ตอนที่ 78 : Error : 0x00000074 น่ารังเกียจ
ERROR Online : Overkill
สว่าง…
นาคายกมือข้างซ้ายขึ้นป้องดวงตาของตนเองท่ามกลางแสงสีส้มที่ร้อนผ่าวและชั้นบรรยากาศที่เริ่มสั่นสะเทือนหนักขึ้นเรื่อยๆ
รอยยิ้มจางๆ ที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอในตอนก่อนที่จะหันหน้าไปเผชิญกับอุกกาบาตบ่งบอกได้ดีว่าเธอรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าอุกกาบาตจะตกลงตรงไหน
หรืออย่างน้อยที่เธอเลือกเดินมากับเขาก็เพราะว่าเธอคาดเดาไว้แล้วว่าเขาต้องมาทางนี้
นาคาเดาะลิ้นออกมาอย่างหงุดหงิด พร้อมกับกระชับมือที่อาวุธลายอินทรีของตนแน่นกว่าเดิม
แสงสว่างจากลูกไฟบนชั้นบรรยากาศเผยให้เห็นถึงสภาพทัศนียภาพของตำแหน่งที่พวกเขาอยู่...อาณาเขตทะเลสาปที่ถูกปกคลุมไปด้วยหุบเขากับสภาพพื้นหญ้ารอบทะเลสาปที่บ้างก็แหว่งหาย บ้างก็ผิวดินหลุบต่ำลงเป็นหลุมยักษ์ตะปุ่มตะป่ำเต็มไปหมด
เดาว่าเกิดจากสภาพของเกาะที่น่าจะมีอะไรเกี่ยวข้องกับภัยพิบัติทางธรรมชาตอย่างเช่นดาวตกที่กำลังพุ่งใกล้เขาขึ้นมาเรื่อยๆ ในขณะนี้
6 หรือ 8 วินาทีคือเวลาการตกกระทบจากการคาดเดาของนาคา และขณะนี้มันก็ผ่านไปแล้ว 3 วินาที
หมายความว่าในอีก 3 ถึง 5 วินาทีข้างหน้าชีวิตภายในเกมของเขาอาจจะสูญสิ้นจากการที่ถูกแรงกระแทกมหาศาลของลูกอุกกาบาต หรือไม่ก็ถูกรักษาไว้ได้อย่างปาฏิหาริย์จากแม่ซามูไรคลั่งวิชาดาบที่น่าจะกำลังยืนยิ้มอย่างมีความสุขรอที่จะฟันดาวตกอยู่ตรงหน้า
นาคาถอนหายใจ พลางยักไหล่ให้ตัวเองเบาๆ แล้วจึงก้มตัวลงนั่งกอดอกเพื่อรอเวลาที่เจ้าลูกอุกกาบาตที่จะกำหนดชะตาชีวิตของตัวเองในกิจกรรมครั้งนี้มาถึง
ทว่า…
เสี้ยววินาทีที่เขากำลังจะยกเดสเปอราโดอีเกิลส์ขึ้นมาควงฆ่าเวลาอยู่นั้น จู่ๆ แสงที่สว่างวาบก็หายไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเสียงระเบิดพังทลายของอะไรบางอย่างที่ตามมาด้วยเสียงครืนพร้อมกับกระแสลมที่พุ่งมาอย่างรุนแรงจนทำเอานาคาต้องเอื้อมมือไปจับที่หน้ากาก พร้อมกับนอนหงายลงไปกับพื้นเพื่อลดแรงต้าน ในขณะที่คุณแมรี่ที่กำลังนั่งอยู่บนศีรษะของนาคาก็เกือบจะปลิวหลุดไปตามแรงอากาศ แต่ยังดีเจ้าตุ๊กตาตัวน้อยเอื้อมมือมาจับที่ชายเสื้อของเขาทัน
เร็วกว่าที่คิด?
สภาพก้อนเมฆสีหม่นบนชั้นบรรยากาศ ปรากฏรูตรงกลางที่คาดว่าน่าจะเป็นผลมาจากลูกไฟขนาดมหึมาให้เห็นอย่างชัดเจน
นัยน์ตาสีดำของนาคามองมันไปสักพักก่อนที่จะไปสะดุดกับภาพของบางอย่างที่อยู่บนท้องฟ้า
ภาพ...ที่ทำเอาเขาต้องเบิกตาขึ้นมาช้าๆ
ร่างของเด็กหนุ่มหัวยุ่งที่กำลังมองตรงมาที่ตัวเขากับปีกสีขาวสว่างที่ปรากฏขึ้นบนกลางหลัง
แรงค์กิ้งยูสเซอร์อันดับ 3 ที่กำลังลอยค้างอยู่กลางอากาศพร้อมกับดาบในมือขวาที่ถูกชูขึ้นเหนือหัว ดาบสไตล์ยุโรปที่กำลังส่งแสงสว่างสีขาวที่พวยพุ่งออกมาจากตัวดาบและเสียงสั่นครืนที่ยังคงดังต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน
มือที่กำลังจับไปที่ปืนในมือของนาคาเผลอเกร็งตามสัญชาติญาณ นาคานอนเบิกตากว้างกำอาวุธสีเงินในมือแน่นพร้อมกับค่อยๆ ชันร่างขึ้นนั่งช้าๆ
แล้วจึงยกมือขึ้นจับหน้ากากยิ้มของตนพร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆ
เร็วกว่าที่คิด...จริงๆ สินะ
“ยินดีที่ได้เจอกันอีกครั้งครับ คุณยูกิ...”
คือสิ่งที่ผู้เล่นที่ยืนอยู่ตรงหน้าของพวกเขา เด็กหนุ่มหัวยุ่งที่กำลังยืนยกมือลูบหัวพร้อมกับยื่นมือส่งมาให้กับซามูไรหญิงจับด้วยรอยยิ้มสบายๆ ที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้า
ปีกที่อยู่บนกลางหลังหายไป ขณะที่ดาบประจำตัวสีขาวก็ถูกเก็บสะพายอยู่ด้านหลัง
เธอไม่ได้ตอบอะไรกลับ หญิงสาวในชุดซามูไรที่ยืนอยู่ข้างเขาเพียงแค่ถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนที่จะเอื้อมมือไปจับกลับเงียบๆ
“จะว่าไปเราไม่ได้เจอกันตั้งแต่...กิจกรรม ‘อิร์ม่า ราชินีวิญญาณ’ แล้วนี่ครับ”
“นั่นสินะ วรุณซัง”
จากน้ำเสียงที่ดูเบาลงกว่าเคยบ่งบอกว่าประสบการณ์ที่ว่าคงจะไม่ใช่ประสบการณ์ที่ดีของซามูไรสาวผู้นี้สักเท่าไหร่
น่าจะตรงตามที่เขาคิด ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆ เขาคนนี้น่าจะเป็นแรงค์กิ้งยูสเซอร์ หรือไม่ก็ผู้เล่นที่อยู่ในระดับใกล้เคียง
ทั้งสองยืนนิ่งไปสักพักก่อนที่ ‘วรุณ’ จะหันมาสะดุดตาเข้ากับตัวเขาที่กำลังยืนอยู่ข้างๆ แล้วจึงหันมาพูดกับเขาว่า
“เพื่อนของคุณยูกิสินะครับ...สไตล์การแต่งตัวน่าสนใจดีเหมือนกัน แถมใช้อาวุธหายากแบบปืนด้วยนี่นา”
ใบหน้าที่ดูเป็นมิตร กับอากัปกิริยาที่ดูนอบน้อมบ่งบอกว่าหมอนี่ไม่มีคำใบ้เรื่องตัวตนที่แท้จริงของเขาเลยแม้แต่น้อย
“ยินดีที่ได้รู้จัก ผมชื่อวรุณ เป็นผู้เล่นที่ลงแข่งขันกิจกรรมนี้เหมือนกันครับ”
แน่นอน...แน่นอน เด็กหนุ่มผมยุ่งสีดำประกายน้ำตาลที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาอยู่นี้ หมอนี่…เป็นคนที่เขารู้จักเป็นอย่างดี
‘อัจฉริยะวัย 15 ปีแห่งวงการเกมที่โด่งดังไปทั่วเอเชีย’
เสียงประกาศจากรายการบนหน้าจอทีวีด้านหน้าร้านอุปกรณ์อิเล็กซ์ทรอนิกส์เก่าๆ ที่เขายังคงจำมันมาถึงทุกวันนี้…
จุดเริ่มต้นของเรื่องราวที่ยังคงดำเนินไปไม่ถึงจุดจบ กับความรู้สึก ‘แง่ลบ’ ต่อตัวตนของอีกฝ่ายที่ยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงทุกครั้ง
ความเกลียดชัง...ที่พุ่งเข้ามาจับที่จิตใจ
“ยินดีที่ได้รู้จัก วรุณ”
คือคำพูดที่เขาพยายามพูดออกมาด้วยน้ำเสียงปกติที่สุด นาคาพูดออกมาพร้อมยื่นมือไปข้างหน้า
“ฉันชื่อนากะ”
ดวงตาของวรุณหรี่ลงทันทีที่ได้ยินคำพูดออกมาจากปาก ใบหน้าของหมอนั่นถูกปกคลุมไปด้วยความสับสนอยู่สักพักจึงเอื้อมมือมาจับกลับ
“พวกเรา...เคยเจอกันหรือเปล่าครับ?”
คือคำพูดที่ถูกเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ ขณะที่ปฏิกิริยาตอบรับของเขาก็เป็นเพียงแค่การแสร้งเอียงคอตอบกลับอย่างงงๆ ว่า
“หืม จำไม่ได้แฮะ ไม่น่าจะใช้หรอกมั้ง เพราะตั้งแต่เล่นเกมมา นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เคยเจอกับคนดังระดับ ‘แรงค์กิ้งยูสเซอร์อันดับ 3’ น่ะนะ...”
ดีที่เขาฉุกใจรีบใช้ไอเท็ม Fake Identity Card [บัตรประจำตัวปลอม] ที่ได้มาจากคุณคุโระเปลี่ยนชื่อของตัวเองเรียบร้อยแล้ว
คงต้องขอบคุณแม่ซามูไรสาวคนนี้ที่เรียกชื่อเขาเพี้ยนจึงทำให้นาคาที่กำลังคิดชื่อปลอมไม่ออกตัดสินใจเปลี่ยนแค่ตัวอักษรตามเสียงที่เธอเรียกชื่อเขาผิด
ฉะนั้นถึงหมอนี่จะเช็คข้อมูลของเขาก็จะพบว่าเขาเป็นผู้เล่นที่มีชื่อว่านากะ [Naka] ไม่ใช่ นาคา [Naga] แต่อย่างใด
“พูดอะไรแบบนั้นครับ คุณนากะ คุณยูกิที่เป็นอันดับ 7 น่ะดังพอๆ หรือไม่ก็อาจจะมากกว่าผมเลยด้วยซ้ำ”
กะไว้แล้วว่ายังไงเธอก็ต้องเป็นผู้เล่นระดับสูง แล้วมันก็เป็นอย่างที่คิดจริงๆ ด้วย
เธอ...คือผู้เล่นอันดับ 7 ของเอเชีย
นักดาบคนสุดท้ายในแรงค์กิ้งชุดปัจจุบัน…กับข้อมูลที่เขาเคยอ่านผ่านๆ ในเว็ปว่า ‘อดีตนักดาบอันดับ 2 ของเซิร์ฟเวอร์’
แรงค์กิ้งยูสเซอร์ผู้เคยครอบครองอันดับ 3 ที่เพิ่งจะสูญเสียตำแหน่งของตนไปไม่ถึงเดือนให้แก่อัจฉริยะวัย 15 ปีคนที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขาในขณะนี้...
ก่อนที่อันดับของเธอจะตกมาเรื่อยๆ จนถึงอันดับ 7 ปัจจุบัน
“พวกเราเพิ่งจะเจอกันในกิจกรรมนี้น่ะ”
ยูกิพูดพร้อมกับหันมาเอื้อมมือขึ้นมาจับไหล่ของนาคา แล้วจึงยิ้มให้กับเขาบางๆ
“วรุณซัง...ถ้าไม่มีอะไรแล้ว พวกเราก็จะไปต่อละนะ”
“ย-อย่าพึ่งสิครับ เหลือเวลาในกิจกรรมรอบนี้อีกตั้ง 3 ชั่วโมง แถมผมเองก็ยังไม่เจอสมาชิกในทีมเลยด้วย ยังไงพวกเราก็ไปด้วยกันดีกว่า”
“พูดแปลกๆ นะ วรุณซัง”
“แปลกๆ?” วรุณทวนคำ
ซามูไรสาวหัวเราะ ก่อนที่จะตวัดดาบของตนขึ้นด้วยมือซ้ายแล้วจึงฟันฉับลงไปที่ข้างศีรษะของวรุณด้วยความรวดเร็ว ขณะที่ปฏิกิริยาตอบรับที่หมอนั่นทำก็เพียงแค่การเลิกคิ้วขึ้นช้าๆ
“ก็เพราะยังไง...ผู้เล่นอันดับ 3 ของเอเชียแบบคุณก็ไม่เห็นจำเป็นจะต้องกลัวใครเลยนี่นา”
เธอพูด ยืนสบตากับพิรุณด้วยรอยยิ้มที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้า
รอยยิ้มที่ช่างขัดกับแววตาอันคมกริบที่แทบจะกรีดทะลุเข้าไปยังร่างของวรุณ
...ท่าทางเธอจะเป็นคนที่เจ้าคิดเจ้าแค้นพอสมควร
แต่แน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องที่เกี่ยวข้องกับตัวเขาอยู่แล้ว เพราะงั้นสิ่งที่นาคาทำจึงเป็นเพียงแค่การยืนดูอย่างเป็นห่วงอยู่ห่างๆ
อย่างน้อยถ้าสองคนนี้เลือกที่จะสู้กัน ข้อดีสำหรับเขาก็คือสามารถที่จะรู้ถึงความสามารถของยูสเซอร์อันดับที่ 7 อย่างโยรุ โนะ ยูกิ
รวมไปถึงเป้าหมายหลักแบบวรุณที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าในขณะนี้
“ผม...ไม่ได้อยากจะสู้กับคุณเลยสักนิดนะครับ คุณยูกิ”
มือทั้งสองแนบลำตัวบ่งบอกถึงความซื่อกับท่าทางที่ไม่คิดจะเอื้อมไปจับดาบที่สะพายอยู่ด้านหลัง ก็พอจะเดาได้ว่าสิ่งที่หมอนี่พูดน่าจะเป็นเรื่องจริงน่ะนะ
“โฮ่ หรือถ้าจะพูดอีกอย่าง มันก็หมายความว่าคุณไม่เห็นฉันอยู่ในสายตาเลยสินะ”
โยรุ โนะ ยูกิพูดพร้อมกับหรี่ตาลงช้าๆ
“จะบอกว่าแค่คุณตวัดดาบ ‘บัญชาสวรรค์’ [Heaven’s Will] ที่อยู่ในมือก็สามารถที่จะจัดการฉันได้ง่ายๆ แล้วสินะ วรุณซัง”
ไม่มีคำตอบจากวรุณ ร่างของแรงค์กิ้งยูสเซอร์อันดับ 3 ของเซิร์ฟเวอร์เอเชียเพียงแค่ยืนนิ่งสบตามองกับโยรุ โนะ ยูกิโดยที่ไม่ได้พูดอะไรออกมา
ทั้งสองยืนสบตากันอยู่สักพักก่อนที่จะเป็นฝ่ายซามูไรหญิงผู้ซึ่งเริ่มขยับตัวก่อน เธอค่อยๆ ถอนหายใจออกมาเบาๆ เก็บคาตานะในมือลงสู่ปลอกดาบที่พาดอยู่ข้างเอว แล้วจึงหันมาพูดกับเขาว่า
“ไปกันเถอะ นากะซัง”
คือคำพูดสุดท้ายก่อนที่เธอจะหันหลังเดินตรงไปเพื่อออกจากบริเวณทะเลสาป
เด็กหนุ่มผมดำไม่ได้พูดอะไรออกมา สิ่งที่นากะ เจ้าของชุดสูทโบราณในหน้ากากยิ้มทำก็เพียงแค่หันไปพยักหน้าให้กับอีกฝั่งก่อนที่จะเดินตามซามูไรหญิงไปอย่างเงียบๆ
ทั้งวรุณและโยรุ โนะ ยูกิไม่ถูกกันคือข้อมูลที่เขาได้รับเพิ่มเติม ส่วนความสามารถในการต่อสู้ การฟันอุกกาบาตนั่นครั้งเดียวก็บอกอะไรหลายๆ อย่างได้เพียงพอแล้ว
ลูกไฟที่ไม่มีแม้แต่เศษซากวัตถุปรากฏให้เห็น การ ‘ฟัน’ ที่ไม่ได้เป็นการตวัดของมีคมเข้ากับเป้าหมายอย่างธรรมดา แต่ควรจะบอกว่าเป็นการ ‘ลบ’ วัตถุขนาดยักษ์ให้หายไปจากการดำรงอยู่มากกว่า
“บัญชาสวรรค์...สินะ”
เขาพึมพำออกมาเบาๆ หลังจากที่เดินออกห่างมาได้ราวๆ 10 เมตร ก่อนที่จะหยุดชะงักเหมือนจะคิดอะไรออก หันกลับไปมองยังร่างของพิรุณที่ยังคงมองตรงมาที่กลุ่มของพวกเขาอยู่เช่นเคย
เจ้าของหน้ากากยิ้มไม่ได้พูดอะไรออกมา เขาเพียงแค่ยืนสบตากับอีกฝั่ง ก่อนที่จะค่อยๆ ยกปืนในมือของตนขึ้นพร้อมกับเล็งไปที่ศีรษะของพิรุณช้าๆ
แล้วจึงค่อยๆ ขยับนิ้วในมือเพื่อลั่นไกของมันออกมา
เปรี้ยง!!
เสียงระเบิดของดินปืนกับเขม่าควันที่ลอยออกมาจากกระบอกบ่งบอกว่าปืนสีเงินที่มีนามว่าเดสเปอราโดอีเกิลส์ได้ทำหน้าที่ของมันแล้วเรียบร้อยในการดีดกระสุนให้พุ่งไปสังหารฝั่งตรงข้ามด้วยความเร็วที่เหนือกว่าเสียง
การกระทำที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อน เช่นเดียวกับซามูไรสาวผู้ซึ่งได้แต่หันหน้ากลับมาเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ
กับภาพของเพื่อนร่วมทางของเธอที่กำลังยกปืนในมือชี้ตรงไปยังใบหน้าของแรงค์กิ้งยูสเซอร์อันดับ 3 แห่งเอเชียที่ตวัดดาบของตนขึ้นมาป้องกันลูกกระสุนดังกล่าวได้อย่างทันท่วงที
“นากะ...ซัง?”
เจ้าของหน้ากากยิ้มไม่ได้พูดอะไรออกไป เขาเพียงแค่เอียงคอเล็กน้อย ก่อนที่จะยักไหล่เบาๆ แล้วจึงเลื่อนปืนในมือไปเสียบไว้ด้านหลังก่อนที่จะยกมือทั้งสองข้างขึ้นช้าๆ แล้วจึงปรบมันเข้าหากันเบาๆ ท่ามกลางแววตาที่ดูสับสนของทุกฝ่าย
แปะ...แปะ
แปะ...แปะ
แปะ...แปะ
ไม่มีคำพูดนอกจากการกระทำที่ไม่มีใครเดาออก เขายืนปรบมืออยู่สักพักก่อนที่จะหันหลังก้าวเท้าเดินต่อไปตามทางอย่างเงียบๆ ทิ้งไว้แต่ซามูไรสาวที่ยืนหรี่ตาไปสักพัก ก่อนที่จะตัดสินใจเดินตามเขาด้วยความสับสน
ใช่...ไม่มีคำพูดอะไรที่เขาต้องการจะเอ่ย
เพราะถึงยังไงการกระทำเมื่อกี้ก็บ่งบอกได้ชัดเจนดีอยู่แล้ว
ระยะทาง 10 เมตรกับความเร็วของเดสเปอราโดอีเกิลส์ที่คาดว่าน่าจะอยู่ในอัตราเร็วเหนือเสียง 434 เมตรต่อวินาที...หมายความว่าหมอนี่มีระยะเวลาเพียงแค่ไม่ถึงเสี้ยวของเสี้ยววินาทีในการยกดาบของตัวเองขึ้นมาป้องกันลูกกระสุนที่พุ่งไปในอากาศด้วยความเร็วที่ยากเกินกว่าแม้แต่จะมอง
ยังไม่รวมถึงการคาดเดาวิถีของลูกกระสุนที่ต้องคิดในชั่วพริบตาก่อนที่จะตวัดดาบขึ้นมากันอีก
อันดับที่ 3...สินะ
การพลาดในระยะ 10 เมตรครั้งนี้บอกอะไรกับเขาได้หลายๆ อย่าง ทั้งความสามารถของอีกฝั่งในการตอบโต้กับผู้เล่นสายอาวุธระยะไกล รวมไปถึงปฏิกิริยาตอบสนองที่รวดเร็วจนน่ารังเกียจ
ก็สมกับการที่ถูกขนานนามว่าอัจฉริยะบนโลกแห่งเกม
ผู้เล่นที่แสนทรงพลัง นักดาบอันดับสองของเซิร์ฟเวอร์ที่เก่งกาจเสียจนราวกับได้รับพรของพระเจ้า
“ขอโทษทีที่ทำให้ตกใจครับ คุณยูกิ พอดีว่าผมอยากจะทดสอบอะไรนิดหน่อย”
คือข้ออ้างที่นาคาเอ่ยออกมา ในขณะที่ขาทั้งสองก็ยังคงขยับเดินออกห่างจากบริเวณทะเลสาปไปเรื่อยๆ
เขาไม่ได้ยินเสียงของเธอเอ่ยตอบกลับมาในทันที ท่วงทำนองการเดินเท้าเข้าปกคลุมชั้นบรรยากาศไปสักพักก่อนที่ โยรุ โนะ ยูกิจะเอ่ยขึ้นมาเบาๆ ว่า
“เธอ...ก็เป็นคนที่น่าสนใจดีนะ นากะซัง”
บันทึกข้อมูลลับ [Secret Data Entry]
แรงค์กิ้งยูสเซอร์อันดับสาม [3rd Ranking User]
User : วรุณ [Varuna]
Alias : อัจฉริยะผู้เห็นแก่ตัว [The Egoistic Genius]
Class : ??? Level : ???
Evaluation [ประเมินความสามารถ]
Strength : EX Agility : S-
Endurance : A Range : S++
Ability : EX Magic : A+
Luck : ??? Growth Potential : ???
Forte [จุดแข็ง] : “Disgustingly” High-Speed Reaction [ปฏิกิริยาตอบสนองที่รวดเร็วในระดับ “น่ารังเกียจ”] “Unwavering” Determination [ความมุ่งมั่นที่ “ไม่สั่นเคลือน”] God's Favorite [ผู้ได้รับความรักจากพระผู้เป็นเจ้า]
Weakness [จุดอ่อน] : ???
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
นิยายเรื่องนี้เชียร์จอมมารดวงไม่ค่อยมีแต่นารีอุปภัมภ์สุดใจนะ นายต้องชนะฮีโร่พระเจ้าอวยซักเรื่องได้แล้ว
นาคานี่เป็นจุดสนใจของพวกจิตไม่ปกติสินะ แต่ละคน
อยากอ่านต่อจะแย่แล้ว
ขออีกรัวๆ