ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    One day and Memory

    ลำดับตอนที่ #5 : Before I am going to Portugal

    • อัปเดตล่าสุด 30 ส.ค. 49


    7 กันยายน 2549 เป็นวันที่เราจะออกเดินทางไปต่างประเทศ...
    ไปยังประเทศที่ห่างไกลจากบ้านเกิด เพื่อน และครอบครัว...

    จะว่าไปแล้ว มันก็น่าเศร้าใจนะ ที่ต้องห่างจากคนที่เรารักและคนที่รักเราไป
    ถ้านับจากวันนี้ ก็เหลืออีก 6 วันที่จะออกเดินทาง

    เคยคิดเหมือนกันว่า เพื่อนจะคิดถึงเรามั้ยนะ ถ้าเรากลับมาแล้ว เพื่อนจะยังเหมือนเดิมรึเปล่า...
    แต่มันก็พูดยากนะ ไม่มีใครที่จะพูดได้ว่าอนาคตจะแน่นอน

    มีเพลงบทหนึ่งที่เราอยากให้ "เพื่อน" ได้ฟัง

    ไม่ทุกวัน ที่ทุกสิ่งจะสวยงาม
    ผันผวนหมุนวนบนความเปลี่ยนแปลงอยู่ร่ำไป
    ผ่านลมร้อน ฝนมาทักทาย
    พ้นวันหนึ่งถึงวันใหม่ ลมหนาวก็จะมา

    ไม่ทุกวัน ที่รักเราจะสดใส
    หลายครั้งที่ความเข้าใจ กลับกลายเป็นเฉยชา
    จากรอยยิ้ม ถึงหยดน้ำตา
    ได้พิสูจน์ถึงคุณค่า แห่งความไม่หวั่นไหว

    เหนือสิ่งใดนั้นคือเรายังรักกัน
    เหนือสิ่งใดนั้นคือเรายังอุ่นใจ
    แม้แดดจะร้อนลมจะแรงเพียงใด
    หนาวยังไงเรารู้ว่าใจเรามีให้กัน
    และจะคงอยู่อย่างนั้นตลอดไป

    กี่ฤดู เวียนเข้ามาเพื่อผ่านไป
    ทุกทุกถ้อยคำในใจไม่ต่างจากเมื่อวาน
    มรสุม พัดอยู่ไม่นาน
    รักจะผ่านฤดูกาล ด้วยความไม่หวั่นไหว

    เหนือสิ่งใดนั้นคือเรายังรักกัน
    เหนือสิ่งใดนั้นคือเรายังอุ่นใจ
    แม้แดดจะร้อนลมจะแรงเพียงใด
    หนาวยังไงเรารู้ว่าใจเรามีให้กัน
    และจะคงอยู่อย่างนั้นตลอดไป

    บางครั้งอาจไม่หวาน แต่เรารู้กันทุกนาที
    ว่าความรักที่เรามีไม่เคยหายไป
    ฉันรู้ว่าเธอรู้ ไม่ว่าฤดูอะไร
    ความรักยังโยงใยเราเสมอ

    เหนือสิ่งใดนั้นคือเรายังรักกัน
    เหนือสิ่งใดนั้นคือเรายังอุ่นใจ
    แม้แดดจะร้อนลมจะแรงเพียงใด
    หนาวยังไงเรารู้ว่าใจเรามีให้กัน
    และจะคงอยู่อย่างนั้นตลอดไป

    เหนือสิ่งใดนั้นคือเรายังรักกัน
    เหนือสิ่งใดนั้นคือเรายังอุ่นใจ
    แม้แดดจะร้อนลมจะแรงเพียงใด
    หนาวยังไงเรารู้ว่าใจเรามีให้กัน
    และจะคงอยู่อย่างนั้นตลอดไป

    หากมีใครสักคนถามว่าทำไม เพราะเราคู่กัน
    ___________________________________

    ไม่ทุกวัน ที่ทุกสิ่งจะสวยงาม
    ผันผวนหมุนวนบนความเปลี่ยนแปลงอยู่ร่ำไป
    ผ่านลมร้อน ฝนมาทักทาย
    พ้นวันหนึ่งถึงวันใหม่ ลมหนาวก็จะมา

    ทุกวันที่ผ่าน มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้น สิ่งที่เกิด มันเป็นโชคชะตาหรือเรื่องตลกกันแน่นะ

    หลายครั้งที่ความเข้าใจ กลับกลายเป็นเฉยชา
    จากรอยยิ้ม ถึงหยดน้ำตา
    ได้พิสูจน์ถึงคุณค่า แห่งความไม่หวั่นไหว

    บางทีเราก็รักกัน บางทีเราก็เกลียดขี้หน้ากัน

    เหนือสิ่งใดนั้นคือเรายังรักกัน
    เหนือสิ่งใดนั้นคือเรายังอุ่นใจ
    แม้แดดจะร้อนลมจะแรงเพียงใด
    หนาวยังไงเรารู้ว่าใจเรามีให้กัน
    และจะคงอยู่อย่างนั้นตลอดไป


    แต่เราก็ยังคงเป็นเพื่อนกัน...

    ความรักยังโยงใยเราเสมอ...
    ไม่ว่าเราจะไกลกันแค่ไหน เราก็ยังไม่ลืมคนที่เราเรียกว่า เพื่อน...

    ขอบใจนะ... เพื่อน
    (แด่เพื่อนทุกคน ด้วยรักจากใจ)

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×