ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    จากวันนั้น...จนวันนี้ที่เราต้องไกลกัน

    ลำดับตอนที่ #6 : แสงไฟกับพระจันทร์

    • อัปเดตล่าสุด 29 ต.ค. 49


    แสงไฟกับพระจันทร์

    "อืม...ไม่รู้สินะ แต่เค้าว่าอย่างคนนี้อ่ะ ไม่สีแดง ก็สีดำ"

    ฉันบอกพลางหันไปมองหน้าบัดดี้ของเจ้าหล่อน

    ซึ่งกำลังยืนยิ้มบิดไปบิดมาอยู่ข้างหน้า

    "หรอ...แต่เค้าว่า น่าจะเป็นสีขาวนะ แต่ไม่รู้สิ ตอบสีเหลืองไป"เธอบอกแล้วหัวเราะเบาๆ

    ฉันมองหน้าเธอแล้วหันไปมองแผ่นหลังของบัดดี้เธอ

    อืม...คงเป็นไปได้ เธอใส่เสื้อแดง ส่วนบัดดี้ใส่เสื้อเขียว

    ถ้าเขาจะใส่กางเกงในสีเหลืองจะเป็นอะไรไป จะได้เป็นไฟจราจร!!!ไง

    ฉันแอบขำกับความคิดตัวเองอยู่เงียบๆ

    แล้วพี่เฟิร์นก็ชโงกหน้าสวยๆของพี่เธอมาถามถึงคำตอบ

    แต่คำตอบนั้นผิดพลาดเล็กน้อย บัดดี้ของเธอใส่สีแดงต่างหาก!!

    เอาเป็นว่าฉันทายถูกสินะ ^^

    หลังจากที่ไหมเฉลยคำตอบข้อนี้แล้วฉันก็ตอบถูกอีกครั้งหนึ่ง

    "เธอชื่ออะไรอ่ะ" เสียงใสๆถามขึ้น

    ฉันหันไปแล้วยิ้ม ยิ้มในแบบที่คิดว่าน่าจะดูเป็นมิตรที่สุด

    "แพร แล้ว..."ฉันกำลังจะถามต่อ

    "ชื่ออิงค์ ..."แล้วเรา ก็คุยกันต่ออีกนิดหน่อย ปรึกษาเรื่องคำตอบอีกข้อสองข้อ

    แล้วเราก็เงียบกันไปทั้งคู่ ฉันหันไปมองอีกข้างหนึ่ง

    เจ๊ดัดฟันกำลังหัวเราะอย่างเมามัน

    แล้วเจ๊แกก็หยุดดื้อๆ หันมามองหน้าฉัน

    ฉันยิ้ม เริ่มต้นด้วยขั้นตอนเดิม

    "ชื่ออะไรอ่ะ" เจ๊แกมอง มองเหมือนนึกอะไรสักอย่าง

    "ภิญญ์ เค้าชื่อภิญญ์" แล้วเจ๊แกก็ยิ้มออกมา

    ว้าวๆๆๆ ฉันรู้จักเพื่อนเพิ่มอีกตั้ง 2 คนแน่ะ

    หวังไว้เถอะยัยแพร หวังว่าเธอจะจำชื่อเพื่อนเธอได้นะ

    เราจบเกมนี้กันอย่างเฮฮา ทุกคนหัวเราะ แต่ฉันง่วงนอน!!

    ผู่กับเอฟออกไปเล่นเกมกินปีโป้

    ไหมกับเอกวิทย์ไปวิ่งแข่ง

    ฉันกับไหมนั่งหลังชนกำแพง ไหมถามอยู่เรื่อยๆว่าไหวหรือเปล่า

    ไหวสิ ใครจะมาหลับได้กันเล่า แล้วหัวฉันก็เริ่มโงนเงน

    นี่มันจะ 5 ทุ่มแล้วนะ เมื่อไหร่ฉันจะได้นอนเนี่ย

    แล้วเกมสุดท้ายก็มาถึง...

    พวกเราทุกคนในแต่ละกลุ่มต้องเลือกตัวแทนออกมา

    เมื่อเลือกได้(ผู่เป็นตัวแทนของกลุ่มเรา) เราทั้งหมด

    รวมทั้งคนที่ถูกเลือก ก็ถูกพาออกไปนอกห้อง

    แล้วไฟทุกดวงก็ดับลง มีเพียงแสงไฟลางๆจากไฟบนเพดาน

    เพียงดวงเดียว!!

    เราทั้งหมดไปยืนกองกันอยู่ที่สุดระเบียงชั้น 7

    ทุกคนคุยกัน สงสัย กังวล และง่วงนอน

    ระหว่างที่รอพวกพี่ๆ จัดฉากเกมสุดท้ายอยู่ในห้องมืดๆนั้น

    ฉันก็หนีจากความวุ่นวายรอบตัว มองออกไป

    มองผ่านหน้าต่างระเบียงชั้น 7 ออกไป....ไกล.....

    แสงไฟ จากบ้านเรือน และตามถนน

    รถราที่กำลังวิ่งกัน ถึงแม้จะดึกมากแล้วก็ตาม

    ฉันมองบรรยากาศเหล่านี้ด้วยสายตาที่พร่ามัว

    เพราะไม่ได้ใส่แว่น ฉันมองเห็นแสงไฟจากทุกที่

    แต่ไม่ยักกะเห็นพระจันทร์ ซึ่งฉันไม่ใส่ใจ

    "วิวดีเนอะ ลมเย็นด้วย"ฉันพูดลอยๆ

    สายตาจับจ้องอยู่ที่ป้ายนีออนสีเขียวสลับแดง ของร้าน 7-11

    "อืม สวยดี ไฟเยอะแยะเลย" เสียงพูดรัวเร็วตอบกลับมา

    ผู่นั่นเอง เราคุยกันเรื่องวิว พูดถึงแสงไฟ และสงสัยว่าไกลออกไปตรงนั้นคือที่ไหน

    "สองคนนี้ก็จู๊จี๊กันอยู่นั่นแหละ"เสียงกัดเจ็บๆของเอฟสอดขึ้น

    พอ พอเลย จบ แม่ไม่ปลื้มนะยะ

    ฉันเดินเลี่ยงออกมาจาก 2 คนนั้น และไปยืนเป็นเป้านิ่งให้ไอ้กิตแกล้งแทน

    ประตูห้องที่เราจากมาเปิดออก พี่สักคน (จำไม่ได้)  ยื่นหน้าออกมาบอกให้เราเข้าไปได้

    เราเดินเข้าไปทีละกลุ่ม ทีละกลุ่ม ทิ้งพวกที่เป็นตัวแทนไว้เบื้องหลัง

    ฉันเดินไปข้างหน้า ในใจหวังนี่มันคงจะสุดท้ายแล้วนะ

    ฉันง่วงจะแย่แล้ว นี่คงจะเป็นพิธีบายศรีล่ะมั้ง

    ฉันเดินเข้าไปในห้องนั้น แล้วฉันก็รู้ว่าฉันคิดผิด

    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    แล้วสิ่งที่เห็นมันคืออะไรล่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×