ตอนที่ 110 : Error : 0x00000104 ร่างหนังสือราชบัลลังก์
ERROR Online : Overkill
เปรี้ยง!!!
สายฟ้าฟาดลงสู่พื้นดินจากมวลเมฆที่กำลังบิดหมุนเป็นเกลียวอย่างบ้าคลั่งพร้อมกับร่างยักษ์ของปีศาจที่ค่อยๆ ทรุดลงไปนอนกองกับพื้น
“The LAST round, Third bout has won by Kazarus!
[การแข่งขันรอบสุดท้าย คู่ที่สาม ทีมคาซารัสเป็นฝ่ายชนะ!]
“จบกันไปแล้วนะครับ สำหรับการแข่งขันรอบที่สาม กับชัยชนะของทางฝั่งคาซารัส”
“แหม แต่ทีมขบวนร้อยอสูรเองก็สู้ได้ดีกว่าที่คิดนะคะ ถึงกับกินเวลาการแข่งขันจนเกือบหมดเลย”
“ครับ ถึงกับทำให้ซีเนีย มิโกะแห่งเทือกเขาคาซารัสต้องปลดปล่อยท่าไม้ตายของตัวเองแบบนั้นได้ แต่จะว่าไปแล้ว การแข่งขันในกิจกรรมนี้ก็ทำให้เราเซอไพรส์มาตั้งหลายรอบแล้วใช่ไหมละครับ ตั้งแต่รอบที่หนึ่ง กระทั่งรอบที่ 2 เองก็เป็นอะไรที่คาดไม่ถึงอีก กับการใส่จตุรอาชาลงไปในทีมเข้าร่วมแข่งขันแบบนั้น...”
“คงจะต้องบอกว่าคาดเดาอะไรไม่ได้เลยใช่ไหมละคะ สำหรับกิจกรรมในครั้งนี้ที่ทางเออเร่อเตรียมเอาไว้...”
เด็กหนุ่มรู้สึกตัวตื่นท่ามกลางเสียงพูดที่ลอยเข้าหูอยู่เนืองๆ เขาค่อยๆ ขยับยกมือขึ้นกุมศีรษะของตัวเองที่ยังรู้สึกมึนๆ จากการตื่นนอน แล้วจึงทรงตัวขึ้นนั่งช้าๆ ก่อนที่จะหันไปมองอย่างต้นเสียง
เบื้องหน้าคือร่างในชุดดำของเพื่อนร่วมทีมที่กำลังนั่งจ้องมองหน้าต่างถ่ายทอดสดอยู่ตรงหน้าบนชิงช้าที่อยู่ใกล้ๆ
เขาหรี่ตาลงสักพัก ก่อนที่จะเลื่อนสายตาสำรวจรอบข้าง
ดูเหมือนว่าตำแหน่งที่เขาอยู่ในขณะนี้คือสวนสาธารณะประจำหมู่บ้านไร้จันทร์ที่เขาตัดสินใจมานักบนม้านั่งยาวพักฆ่าเวลาก่อนที่จะผล็อยหลับไป
เด็กหนุ่มนั่งรวบรวมสติไปสักพักก่อนที่เพื่อนร่วมทีมเพียงคนเดียวที่นั่งอยู่ใกล้ๆ จะสังเกตเห็นเขา ปิดหน้าต่างเบื้องหน้าลง แล้วจึงหันมาทักทายว่า
“หืม ตื่นแล้วหรือไง วรุณ”
เขาพยักหน้าช้าๆ พร้อมยกมือขึ้นปิดปากหาว ทรงตัวยืนลุกขึ้นไปยืนสะลึมสะลือข้างๆ อ่างล้างหน้าใกล้ๆ แล้วจึงตอบกลับไปว่า
“สวัสดีครับ คุณเล็ก”
ปลายคิ้วของอีกฝั่งกระตุกเบาๆ ก่อนที่ ‘คุณเล็ก’ จะตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่เดือดดาลมากกว่าเดิมเล็กน้อย
“ตูชื่อเร็คท์ [Rekt] โว้ย!!!”
เขาเพียงแค่ยกมือปิดปากหาวอีกครั้ง ก่อนที่จะพยักหน้าหงึกๆ พร้อมกับลงมือเปิดก๊อก ล้างหน้าอย่างไม่ได้ใส่ใจสักเท่าไหร่
“ครับๆ ผมจำได้น่า ทั้งชื่อคุณเล็ก [Rekt] แล้วก็ฉายาของคุณที่คนส่วนใหญ่เรียกกันว่าพี่เล็กซอยเจ็ด [The Maniac of Seventh Street] นั่นแหละ”
...พี่เล็กซอยเจ็ด
เป็นครั้งที่ล้านที่เร็คท์อยากจะฆาตกรรมไอ้หนูตรงหน้า แต่เขาเองก็ได้แต่พยายามสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ แล้วจึงถอนหายใจออกมาเบาๆ เพื่อลดเกจความ ‘อยากบีบคอเจ้าหนูคนข้างหน้า’ ของตัวเอง
“เออๆ จะเรียกอะไรก็เรียกไปเหอะ วรุณ” เร็คท์พูดด้วยความละเหี่ยใจ “การแข่งขันรอบต่อไปจะเริ่มในอีก 30 นาที เห็นว่านายสนใจรอบนี้ไม่ใช่หรือไง ตื่นมาตอนนี้ก็ดีละ จะได้เตรียมตัวดู”
กระแสน้ำเย็นพุ่งผ่านขึ้นมาสู่ใบหน้าเรียกความสดชื่น เขายืนใช้แขนเสื้อเช็ดหน้าสักพักจึงตอบกลับไปว่า
“สายที่ 4 สินะครับ...”
“ถ้าเดาไว้ไม่ผิด รอบนี้น่าจะเป็นรอบที่คนสนใจเยอะสุดละนะ รองต่อมาก็คงจะเป็นรอบของสายที่ 7 นั่นแหละ” เร็คท์พูด “ว่าก็ว่าเถอะ ขนาดคนที่ปกติไม่ติดตามอะไรอย่างเจ้าเนโครเองยังรอดูเลย”
วรุณพยักหน้า ได้ยินดังนั้นนักสู้เรือนผมสีแดงเพลิงจึงพูดต่อไปว่า
“อสรพิษกับดีฟอร์มิตี้ สองทีมที่เป็นต้นเหตุให้เกิดกิจกรรมนี้กับหนึ่งทีมที่ประกอบขึ้นมาจากตัวการของเรื่องทั้งหมด” เร็คท์เอ่ย เขาหยุดยืนใช้ความคิดอยู่สักพักก่อนจะหันมาถามวรุณว่า
“นายคิดว่าทีมไหนจะชนะ”
“บอกยากน่ะครับ เพราะผมเองก็ไม่รู้จักกับสมาชิกทีมอสรพิษ ขณะที่สมาชิกทีมดีฟอร์มิตี้เพียงคนเดียวที่ผมเคยต่อสู้ก็คือคุณลิลลี่...”
“แม่มดนั่นสินะ...จะว่าไปก็น่าแปลกเหมือนกันนะเนี่ย วรุณ ที่นายไม่เคยต่อสู้กับอดีตอันดับสิบแบบคุโร ฮิทสึกิ หรือพวกนักฆ่าในทีมอสรพิษเลยสักคน”
“กิลด์นักฆ่าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเอเชียกับอดีตแรงค์กิ้งอันดับสิบอย่างแบล็คแมมบ้า คงต้องบอกว่าทางเดินของผมกับพวกเขาไม่ใช่เส้นทางเดียวกัน...เพราะงั้นโอกาสที่จะได้มาเจอกันก็เลยไม่มี” วรุณหยุดยกมือปิดปากหาวอีกครั้ง ก่อนที่จะพูดต่อให้จบว่า
“จนถึงตอนนี้ นั่นแหละครับ”
เร็คท์พยักหน้าให้กับเขาช้าๆ ก่อนที่นักสู้เจ้าของฉายา ‘พี่เล็กซอยเจ็ด’ จะพึมพำออกมาเพียงแค่ว่า
“จนถึงตอนนี้สินะ...”
“เธอคิดว่าไง”
“แล้วแต่พี่ชายเลยค่ะ”
“แล้วแต่ทางนี้สินะ...อืม ลำบากกว่าที่คิดจริงๆ แฮะ”
บทสนทนาที่ดังขึ้นภายในลานฝึกในหมู่บ้านไร้จันทร์ [Moonless Village Training Grounds] นั้น เกิดขึ้นสืบเนื่องมาจากเจ้าอาวุธประเภทหนังสือที่วางอยู่ตรงหน้า เนโครโนมิค่อน หนึ่งในอาวุธระดับยูนีคที่เขามีครอบครองนับตั้งแต่ที่เขาเอาชนะเคาท์เตสปีศาจมาได้ในกิจกรรมมาราธอน
“ถ้าเป็นหนังสือ พี่ชายก็จะได้พรรคพวกเพิ่มขึ้นมา แต่ถ้าเป็นมีด คุณแมรี่ก็จะสามารถโจมตีสอดคล้องกับพี่ชายรวมไปถึงความเร็วการเคลื่อนที่ก็จะเยอะกว่าค่ะ”
หรือจะพูดไปแล้ว...ถ้าเขาต้องการจะเพลย์เซฟ เล่นตั้งรับเน้นจำนวนปีศาจเพื่อปิดปังตัวตนแล้วอาศัยจังหวะอีกฝั่งเผลอโจมตี ทางเลือกที่ถูกต้องก็คงจะเป็นเนโครโนมิค่อน แต่หากเขาต้องการจะรีบจบการต่อสู้อย่างรวดเร็ว หรือต้องการจะเป็นฝ่ายเข้าโจมตี อาวุธประจำตัวอย่างมีดของเธอก็คือทางเลือกที่ดีที่สุด
จริงๆ มันก็ยังมีทางเลือกที่สามอย่างการส่งปืนแกมบิทรีวอลเวอร์ของเขาหรือเดสเปอราโดอีเกิลส์ให้เธออยู่ แต่คงจะต้องเก็บไว้เป็นทางเลือกสุดท้ายเพราะตัวเขาเองจำเป็นต้องใช้ปืนทั้งสองกระบอกเป็นอาวุธหลัก
“เธอเก็บหนังสือนั่นไว้ก่อนละกัน ยังไงมีทางเลือกหลายๆ ทางก็ดีกว่า”
“โอเคค่ะ พี่ชาย”
เจ้าตุ๊กตาน้อยที่ลอยอยู่ตรงหน้าพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่เธอจะตวัดมีดเฉือนเป็นช่องว่างของมิติ แล้วจึงเก็บหนังสือปีศาจเข้าไป
การต่อสู้ร่วมกันระหว่างยูสเซอร์กับบอสมอนสเตอร์นั้นอาจจะเป็นสิ่งใหม่ที่ไม่มียูสเซอร์คนไหนคาดถึงมาก่อน กับข้อมูลที่น้อยนิดไปจนถึงแทบจะไม่มีอยู่เลยของเจ้าสิ่งที่ถูกเพิ่มเข้ามาใหม่ภายในระบบจากแพทซ์ปัจจุบัน
เรกิอัส [Regius System]
หนึ่งในข้อมูลจำนวนมากที่ถูกอัดอยู่ในแพทซ์โน๊ต การอัพเดทของระบบที่ถูกเขียนอธิบายตัวเล็กๆ อยู่ที่หน้า 113 ของแพทซ์ปัจจุบันกับข้อมูลที่มีให้อ่านมากถึง 255 หน้าทั้งบทลงโทษความตาย [Death Penalty] ที่ถูกเปลี่ยนแปลงไปจนถึงการนำพื้นที่ปลอดภัย [Safe Zone] ออก ซึ่งก็ทำให้ผู้เล่นส่วนมากเลือกที่จะไปโฟกัสยังเรื่องดังกล่าวที่ใกล้ตัวก่อน
จะว่าไปก็คงมีแต่นาคาและช่องเกมเมอร์ผู้ติดตามหลักร้อยที่มีชื่อว่าจอชวีอาร์ [JoshVR] ที่ดูจะสนใจกับระบบเรกิอัสเป็นพิเศษ จากวิดีโอของผู้เล่นดังกล่าวที่ทำการวิเคราะห์ระบบดังกล่าวภายในการไลฟ์สดของตัวเอง
‘Implemented Regius System, 3 Prototype Uncrowned 1.Salus 2.Malum 3.Neutrum
[ดำเนินการใส่ระบบเรกิอัสทั้ง 3 ต้นแบบของ ‘ผู้ไร้มงกุฏ’ 1.ความดี 2.ความชั่ว 3.เป็นกลาง]’
คือข้อมูลที่ถูกยกมาเสนอ จุดเดียวกับที่นาคาสนใจกับตำแหน่งหน้าที่ 113 ของแพทซ์โน๊ต ตัวอักษรสั้นๆ ที่ถูกเขียนไว้แค่นั้นก่อนที่จะไปโฟกัสกับเรื่องต่อไปที่ผู้คนสนใจมากกว่าอย่างการอัพเดทแผนที่ใหม่
ถึงข้อมูลจำนวนมากจะเป็นการคาดคะเนไปเองของเพลเยอร์แต่เขาก็คงต้องขอชื่นชมกับจอชวีอาร์คนนี้ที่ทำการลองสุ่มพูดเรียกหน้าต่างมั่วๆ จนไปเจอเข้ายังหน้าต่างของระบบเรกิอัสที่ถูกซ่อนไว้เฉพาะเมื่อยามที่ผู้เล่นพูดคำว่า...
“Codex Regius [ร่างหนังสือราชบัลลังก์]”
Codex Regius [ร่างหนังสือราชบัลลังก์]
ผู้ไร้บัลลังก์ [The Uncrowned]
ความดี [Salus]
ไม่มี [N/A]
ความชั่ว [Malum]
I เคาท์เตสโชกเลือด [The Blood Countess]
II คุณแมรี่ [Mary-san]
เป็นกลาง [Neutrum]
ไม่มี [N/A]
หน้าต่างสีฟ้าที่เขาเพิ่งจะรับทราบหลังจากที่ได้รับชมวิดีโอของจอชวีอาร์ กับคำสั่งที่ไม่ได้ถูกเปิดเผยออกมาในแพทซ์โน๊ตหรือในระบบ กับใบหน้าภายใต้หน้ากากยิ้มของเขาที่กระตุกเล็กน้อยในแว๊บแรกที่เหลือบมองไปสะกิดเข้ากับคำว่า ‘ความดี’ และ ‘ไม่มี’ ที่อยู่ติดกันจนเกินไป
...ซึ่งก็อาจจะเป็นความจริงที่ตัวเขาไม่มีความดีอยู่เลย เนื่องมาจาก ‘ผู้ไร้บัลลังก์’ ทั้งสองที่เขาครอบครองนั้นถูกจัดอยู่ในหมวดความชั่วทั้งหมด
จะว่าไปเขาเองก็สะกิดใจมาตั้งแต่ตอนที่จิลล์ เดอะ ริปเปอร์เกริ่นถึงที่แอมฟิเธียเตอร์แล้ว แต่มาถึงตอนนี้คงจะต้องบอกว่ามันชัดเจนขึ้นมากกว่าเดิม
เรื่องที่นาคาสนใจอีกอย่างก็คือเงื่อนไขในการครอบครองผู้ไร้บัลลังก์ที่ดูจะค่อนข้างลึกลับจากข้อมูลที่หายาก รวมไปถึงประเภทที่แตกต่างของผู้ไร้บัลลังก์นั้นมีความสำคัญอย่างไร
เขาคิด ปิดหน้าต่างสีฟ้าลงไป เป็นเวลาเดียวกันกับที่เสียงของระบบจะดังขึ้นมาว่า
การแข่งขันแบบทีมรอบสุดท้ายของสายที่ 4 จะเริ่มขึ้นในอีกสิบนาที ขอให้สมาชิกผู้เข้าแข่งขันของทีมดีฟอร์มิตี้ [Deformity] และทีมอสรพิษ [The Serpent] เตรียมตัวให้พร้อมค่ะ
“สิบนาที”
อสรพิษ คู่ต่อสู้ในรอบต่อไป กิลด์นักฆ่าที่เขาค่อนข้างจะมีความสัมพันธ์ที่ดีมากกว่ายูสเซอร์ทั่วไปในเอเชีย
หรือคงจะต้องบอกว่านี่คงจะเป็นครั้งแรกในเกมนี้ที่เขาจะได้ต่อสู้กับสมาชิกของกิลด์อสรพิษ
“แอช…” คือชื่อที่นาคาพึมพำออกมา
จะว่าไปหมอนั่นก็ถือเป็นเพื่อนคนแรกของเขาภายในเกมนี้ หนุ่มน้อยผมเทาที่เข้ากันได้ดีกับเขาอย่างน่าแปลก ขณะที่ตอนต่อสู้ร่วมกันกับหมอนั่นก็เป็นความหลังที่ไม่ได้แย่สักเท่าไหร่นัก
ย้อนกลับไปนึกถึงความทรงจำในอดีตพร้อมกับรอยยิ้มที่ปรากฏอยู่บนใบหน้า ก่อนที่เขาจะหันไปสบเข้ากับฝ่ามือทั้งห้านิ้วของเจ้าตุ๊กตาตัวน้อยที่กำลังลอยอยู่
ฝ่ามือน้อยๆ ที่ถูกยื่นมาตรงหน้าให้กับเขา
“พร้อมจะแข่งแล้วใช่ไหมคะ พี่ชาย”
เธอพูดด้วยรอยยิ้ม ขณะที่เขาเองก็หัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนที่จะเอื้อมมือไปจับกับนิ้วเล็กๆ ของเธอ พูดออกมาสั้นๆ ว่า
“อื้อ”
“พร้อมไหมจ๊ะ แอชคุง”
“พร้อมครับ...แล้วพี่เบลล่ะ”
“โอเคอยู่จ้ะ แหม เป็นห่วงพี่สาวด้วยเหรอจ๊ะ” พูดพร้อมกับเลื่อนริมฝีปากของเธอเข้าไปพ่นลมหายใจเบาๆ ใส่ใบหูของอีกฝั่ง
ใบหน้าของแอชขึ้นสีเล็กน้อย เด็กหนุ่มขยับปากละล่ำละลักไปชั่วขณะ ส่งผลให้เบลได้แต่ยิ้มกว้างขึ้นไปอีก แอชได้แต่ชะงักถอยหลัง ก่อนที่เขาจะรีบทำการเปลี่ยนประเด็นโดยการหันไปทางเพื่อนร่วมทีมอีกคน…
เบลเชอร์ที่กำลังนอนเฝ้าพระอินทร์คร่อกๆ อยู่บนโซฟาภายในห้องรับรอง สลบไสลอย่างเป็นธรรมชาติแม้จะเหลือเวลาอีกเพียงแค่ไม่ถึงห้านาทีก่อนเวลาแข่ง
“...”
เห็นดังนั้น ปฏิกิริยาเพียงอย่างเดียวของแอชคือการพุ่งตัวด้วยความรวดเร็วไปยังไอ้บ้าที่กำลังนอนอยู่พร้อมกับยกมือขึ้นคว้าไหล่อีกฝั่งเพื่อทำการเขย่าปลุก
“ตื่นๆ ตื่นได้แล้ว เบลเชอร์ กิจกรรมรอบต่อไปจะเริ่มละ”
“...ขออีกห้านาทีแม่” อีกฝั่งพูดออกมาด้วยความงัวเงียพร้อมกับโบกมือปัดๆ
แอชเลิกคิ้วขึ้นช้าๆ ก่อนที่เขาจะกระแอมไอออกมาเบาๆ แล้วจึงพูดด้วยน้ำเสียงสูงปรี๊ดราวกับนักร้องโอเปร่าว่า
“ไม่ได้ลูก วันนี้มีเรียน เดี๋ยวจะไปโรงเรียนสาย~”
ร่างของเบลเชอร์ชะงัก ก่อนที่จะค่อยๆ ลืมตา หันมาสบกับเขา พูดออกมาว่า
“แอช...ปลุกฉันมาทำไมเนี่ย รังแกคนนอนน้อยมันบาปนะ ช่วงนี้ยิ่งต้องอดนอนทำโปรเจ็คที่โรงเรียนอยู่ ฮ้าว~ ถ้าไม่มีอะไร ฉันจะนอนต่อละ ราตรีสวัสดิ์”
เอ่ยจบ เบลเชอร์ก็ยกมือปิดปากหาว ก่อนที่จะหมุนร่างกลับไปนอนหันหลัง ซึ่งก็หลังจากนั้นเพียงแค่สามวินาทีก่อนที่เบลเชอร์จะเข้าสู่ภวังค์ไปอีกรอบจากเสียงหายใจเบาๆ ที่ดังขึ้นมาอย่างเป็นจังหวะ
โถ...พ่อเจ้าประคุณ ขนาดในเกมหมอนี่ยังง่วงตลอดเวลาขนาดนี้ นี่เอ็งเป็นสิ่งมหัศจรรย์อย่างที่ 8 ของโลกหรือไง
คิดพลางถอนหายใจ ก่อนที่จะได้ยินเสียงที่ดังขึ้นมาจากพี่เบลว่า
“ปล่อยเบลเชอร์จังไปเถอะจ้ะ เขาน่าจะดูแลตัวเองได้ในตอนที่เริ่มแข่ง”
แอชเพียงแค่พยักหน้าช้าๆ ก่อนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ เอ่ยถามว่า
“เรื่องการจับคู่ต่อสู้ ถ้าเลือกได้ พี่เบลคิดว่าทีมเราควรจะจับคู่แบบไหนดีสุด”
เธอยืนไตร่ตรองอยู่สักพัก แล้วจึงตอบกลับมาว่า
“เดธเขาน่าจะอยากสู้กับคุโระจัง ส่วนพี่สาวเองคงจะต้องสู้กับแม่มดวิปลาสนั่นแหละจ้ะ เพราะยังไงเธอก็เป็นเผ่าพันธ์อันเดดที่ไม่ติดสถานะผิดปกติ การจะให้แอชคุงหรือเบลเชอร์จังไปสู้กับผู้เล่นแบบนั้นก็ไม่ถูก” พูดพลางยกนิ้วขึ้นแตะริมฝีปาก “สองคนที่เหลือ ถ้าเบลเชอร์จังสู้กับนาคาคุง คงจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดละมั้งจ๊ะ เพราะดูๆ ไปแล้วนาคาคุงน่าจะไม่สามารถใช้ปืนโจมตีเบลเชอร์จังตอนที่ใช้ ‘ท่านั้น’ ได้ ส่วนเธอก็เชี่ยวชาญเรื่องการใช้พิษพลิกแพลงกับระยะการต่อสู้ใกล้ไกล ก็น่าจะเหมาะสมในการเผชิญหน้ากับเจ้าหญิงแห่งหนามมากที่สุด...”
พูดมาจนถึงตอนนี้ นัยน์ตาสีน้ำตาลของหญิงสาวก็สะกิดเข้ากับใบหน้าของรุ่นน้องที่ดูหม่นหมองมากกว่าเดิม เธอเลื่อนดวงตาของตนสำรวจใบหน้าอีกฝั่งเล็กน้อย ก่อนที่จะคลี่ยิ้มออกมาบางๆ แล้วจึงพูดต่อไปว่า
“เธออยากเป็นคนสู้กับนาคาคุงสินะ”
คำพูดสั้นๆ ที่เแอชได้แต่พยักหน้าลงช้าๆ
ความเงียบปกคลุมอยู่ชั่วขณะ ก่อนที่มือบางของหญิงสาวจะค่อยๆ เอื้อมไปลูบเบาๆ ที่ใบหน้าของอีกฝั่งด้วยความเอ็นดู พร้อมกับเสียงพูดอ่อนโยนกว่าเคยที่ดังขึ้นมาว่า
“ได้จ้ะ พี่เบลอนุญาต”
คำพูดที่ราวกับเสียงสวรรค์ที่ปลดปล่อยแอชจากพันธนาการ หนุ่มน้อยผมเทาได้แต่กำหมัดแน่นด้วยความดีใจ ก่อนที่จะไม่ลืมก้มศีรษะให้อีกฝั่งพร้อมกับพูดออกมาว่า
“ขอบคุณมากครับ พี่เบล”
เธอยิ้มตาหยี พร้อมกับยกมือลูบศีรษะเขาเบาๆ
“ไม่เป็นไรจ้ะ แอชคุง”
แอชได้แต่ก้มหน้าอย่างเขินๆ เขาไม่ได้พูดอะไรออกไปต่อ
นาคา…เพื่อนในเกมที่อายุไล่เลี่ยกัน หนึ่งในผู้เล่นไม่กี่คนที่เขาชอบที่จะสนทนาด้วย หรือจะว่าไปแล้วช่วงเวลาที่เขาสู้ร่วมกับหมอนั่นก็เป็นหนึ่งในช่วงเวลาที่สนุกสนานที่สุดภายในเกม
หมอนั่นเป็นคนที่น่า ‘สนใจ’ อย่างที่เขาไม่อาจจะอธิบายเป็นคำพูด ทั้งความรู้สึก กลิ่นไอ รวมไปถึงบรรยากาศรอบๆ ตัว
แววตาที่แฝงลึกไปด้วยความความเศร้า นัยน์ตา...ของคนที่ ‘สูญเสีย’ สิ่งสำคัญหลายอย่างไปจากชีวิต กับจิตใจที่ดูแข็งแกร่งมากเกินกว่าวัย
ราวกับคนที่แบกโลกทั้งใบไว้เองคนเดียว
ผู้เล่นเพียงไม่กี่คนที่เขายอมรับว่าต้องการที่จะช่วยให้หมอนั่นประสบความสำเร็จไม่ว่ามันจะเป็นเป้าหมายใดๆ ก็ตาม
แอชคิด เด็กหนุ่มถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนที่จะเลื่อนสายตาของตนมองไปยังสภาพอากาศด้านนอกกับชั้นบรรยากาศที่เริ่มมืดหม่นจากก้อนเมฆสีดำที่เริ่มเข้ามาปกคลุม
เขามองมันไปสักพัก ก่อนที่จะพึมพำออกมากับตัวเองเบาๆ ว่า
“ถ้าเป็นไปได้...ฉันเองก็ไม่ได้อยากจะอยู่คนละฝั่งกับนายหรอก นาคา”
บันทึกข้อมูลลับ [Secret Data Entry]
ร่างหนังสือราชบัลลังก์ [Codex Regius]
รายละเอียด [Information] : ร่างหนังสือราชบัลลังก์จะทำการแบ่งหมวดหมู่ของผู้ไร้บัลลังก์เป็นจำนวน 3 รูปแบบ ได้แก่ 1.ความดี 2.ความชั่ว 3.เป็นกลาง โดยที่หากผู้ปกครอง [Conqueror] เป็นเพศชายจะถูกเรียกว่าเรกิอัส [Regius] และหากเป็นเพศหญิงจะถูกเรียกว่าเรเกีย [Regia]
[ข้อมูลที่เหลือจะถูกเปิดเผยในอนาคต]
[The rest of this information will be released in the future]
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

พวกเขาจะสู้กันแล้ว! ในที่สุด!!
ไม่มี 5555555555555
มีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านครับ <3
#สู้ๆนะไรท์
#มาไวไวน้าาาาา