[Fic Hetalia] Thailand , People , Sunflower And Sun
ในโลกที่แสนอ้างว้างผมได้พบคนๆหนึ่งที่ต่างจากคนอื่น "ไทย" ประเทศเล็กๆที่มักทำให้ผมแปลกใจและไม่เข้าใจเขาอยู่เสมอ....
ผู้เข้าชมรวม
4,458
ผู้เข้าชมเดือนนี้
12
ผู้เข้าชมรวม
4.45K
อัปเดตล่าสุด : 26 เม.ย. 53 / 18:30 น.
แท็กนิยาย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
** Warning **
1. ฟิคเรื่องนี้มีเนื้อหาไม่เหมาะสำหรับผู้ ที่อ่อนไหวในเรื่องความคิดเกี่ยวกับ ชาติและประเทศต่างๆเพราะอาจมีการเสียดสี อ้างอิง หากคิดว่าไม่สามารถรับได้ กรุณากดผิดที่กากบาทบนขวามือของคอม
**สำคัญสุดฟิคเรื่องนี้อิงสถานการณ์ปัจจุบันจึงมีกลิ่น(?)ดราม่าเล็กน้อยดังนั้นขอให้ผู้อ่านที่รับได้ใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยค่ะ
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Title:
Pairing: No Pairing แ่ัวละรหลัือไทยและรัสเีย
Rate: PG
Note : ในโลที่แสนอ้าว้าผมไ้พบนๆหนึ่ที่่าานอื่น ‘ไทย’ ประเทศเล็ๆที่มัทำ ให้ผมแปลใและไม่เ้าใเาอยู่เสมอ
ั้แ่ลืมาึ้นมาีวิอผมเห็นเพียสีาว....สีอหิมะ
ั้แ่ผมำวามไ้ผม็สัมผัสไ้แ่วามหนาวเหน็บ
วามอบอุ่นที่เฝ้าถวิลหาในอีมัน่าเลือนราไปทุที
ผมหนาว หนาวเหลือเิน มันเย็นนา เย็นไปในิใ
หนาวเหน็บ...เียบเหา...โเี่ยว...อ้าว้า
นานเท่าไรแล้วที่ผมสัมผัสไ้แ่สิ่เหล่านี้นมันลายเป็น....วามเยิน
ผมือ ‘รัสเีย’ผมเป็นิวิาอประเทศที่หนาวเหน็บ โหเหี้ยมและเลือเย็น
รอบรัวอผมมีทั้หมสามนพี่น้อ พี่สาวยูเรน ผม และเบลารุส
พวเรา่อำเนิมาเมื่อนานแสนนานมาแล้วพวเราเิท่ามลาวามโหร้ายอธรรมาิที่แสนหนาวเหน็บ
เิบโอย่าแ่ม้าภายใ้ารปรออนายพลฤูหนาวนที่อาะเป็นรอบรัวหรืออาเป็นนแปลหน้านที่ผมทั้เารพรัที่สุและเลียที่สุ
ผมเิบโึ้น...เรียนรู้หลายสิ่หลายอย่าในโลเฝ้ามอารเิบโอมนุษย์เฝ้ามอาร่อบาปโยไร้ที่สิ้นสุอมนุษย์ราวับเป็นละรพล๊อเิมๆที่หมุนเวียนไม่รู้บเพราะมนุษย์ไม่เยเรียนรู้วามผิพลาอัวเอ....
ผมยัำไ้ถึนิทานที่พี่ยูเรนเล่าให้ผมฟัเมื่ออนยัเ็ๆเรื่ออวอาทิย์ับทานะวันผมอบเรื่อนี้มานผมอยาลายเป็นอทานะวันเพราะอย่าน้อยโลออทานะวัน็เ็มไป้วยวามอบอุ่นที่ผมไม่เยสัมผัสและอทานะวันไม่เยหนาวเหน็บอย่าผม ผมเยเล่าสิ่นี้ให้พี่ยูเรนฟัแ่พี่สาวเพียแ่ยิ้มอบและพูบาอย่าที่ผมำไม่ไ้
ลอีวิอผมเมื่อ่อนผมเยิว่าในโลที่หนาวเหน็บนี้อย่าน้อย ‘รอบรัว’ ็ยัอยู่ับผมลอไปมันราวับเป็นวามฝันเ็น้อยที่ใฝ่หาวามอบอุ่นวามฝันอ ‘โเวีย’
นระทั่เวลาผ่านไปผม็ไ้ื่นาฝัน ‘ไม่มีใรที่ะอยู่ับผมลอไป’
ทุนทิ้ผมไปไม่ว่าะพี่ยูเรน เบลารุส ลิธัวเนีย เอสโเนีย ลัเวีย และนอื่นๆ
และแม้แ่ ‘ผม’ เอ็ทิ้ัวนในอีไปเ่นัน ‘ผม’ ทิ้นามอ ‘โเวีย’ และผม็เิบโใหม่ในโลที่อ้าว้าในนามอ ‘รัสเีย’
ผมเิบโึ้นท่ามลาารเปลี่ยนแปลอโลาสรามภายนอ สรามภายใน ารปิวัิ ารล่าอาานิม แ่ไม่ว่าโละเปลี่ยนแปลไปเ่นไรโหร้ายึ้นเพียใสำหรับเามัน็แ่วามเยินโลยัเหมือนเิมยัหนาวเหน็บในใอเา
แ่สุท้ายในโลที่หนาวเหน็บผม็ไ้เอนๆหนึ่เาเป็นิวิาแห่ประเทศเหมือนับผม เามีอะไรที่แ่าานอื่นและมีในสิ่ที่เาไม่มี
ผมมารู้ทีหลัว่าเาือ ‘ไทย’ ประเทศเล็ๆแถบเอเียะวันออเียใ้ใล้ๆับ ‘ีน’ ประเทศที่ในบารั้็เป็นนแปลหน้าบารั้็เป็นมิรบารั้็เป็นศัรูามศึสรามแ่ละรั้
ผมยัำไ้ีในอนที่ผมเอับ ‘ไทย’ รั้แรเาเป็นายหนุ่มร่าบาัวเล็แ่เามอออว่าประเทศเล็ๆนี้็่อนวามแ็แร่ไว้เส้นผมสีำามแบบเอเียและนัยน์าสีำทีู่อ่อนโยนและมอบวามอ่อนโยนให้ับทุนไม่ว่านนั้นะเป็นใร็ามใบหน้าประับ้วยรอยยิ้มล้ายๆผมแ่ทำไมผมลับรู้สึว่ายิ้มอผมับยิ้มอไทยเป็นรอยยิ้มที่ไม่มีเศษเสี้ยวแห่วามเหมือน อนนั้นเาสวมใสุ่มแนยาวสีาวสะอาและประับยศ่าๆและาเรูปทรแปลๆสีน้ำเินที่เาไม่เยเห็นนมารู้ทีหลัว่านั้นือุพิธีารอไทยเรียว่าุราปะแนและโระเบน เาหันมายิ้มให้ผมแล้วยมือประนมที่หน้าอและพูับผม้วยเสียที่ไพเราะและอ่อนโยนน้ำเสียที่เ้าไม่เยไ้รับมานานแสนนาน
“สวัสี๊ะุรัสเียยินีที่ไ้รู้ัันื่อ ‘ไทย’ นะ๊ะ”
ในวินาทีนั้นราวับโลำลัหยุนิ่ในั่วเสี้ยววินาทีนั้นผมลับประหลาใับวามรู้สึอัวเอผมำลั ‘ริษยา’ ไทยถึมันะเป็นแ่ั่ววินาทีเียว็าม่อนที่วามรู้สึะเปลี่ยนเป็น ‘อบอุ่น’ หรือบาที็อาเป็นเพราะผมับเา่าันเินไป ัวอเานั้นสว่าเินไปนผมแสบาใบหน้าอ่อนโยนท่าทาอ่อนโยนที่ราวับทำให้นทั้โลผ่อนอารม์ลไ้แ่ในทาลับันสำหรับผม ผมรู้สึว่าผมำลัพ่ายแพ้เมื่ออยู่่อหน้าเา
มันทำให้ผมเผลอนึถึำนานโบราเรื่อหนึ่สมัยเทพเ้า
ลูิเฟอร์ที่อาหายัวเอเทียบพระเ้า
หยิ่ทะนเินว่าะยอมรับวามริไ้ว่าลูิเฟอร์ไม่ใ่พระเ้า
เป็นเพียปีศาที่ถูวามมืลืนินเมื่ออยู่่อหน้าพระเ้า
เหมือนผม....ที่สร้าหน้าาอันอ่อนโยนพยายามหันหน้าเ้าหาแสสว่าสร้าัวนที่แสนะถือีเทียบเียพระเ้าอโล
แ่เมื่ออยู่่อหน้า ‘ไทย’ ผม็รับรู้ไ้ถึัวนอัวเอที่พยายามปิั้นไว้แ่เมื่ออยู่่อหน้าแสสว่าที่แท้ริผม็รู้ัวแล้วว่าผมเป็นเพีย้อนอวามมืมิเป็นเพียปีศาที่อาหาอยาเป็นพระเ้า
ผม ‘อิา’ ไทยทั้ๆที่ผมเป็นประเทศที่ให่ว่ามีอำนามาว่าแ่ลับไม่สามารถสว่าสไวไ้เท่าไทย าวามอิาวามรู้สึผันแปรเป็นวามน่าสนใ สนใ่อประเทศเล็ๆที่แสนอบอุ่นรอยยิ้มที่ราวับไม่เยเอเรื่อทุ์ใมา่อน อยารู้เหลือเินว่าประเทศแห่นี้ัยัรอยยิ้มไ้อีนานแ่ไหน....
ั้แ่ที่ผมเิมาผม็รู้ัวว่าผมือิวิาแห่ประเทศ ‘สยาม’
ินแนแห่วามสบสุและอุมสมบูร์
แ่็สามารถเป็นินแนนัสู้ไ้เมื่อใรมาทำร้ายินแนอเรา
ผมิว่าผมภูมิใในประเทศอผมและผม็รัในรอยยิ้มอทุนในประเทศอผม
รัมานิว่ามันเป็นเ่นนี้เรื่อยๆ่อไป็ี….หวัว่าอย่าไ้มีารเปลี่ยนแปล่อนอผมเลย
ผมือ ‘ไทย’ ผมเป็นิวิาแห่ประเทศเล็ๆินแนที่ทั่วโล่านานนามว่า ‘ินแนแห่รอยยิ้ม’
ผมไม่มีพี่น้อแท้ๆแ่อย่าน้อยผม็มี ‘ลาว’ เ็สาวที่เปรียบเสมือนน้อสาวอผมและเพื่อนบ้านอีมามายไม่ว่าะพม่า ัมพูา มาเลเียที่เป็นเพื่อนและศัรูัวาอไทยในเวลาเียวันและยัสาวน้อยเวียนามสายเลืออุีนสาวน้อยนัสู้ที่เี๋ยวนี้เป็นทั้สหายและู่แ่ในหลายๆ้าน
ฟัูแล้วเหมือนผมะมีศัรูรอบ้านแ่ถ้ามอในทาลับันทุน็ือสหายอผม วามผูพันที่ไ้าารสู้รบึ่็ล้ายๆวามสัมพันธ์อุอัฤษับุฝรั่เศส.....ละมั้
ผมเิบโมาท่ามลาวามอบอุ่นอธรรมาิเร้อนแถบเอเียธรรมาิที่สร้าสรร์วามอุมสมบูร์ให้ับผม
ผมเิบโท่ามลารอยยิ้มอผู้นอผม ผู้นที่่าภูมิใในัวผมและผม็รัพวเาที่สุ
ผมมีวามสุมาหวัว่าโลที่แสนอบอุ่นะยัอยู่ลอไป
แ่เวลา็สอนให้ผมรู้ว่าโลือารเปลี่ยนแปลเวลาไม่เยหยุนิ่เวลาหลายร้อยปีที่พ้นผ่านสรามนับรั้ไม่ถ้วนไม่ว่าะ้วยนามอ ‘สุโทัย’ ‘อโยธยา’ ‘ธนบุรี’ ‘ สยาม’ หรือนามที่นานว่านั้นอีแล้วนามนสุท้ายนานอผม็มาลท้าย้วยำว่า ‘ไทย’ ินแนที่ยืนหยัมั่น้วยเอราและษัริย์ สรามภายนอมามายที่ทำให้ผมเ้มแ็ึ้นเรียนรู้โลไ้มาึ้น แ่ไม่เยิเลยว่าสรามภายในะทำให้ผมอ่อนแอลไม่สิไม่เยิเลยว่าสรามภายในะเิึ้นับนอผม
อนผมและเพื่อนทุนยัเ็ุีนที่มาเยี่ยมพวผมเยเล่าสิ่ที่เรียว่า ‘หิมะ’ ให้ฟัสิ่ที่พวผมไม่เยมีแ่อาะไ้มีเมื่อใลุ้สิ้นสุอโลุีนเล่าอย่าิล ุีนบอว่าหิมะือที่สุแห่วามหนาวเหน็บเป็นสีอวามาวบริสุทธิ์วามามที่อ้าว้านผมิว่าผมอย่าะเห็นมันสัรั้
นในที่สุวามฝันที่ะไ้เห็นหิมะ็เป็นริเมื่อเส็พ่อร.5มีำหนาร์เยือนประเทศรัสเียประเทศที่อยู่ในเอเียแ่็เหมือนไม่ใ่เอเียประเทศแห่วามหนาวเหน็บ
ทันทีที่ไ้เ้ามาในเประเทศรัสเียผมไ้สัมผัสถึวามหนาวเหน็บและสีาวที่แสนอ้าว้ามันสวยมาและมีเสน่ห์มาผมอบมันแ่ผมไม่้อารมันเพราะมันเพราะหิมะไม่เหมาะับผมเลยมันหนาวเินไป
และ็เป็นอีรั้ที่ผมไ้พบผู้ที่เป็นเหมือนผมเป็นิวิาแห่ประเทศ ‘รัสเีย’ เาเป็นบุรุษรูปร่าสูให่มีรอยยิ้มใีประับบนใบหน้าึ่็ทำให้ผมแปลใเล็น้อยเพราะรูปลัษ์ท่าทาอนรหน้า่าาที่ผมเยไ้ยินมาเาไม่ไ้ท่าทาูโหร้ายโหเหี้ยมเหมือนที่ผมิแ่ลับ....ูเศร้าโศและโเี่ยวแ่ลับันผมสัมผัสไ้ถึวามทะนอเาวามยิ่ให่ที่ไม่สน่อวามเปลี่ยนแปลและราวับอยู่เหนือทุนในโล
ในั่วเสี้ยววินาทีแห่ารพบหน้าผมรู้สึ ‘ื่นม’ ่อุรัสเียมาื่นม่อวามทะนื่นม่อวามยิ่ให่อนรหน้า ยิ่ให่หนาวเหน็บแ่โเี่ยวุ่าเหมือนหิมะริๆ
_______________________________________________________________________________
ั้แ่ที่ไ้พบับไทยวามแ่าที่ผมให้วามสนในี่็ผ่านมาหลายปีแล้ววามสัมพันธ์ระหว่าเรายัแน่นแฟ้นในานะมิรสหายที่ถึแม้ะห่าไลัน ลอเวลาที่ผ่านมาผมเฝ้าิามเหุาร์เี่ยวับไทยมาลอและนั้น็ยิ่ทำให้ผมรู้สึสนใยิ่ึ้นไปอีไทยทำให้ผมแปลใเสมอ แ่็้อมีบา่วที่ผมาาริ่อับไทยเพราะผม็มีานที่บ้านผมแม้ระทั่รั้นี้
ผมไ้รับ่าวสารเี่ยวับไทยอีรั้แ่เป็น่าวที่ไม่ีนัผมไ้่าวว่าไทยำลัป่วยหนัส่วนสาเหุที่ผมไปสืบ้นมา็พบว่าสาเหุหลัไม่ใ่เพราะเศรษิแ่เป็นเพราะสราม.....สรามภายใน
ผมไ้เินทาไปเยี่ยมไทยึ่ารพบหน้ารั้นี้ไทยทำให้ผมแปลใที่สุแปลใับวามเปลี่ยนแปลอไทย
ไทยในรั้นีู้อ่อนแอมา....
ทั้ๆที่ไทยสภาพแย่นานี้แ่ทำไม ทำไม ทำไม มีแ่เพียำนี้เิึ้นในหัว
ทำไมถึยัยิ้มไ้??ทั้ๆที่นัยน์าำลัร้อไห้อยู่
ทำไมถึยัทน??อทน่อมนุษย์ที่สร้าวามวุ่นวายให้ไทย
ทำไม้อห่วใย??่อมนุษย์ที่ทำร้ายไทยอย่าไม่ใยี
ทำไมถึรับเหุผลอมปลอมไ้??เหุผลที่บอว่าทำเพื่อประเทศไทยแ่สุท้าย็เป็นฝ่ายทำลายประเทศไทย้วยมือัวเอ
และทำไมถึยอมให้ารเปลี่ยนแปลมาทำร้ายัวเอ??ทำไมันนะผมไม่เ้าใเลย
หรือเพราะเราแ่าันเินไปผมเลยไม่เ้าใไทยอะไรสัอย่า ไทยำลัทำอะไรอยู่??และทำเพื่ออะไร??
นผมอไม่ไ้ที่ะเอ่ยถาม้วยวามสสัยแมห่วใยอย่าที่ไม่เยเป็นมา่อนับประเทศไหนๆ
ผมำลัไม่สบายเพราะนอผม....
แ่ผมไม่อยาโทษพวเาเพราะผมรัพวเา....มาที่สุ
ผมรัพวเาผมรัมนุษย์ในินแนอผมทุน ผมเฝ้ามอทุนเิบให่ทำทุอย่าเพื่อในทุนมีวามสุเพื่อให้ทุนยัมีรอยยิ้ม
ถึแม้ในอนนี้ผมำลัถูทรยศ็าม.....
วันนีุ้รัสเียมาเยี่ยมผมเาไม่เปลี่ยนไปาเิมที่พบันรั้สุท้ายเลยยัยิ่ให่น่าื่นมเหมือนเิม
ุรัสเียถามำถามผมำถามที่ราวับเสียแทเ้าไปในิใแ่ผม็ยินีอบ....
ทำไมถึยัยิ้มไ้??ทั้ๆที่นัยน์าำลัร้อไห้อยู่
เพราะ....ผมยอมแพ้ไม่ไ้ถ้าผม้มหน้ารับวามเป็นริยอมแพ้ั้แ่อนนี้แล้วใรันะมาูแลเหล่านที่ผมรั??
ทำไมถึยัทน??อทน่อมนุษย์ที่สร้าวามวุ่นวายให้ไทย
เพราะ....พวเาือรอบรัวอผมและผม็เป็นเหมือนพี่ให่อพวเาผมยินีรับปัหาอพวเาเพราะผมทนไม่ไ้ที่ปัหาอพวเาะึ้นไปทำร้ายถึุพ่อ ุพ่อท่านรามาแล้วท่านเหนื่อยมามาแล้วผมไม่้อารให้ท่าน้อเหนื่อยเพราะปัหาอลูๆอีันั้นถ้าผมยัอยู่ผมะไม่ยอมให้ใร็ามไปสร้าวามวุ่นวายในุพ่อ
ทำไม้อห่วใย??่อมนุษย์ที่ทำร้ายไทยอย่าไม่ใยี
เพราะ....ผมรัพวเา รัมา รัมาที่สุ......
ทำไมถึรับเหุผลอมปลอมไ้??เหุผลที่บอว่าทำเพื่อประเทศไทยแ่สุท้าย็เป็นฝ่ายทำลายประเทศไทย้วยมือัวเอ
เพราะ....ผมรัทุนเมื่อเรารัอะไรบาอย่านบาทีไม่ว่าะเหุผลอะไรผม็พร้อมะหลอัวเอไ้
และทำไมถึยอมให้ารเปลี่ยนแปลมาทำร้ายัวเอ??
เพราะ....ผมยัหวัว่าทุนะลับมาเหมือนเิมลับมายิ้มให้ันอีรั้ หวัว่าเมื่อทุนรู้ัวว่า ‘วามเปลี่ยนแปล’ รั้นี้ำลัทำร้ายัวเอและประเทศเป็นารเปลี่ยนแปลที่ผิทาทุนะลับมา ‘เปลี่ยนแปล’ในทาที่ถู้อ
ั้นำถามสุท้ายทำไมเธอถึรัพวเา??
เพราะ....ผมรัพวเารับ รัแบบไม่้อารเหุผลอะไรมาลอรับวามรัอผมมันึไร้ึ่เหุผลรับ รัมา รัมาที่สุ ้อารในทุนมีวามสุ้อารให้ทุรั้ลับมายิ้มเหมือนเิมลับมายิ้มแบบที่่าาินานนามว่า ‘สยามเมือยิ้ม’ เพราะทุนือรอบรัวอผมือ ‘รั’ อผม
ฮะๆผมเผลอพูอะไรแปลๆใหุ้รัสเียฟันไุ้รัสเียะว่าอะไรไหมนะ
ามริอนนี้ผมแอบอิาุรัสเีย้วยนิหน่อยเพราะุนรัสเียยิ่ให่มาและแ็แร่มาทั้ๆที่ผ่านอะไรเหลวร้ายมาเยอะแท้ๆเมื่อเทียบับเาแล้วผมรู้สึ้อย่าและอ่อนแอมาุรัสเียที่เผิับารเปลี่ยนแปลหลายอย่าแ่็ยัยืนหยัอย่าเ้มแ็ไ้่าาัวผม....ผมอิาุริๆนั้นแหละ
“ผมอบุุรัสเียมานะ๊ะสำหรับวามห่วใยแ่ันไม่เป็นไรหรอ๊ะ....ริๆนะ”
ำอบอไทยทำให้ผมแปลใและไม่เ้าใอีแล้วแ่ที่ผมเ้าใแน่ๆือวามรัอเานั้นยิ่ให่นั
ไทยที่น่าสสาร....วามอ่อนโยนที่ไม่สามารถส่ไปถึอีฝ่าย
ไทยที่แสนอบอุ่นอยู่ในโลที่แสนอบอุ่นมาลอถึแม้บันี้ ‘บ่อเิ’ แห่วามสุวามอบอุ่นอเาำลัทำให้เาทุ์ใ็าม
และแล้วภาพอไทย็้อนทับับนิทานที่พี่ยูเรนเยเล่าเมื่อนานมาแล้วและำพูอพี่ยูเรนที่เาไ้หลลืมมันไป...
อทานะวันแสนสวยมีีวิอยู่ไ้เพราะวอาทิย์
ไทยมีีวิอยู่ไ้เพราะ ‘ประาน’
อทานะวันมัเฝ้ามอวอาทิย์้วยวามสุ
แ่ไ้เฝ้ามอ‘ประาน’อเาที่เิบโึ้นเา็สุใแล้ว
ถึแม้วอาทิย์ะไม่สนใอทานะวันเลย็าม
ถึแม้ประานะไม่สนใไทยหรือหลลืม ‘วามเป็นไทย’
แ่็ไม่เป็นไรเพราะถึแม้วอาทิย์ะไม่เหลียวแลอทานะวันแ่อย่าน้อย็ยัสาส่อวามอบอุ่นอ่อนโยนมาให้
แ่็ไม่เป็นอะไรถ้า ‘ประาน’ ไม่สนใเาเพราะอย่าน้อยวามสุวามสบอประาน็ยัส่มาถึเาแ่นี้เา็มีวามสุแล้ว
แ่ใรันเล่าะรู้วามรู้สึที่แท้ริอทานะวันแสนสวยไ้
สำหรับไทยแล้ววามรู้สึแ่นั้นพอแล้วริๆเหรอ??
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรอทานะวันเฝ้าบอัวเอแ่ไ้มอ็พอแล้วเพราะทานะวันรัวอาทิย์ที่สุ
ไม่เป็นไรหรอเพราะ ‘ประาน’ทุนือนที่ผมรั....ผมรัทุนันั้นผมไม่เป็นไรหรอ
“อีวานรู้ไหมถึแม้ภายนออทานะวันะไ้รับวามอบอุ่นอวอาทิย์ทำเป็นมีวามสุับารแ่ไ้มอแ่ในวามเป็นริอทานะวันนะหนาวมาเลยรู้ไหมเพราะอทานะวันไม่เยไ้รับสิ่ใอบแทนมาเลยาวามพยายามที่เฝ้ามอ”
พี่รับ....อนนี้ผมเ้าใแล้วับำที่พี่บอ
อทานะวันที่น่าสสาร....
ไทยที่น่าสสาร....
ทานะวันที่พระอาทิย์ไม่เยเหลียวแลทำเป็นไม่สนใ่อวามพยายามอทานะวันและในบารั้็ลับมาทำร้ายทานะวัน้วยวามร้อนที่เินะทนไหว
‘ไทย’ ที่พยายามทุอย่าเพื่อหวัให้ทุนมีวามสุแ่วามหวัีทุอย่า็ไม่่าอะไรไปาสายลมที่มอไม่เห็นเพียเพราะ ‘ประาน’ เพียเพราะ ‘นบาลุ่ม’ ที่เลือะมอ้ามวามพยายามอไทยและทำลายวามหวัีอไทยหันลับมาทำร้าย้วยเหุผลแ่ว่า ‘ทำเพื่อประเทศไทย’
“ไม่เป็นไรหรอนะถ้าไทยมีปัหาอะไร็ปรึษาผมไ้นะ”
.
.
.
“ฮะๆ อบใ๊ะรัสเียแ่อนนี้ผมยัอยาะพยายาม่อเพราะผมยัหวัว่าทุนะลับมาเหมือนเิมลับมายิ้มเหมือนเิมลับมารัันลับมารัผมอย่าแท้ริเหมือนเิม”
-- บ --
ฟิแนวมิรภาพ(?)วามสัมพันธ์วามรู้สึอสอประเทศที่่อน้าแ่าันและสถานาร์ปัุบันมาว่าะออแนวY แ่ถ้าใรอ่านเป็นY็ไ้ะ(ะพยายาม)ไม่ถือ =___=
มีารอ้าถึถึสถานาร์ปัุบันึทำให้ฟิ่อน้าะราม่าถ้าผู้อ่านเห็นถึวามไม่เหมาะสมแ้ไ้่ะแล้วเราะลบออทันที
และสุท้ายถ้าฟิเรื่อนี้ภาษามันแปลๆวไปวนมาหาสาระไม่ไ้็อย่าถือสานะะอนแ่อารม์ไม่ปิ(ฮา)
ผลงานอื่นๆ ของ C.Cha ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ C.Cha
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"ไม่วิบัติ ไม่เละ แต่มันดีมากๆ"
(แจ้งลบ)เป็นเรื่องที่ดีมาก เรื่องนี้ทำให้พวกเรานำสิ่งที่เราได้หลงลืมไปกลับคืนมาได้แต่.... เพียงคนคนเดียวนั้นมิอาจเปลี่ยนแปลงประเทศได้ฉะนั้นถ้าหากใครอ่านเรื่องนี้แล้วมีความรู้สึกดีๆเหมือนเราขอความร่วมมือที่จะทำให้ประเทศเราน่าอยู่ขึ้นด้วย ส่วนท่านคนเขียน ท่าแต่ได้ดีมาก ภาษาที่เรียบง่ายแต่สื่อความหมายออกมาได้ชัดเจน และแนวความคิดดีมากคะ ^_0 ... อ่านเพิ่มเติม
เป็นเรื่องที่ดีมาก เรื่องนี้ทำให้พวกเรานำสิ่งที่เราได้หลงลืมไปกลับคืนมาได้แต่.... เพียงคนคนเดียวนั้นมิอาจเปลี่ยนแปลงประเทศได้ฉะนั้นถ้าหากใครอ่านเรื่องนี้แล้วมีความรู้สึกดีๆเหมือนเราขอความร่วมมือที่จะทำให้ประเทศเราน่าอยู่ขึ้นด้วย ส่วนท่านคนเขียน ท่าแต่ได้ดีมาก ภาษาที่เรียบง่ายแต่สื่อความหมายออกมาได้ชัดเจน และแนวความคิดดีมากคะ ^_0 อ่านน้อยลง
แตมป์รี แตมป์ปี่ แตมปมี่ | 8 ต.ค. 55
-
3
-
0
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"ไม่วิบัติ ไม่เละ แต่มันดีมากๆ"
(แจ้งลบ)เป็นเรื่องที่ดีมาก เรื่องนี้ทำให้พวกเรานำสิ่งที่เราได้หลงลืมไปกลับคืนมาได้แต่.... เพียงคนคนเดียวนั้นมิอาจเปลี่ยนแปลงประเทศได้ฉะนั้นถ้าหากใครอ่านเรื่องนี้แล้วมีความรู้สึกดีๆเหมือนเราขอความร่วมมือที่จะทำให้ประเทศเราน่าอยู่ขึ้นด้วย ส่วนท่านคนเขียน ท่าแต่ได้ดีมาก ภาษาที่เรียบง่ายแต่สื่อความหมายออกมาได้ชัดเจน และแนวความคิดดีมากคะ ^_0 ... อ่านเพิ่มเติม
เป็นเรื่องที่ดีมาก เรื่องนี้ทำให้พวกเรานำสิ่งที่เราได้หลงลืมไปกลับคืนมาได้แต่.... เพียงคนคนเดียวนั้นมิอาจเปลี่ยนแปลงประเทศได้ฉะนั้นถ้าหากใครอ่านเรื่องนี้แล้วมีความรู้สึกดีๆเหมือนเราขอความร่วมมือที่จะทำให้ประเทศเราน่าอยู่ขึ้นด้วย ส่วนท่านคนเขียน ท่าแต่ได้ดีมาก ภาษาที่เรียบง่ายแต่สื่อความหมายออกมาได้ชัดเจน และแนวความคิดดีมากคะ ^_0 อ่านน้อยลง
แตมป์รี แตมป์ปี่ แตมปมี่ | 8 ต.ค. 55
-
3
-
0
ความคิดเห็น