[Fic conan] แค่นักเลง...จริงๆดิ

ลำดับตอนที่ #3 : ไม่ใช่อย่างที่ฉันคิดใช่ไหม???

โคนัน ปี1ตอนที่4

โคนัน บรรยาย

วันนี้ผมมาดูพิพิธภัณฑ์กับพวกอายูมิในวันนี้ แล้วในตอนขากลับพวกเราก็เจอเข้ากับแผ่นกระดาษใบนึงที่มีรูปแปลกๆวาดเอาไว้ พวกอายูมิก็เลยปักใจเชื่อว่านั้นเป็นลายแทงสมบัติ

"เดี๋ยวสิพวกนาย"

ในจังหวะที่ผมจะห้ามอยู่นั้น จู่ๆอายูมิก็อุทานขึ้นมา

"อ่ะ อย่างนี้ก็ต้อง..."

หลังจากนั้นอายูมิก็โทรหาใครบางคน แล้วก็พูดชื่อที่น่าตกตะลึงออกมา

"พี่ยูเมะคะ วันนี้พวกหนูเจอลายแทงสมบัติด้วยหล่ะ"

'หะ คงไม่ใช่คนที่ฉันคิดไช่ไหม???'-[]-;;;

ยูเมะ บรรยาย

ตรู๊ด ตรู๊ด

'หืม??? ใครโทรมาตอนนี้หล่ะเนี้ย'

และในตอนนี้ที่ฉันว่าก็คือเวลาเรียนจ้า แต่พอฉันได้ดูชื่อคนโทรก็ตกใจนิดหน่อย เพราะมันเป็นชื่อ

'อายูมิจัง0-0???'

"คุณครู ฉันขอไปรับโทรศัพท์หน่อยนะ"

"ได้ครับ"

คุณครูที่สอนอยู่เมื่อกี้บอกฉันแล้วก็กลับไปสอนต่อ 

'ทำไมครูไม่ว่าฉันนะหรอ???'

 ก็เพราะเขาอยู่ในเหตุการ์ณปลุกระดมนั้นไงหล่ะ เขาจึงไม่ว่าถ้าพวกฉันบอกก่อนนะน่ะ แต่ถ้าครั้งไหนไม่บอกหล่ะก็ จะโดนบ่นจนหูชาเลยแหละ แล้วเขาก็ไม่ได้บ่นแบบเจ็บๆหรอกนะ แค่บ่นประมาณว่า

"รู้ไหมว่าครูเป็นห่วงแค่ไหน ทำนะทำได้ แต่ช่วงบอกครูก่อนเข้าใจไหม เนี้ยแหละ"

เอาหล่ะออกทะเลไปเยอะแล้ว กลับมาๆ 

"มีอะไรหรอจ๊ะอายูมิจัง"

"พี่ยูเมะคะ คือว่าพวกหนูเจอลายแทงสมบัติด้วยหล่ะ"

"หืมดีใจด้วยนะ"

"แต่หนูไม่รู้ว่าต้องไปที่ไหนอ่ะ พี่ช่วยหน่อยนะคะ"

"อืม...วันนี้อายูมิไปกับใครบ้างหรอจ๊ะ"

"วันนี้มากับเก็นตะ มิซึฮิโกะ แล้วก็โคนันคุงที่หนูเล่าให้พี่ฟังเมื่อเช้านะค่ะ"

"งั้นอายูมิก็ลองถามเขาดูสิ เขาช่วยเธอได้แน่ๆ พี่ไปก่อนนะ ไว้เจอกันจ๊ะ"

"เอ๋ เดี๋ยวสิคะพี่-"

แล้วฉันก็วางสายทันที

'มีเขาอยู่ด้วยก็ไม่เป็นไรแล้วหล่ะนะ ฮึๆ'

กลับไปด้านของโคนัน

"อ่าว วางสายไปซะแล้วอ้า"

"นี้อายูมิ เมื่อกี้นี้มันใครกันหรอ???"

ผมถามอายูมิด้วยความหวังที่ว่าคนคนนั้นจะไม่ใช่คนที่เขาลือกัน(?)

'คงจะไม่ใช่คนคนนั้นหรอกมั้ง'

"อ๋อ เมื่อกี้นะเป็นพี่สาวข้างห้องของฉันนะ ชื่อพี่ยูเมะ "

"หรอ"

'คงแค่ชื่อคล้ายกันเท่านั้นแหละ'

"อ่ะ พี่เขาบอกให้โคนันคุงเป็นคนช่วยเรื่องหาสมบัตินะ นี่จ๊ะ"

แล้วอายูมิก็ยื่นกระดาษที่มีรูปแปลกๆอยู่บนกระดาษมาให้ผม

"อะ อืม"

ผมรับมาด้วยใบหน้าและความคิดที่สงสัยนิดหน่อย

ข้ามมาช่วงกลางดึก(ไรท์ขี้เกียจพิมเนื้อหาอ่ะ มันยาวเชี้-ๆ)

ยูเมะบรรยาย

"อืม วันนี้เป็นตอนนั้นสินะ ยังไงๆพวกนั้นก็ต้องรอดอยู่แล้ว"

'ถ้าเข้าไปยุ่งกับเนื้อเรื่องมากเกินไป อนาคตมันอาจจะเปลี่ยนไปจนหมดเลยก็ได้ เพราะฉะนั้นไม่ยุ่งอ่ะ ดีที่สุด'

ฉันคิดขณะที่ทำงานอยู่พอทำเสร็จก็ไปเปิดคอม

'เอาหล่ะ เรามาพิมข้อมูลที่รู้ไว้ก่อนดีกว่า'

แล้วฉันก็พิมข้อมูลที่จำได้ทั้งหมดลงไปในเฟรชไดร์แล้วก็ตั้งรหัส

'รหัสเข้าเอาเป็นนั้นก็แล้วกัน...ปีเกิดของฉัน'

พอตั้งรหัสเสร็จฉันก็เอามันไปซ่อนไว้ในที่ลับ แล้วก็เดินไปนอนทันที

___

ขอโทษที่หายไปนะคะ

คือเราไปเข้าค่ายมานะค่ะ แถมช่วงนี้ก็ใกล้สอบเข้ามอปลายกันแล้ว

เลยต้องไปอ่านหนังสือด้วย ช่วงนี้อาจจะมาช้าหน่อยนะคะ

แต่พอพ้นช่วงสอบไป ก็จะมาปั่นต่อนะคะ

ขอบคุณค่ะ^_^