ระบบวีรชนข้ามโลกนินจา

ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 6

ในวันนี้เหล่าเด็กๆกำลังเดินทางไปที่โรงเรียนนินจาด้วยความตื่นเต้นเพราะว่าวันนี้นั้น คือ วันที่พวกเขากำลังจะเป็นนินจาเต็มตัว

เรนยะ ก็เป็นหนึ่งในนั้นแต่เขาไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นใดๆเลยเพราะว่าตัวของเขานั้นได้รู้การแบ่งกลุ่มของคนในห้องหมดแล้วแต่ถึงเขานั้นไม่รู้ว่าตนเองนั้นจะได้อยู่กลุ่มไหนแต่เรนยะก็ไม่ได้เครียดอะไรมากนักเพราะถึงจะอยู่กลุ่มไหนเนื้อหาการผ่านการประเมินของครูประจำกลุ่ม ก็คือการทดสอบการร่วมมือกัน อย่างแน่นอน

ส่วนผ้าคาดหน้าผากที่ได้รับมาจาปู่รุ่นที่3นั้นเรนยะได้ผูกมันเอาไว้ที่ต้นแขนข้างขวาของตน

เรนยะได้เข้ามานั่งในห้องโดยที่เขานั้นไม่ได้เป็นจุดสนใจอะไรเพราะดูเหมือนเหตุการณ์ของ มิซูกิ จะถูกเก็บเป็นความลับมีแค่ จูนิน ไม่กี่คนที่จะรู้เรื่องนี้ กับนินจาระดับ โจนิน ที่รู้เรื่องเหตุการณ์นั้นอย่างละเอียด

โดยเรนยะที่เริ่มง่วงก็ได้อาสาไปเฝ้าพระอินทร์ก่อนใครเพื่อนจนตัวเขาได้ตื่นขึ้นมาเพราะเสียง กรี๊ด ของเหล่าสาวๆเข้าพอเงยหน้าขึ้นมาก็เจอฉากบาดตา ทำเอาเขานอนต่อไม่ลงเพราะกลัวฝันร้าย ฉากที่ว่าก็คือ เจ้าเด็กหน้าหนวดกับเจ้าหัวเป็ดนั้น ได้จูบกัน

เพราะเจ้านารูโตะ ดัน อิจฉาที่เจ้า ซาซึเกะมัน เนื้อหอมกว่าเจ้าตัวเลยขึ้นไปยืนจ้องหน้าเจ้าซาซึเกะแบบตาประสานตาเลยทีเดียวเพื่อพิสูจน์ว่าเจ้าเป็ดเนี่ยหล่อเท่กว่าตนตรงไหน

จังหวะดีที่คนหลังเผลอไปชนเจ้านารูโตะเข้าจนเสียหลัก

จากฉากประสานสายตาของมวยคู่เอกกลับกลายเป็นฉากเลิฟ ซีน ในทันที

เรนยะถึงกับขนลุกและกะว่าถ้าแบ่งกลุ่มเสร็จแล้วตนจะไปถามปู่รุ่นที่3ว่าที่โคโนฮะมีวัดไหมจะเอาลูกตาไปล้างนำ้มนต์สักหน่อย

นารูโตะ กับ ซาซึเกะ : อ้วก ~ แหวะ แค่กๆ

และพอนารูโตะเงยหน้าขึ้นมองเพราะสัมผัสได้ถึงรังสีอำมหิตก็ได้พบเหล่าเด็กสาวในห้องกำลังมองตนด้วยสายตาสุดหน้ากลัว

เหล่าสาวๆ : “นา ~ รู ~ โตะ กล้าดียังไงมาขโมยจูบแรกของซาซึเกะคุง ห๊า”

นารูโตะถึงกับหน้าซีด เพราะถึงตัวเขาตอนนี้กำลังถูกรายล้อมด้วยเหล่าผู้หญิงดังที่หวังแต่ดูเหมือน สาวๆจะไม่ได้มีจุดประสงค์ที่ดีนัก

เรนยะทำได้เพียงแค่แผ่เมตตาให้กับนารูโตะเท่านั้นขณะที่กำลังมองเหล่าเด็กสาวรุมประชาทัณฑ์นารูโตะนั้น ไม่รู้เรนยะรู้สึกไปเองหรือป่าวว่าเด็กที่ชื่อ ฮารุโนะ ซากุระ นั้นจะหนัก เท้าเป็นพิเศษ

หลังสาวๆพอใจกันแล้ว เรนยะก็มองที่หน้าของนารูโตะที่บวมจนเกือบจะเหมือนหมู จนเกือบจะหลุดขำออกมาดังๆ ก็อยากจะขำนะแต่เป็นคนมีมารยาท(?)

นารูโตะได้หันมาเห็นเรนยะ ก็รู้สึกดีใจมากเพราะว่าตั้งแต่เหตุการณ์นั้นตนก็ไม่เจอ กับเรนยะเลย เพราะช่วงที่ผ่านมาเรนยะได้เข้าป่าฝึกวิชา แถมยังกลับดึกอีกด้วยเพราะต้องให้รางวัลหนูเงียบ(?)

นารูโตะ : “ไงเรนยะนายก็สอบผ่านเหมือนกันสินะ ขอโทษที่ไม่ได้ไปเยี่ยมนายนะเพราะปู่รุ่น3ไม่ให้ชั้นไปเยี่ยมเพราะบอกว่านายต้องพักรักษาตัวแต่พอรู้ว่านายออกจากโรงพยาบาลแล้วพอฉันไปหาที่บ้านนายก็ไม่อยู่ซะงั้น”

นารูโตะได้พุ่งเข้าคุยด้วยหน้าปูดบวมเหมือนหมูจนเรนยะตัวสั่น เพราะกำลังกลั้นขำสุดฤทธิ์ แต่ก็ ยิ้ม ~ เก็บอาการ

เรนยะ : “ใช่ พอดีฉันต้องฝึกวิชาเลยกลับดึกทุกวันเลยน่ะซิแล้วนายก็สอบผ่านด้วยเหมือนกันหรอ นารูโตะ”

นารูโตะ : “ใช่แล้วเพราะฉันบอกกับอาจารย์ อิรูกะว่าฝึกวิชาแยกร่างในคำภีร์ได้สำเร็จแล้วก็ทำให้ดู อาจารย์ อิรูกะก็ให้ผ้าคาดหน้าผาก แถมยังพาฉันไปเลี้ยง ราเมงด้วยละ”

เรนยะ : “งั้นหรอ ยินดีด้วยนะนารูโตะ”

นารูโตะที่กำลังจะคุยกับเรนยะต่อนั้นก็ได้ถูก อาจารย์ อิรูกะ ที่พึ่งเข้ามา เรียกให้ไปนั่งที่เพราะกำลังจะเริ่มแบ่งกลุ่มกันแล้ว

ในขณะเดียวกันที่ห้องสำนักของโฮคาเงะนั้นปู่รุ่น3กำลังเฝ้าดูนักเรียนในห้องพร้อมกับเหล่า โจนิน ทั้งหลายที่ดูลูกทีมในอนาคตของตนเองเช่นกัน

ปู่รุ่นที่3 นั้นดูสภาพของนารูโตะด้วยความเอือมระอา โดยในห้องสำนักงานของโฮคาเงะมีเหล่า โจนิน ที่แสนคุ้นเคย อย่าง ฮาตาเกะ คาคาชิ ที่เป็นครูกลุ่ม 7 กลุ่มแห่งโชคชะตาคุเรไน ยูฮิ ครูกลุ่ม 8 และซารุโทบิ อาสึมะ ครูกลุ่มที่ 10 

และนอกจากนี้ยังมีนินจาสาวคนหนึ่งที่มีผมยาวสีดำนัยน์ตาสีขาวสะอาด สวมชุดโจนิน ยืนมองตัวของเรนยะผ่านลูกแก้วของปู่รุ่นที่ 3 ด้วยความสนใจเพราะตนนั้นได้ยิน วีรกรรมของเรนยะที่สามารถจัดการนินจา ระดับจูนินอย่างมิซุกิได้

อ.อิรูกะ : “เอาละตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปพวกเธอทุกคนก็เป็นนินจาเต็มตัวกันแล้ว แต่ก็ยังเป็น เกะนิน มือใหม่กันอยู่ เส้นทางของพวกเธอข้างหน้าคงยากลำบากกว่านี้ ต่อจากนี้พวกเธอจะได้รับภารกิจจากหมู่บ้านให้จับกลุ่มกัน 3 คนแต่ละกลุ่มก็จะมีอาจารย์ โจนินควบคุมทีม 1 คน พวกเธอต้องปฎิบัติหน้าที่ตามที่อาจารย์ โจนิน แนะนำ นะ”

พวกสาวๆก็เอาแต่ ขิง กันว่าใครจะได้อยู่กลุ่มเดียวกับซาซึเกะ

จนกระทั่งอาจารย์ อิรูกะบอกว่า ตนนั้นจะเป็นคนจับกลุ่มให้ตามระดับฝีมือให้ใกล้เคียงกันทุกหน่วย . . .

การจับกลุ่มได้เริ่มขึ้นชื่อถูกเรียกออกมาจากปากของ อาจารย์ อิรูกะ จนถึงกลุ่มแห่งโชคชะตา

อ.อิรูกะ : ต่อไปกลุ่มที่ 7 อุซึมากิ นารูโตะ / ฮารูโนะ ซากุระกับอุจิวะ ซาซึเกะ

ซึ่งนารูโตะก็ได้โวยวาย ว่าทำไมตนถึงต้องอยู่กับเจ้าซาซึเกะด้วย ก็โดน อาจารย์ อิรูกะ ตอบกลับมาว่าเพื่อให้ทีมมีสมดุล เพราะ ผลการเรียนของซาซึเกะนั้นเป็นที่ 1 ของชั้นเรียน ซากุระ เก่งทฤษฎี ส่วนตัวของนารูโตะนั้นที่โหล่ จับกลุ่มแบบนี้เหมาะสมที่สุดแล้ว

ซาซึเกะ : หึ อย่ามาถ่วงฉันละเจ้าที่โหล่

นารูโตะ : หน๊อย ~ เจ้าซาซึเกะ

กลุ่ม 8 ก็มี ฮิวงะ ฮินาตะ / อินุซึกะ คิบะ และอาบุราเมะ ชิโนะ

แต่กลุ่มที่ 9 นั้นดันมีชื่อของเรนยะซะนี่

อ.อิรูกะ : กลุ่มที่ 9 อาคุสะ เรนยะ / ซาโต้ อินามิ / ฮัตซึโนะ มากิ

เรนยะ :   . . . (เอ๋ผู้หญิง 2 คนเลยหรอ)

มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งโวยถามอาจารย์ อิรูกะ ว่าทำไมกลุ่มของเรนยะถึงมีผู้หญิงถึง 2 คน ซึ่งคราวนี้ อาจารย์ อิรูกะบอกว่านี้เป็นการตัดสินใจของท่านโฮคาเงะ

ต่อมาก็ กลุ่มที่ 10 นารา ชิกามารุ / ยามานากะ อิโนะ / อาคิมิจิ โจจิ กลุ่ม หมู กวาง ผีเสื้อ นั้นเอง

หลังจากที่ อาจารย์ อิรูกะ ได้จัดกลุ่มจนครบทุกคนแล้วก็ได้อวยพรครั้งสุดท้ายก่อนจะออกไปจากห้องปล่อยให้เหล่าเด็กๆรอครู โจนิน ของตนไปจนพักเที่ยง

มีบางกลุ่มที่ครูโจนินมารับไปบ้างแล้วในระหว่างที่เรนยะนั้น นั่งรออยู่ในห้องเรียน จู่ๆก็มีเด็กผู้หญิง มัดผมหางม้าสีดำ สะพายดาบที่เอว ออกห้าวๆได้มาพูดกับเรนยะที่กำลังนั่งรอครูโจนิน ประจำกลุ่มของตน

เด็กสาว : นี่ นายน่ะ คือ อาคุสะ เรนยะ ใช่ไหม ฉันชื่อ ซาโต้ อินามิ เรียก อินามิ ก็ได้นะยินดีที่ได้รู้จัก ส่วนอีกคนข้างหลังฉันก็ . . .

อินามิได้หันไปมองด้านข้างๆเพื่อให้เด็กผู้หญิงอีกคนได้แนะนำ ตัวเอง

เด็กสาว : สวัสดีจ้ะ อาคุสะคุง ฉันชื่อ ฮัตซึโนะ มากิ เรียนฉันว่า มากิ ก็ได้

มากิเป็นเด็กสาว ผมสั้นสีนำ้ตาลดูเรียบร้อย และใจดี

เรนยะ : ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน อย่างที่พวกเธอรู้ ฉัน อาคุสะ เรนยะ เรียกฉันว่า เรนยะก็ได้

เรนยะนั้นได้คุยทำความรู้จักกับเด็กสาวทั้งสองโดยมีสายตา อาฆาตของพวกเด็กผู้ชายในห้องไม่เว้นแม้กระทั่ง เจ้า นารูโตะที่ จ้องเรนยะด้วยหน้า ตลกๆนั้น เรนยะคิดว่าไหนว่าฉันเป็นเพื่อนรักแกไงฟะ แล้วจะมองฉันด้วยสายตาแบบนั้นทำไม

ซึ่งในระหว่างที่คุยทำความรู้จักกันอยู่นั้นเรนยะก็รู้สึกว่าตราเรย์จูที่หลังมือของตนร้อนขึ้นจนแสบนิดๆ ซึ่งเรนยะก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน

หนูเงียบ : “Master . . . บ้าที่สุด” (พูดผ่านตราเรย์จู)

เรนยะ ?

หลังจากผ่านไปสักพัก ประตูทางเข้าห้องเรียนก็ได้ถูกเปิดขึ้น

โดยมี โจนิน สาว คนหนึ่งเดินมาและเรียกกลุ่มที่ 9 ของพวกเรนยะให้ตามเธอไป

เรนยะเห็นครูโจนินประจำกลุ่มของตนก็ได้แต่สงสัยเพราะไม่คุ้นหน้า แต่จากที่ดู ผมดำยาว และ นัยน์ตาสีขาวเหมือนกับ ฮินาตะ นั้นต้องเป็นคนตระกูล ฮิวงะ อย่างแน่นอน

หลังจากพาพวกเรนยะขึ้นมาบนหลังคาของตึกเรียน เธอก็ได้เริ่มแนะนำตัวทันที

ครูโจนิน : “ชื่อของฉันคือ ฮิวงะ เอรินะ ของที่ชอบ ชุดเนื้อย่างสุดหรูสิ่งที่เกลียดก็ กบ งานอดิเรก ทำอาหาร ส่วนความฝันในอนาคตก็คือการเดินทางรอบโลก เอาละตาเธอแล้ว”

เอรินะได้ชี้ที่ อินามิ เพื่อให้แนะนำตัว

อินามิ : “โอ้ หนูชื่อ ซาโต้ อินามิ ของที่ชอบ คือของหวานสิ่งที่เกลียด การโกหก งานอดิเรก ฝึกดาบ ส่วนความฝันในอนาคต อยากเป็น คุโนะอิจิ(นินจาหญิง)ที่แข็งแกร่ง”

มากิ : “หนูชื่อ ฮัตซึโนะ มากิ ของที่ชอบ วิชานินจาแพทย์สิ่งที่เกลียด สิ่งสกปรก งานอดิเรก อ่านตำราแพทย์ ความฝันในอนาคตอยากเป็นนินจาแพทย์ที่เก่งกาจเหมือนกับท่านซึนาเดะค่ะ”

เรนยะ : “ส่วนผมชื่อว่า อาคุสะ เรนยะ ของที่ชอบคือเงินทองสิ่งที่เกลียด ความสูญเสีย งานอดิเรก เล่นกับแมวดำน่ารักส่วนความฝันในอนาคตนั้น . . .”

พอเรนยะพูดถึงตรงนี้ก็ได้หยุดชะงักไปทำให้ทั้ง 3 คนที่รอฟังอยู่นั้นรอฟังอย่างใจจดใจจ่อ

ในโลกเก่านั้นความฝันของเขาไม่มีทางเป็นจริง แต่พอได้มาถึงโลกใบนี้ พร้อมกับระบบมันทำให้ตัวของเรนยะนั้นตระหนักถึงความฝันของเขาอีกครั้ง 

เขาเชื่อว่า ณ ที่แห่งนี้ความปรารถนาที่เพ้อฝันของเขาจะต้องเป็นจริงได้แน่

ท่ามกลางความเงียบเรนยะได้เงยหน้ามองท้องฟ้าแววตาที่ดูจริงจังของเขา ทำให้ทั้ง 3 คนที่รอฟังอยู่รู้สึกถึง บรรยากาศที่เรนยะปล่อยออกมาแต่แค่รู้สึกได้เท่านั้นไม่เหมือนกับนารูโตะที่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน ถ้านารูโตะมาเห็นเรนยะในตอนนี้คงจะรู้สึกแปลกใจมากแน่ๆ

เพราะบรรยากาศของเรนยะในตอนนี้นั้นไม่ใช่ความดำมืดน่ากลัวแบบตอนที่พบกันครั้งแรกอีกต่อไปแล้ว

แต่มันเป็นบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความหวัง และความมั่นใจ

สุดท้ายเรนยะก็บอกความฝันของตนออกมาด้วยรอยยิ้มที่มั่นใจและแววตาที่เชื่อมั่น

“สักวัน . . . ผมจะเป็นผู้ที่ทรงพลังอำนาจที่สุดในโลก และจะหาหนทางเอาชนะความตาย”

เด็กสาวทั้ง 2 คนที่ได้ยินความฝันของเรนยะก็รู้แปลกใจนิดหน่อย แต่ โจนินของกลุ่มอย่าง ฮิวงะ เอรินะ นั้นมองเด็กชายตรงหน้าด้วยแววตาซับซ้อน เพราะตนเขาใจความหมายของคำพูดนั้นดี

อ.เอรินะ : “เอาหละในเมื่อรู้จักกันแล้วต่อไปฉันจะมอบหมายงานแรกให้กับพวกเธอสามคน”

อินามิ : “งานอะไรหรอ อาจารย์”

สองสาวได้รอฟังอย่างใจจดใจจ่อ ต่างจากเรนยะที่พอจะเดาได้อยู่แล้วนั้นไม่ได้แสดงท่าทีอะไรมากนัก

อ.เอรินะ : “ฝึกเอาชีวิตรอดไงละ”

มากิ : “แต่ที่โรงเรียนพวกเราก็ฝึกกันแล้วนี่คะ อาจารย์”

อินามิ : “ใช่ๆก็ฝึกกันแล้วนี่”

อ.เอรินะ : “มันไม่เหมือนกันหรอกนะ นอกจากจะเป็นการฝึกการเอาชีวิตรอดแล้วงานนี้เหมือนเป็นการทดสอบว่าพวกเธอสามารถเป็นนินจาได้หรือเปล่า เจอกัน 9 โมงเช้าในวันพรุ่งนี้ที่สนามฝึกที่ 6 นะ”

ทั้งสองสาวได้ฟังก็พยักหน้ารับคำ ก่อนที่ อาจารย์ เอรินะ จะสั่งให้แยกย้ายก่อนจะหายตัวไป ซึ่งเรนยะก็ยังมองตามทันอยู่ด้วย เนตรพันลี้ กับ ตาแห่งดวงจิต แต่เขาก็รู้ว่าความเร็วของเขาในตอนนี้ไม่อาจตามการเคลื่อนไหวนั้นได้ทันแน่ ก็แหงละ ค่า AGIความวองไว ของเขามีแค่ E เองถึงจะใช้จักระเสริมความเร็วแล้วก็เพิ่มได้แค่ ค่า E++ เองซึ่งมันก็ยังไม่พอรับมือกับความเร็วของ นินจา ระดับ โจนินได้อยู่ดี

ก่อนที่สองสาวจะแยกกันกลับบ้านเรนยะก็ได้เรียกทั้งสองมาพูดคุยเกี่ยวกับบททดสอบเอาชีวิตรอดในวันพรุ่งนี้

อินามิ : “มีอะไรหรอเรนยะ”

มากิ : “มีเรื่องสำคัญอะไรหรอ เรนยะคุง”

เรนยะ : “การทดสอบเอาชีวิตรอดในวันพรุ่งนี้ฉันคิดว่าพวกเราจะต้องได้สู้กับ อาจารย์ เอรินะ แน่ๆซึ่งฉันเพียงคนเดียวคงรับมือกับอาจารย์เขาไม่ได้แน่ เลยอยากจะปรึกษาและวางแผนรับมือกับพวกเธอทั้งสองคนน่ะ”

อินามิ : “โอ้ว ได้เลย”

มากิ : “อืม ได้สิจ้ะ”

เรนยะ : “ก่อนอื่นเรามาทำความเข้าใจความสามารถของแต่ละคนกันก่อน เริ่มจาก ฉันก่อนละกัน ฉันมี วิชานินจา คาถา มหาลมทะลวง กับความสามารถในการสังเกตศัตรูจากที่ไกลๆได้”

อินามิ : “ฉันเก่งในการใช้ ดาบ กับถนัดสู้ระยะประชิดน่ะ”

มากิ : “ส่วนฉันสามารถใช้วิชานินจาแพทย์ได้แต่ยังไม่ชำนาญซะเท่าไหร่จ้ะ”

เรนยะ : “โอเค ฉันมีแผนแล้วแต่เราต้องร่วมมือกัน”

เรนยะได้ทำการบอกแผนการของตนในทันที

----------- -------------

หลังจากสุมหัววางแผนกันเสร็จแล้วเรนยะก็ได้ไปซื้อของใช้ที่ร้านอาวุธนินจาเพื่อทำตามแผนของตนเองในวันพรุ่งนี้ มีเงินมันก็ต้องใช้ซะหน่อย

โดยหลังจากซื้อเสร็จก่อนกลับบ้านก็ได้เข้าป่าไป ทำงานอดิเรกที่พึ่งทำในช่วงนี้ นั้นคือเล่นกับแมวดำแสนน่ารัก(หนูเงียบ)นั้นเอง

หลังจากเรนยะกลับมาที่ห้องตอนฟ้าเริ่มจะมืด เรนยะได้ใช้

สิทธิ์ การสุ่ม โดยเขาสามารถสุ่มได้ 3 ครั้งเพราะช่วงที่ผ่านมาตนเอาแต่ฝึกวิชาเลยไม่ได้แตะระบบเลย

เรนยะ : “ระบบเริ่มการสุ่ม 3 ครั้งทันที”

ระบบ : “ทราบแล้วค่ะ ท่านเรนยะจะเริ่มการสุ่ม เดี๋ยวนี้”

หน้าจอสว่างขึ้นพร้อมกับ ปรากฎการ์ดสีทอง 3 ใบเลยทีเดียว

เรนยะเปิดดูรายละเอียดของการ์ดอย่างอารมณ์ดี

การ์ดสกิลระดับ 4 ดาว(สีทอง)

Independent Action B / ความเป็นอิสระระดับ B

-ทำให้สามารถลดการใช้ จักระได้ในระดับหนึ่งและเพิ่มการฟื้นตัวของจักระได้เร็วขึ้นปานกลาง

การ์ดอาวุธระดับ 4 ดาว(สีทอง)

มีดเขี้ยวราชันย์อสรพิษสีรุ้ง

-มีดที่สร้างจากเขี้ยวที่แข็งแกร่งของอสรพิษสีรุ้ง ผู้ใช้จะมีความเร็วเพิ่มขึ้นเล็กน้อย และเมื่อเรียกหามีดเล่มนี้จะสามารถกลับมาหาคุณได้(การเรียกต้องอยู่ในระยะสายตาของผู้ใช้)

การ์ดเครื่องประดับระดับ 4 ดาว(สีทอง)

แหวนหมาป่าทรนง

-เมื่อสวมใส่จะสามารถเพิ่มค่าสถานะ AGIความว่องไวได้ 1 ระดับ เพิ่มสูงสุดได้ถึงแค่ ระดับ A เท่านั้น

เรนยะได้ถอดการ์ด สกิล Independent Action C ออกแล้ว เปลี่ยนเป็นการ์ดสกิลระดับ Independent Action B แทน รวมทั้งการ์ดอาวุธและเครื่องประดับที่พึ่งได้มาติดตั้งใส่ตัวเองทันที

เรนยะดูที่นิ้วชี้ของตนก็พบว่ามีแหวนรูปหมาป่าสีใสๆสวมอยู่และจู่ๆรูปร่างแหวนที่เขาสวมอยู่ก็ค่อยๆจางลงจนหายไปเรนยะได้ลองเช็คค่าสถานะของตนเองทันที

[ค่าสถานะ]

ชื่อ อาคุสะ เรนยะ

เผ่าพันธุ์ : มนุษย์

STR พละกำลัง : E

DFFความแข็งแกร่ง(ความอดทน) : D++

AGIความว่องไว : E >> D+ (สวมแหวน กับ สวมใส่มีด)

MAGจักระ : E++

LUCโชค : C+

NP(โฮกุ หรือ ท่าไม้ตาย) : —

สกิล

Independent Action B / ความเป็นอิสระระดับ B

-ทำให้สามารถลดการใช้จักระได้ในระดับหนึ่งและเพิ่มการฟื้นตัวของมานาจักระได้เร็วขึ้นปานกลาง

Golden Rule B / กฎแห่งทองคำ ระดับ B

-ทำให้มีโชค ด้านเงินทองปานกลาง (เงินมาทีมาเยอะเป็นพิเศษ)

Eye of the Mind(True) B /ตาแห่งดวงจิต(แท้) ระดับ B

-ทำให้อ่านการเคลื่อนไหวล่วงหน้าของศัตรูได้ และถ้าใช้

จักระร่วมกับสกิลนี้จะสามารถมองทะลุภาพลวงตาได้

Clairvoyance C / เนตรพันลี้ ระดับ C

-สามารถมองเห็นเป้าหมายในระยะไกลหรือสิ่งที่เคลื่อนไหวเร็วๆได้ และถ้าใช้จักระจะสามารถเห็นที่ซ่อนตัวของศัตรูได้ด้วย

เรนยะลองเรียกมีดเขี้ยวราชันย์ในใจ บนมือของเขาก็มีมีดปรากฎรูปร่างขึ้นในทันที เรนยะพบว่ามีดเล่มนี้มันเหมาะกับมือของตนมาก และเพียงแค่คิดมีดที่อยู่ในมือของเขาก็ได้หายไป

ส่วนการ์ด Independent Action C สามดาว ที่ถอดออกมานั้นเรนยะได้จัดการแลกกับระบบ และได้รับ Blaze of Wisdom โดยได้มาถึง 3ชิ้น

เรนยะได้ให้ระบบใช้ Blaze of Wisdom แก่หนูเงียบเพื่อเพิ่มเลเวลเพราะเรนยะอยากถอดหน้ากากของเธอเร็วๆ ตอนนี้ เลเวล หนูเงียบก็ เพิ่มขึ้นจาก 01/30 >> 12/30 เกือบครึ่งทางแล้ว

เรนยะพยักหน้าอย่างพอใจและคิดว่าฝึกเอาชีวิตรอดพรุ่งนี้ ได้สนุกแน่

เรนยะ : “ราตรีสวัสดิ์นะ ฮัซซัน”

หนูเงียบ : “ฝันดีค่ะ . . . Master”

(ฝันว่าหนูเงียบหาตนไม่เจอจนร้องไห้)