ERROR Online : Overkill มหานครออนไลน์แห่งความผิดพลาด

ตอนที่ 8 : Error : 0x00000006 แรงค์กิ้งยูสเซอร์

 ERROR Online : Overkill

            มาจนถึงตอนนี้ นาคาก็ได้รับรู้ถึงสัจธรรมแห่งจักรวาลแล้วว่าสังขารเป็นสิ่งที่ไม่เที่ยง การเวียนว่ายตายเกิดนั้นเป็นวัฎจักรของมนุษย์ การถูกเด็กสาวไม่รู้จักฆาตกรรมนั้นเป็นเรื่องปกติ

ร่างในเสื้อเชิ้ตสีขาวนอนเบิกตามองภาพของใบมะพร้าวที่กำลังพริ้วไหวอย่างอ่อนเบาไปตามสายลม ก่อนที่จะรู้สึกได้ถึงเงาของใครบางคนที่เข้ามาในทัศนียภาพ

“หวัดดี ไอ้หนู เอ็งชื่อนาคาใช่ไหม”

นาคาใช้แขนชันตัวขึ้นมาอยู่ในท่านั่ง ภาพที่เขาเห็นคือภาพของลุงชาวประมงคนเดิมซึ่งกำลังถือถุงพลาสติกใส่ข้าวกล่องและขวดน้ำอยู่สามชุด

“ครับ”

นาคาพยักหน้า นั่งรวบรวมสติอยู่สักพักก่อนที่จะลองถามลุงแจ็คต่อไปว่า

“ว่าแต่ลุง ตอนที่เดินมาเห็นเด็กผู้หญิงที่ดูท่าทางเป็นมวยเหมือนกับมูฮัมหมัดอาลีไหม”

ลุงแจ็คหรี่ตางงๆ ก่อนที่ชาวประมงสูงวัยจะร้องอ๋อพร้อมกับล้วงมือไปในถุงพลาสติกส่งข้าวกล่องและน้ำอัดลมสีดำให้กับเขา แล้วจึงค่อยๆ หันหลังให้เขาช้าๆ พร้อมกับก้าวเท้าเดินไปยังทางทิศใต้ ทิ้งคำพูดไว้เพียงแค่ว่า

“ถ้าอยากรู้ ก็ตามข้ามา ไอ้หนู”

            เคร๊ง!

“เฮ้ๆ เดี๋ยวก่อนสิคุณหนู ทางนี้ก็แค่อยากจะช่วยหมอนั่นเองนะ” คำพูดที่ถูกเอ่ยพร้อมกับมีดในมือปัดเข้ากับดาวกระจายที่ถูกปามาโจมตีจากอีกฝั่ง คุโระที่อยู่ในชุดรัดรูปสีดำไม่ได้มีทีท่าที่จะสวนกลับเลยแม้แต่น้อย

“นั่นสินะ…เอาเป็นว่า ถ้านายยืนใช้หน้าอกรับหอกที่กำลังจะปาไปนี่ คุโร ฮิทสึกิ...” เธอพูดพร้อมกับเรียกหอกสีแดงขึ้นมาจากอากาศที่ว่างเปล่า ก่อนที่จะปามันเข้าใส่ร่างในชุดรัดรูปสีดำด้วยความรวดเร็ว

“ฉันจะเชื่อนายก็แล้วกัน!”

ฟุ่บ!

เป็นแค่ช่วงเวลาเสี้ยววินาทีแต่นัยน์ตาสีแดงของเธอก็มองเห็นมันอย่างชัดเจน ชั่วระยะเวลาก่อนที่หอกของเธอสัมผัสกับร่างของฝั่งตรงข้าม ขาของคุโร ฮิทสึกิก็ขยับพร้อมกับร่างในชุดดำที่อันตรธานหายไปจากพื้นที่ดังกล่าวอย่างรวดเร็ว

“แรงค์กิ้งยูสเซอร์อันดับสิบของเอเชีย แบล็คแมมบ้า [Black Mamba] แห่งกิลด์อสรพิษ [The Serpent] เจ้าของฉายาโลงศพสีดำที่มีความหมายว่า ‘ความตายที่กำลังจะมาเยือน’” เธอเอ่ยคำพูดด้วยน้ำเสียงเรียบสนิท ก่อนที่จะตวัดแววตาคมกริบของเธอไปยังนักฆ่าในชุดดำที่กำลังยืนปรบมืออยู่ใกล้ๆ “ฉันพูดถูกไหม คุโร ฮิทสึกิ”

คุโระยืนปรบมือไปสักพักก่อนที่มือทั้งสองข้างจะขยับช้าลงเรื่อยๆ ในขณะที่ดวงตาสีหมอกซึ่งแฝงด้วยแววขี้เล่นจะค่อยๆ เปลี่ยนไปนิ่งสนิทกว่าเดิม

“เป็นเกียรติเป็นอย่างยิ่งที่แม้แต่ผู้เล่นชื่อดังแบบเธอก็รู้จัก” คุโระพูดพร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆ “โฉมงามแห่งไวท์แคสเซิล สาวน้อยในตำนานที่ถล่มอดีตกิลด์ดังแบบวันเดอร์แลนด์ด้วยตัวคนเดียว ผู้เล่นที่มีความถนัดในเวทมนตร์และศาสตราวุธเกือบทุกแขนงราวกับกุหลาบงามที่เต็มไปด้วยหนามแหลมคม…เจ้าหญิงแห่งหนาม [Princess of Thorn]”

เด็กสาวไม่ได้ตอบอะไรกลับ เธอยังคงยืนนิ่งอยู่อย่างเดิม เห็นดังนั้นคุโระจึงถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนที่จะเอ่ยคำพูดต่อไปว่า

“ฉันก็แค่อยากจะช่วยหมอนั่นเท่านั้นแหละ นั่นคือความจริง ต่อให้เธอจะเกลียดที่ฉันเป็นนักฆ่...”

เปรี้ยง!

12,208!

ไม่ทันจะเอ่ยคำพูดได้จนจบประโยค คุโระก็รู้สึกได้ถึงของแข็งบางอย่างที่พุ่งเข้ามาฟาดกับศีรษะด้านซ้ายของตัวเองอย่างจัง ก่อนที่ร่างในชุดดำจะลอยละลิ่วไปในอากาศราวกับนกที่เริ่มโบยบินเป็นครั้งแรก

ความรู้สึกแบบนี้มัน...ไม้เบสบอล?

นัยน์ตาสีหมอกเบลอจากแรงกระแทก เด็กสาวที่ยังคงอยู่ที่เดิมไม่ได้ขยับไปไหนนั้นยิ่งทำให้คุโระรู้สึกสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ร่างในชุดดำลอยค้างกลางอากาศร่วมสามวินาทีก่อนที่จะค่อยๆ ลอยตกลงมาครูดกับพื้นทรายเป็นทางยาว

            “ฉันไม่เคยเห็นมนุษย์คนไหนที่สามารถบินได้นานเท่านายมาก่อนเลย คุโร ฮิทสึกิ” ร่างของเด็กสาวที่จู่ๆ ก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของนักฆ่าในชุดดำส่งผลให้คุโระได้แต่หัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนที่จะยกมือกุมไปที่ขมับด้านซ้ายของตัวเองที่เริ่มมีเลือดสีแดงไหลออกมา

            “คงต้องขอขอบคุณเธอมากจริงๆ เจ้าหญิง ที่ทำความฝันตั้งแต่เด็กของฉันให้เป็นจริง” นักฆ่าชุดดำที่เปรอะเปื้อนไปด้วยทรายเอ่ย ก่อนที่จะหันกลับไปเผชิญหน้ากับเด็กสาวที่กำลังถือไม้เบสบอลสีน้ำตาลอ่อนอยู่ใกล้ๆ แล้วจึงพูดออกมาว่า “เมื่อกี้เธอ...ใช้เวทมนตร์ภาพลวงตา [Illusion] ใช่ไหม”

            “เก่งเหมือนกันนี่นา คุณนักฆ่า” เธอพูดด้วยท่าทางที่ดูแสร้งทำเป็นตกใจ ก่อนที่จะขยับปากร่ายเวทมนตร์สลับไม้เบสบอลในมือเปลี่ยนเป็นดาบสั้นหนึ่งเล่ม แล้วจึงพูดท้าทายออกมาว่า “คุโร ฮิทสึกิ นายน่ะขึ้นชื่อเรื่องความเร็วไม่ใช่หรือไง ถ้าอย่างนั้นทำไมไม่ลองใช้ความเร็วเต็มที่ของนายดูละ”

คุโระสบตากับอีกฝ่ายไปสักพักก่อนที่จะหัวเราะออกมาอีกครั้งหนึ่ง

“ฮะๆๆ ต้องการอย่างนั้นหรือ คุณหนู ถ้าให้เอาจริงละก็ ตำนานเจ้าหญิงแห่งหนามของเธออาจจะกลายเป็นแค่เศษกิ่งไม้ติดหนามรกๆ กองหนึ่งเท่านั้น” คุโระพูดด้วยร่างกายที่ยังคงดูสะบักสะบอมสุดๆ

“...ถ้านายไม่อยู่ในสภาพร่อแร่ใกล้ตอกฝาโลงแบบนั้น คำพูดนั่นจะดูน่าเชื่อถือกว่าเดิมเยอะพอสมควรนะ”

คุโระได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ ไปสักครู่ก่อนที่รอยยิ้มดังกล่าวจะค่อยๆ เปลี่ยนไปเป็นการอ้าปากค้างพร้อมเบิกตากว้างด้วยความตกใจสุดขีดกับอาวุธสีเงินที่เด็กสาวตรงหน้าสลับมาถือที่มืออีกข้าง

“เฮ้ย! เธอมีไอ้นั่นด้วยเรอะ” เสียงอุทานด้วยความตกใจดังมาจากคุโระ

สิ่งที่เด็กสาวถือในมือข้างขวาคือปืนสั้นสีเงินกระบอกใหญ่ มันมีลักษณะคล้ายกับ .50 AE ที่เป็นที่รู้จักกันดีอย่าง ‘Desert Eagle’ แต่แตกต่างกันที่ปืนดังกล่าวมีลวดลายของนกอินทรี กับคำพูดสลักที่ถูกเขียนอยู่กลางกระบอกปืนว่า ‘Desperado Eagles’

ปืน...อาวุธประเภทเดียวในเกมที่จำกัดดาเมจคงที่ [Fixed Damage] และมีอัตราความแรงของคริติคอลที่สูงที่สุดในเกม [10 เท่า] ยิ่งเมื่อรวมกับสกิลติดไอเท็มอย่าง เฮดช็อต ที่จะทำให้มันติดคริติคอลทุกครั้งที่ยิงเข้าศีรษะของสิ่งมีชีวิตทุกประเภท ยิ่งทำให้มันเป็นอาวุธที่ทรงพลังสุดๆ

อาวุธที่มีทั้งหมดเพียงแค่สิบสามกระบอกในเซิร์ฟเวอร์เอเชีย

และหนึ่งในผู้ใช้ปืนทั้งสิบสามกระบอกนั่น ก็กำลังเผชิญหน้ากับคุโระอยู่ในตอนนี้

นักฆ่าชุดดำคิดพลางตวัดมีดอีกเล่มของตนขึ้นจากซองใส่อาวุธด้านหลัง ก่อนที่จะยกมันขึ้นมาตั้งการ์ดปกป้องบริเวณใบหน้าของตนเอง ในขณะที่มีดอีกข้างก็ถูกล่นไปอยู่ที่บริเวณลำตัว 

ทำให้สนุกหน่อยเถอะ...เจ้าหญิง

บรรยากาศ ณ ชายหาดริมทะเลเวสต์โคสต์หนักอึ้ง ภาพของเด็กสาวในชุดนักเรียนต่างชาติและนักฆ่าในชุดรัดรูปสีดำที่กำลังยืนใช้สมาธิในการต่อสู้เป็นอะไรที่คนแบบนาคาไม่เคยสัมผัสมาก่อน การเผชิญหน้าที่แม้แต่การก้าวขาพลาดแค่ก้าวเดียวก็อาจนำมาถึงจุดจบของนักสู้ทั้งสอง ราวกับว่ามันคือการประจันหน้าของสองตำนานมีชีวิตอย่างมุซาชิเผชิญหน้ากับโคจิโร่ ซุนเซ็กเผชิญหน้ากับไทสูจู้ หรือไม่ก็เฮคเตอร์ปะทะกับอคิลลิสอย่างไรอย่างนั้น

หงับ…

นัยน์ตาสองคู่มองดูการต่อสู้เบื้องหน้าอย่างไม่ละสายตา หนุ่มน้อยและชาวประมงนั่งลุ้นอยู่บนเก้าอี้ปิคนิคในขณะที่มือข้างขวาก็ใช้ช้อนตักข้าวผัดทะเลเข้าปาก เคี้ยวมันไปพลางยกน้ำอัดลมที่ถืออยู่ที่มืออีกข้างดื่มไปพลาง

“หงับ...หงับ แกเชียร์ใครไอ้หนู” ทางฝั่งลุงแจ็คชาวประมงที่กำลังนั่งโจ้ข้าวผัดอยู่ใกล้ๆ เอ่ยถามในขณะที่ภายในปากกำลังเต็มไปด้วยข้าวผัดจำนวนมาก

นาคายกช้อนตักปลาหมึกทะเลเนื้อแน่นใส่ปาก เคี้ยวกรุบกรับอยู่สักพัก ก่อนที่จะเอ่ยออกมาว่า 

“น่าจะเป็นคุณคุโระละมั้งครับ”

ลุงแจ็คเลิกคิ้วเล็กน้อย กลืนข้าวผัดลงไปในลำคอ ก่อนที่จะหยิบขวดน้ำเ-๊ปซี่ ขึ้นมาดื่มอึกๆ ก่อนที่จะส่งเสียงเรอออกมาอย่างพึงพอใจ

“เอิ้ก ข้าวผัดนี่มันต้องกินกับน้ำอัดลมแบบนี้สิถึงจะสุดยอด!” ลุงแจ็คพูด ก่อนที่จะยกช้อนขึ้นข้าวใส่ปากอีกรอบ พร้อมกับพูดออกมาว่า “ว่าก็ว่าเถอะ ข้านึกว่าเอ็งจะเชียร์ฝั่งแม่สาวนั่นซะอีก ไอ้หนู”

มือที่ตักข้าวผัดของนาคาหยุดชะงัก นาคาค่อยๆ วางช้อนลงช้าๆ ก่อนที่จะเอื้อมมือไปลูบกับบริเวณลิ้นปี่ของตัวเอง มองตรงไปยังร่างของเด็กสาวที่กำลังใช้ดาบฟันต่อสู้กับมีดในมือของคุโระ ก่อนที่เขาจะพูดออกมาว่า

“นั่นสินะ...ปัญหาคือผมก็ไม่รู้ว่าเธอเป็นใครนั่นแหละ”

แจ็คไม่ได้พูดอะไรกลับ ชาวประมงหันกลับไปสนใจกับข้าวผัดในมือต่อ ทั้งสองเงียบไปสักพักก่อนที่ทางฝั่งชาวประมงจะทำท่าร้องอ๋อเหมือนนึกอะไรออก หันมาพูดกับเขาว่า

“ถ้าอย่างนั้น...เรามาพนันกับไหม ไอ้หนู”

นาคาหรี่ตาลงช้าๆ ก่อนที่จะตอบไปว่า

“แต่ผมไม่มีเงินน่ะสิ”

“โอ๊ย ไม่เป็นไร ติดไว้ก่อนก็ได้” แจ็คโบกมือปัดๆ อย่างไม่ได้ใส่ใจ

“เอ่อ แต่ผมไม่ค่อย…”

ดูเหมือนคำขัดจะไม่เป็นผล ดวงตาของอีกฝั่งที่ดูเหมือนกับกำลังลุกเป็นไฟบ่งบอกเป็นอย่างดีว่าการถอนตัวนั้นไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถเลือกได้

“เอาเป็นว่าเอ็งแทงข้างไอ้หนูคุโระ งั้นข้าจะแทงข้างแม่หนูคนนั้นเอง ส่วนราคาก็เอาเป็น 1,000 ซิลละกัน ไม่มากไม่น้อยเกินไป” ลุงแจ็คที่ได้กลายร่างเป็นผีพนันเรียบร้อยแล้วเอ่ยเองเสร็จสรรพ ก่อนจะหยิบกระดาษโน๊ตที่ดูเหมือนจะเสียบอยู่ข้างในกระเป๋ากางเกงของเขามาตลอด เขียนอะไรอยู่สักพัก แล้วจึงฉีกกระดาษนั้นยื่นส่งมาให้เด็กหนุ่มพร้อมกับพูดออกมาว่า

“งั้นก็มาสนุกกันเถอะ ไอ้หนู”

สถานะผิดปกติ : แผลเลือดออก ติดพิษ อัมพาตขั้นกลาง

ร่างในชุดรัดรูปสีดำได้แต่ยืนกุมขมับจากการโจมตีของอีกฝั่งที่ทำเอาตัวเองเริ่มจะเบลอๆ จากสถานะผิดปกติจำนวนมากที่เข้าเล่นงานมานับตั้งแต่ถูกกระสุนในมือของอีกฝั่งยิงเข้าที่บริเวณไหล่ขวา

ให้ตายเถอะ กระสุนของยายเจ้าหญิงนี่มันทำมาจากอะไรกันแน่

“คุณหนู...ฝีมือดีขนาดนี้น่าจะติดแรงค์กิ้งนะ”

“ฉันไม่สนใจเรื่องพรรค์นั้นหรอก แล้วก็อีกอย่าง...” เด็กสาวพูดพลางสะบัดดาบในมือเพื่อสลัดโลหิตที่จับตัวอยู่ที่คมดาบ ก่อนที่จะใช้ดวงตาสีแดงของเธอจับตรงไปยังร่างของคุโระที่อยู่ห่างไปราวๆ สิบเมตรพร้อมกับพูดออกมาว่า

“นายน่ะยังไม่ได้เอาจริงเลยด้วยซ้ำ”

คุโระเลิกคิ้วมองอีกฝ่าย ร่างสะบักสะบอมในชุดรัดรูปสีดำยืนนิ่งไปสักพัก ก่อนที่จะค่อยๆ ยกมือขึ้นมากุมที่ริมฝีปาก ยืนตัวสั่นกึกๆ ไปสักพักระเบิดเสียงหัวเราะดังสนั่นออกมาด้วยความถูกใจ

“ฮ่ะๆๆ ฉันถูกใจคนแบบเธอแล้วสิ เจ้าหญิง การวิเคราะห์ก็ดีเยี่ยม แถมยังมีความสามารถเชิงต่อสู้ที่พลิกแพลงได้หลายรูปแบบอีก…” คำชมถูกเอ่ยออกมาในขณะที่อีกฝ่ายก็ไม่ได้พูดอะไรกลับ

“ถูกต้องที่เธอบอกนั่นแหละ คุณหนู ฉันไม่ได้เอาจริงเพราะไม่เห็นจุดประสงค์ที่เราจะต้องสู้กันเลยสักนิด พูดตามตรง จุดประสงค์อย่างแรกและอย่างเดียวของฉันก็แค่การช่วยนาคาเท่านั้นแหละ”

เด็กสาวยืนนิ่งไปสักพัก ก่อนที่เธอจะเอ่ยคำพูดกลับมาว่า

“ถ้าอย่างนั้น...ฉันขอถามหน่อยว่าเหตุผลที่ทำให้นายอยากจะช่วยหมอนั่น คืออะไร”

นักฆ่าในชุดดำเอียงคอให้กับคำถามอย่างงงๆ ก่อนที่จะตอบตามที่ตัวเองคิดออกไป

“หมอนั่น...เป็นเด็กหนุ่มที่น่าสนใจดี อะไรประมาณนั้น”

เด็กสาวยืนแข็งเป็นรูปปั้น นัยน์ตาสีแดงเบิกกว้างในขณะที่ดาบที่อยู่ในมือข้างซ้ายของเธอก็ผล็อยตกลงไปที่พื้น

ตุบ...

“โอ้ หมายความว่าเธอเข้าใจแล้วใช่ไหม เจ้าหญิง ก็ดีเหมือนกันพวกเราจะได้ไม่ต้องสู้กันอีก” นักฆ่าชุดดำเอ่ยด้วยรอยยิ้มอย่างเป็นมิตร เพียงแต่รอยยิ้มดังกล่าวกลับคงอยู่ได้เพียงแค่เสี้ยววินาที ก่อนที่มันจะค่อยๆ เปลี่ยนไปเป็นการอ้าปากค้างเมื่อนัยน์ตาสีหมอกสบเข้ากับขวานยักษ์ขนาดใหญ่จากต้นถึงปลายขวานร่วมห้าเมตร

“ฉันเข้าใจแล้วละ คุโร ฮิทสึกิ ว่านาย...เป็นตัวอันตรายสุดๆ น่ะ!” สิ้นสุดคำพูด ขวานดังกล่าวก็พุ่งลงใส่นักฆ่าชุดดำด้วยความรุนแรง ระเบิดทรายบนพื้นที่คุโระยืนอยู่ให้ฟุ้งกระจายไปทั่ว

ตูม!

พื้นทรายหลุบหายไปจนถึงชั้นดินจากแรงกระแทกของขวานยักษ์ที่ฟาดลงกับพื้น ก่อนที่สาวน้อยคนเดิมจะกวาดตามองหาร่างในชุดดำของคู่ต่อสู้พลางยกมืออีกข้างขึ้นปาดทรายที่ขึ้นมาติดบริเวณใบหน้า

เข้าเป้า...ไหม

และก็ในจังหวะนั้นเองที่เสียงตะโกนก็ดังขึ้นมาจากทางด้านหลัง เด็กสาวจึงรีบหันขวับไปด้วยความรวดเร็ว...

ก่อนที่เธอจะค่อยๆ เผยอปากออกมาอย่างงงๆ

ภาพเบื้องหน้าคือภาพของชายสูงอายุในชุดชาวเลที่กำลังกระโดดดีใจพร้อมกับชูขวดน้ำอัดลมในมืออย่างกับถูกหวย ในขณะที่ทางฝั่งนาคาที่กำลังนั่งอยู่ข้างๆ ก็ได้แต่นั่งก้มหน้าทำหน้าตาเบื่อโลกพลางยกมือกุมขมับอย่างเครียดๆ

พวกนั้น...ทำอะไรกันอยู่

“สองคนนั่นกำลังพนันกันอยู่ ลุงแจ็คเลือกฝั่งเธอ ส่วนนาคา หมอนั่นเลือกแทงข้างฉัน” คำพูดที่บ่งบอกว่าคุโร ฮิทสึกิยังคงอยู่ในการต่อสู้เรียกนัยน์ตาสีแดงของเธอให้ตวัดกลับมาหา ก่อนที่เด็กสาวจะพบว่าร่างในชุดดำนั้นกำลังยืนถือมีดในมือจ่อมาที่คอหอยของเธอด้วยรอยยิ้มสบายๆ

“พอแค่นี้ก่อนไม่ดีหรือไง องค์หญิง อย่างที่บอกตั้งแต่แรกว่าฉันไม่ได้มีเจตนาร้ายอะไรกับนาคาหรือแม้แต่เธอหรอกนะ” คุโระพูดในขณะที่อาวุธในมือเองก็ยังคงจ่อไปที่ลำคอของอีกฝ่าย

เด็กสาวถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนที่จะร่ายเวทมนตร์บางอย่างที่ทำให้ขวานยักษ์ในมือหายไป เห็นดังนั้นคุโระจึงค่อยๆ ถอนอาวุธตัวเองออกจากร่างของอีกฝ่าย แล้วจึงก้าวถอยหลังเว้นระยะให้อีกฝ่ายเล็กน้อย

“บอกไว้ก่อนเลยว่ายังไงฉันก็ไม่เชื่อใจนักฆ่าแบบนาย คุโร ฮิทสึกิ” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ ก่อนที่จะชี้นิ้วไปที่ใบหน้าของอีกฝ่าย “ยังไงทางเลือกที่ดีที่สุดของนายก็คือออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด ส่วนไอ้เรื่องการช่วยหมอนั่นน่ะ...” พูดจบเธอก็เปลี่ยนเลื่อนนิ้วไปชี้ยังเด็กหนุ่มที่กำลังนั่งกำหมัดแน่นอย่างดีใจที่ไม่เสียพนัน “ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเอง”

นัยน์ตาสีเทาหรี่ลงช้าๆ ก่อนที่จะหันมาสบสายตากับฝ่ายตรงข้าม ทั้งสองยืนมองหน้ากันไปสักพักก่อนที่คุโระจะถอนหายใจออกมาเบาๆ

“ถึงฉัน...จะเห็นด้วยกับเธอ เจ้าหญิง แต่ยังไงในตอนนี้ฉันก็คงทำตามที่เธอบอกไม่ได้หรอก”

สาวน้อยยืนนิ่งไปสักพัก ก่อนที่เธอจะพยักหน้าช้าๆ พร้อมกับเรียกหอกลายมังกรสีทองขึ้นมาถือไว้มือพร้อมกับตั้งท่าเตรียมจะเข้าต่อสู้ ซึ่งทางฝั่งคุโระก็ได้แต่รีบโบกมือปัดอย่างรวดเร็ว

“เดี๋ยวๆๆๆ ไม่ใช่ว่าฉันอยากจะสู้กับเธอ ประเด็นคือมันมีอะไรบางอย่างที่ซับซ้อนเกี่ยวกับเรื่องไอ้การที่ว่าทำไมฉันถึงออกไปจากที่นี่ไม่ได้น่ะ”

“ซับซ้อน…” เด็กสาวทวนคำ  

“ใช่แล้ว องค์หญิง”

คุโระพยักหน้าหงึกๆ อย่างฉับไว ร่างในชุดรัดรูปสีดำค่อยขยับตัวอย่างช้าๆ ก่อนที่จะยกนิ้วขึ้นไปชี้ยังถุงข้าวกล่องที่วางอยู่บนพื้นทรายที่ตั้งอยู่ระหว่างเก้าอี้ปิคนิคที่ชาวประมงแจ็คกับนาคากำลังนั่งอยู่ แล้วจึงพูดออกมาด้วยเสียงหัวเราะเขินๆ ว่า

“ข้าวผัด...กล่องสุดท้ายนั่นน่ะ ของฉันเองแหละ”

บันทึกข้อมูลลับ [Secret Data Entry]

ผู้เล่นอันดับสิบ [10th Ranking User]

User : คุโร ฮิทสึกิ [Kuro Hitsugi]

Alias : โลงศพสีดำ [Black Mamba]

Class : ???        Level : ???

Evaluation [ประเมินความสามารถ]

               Strength : A-              Agility : EX

               Endurance : B           Range : C+

               Ability : A+                Magic : D

              Luck : B                     Growth Potential : B+

Forte [จุดแข็ง] : Assassination [ลอบสังหาร] One-on-One [ดวลตัวต่อตัว] Massacre [สังหารหมู่]

Weakness [จุดอ่อน] : ???