สลับร่างกับนายสมองเสื่่อม

ลำดับตอนที่ #1 : เพื่อนสนิทในวัยเยาว์

บทนำ

     ''อะ โอ้ย รู้สึกเจ็บหัวจังเลย''

     ''ทำไมชั้นรู้สึกเหมือนหนักอึ้งไปทั้งตัว''

     ''หยะอย่าบอกนะว่าขนาดหน้าอกของฉันใหญ่ขึ้นและมันทำให้ฉันน้ำหนักขึ้น''

     ตัวฉันที่กำลังปวดทั้งหัวและร่างกาย ค่อยๆนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้าพร้อมกับค่อยๆลืมตาลุกขึ้นนั่ง 

ฉันได้เห็นสิ่งที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ ในโลกใบนี้ 

     ''ทำไมชั้นถึง เห็น !! ''

ตอนที่1

เพื่อนสนิทในวัยเยาว์

     ''นี้ เอริ ฉันบอกเธอกี่ครั้งแล้วฮะว่าอย่าหยิบจับของใช้ในบ้านฉันไปทั่วหน่ะ'' 

        เสียงของชายหนุ่มผู้เยือกเย็นกำลังเปร่งเสียงออกมาเพื่อ ด่าทอตัวฉันที่กำลังเล่นซนในบ้านของเขา

ชายหนุ่มผู้มีตาเป็นประกาย ตัวสูง 175 ผมสีดำ หน้าตาหล่อดังพระเอกละคร และยังมีแฟนคลับที่โรงเรียนมากมาย

เขามีชื่อว่า เซ็ต เป็นเพื่อนของฉันตั้งแต่ยังจำความได้ 

     '' นี้ เซ็ต บ้านของนายก็คือบ้านหลังที่ 2 ของฉัน ฉันจะทำอะไรที่บ้าน(หลังที่2)ของชั้นแล้วนายเกี่ยวอะไรด้วยเร้า ''

     '' เธอนี้มัน จริงๆเลย ฉันละไม่ไหวจะเคลียร์กับเธอแล้วจริงๆ''

     ขณะนี้ เวลา 07.02 น. และทำไมตัวฉันถึงต้องมาที่บ้านของ เซ็ตหนะเหรอ กินข้าวเช้าไงหล่ะ

ทุกๆวันก่อนไปที่โรงเรียนฉันจะมากินข้าวที่บ้านของ เซ็ต เป็นประจำ เพราะ พ่อแม่ ของฉัน และ พ่อแม่ของ เซ็ต ไม่ค่อยจะอยู่บ้าน

และตัวฉัน ซึ้งเป็น สาวสวยแสนน่ารักและก็น่ารักไปวันๆ ก็ดันทำกับข้าวไม่เป็นซักอย่าง ;w; จึงต้องมากินข้าวที่เซ็ตเป็นคนทำให้กินทุกเช้า

อาหารเช้าวันนี้ เบค่อนพร้อมข้าวผัดสุดอร่อยโป๊ะด้วยไข่ดาวราดซอสมะเขือเทศ ฉันเป็นคนหนึ่งแล้วหล่ะ ที่ชอบกินไข่ดาวมากๆ

     ''นี้ เอริ ฉันบอกเธอกี่ครั้งแล้วฮะว่าอย่าราดซอสมะเขือเทศเยอะขนาดนั้น มันเปลืองซอสของบ้านฉันนะเว้ย''

     

     บางทีฉันก็สงสัยนะ ว่าแท้จริงแล้ว เซ็ตเป็นเพื่อนสนิทของฉัน หรือเป็น พ่อของฉันกันแน่ ทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่างในชีวิตของฉัน 

มักจะมี เซ็ต คอยสั่งสอน คอยช่วยเหลืออยู่ตลอดเวลา ก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ฉันยังจำความได้นี่นะ

     '' นี้มัน ซอสมะเขือเทศที่ฉันเตรียมมาเองหย่ะ ไม่ใช่ของนายซะหน่อย แบร่ ! ''

     '' และทำไมเธอต้องใส่ไปมากขนาดนั้น ไม่เปรี้ยวแย่เลยเหรอ ''

     ''หรือฝีมือการทำอาหารของฉันมันห่วยจึงต้องหาซอสมากลบรสชาติหน่ะ ''

     '' คุณขา มะเขือเทศมันดีต่อผิวพรรณของผู้หญิงผู้ชายอย่างคุณคงไม่เข้าใจหรอกค่าาาา ''

     ยังไงฉันก็คิดว่าอาหารฝีมือของเซ็ตมันอร่อยที่สุดในโลกแล้ว ฉันนั่งกินข้าวผัดเบค่อนโป๊ะไข่ดาวราดซอสมะเขือเทศ

อันแสนอร่อยอย่างสบายใจ เพราะตอนนี้มันพึ่ง 7โมง2 นาทีนี้นา กว่าจะเข้าเรียนก็ตั้ง 8 โมง บ้านของฉันอยู่ไกล้โรงเรียนซะด้วย

เดินทางด้วยเท้าก็ใช้เวลาแค่ไม่ถึง 10 นาที ชีวิตของชั้นนี้มันดีจริงๆเลย ~~

     '' เอริ ตอนนี้มัน 8 โมง 40 แล้วนะ และเหมือนฉันจะจำได้ด้วย ว่าวันนี้เธอเป็นเวรทำความสะอาดหนิ ? ''

     

     '' เอ๋ ! ฉันลืมไปเลยว่าวันนี้มีเวรทำความสะอาด '' 

     '' แต่เอ๋นาฬิกาบ้านนายก็บอกว่ามันพึ่งจะ 7 โมง 2 นาทีนี้นา !!! ''

     

     '' นี้เธอจำไม่ได้งั้นเหรอเมื่อวานตอน 1 ทุ่มครึ่ง ฉันฝากเธอซื้อถ่านมาใส่นาฬิกาที่บ้านฉันหน่ะ ''

     

     '' ฮือเกี๋ยยยย !! '' 

     จริงสิฉันลืมไปซะสนิทเลยว่านาฬิกาบ้านเซ็ตมันหยุดเดินไปตอน 1 ทุ่ม 2 นาที ของเมื่อวานและฉันก็ยังลืมซื้อถ่านมาใส่ให้ซะด้วย 

ตัวฉันกำลังรีบสวาปาม ไม่สิ รับประทานอาหารอย่างเร่งด่วน เพื่อรีบไปช่วยเพื่อนทำเวรที่โรงเรียน โอ้ยยย จะทันมั้ยเนี้ยยย 

     

     '' เซ็ต ฉันอื่มแล้ว ฝากนายเก็บจานด้วยนะ ฉันต้องรีบไปแล้ว !! ''

     '' เธอนี้มันจริงๆเลย ให้ตายสิ ''

     

     '' อืมรีบไปซ่ะ เด่วฉันจะจัดการของพวกนี้เอง ! ''

     

     '' ฉันไปก่อนนะเซ็ต แล้วเจอกันที่โรงเรียนนะ ''

     ฉันรีบวิ่งออกจากบ้านของเซ็ต เพื่อไปโรงเรียนระหว่างทางเจอหมาน้อยน่ารัก อยากจะวิ่งเข้าไปกอดเหลือเกิน ;w; แต่ ไม่ได้ๆ

ฉันต้องรีบไปช่วยเพื่อนทำเวร ให้ตายซี้ ตัวชั้นนนนนนนนน

     หญิงสาวผู้น่ารักและน่ารักไปวันๆกำลังวิ่งขึ้นบันไดทีละขั้นๆๆ ทำไมต้องขึ้นที่ละขั้นนะเหรอ เพราะขาสั้นไงหล่ะ ขึ้นทีละ2ขั้นไม่ได้

และในที่สุด ปั๊ง !!! 

       '' ขอโทษนะ รูริ วันนี้ฉันตื่นสายเลยมาช่วยทำเวรสายหน่ะ !! ''

     นักเรียนหญิงร่างเล็กสูงเพียง 155 ซม ที่กำลังจะถือถังขยะเดินออกไปข้างนอกห้องต้องหยุดชะงัก อยู่ตรงหน้าของ เอริ เธอคือ

เพื่อนสาวคนสนิทของเอริ ชื่อว่า รูริ

     '' รูริชั้นขอโทษนะพอดีวันนี้ฉันตื่นสายไปหน่อยแฮ่ๆ ถังขยะนั้นเดะฉันจะเอาไปทิ้งเองนะเธอไปพักก่อนเลย ''

     ฉันรีบคว้าถังขยะจากมือรูริ และ นำขยะไปทิ้งที่อาคารชั้นล่างโดยเร็ว แต่ทำไม รูริ มองมาที่ฉันอย่างหน้าประหลาดใจกันนะ

ฉันคิดพร้อมกับ เทขยะลงถังขยะ ในที่ทิ้งขยะ ของโรงเรียน หรือจะเป็น เพราะวันนี้ฉันมาสายเลยทำให้รูริโกรธกันนะ ต้องรีบไปขอโทษซะแล้วสิ

ฟึ้บ ฉันเดินเข้ามาในห้องเรียนพร้อมเดินไปที่นั่งประจำของชั้น เป็นที่นั่งติดหน้าต่างด้านหลังสุด ของห้องเรียน ซึ้งเป็นที่ๆนางเอกอย่างฉันควรจะนั่งที่สุด

และโต๊ะของรูริอยู่ทางด้านขวาของฉัน เพราะงั้นเราจึงได้สนิทกันไงละ 

     '' รูริเธอโกรธชั้นรึเปล่าที่ชั้นไม่ได้มาช่วยทำเวรหน่ะ เห็นเธอทำหน้าแปลกๆมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว '' 

     '' ฉันไม่ได้โกรธ เอริ ซะหน่อย และไม่ใช่แค่ฉันคนเดียวหรอกนะที่มอง เอริแบบนั้น '' 

     

     '' เอ๋ ไม่ใช่ รูริคนเดียวเหรอ ? '' 

     รูริพูด พร้อมกับชี้มาที่กระโปรงของฉัน แต่เอ๊ะ เอ๋ เอ๋ !!!

     '' ไหงกระโปรงของชั้นกลายเป็นกางเกงตอนที่ฉันนอนได้ละเนี้ยยย '' 

     ทำไงดีหละตอนนี้อีก 5 นาทีก็จะถึงเวลาเรียนแล้วจะกลับไปเปลี่ยนที่บ้านมันก็คงไม่ทันแล้ว ทำไงดี ๆ 

อื๊ด~ อื๊ดดด~ อื๊ด~~ ยังไม่อื๊ดเว้ยยยยังสวยอยู่ ไม่สิ โทรศัพท์ฉัน สั่นนี้นา 

     '' ฮะโหล ยัยเอริ รีบมาที่ห้องน้ำชั้นล้างด่วนเลย ! ''

     '' นะ นายมีอะไร เซ็ตถ้ามีอะไรจะพูดก็ค่อยตอนกลางวันก็ได้ นี้จะเข้าเรียนแล้วนะ ''

     '' ยัยบ้าเอ้ย เธอจะใส่กางเกงนั้นเรียนหนังสือหรือไงเร้า ฉันอุตส่าห์หยิบกระโปรงของเธอมาให้ ''

     '' งะงั้นเด่วจะรีบไปหาเดี๋ยวนี้แหละ =//= '' 

     

     ฉันรีบเดินไปที่ห้องน้ำชั้นล่างเพื่อไปเอากระโปรงที่ เซ็ต อุตส่าห์หยิบมาให้

     '' ฉะฉันมาแล้ว =//= '' 

     '' เอานี่ กระโปรงของเธอ ให้ตายสิคนบ้าที่ไหนลืมใส่กระโปรงมาโรงเรียน ''

     '' มัวมองอะไรเร้ารีบๆรับไปสิ ฉันไม่อยากเป็นข่าวอื้อฉาวในโรงเรียนนะ '' 

     ฉันมองไปที่ เซ็ต พร้อมกลับยิ้มให้ด้วยสายตาของหญิงสาวที่น่ารักและก็น่ารักไปวันๆ

     '' ขอบคุณนะ เซ็ต ฉันจะรีบเปลี่ยนเดี๋ยวนี้แหละ ''

     '' ไม่เป็นไรหรอกน่า ข้างในถุงมีข้าวกลางวันอยู่ด้วย งั้นฉันขึ้นไปเรียนก่อนละ '' 

     '' เซ็ต นี้นายเข้าบ้านฉันเพื่อไปหยิบกระโปรงมาให้ฉันเหรอ '' 

     '' บะ บ้านของเธอก็เหมือนบ้านหลังที่ 2 ของชั้นแหละน๊ารีบๆไปได้แล้ว '' 

      '' อะแฮ่ๆๆๆ อืม แล้วเจอกันนะ '' 

     ฉันเข้าไปเปลี่ยนกระโปรงในห้องน้ำ เซ็ตนี้ เป็นเพื่อนที่ดีของฉันจังนะ ทั้งใจดี ดูแลเอาใจใส่ ถึงแม้จะทำตัวหยิ่งๆก็เถอะ

ตัวฉันกับเซ็ต ที่เป็นเพื่อนกันในโรงเรียนต้องปิดเป็นความลับ เพราะเซ็ต เป็นถึงหนุ่มฮอตอันดับ 2 ในโรงเรียน มีสาวๆมาจีบกันเต็มเลย

แต่ก็ปฎิเสธไปหมด ซึ้งมันจะดูไม่ดี ถ้าหากเซ็ตมาคุยกับฉัน เพราะงั้นเราจึงต้องปิดมันไม่ให้ใครรู้ อีกอย่าง ฉันก็เป็น สาวฮอตคนนึง

ติดอันดับ 4 ของโรงเรียนเลยนะเว้ยย ไม่อยากจะคุย เพราะฉันน่ารักไงหล่ะและก็น่ารักไปวันๆด้วย =w= เอาหละเปลี่ยนกระโปรงเรียบร้อย

ขึ้นไปเรียนดีกว่า ฉันขึ้นไปที่ห้องเรียนพร้อมเข้าไปคุยกับรูริทันที 

     '' ฉันกลับมาแล้วรูริ กลับมาพร้อมกับ กระโปรงของชั้นน แฮ่ๆ~ '' 

     '' แฟนเอากระโปรงมาให้เหรอ เอริจัง '' 

     '' ไม่ใช่แฟนซะหน่อยย เซ็ตต่างหากที่เอากระโปรงมาให้ฉันหน่ะ '' 

     '' แหม่ๆ ก็ ชั้นหมายถึงเซ็ตไงละจ๊ะที่เป็นแฟนของเธอหน่ะ '' 

     '' จะจะ จะบ้าเหรอรูริชั้นกับเซ็ตไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย ! โถ่ว ''

 

     รูริเป็นเพื่อนของฉันเพียงคนเดียวที่รู้ว่า ฉันกับเซ็ต เป็นเพื่อนสนิทกัน และรู้สึกว่า รูริจะ . . . 

     เต้ง ต้อง ต่อง เตงงงง ! ขณะนี้เวลา 08.00 น. ขอให้นักเรียนที่ยังไม่เข้าชั้นเรียน เข้าประจำชั้นเรียนของท่านด้วย

ขณะนี้ที่เวลาเรียนของท่านแล้ว กรุณาเข้าประจำห้องของท่านด้วย 

     อ๊า . ..  ถึงเวลานอนแล้วสินะอืมๆ วิชาแรก ประวัติศาสตร์ วิชาที่สอง คณิตศาสตร์ และ วิชาที่สาม กฎหมาย วิชาพวกนี้มัน

เป็นวิชาที่ช่วยทำให้ได้พักผ่อนดีจริงๆเลย ~ ~ ~

     '' เอริ ตื่นได้แล้ว '' 

     '' เอริ ตอนนี้พักเที่ยงแล้วนาา ไม่หิวเหรอจ่ะ '' 

     '' หาาาาาว นี้เที่ยงแย้วเหยออ '' 

     

     '' วันนี้ เอริ ก็เอาข้าวกล่องทำเองมากินอีกแล้วสินะ ดีจังเลยนะเอริ  ''

     '' ดีอะไรเหรอ '' 

     '' ก็เอริ น่ารักก็น่ารัก แถมยังทำอาหารเก่งอีก ฉันละอิจฉาจังเลย~ ''

     '' แฮ่ๆ รูริละก็พูดอย่างงี้ฉันก็เขินเป็นนะ >W< (ถึงข้าวกล่องนี้จะไม่ใช่ของชั้นก็เถอะ แฮ่ ! ) 

     จากนั้นฉันกับรูริก็ลงไปที่โรงอาหาร เพื่อรับประทานอาหารกัน วันนี้ที่โรงอาหารเสียงครึกคลื้นจังแหะ มีอะไรกันนะ 

ฉันเดินไปที่คนกำลังล้อมมุงดูกันอยู่ ขอดูหน่อยซี๊ ว่ามีอะไรทำไมถึงเอ๊ะอะอย่างนี้นะ 

     '' คบดิฉันเป็นแฟนด้วยเถอะค่ะ '' 

     ตัวฉันรู้สึก เจ็บปวด และหึงหวง เมื่อได้เห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ถึงมันจะเคยเกิดขึ้นมานับครั้งไม่ถ้วนแล้วก็เถอะ มันคือภาพที่ฉันเห็น

หญิงสาว กำลังขอสารภาพรักกับ เพื่อนสนิทของฉัน เซ็ต . . . แต่ฉันก็พอเดาอนาคตได้ว่าเซ็ตจะพูดอย่างไรกับ หญิงสาวคนนั้น

     '' ฉันไม่สนใจเรื่องความรักหรอกไปหาคนอื่นเถอะนะ '' 

     

     '' ฉันไม่สนใจเรื่องความรักหรอกไปหาคนอื่นเถอะนะ  ( นั้นไง เป็นอย่างเดิมจริงๆ )''  

     จากนั้นเหล่าผู้คนก็เรื่มโห่ร้องและก็เรื่มกระจายกลุ่มกันไปนั่งที่โต๊ะรัปประทานอาหารของตัวเอง เซ็ตมองมาที่ฉัน และยิ้มให้อ่อนๆ

พร้อมกับเดินแยกตัวออกไปมันทำให้ตัวฉันรู้สึกดีที่ฉันยังไม่เสียเซ็ตไปทำให้รู้ว่าเขายังไม่ทิ้งฉันไปไหน

บางทีฉันก็รู้สึกสงสารพวกผู้หญิงที่ไปสารภาพรักกับเซ็ตนะ เพราะเซ็ตมักจะปฎิเสธอย่างไร้เยื่อใยทุกทีเลย 

     ''แหม่ เซ็ตนี้ เนื้อหอมตลอดเลยเนอะ เอริ '' 

     '' นะ นั้นสินะ เราไปกินข้าวกันดีกว่า รูริ '' 

     ในระหว่างที่ฉันและรูริกำลังทานข้าวก็มีชายหนุ่ม ผมบลอน มาดเกาหลีๆ ชายหนุ่มคนนั้นได้รับฉายาว่า เป็นเจ้าชาย แห่งโรงเรียน

ผู้ครองอันดับหนุ่มฮอตหมายเลข 1 ของโรงเรียน ซึระ เข้ามาหาขณะที่ฉันกำลังทานข้าวอยู่ เหล่านักเรียนหญิงเข้ามามุงกันอีกครั้ง 

     '' กรี๊ด ! รุ่นพี่ซึระ หละ รุ่นพี่ซึระ อยู่นี้แล้วว Fc เลยค่า '' 

     '' (มันจะอะไรกับอีแค่ผู้ชายคนเดียว เชอะ ฉันแค่คิดในใจเท่านั้นแหละ) ''

     '' เอริ พี่ขอนั่งด้วยได้มั้ย พอดี ที่โรงอาหารที่นั่งมันเต็มหน่ะ '' 

     '' อะอ๋อได้ค่ะ พี่ซึระ นั่งก่อนเลย '' 

     ฉันไม่ยักกะเห็นว่าที่โรงอาหารมันจะเต็มตรงไหนเลย อ้อลืมบอกไปเลย ว่าพี่ซึระ คือพี่ชายของฉันเองแต่ก็ไม่ได้เป็นพี่น้องในสายเลือดหรอก

แต่ที่เราสนิทกันเพราะ ฉัน เซ็ต และพี่ซึระ อยู่บ้านไกล้กันมาก่อน จึงนับถือว่าพี่ซึระเป็นพี่ชายคนนึง แต่หลังจากที่ พี่ซึระย้ายออกไป

ก็เรื่มไม่ค่อยลงลองกับเซ็ตซักเท่าไหร่ เลยทำให้ความสัมพันธ์ของ พี่ซึระกับเซ็ตไม่ดีมากนัก (ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขามีปัญหาอะไรกัน)

     '' วันนี้พี่ซึระมีอะไรรึเปล่าเอ๋ย  หนูไม่อยากฟังเรื่องพี่ทะเลาะกับแฟนอีกแล้วนะคะ -..- ''

     

     ''  เปล่าเลย พี่แค่อยากจะมาคุยเรื่องของ กิมหน่ะ ''

     กิมเป็นเด็กหนุ่มอันธพาลที่ดันมาชอบ ฉันซะได้ แบบนี้ละนะคนสวยและสวยไปวันๆแบบฉันจะมีคนชอบก็ไม่แปลก

     '' เรื่องของกิมมันมีอะไรเหรอคะ พี่ซึระ '' 

     '' ช่วงนี้เธอระวังมันหน่อยก็ดีนะมันชักจะแข็งข้อขึ้นทุกวัน '' 

     '' ถ้ามันตามมาตอแย หรือ มาทำอะไรเอริก็บอกพี่ได้ทุกเมื่อนะ '' 

     

     ''ได้ค่ะ พี่ซึระ หนูจะระวังตัว '' 

     '' ตราบใดที่ เอริ อยู่กับหนู ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คุณพี่ซึระ ! '' 

     '' อืม ฝาก เอริไว้กับเธอด้วยนะ รูริ '' 

    แล้วพี่ซึระก็เดินออกไป ตอนนี้ก็จะหมดพักเที่ยงแล้ว ฉันกับรูริก็เข้าห้องเรียนเพื่อรอ(หลับ)เรียนในวิชาคาบบ่าย

เต้ง ต้อง ต่อง เตงงงง !! ขณะนี้เวลา 15.00 น. โรงเรียนได้เลิกแล้ว ขอให้นักเรียนที่ไม่ได้เข้าร่วมชมรม กลับบ้านโดย สวัสดิภาพ

     '' เย็นแล้วเหรอเนี้ย ไว้จังเลย~ '' 

     '' รูริ งั้นเราไปทำงานก่อนนะ ''

     '' ได้เลยเอริ แล้วเจอกันพรุ้งนี้นะ '' 

     เนื่องจากคนที่บ้านเขาไม่ค่อยจะอยู่กันฉันเลยต้องไปทำงานหาเงินมาใช้จ่ายเอง ถึงแม้ว่าทางพ่อแม่จะส่งเงินมาให้

อยู่อย่างสุรุ่ยสุร่ายได้ก็เถอะ แต่ก็ไม่อยากจะเกาะเขากินไปตลอดชีวิตหรอก ระหว่าง ที่ฉันกำลังเดินลงบันได ฉันเห็นเซ็ต กำลัง

ยืนฟังใครซักคน คนกำลังคุยกันอยู่

   '' เซ็ต นายทำอะไรอยู่เหรอ '' 

   '' ชี่ๆ เงียบก่อน แล้วมาฟังนี้ก่อน '' 

     เซ็ตทำท่าทางเอานิ้วแตะที่ปากพยายามสื่อสารให้ฉันเงียบและไปสนใจในสิ่งที่เซ็ตกำลังสนใจอยู่ เมื่อฉันไปดูก็พบกับ ชายหนุ่ม

ผมบลอน ที่ได้รับฉายาว่าเจ้าชายแห่งโรงเรียน กำลังทะเลาะกับแฟนของเขาอยู่ 

     '' นี้ซึระ ฉันว่าเราคงจะไปกันไม่รอดหรอก '' 

     '' ทำไมหละ เพียว ทำสองคนก็รักกันจะตายทำไมจะไปกันไม่รอดหล่ะ '' 

     '' เพียวอยากใช้ชีวิตแบบคนธรรมดาเขาบ้าง การอยู่กับซึระ มันทำให้ฉันอึดอัด ''

     

     '' นักเรียนหญิงที่เป็น fc ของ นาย ชอบมาตอแยฉัน ยุให้เลิกๆ ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ ซึระ '' 

     '' เราจบกัน !! '' 

     พี่ซึระโดนบอกเลิกงั้นเหรอ ไม่น่าเชื่อเลย ทั้งๆที่เหล่อเป็นอันดับ1ของโรงเรียนแท้ๆ ไม่น่าเชื่อเลย 

     '' นี้แหละคือชะตากรรมของค่านิยมบ้าๆของโรงเรียนนี้ไงหละ '' 

     '' นายพูดถึงอะไรงั้นเหรอเซ็ต '' 

     '' เจ้าบ้าซึระมันเป็นคนดัง มีคนชอบมากมาย และพวกนักเรียนหญิงหัวรุนแรงที่คลั้งไคล้หนัก 

        ก็พยายามกีดกันไม่ให้เจ้าบ้าซึระมีแฟนไงหล่ะ ฉันก็เป็นอีกคนนึงที่ติดอันดับหนุ่มฮอตของโรงเรียนนี้

        เพราะงั้นฉันไม่อยากให้ใครมาคอยตอแย เอริไงหล่ะ เราเลยต้องปิดเรื่องที่เราเป็นเพื่อนไว้ '' 

     '' เอ๋โรงเรียนนี้มันมีความจริงอันน่าโหดร้ายแบบนี้ด้วยเหรอเนี้ย ฉันไม่รู้มาก่อนเลย แค่เขาเป็นคนดัง

        จึงต้องกีดกันคนอื่นไม่ให้เข้าไกล้งั้นเหรอ แย่ที่สุดเลย '' 

     '' ฉันสะใจเจ้าบ้าซึระจริงๆ ฮึๆๆ '' 

     '' นายก็หยุดคติกับพี่ซึระได้แล้วน๊า เข้าไปทำอะไรให้นายกัน =w= ''

     '' เรื่องของชั้นแหละน๊า '' 

     

     ฉันพึ่งละลึกได้ว่าฉันต้องไปทำงานนี้นา จึงรีบตัดสินใจบอกลาเซ็ตไปทำงานก่อน ซึ้งเซ็ต ก็จะกลับบ้านไปทำกับข้าวรอให้ว่าที่

  เจ้าสาว อร๊ายยชั้นพูดอัลไล ที่กลับจากที่ทำงานด้วยความเหน็บเหนื่อยได้รับประทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย ฮ่าๆๆ ฉันทำงานที่

  ร้านสะดวกซื้อไกล้ๆบ้าน เป็นพนักงานตอนรับสาวสวยและสวยไปวันๆ เองแหละค่าา แต่ในขณะที่ฉันกำลังทำงานอยากแข็งขัน

  ชายคนนั้นก็เดินเข้ามา ชายผู้สวมหมวกแก็บและยังชอบทำตัวเป็นอัธพาล เดินเข้ามาในร้านสะดวกซื้อ พร้อมกับสายตาอันเจ้าเล่ห์

     '' อ้าวคุณหนูเอริทำงานเสร๊จแล้วไปกินข้าวกับพี่มั้ยจ่ะ '' 

     '' ฉันไม่คิดจะไปกับนายหรอก กิม และไม่คิดจะไปไหนกับนายด้วย '' 

     '' เมื่อไหร่เธอจะรับรักของฉันสักที ฉันจะให้เธอทุกอย่างเงินฉันก็มีให้นะ ฉันทำได้ทุกอย่างเลย เพราะฉันรวย'' 

     '' ฉันไม่ชอบคบคนอัธพาลที่ชอบคิดว่าผู้หญิงสนใจแต่เงินหรอก '' 

     '' หน่อยแหน่ะ '' 

     รู้สึกว่าคำพูดที่ฉันพูดออกไปมันจะรุนแรงเกินไปหน่อย รุนแรงซะจนทำให้กิมถึงกับของขึ้นกระชากมือของฉันกลางร้านสะดวกซื้อ

   เหล่าพี่ๆที่ทำงานกับคนที่อยู่ในร้านสะดวกซื้อก็เรื่มมามุงดูว่ามีอะไรกันแล้ว ฉันจึงตัดสินใจเดินออกมานอกร้านก่อนเพื่อไม่ให้มันสะดุดตา

   ของคนอื่นสักเท่าไร 

     '' นายต้องการอะไรกันแน่ กิม '' 

     '' ฉันต้องการเธอไง ต้องการเธอมาเป็นแฟน '' 

     '' แต่ฉันไม่อยากนายไสหัวไปเถอะฉันไม่อยากจะหน้านาย''

     กิมทำท่าทางเหมือนกำลังจะตบมาที่ฉัน ฉันเห็นแล้วแต่ก็เตรียมใจยอมรับฝ่ามือนั้นไว้แล้ว เพราะฉันพูดไม่ดีแบบนั้นออกไปเอง

จะโดนแบบนี้มันก็ สมเหตุสมผลดีแล้ว พรึบ !! 

     '' อ่าเอ๊ะ . . . ? ''

     มือของผู้มีฉายาว่าเจ้าชายแห่งโรงเรียนคว้ามือของกิมไว้ คนๆนั้นคือ พี่ซึระ สายตาอันโกรธเคืองของพี่ซึระทำให้กิมถึงกับ ชะงักไป

เพราะพี่ซึระเป็นคนดัง ถ้าได้ข่าวว่ากิมทำร้ายพี่ซึระละก่อน กิมได้โดนประชาทันแน่นอน

     '' หน่อย แกมายุ่งเรื่องของฉันอีกแล้วนะเจ้าซึระ ครั้งนี้ฉันจะปล่อยแกไว้ก่อนครั้งหน้าฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่ '' 

     กิมที่กำลังโหวกเหวกถึงกับรีบจ้ำอ้าวเดินออกไปทันทีแต่ก็คงจะกลับมาตอแยฉันในอีกคราวหลังแน่ ต้องขอบคุณพี่ซีระจริงๆ

    ที่ช่วยฉันไว้คราวนี้ 

     '' ไม่เป็นไรนะ เอริ '' 

     '' หนูไม่เป็นไรค่ะ พี่ซีระ ต้องขอบคุณพี่มากเลยที่ช่วยหนูไว้ '' 

     '' ไม่เป็นไรหรอก พอดีพี่แค่เดินผ่านมาพอดีหน่ะ ถ้าไม่ว่าอะไรเดี๋ยววันนี้พี่ไปส่งนะ เด่วกิมมันจะมาตอแยเอริอีก''

     '' ได้เลยค่ะพี่ซึระ '' 

     ถ้าเป็นปกติฉันคง จะปฎิเสธพี่ซึระไปแล้วแต่เพราะเย็นนี้ไปเห็นพี่ซึระเลิกกับแฟน พี่เขาคงจะเหงาและอยากหาเพื่อนคุย

หลังจากนั้นฉันก็กลับไปทำงานต่ออีกประมาณไม่ถึง 10 นาทีก็จะเลิกงานแล้ว ฉันจึงให้พี่ซึระนั่งอยู่ด้านหน้าร้านสะดวกซื้อก่อน

     '' นี่เอริวันนี้เธอกลับไปก่อนก็ได้นะ '' 

     '' เอ๋จะดีเหรอค่ะ พี่ '' 

     '' ไม่เป็นไรหรอกเด่วแฟนหนุ่มสุดหล่อของ หนูเอริจะรอนานแย่เลย '' 

     '' (วิญญาณความขี้เกียจเข้าสิง) งั้นวันนี้หนูกลับก่อนนะค่ะ และนี้ก็ไม่ใช่แฟนของหนูซะหน่อยอะฮ่าๆๆ ) '' 

     ระหว่างทางเดินกลับไปที่บ้านพี่ซึระก็ได้เล่าเรื่องแฟนของเขาให้ฟัง ถึงจะเป็นเรื่องที่ฉันไปเผือกได้ยินมาแล้วก็เถอะ

     พี่เขาบ่นนู้นนี้สารพัดเกี่ยวกับค่านิยมของคนสมัยนี้ที่ว่า คนหล่อห้ามมีแฟน ฉันฟังแล้วก็ได้แต่เออ ออ ตามไปเรื่อย

     จนมาถึงหน้าบ้านของ เซ็ต 

     '' ถึงบ้านของเซ็ตแล้วหละค่ะพี่ซึระ พี่ซึระกินอะไรมาหรือยังค่ะ ถ้ายังละก็เข้ามากินที่บ้านเซ็ตก่อนก็ได้นะ '' 

     '' จะดีเหรอ เอริ พี่กับเซ็ตไม่ค่อยจะลงลอยกันอยู่ด้วยสิ '' 

     '' ไม่เป็นไรหรอกน่าพี่ซึระ เด่วหนูปะเหลาะเซ็ตนิดเดียวก็ยอมเองแหละน๊า '' 

     '' จะเอางั้นก็ได้ แต่มันจะดีจริงๆเหรอ เอริ '' 

     

     '' เอาน่าๆ ไม่เป็นไรๆ หนูจัดการเอง '' 

     ฉันพาพี่ซึระเข้ามาในบ้านของเซ็ต หลังจากนั้นเซ็ตเห็นหน้าของพี่ซึระก็เรื่มทำท่าทางไม่พอใจอยากมากที่ฉันพาพี่ซึระเข้ามา

     '' ทำไมเธอต้องพาคนอื่นเข้ามาที่บ้านของฉันด้วย '' 

     '' เซ็ตวันนี้พี่ซึระเขาช่วยฉันไว้จากกิมก็เลยอยากจะเลี้ยงข้าวตอบแทนนายสักหน่อย '' 

     '' แต่เธอพาเขามาเลี้ยงข้าวโดยที่ไม่ใช่ข้าวฝีมือของตัวเองเนี้ยนะ ! '' 

     '' เอาน่าเซ็ตไม่เป็นไรหรอกครั้งเดียวเอง พี่ซึระนั่งก่อนเลย '' 

     '' แค่ครั้งนี้นะสำหรับเจ้าบ้าซึระนี้ '' 

     หลังจากให้พี่ซึระนั่งที่โต๊ะกินข้าวเราทั้ง3คนก็นั่งทานข้าวกันอย่างเงียบสงบ บรรยากาศระหว่างกินข้าววันนี้รู้สึกอึดอัดมากๆ

ฉันคงต้องหาเรื่องชวนคุยกับทั้ง2คนนั้นหน่อยซะแล้ว แต่ก่อนที่ฉันจะปริปากออกซึระก็กลับพูดขึ้นมาซะก่อน 

     '' นี่เจ้าบ้าซึระ โดนบอกเลิกแล้วเหรอน่าสงสารจริงๆเลย '' 

     '' เซ็ตนายพูดบ้าอะไรของนายเนี้ย '' 

     '' ไม่เป็นไรหรอกเอริ เด่วพี่พูดเอง '' 

     '' แล้วนายมีปัญหาอะไรงั้นเหรอ เซ็ต '' 

     '' หึก็ไม่ได้มีอะไรหรอกแค่อยากจะพูดยินดีที่เลิกกันเท่านั้นแหละ '' 

     '' หน่อยแหนาะ เซ็ต แกจะพูดหยาบฉันเกินไปแล้วนะ '' 

     '' หยุดกันก่อนน๊าทั้ง2คน ! '' 

     ฉันต้องตัดสินใจห้ามทั้ง2คนที่กำลังทำให้บรรยากาศขณะกินข้าวเสีย ต้องเลิกประชดประชันกัน ฉันจึงให้พี่ซึระกลับไปก่อน

ซึ่งพี่ซึระก็ยอมกลับไปด้วยดี เซ็ตเดินขึ้นห้องของเขาไป ฉันเดินไปหาพี่ซึระที่กำลังจะเดินกลับบ้านของเขาและอธิบายให้พี่ซึระฟัง

ว่าเซ็ตคงจะไม่ได้ประสงร้ายอะไรกับพี่ซึระหรอก ซึ้งพี่ซึระก็เข้าใจดี และพี่ซึระก็เดินจากไป มันทำให้ฉันรู้สึกโมโหเซ็ตอยู่บ้างจึงขึ้น

ไปที่ห้องของเซ็ตเพื่อที่จะต่อว่า ทันใดที่เปิดประตูเข้าไปในห้อง ก็เห็นเซ็ตกำลังนั่งอยู่บนขอบหน้าต่างพร้อมกันมองหน้าไปบนท้องฟ้า

 มันทำให้ฉันตกอยู่ในมนต์สะกด ทำให้ฉันถึงกับอึ้งและพูดอะไรไม่ออก เซ็ต ดูโดดเดี่ยวมากฉันมองไปที่เซ็ตและเซ็ตก็หันหน้ามามองกับฉัน

     '' เอริ ฉันขอโทษนะที่ฉัน '' 

     '' ไม่เป็นไรหรอกเซ็ตฉันเข้าใจ นายยังคงนับถือพี่ซึระอยู่ใช่มั้ย '' 

     '' ซึระเป็นเพื่อนที่ดีของฉันเอริ แต่ฉันยอมรับการกระทำของพี่ซึระไม่ได้ '' 

     '' การกระทำอะไรของพี่ซึระงั้นเหรอ '' 

     '' เธอไม่ต้องรู้มันหรอก เอริ เอาเป็นว่าเลิกยุ่งกับเจ้าบ้าซึระนั้นเถอะ เพื่อตัวเธอเองนะ '' 

     '' ฉันไม่จนกว่าฉันจะได้รับเหตุผลของนายนะเซ็ต '' 

     ฉันไม่อาจจะรับปากคำของเซ็ตได้ เพราะฉันไม่รู้เหตุผลส่วนลึกของเซ็ตและพี่ซึระ ฉันจจึงเดินออกมาจากบ้านของเซ็ตและกลับ

เข้าบ้านของฉันเพื่ออาบน้ำเตรียมเข้านอน ห้องนอนของฉันกับเซ็ตอยู่ในฝั่งเดียวกัน ซึ้งบ้านของฉันกับบ้านของเซ็ตก็ติดกันมาก 

ติดกันซะจนฉันกระโดดจากหน้าต่างที่บ้านของฉันไปที่หน้าต่างบ้านของเซ็ตได้เลย ทำให้ก่อนนอนฉันกับเซ็ตมาพูดคุยกันผ่านหน้าต่างนี้ตลอด

ตอนนี้ฉันเดินเข้ามาที่ห้องนอนของฉัน เดินมาที่หน้าหน้าต่างบ้านของฉัน ฉันก็ยังคงเห็นเซ็ตนั่งอยู่บนหน้าต่างห้องของเขาแบบเดิม ฉันจึง

เรื่มพูดคุยเรื่อยเปื่อยกับเซ็ตผ่านหน้าต่าง และเรา2คนก็พูดคุยกัน จนฉันเผลอหลับไป ในขณะที่ฉันยังหลับอยู่แต่ก็ยังรู้สึกได้ ว่ามีคนอุ้มฉัน

มาวางลงบนที่นอนที่ฉันคุ้นเคย มีคนหยิบผ้าห่มที่คุ้นเคยมาห่มให้และได้ยินเสียงคนที่กระโดดจากหน้าต่างบ้านฉันไปที่บ้านอีกหลังหนึ่ง

แล้วฉันก็ตื่นขึ้นมาบนที่นอนของฉันในตอนเช้า เวลา 06.30 นาฬิกา ลุกไปทำกิจวัตรประจำวัน อาบน้ำล้างหน้าแปลงฟัน และก็ไปที่บ้านของเซ็ต

เพื่อกินข้าวทันที 

     '' เซ็ตเมื่อวานฉันลืมเอาเจ้านี้ให้นายเลย '' 

     '' ลืมอะไรงั้นเหรอ เอริ '' 

     '' นี้ไง ถ่านนาฬิกา พอดีมะวานมันมีเรื่องเกิดขึ้นตั้งเยอะแยะเลยลืมให้ไปซะสนิทเลย '' 

     '' ขอบใจมากนะ เอริ วันนี้ฉันทำข้าวผัดเบค่อยโป๊ะไข่ดาวให้เธอด้วยแหละ '' 

     '' เย่ เหมือนมะวานเลยแต่ก็ชอบไข่ดาวที่สุดเลย ~ งั้มๆ '' 

     เราทั้ง2คนก็ทำกิจวัติประจำวันกันเหมือนเดิมในแต่ละเช้าคือมานั่งกินข้าวกันตอน 7โมง 2 นาที โดยที่เราทั้ง2คนไม่รู้เลยว่า

วันนี้จะเป็นจุดเปลี่ยนแปลงชีวิตของเรา ทั้ง2คน. . .