ERROR Online : Overkill มหานครออนไลน์แห่งความผิดพลาด

ตอนที่ 20 : Error : 0x00000016 มาราธอนสุสานนรก โบสถ์ปีศาจและปราสาทผีสิง

ERROR Online : Overkill

            ความรู้สึกเสียววาบจากเบื้องบนทำให้นาคาอยากจะชะโงกหน้าขึ้นไปมองซะเหลือเกิน แต่การเคลื่อนไหวฉับพลันอาจจะทำให้อีกฝั่งเกิดอาการตื่นตระหนกและเข้าโจมตีทันที มอนสเตอร์นิสัยชอบซุ่มโจมตีบนต้นไม้แถบนี้คือก๊อบลินมือธนู [Goblin Sharpshooter] ที่ถูกจัดรวมอยู่ในประเภทก็อบลินแห่งป่าต้องห้าม

           เพียงแต่...ถ้าเกิดมันเป็นก็อบลินมือธนูจริงๆ ทำไมมันถึงไม่เข้ามาโจมตีเขาละ?

            ลักษณะแบบนี้มัน...

            นาคาตัดสินใจก้มหน้าลงอีกเล็กน้อยเพื่อปิดกั้นสายตาจากมุมสูง เมื่อเห็นอีกฝั่งยังไม่เคลื่อนไหวเขาจึงลอบถอนหายใจกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะเลื่อนอาวุธในมือไปข้างหน้าพลางเหลือบมองเงาสะท้อนของที่ฉายบนปืนของตัวเอง

            เงาสีดำตะคุ่มรูปร่างคล้ายมนุษย์กำลังนั่งยองๆ อยู่บนต้นไม้ นาคาพยายามไล่สายตาสำรวจภาพสะท้อนบนปืนสั้นของตัวเองไปสักพัก เมื่อไม่พบอย่างอื่นนอกเหนือจากนั้น เขาจึงถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนที่จะพูดออกไปว่า

            “ไม่ยักรู้ว่านายรับงานเป็นมอนสเตอร์อยู่แถวนี้นะ แอช”

            เสียงที่เอ่ยจากปากของนาคาทำเอาเจ้าคนที่ซุ่มอยู่ถึงกับชะงัก อีกฝั่งเงียบไปสักพักจึงยอมรับสารภาพโดยกระโดดลงมาจากต้นไม้แต่โดยดี 

            “แหะๆ ฉันว่ามันเนียนสุดๆ แล้วนะ” แอชว่าพร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆ 

            “...” 

            ใบหน้ายิ้มแย้มของเจ้าสตอคเกอร์คนนี้ทำเอานาคารู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาตงิดๆ แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป

            “แล้วนาย...มาที่นี่ทำไม”

            ทันทีที่นาคาพูดจบ แววตาของแอชก็เปลี่ยนไปเคร่งเครียดกว่าเดิม เด็กหนุ่มผมเทายืนนิ่งอยู่สักพักก่อนที่จะถามกับเขาว่า 

            “นาย...เก็บเลเวลที่นี่เหรอ”

            “ใช่”

            “ถ้าอย่างนั้น นายก็แจ็คพ็อตเข้าให้แล้วละ”

            “แจ็คพอต?”

            “อีเวนท์น่ะ ความจริงก็คือทางบริษัทเจ้าของเกมคนใหม่ใช้ป่าแห่งนี้เป็นจุดวาร์ปสำหรับกิจกรรม...เพียงแต่ว่ามันเป็นอีเวนท์ที่หินสุดๆ เลยไม่ค่อยมียูสเซอร์คนไหนคิดจะเข้าร่วมน่ะนะ”

            “อีเวนท์?” 

            “สาเหตุที่นายไม่ทราบข่าวน่าจะเป็นเพราะ Time Zone [เขตเวลา] พวกเราต่างกันละมั้ง แถบที่ฉันอยู่เขาก็เพิ่งประกาศก่อนเข้าเกมได้สักพักนี่ละ” แอชอธิบาย ก่อนจะเรียกหน้าต่างกิจกรรมขึ้นมาเลื่อนให้นาคาสำรวจดู

            หน้าต่างกิจกรรม (Event Window)

ชื่อกิจกรรม (Event Name) : มาราธอนสุสานนรก โบสถ์ปีศาจและปราสาทผีสิง

จำกัดเวลา (Time Limit) : 4 ชั่วโมง

รายละเอียด (Information) : ผู้เข้าแข่งขันทุกคนต้องทำการวิ่งฝ่าดันเจี้ยนสุดโหดทั้งสามในเวลาที่กำหนด เวทมนตร์ที่เกี่ยวกับการเร่งความเร็วหรือเคลื่อนย้ายพริบตาจะถูกระงับการใช้ตลอดการแข่งขัน และหากผู้ใดใช้โปรแกรมช่วยในการฝ่าฝืนจะมีโทษเป็นการระงับการใช้ไอดี

ตารางเวลา (Schedule) : กิจกรรมจะเริ่มในเวลา 10:00 AM ในเกมโดยระบบจะทำการปิดกั้นพื้นที่ ‘ป่าต้องห้ามแห่งหุบเขาสีน้ำเงิน’ (Sacred Forest of Blue Valley) ‘ทะเลสาปทมิฬแห่งเวสต์แลนด์’ (Black Lake of Wasteland) และ ‘เขาวงกตลับในเมืองลอยฟ้า’ (Hidden Labyrinth in Laputa) ล่วงหน้าเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง เพื่อทำการเตรียมความพร้อมในการวาร์ปยูสเซอร์ทั้งหมดเข้าสู่พื้นที่กิจกรรม และกิจกรรมทั้งหมดจะสิ้นสุดในเวลา 2:00 PM

ของรางวัล (Reward) : รางวัลที่ 1 (100,000 ซิลและกล่องสมบัติทองคำ)

                                     รางวัลที่ 2 (50,000 ซิลและกล่องสมบัติเงิน)

                                     รางวัลที่ 3 ( 20,000 ซิลและกล่องสมบัติเก่าๆ)

           ผู้เข้าร่วมทุกคนจะได้รับ ไลฟ์โพชั่นคนละ 5 ขวด และมานาโพชั่นคนละ 5 ขวด และน้ำยารีเซ็ทคูลดาวน์ 1 ขวด ขวดยาทั้งหมดจะไม่สามารถแลกเปลี่ยนได้และจะสลายไปเมื่อจบวัน

            นาคายืนอ่านข้อมูลกิจกรรมไปได้สักครู่ ก่อนที่จะออกความเห็นออกมาว่า

            “มาราธอน? ก็เป็นกิจกรรมที่น่าสนใจดีไม่ใช่หรือไง”

            “นั่นก็ถูก แต่ปัญหาคือสามดันเจี้ยนนั่นไง สุสานนรก โบสถ์ปีศาจและปราสาทผีสิงน่ะเป็นดันเจี้ยนที่เพิ่งเข้ามาใหม่ ความลับอะไรก็ยังมีอยู่เยอะ มอนสเตอร์ก็ยั้วเยี้ยแถมกับดักพรึ่บไม่ต่างอะไรกับลงไปวิ่งมาราธอนในนรกจริงๆ นั่นแหละ” 

            แอชว่าพร้อมกับเอ่ยปากเรียกหน้าต่างเวลาขึ้นมาเพื่อส่งมาให้เขาดู

            หน้าต่างเวลา [Time Window]

 เวลาในโลกแห่งความผิดพลาด [ERROR Time] : 09:55:07 AM.

 เวลาในโลกจริง [Reality Time] : 11:25:01 PM.

            “สายเกินที่จะออกจากป่าแล้วสินะ” 

            “ไม่นึกว่านายจะมาเก็บเลเวลที่นี่น่ะเลยไม่ได้บอกเกี่ยวกับกิจกรรมนี้ไป ขอโทษที นาคา” พูดจบแอชก็ก้มศีรษะ

             นาคายืนนิ่งไปสักพัก ก่อนที่เขาจะตบหลังอีกฝั่งเบาๆ ก่อนที่จะพูดออกมาว่า

             “ไม่เป็นไรหรอก” 

             “นายนี่มัน เพื่อนแท้จริงๆ เลย นาคา ถึงเราจะเพิ่งเจอกันก็เถอะแต่ยังไงไว้ตอนถึงอีเวนท์ เดี๋ยวฉันจะช่วยนายเองผ่านอีเวนท์นี่เอง” คือคำพูดที่ดังขึ้นมาพร้อมกับแววตาเชื่อมั่นเป็นประกายของแอชที่เต็มไปด้วยความเลื่อมใสในตัวของเขาอย่างเกินกว่าที่จะควร

             หมอนี่...ดูละครมากไปสินะ

            หลังจากที่ผ่านไปห้านาทีก็ถึงเวลาที่กิจกรรมจะเริ่มขึ้น ตัวเด็กหนุ่มรู้สึกได้ถึงภาพเคลื่อนไหวคล้ายกับเมื่อตอนที่เขาใช้ลูกแก้ววาร์ป ก่อนที่ภาพเบื้องหน้าสายตาของเขาจะค่อยๆ เปลี่ยนกลายเป็นสีดำของความมืดในตอนกลางคืน

            มืด... 

           แอเรียใหม่ที่นาคาถูกพามานั้นมืดสนิท มีเพียงแสงสลัวๆ ของพระจันทร์เต็มดวงที่ตั้งตระหง่านอยู่บนฟ้า แตกต่างจากป่าต้องห้ามที่ถึงมืดแต่ก็พอจะรับรู้ด้วยตัวเองได้ว่ามันยังเป็นตอนกลางวันอยู่

            นาคาเหลือบมองพื้นที่รอบด้าน รอบตัวของเขามีสภาพคล้ายกับสุสานของชาวตะวันตก แท่นหินเก่าๆ ทรงเหลี่ยมสลักรายชื่อเรียงรายกันเป็นแถบๆ สลับกับไม้กางเขนหินชำรุดที่ถูกปักไปตามพื้น

นาคาไล่สายตาผ่านบรรดาของตกแต่งไปเรื่อยๆ เด็กหนุ่มก็เจอเข้ากับต้นไม้ใหญ่ไร้ใบลักษณะโค้งงอแปลกประหลาดที่คล้ายกับว่ามันกำลังหันหน้ามายิ้มให้กับเขาอยู่

            แฮ่...

เสียงปริศนาที่ดังขึ้นพร้อมกับสัมผัสเย็นวาบจากเบื้องหลัง ทำเอานาคาที่กำลังหันสำรวจต้นไม้อย่างสบายๆ อยู่เกิดการเคลื่อนไหวตามสัญชาติญาณ กระตุกแขนด้วยความรวดเร็วก่อนจะสะบัดอาวุธในมือหันไปยังเจ้าของเสียงพร้อมกับลั่นไกออกมา

 เปรี้ยง!

            ความรู้สึกบางอย่างบ่งบอกว่าสิ่งนั้นยังไม่ถูกจัดการ นาคาพุ่งสายตาไปยังเบื้องหลังก็พบกับสภาพเศษแท่นหินแตกละเอียดกองอยู่บนพื้นจากฝีมือของตัวเอง

            เจ้าของร่างสูงกระชับปืนในมือแน่นค่อยๆ สืบเท้าไปข้างหน้าพลางไล่สายตามองหาสิ่งแปลกปลอมที่เป็นอันตรายต่อตัวเอง

ก้าวไปได้สองก้าว นาคาก็เริ่มรู้สึกว่าบริเวณฝ่าเท้าของตนมีอะไรบางอย่างนุ่มนิ่มคั่นอยู่ระหว่างเท้ากับพื้น เขาจึงชะโงกลงไปดูเบื้องล่าง

ก่อนที่เขาจะเบิกตากว้างด้วยความตกใจ

            “นี่มัน!”

            ซากศ...ร่างของเด็กผู้หญิงผมสั้นสีบลอนด์ทองกำลังนอนคว่ำทำหน้าที่คล้ายพรมรองเท้าให้เขายืนอย่างสบายอารมณ์ ในขณะที่มือของเธอเคลื่อนไหวแบบแปลกๆ คล้ายกับอาการตีปีกรัวๆของนกเพนกวินที่ดูน่ารักน่าชัง...

            เพียงแต่ในสถานการณ์ปัจจุบัน เพนกวินตัวนี้ดูออกแนวทรมานมากกว่า

            “เฮ้ นาคา นายมาอยู่ตรงนี้เองเหรอ ฉันเดินหานายแทบตายแน่ะ” และก็ในจังหวะนั้นเองที่เสียงของแอชได้ดังขึ้นมาจากบริเวณใกล้เคียง

“แถวนี้ยิ่งน่าขนลุกอยู่ด้วย ให้ตายสิ ขยันสร้างแผนที่แบบนี้จริงๆ เลยพวกผู้พัฒนาเกมเนี่ย” แอชพูดระบายความรู้สึก หมอนี่เดินมาหยุดอยู่ที่ด้านหน้าของเขา ก่อนจะหันมาสะดุดกับที่ร่างเล็กใต้ฝ่าเท้าของนาคาที่ในขณะนี้ได้นอนแน่นิ่งไปแล้ว

“...”

แอชไม่ได้พูดอะไร หนุ่มน้อยหัวเทาหันไปมองร่างของเด็กสาวสลับกับปืนที่มีเขม่าควันยังลอยอยู่ ก่อนที่จะเลื่อนสายตามาสบกับผู้ต้องสงสัยผู้มีนามว่านาคาที่ได้แต่ชะงักถอยหลัง

“นาย...ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก นาคา ฉันเข้าใจสถานการณ์แล้ว วางใจได้ ฉันไม่เอาเรื่องนี้ไปบอกใครหรอก...เอาเป็นว่าอย่างแรกที่นายต้องทำคือทำลายหลักฐานให้หมด ก่อนอื่นก็จัดการสถานที่เกิดเหตุให้เรียบร้อยก่อนแล้วก็ค่อยเอาอุปกรณ์สังหารไป...”

ปั่ก!

มือทั้งสองข้างของเขาตบปั้กเข้าไปทีไหล่ของหนุ่มน้อยร่างเล็ก นาคาหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนที่เขาจะพูดออกมาว่า

“ฉันไม่ได้ฆ่าใครทั้งนั้น เข้าใจใช่ไหม แอช”

“อ...โอ้ ขะ...เข้าใจละ น...นายไม่ได้ฆ่าใครทั้งนั้น ฉัน...ฉันเข้าใจละนาคา”

คำพูดหลุดออกมาจากปากของแอชอย่างตะกุกตะกักเมื่อตัวเด็กหนุ่มผมเทาเผชิญเข้ากับใบหน้าของอีกฝั่งที่ดูจริงจังจนน่ากลัว

“ใช่แล้ว แอช นายก็เป็นคนเข้าใจอะไรได้ง่ายเหมือนกันนี่ ฮะๆ” นาคายกมือตบหลังแอชพร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆ 

หมอนี่...น่ากลัวว่ะ

คือสิ่งที่แอชคิดในใจ ก่อนที่ทางฝั่งซากศ...เด็กผู้หญิงผู้น่าสงสารจะค่อยๆ ทรงลุกขึ้นยืน เซไปมาอย่างยากลำบากแล้วจึงสะบัดหน้าเรียกสติสักพัก ก่อนจะพูดออกมาอย่างมึนๆว่า

“เหมือนเมื่อกี้หนูฝันว่ามีคนไม่ดียิงปืนใส่หนู...”

ทั้งผู้ต้องหาและผู้สมรู้ร่วมคิดหันมามองหน้ากัน ก่อนที่ทางฝั่งนาคาจะรีบเก็บหลักฐานสำคัญในมือลงไปโดยเร็ว

“นั่น...ต้องเป็นฝันที่สมจริงมากแน่เลย ใช่ไหมแอช”

“ฉะ...ฉันก็คิดแบบนั้นน่ะแหละ นาคา”

เด็กผู้หญิงคนนั้นหันมาเอียงคอมองพวกเขาด้วยความแปลกใจ แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา ทั้งสองฝ่ายมองหน้ากันไปสักพัก ก่อนที่จะฝ่ายเด็กผู้หญิงจะตัดสินใจแนะนำตัวเองก่อนโดยพูดออกไปว่า

“หนูชื่อไอรินค่ะ แล้วพี่ชายสองคนชื่ออะไรคะ”

“ฉันชื่อแอช”

“นาคา”

เด็กผู้หญิงผมทองยกมือขยี้นัยน์ตาสีฟ้าใสของตัวเองเล็กน้อย จากนั้นจึงพูดต่อไปว่า

“พี่สองคนเป็นผู้เข้าแข่งอีเวนท์มาราธอนเหมือนกับหนูใช่ไหมคะ”

“อื้อ” แอชว่า ในขณะที่เขาเองก็พยักหน้าให้กับอีกฝ่าย

“ถ้าอย่างนั้นมารวมกลุ่มกับหนูได้ไหมคะ ทั้งพี่นาคา แล้วก็พี่แอชเลย” เธอพูดด้วยดวงตาสีฟ้าใสที่เต็มไปด้วยประกายยากแก่การปฏิเสธ “พอดีว่าหนูได้ยินมาว่าผู้เล่นส่วนใหญ่เลือกที่จะรวมกลุ่มกัน 3 ถึง 4 คนเพื่อที่จะช่วยกันมากกว่าจะแยกกันไปน่ะค่ะ”

เมื่ออีกฝ่ายพูดจบ แอชก็หันมากระซิบกับเขาว่า

“ฉันว่าพวกเราควรจะตกลง” 

“ทำไมนายคิดงั้นละ...”

ไม่ทันที่แอชจะได้ตอบ ไอรินก็เป็นฝ่ายพูดขึ้่นมาว่า

“หนูมีเพื่อนมาด้วยค่ะ แถมคนๆ นั้นก็แข็งแกร่งสุดๆ ด้วย ไม่ต้องกลัวว่าหนูจะเป็นตัวถ่วงพวกพี่ๆ สองคนหรอกค่ะ” เธอพูดพลางคลี่ยิ้มกว้าง

“แต่ เรื่องของรางวัลละ จะแบ่งกันยังไง ถ้ารวมเพื่อนเธอแล้ว พวกเราก็มีทั้งหมด 4 คนไม่ใช่หรือไง” แอชแย้งขึ้นอย่างสงสัย ถ้าเป็นแบบนั้นเกิดกลุ่มของพวกเขาไปถึงเป็นกลุ่มแรก ในตอนท้ายของกิจกรรมอาจจะเกิดสงครามฆ่ากันชิงที่ 1 ก็เป็นได้

“ฉันไม่เอารางวัลหรอก” เสียงจากผู้มาใหม่เรียกความสนใจทั้งสามคนหันไปมองยังตำแหน่งดังกล่าว เจ้าของร่างคือชายหนุ่มในชุดคลุมของนักเวทย์สีขาว เขามีใบหน้าที่หล่อเหลา ดวงตาสีเงินคมเข้มที่รับกับเรือนผมสั้นเป็นระเบียบ 

“พี่แซ็ค!!” ไอรินเอ่ยเสียงดังด้วยความดีใจ ก่อนจะวิ่งเข้าไปสวมกอดร่างของนักเวทย์ชุดขาวในทันที

ผู้ถูกเรียกว่าแซ็คยกมือลูบเจ้าของเรือนผมสีทองอย่างอ่อนโยน ก่อนจะหันไปเหลือบมองเด็กหนุ่มสองคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าตน

“ของรางวัลยกให้พวกนายสองคนก็ได้ ส่วนข้อเสนอของฉันมีข้อเดียวคือการให้ไอรินได้ที่หนึ่ง”

นาคาหันไปสบตาเป็นเชิงถามแอช ก่อนที่อีกฝั่งจะเข้ามากระซิบใกล้ๆหูของนาคาว่า

“รับข้อเสนอกันเถอะ นาคา”

“ทำไมนายถึงคิดงั้นละ ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว” เขาถามเสียงค่อย

“ก็เพราะนักเวทย์นั่นน่ะคือแรงค์กิ้งอันดับ 6 ของเอเชีย แซ็คผู้ล่วงรู้อนาคต (Zack, The Harbinger)” แอชพูดเสียงเบา ก่อนที่จะอธิบายต่อไปว่า “ส่วนเด็กผู้หญิงที่ดูเหมือนจะเป็นตัวถ่วงน่ะ เด็กนั่นก็คืออันดับ 8 ของเอเชีย ไอริน สาวน้อยธิดาแมว (Irin, The Cat Goddess) ยังไงละ”

“...” 

เขายืนนิ่งไปสักพัก ก่อนที่จะพูดออกมาว่า

“พวกเราตกลง” 

มันไม่ใช่เรื่องยาก จริงๆ เขาเองก็ไม่ได้คิดจะเข้าร่วมกิจกรรมนี้ตั้งแต่แรกแล้ว เพราะฉะนั้นโอกาสหายากประเภทแรงค์กิ้งยูสเซอร์ชวนรวมกลุ่มแบบนี้ คงจะพูดได้ว่าโชคดีสุดๆ

“ถ้างั้น ก็ไปรายงานตัวกิจกรรมกันเถอะ” แซ็คพูด ก่อนที่ทั้งสี่คนจะพากันเดินออกไปจากสุสานที่พวกเขายืนอยู่

“น่าจะใกล้ถึงแล้วนะ ฉันว่า” แอชหันมาพูดกับเขา

“อือ” นาคาพยักหน้า

พวกเขาเดินทิ้งระยะจากแซ็คเล็กน้อย ในขณะที่ทางฝั่งเด็กผู้หญิงที่มีชื่อว่าไอรินเองก็ดูท่าจะหวาดกลัวกับบรรยากาศเย็นยะเยือกของสุสานพอสมควร เธอเดินเกร็งตัวเกาะแขนแซ็คพร้อมกับเดินตัวสั่นฟันกระทบส่งเสียงกึกๆ ด้วยความหวาดกลัว

เดินมาได้ร่วมหนึ่งกิโลเมตร นาคาก็สังเกตเห็นแสงไฟจางๆ กับเงาตะคุ่มๆ ที่ไหวอยู่ในระยะ เมื่อเดินไปใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ก็พบกับโต๊ะไม้เก่าๆ ที่เป็นสถานที่ลงทะเบียนกิจกรรม...กับเมดสาวที่กำลังยืนยิ้มอยู่ตัวคนเดียวด้วยรอยยิ้มขนหัวลุก

ทันทีที่เห็นภาพของอีกฝั่งชัดเจน นาคาก็สะดุ้งถอยหลังพร้อมกับมือข้างขวาที่ถูกยกขึ้นมากุมลำคอจากเหตุการณ์ในอดีต

“เป็นอะไรหรือเปล่า” แอชที่รู้สึกได้หันมาถาม ก่อนที่เขาจะหันไปตอบกลับว่า

“ไม่...ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่นึกถึงความทรงจำอะไรบางอย่างในอดีตนิดหน่อยน่ะ” 

“สวัสดีครับ พวกเรามาลงทะเบียน” นักเวทย์ผู้เดินนำเป็นคนเอ่ย

“ค่า” พนักงานพยักหน้ารับก่อนจะเลื่อนสายตาตรวจสอบทั้งสี่ แล้วจึงเอ่ยต่อไปว่า “ผู้เล่น แซ็ค ผู้เล่น ไอริน ผู้เล่น นาคา และ ผู้เล่น แอช นะคะ ทางระบบยืนยันตัวตนแล้วค่ะ เชิญรับไอเท็มและเข้าร่วมการแข่งขันได้เลยค่ะ” หลังจากนั้นเธอจึงแจกไอเท็มให้แก่ผู้เข้าแข่งขันทั้งหมด

ผู้เล่น นาคา ได้รับไลฟ์โพชั่น 5 ขวด

                            มานาโพชั่น 5 ขวด

                            น้ำยารีเซ็ทคูลดาวน์ 1 ขวด 

“การแข่งขันเริ่มไปแล้วเหรอครับ?” แอชเอ่ยถามหลังจากที่ได้รับไอเท็มทั้งหมดมาจากพนักงานต้อนรับเรียบร้อย

“ค่า การแข่งขันเริ่มตั้งแต่เวลา 10:00 ที่ผู้เล่นเข้ามาถึงแมพนี้แล้ว”

“ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก เข้าไปทีหลังน่ะดีกว่า” แซ็คพูดพลางหันไปยิ้มให้กับแอช “ตามที่ฉันคิด พวกที่เข้าไปก่อนน่ะมีแต่จะลำบาก บางทีคงมีบางคนนั่งรอที่ข้างหน้าสุสานอยู่ละนะ”

หนุ่มน้อยหัวเทาพยักหน้ารับ

ทั้งสี่ยืนเช็คไอเท็มอยู่สักพัก ก่อนที่แซ็คจะเป็นฝ่ายพูดออกมาเมื่อเห็นว่าทุกคนพร้อมสำหรับการเดินทางกันหมดแล้ว

“ถ้างั้นก็...ไปที่ประตูสุสานกันเถอะ”

บันทึกข้อมูลลับ [Secret Data Entry]

ผู้เล่นอันดับ 8 [8th Ranking User]

User : ไอริน [Irin]

Alias : ธิดาแมว [The Cat Goddess]

Class : ???        Level : ???

Evaluation [ประเมินความสามารถ]

               Strength : D+            Agility : C-

               Endurance : A+        Range : D

               Ability : EX                Magic : S-

              Luck : A                    Growth Potential : A+

Forte [ความถนัด] : เมี๊ยว เมี๊ยว~ [Meow Meow~] เนี๊ยว เนี๊ยว~ [Nyan Nyan~]

Weakness [จุดอ่อน] : ???