ตอนที่ 44 : Error : 0x00000040 รัสเซียน รูเล็ท [วิธีการเอาชนะ]
ERROR Online : Overkill
“ขู่ฉันสินะ โลงศพสีดำ”
“ขู่...ไม่หรอกน่า เรื่องเล็กๆ แบบนั้นฉันไม่ชอบทำหรอก” พูดจบคุโระก็หัวเราะอย่างไม่เกรงอกเกรงใจหญิงสาวตรงหน้า ทำเอาพวกกลุ่มคนในชุดดำภายในโรงภาพยนตร์เริ่มเกิดอาการหงุดหงิดอยากจะรุมกระทืบนักฆ่าคนนี้มะรอมมะร่อจากการที่นายหญิงของตนถูกคุโระเยาะเย้ย
“แกจะดูถูกพี่หญิงเหมยอี้ของเราเกินไปหน่อยแล้วละมั้ง โลงศพสีดำ!!” จู่ๆ ก็มีผู้กล้าตะโกนเสียงดังพร้อมกับลุกขึ้นยืนจากที่นั่งคนดู ร่างนั้นก้มหัวคำนับทำความเคารพเหมยอี้หนึ่งที ก่อนจะก้าวเท้าทั้งสองมุ่งหน้าลงมาหยุดยืนอยู่ที่เบื้องหน้าของนักฆ่าชุดดำ
“นายเป็นใครกันละ...ฉันไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่ว่างพอจะเล่นด้วยกับลูกน้องหรอกนะ”
มาเฟียร่างสูงยืนจ้องหน้าคุโระด้วยแววตาโกรธ ชายคนนั้นยกซ้ายมือเสยผมของตนช้าๆ ก่อนจะเลื่อนมือข้างขวาที่กำลังถือบุหรี่มาชี้ใส่หน้าของคุโระพร้อมกับกล่าวว่า
“ข้าชื่อลี่หมิง หัวหน้าหน่วยหัวหอกทะลวงฟันแห่งกิลด์ไทคูน ขอท้าแก แรงค์กิ้งยูสเซอร์อันดับสิบ โลงศพสีดำ มาต่อสู้วัดฝีมือกันที่นี่!!” สิ้นสุดคำพูดกว่าสองร้อยที่นั่งในโรงภาพยนตร์เพรียบพร้อมกันปรบมือให้เกียรติพรรคพวกผู้หาญกล้าของกิลด์ด้วยความชื่นชม ในขณะที่คุโระก็เพียงแค่เลิกคิ้วขึ้นช้าๆ ก่อนที่จะพูดกับลี่หมิงว่า
“โรงหนังนี่...ปกติเค้าห้ามสูบบุหรี่ไม่ใช่หรือไง”
“อย่ามาเล่นแง่ นักฆ่า!! จะสู้กับข้าหรือจะหนีไปแบบหมาหัวเน่าก็เลือกมา!!!”
คำพูดจริงจังของลี่หมิงส่งผลให้คุโระได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ
“คิดดีแล้วหรือไง”
“หึ แล้วจะได้รู้กันไปว่านักฆ่าอันดับหนึ่งของเอเชียมันมีดีอะไรนักหนาผู้คนถึงได้ร่ำลือกัน พวกมีดีแต่ดอดเข้าไปแทงข้างหลังคนอื่นน่ะไม่มีทางชนะการต่อสู้หนึ่งต่อหนึ่งแบบนี้หรอก” ลี่หมิงพูดด้วยแววตาดูถูก
ได้ยินดังนั้นคุโระก็ยักไหล่เบาๆ แล้วจึงหันไปโบกมือให้อลิซที่ยืนอยู่ข้างๆ เว้นระยะไปหน่อย ก่อนที่จะชักมีดประจำตัวขึ้นมาถือในมือเมื่อเห็นว่าเธอและหัวหน้ากิลด์ไทคูนเดินพ้นระยะการต่อสู้เรียบร้อยแล้ว
“เอ้า จะเริ่มกันเมื่อไหร่ละ”
“ได้ทุกเมื่อ”
ลี่หมิงพูดพร้อมปาบุหรี่ในมือลงพื้น ย่ำเท้าไปหนึ่งทีก่อนจะเรียกดาบสลักลวดลายขนาดใหญ่ร่วมสองเมตรขึ้นมาถือไว้ในมือ เขาเกร็งร่างกายของตัวเองแน่นจนเสื้อสูทสีดำแทบจะปริออกมาก่อนจะกวัดแกว่งมันผ่าอากาศเสียงดังฟืดฟาดตามแรงแขนอันทรงพลังของตน
“แล้วแกจะต้องเสียใจ นักฆ่า เมื่อต้องมาเจอมือดาบอันดับหนึ่งแห่งกิลด์ไทคูน เจ้าของฉายามารดาบเดียวดายแบบข้า”
“ตามสบาย” คุโระว่าพลางชูมีดในมือซ้ายขึ้นไปบนอากาศ ก่อนที่ร่างของนักฆ่าชุดดำจะหายวับไปกับตาเหลือไว้แต่คำพูดที่ถูกพูดทิ้งท้ายออกมาว่า
“ถ้าตามความเร็วได้ทันน่ะนะ”
เคร๊ง!
ด้วยประสาทสัมผัสที่ฉับไวทำให้ลี่หมิงสามารถยกดาบขึ้นมากันของแข็งบางอย่างที่พุ่งมากระทบกับใบหน้าของเขาได้ทันท่วงที ก่อนที่มือดาบอันดับหนึ่งแห่งกิลด์ไทคูนจะหัวเราะเย้ยหยันอีกฝ่ายเสียงดัง
“มีดีแค่นี้หรือไง โลงศพสีดำ!!”
เสียงเฮดังสนั่นขึ้นจากสมาชิกกิลด์ไทคูนภายในโรงภาพยนตร์ ก่อนที่ร่างของโลงศพสีดำจะปรากฏขึ้นที่ตำแหน่งเดิม พร้อมกับคำพูดที่หลุดออกมาจากปากของนักฆ่าชุดดำว่า
“แค่นี้แหละ”
“หึ แกมัน...”
เพียงแต่...ก่อนที่ลี่หมิงจะได้ขยับปากพูดอะไรต่อ ความรู้สึกไม่ชอบมาพากลบางอย่างก็พุ่งเข้ามาเล่นงานจิตใจของมารดาบเดียวดายผู้นี่ที่เริ่มรู้สึก ‘โหวงเหวง’ แบบแปลกๆ
“แกมัน…”
สายตาของนายหญิงที่มองมายังตัวเขาที่ดูซีดเผือดอย่างผิดปกติ ในขณะที่เสียงเฮจากพรรรคพวกในกิลด์ที่อยู่ภายในโรงภาพยนตร์ก็ค่อยๆ เงียบลงเรื่อยๆ
“แกมัน...แล้วอะไรต่อละ? พูดมาสิ ฉันรอฟังอยู่นะ”
ไม่มีเสียงออกมาจากลำคอ ลี่หมิงได้แต่ยืนขยับปากโดยไร้ซึ่งเสียงพูด ในขณะที่แรงขาทั้งของข้างรวมไปถึงสติของมือดาบอันดับหนึ่งแห่งกิลด์ไทคูนก็เริ่มที่จะหลุดลอยไปเรื่อยๆ
โลหิตเริ่มไหลทะลักออกมาจากลำคอของลี่หมิงราวกับสายน้ำ ท่อนขาของเขาเริ่มโซซัดโซเซก่อนที่เจ้าของฉายามารดาบเดียวดายจะพยายามรวบรวมเรี่ยวแรงเฮือกสุดท้ายปักดาบของตัวเองลงกับพื้น แล้วจึงหันสายตามองไปยังร่างของนักฆ่าชุดดำด้วยแววตาเคียดแค้น
สมาชิกกิลด์ไทคูนที่นั่งข้างในโรงภาพยนตร์ต่างก็ช็อคตาค้างกับภาพของหัวหน้าหน่วยหัวหอกทะลวงฟันของตนที่โดนโจมตีอย่างเหนือความคาดหมาย ในขณะที่เหมยอี้เองก็ยังคงยืนตัวแข็งทื่อด้วยสีหน้าซีดเผือดเช่นเดิม
เธอ...เห็นทุกอย่าง และในขณะเดียวกันคงต้องบอกว่าเธอไม่เห็นอะไรเลยเช่นกัน
ทั้งร่างของนักฆ่าในชุดดำที่จู่ๆ ก็หายไปและอีกไม่กี่วินาทีก็มาปรากฏที่เดิม ทั้งร่างของลูกน้องผู้กล้าหาญของเธอที่ยกดาบใหญ่ขึ้นมากัน ‘อะไรบางอย่าง’ ได้สำเร็จ แต่อยู่ดีๆ รูโหว่ขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นที่บริเวณหน้าอกของลี่หมิง
เกิดอะไรขึ้นกันแน่…
“เกิดอะไรขึ้น? คงกำลังคิดแบบนั้นอยู่สินะ” คุโระพูด ก่อนที่จะเดินเข้าไปใกล้ๆ กับร่างของลี่หมิง “ก่อนอื่นเลย ขอชื่นชมที่รู้สึกตัวทันการโจมตีครั้งแรกได้”
ครั้งแรก…?
นั่นคือคำพูดก่อนที่คุโระจะโยนอะไรบางอย่างที่กำลังเต้น ‘ตุบๆ’ ลงกับพื้นเบื้องหน้าของลี่หมิง
บางอย่างที่มีลักษณะคล้ายกับอวัยวะสีแดงขนาดเท่ากำปั้น
อวัยวะสุดสำคัญของมนุษย์ที่กำลังเต้นตึกตักอย่างเชื่องช้าอยู่บนพื้นโรงภาพยนตร์
“แก...”
“ลาก่อน นักดาบอันดับหนึ่งแห่งกิลด์ไทคูน” นั่นคือคำพูดสุดท้ายก่อนที่ร่างของคุโระจะพุ่งหายไป ก่อนที่จะมาปรากฏตัวยืนอยู่ข้างๆ กับร่างไร้ศีรษะของลี่หมิงที่ค่อยๆ ทรุดลงไปกับพื้น เป็นการประกาศอย่างชัดเจนว่าการดวลครั้งนี้ ทางฝั่งนักฆ่าชุดดำเป็นฝ่ายชนะไปอย่างขาดลอย
การต่อสู้จบลงพร้อมกับวัตถุขนาดเดียวกับกำปั้นมที่ถูกโยนส่งให้กับร่างของเหมยอี้ที่ยังคงตกอยู่ในความมึนงง เธอเอื้อมมือไปรับมันมา ก่อนที่มือข้างที่รับจะค่อยๆ แปรเปลี่ยนไปเป็นไร้ซึ่งเรี่ยวแรงกว่าเคยเมื่อสังเกตเห็นอย่างชัดเจนว่าของที่อีกฝ่ายส่งมาคืออะไร
“ขอโทษที...พอดีไม่ได้ใจดีพอที่จะออมมือให้กับคนที่ไม่น่าสนใจน่ะนะ”
ใบหน้าของเธอซีดเผือด ก่อนที่เหมยอี้จะหันหน้าไปยังนักฆ่าชุดดำ จ้องคุโระด้วยดวงหน้าเกรี้ยวกราดที่กำลังสั่นระริก ก่อนจะปาพัดขนนกของเธอขึ้นไปบนอากาศ…
แทนสัญญาณให้สมาชิกกิลด์ของเธอกระหน่ำโจมตีผู้มาเยือนเต็มรูปแบบ
รัสเซียนรูเล็ท
เกมการพนันที่จนถึงทุกวันนี้ ที่มาของมันในประวัติศาสตร์มนุษย์ก็ยังคงไม่ชัดเจน
บ้างก็ว่ามันมีต้นกำเนิดมาจากรัสเซียในช่วงศตวรรษที่ 19 ที่ประเทศรัสเซียโดยผู้คุมเรือนจำที่บังคับให้นักโทษจำนวนหนึ่งเล่นเกมชนิดนี้ในคุก บ้างก็ว่า ‘รัสเซียนรูเล็ท’ นั้นเป็นศัพท์ที่ไม่ได้ถูกคิดค้นขึ้นจนกว่าจะถึงศตวรรษที่ 20 ดังนั้น ‘เกมการพนัน’ ดังกล่าวน่าจะมีต้นกำเนิดในช่วงเวลาที่ใกล้เคียงกัน
“คิดดีแล้วเรอะ ไอ้หนู” เฟยหลงมองร่างในหน้ากากยิ้มที่กำลังนั่งอยู่ที่เก้าอี้อีกฝั่ง ก่อนที่จะเหลือบมามองปืนรีวอลเวอร์สีเงินที่ถูกวางตรงกลางโต๊ะ แม้เขาจะไม่ได้แสดงท่าทางอะไรออกมา แต่ความจริงมาเฟียหน้าบากคนนี้ก็กำลังฝืนใบหน้าของตัวเองเพื่อไม่ให้เขาแสยะยิ้มออกมาอย่างสุดความสามารถอยู่
รัสเซียนรูเล็ท...เกมที่ไม่มีทางที่เฟยหลงจะไม่รู้จัก ในเมื่อความสามารถพิเศษ [Special Skill] ของปืนแกมบิทรีวอลเวอร์คือทักษะนี้นั่นเอง
และเมื่อเขามีมันเป็นสกิลหลัก เฟยหลงคนนี้ก็ต้องศึกษาการละเล่นมาอย่างถ่องแท้และอัดแน่นไปด้วยข้อมูลที่ใช้ในการประกอบการเล่นเพื่อผลประโยชน์สูงสุดที่ตนเองจะได้รับ
ครั้งที่ #1 14.28%, #2 16.67%, #3 20%, #4 25%, #5 33.33%, #6 50% คือโอกาสทั้งหมดที่คำนวณได้จากปืนรีวอลเวอร์รุ่นพิเศษที่มีรังเพลิงถึง 7 นัดของเขา
หากแข่งกันตามปกติโอกาสเสี่ยงคงจะมากพอดู แต่...เมื่อขึ้นชื่อว่าการพนันแล้วละก็มันไม่มีหรอกที่เปอร์เซ็นต์จะเป็นไปตามนั้นจริงๆ น่ะ
ตั้งแต่ที่ไอ้หนูนี่คิดจะพนันปืนของตัวเองกับเขาโดยการแข่งรัสเซียนรูเล็ท มันก็ปิดประตูชนะของตัวเองในตอนนั้นแล้ว
เพราะนอกจากว่าเฟยหลงจะศึกษาเรื่องรัสเซียนรูเล็ทนี่จนชำนาญแล้ว
เขาก็ศึกษาวิธีการโกงเกมนี้จนชำนาญเช่นกัน
“คิดดีแล้วครับ...ส่วนวิธีแข่ง เราจะแข่งกันตามแบบต้นตำรับก็คือ หมุนลูกโม่ทีเดียว แล้วก็เริ่มแข่ง ใครโดนก่อนก็แพ้ ใครรอดก็ชนะ คุณเฟยหลงโอเคไหมครับ?”
“แล้วแต่เลยไอ้หนู”
คำกล่าวถูกเอ่ยออกมาจากปากของเฟยหลงอย่างสบายๆ ในขณะที่นาคาก็พยักหน้ารับคำกลับช้าๆ
“ถ้าอย่างนั้นก็ มาเริ่มกันเถอะครับ คุณเฟยหลง...”
กริ๊ก!
กระสุนถูกบรรจุโดยเฟยหลงที่ใส่มันลงไป 1 นัด ก่อนที่จะเลื่อนให้ร่างในหน้ากากยิ้มตรงหน้าดู ซึ่งอีกฝั่งก็เพียงแค่พยักหน้าลงช้าๆ
ปกติ ‘รัสเซียนรูเล็ท’ จะเริ่มแข่งกันโดยใช้กระสุนเพียงแค่หนึ่งนัด แต่หากผู้เล่นอยากจะใส่เพิ่มมันก็ไม่ได้มีกฏห้ามแต่อย่างใด
เพราะยิ่งเพิ่มปริมาณลูกกระสุน ความเสี่ยงในการ ‘แพ้พนัน’ ก็ยิ่งจะมีมาก
กฏการแข่งขันของ ‘รัสเซียนรูเล็ท’ นั้นเป็นอะไรที่เข้าใจได้ง่าย ใส่กระสุนลงไปในรังเพลิง หมุนลูกโม่ ตีมันกลับเข้าไป วางปืนลงที่เบื้องหน้าของทั้งสองฝ่าย แล้วจึงเริ่มหมุนมันโดยหากปลายปืนหันไปในทางด้านไหน
ผู้เล่นที่อยู่ด้านนั้นจะเริ่มทำการยิงก่อน
มันไม่มีทางยุติธรรมอยู่แล้วหากจะให้ผู้เล่นเป็นคนหมุนลูกโม่ หรือหมุนปืนเอง แต่ด้วยสถานการณ์บังคับพวกเขาจึงไม่มีทางเลือกนอกจากแบ่งกันทำคนละอย่าง โดยใช้ไอเท็มเหรียญในการการโยนหัวก้อยตัดสิน
“ก้อย” ร่างในหน้ากากยิ้มเอ่ยพูด
“ฉันได้หัว งั้นฉันก็เป็นฝ่ายเลือกสินะ ไอ้หนู”
“ครับ” อีกฝั่งพยักหน้าช้าๆ
“ถือว่าฉันต่อให้ งั้นให้แกเป็นคนหมุนปืนก็แล้วกัน”
แป่ก...ตึง!
เฟยหลงวางปืนรีวอลเวอร์ของตัวเองกระแทกลงบนโต๊ะ ก่อนจะผายมือให้เจ้าหนูในหน้ากากยิ้มเบื้องหน้าจัดการต่อไป ร่างสูงในชุดแจ็คเก็ตสีขาวเอื้อมมือทั้งสองข้างที่ถูกคล้องเข้ากับโต๊ะเลื่อนไปสัมผัสตัวอาวุธสีเงิน ก่อนจะเริ่มหมุนมันเป็นสัญญาณว่าการเดิมพันของพวกเขากำลังจะเริ่มขึ้น
ฟึ่บ...ฟึ่บ
กงล้อแห่งชะตากรรมเริ่มหมุน การตัดสินว่าใครเป็นผู้แพ้ผู้ชนะอาจจะขึ้นอยู่กับการหมุนครั้งนี้ทีเดียวก็เป็นได้ เขารู้ดี แต่แน่นอนว่าคนแบบเฟยหลงไม่มีทางที่จะไม่ตระเตรียมแผนการไว้ล่วงหน้าก่อนอยู่แล้ว
ทั้งหมดเป็นไปตามแผน ต่อให้ไอ้เด็กตรงหน้าจะดวงเฮงไม่โดนกระสุนจริงๆ เขาก็สามารถพลิกแพลงให้ตัวเองไม่โดนได้อย่างสบายๆ ด้วยเหตุผลที่ว่ายังไงไอ้หนูนี่ก็ไม่มีทางรู้ว่ากระสุนอยู่นัดไหน การโกงจึงเป็นเรื่องที่ง่ายสุดๆ ยิ่งสำหรับคนแบบเขาที่สัมผัสกับปืนรีวอลเวอร์ทุกวัน
แค่จับมันเขาก็รู้แล้วว่ากระสุนนัดเดียวที่ใส่ลงไปมันจะอยู่ในรังเพลิงไหน
การพนันที่ง่ายเสียยิ่งกว่าการปอกกล้วยเข้าปาก แม้ว่ากระสุนนั่นจะอยู่ในตาที่เขาจะต้องเป็นฝ่ายเริ่มยิงก็ตาม ด้วยเทคนิคมือไวตบตาที่เขาศึกษาและลองฝึกทำมาเกือบครึ่งปี การเลื่อนลูกโม่ในชั่วขณะจะลั่นไก ก็ไม่ใช่ปาฏิหาริย์อีกต่อไป
การแข่งขันนี่มันถูกกำหนดมาตั้งแต่แรกแล้วว่าเขาจะชนะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เขาก็ไม่มีทางที่จะพ่ายแพ้อย่างแน่นอน
ท่ามกลางเสียงโลหะที่กำลังหมุนเวียนเสียดสีกับผิวโต๊ะอย่างไม่มีที่สิ้นสุด นัยน์ตาของเฟยหลงก็พุ่งไปกระทบกับบางอย่างภายใต้หน้ากากสีขาว
บางอย่างที่กระตุ้นให้เขาต้องเอ่ยถามด้วยเสียงฉงนขึ้นมาว่า
“ไอ้หนู ดวงตาแกสีทองอย่างนั้นเหรอ”
บันทึกข้อมูล [Data Entry]
ผู้เล่นปกติ [Normal User]
User : เฟยหลง [Fei Long]
Alias : รองหัวหน้ากิลด์ไทคูน [Vice-President of Tycoon]
Class : มาเฟีย [Mafia] Level : 89
Evaluation [ประเมินความสามารถ]
Strength : C Agility : C-
Endurance : D+ Range : B
Ability : B Magic : C
Luck : B+ Growth Potential : C
Forte [ความถนัด] : Trickery [การเล่นเล่ห์เหลี่ยม] Russian Roulette Expert [ผู้เชี่ยวชาญการเล่นรัสเซียนรูเล็ท] นักต่อรองที่ดี [Good Negotiator]
Weakness [จุดอ่อน] : Overconfidence [มั่นใจในตัวเองมากเกินไป]
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
เพื่อไปดูแข่งกันโกงง
ค้างอีกแล้ว