คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Hello again
ในที่สุดแชรินก็ทนแข่งมาถึงรอบสุดท้าย ตอนนี้พวกเธอกำลังนั่งอยู่ตรงที่พัก
“พี่จีฮวาน พวกเราต้องกลับก่อนแล้ว”มินเฮบอกอย่างรีบร้อน เมื่อกี้ อาจารย์จีโทรมา บอกว่าให้เธอสองคนมาช่วยตรวจงาน ค่าตอบแทนก็คือ ภาษาเกาหลีเกรด 4 ซึ่งนานๆทีโอกาสทองจะโผล่มา
“มีอะไรรึเปล่า”
“ก็นิดหน่อยค่ะพี่จีฮวาน เอาเป็นว่าพวกเราสองคนกลับก่อนนะ”
“เออ ฝากบอกพี่แชรินด้วยนะคะ ว่าเราสองคนอยากอยู่เชียร์ต่อจริงๆแต่มันมีธุระที่ด่วนมากๆ”มีอินพูดก่อนจะรีบเดินออกไปข้างนอก
“อ้าว สองคนนั้นหายไปไหนแล้วล่ะ”แชรินที่พึ่งกลับมาจากห้องน้ำทักทันทีที่รู้สึกว่าคนขาดหายไป
“สองคนนั้นมีธุระด่วนน่ะ แต่ไม่เป็นไรนะแชริน ถึงจะมีฉันคนเดียว แต่ฉันเชื่อเชื่อว่าแกอะต้องชนะอยู่แล้ว” จีฮานตบหลังแชรินไปเต็มๆ สามที
“ยัยบ้า นี่แกหลอกตบหลังฉันหรอ ลีจีฮวาน วันนี้เธอไม่ได้ตายดีแน่”แชรินเตรียมวิ่งไล่แต่ดูเหมือนว่าจีฮวานจะรู้ทันจึงวิ่งถอยห่าง
“แชรินหยุดเลย แกเป๋ขนาดนี้ยังจะฝืนสังขารอีกหรอ”
“นี่แกรู้ได้ไงอะ”แชรินหยุดวิ่งทันที เธอว่าตัวเองปกปิดได้แนบเนียนแล้วนะ
“จริงๆฉันก็ไม่รู้หรอก แต่มินเฮเป็นคนสงสัยคนแรก แล้วแกไปทำท่าไหนวะ ตอนแรกก็ยังดีๆอยู่นิ”
“เรื่องมันยาวว่ะ หลังจากฉันแยกกับแก มันก็เกิดเรื่องขึ้นนิดหน่อย”ระหว่างที่สองสาวกำลังคุยกันอยู่เสียงประกาศก็ดังขึ้นขัดจังหวะ แชรินและจีฮวานจึงต้องหยุดการสนทนาไว้ก่อน แชรินเดินลงสนามอย่างช้าๆ จีฮวานเองก็ถอนหายใจเบาๆ ด้วยความเป็นห่วงเป็นห่วงขาของแชริน
“มินแชรินสู้เขานะ!”จีฮวานป้องปากตะโกนเชียร์แชรินอย่างเอาเป็นเอาตาย แชรินที่ได้ยินก็หันมามองและยิ้มให้ก่อนสายตาจะเหลือบไปเห็นคนข้างๆเพื่อน
“นั่นมันไอ้คนที่กวนประสาทเราเมื่อเช้านี่หว่า”แต่เมื่อเธอลงมาอยู่ในสนามไม่ควรคิดฟุ้งซ่าน จึงรีบสลัดความคิดนี้ออกไป ก่อนจะหันไปหาคู่ต่อสู้
“จีฮวาน”ยุนโฮเรียกหลังจากสังเกตเห็นเธอ ตะโกนเชียร์เพื่อนอีกคน
“อ้าวยุนโฮ นายเองก็มาที่นี่ด้วยหรอ”จีฮวานเกิดความรู้สึกแปลกใจก่อนจะเหลือบไปมองคู่ต่อสู้ของแชริน
“มาเชียร์คนรู้จักน่ะ”ทันใดนั้นแจจุงที่ยืนถัดไปจากจุนซูก็เห็นยุนโฮคุยกับคนที่ตัวเองมีเรื่องเมื่อเช้าก็อดสงสัยไม่ได้เลยเดินเข้าไปหายุนโฮและจีฮวาน
“ยัยซุ่มซาม เจอกันอีกจนได้นะ”แจจุงพยายามกดน้ำเสียงให้ดูน่ากลัวขึ้นก่อนที่จีฮวานจะหันมามอง
“อ้าย”เธอร้องลั่นก่อนเตรียมวิ่งแต่แจจุงดันคว้าร่างเธอได้ซะก่อน
“ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ปล่อยฉันนะปล่อยฉัน”จีฮวานร้องลั่นก่อนที่จุนซู ยูซอน ชางมิน และยุนโฮจะแห่กันเข้ามาดู
“นั่นมันจีฮวานนี่นา”ยูซอนอุทานขึ้นมาเวลาเดียวกับที่จีฮวานร้องโวยวาย
“นายรู้จักเธอด้วยหรอ”จุนซูชิงถามก่อนที่ชางมินจะอ้าปาก
“นั่นสิครับพี่ พี่รู้จักเธอได้ไง”
“ฉันเคยเดตกับจีฮวานอยู่ครั้งหนึ่ง เธอดูสวยและก็มีเสน่ห์มากแต่ติดที่ว่า ดูเหมือนเธอไม่ค่อยมีเวลาว่างเท่าไหร่ หลังจากนั้นพวกเราก็ไม่ค่อยได้ติดต่อกันเลย ทำไมเหรอ ชางมิน จุนซู นายอยากเดตกับเธอหรือไง”
“เปล่า ผมแค่อยากรู้เฉยๆ”ชางมินรีบปฏิเสธ จีฮวานสวยก็จริง แต่ในใจของชางมิน คงมีที่ว่างให้สำหรับมีอินเท่านั้น ฮันมีอิน ผู้หญิงที่ชางมินแอบหลงรักมานานถึงสองปี
“เอ๊ะ แจจุงนายทำอะไรน่ะ”ยุนโฮทักหลังจากสับสนกับเหตุการณ์ตรงหน้า
นี่แจจุงเป็นอะไรไป...
“ยัยนี่ทำกับฉันไว้แสบมาก เดี๋ยวฉันจะเล่าให้นายฟังทีหลังก็แล้วกันนะ”แจจุงยังคงดึงมือจีฮวานไว้อยู่ก่อนจะสัมผัสถึงของเหลวที่อยู่ตรงปาก ..... เขาโดนชก
“ปล่อยเพื่อนฉันเดี๋ยวนี้ คิมแจจุง!”แชรินนั่นเอง เธอปล่อยหมัดไปเต็มๆปากของแจจุง แจจุงเลยต้องปล่อย จีฮวาน ทางด้านจีฮวานพอหลุดพ้นจากแจจุง เธอก็รีบไปอยู่ข้างหลังของแชรินทันที แชรินที่ตอนนี้สนใจแต่แจจุงก็เลยมองผ่านยุนโฮ ยุนโฮมองแชรินก่อนจะจำได้ ว่า เธอคือคนที่จะมีเรื่องกับเขา
“เธอ!”ยุนโฮอุทานก่อนที่แชรินจะละสายตามาจากแจจุง และแล้วแชรินก็จำยุนโฮได้
“นาย!”
เวลานี้คนที่ควรจะ งง คงจะหนีไม่พ้น แจจุง จีฮวาน ชางมิน จุนซู และยูซอน
“พี่แชริน!”จุนซูและชางมินประสานเสียงกัน ทำไมโลกใบนี้มันถึงได้กลมนัก
“พวกนายมาทำอะไรที่ล่ะ”
“พวกผมมาเชียร์แฟนเก่าของพี่ยุนโฮครับ”จุนซูใสซื่อตอบคำถามโดยไม่ได้คิดอะไร ไม่นานนักทุกคนยกเว้น แชรินกับโบยอง ก็พึ่งนึกได้ว่า ตอนนี้เป็นเวลาแข่งขัน
“อ้าว แชริน แกแข่งเสร็จแล้วหรอ”
“เออ สิ ไม่นั้นจะเข้ามาช่วยแกได้ไงล่ะ”
“ยุนโฮฉันแพ้แล้ว”โบยองยิ้มบางๆ สถานการณ์ตอนนี้ทุกคนดูเหมือนจะเลิกทะเลาะกันแล้วก่อนที่จะเข้าพิธีมอบรางวัลผู้ชนะ แชรินมีสีหน้าที่ดีใจมาก เพราะวันนี้เธอได้คว้ารางวัลแรก หลังจากที่ต้องฝึกฝนมาเป็นปี
“ในที่สุดแกก็ชนะ”หลังจากออกมาจากสนามแข่ง จีฮวานและแชรินก็เดินกลับบ้านด้วยกัน
“ของมันแน่นอนอยู่แล้ว”
“ว่าแต่ขาแกหายเป๋แล้วใช่มั้ย”
“มันก็ดีขึ้นมานิด”
หลังจากที่ทะเลาะกันเสร็จ โบยองก็แนะนำให้แชรินไปทำแผล ซึ่งมันก็ทำให้แจจุงลืมความโกรธแค้นที่มีต่อ จีฮวานได้ เรื่องราวก็เลยไม่บานปลาย ไปมาก
ความคิดเห็น