแทนอากัปกิริยาที่บ่งบอกว่าตนเองจะไม่ซักถามอะไรต่อ ก่อนที่จะเหลือบสายตาไปมองยังผ้าพันแผลที่พันอยู่รอบมือข้างซ้ายของลิลลี่ตลอดนับตั้งแต่ที่เจอกับรุ่นน้องคนนี้หลังจากรอบแรกจบ
อย่างที่คิด...มันต้องมีอะไรเกิดขึ้นจริงๆ
“ฮายยย~ คุโระจัง เธอก็เข้าร่วมกิจกรรมนี้จริงๆ ด้วยสินะ แหม...ตรงตามที่เดธคุงบอกไว้เลยนะ”
และก็ภายในช่วงเวลาที่คุโระกำลังคิดอะไรในหัวอยู่นั้นเอง เสียงคุ้นเคยของหญิงสาวคนหนึ่งก็ดังขึ้น พร้อมกับร่างของใครบางคนที่ตรงเข้ามายกมือคว้าเข้ากับไหล่ของนักฆ่าชุดดำ ก่อนที่จะกระซิบที่ข้างหูของคุโระว่า
“ครั้งนี้ นายหนีฉันไม่ได้แล้วนะ...คุโระ”
เสียงพูด...ที่ทำเอาคุโร ฮิทสึกิถึงกับสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนที่จะเหลือบไปมองยังชายผิวซีดที่กำลังยืนกอดไหล่อยู่ข้างๆ ร่างในชุดผ้าพริ้วไหวสีน้ำตาลสไตล์นักเดินทางของพวกเติร์ก
เดธแอดเดอร์ สมาชิกร่วมกิลด์อสรพิษผู้ที่คุโระเพิ่งจะเผชิญหน้าไปเมื่อกิจกรรมรอบที่แล้ว
“หนี? พูดแปลกๆ นะนายน่ะ” คุโระว่า หัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนที่จะใช้ยกมือขึ้นปัดไหล่ของนักฆ่าร่วมกิลด์ของตนเองออก
“ของแบบนั้นน่ะเขาเรียกการใช้สถานที่รอบข้างให้เป็นประโยชน์ นายผิดเองที่คาดหวังว่าฉันจะยืนสู้กับนายบนพื้นทรายที่นายได้เปรียบแบบนั้น เดธแอดเดอร์”
พูดจบคุโระก็หันหน้าไปสบตากับสมาชิกในทีมอีกฝั่งที่เหลือซึ่งกำลังเดินตรงมา
เหล่าเพื่อนร่วมกิลด์ที่คุโระรู้จักหน้าค่าตาของแต่ละคนดี
“พี่เบล...อยู่ทีมเดียวกันกับเดธสินะ”
คือสิ่งที่คุโระพูดกับเจ้าของกิ๊บติดผมรูปกระดิ่ง หญิงสาวที่กำลังยืนยิ้มตาหยีให้กับคุโระอยู่ในชุดกระโปรงสั้นของนักเวทย์ที่ทำเอาผู้เล่นชายฉกรรจ์หลายๆ คนได้แต่ลอบกลืนน้ำลายลงคอดังอึก
“ส่วนอีกสองคนก็...แอชกับเบลเชอร์!?”
คำพูดที่คุโระเองก็ได้แต่เบิกตากว้าง นักฆ่ารุ่นน้องทั้งสองคนที่คิดไม่ถึงเลยว่าพวกนั้นจะสามารถลากสองคนนี้มาให้เข้าร่วมการแข่งขันได้
“สวัสดีครับ รุ่นพี่คุโระ”
คือสิ่งที่เแอชตอบกับคุโระ ขณะที่เบลเชอร์ เจ้าของเรือนผมสองสีดำสลับขาว ผู้ที่อายุอยู่ในวัยไล่เลี่ยกันกับแอชก็เพียงแค่ยกมือปิดปากหาวเบาๆ โดยไม่ได้เอ่ยคำพูดอะไรออกมา
“ยังง่วงอยู่ตลอด เวลาเหมือนเดิมเลยนะ เบลเชอร์”
คำตอบมีเพียงแค่การพยักหน้าช้าๆ ก่อนที่คอของเบลเชอร์จะค่อยๆ ตกลงพร้อมกับเสียงหายใจอย่างเป็นจังหวะที่ดังขึ้นเป็นการบ่งบอกได้อย่างชัดเจนว่าเจ้าเด็กหัวขาวสลับดำคนนี้ได้ผล็อยหลับลงไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“อย่าพึ่งหลับสิ เบลเชอร์!” แอชว่า พร้อมกับหันไปเขย่าร่างของเพื่อนนักฆ่าที่ยืนหลับอยู่ในเกมได้อย่างน่ามหัศจรรย์
“ฮะๆ ปล่อยหมอนั่นไปเถอะ” คือคำพูดของคุโระ ก่อนที่นักฆ่าชุดดำจะรู้สึกได้ถึงเรียวแขนของใครบางคนที่ขึ้นมาคว้าไหล่ของตนเอาไว้อีกครั้ง
“นายเมินฉันหรือไง คุโระ แบบนี้ฉันก็เหงาแย่เลยสิ”
“แกเป็นเด็กขาดความอบอุ่นหรือไง เดธ” คุโระพูด พร้อมกับปัดมือของอีกฝ่ายไปอีกรอบ
น่าประหลาดใจที่แอชกับเบลเชอร์ตัดสินใจเข้ามาร่วมกิจกรรมนี้ นักฆ่าชุดดำคิด พลางหันไปมองรุ่นน้องทั้งสอง ก่อนที่จะเหลือบไปยังร่างของเบลเชอร์ที่กำลังยืนสัปหงกอยู่คนเดียว
โดยเฉพาะหมอนั่น...ความสามารถของเจ้ารุ่นน้องจอมสัปหงกคนนี้ไม่ใช่เรื่องตลก
หากพี่เบลคือผู้เล่นที่ขึ้นชื่อในเรื่องภาพลวงตา หากเดธ แอดเดอร์คือยูสเซอร์ที่ขึ้นชื่อในด้านการโจมตีไวราวกับสายฟ้าฟาด
หากโลงศพสีดำ...ถือเป็นอสรพิษที่ขึ้นชื่อในด้านความเร็วแล้วละก็
เบลเชอร์ก็ถือว่ามีจุดเด่นที่เป็นพื้นฐานและยัง ‘อันตราย’ มากที่สุดของนักฆ่าทุกคนในกิลด์
การใช้พิษ...ที่รุนแรงมากที่สุดในบรรดายูสเซอร์ของเซิร์ฟเวอร์เอเชีย
ชำนาญในขนาดที่ว่าแม้แต่คุโระเองก็ไม่อยากที่จะต่อกรด้วย จากความเสี่ยงของพิษร้ายที่สามารถคุกคามชีวิตได้ทุกเมื่อ
“คุโระจังเองก็เถอะ ทีมของเธอเองก็น่าสนใจอยู่พอตัวเลยไม่ใช่หรือไง? ควบเจ้าหญิงแห่งหนามกับแม่มดวิปลาสอยู่ในทีมเดียวกันแบบนั้นน่ะ” เบลพูดพลางเหลือบตาไปมองยังร่างของอลิซกับลิลลี่ที่ยืนอยู่ด้านหลังคุโระ ก่อนที่จะฉีกยิ้มให้ทั้งสองคน
“แหม พี่สาวไม่คิดมาก่อนเลยนะจ๊ะ ว่าเธอจะรู้จักกับคนดังแบบสองคนนี้ด้วย” เบลพูดพร้อมกับขยับเท้าเดินผ่านคุโระมาหยุดอยู่ที่หน้าของอลิซกับลิลลี่ เหลือบไปมองยังเขาปีศาจบนศีรษะด้านขวาอลิซ แล้วจึงพูดออกมาว่า
“ยินดีที่ได้เจอกันอีกครั้งจ้ะ เจ้าหญิงแห่งหนาม”
อลิซไม่ได้เอ่ยคำพูดอะไรออกมา นอกจากแสยะยิ้มเล็กน้อย ขณะที่ลิลลี่ผู้ยืนอยู่ด้านข้างก็เพียงแค่เลิกคิ้วขึ้นช้าๆ แล้วจึงพูดว่า
“เธอ...เองสินะ ที่เป็นผู้ร่ายคำสาปของนักเดินทางแห่งความมืดน่ะ”
เบลที่กำลังก้มตัวมองหน้าอลิซอยู่ชะงัก ก่อนที่เธอจะหันหน้าขึ้นมาสบตากับลิลลี่ด้วยใบหน้าที่กำลังยิ้มตาหยีออกมาอยู่เช่นเดิม
“ใช่แล้วจ้ะ พี่สาวเป็นคนทำเอง”
คือคำพูดที่งูหางกระดิ่งเอ่ยขึ้นกับลิลลี่ ขณะที่แม่มดสาวในชุดกระโปรงยาวสีดำก็เพียงแค่เลื่อนดวงตาสีน้ำทะเลของเธอไปจับอีกฝั่ง เอียงคอไปทางซ้ายเล็กน้อย ก่อนที่จะพูดออกมาว่า
“งูหางกระดิ่งแห่งกิลด์อสรพิษ...ก็ไม่เห็นจะเท่าไหร่นี่นา”
คำพูด...ที่ทำเอาทั้งแอช คุโระและเดธที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ถึงกับสะดุ้ง ก่อนที่จะค่อยๆ หันหน้าช้าๆ มายังตำแหน่งที่เบลยืนอยู่
หญิงสาวเจ้าของฉายา ‘งูหางกระดิ่ง’ ประจำกิลด์อสรพิษยืนชะงักค้าง ไม่มีคำพูดอะไรหลุดออกมาจากปาก เธอเพียงแค่ยืนยิ้มตาหยีสบตากับแม่มดวิปลาสที่ยืนมองตรงมาที่เธอเช่นกัน
ทั้งสองยืนสบตากันไปสักพัก ก่อนที่เสียงหัวเราะเบาๆ จะดังขึ้นพร้อมกับมือของเบลที่ค่อยๆ เลื่อนขึ้นมาจับไหล่ของแม่มดสาว
“ลิลลี่จังนี่ก็...เป็นคนตลกดีนะ”
คือคำพูดสุดท้าย ก่อนที่จะเป็นฝ่ายเดธแอดเดอร์เดินเข้ามาแยกวงพร้อมกับค่อยๆ ดึงร่างของเบลที่ยังคงจับแน่นที่ไหล่ของลิลลี่อยู่ออกมา
“งั้นก็ไว้เจอกันที่การแข่งขัน คุโระ รับรองว่านายหนีฉันอีกไม่ได้แน่”
คือคำพูดสุดท้าย ก่อนที่เดธแอดเดอร์จะใช้มือทั้งสองดึงร่างที่ยังคงยิ้มค้างอยู่ของเบลเพื่อออกไปตั้งสติไกลๆ
“เอ่อ พวกเราขอตัวก่อนละครับ รุ่นพี่คุโระ”
คือคำพูดที่ดังขึ้นมาจากทางฝั่งแอช ก่อนที่หนุ่มน้อยจะหันไปปลุกเบลเชอร์ที่ยังคงยืนหลับอยู่ข้างๆ แล้วจึงพากันเดินลับหายไปในกลุ่มคน
เหตุการณ์ที่ทำเอาคุโระได้แต่ถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนที่จะหันไปยังรุ่นน้องของตนผู้ที่ยังคงยืนเอียงคอมองอีกฝั่งอย่างไม่รู้สึกผิด แล้วจึงพึมพำออกมาเบาๆ ว่า
“อยู่ทีมเดียวกับเด็กมีปัญหานี่มันลำบากจริงๆ ให้ตายสิ”
ซ่า...
เพียงไม่ถึงสิบห้านาทีหลังจากที่การจับสลากเริ่ม หยาดฝนก็เทลงมาท่ามกลางลานสนามหญ้ากว้างหน้าหมู่บ้านในหุบเขาไร้จันทร์...สภาพอากาศที่ถึงแม้จะเลวร้ายขนาดไหน มันก็ยังคงไม่สามารถกลบบรรยากาศการลุ้นของผู้เล่นกว่า 504 คนที่อยู่ในลานกว้างหน้าหมู่บ้านได้
‘ไม่เอาไอ้เด็กเพ้ออดีตอันดับ 9!’
‘มิโกะที่นั่งคุกเข่าอยู่คนเดียวนั่นดูน่ากลัวแปลกๆ ว่ะ’
‘ไม่อยากเจอกับไอ้กลุ่มนักเชิดหุ่นสยองขวัญนั่น!’
‘ลูกช้างขอเถอะ ให้เป็นใครก็ได้ที่ไม่ใช่กลุ่มอันดับ 3 กับกลุ่มของแม่มดวิปลาส!’
คือเสียงระงมของบรรดายูสเซอร์ที่ดังขึ้นพร้อมๆ กับเสียงฟ้าร้องและสายฝนที่ปกคลุมอยู่ทั่วทั้งพื้นที่
ช่วงเวลาแห่งชะตากรรมที่สามารถชี้เป็นชี้ตายกลุ่มของตัวเองในกิจกรรมชิงตำแหน่งแรงค์กิ้งยูสเซอร์รอบที่สอง
การแข่งขันประเภททัวร์นาเมนท์ในรูปแบบทีม [Tournament Team VS]
เนื้อหาที่กำกวมจึงทำให้ยังไม่มีการสรุปแน่ชัดว่าจะเป็นการแข่งขันประเภทต่อสู้ระหว่าง 4 คนในการแข่งขันรอบเดียว หรือเป็นการ ต่อสู้ 4 รอบระหว่างสมาชิกของแต่ละทีม
การแข่งขันทัวร์นาเมนท์บ่งบอกว่าผู้เข้าแข่งขันนั้นจะถูกแบ่งไปตามสาย ซึ่งถ้าหากลองมองดูจากกระดานที่ถูกวางนับตั้งแต่เริ่มจับสลากดูแล้วละก็ จะพบว่า
มันถูกแบ่งไว้ทั้งหมด 7 สายด้วยกัน...
ตัวเลขโรมันถูกเขียนเป็นชื่อสายมีทั้งหมด 7 ตัว จาก I ไปจนถึง VII กับผู้จับสลากที่แต่ละคนจะถูกให้กดปุ่มสุ่มจากหน้าต่างสีฟ้าเพื่อทำการสุ่ม ก่อนที่ไอเท็มรูปกระดาษที่ถูกเขียนตัวเลขจาก ‘I’ จนถึง ‘VII’ จะเด้งออกมา
ผลการจับสลากจะถูกติดประกาศขึ้นบนกระดานหน้าหมู่บ้านและหน้าต่างกิจกรรมที่ผู้เล่นสามารถเปิดออกมาได้จากทุกที่ ดังนั้นหมายความว่าไม่จำเป็นที่ผู้เล่นทุกคนจะต้องเดินมาที่ลานกว้างแห่งนี้แต่อย่างใด
เพียงแต่...แน่นอนว่าหลายๆ คนต่างก็ไม่อยากพลาดการจับสลากตัดสินชะตากรรมของกลุ่มตัวเอง จำนวนของผู้เล่นที่มายืนรอกันอยู่ที่หน้าลานกว้างนี่จึงมีแต่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
“ทีมนักดูดาว [Stargazer] อยู่สายที่ 1...”
คือสิ่งที่เจ้าของหน้ากากยิ้มพึมพำกับตัวเองเบาๆ ในตอนที่เขาเดินมาถึงลานกว้างหน้าหมู่บ้านท่ามกลางสายฝนที่ยังคงกระหน่ำลงมาอย่างไม่หยุดยั้ง
ครืน...
เสียงฟ้าร้องคำรามเสียงดัง เวลาปัจจุบันอยู่ที่ 13:13 น. เจ้าของชุดสูทเก่าสีดำเหลือบมองตรงไปที่หน้าต่างสีฟ้าก็พบว่ากว่า 30% ของหน้าต่างระบุสายนั้น เริ่มถูกเติมเต็มด้วยชื่อของแต่ละทีมไว้แล้ว
แต่ละสายถูกแบ่งเป็นทั้งหมด 18 ทีม การแข่งขันของแต่ละสายมีทั้งหมด 4 รอบ (เว้นไว้แต่ 4 ทีมผู้โชคร้ายของแต่ละสายที่อาจจะต้องแข่งถึง 5 รอบ)
“การแข่งขันถูกจัดอยู่ในรูปแบบ ‘แพ้คัดออก’ โดยที่ทีมผู้ชนะของแต่ละสายจะมีเพียงแค่ ‘ทีมเดียว’ เท่านั้น”
นาคาพึมพำคำพูดบรรยายที่เริ่มปรากฏขึ้นมามากขึ้นเรื่อยๆ ออกมาเบาๆ
อย่างที่คิด เพื่อเป็นการหั่นจำนวนผู้เข้าแข่งขัน รูปแบบทัวร์นาเมนท์จึงน่าจะเป็นการตัดสินที่ฉับไวที่สุด
หมายความว่านี่เป็นการแข่งขันที่เขาไม่สามารถพลาดได้แม้แต่ครั้งเดียว
นาคาเลื่อนสายตามองบนหน้าต่าง ก่อนที่จะเลื่อนนิ้วไปกดที่แถบตัวเลขที่ถูกเขียนว่า II ซึ่งอยู่ถัดจากแถบแรก ก่อนที่มันจะปรากฏรายชื่อของทีมที่อยู่ในสายที่สองขึ้นมา
“เอควิตัส...อาร์เคน...ฟาทาลิส มีแต่ทีมไม่คุ้นชื่อ”
เขาพึมพำกับตัวเองเบาๆ ก่อนที่จะกดข้ามไปหน้าที่สาม ซึ่งก็ยังคงไม่มีชื่อทีมที่เขาพอจะรู้จักเช่นกัน…
จนมาถึงหน้าของสายที่สี่
“The Serpent? [อสรพิษ]”
คือคำพูดที่นาคาพึมพำออกมาเบาๆ ก่อนที่จะเลื่อนนิ้วไปกดที่ชื่อทีมเพื่อมองดูรายชื่อสมาชิกผู้เล่น
สองในสี่คือผู้เล่นที่เขารู้จักอย่างแอชกับนักฆ่าผู้หญิงชื่อเบลที่คุณคุโระเคยส่งมาช่วยอารักขาเขา ในขณะที่อีกสองคนเป็นผู้เล่นที่เขาไม่เคยเผชิญหน้ามาก่อน
“เดธแอดเดอร์กับเบลเชอร์…”
นาคาพึมพำในปากของตนเบาๆ ก่อนที่เขาจะเหลือบต่อมาทางขวาแล้วจึงสะดุดเข้ากับชื่อทีมที่คุ้นตามากที่สุด
Deformity [ดีฟอร์มิตี้] ที่อยู่ในสายเดียวกันกับทีมอสรพิษ
ความเป็นจริงที่เขาเองก็คาดไม่ถึง สถานการณ์ที่ทำเอานาคาเองยังเผลอถอนลมหายใจออกมาเฮือกใหญ่
แม้จะอยู่คนละฝั่ง แต่หากต้องการจะได้ที่หนึ่งของสาย
ผลสรุปมันก็คือทีมของเขาต้องชนะทีมอสรพิษนั่นอยู่ดี
“แล้วคู่ต่อสู้รอบที่ 1 ละ…”
นาคาพูดพลางเลื่อนสายตาของตนจับไปมองยังชื่อทีมที่อยู่ข้างๆ ทีมของเขา
ชื่อทีมที่ทันทีที่เจ้าของหน้ากากยิ้มเหลือบไปมอง ก็ต้องหรี่ตาของตนลงช้าๆ จากการตั้งชื่อที่แสนพิสดารของผู้ตั้งว่า
“Evil Carnival? [เทศกาลแห่งความชั่วร้าย]”
บันทึกข้อมูลลับ [Secret Data Entry]
สี่จตุรอาชาแห่งวันสิ้นโลกกับสิบอาณาจักรแห่งความล่มสลาย : รอบที่สอง
[Four Horsemen of the apocalypse and the ten kingdom of catastrophe :
Second Round]
The Tournament of ERROR
[ทัวร์นาเมนท์แห่งความผิดพลาด]
รายละเอียด [Information] : การแข่งขันทัวร์นาเมนท์การต่อสู้ระหว่างทีม [Team VS] ที่จะถูกจัดอยู่ในรูปแบบ ‘แพ้คัดออก’ โดยที่ทีมผู้ชนะของแต่ละสายจะมีเพียงแค่ ‘ทีมเดียว’ เท่านั้น
จำกัดเวลา [Time Limit] : ∞
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
แล้วนี่ ใครเป็นคนลงไปจับแลากเนอะ ดูทีมนี่คุมกันลำบาก
ว่าแต่ว่า สู้กับแอชก่อนสินะะ