ระบบวีรชนข้ามโลกนินจา

ลำดับตอนที่ #29 : ตอนที่ 29

หลังจากที่การฝึกได้สิ้นสุดลงตัวของเรนยะถึงกับนอนหอบหมดสภาพที่พื้นโดยมีสกาฮะมองดูด้วยความไม่พอใจ

สกาฮะ : “ช้ากว่าที่ตัวข้าคิดเอาไว้อีกนะ Master ท่านคงไม่ค่อยได้ออกกำลังกายเลยสินะ”

เรนยะที่ได้ยินแบบนั้นก็ได้แอบร้องไห้ในใจ

เรนยะ : (ปัญหามันไม่ได้อยู่ตรงนั้นครับท่านอาจารย์ แต่การฝึกมันโหดเกินไปต่างหากละครับ ~)

สกาฮะ : “เห้อ ~ เอาเถอะ นี่ Master ท่านรีบลุกขึ้นมาได้แล้วอย่ามัวแต่นอนขี้เกียจอยู่กับพื้นแบบนั้นสิ”

จิ้มๆ

ไม่พูดเปล่าคุณเธอได้เอาหอกเขี่ยเรนยะอย่างกับเอาไม้เขี่ยอุนจิซะด้วย

เรนยะหลังจากที่ปรับลมหายใจอยู่ครู่หนึ่งเขาก็ได้ลุกขึ้นมาจนได้

เรนยะ : “ลุกแล้วครับ”

สกาฮะ : “อืม . . . รับนี่ไปสิ”

สกาฮะเธอได้โยนหอก เก โบลก์ให้แก่เรนยะหนึ่งเล่มและเมื่อเรนยะได้รับหอกมามันก็กลายเป็นแสงสีแดงหายไป

ติ้ง !!!

เสียงที่คุ้นเคยทำให้เรนยะได้เปิดระบบสำรวจดูก็พบว่าหอกที่เขาได้รับมามันกลายเป็นการ์ดโฮกุสีรุ้งอยู่ในช่องเก็บการ์ดของระบบไปแล้ว

เรนยะที่เห็นดังนั้นก็ไม่รอช้าได้ทำการอ่านรายละเอียดของการ์ดโฮกุทันที

Gáe Bolg / หอกหนามทะลวงปลิดชีพ
ประเภท : ต่อต้านบุคคล / ต่อต้านกองทัพ
ระดับ : B+
(เงื่อนไขการใช้งานไม่ถูกต้อง)
-หอก เกโบลก์ ที่สร้างขึ้นจากกระดูกปีศาจทะเล คูริด ตัวหอกเป็นสีแดงเข้ม เมื่อเรียกขานชื่อของมันก็จะปลดปล่อยความสามารถที่แท้จริงออกมาโดยมันมีความสามารถอยู่2อย่างหนึ่งคือเมื่อแทงคมหอกจะพุ่งเข้าสู่หัวใจเป้าหมายซึ่งเป้าหมายที่ถูกแทงจะไม่อาจหนีพ้นนอกจากอาศัยความสามารถในการเปลี่ยนแปลงโชคชะตาหรือใช้โชคและอีกความสามารถหนึ่งก็คือเมื่อปาหอกออกไปแล้วตัวของหอกจะเปลี่ยนเป็นพลังงานและกระจายตัวออกไปโจมตีเหมือนกับการทิ้งระเบิดปูพรม

เรนยะได้มองที่สกาฮะราวกับต้องการคำตอบซึ่งสกาฮะก็ได้อธิบายว่า

สกาฮะ : “ตัวท่านในตอนนี้นั้นยังไม่พร้อมที่จะใช้เทคนิคของหอก เก โบลก์ได้หรอกนะ Master ท่านจะต้องฝึกให้มากกว่านี้แล้วข้าถึงจะสอนให้ท่านใช้อำนาจของหอกเล่มนี้ได้”

เรนยะพยักหน้าและได้ทำการเปลี่ยนโฮกุของตนไปใช้หอก เก โบลก์ทันที

หอกสีแดงได้ปรากฏขึ้นมาจากความว่างเปล่าที่มือขวาของเขาเรนยะได้ลองแกว่งหอกไปมาเพื่อสร้างความคุ้นชิน

เรนยะ : (ตัวหอกนำ้หนักกำลังพอดีมือ แต่ตอนนี้เรายังปลดปล่อยพลังที่แท้จริงของโฮกุชิ้นนี้ไม่ได้สินะคงจะต้องให้สกาฮะสอนวิธีใช้ให้กับเราก่อน)

เนื่องจากหอก เก โบลก์เล่มนี้มันไม่ใช่โฮกุที่เรนยะได้รับมาจากระบบโดยตรงเพราะฉะนั้นเรนยะจึงต้องทำตามเงื่อนไขของของสกาฮะเพื่อเป็นการผ่านเงื่อนไขการใช้งานของโฮกุชิ้นนี้

สกาฮะ : “เอาละ Master ท่านรู้หรือไม่ว่าอะไรคือสิ่งสำคัญสำหรับนักรบหอก”

เรนยะได้ส่ายหน้าเป็นการบอกว่าเขาไม่รู้

สกาฮะ : “สิ่งสำคัญก็คือการอ่านการเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้ให้ได้และต้องหาช่องว่างเพื่อเผด็จศึกในทีเดียว”

ระหว่างที่สกาฮะกำลังสอนการใช้อาวุธหอกให้แก่เรนยะเธอก็ได้สาธิตการตั้งท่าพื้นฐานในการใช้หอกไปด้วย

สกาฮะ : “ต้องจับตาดูคู่ต่อสู้ไม่ให้คาดสายตาและเมื่อเห็นช่องว่างก็ลงมือแทงอย่างสุดแรงทันที”

เมื่อสกาฮะตั้งท่าและอธิบายเสร็จเธอก็ได้ลงมือจวกแทงคมหอกใส่ต้นไม้บริเวณสนามฝึกทันที

ตู้ม !!!

การแทงของสกาฮะมันทำให้ต้นไม้ที่เธอแทงกลายเป็นรูกลวงโบ๋เลยแถมไม่ใช่แค่ต้นเดียวแต่ต้นไม้ที่เรียงเป็นแถวตอนลึกถัดจากต้นไม้นั่นถูกแรงอัดอากาศจากการแทงหอกเป็นรูถึงถึง8ต้นเลยทีเดียว

ต้นไม้ค่อยๆหักโค่นลงทีละต้นทำให้เรนยะถึงกับอ้าปากค้างในอำนาจในการทะลุทะลวงและเทคนิคหอกที่สูงชั้นของท่านอาจารย์สกาฮะ

สกาฮะ : “ก็ . . . ประมาณนี้ละนะ”

เรนยะ : (สมแล้วที่จับตัวเราอัดกับกำแพงจนทะลุได้แรงเยอะชะมัดเลยแหะ)

สกาฮะ : “ตอนนี้ท่านก็ฝึกท่าแทงก่อน 1000 ครั้งเพื่อเพิ่มความคุ้นชินในการใช้หอก”

เรนยะได้พยักหน้าตกลงเพราะถึงเขาอยากจะปฏิเสธก็คงจะทำไม่ได้เพราะเขาเรียกร้องให้เธอช่วยฝึกเอง

ขนาดตอนที่เรนยะโกงจำนวนการลุกนั่ง 100 ครั้งเธอยังจับเขาได้และนั่นก็ทำให้เรนยะถูกท่านอาจารย์ใช้หอกฟาดก้นจนเขาต้องไปลุกนั่งใหม่เลยทีเดียว

เรนยะได้ทำการฝึก จีบ ย่อ ชิด ยก จ้วง แทง ไปเรื่อยๆ (กระบี่กระบอง) พอหอกหลุดมือ(ลื่นเหงื่อ)เขาก็ถูกสกาฮะสั่งให้นับใหม่ตั้งแต่เริ่มทำเอาเรนยะต้องระวังไม่ให้หอกหลุดมืออีก

และแล้วการฝึกก็ได้สิ้นสุดลงในตอนมืดพอดีโดยมีสกาฮะใช้หอก เก โบลก์งัดตัวเรนยะที่นอนหมดสภาพขึ้นมาพาดบ่าแล้วพาเขากลับบ้านอย่างกับการแบกหามถังนำ้ยังไงอย่างนั้น

สกาฮะ : “หุ หุ เด็กคนนี้ตัวเบาดีจัง”

และแล้วสกาฮะก็ได้พาเรนยะกลับมาถึงที่บ้านโดยตอนแรกที่ไรโคเห็น Master เธอก็ตั้งใจที่จะช่วยอาบนำ้ให้กับเขาแต่สกาฮะก็ได้บอกเธอไปว่าให้เรนยะได้พักผ่อนจะดีกว่าเพราะวันนี้เขาเหนื่อยมากแล้ว

----------- -------------

เช้าวันรุ่งขึ้น

เรนยะได้เริ่มรู้สึกตัวขึ้นโดยมีอาการตึงๆปวดระบมทั่วทั้งร่างทำให้กว่าเขาจะลุกออกจากเตียงไปอาบนำ้ได้ก็ใช้เวลาพอสมควรแถมตอนทานอาหารเช้าไรโคก็มาคะยั้นคะยอจะป้อนข้าวให้ทำเอาเรนยะรู้สึกเขินอายแปลกๆก็เลยบอกเธอไปว่าขอทานเองดีกว่า

หลังจากเรนยะรออาหารย่อยสักพักสกาฮะก็ได้เรียกให้เขาไปฝึกกับเธออีกแต่ในจังหวะนั้นประตูห้องของเขาก็ได้ถูกเคาะทำให้เรนยะต้องไปดูว่าใครมา

เรนยะได้เปิดประตูก็พบว่าเป็นคาคาชิโดยเขาได้บอกกับเรนยะว่าท่านโฮคาเงะเรียกหาตัวเขาทำเอาเรนยะแอบดีใจที่รอดจากการฝึกมหาโหดของท่านอาจารย์ในวันนี้ได้

เรนยะ : (ถ้าให้เลือกระหว่างฝึกกับสกาฮะกับถูกสั่งให้ไปทำภารกิจไอ้เราก็ขอเลือกอย่างหลังจะดีกว่าแหะ)

เรนยะได้เดินทางไปที่สำนักงานของโฮคาเงะทันทีราวกับอาการปวดเมื่อยกล้ามเนื้อของเขาไม่เคยเกิดขึ้นทำเอาสกาฮะถึงกับส่ายหน้าอย่างอ่อนใจเลยทีเดียว

เมื่อเรนยะมาถึงสำนักงานโฮคาเงะแล้วปู่รุ่น3ก็ได้มอบหมายภารกิจหนึ่งให้แก่ตัวของเขาโดยเป็นภารกิจค้นหาและกำจัดกลุ่มโจรที่ปล้นรถม้าของไดเมียวไปเมื่อไม่นานมานี้โดยภารกิจนี้ท่านไดเมียวเป็นคนเจาะจงตัวของเรนยะในการทำภารกิจอีกด้วย

ปู่รุ่นที่ 3 : “อีกอย่างหนึ่งนะเรนยะกลุ่มโจรพวกนั้นได้ปล้นกล่องหยกที่ท่านไดเมียวคนนี้ตั้งใจที่จะมอบให้เป็นของขวัญแก่ท่านเจ้าแคว้นฮิโนะคุนิของพวกเราถ้าเป็นไปได้ก็ให้เจ้านำกล่องหยกนั่นกลับมาด้วย”

เรนยะ : “มีเบาะแสของพวกกลุ่มโจรพวกนั้นไหมครับปู่”

ปู่รุ่นที่ 3 : “จากคำบอกเล่าของพวกชาวบ้านผู้เห็นเหตุการณ์พวกกลุ่มโจรพวกนั้นได้หนีขึ้นเหนือไปละนะ”

เรนยะ : (ที่ทางเหนือของแคว้นฮิโนะคุนินี่มันทางข้ามชายแดนไปแคว้นทากิโนะคุนินี่น่า . . ไม่หรอกคงจะเป็นเรื่องบังเอิญละมั้ง)

แคว้นทากิโนะคุนิที่เป็นทีตั้งของหมู่บ้านนินจาทากิงาคุเระ(นำ้ตก)ซึ่งชินเรนที่เรนยะจัดการจนพิการไปในการสอบจูนินที่ผ่านมาก็เป็นนินจาของหมู่บ้านทากิเช่นกัน

ปู่รุ่นที่ 3 : “เจ้าอยากได้ใครร่วมทีมในการทำภารกิจครั้งนี้ไหมเรนยะ”

เรนยะ : “แค่ผมคนเดียวก็พอแล้วครับปู่”

หลังจากเรนยะได้ฟังรายละเอียดของภารกิจแล้วนั้นเขาก็ได้ขอตัวและออกจากสำนักงานของโฮคาเงะและทำเรื่องออกจากหมู่บ้านโคโนฮะที่ประตูทางออกทันที

หลังจากทำเรื่องออกจากหมู่บ้านเรียบร้อยแล้วเรนยะก็ได้เริ่มออกเดินทางไปที่ทางเหนือของแคว้นฮิโนะคุนิทันที

หนูเงียบ : (Master)

เรนยะ : “อ่า ผมรู้แล้วละ”

โดยระหว่างทางเรนยะสามารถรู้สึกได้ว่ามีคน4คนแอบตามเขามาหลังจากที่เขาได้เริ่มออกเดินทางมาซักระยะเพราะคาถาที่ตัวเขาฝึกนั้นมีคาถาตรวจจับด้วยเรนยะมักจะใช้มันทุกครั้งเพื่อเช็คว่ามีคนแอบตามเขามาไหมเพราะช่วงนี้เขาค่อนข้างจะระวังตาแก่ดันโซสุดๆเพราะเรนยะไม่มีทางเชื่อว่าตาแก่นี่จะยอมรามือจากตัวเขาง่ายๆ

----------- -------------

ภายในป่าที่ไม่ไกลจากเรนยะนักได้มีคน4คนที่สวมชุดคลุมสีดำคลุมทั้งตัวและสวมหน้ากากรูปสัตว์ปิดบังใบหน้าเอาไว้ซึ่งทั้ง4คนได้มาดักรอเป้าหมายของเขากลางทางและได้เริ่มติดตามเรนยะมาโดยไม่ให้เขารู้ตัว(?)

? 1 : “ในที่สุดเจ้าเด็กนั่นก็ออกมาจากหมู่บ้านโคโนฮะจนได้”

? 2 : “เท่านี้พวกเราจะได้ทำภารกิจให้เสร็จๆจะได้กลับเสียที”

? 3 : “งานนี้พวกเราจะพลาดไม่ได้เด็ดขาดไม่งั้นท่านผู้นำตระกูลไม่เอาพวกเราไว้แน่”

? 4 : “ก็พวกเราอุตส่าห์ลงทุนจ้างพวกกลุ่มโจรไปปล้นรถม้าของไดเมียวเลยนี่นะ”

ที่แท้แล้วกลุ่มโจรที่ปล้นรถม้าขนสัมภาระของไดเมียวเป็นฝีมือของพวกเขานั่นเองซึ่งตอนนี้ชื่อเสียงของเรนยะในฐานะจ้าวศาสตราวุธได้เริ่มโด่งดังขึ้นมาทำให้พวกเขามั่นใจว่าถ้าเกิดพวกเขาจ้างกลุ่มโจรไปโจมตีขบวนของไดเมียวละก็พวกไดเมียวจะต้องว่าจ้างนินจาที่เริ่มมีชื่อเสียงโด่งดังอย่าง อาคุสะ เรนยะ ให้มาทำภารกิจนี้อย่างแน่นอน

ก็นะความคิดของพวกขุนนางไดเมียวมันไม่ได้สลับซับซ้อนอะไรมากมายเรื่องแค่นี้เป็นใครก็พอเดาได้ทั้งนั้นมันก็เหมือนกับเวลาเราจะเลือกช่างไม้มาช่วยซ่อมหลังคาบ้านให้ซึ่งลูกค้าอย่างเราๆก็จะมักเลือกช่างไม้ที่ทุกคนแนะนำและได้ยิงชื่อติดหูมาช่วยซ่อมหลังคาให้กับตัวเราทั้งนั้นละนะ

? 1 : “เราต้องจับตัวเจ้าเด็กนั่นไปให้ท่านผู้นำตระกูลให้ได้ตามคำสั่ง”

ยาโตะ 2 : “ใช่เพราะท่านอยากจะฆ่าเด็กนั่นด้วยมือของตัวเองที่มันทำให้ชินเรนลูกชายของท่านเส้นจักระพิการละนะ”

ยาโตะ 3 : “เหอะ ! เพราะเจ้าเด็กนี่แท้ๆที่ทำให้แผนการของตระกูลเราต้องหยุดชะงักเอาไว้แถมยังทำให้ตระกูลยาโตะของพวกเราต้องเสียนินจาสายเลือดคัดสรรคนแรกอย่างนายน้อยชินเรนไปอีก”

ยาโตะ 4 : “ไม่นึกเลยว่าเจ้าเด็กนี่จะออกมาทำภารกิจคนเดียว(?)ถือเป็นโอกาสที่ดีของพวกเราเลยละนะ”

สรุปแล้วทั้ง4คนก็คือนินจาจากตระกูลยาโตะที่เป็นตระกูลชั้นสูงของหมู่บ้านทากิโดยหลังจากที่การสอบจูนินได้จบลงตัวของ ยาโตะ ชินเรนก็ได้ถูกส่งกลับไปที่หมู่บ้านทากิและหลังจากที่ทางตระกูลยาโตะรู้ว่าชินเรนถูกเรนยะทำร้ายจนไม่อาจจะเป็นนินจาได้อีกแล้วทางผู้นำตระกูลยาโตะก็เลยโกรธมากและคิดที่จะแก้แค้นให้ลูกชายของเขา

การสูญเสียเสียนินจาสายเลือดคัดสรรที่หายากแบบชินเรนสร้างความโกรธแค้นให้กับทุกคนในตระกูลยาโตะเช่นเดียวกันแต่เพราะนี่เป็นการประลองในการสอบจูนินถึงทางตระกูลยาโตะจะไปโวยวายกับทางหมู่บ้านทากิก็ตามแต่ทางหมู่บ้านทากิก็ทำอะไรมากไม่ได้ทำให้ทางตระกูลยาโตะเคลื่อนไหวกันเองโดยพลการ

----------- -------------

ทางด้านเรนยะ

หลังจากที่รู้ตัวว่ากำลังถูกแอบตามเรนยะก็ได้แกล้งทำเป็นหยุดพักกลางทางและได้ใช้เนตรพันลี้กับตาเหยี่ยวคอยมองกลุ่มคนทั้ง4คนที่แอบตามเขามา

เรนยะ : (หึ ! ไม่เข้ามาโจมตีในตอนนี้สินะ . . ก็ได้งั้นฉันจะลองเล่นตามแผนของพวกแกดูมาดูกันว่าพวกแกเป็นใครกันแน่)

เรนยะได้ตัดสินใจที่จะทำภารกิจต่อไปโดยปล่อยให้พวกนั้นตามมาเพราะถ้าเป็นศัตรูจริงๆถึงตอนนั้นค่อยเชือดพวกมันทิ้งก็ยังไม่สาย

เมื่อคิดได้ดังนั้นเรนยะก็ได้เริ่มออกเดินทางเพื่อไล่ล่าพวกกลุ่มโจรต่อทันที

ความจริงแล้วเรนยะอยากจะใช้คลังสมบัติเรียกยานเหาะวิมารออกมาใช้เดินทางมากแต่เพราะเขาถูกอาจารย์สกาฮะสั่งห้ามโดยเธอบอกว่าการเดินทางก็ถือว่าเป็นการฝึกของเขาเหมือนกันทำให้เรนยะต้องวิ่งกระโดดขึ้นต้นไม้เดินทางเหมือนกับนินจาทั่วไป

จนสุดท้ายก่อนที่เรนยะจะถึงชายแดนเขาก็ได้พบกับกลุ่มคนที่น่าจะเป็นกลุ่มโจรเป้าหมายของเขาเรนยะจึงได้แอบซุ่มดูคนกลุ่มนี้สักพักเพื่อยืนยันให้แน่ใจ

ถ้าไม่ติดพวกคนแอบตามมาทั้ง4คนนั่นเรนยะคงใช้ลบตัวตนเข้าไปเช็คให้แน่ใจแล้วจัดการลอบสังหารพวกกลุ่มโจรนั่นไปแล้ว

จากที่เรนยะนับดูคราวๆกลุ่มโจรนี้มีจำนวนเพียงแค่ 30คนเท่านั้นเองและเมื่อมองสักพักเขาก็เจอกับกล่องหยกแบบที่ปู่รุ่น3บอก

เมื่อเรนยะเห็นแบบนั้นก็ไม่รอช้ากระโดดไปขวางที่หน้าขบวนกลุ่มโจรทันที

!!!

พวกกลุ่มโจรที่เห็นว่าจู่ๆก็มีเด็กจากที่ไหนก็ไม่รู้มาขวางทางพวกเขาก็ได้ทำการขู่เด็กตรงหน้าทันที

โจร 1 : “เห้ย !!! ไอ้หนูแกอยากตายนักหรือไงถึงมาขวางทางพวกเราน่ะ”

หัวหน้าโจร : “เจ้าโง่ ดูที่คาดแขนนั่นให้ดีๆสิเจ้าเด็กนั้นมันเป็นนินจาของโคโนฮะ พวกเราฆ่ามันเลย !!!”

เฮ !!!

หลังจากที่ได้รับคำสั่งจากหัวหน้าพวกโจรก็ได้ชักอาวุธแล้ววิ่งเข้าใส่เด็กตรงหน้าทันที

เรนยะที่เห็นแบบนั้นก็ได้ผสานอินใช้คาถาเงาแยกร่างออกมา3ร่างแล้วเข้าสู้กับกลุ่มโจรทันที

ถึงจำนวนโจรจะมากกว่าก็จริงแต่ยังไงซะก็พวกโจรก็เป็นแค่คนธรรมดาไม่อาจเอาชนะนินจาอย่างเรนยะได้หรอกเรนยะได้แบ่งกันจัดการกับร่างแยกคนละ10คนด้วยคุไนเล่มเดียวก็เกินพอแล้ว

หลังจากจัดการพวกโจรเสร็จแล้วร่างแยกของเรนยะก็ได้กลายเป็นควันหายไปโดยเรนยะก็ได้เข้าไปหยิบกล่องหยกที่ปู่รุ่น3ไหว้วานมาตามภารกิจเก็บใส่คำภีร์เก็บของที่เขาได้เตรียมไว้

หลังจากที่จัดการทุกอย่างเสร็จแล้วเรนยะก็ได้หันกลับไปทางด้านหลังแล้วก็พูดว่า

เรนยะ : “ออกมาได้แล้วพวกคุณทั้ง4คนที่แอบตามมาน่ะ”

ฉับพลันที่เรนยะพูดเสร็จที่พุ่มไม้ก็มีกลุ่มคน4คนออกมาทันที

ยาโตะ 1 : “หึ ! รู้ตัวตอนนี้ก็สายไปแล้วละเจ้าหนู”

เรนยะ : “เอาละช่วยบอกผมมาทีสิว่าพวกคุณเป็นใครแล้วตามผมมาทำไม”

ยาโตะ 2 : “แกไม่จำเป็นต้องรู้ อาคุสะ เรนยะ มากับพวกเราซะดีๆ”

ยาโตะ 3 : “ตอนสู้กับกลุ่มโจรเมื่อกี้นายใช้จักระไปกับคาถาแยกร่างแล้วนายไม่มีทางมีจักระพอที่จะสู้กับพวกเรา4คนได้หรอกเพราะแบบนั้นตามพวกเรามาซะนายจะได้ไม่เจ็บตัว”

เรนยะที่ได้ยินแบบนั้นก็ได้แอบหัวเราะในใจเพราะตอนที่เจ้า4คนนี้ชวนเขาคุยตอนนี้จักระของเขาก็ได้ฟื้นฟูจนเต็มแล้ว

เรนยะ : “ขอโทษทีนะพอดีแม่สอนว่าอย่าไปกับคนแปลกหน้าน่ะ”

ยาโตะ 4 : “อย่ามาเล่นลิ้นกับพวกเรานะไอ้เด็กเวร”

ดูเหมือนว่าในกลุ่มเจ้าพวกนี้จะมีคนอารมณ์ร้อนเสียด้วยถึงกับพุ่งเข้าใส่เขาทันทีเลย

เรนยะที่เห็นแบบนั้นก็ได้ใช้คุไนซัดใส่เจ้าคนตรงหน้าที่กำลังพุ่งใส่ตัวเขาทันที

กิ้ง !!!

มีดคุไนของเรนยะที่ถูกปาใส่ชายตรงหน้าได้ถูกดีดสะท้อนออกมาทั้งที่มีดคุไนเล่มนี้ควรจะปักเข้าเนื้อของชายคนนี้

เรนยะที่เห็นแบบนั้นก็ได้ลองสังเกตดีๆก็พบว่ารอบตัวของเจ้า4คนนี้มีชั้นเกราะที่แสนคุ้นตาเพียงแต่มันเป็นสีดำก็เท่านั้น

เรนยะได้ใช้คาถาสลับร่างหลบการโจมตีนี้ทำให้ร่างของเรนยะได้กลายเป็นท่อนไม้และหายไป

ปุ้ง !!!

ยาโตะ 4 : “หน๊อย ~ เจ้าเด็กบ้านั่นมันอยู่ไหนแล้ว”

บนต้นไม้ไม่ไกลจากที่เดิมเรนยะได้หลบอยู่หลังต้นไม้และได้แอบชะเง้อมองดูอีกฝ่ายด้วยความแปลกใจเล็กน้อย

เรนยะ : (ชั้นเกราะสีดำแบบนั้นขีดจำกัดสายเลือดเกราะดำพวกนี้คงจะเป็นพวกตระกูลยาโตะเหมือนกับเจ้าชินเรนสินะตอนแรกไอ้เราก็นึกว่าเป็นพวกหน่วยรากเสียอีกนะเนี่ย)

เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใครแล้วเรนยะก็ได้เรียกหอก เก โบลก์ออกมาทันที

เรนยะ : (เห้อ ~ ต้องสู้ด้วยตัวเองสินะฝึกแบบหักดิบชะมัดเลยแหะอาจารย์เนี่ย)

เรนยะได้ถอนหายใจออกมากับความเข้มงวดของสกาฮะที่ขนาดสั่งว่าห้ามเรียก Servant มาช่วยตัวเขาเด็ดขาดเพราะว่านี่ถือเป็นการฝึกของเขาเสียอย่างนั้น

เรนยะ : (ยังไงซะอาวุธของเราในตอนนี้ก็เป็นหอก เก โบลก์ระดับ B+ ถึงเราจะใช้พลังของมันไม่ได้ก็ตามแต่แค่นี้ก็คงจะพอรับมือกับเจ้า4คนนั้นได้แล้วละนะถึงยังไงพวกนี้ก็แค่ขีดจำกัดสายเลือดธรรมดาต่างจากสายเลือดคัดสรรอย่างเจ้าชินเรนเกราะนั่นเราคงจะทะลวงมันได้)

เมื่อคิดได้ดังนั้นเรนยะก็ได้ เริ่มลงมือทันที

สอบคณิตศาสตร์ผ่านซะงั้น งง เลย

True Wallet 0830743639

ค่าน้ำอัดลม ขอบคุณผู้ติดตามด้วยครับ