คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Happiness
“ไง เมื่อวานเป็นไงบ้าง”เมื่อยุนโฮเห็นจุนซูก็รีบเดินเข้ามาหา
“พี่หมายถึงเรื่องอะไรน่ะ”จุนซูแกล้งทำเป็นไม่รู้ ถ้าบอกมีหวังโดนล้อแน่เรา
“ฉันรู้นะว่าจริงๆนายรู้ว่าฉันหมายถึงอะไร แต่ไม่เป็นไรไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอก”ยุนโฮแกล้งงอน จุนซูเริ่มรู้สึกผิดก่อนจะเริ่มเล่าให้ฟัง ตอนนี้ทั้งสองนั่งอยู่ตรงโต๊ะหน้าโรงเรียน
“ฮะ ฮะ ฮ่า”ยุนโฮระเบิดเสียงหัวเราะเมื่อจุนซูเล่าจบ ว่าแล้ว
“พี่หัวเราะทำไมน่ะ”
“ไม่ให้หัวเราะได้ไง แค่โดนมินเฮชมหน่อยก็หน้าแดง นายนี่มันอ่อนต่อโลกจริงๆ”
“แล้วใครจะไปแก่แดด ทันโลกอย่างนายล่ะ”แชรินที่พึ่งเข้ามาในโรงเรียน ได้ยินพอดีจนอดหมั่นไส้ยุนโฮไม่ได้
“สงสัยวันนี้หิมะตกแน่ มาเช้ากับเค้าก็เป็นด้วย”
“เพราะรู้ว่ามีสารวัตรนักเลงอย่างนายคอยเฝ้าหาเรื่องอยู่ตลอดไงล่ะ ”แชรินโต้กลับหน้านิ่งเรียบ
“งั้น ถ้าเธอมาสายอีก ก็ระวังตัวเอาไว้ดีๆ”
“ไม่มีวัน”แชรินพูดจบก็เดินออกไป
“พี่ หยุดมีเรื่องกับพี่แชรินสักทีได้มั้ย”จุนซูที่ดูทั้งสองโต้วาทีกันเสร็จพูดขึ้นมาบ้างหลังจากดูมานาน
“นายก็ไปบอกยัยนั่นก่อนเถอะ”ยุนโฮลุกออกจากที่อย่างไม่สนใจ
“เฮ้อ พอกันเล้ย”จุนซูถอนหายใจก่อนจะรู้สึกถึงอะไรหนักๆที่มาว่างไว้บนไหล่
“ถอนหายใจทำไม”ยูซอนที่เดินมาพร้อมจีฮวาน ผ่านมาพอดี
“ก็ พี่ยุนโฮสิ พี่แชรินก็ด้วย”
“ดูท่าทางสองคนนี้คงไม่มีวันญาติดีกันหรอก”จีฮวานออกความเห็น
“ไม่แน่”ยูซอนพูดอย่างมีเล่ห์นัย
“ยังไงล่ะ”จุนซูและจีฮวานประสานเสียงพร้อมกัน ก่อนที่ทั้งสามจะนั่งกระซิบกระซาบกัน
รอยยิ้มของจีฮวาน เสียงหัวเราะชอบใจของจุนซู และน้ำเสียงทุ้มต่ำมีเสน่ห์ของยูซอน แจจุงที่เดินมาพร้อม ชางมิน มองอย่างสงสัย เจ้าพวกนี้มันจะก่อเรื่องอะไรอีกล่ะ
“ชางมิน นายว่าพวกนั้นกำลังมีวางแผนอะไรกันอยู่ ”แจจุงกำลังจะหันไปหาชางมินแต่
“อ้าวหายไปไหนแล้ว ปล่อยให้เราเป็นบ้าพูดอยู่คนเดียวตั้งนาน”
“มีอิน เธอเองก็เก่งเลข แต่ทำไมไปเข้าชมรมวิทย์แทนล่ะ”ชางมินที่เหลือบไปเห็นมีอิน ก็รีบเดินเข้าไปหาทันที
“ไม่รู้สิ” เพราะเธออยู่ชมรมนั้นไง ที่ไหนมีเธอ ที่ตรงนั้นฉันก็คงมีความสุขที่สุด
“เออ คือว่า คือว่า วันอาทิตย์นี้ว่างมั้ย”ชางมินกลั้นใจพูดออกมาได้สำเร็จ
“ว่าง ทำไมเหรอ”สำหรับเธอชางมิน ฉันมีเวลาว่างให้เธอเสมอ มีอินตอบอย่างรวดเร็ว
“เราไปเที่ยวสวนสนุกกัน”ชางมินลูบหัวตัวเองอย่างอายๆ มีอินเผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว
“ไปสิ ฉันไม่ได้ไปตั้งนานแล้ว”
“ดี งั้นอาทิตย์นี้ เก้าโมงฉันไปรับเธอที่บ้านนะ”
“อืม”
แจจุงที่หาชางมินมานานในที่สุดก็เจอ ที่แท้ก็มาหาหญิงนี่เอง
“ชางมิน”แจจุงเรียก ชางมินยิ้มเขินๆก่อนจะขอตัวออกมา
“ฉันไปก่อนนะ เออ แล้วก็อย่าลืมล่ะ”แจจุงลากชางมินมาหน้าห้องเรียนของเค้า ก่อนจะว่ากล่าว
“นายรู้มั้ยว่าฉันลำบากหานายแทบพลิกแผ่นดิน แต่นายกลับมายืนคุยอารมณ์ดีกับสาว”
“เวอร์ไปเปล่าพี่”ชางมินส่ายหัวหน่าย แล้วเดินเข้าไปที่ห้องอีกฝั่งหนึ่ง
.......
“เฮ้อ ในที่สุดก็ได้กินข้าวสักที ทีนี้อย่าไปนั้นใกล้ห้องน้ำอีกนะ”จีฮวานออกจากห้องเรียนก็รีบอ้าปากพูดก่อนจะอ้าปากยัดข้าวไปเต็มๆคำ
“เรื่องวิ่งกับกินใครๆก็สู้พี่ไม่ได้จริงๆ พี่จีฮวาน”มินเฮที่พึ่งซื้อของกินเสร็จเข้ามาเห็นสภาพของจีฮวานแล้วแทบหมดภาพสาวฮอต
“ถ้าแกยังขืนกินอย่างนี้ ตำแหน่งสาวฮอตของแก เห็นทีจะไม่เหลือว่ะ”แชรินออกความเห็น ซึ่งมีอินและมินเฮเองก็ต่างพยักหน้าเห็นด้วย
“แล้วใครว่าฉันอยากได้ อย่างฉันนะ เอาแค่นักกรีฑาระดับชาติก็พอ” จีฮวานชูกำปั้นขึ้นซะสูงจนมันดันไปกระแทกใส่หน้าคนที่เดินผ่านมาพอดี ซึ่งผู้โชคดีคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน แจจุงนั่นเอง
“ระวังหน่อยสิยัยตาบอด”
“เอาอีกแล้วหรอ ฉันกะจะขอโทษนายอยู่แล้วถ้านายไม่ด่าฉันซะก่อน อย่าพูกว่าตาบอดได้มั้ยฉันไม่ชอบ”แจจุงที่พึ่งนึกถึง ยุนจินได้รีบเปลี่ยนคำพูดทันที
“ยัยซุ่มซ่าม”จีฮวานลุกขึ้นเตรียมจะปล่อยหมัดไปใส่แจจุงถูกห้ามใว้โดยแชริน
“ก็ได้ นายมันดวงดี”จีฮวานกัดฟันพูด ก่อนจะนั่งยัดข้าวเข้าปากอีก
........
“กินเยอะอย่างนี้ แล้วจะวิ่งไหวมั้ยเนี่ย”
“นายอย่ามาท้าพี่นะกีบอม”จีฮวานที่นั่งผูกเชือกร้องเท้าไปกินไป ทำให้กีบอมที่พึ่งเข้ามาในสนามอดแซวเธอไม่ได้
“งั้นแข่งกันมั้ยล่ะพี่ ถ้าผมชนะ... ไปเดตกับผมสักวันดีมั้ย”
“ไม่ดีมั้ง เพราะนายไม่มีวันชนะพี่หรอก”พูดจบจีฮวานก็รีบวิ่งออกไป ปล่อยให้กีบอมได้แต่มองเธอวิ่งไปอย่างนั้น
“คิดจะจีบสาวฮอตอย่างพี่จีฮวานมันไม่ง่ายหรอกนะ”เด็กสาวหน้าตาสวยทักขึ้น เมื่อบังเอิญได้ยิน
“ใช่ไม่ง่าย”
“ถ้าเป็น...”เธอพูดด้วยท่าทางอายๆก่อนที่กีบอมจะแทรกขึ้น
“แต่ฉันไม่คิดจะจีบเธอ วางใจได้เลยโซรา”เด็กสาวถึงกับลมออกหูก่อนจะตรงเข้าไปทุบตีเด็กหนุ่ม
“ไอ้บ้า คิมกีบอม”
“ก็ดูสิเหมือนผู้หญิงที่ไหน ใช้กำลังยังกับผู้ชาย”
“เฮ้ย สองคนนั้นน่ะเกรงใจกันบ้าง เกินหน้าเกินตาแล้ว”ฮีซอลประธานชมรมที่พึ่งกินข้าวเสร็จเดินเด่นสง่าลงมาในชุดวอมสีชมพู
โซราและกีบอม มองอย่างทึ่ง งง กับการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ของประธานชมรม
“อ้าวแล้วไหนพี่ใส่ชุดนี้มา”กีบอมแปลกใจ ก็ไหนฮีซอลบอกว่าไม่ค่อยชอบสีชมพู
“ก็ ยูริน่ะสิ ทำหมึกเปื้อนใส่ชุดวอมฉัน”
“แต่ไม่เป็นไรพี่ใส่มันก็เข้าดีนะ”โซรากับกีบอมพยักหน้าเห็นด้วย ฮีซอลเองก็..
“เฮ้ย เจ้าพวกบ้าหาว่าฉันเป็นตุ๊ดเหรอ”ฮีซอลเตรียมวิ่งไล่แต่ทั้งกีบอมและโซราต่างก็ชิงหนีไปกันก่อนแล้ว
ความคิดเห็น