ตอนที่ 127 : Error : 0x00000121 ชู'ร่า
ERROR Online : Overkill
“การแข่งขันจะจบลงเมื่อมีผู้เล่นที่สามารถรวบรวมสัญลักษณ์ของอาณาจักรทั้งสิบ เมื่อเหลือผู้เข้าแข่งขันเพียงแค่หนึ่งคนหรือเมื่อเวลากิจกรรมสิ้นสุดลงค่ะ พี่ชาย”
ผลึกคริสตัลสีดำสลักรูปอีกาถูกโยนขึ้นกลางอากาศ ก่อนที่เขาจะยื่นมือไปรับมัน
เข้ามาสู่ภายในเกมหลังจากที่นั่งรอในห้องรับรองอีเวนท์ได้สักพักเขาก็ถูกวาร์ปเคลื่อนที่มาสู่แอเรียสนามแข่ง
“ขอบคุณที่ช่วยทวนข้อมูลอีกรอบ คุณแมรี่” นาคาเงยหน้าขึ้นไปพูดกับตุ๊กตาตัวน้อยที่นั่งอยู่บนศีรษะ ขณะที่เธอเองก็ก้มหน้าลงมายิ้มให้กับเขา
กิจกรรมเริ่มต้นที่เวลา 6:00 AM และจะจบลงในเวลา 11:59 PM ภายในเกม
หน้าต่างสีฟ้าถูกปิดลงพร้อมๆ กับมือขวาที่ถูกยกขึ้นมาจับที่หน้ากากยิ้มระหว่างที่เขาใช้ความคิดอยู่ในหัว
จากสเกลของแผนที่ที่กว้างเกินจำเป็น เดาว่าแมตซ์แบทเทิลรอยัลนี่ถูกเตรียมไว้สำหรับผู้เข้าแข่งขันที่มากกว่า 4 คนในปัจจุบัน
จิลล์ เร็คท์ ซีเนียและนาคาคือผู้เล่นทั้ง 4 คนที่ผ่านเข้ามาในรอบสุดท้ายกับอีเวนท์ในสายชิงแรงค์กิ้งอันดับที่สิบ
ขณะที่บัลลังก์แห่งความล่มสลาย แอเรียลับสำหรับชิงอันดับที่ 4 มีผู้เล่นที่ผ่านเข้าไปในแอเรียทั้งหมด 2 คนคือฟรานเชสก้าและลิลลี่ แม่มดวิปลาส
“จบการแข่งขันนี่ต้องหาโอกาสไปดูอีกสายแล้วแฮะ”
คือสิ่งที่นาคาพึมพำออกมาเบาๆ
ละอองแสงปรายเข้ามาสู่ตาพร้อมกับแสงสีทองของดวงอาทิตย์ในตอนเช้าตรู่ที่สาดลงมากระทบกับดวงตาสีดำภายใต้หน้ากากยิ้ม
เขาเลื่อนสายตาไปมองยังรูปปั้นอีกาที่อยู่บริเวณใจกลางของพื้นที่ก่อนจะเรียกปืนเดสเปอราโดอีเกิลส์ขึ้นมาถือไว้ประจำกาย
สายลมพัดผ่านช่องอากาศของป่าโปร่งโดยรอบมาปะทะยังชุดสูทขุนนางเก่าที่พริ้วไหวเบาๆ ตามลมโชย
อาณาจักรโครว์เฮเว่น [Crowhaven] คือตำแหน่งที่เขาอยู่ มันมีสภาพเป็นซากปรักหักพังของอิฐสีน้ำตาลไหม้เก่าๆ ผุพังที่ปรากฏอยู่ประปรายบ่งบอกถึงอารยธรรมที่เคยรุ่งเรืองเมื่อสมัยอดีต
เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองไปยังฝูงอีกาสีดำที่ปรากฏตัวอยู่รายรอบไปทั่วท้องฟ้า
เช่นเดียวกับชื่ออาณาจักร ผลึกคริสตัลประกายแสงแห่งโครว์เฮเว่น [Shining Crystal of Crowhaven] ที่เขาเพิ่งจะเก็บลงไปในหน้าต่างไอเท็มก็คือหนึ่งในสัญลักษณ์ของสิบอาณาจักรแห่งความล่มสลายที่ผู้เล่นต้องทำการค้นหา
อธิบายง่ายๆ อีเวนท์รอบนี้ก็คือเกมตามล่าหาขุมทรัพย์ [Treasure Hunt] ที่มีสเกลใหญ่ยิ่งกว่าเซ็นทรัลปาร์ค...
‘การแข่งขันจะจบลงเมื่อมีผู้เล่นที่สามารถรวบรวมสัญลักษณ์ของอาณาจักรทั้งสิบ เมื่อเหลือผู้เข้าแข่งขันเพียงแค่หนึ่งคนหรือเมื่อเวลากิจกรรมสิ้นสุดลง’
กฏการแข่งขันที่ผุดขึ้นมาในหัวพร้อมกับฝ่ามือข้างซ้ายที่ถูกยกขึ้นสัมผัสกับหน้ากากยิ้ม
“...”
หรือบางทีอาจจะไม่ใช่อย่างนั้น
จากเงื่อนไขที่สอง การแข่งขันจะจบลงหากเหลือผู้เล่นที่เข้าแข่งขันเพียงแค่หนึ่งคน
หนึ่งจากทั้งหมดสี่คนของผู้เข้าร่วมแข่งขัน
การแข่งขันจะจบลง...
ถึงยังไงเขาก็คงไม่มีเวลาว่างมากพอที่จะไล่เดินเก็บสัญลักษณ์ของแต่ละอาณาจักรตามเงื่อนไขในอีเวนท์นี่อยู่แล้ว
และนาคาก็เดาว่าผู้เข้าแข่งขันคนอื่นก็คงจะคิดแบบเดียวกันกับเขา
หมายความว่าแทนที่มันจะเป็นการเกมหาขุมทรัพย์ในเมืองโบราณท่ามกลางทุ่งหญ้าและหุบเขา อีเวนท์ที่เขารอบนี้น่าจะเป็นการเอาชีวิตรอดในกลุ่มผู้เข้าแข่งขันทั้ง 4 ที่ใกล้เคียงกับตำแหน่งแรงค์กิ้งยูสเซอร์อันดับที่ 10 มากที่สุดในปัจจุบัน
“คุณแมรี่ ถ้าให้เธอเลือก อยากจะเป็นฝ่ายบุกหรือเป็นฝ่ายตั้งรับมากกว่ากัน”
“ถ้าในพื้นที่แบบนี้...” ตุ๊กตาตัวน้อยพูด เธอยกมือลูบคางตัวเองเบาๆ ก่อนจะตอบกลับมาว่า “คุณแมรี่ถนัดเป็นฝ่าย ‘หา’ มากกว่าฝ่าย ‘ซ่อน’ ค่ะ เพราะพื้นที่โดยรอบเป็นป่า...ถึงจะเป็นป่าโปร่งแต่ถ้าลอยไปตามเงาของต้นไม้คอยฟังเสียงฝ่ายที่กำลัง ‘ซ่อน’ อยู่ คุณแมรี่ก็น่าจะชนะเกม ‘ซ่อนหา’ ที่แอเรียนี้ได้ไม่ยากค่ะ”
เขาพยักหน้าพร้อมกับชูนิ้วโป้งให้แทนคำขอบคุณ
ร่างสูงในชุดสูทขุนนางเก่าสีดำยืนนิ่งอยู่สักพักก่อนที่เขาจะเลื่อนสายตาไปยังทางออกที่ตรงไปสู่ป่าโปร่ง มองสังเกตทางผ่านหน้ากากยิ้มสีซีดตรงไปสู่แอเรียป่าไม้ที่ปกคลุมไปทั่วอาณาเขต
“แผนในรอบนี้ก็คือ..”
เขาพูดพร้อมกับควงปืนสั้นสีเงินในมืออยู่สองรอบ ก่อนที่จับมันกระชับแล้วจึงก้าวเท้าเดินไปข้างหน้า
“ซุ่มโจมตี [Stealth] สินะ”
เปรี้ยง!!!
เสียงของกำปั้นกระแทกเข้ากับผิวหนัง พร้อมกับร่างของออร์คแชมเปี้ยนที่ร่วงหล่นลงไปสู่พื้น
ออร์คิชคิงดอม [Orcish Kingdom] หรืออาณาจักรแห่งออร์คคือตำแหน่งที่เร็คท์ รองหัวหน้ากิลด์นักดูดาวถูกสุ่มเกิดในอีเวนท์
และก็เช่นเดียวกันกับชื่อของอาณาจักร แอเรียที่ชายหนุ่มในชุดแจ็คเก็ตหนังนักสู้เจ้าของเรือนผมสั้นสีแดงเพลิงที่กำลังพริ้วไหวไปตามสายลมอยู่นี้ก็คือหนึ่งในอาณาจักรแห่งความล่มสลายทั้งสิบ
ออร์คิชคิงดอม กับทุ่งหญ้าในเขตชานเมืองที่ดูเหมือนว่าจะถูกครอบครองโดยชาวออร์คอยู่ในขณะนี้
เสียงคำรามด้วยความเกรี้ยวกราดของออร์คที่อยู่ข้างเคียงดังขึ้นเมื่อมองเห็นพรรคพวกของมันร่วงหล่นลงไปกับพื้น
“ให้ตายสิ กองทัพออร์คพวกนี้จะเยอะไปไหน!”
คือเสียงสบถด้วยความหงุดหงิด พร้อมกับร่างของออร์คสามตัวที่ลอยขึ้นไปกลางอากาศ
ซากของออร์คจำนวนมากกองพะเนินเทินทึกปรากฏอยู่โดยรอบในอาณาจักรออร์คิชเช่นเดียวกับฝูงกองทัพออร์คจำนวนมากที่กรูกันมาราวกับผึ้งแตกรัง
สายฟ้าฟาดลงสู่พื้นจากเวทย์มนตร์ของออร์คชาแมน นักเวทย์ประจำเผ่าก่อนที่มันจะถูกหลบจากปฏิกิริยาตอบโต้ของยูสเซอร์สายนักสู้ระดับสูงที่ดีดตัวไปข้างๆ
“ชิ”
คำสบถถูกเอ่ยอีกรอบพร้อมกับกำปั้นที่ถูกง้างไปข้างหลังก่อนที่เขาจะดีดตัวจากพื้นพุ่งไปสู่เป้าหมายที่ยืนห่างไปร่วมสิบเมตรในชั่วพริบตา
กล้ามเนื้อที่ถูกพัฒนาร่วมกับทักษะสายเสริมพลังของสายอาชีพนักสู้ส่งผลให้การเคลื่อนไหวด้วยการดีดตัวนั้นเพิ่มมากขึ้นเท่าตัว
ออร์คชาแมนถูกกำจัดจากกำปั้นที่พุ่งเข้าไปสัมผัสที่ใบหน้าเช่นเดียวกับตัวเลขห้าหลักที่พุ่งขึ้นมาออกจากร่างกลายสภาพเป็นเพียงแค่ร่างไร้วิญญาณของออร์คตัวเขียว
ซึ่งก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่เร็คท์จะดีดตัวไปข้างหลังเพื่อหลบดงออร์คฮันเตอร์ที่หันคันธนูมาทางเขา
ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ!
ลูกธนูพุ่งแหวกอากาศไปมา บ้างก็พุ่งเข้าไปปักกับพื้นไม่โดนเป้าหมาย ขณะที่บ้างก็ปักเข้าใส่นักสู้ชาวเผ่าออร์คที่อยู่รอบข้างเรียกความเจ็บปวดปรากฏขึ้นมาที่ใบหน้าและเสียงครางตะโกนลั่นออกมาด้วยความโกรธ
“หยุด”
คือเสียงที่ดังขึ้นมาด้วยความสงบหากแต่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง
คำพูดที่ถูกเอ่ยออกมาพร้อมกับบรรยากาศบ้าคลั่งภายในสมรภูมิต่อสู้ที่แปรเปลี่ยนไปเป็นความหยุดนิ่ง
เงียบเสียจนราวกับว่าภาพแห่งการทำลายเมื่อครู่เป็นเพียงแค่จินตนาการ
“มนุษย์”
คือเสียงที่ดังขึ้นต่อมา พร้อมกับฝ่าเท้าที่ก้าวผ่านมวลออร์คหมู่มากที่ยืนห้อมล้อมร่างของรองหัวหน้ากิลด์นักดูดาวเป็นวงกลม
ฝูงออร์คนับร้อยกับทุ่งหญ้าในเขตชานเมืองของอาณาจักรออร์คิช มอนสเตอร์ร่างเขียวกับอาวุธในมือและแววตากระหายเลือดที่พร้อมจะเข้าจู่โจมทุกเมื่อ
คำถามก็คือผู้ใดกันที่สามารถทำให้พวกออร์คบ้าคลั่งกระหายเลือดตกอยู่ในความเงียบได้ขนาดนี้
ตึง!
ตึง!
ฝีเท้าดังก้าวเข้ามาสู่ภายในระยะสายตาเช่นเดียวกับร่างของออร์คหนุ่มที่ปรากฏขึ้นมาตรงหน้า
ร่างของมันเต็มเปี่ยมไปด้วยมัดกล้ามราวกับเครื่องจักรแห่งการทำลายล้างที่ถูกสรรสร้างขึ้นมาเพื่อการต่อสู้ ปีศาจตัวเขียวกับรูปร่างอันสง่างามเช่นเดียวกับร่างใหญ่มหึมาที่สูงเกือบสองเท่าของมนุษย์อย่างเร็คท์
บอสมอนสเตอร์รูปแบบใหม่?
คือความคิดที่พุ่งขึ้นมาแตะในหัว ออร์คตนหน้ากับลักษณะรูปร่างหน้าตาที่เร็คท์ไม่เคยเจอมาก่อน บรรยากาศรอบตัวที่แตกต่างจากชนเผ่าออร์คตัวอื่นรวมไปถึงท่าทางในการยืนที่ดูมีสง่าราศีมากกว่าออร์คทั่วไป
ไม่น่าจะเป็นบอสระดับสูงอย่างออร์คคิง...เพราะพวกนั้นต้องมีเครื่องรางของขลังจำนวนมากห้อยตามตัวรวมไปถึงมงกุฏที่อยู่บนศีรษะ ขณะที่บลัดเรจออร์คก็ไม่น่าจะเป็นไปได้จากร่างกายที่เป็นสีเขียว และความคิดอ่านที่ดูจะสูงกว่าออร์คทั่วไป
เช่นเดียวกับบางสิ่ง...สภาพพื้นฐานของร่างกายที่ดูจะเป็นอะไรที่ประหลาด แปลกตาขัดกับธรรมชาติออร์คทุกตัวที่เร็คท์เคยเจอมา
ก็คือร่างกายที่ไร้ซึ่งบาดแผล
“มนุษย์เอ๋ย”
คำพูดดังออกมาจากริมฝีปาก นัยน์ตาของมันแฝงแววไปด้วยความสุขุมขณะที่เหลือบมองไปยังซากศพของพรรคพวกของตนที่นอนกลาดเกลื่อนอยู่เต็มไปทั่วทุ่งหญ้าภายในอาณาจักร
ออร์คที่ไร้ซึ่งความบ้าคลั่ง?
น่าประหลาดที่เออเร่อนำเข้ามอนเสตอร์แบบนี้ หรือจะว่าไปตั้งแต่แพทซ์ปัจจุบัน ก็ไม่มีใครสามารถที่จะเดาอะไรจากผู้พัฒนาของเกมนี้ได้แล้วน่ะนะ
“เจ้าจะเลือกความตายของเจ้าแบบใดกันล่ะ”
คิ้วของชายหนุ่มกระตุกเล็กน้อยกับคำพูดของออร์คหนุ่มที่เรียกความสนใจของเร็คท์ให้พุ่งเข้าไปหายังร่างของมันที่กำลังยืนบิดข้อมืออยู่ในขณะนี้“โฮ่ ปากเก่งไม่เบานี่ สำหรับออร์คน่ะนะ”
คำพูดถูกเอ่ยพร้อมกับกำปั้นที่ถูกยกขึ้นมาข้างตัวเพื่อตั้งท่าการต่อสู้ ขณะที่ดูเหมือนอีกฝั่งก็ไม่ได้ใส่ใจแต่อย่างใด ร่างเขียวของออร์คเพียงแค่หัวเราะเสียงดังก่อนจะพูดออกมาว่า
“เจ้ารู้หรือเปล่ามนุษย์ ว่าชนเผ่าของออร์คน่ะ ถูกแบ่งเป็นทั้งหมดกี่ชนชั้น”
คำถามที่เรียกแววฉงนขึ้นมาจับที่ใบหน้า ก่อนที่เร็คท์จะตอบกลับไปว่า
“จะไปรู้เรื่องแบบนั้นได้ไง”
มันหัวเราะ
“พวกข้าถูกแบ่งตั้งแต่กำเนิดทั้งหมด 4 ระดับ ทาส ทหาร นักบวช และชนชั้นสูง”
คำพูดดังขึ้นพร้อมกับฝ่าเท้าที่ถูกกระทืบไปข้างหน้า พร้อมกับการเลื่อนกำปั้นขวาไปทางด้านหลังขณะที่กำปั้นซ้ายก็ถูกยื่นไปข้างหน้า แปรเปลี่ยนเป็นการตั้งท่าที่ดูเหมือนศิลปะป้องกันตัว
“ข้าไม่ใช่ชนชั้นสูง และไม่ได้เกิดมาในตระกูลทหาร และหากเจ้าสังเกตดูก็จะรู้ว่าตัวข้าไม่มีบาดแผลจากการต่อสู้เลยแม้แต่น้อย”
“หมายความว่านายก็แค่ออร์ควัยรุ่นไร้ประสบการณ์หรือไง”
มันส่ายหน้า
“หมายความว่าในอาณาจักรออร์คิชแห่งนี้ ไม่มีใครที่มีความสามารถพอที่จะสร้างบาดแผลให้แก่ข้า ชู’ร่า [Shu’ra] ออร์คแชลเลนเจอร์ [Orc Challenger] ผู้นี้ได้เลยต่างหากล่ะ”
ออร์คแชลเลนเจอร์?
ความคิดพุ่งเข้ามาในหัวพร้อมกับอาการหรี่ตา อาการตอบรับธรรมชาติของคนที่กำลังสับสน
ปฏิกิริยาทางร่างกายที่เกิดขึ้นพร้อมกับเสียงบางอย่างกระทบกับผิวดินที่สนั่นมาถึงภายในโสตประสาทเช่นเดียวกับแผ่นดินด้านหน้าที่ยุบลงไปจากแรงกระแทก
ความพังพินาศของผิวดินที่ควรจะเกิดขึ้นมาจากการโจมตีกับนัยน์ตาของเร็คท์ที่เบิกขึ้นกว้างเมื่อพบกับความเป็นจริงที่แม้แต่รองหัวหน้ากิลด์ของนักดูดาวก็ยังต้องแปลกใจ
กับการเกร็งกล้ามเนื้อเพื่อดีดตัวของออร์คแชลเลนเจอร์ตรงหน้าที่ทำเอาตำแหน่งที่เขายืนอยู่ถึงกับสั่นสะเทือนจากแรงกระแทก
“ข้าจะเลือกความตายของเจ้าให้เอง มนุษย์เอ๋ย”
สิ้นสุดคำพูด ท่อนขาขนาดใหญ่ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยกล้ามเนื้อเกร็งแน่นก็พุ่งเข้าปะทะกับบริเวณศีรษะ พร้อมกับใบหน้าของเร็คท์ที่บิดงออย่างน่าหวาดกลัว
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่อมาคือขาทั้งสองที่ลอยขึ้นจากพื้นเช่นเดียวกับร่างทั้งร่างของนักสู้เจ้าของเรือนผมสีแดงเพลิงที่กระเด็นไปตามแรงกระแทกร่วมสี่สิบเมตรก่อนที่จะไถลครูดกับพื้นเป็นทางยาว
ความเงียบเข้าปกคลุมก่อนที่เสียงโห่ร้องดังก้องของชาวออร์คนับร้อยจะดังขึ้นถัดมาในเวลาไม่นานพร้อมกับฝ่ามือของออร์คแชลเลนเจอร์ที่ถูกชูขึ้นบนท้องฟ้า
เช่นเดียวกับกำปั้นของออร์คจำนวนมากที่ถูกยกขึ้นเพื่อแสดงความยินดีให้กับออร์คนักสู้หนุ่ม
ให้กับชู’ร่า
ออร์ค...ที่แข็งแกร่งที่สุดในปฐพี
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ปล.ไม่ได้ลบตอนครับ แต่ไรท์หายตัวบ่อย เลยอาจจะทำให้รู้สึกว่าอ่านมาหลายรอบแล้ว
ขอบคุณที่ติดตามครับผม
#สู้ๆ