ระบบวีรชนข้ามโลกนินจา

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1

ง่วงมาก . . . 

หนึ่ง มองหน้าห้องที่อาจารย์กำลังบรรยายบทเรียนให้นักศึกษาทุกคนในห้องฟัง ตอนนี้ตัวเขาหัวแทบจะทิ่มโต๊ะอยู่รอมร่อ

ฟังอาจารย์สอนจนเบลอสุดท้าย หนึ่ง ทนไม่ไหวจึงตัดสินใจที่จะนอนโดยไม่ลืมบอกคนข้างๆว่าหมดคาบเรียนให้ช่วยปลุกตัวเขาด้วย

เมื่อ หนึ่ง สั่งเสียเสร็จแล้วตัวเค้าก็ได้หลับไปในทันที

(พอกลับบ้านเราดูนารูโตะอีกสักรอบดีกว่าแหะ)

zzzzzz 

----------- -------------

“เรนยะ นี่ !!! ต้องให้ครูบอกเธออีกกี่ครั้งเนี้ย ห๊ะ ว่าอย่าหลับในห้องเรียน น่ะ !!!”

โป้ก !!!

หนึ่ง ตกใจตื่นขึ้นมาเพราะถูกสันหนังสือตีเข้ากลางกบาล

“โอ๊ย เจ็บๆเรนยะไม่ใช่เรอะแล้วไหงตูเป็นคนโดนละเนี่ย ?”

หนึ่ง : “โถ่วอาจารย์จำเด็กในห้องไม่ได้เรอะผมไม่ใช่ เรนยะ นะตีผมทำไมเนี่ย !!”

? : “พูดอะไรของเธอน่ะ อาคุสะ เรนยะ ไม่ต้องมาเล่นตลกกับครูเลยนะออกไปยืนหน้าชั้นเรียนซะ”

หนึ่ง : “เอ๋ ? อาคุสะ เรนยะ ?”

พอเริ่มรู้สึกว่าไม่น่าจะใช่ หนึ่ง เลยได้มองรอบตัวก็พบว่าที่ๆตัวเองอยู่ ณ ตอนนี้ คือห้องเรียนที่แสนคุ้นเคยกับเหล่าเด็กๆที่แสนคุ้นตา . . . ในอนิเมะ น่ะนะ เด็กผมสีเหลือง ใบหน้ามีหนวดข้างละสามเส้น

หนึ่ง : “เอ๋ !! น . . . นั้นมัน นารูโตะ เรอะ !!! เป็นไปได้ไง งั้นที่ฟาดกบาลเราก็ . . .”

หนึ่งได้หันหัวไปดูคนข้างหน้าช้าๆ 

!!!

หนึ่ง : “อ . . . อาจารย์ อิรูกะ !!”

อ.อิรูกะ : “ก็ใช่น่ะสินี่ครูเองเป็นอะไรของเธอเนี่ย เรนยะ ?”

เรนยะ : “ป . . . ป่าวครับผมสบายดี(แสดงว่าตอนนี้เราคือ อาคุสะ เรนยะ สินะ) ผมเบลอๆนิดหน่อยน่ะครับอาจารย์ อิรูกะ แหะ แหะ ~ ~” 

อ.อิรูกะ : “เธอเนี่ยน้า ~ ~ ~ เรนยะคุง เธอเนี่ยไม่กระตือรือร้นเอาซะเลยนะตั้งใจหน่อย สิ พรุ่งนี้ก็จะสอบจบการศึกษาอยู่แล้วนะ”

เรนยะ : “ครับ ผมจะตั้งใจครับ” (โอ๊ย ~ ~ นี่ตูโผล่ช่วง ssแรกเลยเรอะ)

ระหว่างที่ นายหนึ่งที่กลายเป็นเรนยะแบบไม่ทันตั้งตัวกำลังจะโดน อิรูกะ สวดอีกชุด เสียงกริ่งช่วยชีวิตก็ได้ดังขึ้น

อ.อิรูกะ : “เอาละเลิกชั้นเรียนได้พรุ่งนี้มีสอบจบการศึกษาอย่าลืมซะละทุกคนและ นารูโตะเธอต้องไปทำความสะอาดรูปสลักหน้าท่าน โฮคาเงะ ด้วยละ เรนยะ เธอต้องมาช่วยด้วยละเป็นการลงโทษที่เธอหลับตอนที่ครูสอน”

เรนยะ : “เอ๋ ~ ~ ~ ”

ทุกคนในห้อง : “55555555555”

----------- -------------

หลังจากที่เรนยะทำความสะอาจหน้าสลัก เหล่า โฮคาเงะ เสร็จแล้วนั้น เจ้าเด็กหน้าหนวด กับ อิรูกะ ก็กลับไปแล้วเหลือเพียงตัวเขาที่กำลังนั่งทบทวนเรื่องราวอย่างเหม่อลอยอยู่บนหัวรูปสลัก โฮคาเงะ รุ่นที่ 2

ตัวของเขาในโลกนี้มีชื่อว่า อาคุสะ เรนยะ เป็นเด็กกำพร้า พ่อแม่ได้เสียชีวิตในเหตุการณ์คืนที่จิ้งจอกเก้าหางอาละวาดปัจจุบัน อายุ 12 ปี ไม่มีขีดจำกัดสายเลือดผลการเรียนดี(ดีกว่านารูโตะนิดเดียว) ไร้พรสวรรค์ ด้านจักระและกระบวนท่าล้วนธรรมดาสามัญไม่มีอะไรพิเศษ โฮคาเงะรุ่น 3 ได้ฝากให้ตัวของเรนยะเข้าเรียนในโรงเรียนนินจา พร้อมกับ ออกเงินค่าอาหาร(ที่แทบไม่พอ ยาไส้)และที่พักให้ซุกหัวนอน

เรนยะ : “นี่เรื่องจริงหรอเนี่ย ~ ~ ~ เด็กมหาลัย อายุ 20คนนี้หลับทะลุมิติแถมยังต้องมากลับเป็นเด็กอีกครั้งในโลกนินจาแบบนี้ . . . ซวย ซวย ซวย ตายแน่ๆ ซี้แหงแก๋ เลยชั้น !!! โลกนินจานี่มันโครตของโครตอันตรายเลยนี่หว่า”

ใช่แล้วในโลกที่แสนอันตราย นินจาสามารถตายได้ตลอดเวลา เหล่าศัตรูที่ทรงพลัง ปัญหาทั้งในและนอกหมู่บ้านถ้าเดินหมากพลาดอาจตายได้เลยทีเดียว

เรนยะ : “นี่เราไม่มีพลังอะไรเจ๋งๆเลยรึไงเนี่ย อย่างพวกระบบเหมือนในนิยายต่างโลกน่ะ”

ระหว่างที่กำลัง สติแตกอยู่นั้น จู่ๆเรนยะก็ได้ยินเสียงที่คล้ายเครื่องจักรภายในหัวของเค้า 

? : “ระบบอัญเชิญวีรชนได้เปิดการใช้งานแล้ว ขอให้ผู้ใช้ยืนยันการเปิดใช้งาน”

เรนยะ : “ระบบ เรอะ เปิดเลย ฉัน ยืนยัน ตอนนี้มีอะไรฉันเอาหมดแหละ !!!”

ด้วยความดีใจเรนยะได้พูดยืนยันออกมาทำให้เสียงเครื่องจักรดังภายในหัวของเขาอีกครั้ง

ระบบ : “ยืนยัน ผู้ใช้งานระบบ หมายเลขที่ 00001 เนื่องจากเปิดใช้งานระบบครั้งแรกระบบจะมอบของขวัญให้กับ ผู้ใช้งานระบบในกล่องจดหมายโปรดสั่งการระบบด้วยเสียงหรือคิดในใจเพื่อใช้งาน เสียงพูดจบลงพร้องกับมีหน้าจอโฮโลแกรมสีฟ้าใสขึ้นเบื้องหน้าของเรนยะ”

เรนยะ : “ว้าว ~ ~ ~ เจ๋งไปเลย นี่ ระบบๆได้ยินฉันไหม?”

ระบบ : “สวัสดีผู้ใช้งานระบบ มีอะไรให้ระบบช่วย ?”

เรยะ : “ระบบที่ว่านี่สามารถทำอะไรได้บ้างละ”

ระบบ : “ก่อนอื่นขอให้ผู้ใช้งานระบบตั้งค่าต่างๆของระบบก่อน”

ระบบได้ขึ้นหน้าจอโฮโลแกรมให้เรนยะปรับแต่งสิ่งต่างๆของระบบไม่ว่าจะเป็น เพศ ของระบบ ชื่อของผู้ใช้งานระบบ โดยเรนยะได้ตั้งค่าเป็น เพศหญิง และให้เรียกเค้าว่า ท่านเรนยะแทนผู้ใช้งานระบบ

ระบบ : “ยืนยันการตั้งค่า ยินดีที่ได้รับใช้ ท่านเรนยะ ระบบนี้เรียกว่าระบบอัญเชิญวีรชน จาก Fate ซีรี่ย์ ซึ่งจะอัญเชิญข้ารับใช้หรือ Servant ที่เป็นตัวตนในตำนานในโลกเก่าของท่านโดยการอัญเชิญนี้นอกจากจะอัญเชิญวีรชนแล้วยังมีไอเทมเวทมนต์ต่างๆไปจนถึงสกิลติดตัวและโฮกุหรือสมบัติวีรชนให้ท่านเลือกติดตั้งได้รวมถึงการด์ค่าประสบการณ์ที่ท่านสามารถใช้เพื่อเพิ่มค่าสถานะหรือสกิลของ ตนเอง หรือปลดขีดจำกัดให้ Servant ของท่านก็ได้(คล้ายใน เกม FGO)”

เรนยะ : “เข้าใจแล้ว ว่าแต่ระบบในตอนแรกชั้นได้ยินว่าได้รับของขวัญใช่ไหม”

ระบบ : “ใช่ค่ะ ท่านเรนยะสามารถสำรวจที่กล่องจดหมายหรือสั่งการในใจท่านได้เลยค่ะ”

เรนยะ : “ไหนๆดูสิ”

เรนยะได้กดรูปไอคอนกล่องจดหมายก็มีเสียงของระบบดังขึ้น

ระบบ : “ท่านเรนยะได้รับ ตั๋ว อัญเชิญ 3 ใบ ไอเทมถูกเก็บไว้ในคลังเก็บไอเท็มเรียบร้อย”

เรนยะ : “นี่แล้วการอัญเชิญนี่ต้องทำยังไง หรอ ระบบ”

ระบบ : “ท่านสามารถกดได้ที่หน้าอัญเชิญ โดยการอัญเชิญนี้ทุกอย่างที่ท่านได้จะเป็นแบบสุ่มทั้งหมดมีทั้งการ์ดวีรชน ไอเท็ม สกิล และโฮกุหรือสมบัติวีรชนของวีรชนต่างๆท่านสามารถติดตั้งสมบัติวีรชนได้เพียง 1 ชิ้นเท่านั้น(เหมือนการ์ดสวมใส่)ถ้าท่านเรนยะต้องการเปลี่ยนท่านสามารถเปลี่ยนได้ตลอดเวลาส่วนสกิลนั้นท่านเรนยะสามารถใส่ได้ไม่จำกัดโดยสกิลนั้นสามารถเพิ่มระดับขึ้นได้โดยใช้การ์ดค่าประสบการณ์ตามExpที่สกิลนั้นต้องการโดย 1วันท่านเรนยะจะได้สิทธิ์ในการสุ่ม1ครั้ง และจำนวนการสุ่มนั้นท่านเรนยะสามารถเก็บสะสมได้”

(เหมือนดองเพรช 30 เม็ด เพื่อ เปิดกาชาทีเดียว เกลือมาเต็ม T0T)

เรนยะ : “เข้าใจแล้วละ งั้นฉันกลับบ้านก่อนดีกว่าค่อยเริ่มการอัญเชิญ”

เรนยะได้กลับมายังบ้านของเขาโดยเป็นบ้านที่ ปู่ รุ่น3 ประทานให้ตามความทรงจำที่เรนยะทบทวนมาได้ โดยตึกที่เรนยะเดินมาถึง เป็นเหมือนห้องเช่าเก่าๆเรนยะได้แต่มองสภาพภายนอกด้วยหางคิ้วกระตุก เรนยะได้เดินมาถึงหน้าห้องของตน ห้อง หมายเลข 666 พร้อมเปิดประตูเข้าไป

ประตูส่งเสียง ดัง แอ๊ แอ๊ด ~ ~ ~

เรนยะ : “อือหือ ! เลขห้องไม่มงคลแถมเสียงประตูนี่อย่างหลอนเลยนะเนี่ย ว่างต้องหานำ้มันหล่อลื่นมาหยดสักหน่อยแล้วสิ”

เรนยะได้ชะเง้อมองเข้าไปในห้องที่มืดสนิท โดยพยายามใช้มือคลำกำแพงเพื่อหา สวิตช์ไฟ จนเจอ

แก๊ก

ห้องสว่างขึ้นโดยภายในห้องเป็นห้องที่ขนาดกำลังพอดีไม่กว้างมากไปและไม่แคบมากจนเกินไปแล้วมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบถ้วน มีทั้งห้องครัว ห้องนำ้ รวมทั้งมีห้องรับแขก เล็กๆ อีกด้วย

เรนยะ : “เอ๋ ~ ห้องดูดีกว่าที่คิดไว้ซะอีกแหะ ไอ้เราก็นึกว่าเปิดมาจะสภาพเหมือนห้องผีสิง ซะอีก”

ระบบ : “ท่านเรนยะ ที่นี่มีปฏิกิริยา วิญญาณ และเวทมนต์ที่รุนแรงมากขอให้ท่านระวังตัวด้วยค่ะ”

เรนยะ : “ตูเปลี่ยนใจละช่างนำ้มันหล่อลื่นไปซะ เผา !!! ต้องราดนำ้มันเผาห้องนี้ทิ้งเท่านั้น !!!”

เรนยะได้แค่คิดเท่านั้น แน่ละเกิดเผาไปจริงๆเขาคงไม่มีที่ซุกหัวนอนกันพอดี

เรนยะ : “เห้อ ช่วยไม่ได้งั้นเราก็ไปอาบนำ้ก่อนละกัน”

เรนยะได้ตัดสินใจอาบนำ้ก่อนเพราะว่าเขาเหนียวตัวจากการที่ไปช่วยเจ้านารูโตะขัดรูปสลักโฮคาเงะ

พอเรนยะได้เข้าไปในห้องนำ้เขาบังเอิญหันไปดูกระจกทำให้ตัวเขาตกใจมาก

เรนยะ : “เห้ย! รูปร่างของเรามัน”

เรนยะ : “ไหงเราถึงดูเหมือนหนุ่มเจ้าสำอางจังฟ่ะ . . . เห้อ ~ ช่างเถอะอาบนำ้ดีกว่าจะได้ไปใช้ระบบอัญเชิญเสียที”

หลังจากเรนยะได้อาบนำ้จนสะอาจและสวมชุดนอนแล้วนั้นก็ได้มานั่งที่เตียงและเรียกใช้ระบบทันที

เรนยะ : “ระบบเริ่มการอัญเชิญได้เลย”

ระบบ : “รับทราบ จะเริ่มการสุ่มอัญเชิญ ณ บัดนี้”

หน้าจอโฮโลแกรมสีฟ้าใสได้ปรากฏแสงสว่างจ้า และใจกลางแสงนั้นมีการ์ด อยู่ 3 ใบด้วยกันโดยมีทั้งการ์ดสีส้ม1 ใบและสีเงิน 2 ใบ เรนยะได้จิ้มดูรายละเอียดของการ์ด

การ์ดExpระดับ1ดาว(สีส้ม) ember of wisdom x 1 

-ใช้เพื่อเพิ่มความสามารถของท่านเองหรือใช้เพื่อเพิ่มเลเวลให้แก่ Servant

การ์ดสกิลระดับ3ดาว(สีเงิน) 

 Independent Action C / ความเป็นอิสระระดับ C

-ทำให้สามารถลดการใช้ มานา(จักระ)ได้ในระดับหนึ่งและเพิ่มการฟื้นตัวของมานา(จักระ)ได้เร็วขึ้นเล็กน้อย 

(เปลี่ยนรายละเอียดสกิลในกรณีที่เป็นสกิลการ์ดสวมใส่ของเรนยะส่วนสกิลของ Servant จะยังเหมือนเดิม)

การ์ดสกิลระดับ3ดาว(สีเงิน) 

Golden Rule C / กฎแห่งทองคำ ระดับ C

-ทำให้มีโชค ด้านเงินทองเล็กน้อย

เรนยะ : “ว้าวของดีใช้ได้เลยนะเนี่ย นี่ระบบฉันจะติดตั้ง การ์ด สกิลได้ยังไงหรอ”

ระบบ : “ท่านเรนยะสามารถสวมใส่สกิลได้ด้วยการ ไปที่หน้าสถานะของท่านโดย หน้าจอทางด้านซ้ายมือของท่านจะมีค่าสถานะของท่านอยู่ ส่วนด้านขวามือจะเป็น ช่องไอเท็ม อาวุธ โฮกุ(สมบัติวีรชน)และการ์ดสกิลที่ท่านมีโดยท่านสามารถลากการ์ดสกิลไปวางไว้ที่ช่องค่าสถานะของท่านได้ทันที”

เรนยะได้ยินดังนั้นจึงได้ลากสกิลที่พึ่งได้มาสดๆร้อนๆใส่เข้าไปในค่าสถานะทันที

[ค่าสถานะ]

ชื่อ อาคุสะ เรนยะ

เผ่าพันธุ์ : มนุษย์

STR พละกำลัง : E

DFFความแข็งแกร่ง(ความอดทน) : E+

AGIความว่องไว : E

MAGจักระ : E

LUCโชค : C+

NP(โฮกุ หรือ ท่าไม้ตาย) : —

สกิล 

 Independent Action C / ความเป็นอิสระระดับ C

-ทำให้สามารถลดการใช้ จักระได้ในระดับหนึ่งและเพิ่มการฟื้นตัวของมานาจักระได้เร็วขึ้นเล็กน้อย

Golden Rule C / กฎแห่งทองคำ ระดับ C

-ทำให้มีโชค ด้านเงินทองเล็กน้อย

เรนยะ : เยี่ยมมากอย่างน้อย ค่า โชค ก็ไม่ E ละนะแค่นี้ก็พอใจแล้ว

ค่าโชคเป็นอะไรที่เรนยะใส่ใจมากๆเพราะพูดถึงค่าโชคทีไรตัวเขาจะนึกถึงจุดจบของพี่หมาที่มีหอกสีแดงใส่ชุดรัดรูปสีนำ้เงินทุกที คิดแล้วน่าสงสารค่าโชคพี่หมาเสียจริงๆ

เรนยะ : “นี่ระบบฉันจำได้ว่า ยังมีสิทธิ์สุ่มประจำวันอีก 1ครั้งใช่ไหม”

ระบบ : “ใช่ ท่านจะใช้สิทธิ์เลยไหมคะ”

เรนยะ : “ใช้สิทธิ์สุ่มทันทีเลย”

หน้าจอระบบส่องแสงออกมาสว่างกว่าทุกทีจนเรนยะใจเต้นระรัวเบื้องหน้าของเขานั้นมีการ์ด วีรชน สีเงินลอยหมุนอยู่ช้าๆโดยการ์ดค่อยๆเผยให้เห็นถึงตัววีรชนตนนั้นอย่างช้าๆ

ผู้แต่ง : “เอ~~~โตะ ใครกันน้า” =w=