ERROR Online : Overkill มหานครออนไลน์แห่งความผิดพลาด

ตอนที่ 53 : Error : 0x00000049 สามวินาที

ERROR Online : Overkill

            สามวินาทีอะไรของมัน

            “อย่ามาพูดให้ขำน่า!!”

            อัลเฟรดมองใบหน้าของแจ็คด้วยแววตาวาวโรจน์ ร่างสูงของนักดาบเกร็งแน่นยกเท้าขึ้นถีบไปยังลำตัวของฝั่งตรงข้ามพร้อมกับกระชากอาวุธของตนออกมาร่างของอีกฝ่ายด้วยความรุนแรง

4,717!

โลหิตสาดกระเซ็นจากร่างของแจ็ค เจ้าของชุดคลุมดำปลิวกระเด็นไปข้างหลังจากแรงกระแทก ทว่า สิ่งที่นักมายากลคนนั้นทำก็เพียงแค่ยกมือจับหมวกทรงสูงของตนพร้อมกับพูดออกมาสั้นๆว่า

 “หนึ่ง”

            “เลิกฝันกลางวันได้แล้ว นักมายากล!!!”

          ระหว่างที่ความเสียหายกำลังพุ่งออกจาตัวนักมายากลแห่งไวท์ชาเปล ชั่วขณะเพียงแค่เสี้ยววินาทีที่แจ็คกำลังลอยหลุดระยะการโจมตีของเขาไปด้านหลัง นักดาบผู้นี้กลับเริ่มการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ง้างอาวุธของตนที่กำลังเปล่งแสงฟาดลงไปที่พื้นในทันที

            Core Eruption! [การประทุของผืนดิน]

            35,054!

          พื้นดินที่ทั้งสองยืนอยู่ทรุดลงไปจากพละกำลังอันรุนแรงของอัลเฟรด ในขณะที่ร่างของแจ็คซึ่งกำลังลอยอยู่กลางอากาศก็ถูกเสียบตรึงให้หยุดด้วยหนามหินโดยรอบที่พุ่งขึ้นมาทั่วพื้นที่

 11,790!

            เพียงแต่ สิ่งที่นักมายากลแห่งไวท์ชาเปลทำกลับเป็นเพียงการจ้องมองไปยังฝั่งตรงข้ามด้วยใบหน้าสวยเปื้อนรอยยิ้มอันน่าขนลุก

           “สอง...”

           อัลเฟรดไม่ได้หยุดมือเพียงแค่นั้น แววตาของเขายังคงเต็มเปี่ยมไปด้วยสมาธิ นักดาบจับจ้องไปยังร่างของศัตรูพลางกระชับอาวุธของตนแน่น จากนั้นจึงตวัดดาบฟันไปที่ใบหน้าของแจ็คตัวพร้อมกับเปล่งเสียงอย่างทรงพลังว่า

           Absolute Divide! [แบ่งแยกสัมบูรณ์]

44,800!

ดาบเล่มใหญ่ของเขาฟาดลงกระทบกับหน้าของแจ็ค ฝังคมของมันลงไปยังดวงหน้างาม ในขณะที่ร่างของนักมายากลแห่งไวท์ชาเปลก็ถูกอัดกระแทกเข้ากับเศษหนามหิน ส่งผลให้บรรดาหนามหินจำนวนมากแตกกระจายออกด้วยความรุนแรง

17,304!

โลหิตสีแดงสดพุ่งออกมาจากริมฝีปากคู่สวย ในขณะที่ทางฝั่งนักดาบก็ยังคงกำอาวุธของตนแน่น เตรียมพร้อมสำหรับการโจมตีต่อไป หากไม่ใช่ว่า...สิ่งปรากฏอยู่เบื้องหน้าของอัลเฟรดในขณะนี้ ดวงหน้างามของนักมายากลผู้ซึ่งกำลังนอนจมกองเลือดตัวเองนั้น 

มัน...กลับถูกฉีกขาดครึ่งออกจากกันอย่างน่าสยดสยอง

ไม่มีทางที่ทักษะของเขาจะทำให้เกิดผลอะไรแบบที่เห็นตรงหน้าได้ การสร้างความเสียหายของการโจมตีนั่นอาจจะมีเลือดไหลออกมาเพื่อความสมจริง แต่ก็ไม่เคยมีอาการแบบตรงหน้ามาก่อน

หมายความว่ายังไง...

ระหว่างที่ทางฝั่งนักดาบได้แต่ยืนตัวค้างแข็งด้วยความสับสน โดยไม่ทันจะได้ตั้งตัวร่างของนักมายากลแห่งไวท์ชาเปลผู้ที่ใบหน้าขาดครึ่งไปแล้วก็ยื่นมือเข้ามาจับที่แขนของเขา พร้อมกับคำพูดบางอย่างที่หลุดออกมาจากริมฝีปากของอีกฝ่ายที่ทำเอาขนแทบทั้งหมดบนตัวของเขาต้องลุกชัน

เสียงของชายและหญิงนับร้อย...ดังขึ้นจากร่างของนักมายากลคล้ายเครื่องจักรที่กำลังรวน ในขณะที่ใบหน้าภายใต้หน้ากากขาดรุ่งริ่งนั่นก็หันมามองเขาด้วยสีหน้าบางอย่างที่ดูบิดเบี้ยวจนน่าขนลุก

บางอย่าง...ที่คาดว่าจะเป็นรอยยิ้ม

“สาม...”

            Destruction III : Frost Nova! [ศาสตร์แห่งการทำลายล้างระดับ 3 : คลื่นเยือกแข็ง]

            คลื่นความเย็นแผ่กระจายออกจากร่างของนักเวทย์สาว บรรดาผู้ชมไร้มารยาทที่กำลังพุ่งตรงมายังทั้งสามก็เริ่มถูกผลึกน้ำแข็งเกาะตามตัว ส่งผลให้การเคลื่อนไหวของพวกนั้นถูกชะลอลงจากความสามารถของสกิล เธอหันไปพยักหน้าให้กับสมาชิกในกลุ่มที่เหลือ ฝั่งชายหนุ่มนักธนูจึงยกคันธนูของตนเองชูขึ้นบนฟ้า ก่อนจะง้างลูกธนูยิงออกไปในทันที

            Arrow Hail! [ฝนธนู]

ธนูเพียงลูกเดียวลอยขึ้นไปฟ้าก่อนที่มันจะแตกกระจายออกกลายเป็นห่ากระสุนพุ่งใส่ร่างของศัตรูภายในซุ้มคณะละครสัตว์

6,037! 6,157! 6,971! 6,171! 6,387! 6,138! 6,681! 6,017! 6,576! 6,678! 6,820! 6,107!

ศัตรูจำนวนมากถูกลูกธนูเข้าปักตามร่างกาย แม้ความเสียหายจะไม่ได้มากมายอะไร แต่สิ่งที่เกิดขึ้นก็เป็นไปตามที่สมาชิกในกลุ่มนี้คาดเอาไว้

“ต่อเลย พี่มิกะ”

นักบวชสาวผู้ถูกเรียกว่ามิกะพยักหน้ารับคำ เธอปักคทาของตนลงพื้นก่อนจะเอ่ยปากพูดสกิลที่ตนร่ายเตรียมไว้ได้สักพักออกมา

Creation V : Cycle Liberation! [ศาสตร์การสร้างสรรระดับ 5 : การหลุดพ้นจากสังสารวัฏ]

21,981! 21,670! 21,308! 21,807! 21,608! 21,184! 21,564! 21,608! 21,018! 22,608! 20,194 21,089!

แสงสีขาวสาดกระจายออกมาจากปากแผล เสียงทุรนทุรายก็พลันดังขึ้นมาจากเหล่าผู้ชม ในขณะที่ใบหน้าของพวกมันจะเริ่มที่จะละลายเผยให้เห็นถึงผิวหน้าที่แท้จริงอันน่าสยดสยองของคนตาย

“สนับสนุนฉันด้วย เลฟ มิกะ”

นักเวทย์สาวหันไปบอกพรรคพวกของตนพลางขยับปากจะร่ายเวทมนตร์ต่อ แต่ก็ถูกขัดขึ้นด้วยฝ่ามือของเพื่อนร่วมกลุ่มผู้ซึ่งเพิ่งเดินกลับมาหลังจากการต่อสู้

นักดาบที่กำลังยกมือจับไหล่ของเธอพลางหันมายิ้มให้เธอด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่น

“ชนะหมอนั่น แล้วหรือไง อัล...”

17,080!

เพียงชั่วขณะที่ริมฝีปากของเธอเริ่มจะขยับพูด ไม่ทันที่มันจะได้เอ่ยคำพูดจบประโยค ความรู้สึกบางอย่างก็เข้าทิ่มแทงที่บริเวณท้องของหญิงสาวอย่างเฉียบพลัน

            ทั้งมิกะและเลฟได้แต่ยืนตาเบิกกว้าง มองดูภาพนักเวทย์สาวที่ค่อยๆยกมือที่กำลังสั่นเทาไปกุมบาดแผลฉกรรจ์จากการโจมตีที่ไม่มีใครคาดคิดของเพื่อนร่วมกลุ่มของตัวเอง

            “นาย...เป็นใคร”

            นักดาบผู้นั้นยังคงมองหน้าของเธอด้วยรอยยิ้ม พลางค่อยๆยกมือของตนขึ้นไปลูบเรือนผมของอีกฝั่งช้าๆ

            “อัล...เฟรด”

            นั่นคือเสียงสุดท้ายที่ออกมาจากริมฝีปากของอัลเฟรด ก่อนที่ร่างของเธอจะร่วงลงไปจมกองเลือด นักดาบหนุ่มที่กระชากอาวุธของตนจากลำตัวของเพื่อนสาว ก่อนจะโจมตีใส่เธอเป็นครั้งที่สองอย่างไร้ซึ่งความปราณี

15,970!

 ภาพอันโหดร้ายที่เรียกสติกลับมายังนักธนูและนักบวชสาวได้เป็นอย่างดี

            Fiery Arrow! [ลูกธนูอัคคี]

          11,408!

          ลูกธนูเพลิงถูกยิงพุ่งไปปักที่ไหล่ขวาของอัลเฟรดอย่างจัง ร่างของนักดาบเซไปทางด้านหลังเล็กน้อยเขาก็ถูกเวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์จากนักบวชสาวโจมตีต่อทันที

            Creation IV : Redemption Prayer! [ศาสตร์สร้างสรรค์ระดับ 4 : บทสวดไถ่บาป]

          2,080!

          แสงสีขาวเข้าทิ่มแทงร่างของอัลเฟรด เพียงแต่ดูเหมือนว่านักดาบผู้นั้นจะไมได้รับความเสียหายรุนแรงอะไรเลยแม้แต่น้อย

            “ชิ ไม่ใช่อันเดดหรือไงกัน” เลฟสบถก่อนจะง้างอาวุธของตนเพื่อโจมตีต่อ เพียงแต่ว่าการกระทำของเขาก็ต้องหยุดลงเมื่อทางด้านนักบวชสาวมิกะพูดเสียงดังขึ้นมาว่า

            “หยุดก่อน เลฟ!”

มือที่จับคันธนูชะงักก่อนที่เขาจะเอ่ยปากถามพรรคพวกของตนด้วยความฉงน

“ทำไมละ พี่มิกะ”

“เธอ ลองดูที่หน้าของอัลเฟรดสิ”

สิ้นสุดคำพูด ดวงตาของเลฟก็พุ่งไปสบกับใบหน้าของอัลเฟรดด้วยความรวดเร็ว

“หมอนั่น...” เสียงอุทานด้วยความแปลกใจหลุดออกมาจากปากของเลฟ นักธนูค่อยๆหรี่ตาของตัวเอง มองดูสภาพที่น่าพิศวงของเพื่อนร่วมทีมของตนที่ไม่เคยมีใครเห็นมาก่อน

ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม...กับหยาดน้ำใสๆที่ไหลออกมาจากดวงตาทั้งคู่ของอัลเฟรดอย่างไม่หยุดยั้ง

“หนี...ไป”

คำพูดสุดท้ายหลุดออกมาจากปาก ใบหน้าของอัลเฟรดก็เริ่มที่จะละลายอย่างช้าๆ ชายหนุ่มยกมือทั้งสองข้างขึ้นปิดใบหน้าพร้อมกับส่งเสียงร้องอย่างโหยหวนทรมาน ร่างของเขาทรุดลงไปที่พื้นกระตุกรัวๆอย่างบ้าคลั่งราวกับของเล่นที่ใกล้พังก่อนที่มันจะแน่นิ่งไปในที่สุด

นักบวชสาวยืนตัวเกร็งด้วยความหวาดกลัว ในขณะที่ทางฝั่งนักธนูก็ได้แต่สบถออกมาด้วยจิตใจที่ร้อนรุ่มว่า

“บ้าที่สุด!!”

นักธนูกำหมัดของตัวเองแน่นด้วยความเคียดแค้น พร้อมกับก้าวเท้าเดินตรงไปยังร่างของอัลเฟรดที่นอนนิ่งสนิทอยู่ที่พื้น

เขา...ไม่สามารถช่วยเพื่อนทั้งสองของตนได้เลยแม้แต่น้อย

เพียงแต่ในจังหวะเดียวกันกับที่เขากำลังโศกเศร้าเสียใจอยู่นั่นเอง เสียงตะโกนก็ดังขึ้นมาจากทางนักบวชสาวที่ยืนอยู่ด้านหลัง

“เลฟ ถอยมาจากอัลเฟรดเดี๋ยวนี้!”

สายเกินไปเสียแล้ว ก่อนที่คำพูดของมิกะจะไปถึงหูของเลฟ ร่างของอัลเฟรดที่กำลังนอนนิ่งอยู่ที่พื้นก็พุ่งจากพื้น ตรงไปใช้ฝ่ามือทั้งสองสัมผัสที่ศีรษะของนักธนูหนุ่มในทันที

“ใบหน้าของนายน่ะ ฉันขอได้ไหม เลฟ”

คณะละครสัตว์คนตาย

สมกับชื่อจริงๆ 

ภาพของเหล่าผู้เล่นจำนวนหยิบมือที่กำลังต่อสู้กับปีศาจรูปร่างมนุษย์จำนวนมหาศาลอย่างเอาเป็นเอาตาย ซากศพของทั้งสองฝั่งนอนเสียชีวิตกันกลาดเกลื่อน ความรู้สึกประเภทที่เขาไม่สามารถหาได้ในโลกแห่งความจริง สถานการณ์ที่ไม่แตกต่างอะไรกับนรกบนดิน รวมไปถึงเหล่าผีดิบไร้สติที่พร้อมจะพุ่งเข้ามาโจมตีเขาได้ทุกเมื่อ

และหากถามว่าในเหตุการณ์ที่แสนวุ่นวายแบบนี้ เขากำลังทำอะไรอยู่? ก็คงต้องขอตอบได้คำเดียวว่า

กำลังนั่งเอนหลังพิงเก้าอี้อยู่ที่เดิมนั่นละนะ

“สัตว์ประหลาดที่นายเรียกมานี่โหดเป็นบ้าเลย นาคา”

นาคาพยักหน้าให้กับแอชเบาๆ พลางหันไปมองยังภาพของหมาป่าขนดำที่ถูกเรียกออกมาจากหนังสือเนโครโนมิค่อนกำลังขย้ำเนื้อของผู้ชมผีดิบอย่างเอร็ดอร่อย

Hellhound [หมาล่าเนื้อจากนรก]

ขนาดตัวที่ใหญ่เกือบเท่าม้าแต่ยังคงความเร็วและสัญชาตญาณของหมาป่าไว้เต็มที่ รวมไปถึงนัยน์ตาที่มีสภาพเป็นลูกไฟสีแดงเข้มที่ดูน่าเกรงขาม และซี่ฟันอันแหลมคมที่สามารถขย้ำฉีกกระชากเนื้อของมนุษย์ได้ในเวลารวดเร็ว

ประสิทธิภาพ...สูงพอสมควร

ข้อเสียคงจะเป็นการจำกัดเลเวลที่ทำให้ผู้เล่นเลเวล 16 แบบเขาสามารถเรียกมันออกมาได้แค่ตัวเดียวนั่นละนะ

แอชเองกำลังต่อสู้อย่างเต็มที่ด้วยดาบลับ ดูเหมือนว่าสกิลการใช้พิษที่นักฆ่าหัวเทาคนนี้ชอบใช้จะไม่ค่อยมีผลกับพวกศัตรูในที่แห่งนี้เท่าที่ควร ดวงตาสีดำสังเกตแอชอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเปลี่ยนไปยังนักฆ่าสาวผู้เชี่ยวชาญเวทมนตร์ที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียง

            นี่เป็นรอบที่สองแล้วที่เขาสังเกตการต่อสู้ผู้หญิงคนนี้ เพียงแต่จะกี่ครั้งต่อกี่ครั้งเธอก็ยังคงไม่ได้เอ่ยปากร่ายเวทมนตร์ออกมาสักที

เธอ...ช่างดูไม่คู่ควรแก่การเรียกว่านักเวทย์เลยแม้แต่น้อย

ร่างเพรียวของหญิงสาวที่กำลังยืนจับคอของเหยื่อผู้โชคร้าย หัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนที่จะยกขาเตะเศษท่อนบนของผีดิบอีกตนอย่างไม่ใยดี

พูดตามตรงเธอดูเหมือนปีศาจมากกว่าพวกนี้ด้วยซ้ำ

นาคานั่งเท้าคางสังเกตการณ์ การที่มีเธออยู่ใกล้ๆ ก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เขาไม่อยากหยิบปืนของตนขึ้นมาเก็บเลเวล เพราะการหันหลังให้กับผู้หญิงคนนี้ท่ามกลางสถานการณ์ชุลมุนคงจะไม่ใช่ทางเลือกที่ดีเท่าไหร่นัก

ดังนั้นสิ่งที่เขาทำในขณะนี้ก็เป็นแค่การนั่งสังเกตการต่อสู้โดยรอบ 

นับตั้งแต่สี่คนนั่นออกไปสู้กับแจ็ค เดอะ ริปเปอร์ พวกผู้ชมที่นั่งอยู่โดยรอบก็เริ่มคลั่ง และเริ่มทำการโจมตีกันเองมั่วไปหมด คาดว่าน่าจะเป็นระบบของ ‘ดันเจี้ยน’ คณะละครสัตว์คนตายแห่งนี้ที่วางมอนสเตอร์จำนวนมากไว้ล่วงหน้า ภาพของผู้ชมจำนวนมากเป็นเพียงแค่สิ่งหลอกตา แต่แท้จริงมันคือผีดิบใส่หน้ากากที่พยายามปลอมตัวให้เหมือนกับผู้เล่น

จะว่าไป...พวกที่ออกไปสู้กับแจ็ค เดอะ ริปเปอร์จะเป็นยังไงมั่งนะ

ความคิดผุดขึ้นมาในหัว เพียงแต่ยังไม่ทันจะได้เรียบเรียงสาเหตุ นาคาก็ได้ยินเสียงของหญิงสาวที่ดังขึ้นมาจากด้านล่าง พร้อมกับร่างในชุดสีขาวของเธอที่กำลังวิ่งฝ่าพวกผีดิบตรงมายังตำแหน่งที่นั่งของพวกเขาอย่างรวดเร็ว

“ช่วยด้วยค่ะ!!”

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่นาคาเห็นเธอ นักบวชสาวผู้กำลังอยู่ในสภาพสะบักสะบอมที่กำลังวิ่งหนีผีดิบพลางส่งเสียงเรียกขอความช่วยเหลือคนนี้ เป็นคนเดียวกับที่อยู่ใความทรงจำของเขาเมื่อตอนก่อนหน้า

เธอ...คือหนึ่งในสี่คนที่ลงไปสู้กับแจ็ค