คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : คำถามก่อนเข้าเกมส์
เมื่อไร้ึ่หนทาหนี
หลหยินและหลหยาไ้แ่ยืนรนิ่เียบ้มหน้านบน้อมอยู่ในมุมหนึ่เท่านั้น
“มัน็ไม่ไ้ยาเย็นอะไรนี้ลูแม่..แ่เอานะเหล่าพี่าย่าสายเลืออเ้าเท่านั้น
พวลูเอ็เป็นเียนเมส์ ะแพ้มัน็ยัยาอยู่ใ่ไหม?”หลเิ้เหม่ยถามพราหัวเราะเบาๆ เธอยัโอบอหลเทียนหมิอยู่
“ใ่แล้ว...ลูหยาลูหยิน
ถ้าพวลูไม่้อารสนใารบ้านารเมือแล้วละ็ พวลูแ่เอานะเท่านั้น”หลเทียนหมิพู
“แ่ท่านพ่อท่านแม่...พวเาเ้าเมส์่อนลูนะ!”หลหยินพยายามออวามเห็นว่าเานั้นเสียเปรียบ และอีอย่าเาพึ่ะทราบว่ามีเมส์แบบนี้อยู่้วย
ที่เป็นแบบนี้เพราะพวนนั้นเอาแ่เล่นเมส์ออนไลน์ใหม่หามรุ่หาม่ำนเวลันนั้นเอ
“ลูเห็น้วยับหลหยินรับ”หลหยาเห็น้วย
หลเิ้เหม่ยมวิ้วเรียวอเธอพราหันมามอหลเทียนหมิ่อนะเอย
“แบบนี้มัน็เสียเปรียบสิุ”
“ไม่หรอ..เี๋ยวันะให้พวเาเลือสถานที่เิเอแล้วัน”หลเทียนหมิพูพร้อมับหัวเราะในลำอเบาๆ
เาหวานเมล็พันธุ์เอาไว้แล้ว และหวัว่าเ้านหยินและหยาะมาินมันไป
หลหยินและหลหยาหันหน้ามอันไปมา
พวเามวิ้วิาม ‘ถ้าแบบนั้น..ริสิ..มันื่อเมส์ว่าโลเียนนี้...แบบนั้น...ั้นเรา็มีโอาสเอนาเียนสินะ!..ว๊าววว..ะสัว์อสูรหรือห่าเหวอะไร็ั่มันเถอะ
อแ่ไ้เห็นเรือนร่าอันามนั้น็ถือว่าเยี่ยมแล้ว~....นาเียนสวรร์๊า~’หลหยินิในใ
‘แบบนี้แย่แล้ว เห็นใบหน้าหื่นๆอหยินเ้า็พอรู้ว่ามันะทำอะไร...บับ!’หลหยาิ ‘แ่เราะให้แฝอเราไปเ้าถ้ำเสือที่อันรายแบบนี้นเียวไม่ไ้...เรา้อไป้วย!’
“ว๊าวๆ แบบนี้แสว่าลูสามารถแอบมอนาเียนอาบน้ำไ้ใ่ไหมรับป๊า!”หลหยินเปลี่ยนำพูทันวัน ารใ้ำวาม ‘ป๊า’ นั้นทำใหู้เหมือนสนิทันมาึ้น
หลเทียนหมิยิ้มทันทีเมื่อลูอเาหลุมพรา
ที่เาั้เื่อว่า ‘โลเียน’ นั้น็เพราะในหมู่เหล่าบุรุษเพศแล้ว
ารเอนาสวรร์ถือเป็นอะไรที่่อให้ายสัพันรั้็ไม่เสียาิเิ แล้วยิ่เป็นในเมส์แล้วยิ่น่าสนใเ้าไปให่
เพราะมันสามารถเิไ้เรื่อยๆ
“แน่นอนลูรั”หลเทียนหมิพูพราเหล่สายามอหลเิ้เหม่ยภรรยาอเา
เมื่อเห็นว่าเธอไม่ัาหรือห้ามปรามอะไร็ยินีเ้าไปให่
“ุ..แล้วเรื่ออมันะเอามาให้ลูเราเมื่อไหร่ละ?”หลเิ้เหม่ยไหลามน้ำ เธอำลัรอูว่าลูอเาะสามารถเหนือว่าเหล่าลูอภรรยาน้อยไ้หรือเปล่าเท่านั้น
เธอมั่นใมา ว่ามัน้อสุยอหาเาแสอะไรให้เธอูและื่นม
“วันนี้เลย็ไ้...อเวลาสัสอสามนาทีนะ”หลเทียนหมิพูพร้อมับบมือ
แปะๆ
ทันในั้น
เหล่าบรราายุำสวมแว่น็รูันเ้ามาภายในห้อ แม้ำนวนพวเาะมีว่าหลายสิบน
แ่ห้อ็ยัรับพวเาไหว ที่เป็นแบบนี้เพราะนาวามว้าวามยาวอห้อมันให่เป็นพิเศษนั้นเอ
มันมีรบไม่ว่าะู้เย็น ทีวีอแบน เรื่อออำลัาย อมพิวเอร์เรื่อให่หรือบลาๆ
แม้แ่ห้อาวน่า็มีไว้ภายใน
เพียแ่สิบนาทีเท่านั้น
ทุอย่า็พร้อมแล้วสำหรับเมส์ใหม่
แปูลนาให่สีำและสีาวถูั้เอาไว้ลาห้อ
ในนั้นมีที่นั่พร้อม รอบๆที่นั่ือน้ำสารอาหารสีเียวที่เอาไว้หล่อเลี้ยร่าายอผู้เล่นทำให้เาสามารถเล่นไ้ในระยะเวลานานโยไม่หิวไ้ถึปีในโลแห่วามริ
“เอาละไปไ้”หลเทียนหมิสั่ลูน้อ
พวเาานรับ่อนะออไปอย่าเป็นระเบียบ พวเาถูฝึมาอย่าีแน่นอน
หลเิ้เหม่ยยยิ้มพร้อมับวาสายามอลูายทั้สออเธอ
“เอาละเ้าไปไ้แล้วลูแม่..เ้าไปสั่สอนพวลูระ๊อนั้นให้เละเลยนะลูรั
ิ ิ”หลเิ้เหม่ยพูแล้ว็ลาหลเทียนหมิาไปโยไม่สนใใบหน้าเอ๋อรับประทานอลูายทั้สอ
“..”
“หยา เราไปันเถอะ...ไปูนาเียนอาบน้ำัน!”หลหยินเปิประเ็นทันที
เารีบระโเ้าไปในแปูลพร้อมับปิฝารอบมัน เรื่อ็เริ่มทำานโนที่มีส่วนที่ล้ายหมวันน๊อออมารอบหัวอหลหยินเอาไว้
“นั้นไม่ใ่ประเ็นนะหยิน...เห้อออ...เอาวะ”หลหยาามมาิๆ เาัสิ้นใแล้วั้แ่เ็ๆว่าะอยู่ใล้ๆับแฝอเานนี้และอยามเ็ามล้าให้ไม่ว่าเาะเป็นยัไ็าม
“เปิเมส์”หลหยิน/หลหยา
วูบบบ...
สิอทั้สอหวูบับไปเหมือนโนยาสลบ
[ยินี้อนรับ]
[้อารทราบไอี] ยืนยันแล้ว
[้อารทราบลิสิทธิ์] ยืนยันแล้ว
.
.
[ยินี้อนรับ่ะ ท่านหลหยา/หลหยิน]
.
.
พรึ๊บบบ!
ร่าอทั้สอเ้ามาภายในห้อสีาว
ที่นั้นมีเพียแ่NPCที่ทำหน้าที่ให้ำแนะนำและสร้าัวละรเท่านั้น
หิสาวในุเมใบหน้าแย้มยิ้มอย่าเป็นมิรให้ับทั้สอน
เธอทำหน้าที่อย่าีเพื่อลูอนาย้าอเธอ
“สวัสี่ะท่านหลหยินและท่านหลหยา...ไม่ทราบว่า้อารเริ่มาอะไร่อนี่ะ?”เม
“เอาเป็นาเในอพี่สาวสีอะไรรับ?^^”หลหยินรีบลุึ้นพร้อมับเินเ้ามาหาเธอ
เมสาวหน้าเสีย สีแระเรือึ้นหน้า่อนะถอยหลัไป หลหยาเินามมาิๆไ้แ่ถอนหายใยาวับวามเ้าู้ในสายเลืออแฝ
เมื่อ้อพบับวามหล่อเหลาปานเทพบุรระับาราัร
ใบหน้าอหิสาวเมที่ทำหน้าที่้อนรับและให้ำแนะนำลับ้ออายม้วน
เธอไม่รู้ว่าถอยหลัมามานาไหนแล้วอนนี้
“เห้ออ...หยิน
นายหยุป่วน่อน...อนนี้เรา้อรีบนะ..่อนอื่น...ผมอย่าทราบว่า เวลาในโลแห่วามริับโลอเมส์มันมัน่าันอย่าไรรับ”หลหยาพูอย่าเอาารเอาาน่าับหลหยินที่โอบอร่าบาอเมสาวเอาไว้แล้ว
“เอ่อ..ือ..1 ม.โลริเท่าับ 7
วันในโลอเมส์่ะท่านหลหยา..อ๊า..อย่าเลิผ้าสิ่ะท่านหลหยิน..”เมสาวอบพราหยุมือหนาที่ำลัปลเสื้อผ้าอเธอ
หลหยามอู้วยวามเบื่อหน่ายพร้อมับเินเ้ามาหยุแฝอเาทันที
“นาย้อรีบนะหยิน..ไม่อย่านั้นเราะเสียเปรียบมาึ้น..ไหนว่านายะเ้าไปูนาเียนไม่ใ่หรอ?”หลหยาให้ำพูพร้อมเป้าหมายริๆอหลหยิน หลหยินิไ้่อนถือโอาสหอมแ้มเมสาวฟอให่และละออาเธอ
เล่นเอาใอเมน้อย้อเ้นแรไม่เป็นส่ำ เธอยืน้าราวับหุ่นอยู่นาน่อนะปรับสีหน้าและท่าทาอเธอในเวลา่อมาไ้ในที่สุ
“่ะ แล้วท่าน้อารทราบอย่าอื่นไหมเ้า่ะ”เมสาวไม่้อารล่าวโทษอะไรลูอนาย้า
เพราะใอเธอไ้ถูิเอาไปอย่าื้อๆแล้วในเวลาเพียแ่ไม่ี่วินาที
“อืมม...เอาเป็นเรื่อ่าสเัสรับ...ไม่ทราบว่าเป็นแบบไหนลอยัวอย่าให้ผมูที”หลหยายัพู่อ หลหยินยืนยิ้มยียวน้าๆหลหยาโยสายาเสือเ้าู้ยัับ้อมอสรีระอเมสาวไม่วาา
เล่นเอาหิสาวแทบละลายเพราะวาสีไพรลินนั้นเหมือนมรเย็นที่ทำให้ใอเธอละลายไ้ทั่ๆที่มันสมวระเย็นยะเยือแ็แท้ๆ
“แอ่มๆ...แบบนี้่ะท่าน”เมสาว
ทันในั้น
หน้า่าระบบที่บอ่าสเัสอัวละร็ปราึ้น มันเป็นหน้า่าแสที่โปร่ใส
ทำให้หลหยาลอบัวลว่าผู้เล่นอื่นอาะเห็น่า่าๆในหน้า่าระบบสเัสไ้
[ผู้เล่น หลหยิน ั้น
ทหาร ระับ 1]
Hp 1000/1000 mp 1000/1000
พลัาย 100 วามเร็ว 100 วามอทน 100 โ 100
ปราน 100
ิ 100
เวทย์ 100
“ผู้เล่นอื่นสามารถมอเห็นมันไ้ไหมรับ?”หลหยาถาม
“็อาะเห็น่ะถ้าเามีวามสามารถมอเห็นพวมันไ้”เมสาวให้ัวอย่าเป็นหลหยิน เพราะเธออบเาเสียในพริบา
หลหยินผิวปาพราสู่บไปให้เธอและหัวเราะในลำอ
“อืม..วามสามารถแบบไหนรับ?”หลหยาถาม่อ
“แบบว่าถ้าเามีระับั้นที่มาว่าสอั้น่ะ
เ่นในอนนี้ระับั้นอท่านหลหยินเพีย ทหาร หาโนผู้เล่นที่มีระับั้น อัศวิน
ึ้นไปมอ็ะถูเห็นไ้อย่าัเน”เมสาวอบอธิบาย
“แล้วระับนี้มันึ้นยาไหม?”หลหยินถามบ้าเพราะเห็นว่าเธอเอาแ่พูถึน
“็...เอ่อ...ว่าะยา็ยานะ่ะ
แ่ถ้าะ่าย็่ายเลย..”เมสาวพูไปเินไป
“ยัไละหืม?”หลหยินหยอ
“แบบ...แบบบ...เอ่อ..แบบ..สมุิว่าารีมอนเอร์นับว่า่าย
แ่็เสี่ยอยู่ ันั้นารนั่สมาธิ็เป็นทาเลือที่ี..เพราะนส่วนให่เลือที่ะนั่สมาธิไม่ออไปีมอนเอร์่ะ
แ่็มีบ้าเมื่อพวเาระับั้นสูพอแล้ว”เมสาวเอียอายพูิๆัๆ หลหยามอหลหยินอย่าำหนิ หลหยินยัไหล่แบมือเหมือนะบอว่า ‘ไม่ใ่วามผิอัน’
“แล้วระับแ่ละั้นนั้นมีเท่าไรรับ”หลหยาถามเ้าเรื่ออีรั้
“มีั้แ่ระับ 1 ถึ 1000 ่ะ”เมสาวรั้นี้พูอย่าไม่ิั
วิ๊วว~
หลหยินผิวปา หลหยามวิ้ว ‘ท่าทาานนี้ะหินแล้วสิ..เพราะเมส์ส่วนมานั้นะั้ระับไม่สูเิไป..แ่..1-1000นี้...เห้ออ..ลอถามอีีว่า’หลหยาิ
“อถามหน่อยรับ...ไม่ทราบว่าผู้เล่นในปัุบันที่มีระับั้นสูสุนี้อยู่ที่เท่าไรรับ
แล้วแ่ละั้นมีอะไรบ้า?”หลหยาถา
เมสาวยิ้ม่มื่นนิหน่อย่อนะปุ่มำสั่แสอะไรสัอย่าสอสาวรั้
[ั้นทั้หม] ระับ
1-1000
-เทพ
-ัรพรริ
-ทรรา
-ราันย์
-อัศวิน
-ุนพล
-ทหาร
“โว๊ววว...7 ั้นหรอ?..เยี่ยมเลย..”หลหยินยิ้มเหี้ยม เาไม่ิว่าระับั้นมันะมาแบบนี้
แล้วยิ่ระับ 1-1000แล้วยิ่ยาสำหรับนส่วนมาเ้าไปให่
“แล้วผู้เล่นที่อยู่สูสุละรับ?”หลหยาถามอีรั้
เมสาวหยัหน้ารับ่อนะปุ่มำสั่ หน้า่าแส็ปราึ้น
[ผู้เล่น
???? ั้น ทรรา ระับ 178 ]
Hp ??????????/?????????? mp
???????????/???????????
พลัาย ??????? วามเร็ว ?????? วามอทน ?????? โ ??
ปราน ??????????
ิ ??????????
เวทย์ ??????????
“บ๊ะเ้า!นี้มันัวเลมิใ่หรือ?...แล้วมีี้หลัละเนี้ย...ระยำเอ๋ย..”หลหยินพู้วยวามไม่สบอารม์อย่าแร
เาหันไปมอหลหยาที่สีหน้าไม่่าัน
“เพราะเวลามัน่าัน...แ่ถึะ่า็ไม่สมวระมาแบบนี้..”หลหยาให้วามเห็น
“เป็นแบบนี้แหละ่ะท่าน...ทาระบบเอ็เห็นอบ้วยแล้ว เาน่าทึ้มาเลย..”เมสาวพูทำให้หลหยาสสัยในำพูทันที
เธอใ้ำว่า ‘เา’ ั้นแบบนี้็ไม่ใ่พี่อเราสินะ...
‘แ่เราะทำอะไรไ้ละ เมื่อเรายัไม่ไ้เ้าไปเล่นเลย...หลหยินเอ็ูเหมือนะไม่พอใมา้วย..’หลหยาิพราถอนหายใ่อนะถามรายละเอียสุท้าย
“เห้อออ...อทราบรายละเอียอารเพิ่มปราน ิ เวทย์ ้วยรับ..และเอ่อ...อส่วนยายอทวีป่าๆ้วยและื่ออเมือแ่ละเมือในทวีปนั้นๆ”หลหยาถาม
เมสาวพยัหน้า
“ออภัย่ะที่ให้ไ้มีเพียส่วนอื่อทวีปเท่านั้น ส่วนเมืออื่นๆในทวีปท่าน้อไปหาเอาเอ่ะ”เมสาวสีหน้าเสียใ
หลหยาไม่เอาวาม เาเห็น้วยับารัสิ้นใแบบนั้น
[ทวีป]
รี
อีเน
อัสาร์
ิปั
หิมพาน์
“ส่วนารเพิ่มปราน ิ เวทย์นั้น่ายๆ่ะ
ท่านสามารถหามาเพิ่มไ้าัมภีร์ปราน-ิ-เวทย์ ไ้เพราะมันะมอบพลัอมันให้ับผู้รอบรอ..แ่็ยัสามารถถอออไ้หาท่านยเลิพวมันไป..และารฝึฝนเอ็สามารถเพิ่มมันไ้เ่นเียวัน ะยัวอย่านะ่ะ..เ่นารนั่สมาธิ็สามารถเพิ่มพลัปรานไ้...ารฝึฝนิใให้แ็แร่็สามารถเพิ่มิไ้...ารเ้าใแห่เวทย์มน์็สามารถเพิ่มพลัเวทย์มน์ไ้เหมือนัน..แ่็ยัมีวิธีอีหลายวิธีที่ท่านสามารถหามาใ้เพื่อเพิ่มพลัไ้อีหลายวิธี...ิันบอไ้เพียเท่านี้่ะ”เมสาวให้ำอธิบาย
หลหยาและหลหยินมอหน้าันพราิอะไรอนไป
‘ไม่มีวิธีโเมส์เลยหรอวะ...แบบารเิมทรูอะไรเี้ย’หลหยินิ
“แล้วารเิมทรูใ้ไ้ไหม?”หลหยินถามทันที
“็ไ้อยู่หรอนะะ...แ่ไ้เพีย่าอเินเท่านั้น..แ่็ยัมีารายประมูลในเว็ปไ์ทาระบบเหมือนัน
ท่านสามารถหาำภีร์ีๆไ้ในารประมูลหรือาร้าายทาระบบนะ่ะ”เมสาวยิ้มอบำถามอหลหยิน
นั้นทำให้ใบหน้าอหลหยินยิ้มอย่าพอใ เาำลัิแผนารในหัวเอาไว้
‘พลัเทพทรูือสุยอ..นี้ถ้าไม่นับำนานอย่าิริโะเราลายเป็นสุยอไปแล้ว’หลหยิน
‘ไอ้เ้าหยินิแ่ะเิม ะเิม เห้ออ...ยัไมัน็เป็นหนทาแ็แร่อย่าหนึ่ละนะ...แ่ารหามา้วยัวเอ็ยัน่าภูมิใว่าอยู่ีละ’หลหยา
“ั้นอสร้าัวละรเลยละันรับ..”หลหยาเินเรื่อ่อ
เมสาวพยัหน้าอบรับ่อนะเปิหน้า่าสำหรับทั้สอท่านวามันไปทาทั้สอน
‘เอาหล่อไว้่อน...เอาหล่อไว้่อน...เอาหล่อไว้่อน...เอาหล่อไว้่อน...ประสิทธิภาพไว้ทีหลั...ประสิทธิภาพไว้ทีหลั...’หลหยินเลียริมฝีปา
สามั่วโม่อมา
ารสร้าอันหฤโหอทั้สอ็สิ้นสุ ใบหน้าอหลหยินยิ้มอย่าพอใับภาพอัวเอ ายผมยาวทมิฬราวรารีาลในุสีำออมยุทธ์ลึลับ
ใบหน้าหล่อเหลาอบุรุษเพศผู้ิทุลมหายใอสรี ระบี่สีาวึ้นสนิมที่เอาไว้แทส่บาทะยัรไปหาู่่อสู้
ส่วนอหลหยาือายผมยาวสีาวนวลุวันทรามัรวมไว้อย่าเรียบร้อย
ใบหน้านวลหล่อส่าาม เาอยู่ในุสีเหลือทอราวัรพรริผู้หนึ่
“โว๊ววว...ยัมิวายเลือสีร้อนนะเนี้ย...เมส์่อนหน้านี้นายเป็นสายเวทย์..เมส์นี้็ะเล่นสายเวทย์หรอ”หลหยินถามหลหยา
หลหยายิ้มหัวเราะ่อนะอบำถาม
“มันมีทั้หมสามสายหยิน..ันั้นเราะเล่นทั้หมสามสายเลย..”หลหยาพู
เมสาวเินเ้ามา่อนะอธิบายเพิ่มเิมเล็น้อย
“มีทั้หมสามสาย์ริ่ะ...แ่็ยัแบ่ออเป็น สายหลั-สายรอ-สายสุท้าย..อยู่ันั้นาระเลือสายแ่ละสาย้อิให้ี่อนนะ่ะ”เมสาว
“ำ”หลหยิน/หลหยา
สายหลั?
ือสายที่ผู้เล่นนนั้นวระเลือว่าะเป็น
ปราน-ิหรือเวทย์ ไม่อย่านั้นะเิผลับอนาอันใล้ไ้ในที่สุ
เพราะมันเป็นัวำหนที่แน่ัถึวามถนัอแ่ละน
ันั้นสายหลัะ้อีว่าและึ้น่ายว่าสายรอและสายสุท้ายอย่าแน่นอน
เพราะผู้เล่นนนั้นไ้เลือแล้ว
“ยัไัน็ะเป็นแรี่(ัววามหวัอทีม)”หลหยินั้มั่น หลหยาส่ายหัวเบาๆอย่าระอา
ความคิดเห็น