ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ภาพความหวัง
ใบหน้าอเธอเ็มไป้วยเหื่อหยเล็ๆ แ้มทั้ 2 ้าบันี้อบลอย่าเห็นไ้ั ริมฝีปาีและเียวเทียบเท่าผิวายที่ห่อหุ้มระูทั้ร่าไว้ ร่านี้ยันอนนิ่บนเียเหล็ที่ปู้วยผ้าสีาวบริสุทธิ์ มีเพียอเท่านั้นที่ยุบและพอเป็นัหวะ
ผ่านไปี่วันแล้วที่ผมและเธออยู่้วยันภายในห้อแห่นี้....ไม่อารู้....ลิปสิสีมพูอ่อนถูทาบและนาบลับริมฝีปาอเธออย่า้าๆ มืออผมอยบัับแท่ลิปสินั่นอย่าเบามือ...สวยมา...สวยเหลือเิน...ผมเอ่ยและเอื้อมมือบรรสัมผัสริมฝีปาอเธอทั้น้ำา...มือที่หยาบร้านและหนารับรู้ถึวามนุ่มนวล...ผมประทับริมฝีปาเ้าับริมฝีปานวลนุ่มแล้วเลื่อนมาที่แ้มอเธอ...
ผมอเธอไว้...อไว้...ผมว้ามือ้าหนึ่อเธอึ้นมาลูบไล้ที่แ้มและใบหน้าอผม...นมือเรียวามนั่นเปียไป้วยหยาน้ำาอผม....วามเศร้าไม่อาาหายไป...หายไปาผมนนี้ไ้...
มันเป็นเรื่อเล็สำหรับนอื่น...ใ่ผมรู้...นเรามีมุมที่เยท้อแท้...ล้มละลาย...เหนื่อย...เหา...เศร้า...ไม่สมหวัที่อยู่ับเรา...อยู่ับใอเราเสมอมา....ผมทะเลาะับผู้ัารเรื่อารลาออ...
ไร้สาระ!!! ะออเพราะเรื่อแ่นี้...แ่เรื่อผู้หินเียว...ใ่ผมมันบ้าเหมือนที่เาบอ...ารมีสิ่สำั...ารมีนสำั...และารที่สิ่เหล่านั้นำลัเินาเราไป...ำลัหายไป...หายไปาเรา......เราะยัอยาอยู่ับสิ่เหล่านั้นอีไหม....อยู่ับเราลอไปใ่ไหม....
เสียสะอื้นัึ้นท่ามลาวามิอผม...ให้ายเธอะ...ผมร้ออุทานพร้อมบีบศีรษะอผมไว้แน่น....ผมอึอัับารที่ะ้อเผิเรื่อแบบนี้เพียลำพั...ร่าายอผมเร็ไปทั้ัว ผมทรุศีรษะที่ปวและร้อนระอุแนบออเธอ...ผมหายใหอบระรัว...
มือเหนี่ยวรั้เอวิ่วอเธอ้วยสุแรที่มี...สายาอผมเริ่มพร่ามัว...ไร้สาเหุ...มือไม้เริ่มสั่นระริและา...ผมพยายามเยหน้ามอฝ่ามือ...ภาพรหน้าเริ่มเลือนหายไป...และหายไปในที่สุ
ผ่านไปี่วันแล้วที่ผมและเธออยู่้วยันภายในห้อแห่นี้....ไม่อารู้....ลิปสิสีมพูอ่อนถูทาบและนาบลับริมฝีปาอเธออย่า้าๆ มืออผมอยบัับแท่ลิปสินั่นอย่าเบามือ...สวยมา...สวยเหลือเิน...ผมเอ่ยและเอื้อมมือบรรสัมผัสริมฝีปาอเธอทั้น้ำา...มือที่หยาบร้านและหนารับรู้ถึวามนุ่มนวล...ผมประทับริมฝีปาเ้าับริมฝีปานวลนุ่มแล้วเลื่อนมาที่แ้มอเธอ...
ผมอเธอไว้...อไว้...ผมว้ามือ้าหนึ่อเธอึ้นมาลูบไล้ที่แ้มและใบหน้าอผม...นมือเรียวามนั่นเปียไป้วยหยาน้ำาอผม....วามเศร้าไม่อาาหายไป...หายไปาผมนนี้ไ้...
มันเป็นเรื่อเล็สำหรับนอื่น...ใ่ผมรู้...นเรามีมุมที่เยท้อแท้...ล้มละลาย...เหนื่อย...เหา...เศร้า...ไม่สมหวัที่อยู่ับเรา...อยู่ับใอเราเสมอมา....ผมทะเลาะับผู้ัารเรื่อารลาออ...
ไร้สาระ!!! ะออเพราะเรื่อแ่นี้...แ่เรื่อผู้หินเียว...ใ่ผมมันบ้าเหมือนที่เาบอ...ารมีสิ่สำั...ารมีนสำั...และารที่สิ่เหล่านั้นำลัเินาเราไป...ำลัหายไป...หายไปาเรา......เราะยัอยาอยู่ับสิ่เหล่านั้นอีไหม....อยู่ับเราลอไปใ่ไหม....
เสียสะอื้นัึ้นท่ามลาวามิอผม...ให้ายเธอะ...ผมร้ออุทานพร้อมบีบศีรษะอผมไว้แน่น....ผมอึอัับารที่ะ้อเผิเรื่อแบบนี้เพียลำพั...ร่าายอผมเร็ไปทั้ัว ผมทรุศีรษะที่ปวและร้อนระอุแนบออเธอ...ผมหายใหอบระรัว...
มือเหนี่ยวรั้เอวิ่วอเธอ้วยสุแรที่มี...สายาอผมเริ่มพร่ามัว...ไร้สาเหุ...มือไม้เริ่มสั่นระริและา...ผมพยายามเยหน้ามอฝ่ามือ...ภาพรหน้าเริ่มเลือนหายไป...และหายไปในที่สุ
My dreams for lover by Symbol-of_death
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น