คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 : ผมกับเพื่อนๆ
“เฮ้ย วิ่งโว้ยยยยย! ไฝดำมาๆๆ” เสียงเอะอะโวยวายชองเพื่อนๆผมดังขึ้น และเหมือนเป็นประสาทสัมผัสที่ 8 ทันที่ที่มีเสียงตะโกน พวกผมเผ่นแนบแบบไม่คิดชีวิตเหมือนระบบฉุกเฉินทำงาน เพราะคำว่าไฝดำคงเป็นคำต้องสาปของพวกผม หึหึ ฉายาอาจารย์ฝ่ายปกครองผมเองครับ ผมเลยมีสัมผัสพิเศษไว้จับเรด้าคำนี้โดยเฉพาะ
“เชี่ยมึง เหนื่อยชิพหาย” ไอ้แบงก์ เพื่อนซี้หนีตายของผมสบถอย่างขำๆ
“เออ กูว่ากล้ามเนื้อขากูคงแข็งแรงพอที่จะแข่งโอลิมปิกได้แล้วหวะ” ไอ้บลูครับ เพื่อนสนิทกลุ่มเดียวกับผมอีกนั่นแหละ
“หึ พาราลิมปิก(โอลิมปิกคนพิการ)อะสิมึงอะ” ไอ้ออม ไอ้นี่แม่งกัดจิกทุกคนทุกสถานการณ์ครับ ไอ้บลูเลยตบกบาลไปที
“พิการด้านไหน สมองปะวะ ฮ่าๆ” และผมก็ทำหน้าที่เป็นลูกคู่ไอ้ออมในการจิกกัดด่าทออย่างพอประมาณ
ขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการนะครับ กระผมชื่อนายธีรธัช ชื่อเล่นชื่อเซฟ กำลังศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 พร้อมเหล่าเพื่อนสนิทมิตรสหายที่แย่งแดกทุกเวลาที่กูเผลอ ไถเงินทุกครั้งที่มีโอกาส ปล่อยมาในปากออกมาเพ่นพ่านทุกครั้งหลังเวลาอาหาร โดยเพื่อนสนิทผมก็มี ไอ้บลู ไอ้ออม ไอ้ชิน ไอ้แบงก์ ไอ้เค และพอร์ช ทั้งหมดเจ็ดตน และพวกผมพึ่งหนีอาจารย์ฝ่ายปกครองที่ถือไม้เรียวยาว 3 มิลลิเมตร (ไม้จิ้มฟันปะวะ) วิ่งไล่พวกผมเนื่องจากโดดเรียน วิ่งหนีขึ้นรถสองแถว และตอนนี้พวกผมก็เดินสบายอารมณ์อยู่ที่สนามหญ้าหน้าบ้านไอ้พอร์ชครับ พ่อแม่มันไปทำงานต่างประเทศ ก็เสร็จโจรอย่างพวกผมสิครับ
“เชี่ย เอาเหล้ามาแดกเร็ว กูนี้ดดด(need)” ไอ้ชิน แหกปากโวยวาย แล้วมันนั่นแหละที่เป็นคนเดินไปหยิบเหล้ามาประเคนให้พวกผมแดก
“เชี่ยมึงรู้ปะ น้องม.4 เข้าใหม่โครตน่ารักอะ” ไอ้บลู ไอ้นี่กะล่อนตัวปู่เลยครับ (พ่อมันน้อยไป) ใครอะไรที่ไหนอย่างไรเมื่อไหร่แม่งรู้หมด มันใส่เกือกคู่ใจไปทุกที่
“ใครวะมึง วันนี้กูวางแผนโดดอย่างเดียวเลยหวะ” ไอ้เคนี่เสนอหน้ามาทันที กูรู้สึกว่าแฟนมึงเรียนอยู่ข้างห้องนะ หึ
“แผนเหี้ยไรของมึง กูเห็นมึงวิ่งนำหน้าตลอดอะสัต” ใช่เลยเพื่อนแบงก์ กูเห็นด้วยอย่างแรงว์ ทุกครั้งที่ชวนกันโดดเรียนก็วิ่งอย่างเดียวไม่ใช่หรอวะแสรด แผนเผินอะไร เห็นเส้นผมไฝดำลิ่วๆก็เผ่นแนบกันหมดปะว้า
“กูกำลังคิดไงครับว่าถ้าเจอไฝดำกระผมจะออกวิ่งเท้าซ้ายหรือเท้าขวาก่อนดีไงครับคุณเพื่อน” ไอ้เคตอบกลับ หน้ามึงกวนส้นมาก
“แล้วมึงคิดได้ว่าไง ตีนซ้ายตีนขวา”
“กูคิดตีนซ้ายไว้ครับเพื่อนพอร์ช”
“ทำไมตีนซ้าย”
“ซ้ายผ่านตลอด” ไอ้เชี่ยยยยยยยยย มึงคิดได้ไง นั่นมันรถเถอะอีห่า นี่มันครูฝ่ายปกครองโว้ย ไม่ใช่กฎจราจร
“ฮ่า แล้วเป็นไงมึง” ไอ้ออมก็บ้าจี้ครับ
“เป็นไงหรอ พอไฝดำมากูโดดขาคู่เลยดิครับคุณเชี่ย สมองกูประมวลผลไม่ทันโว้ย” ฮ่าๆๆ เออ ถ้าสมองมึงมามัวประมวลผลกูว่ามึงคงเรียนสายวิทย์ได้แล้วหวะเพื่อน
เอ้อ พวกผมลืมบอก วันนี้เป็นวันเปิดซัมเมอร์วันแรก แต่ซัมเมอร์ก็เถอะ ใส่ชุดนักเรียนมาเรียนอยู่ดี ดีหน่อยที่เลิกเรียนเที่ยงขนาดเลือกเที่ยวยังโดดอีกนะ แดกเหล้ากันกลางวันแสกๆนี่แหละครับ พวกผมเรียนโรงเรียนเอกชนครับ เรียนสายศิลป์ภาษา จริงๆไอ้พอร์ชกับไอ้ชินมันจะเลือกสายวิทย์ครับตอนแรกเพราะเกรดมันถึง ต่างจากพวกผมที่ไม่เคยสนใจเรื่องเรียนแม้แต่นิดเดียว อย่าว่าแต่สายวิทย์เลยครับ คำนวณยังไม่รอดเลย ฮ่าๆๆ วันๆเอาแต่โดดเรียนกินขนมนอนเหล่สาว ตกเย็นมาก็เล่นบอลเล่นบาสซ้อมดนตรี เคยสนใจเรียนที่ไหน
แต่ที่พวกสมองเกรดเออย่างไอ้พอร์ชกับชินมันยอมลดตัวมาเรียนกลับพวกผมก็เพราะไอ้แบงก์ใจปล้ำบอกจะเลี้ยงเหล้า พวกมันเลยใจง่ายตกลง ฮ่าๆๆ ผมล้อเล่นฮะ ไอ้พอร์ชมันอยากเป็นทนาย เรียนวิทย์ไปก็เท่านั้นมันบอกว่าฉุดเกรดป่าวๆ ส่วนไอ้ชินเรียนเก่งก็จริงแต่มันชอบวาดรูปมาก อยากเข้าศิลปากรรม ไอ้แบงก์เลยโดนพวกมันหลอกรับประทานเหล้าฟรี เห็นมั้ยไอ้พวกสมองเกรดเอมันคิดถึงอนาคต พวกผมเหรอ เหอะๆ ม.5แล้วยังเรียนไปวันๆอยู่เลย วิชาแนะแนวถ้าไม่ติดว่าครูใจดีพวกผมคงได้เกรด0มาโชว์พ่อแม่แน่ๆ มีไอ้เคร้องโหยหวยอยากเป็นหมอ ช้าไปหวะเพื่อน หึหึ เลยสรุปที่พวกผมอยู่ห้องเดียวกัน มีพอร์ช ผม บลู เรียนฝรั่งเศส ชิน แบงก์ ออม เรียนจีน มันโดนพ่อแม่บังคับ รุ่นพี่กระซิบมาว่าเหล่าซือโหดสุดๆ เกรดกว่าจะได้แทบกระอักเลือด ผมเลยหนี เรื่องไรจะเรียนหละ เก่งก็ไม่เก่ง ผมไม่ต้องการติดศูนย์จีนแข่งกับคณิตหรอกครับส่วนไอ้เคมันฉายเดี่ยวไปเรียนเอกอังกฤษครับ เรียนง่าย งานสบาย สอบทีก็แค่ตายเองครับ
“พวกมึง พรุ่งนี้เตรียมรับน้องปะวะ” ไอ้ออมเปิดประเด็น
“เออ พรุ่งนี้จับฉลากหวะ ขอให้น้องรหัสกูเป็นผู้หญิงสวยๆเหอะ” ไอ้บลูเสริม อยากรู้อะไร บลูตอบคุณได้แค่โทร Bue 1113(????????????????????????)
“เออ กูขอน้องเมย์นะ ขึ้นม.4 ใส่ชุดม.ปลายโครตน่ารักอะ” ไอ้เค กูจะอัดเสียงไว้ฟ้องแฟนมึง แฟนมันอยู่ห้องวิทย์ครับ สวยใช้ได้ แถมเรียนเก่ง ไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมมาเอาไอ้เค
“ไหนมึงบอกไม่ได้สนใจไงวะเค” ผมถาม มันเลยค้อนผมแทนคำตอบ
“คนนี้กูเล็งมาสองปีแล้วแสรด” ไอ้เคตอบพร้อมกับทำหน้าตาน่าสงสาร แต่ผมว่าน่าถีบมากกว่า
“น้องเมย์แอดไลน์กูมาหวะ” ไอ้แบงก์ยิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมกับหยิบไอโฟนมาโชว์ไลน์น้องเค้าประมาณว่า กูไม่ได้โม้นะ
“โทดหวะ กูเพิ่งหักอกน้องเค้า กร๊ากก” ผมเองครับ ไม่ได้โม้ด้วย ผมก็ดีกรีหนุ่มฮอตโรงเรียนนะคร้าบบบ มีดีแค่หน้าตา ให้ผมดีสักเรื่องเถอะครับ
“กูเซ็ง มึงเงียบๆไปเลย กูเดินกับมึงกูดับมากอีเหี้ยเซฟ” ไอ้ออมมันแขวะผมพร้อมกับปากระดาษทิชชู่ใส่ เหี้ยมึงเอาไปเช็ดน้ำมูกแล้วปาใส่กูปะเนี่ย
“โว๊ะ กูรักแฟนกูคนเดียว” ไอ้เครีบออกตัว เมื่อกี้ใครเพิ่งบ่นวะว่าน้องเมย์น่ารัก
อยากขอบคุณฟ้าให้เรามาเป็นลูกแม่ รักดีดี รักไม่มีแต่ ไม่เคยได้รับจากใคร
ยังไม่ทันขาดคำ โทรศัพท์ไอ้เคก็ดังทันที หน้างี้เหลือสองนิ้ว
“ภรรยาโทรตามชัวร์” ผมมีเหรอจะปล่อยให้โอกาสหลุดมือ ต้องรีบพาหมาในปากออกมาเดินเล่น มันชูนิ้วกลางให้แล้วรีบเดินไปหลังบ้าน
“ถึงกับตั้งเพลงเรารักแม่เป็นอินโทร ถ้าจะอาการหนักหวะ ฮ่าๆๆๆ” ไอ้ออมรีบเสริมทับทันที เสียงแซวตะโกนโวยวายดังตามหลังไอ้เคไป จนไอ้เคมันทนไม่ไหวตะโกนกลับมา
“ไอ้พวกเชี่ย กูคบมาจะสองปีแล้วมึงยังจะแซวไรอีกกกก” พวกผมนี่ฮาหงายหลัง ตอนนี้ไอ้แบงก์เริ่มเมาแล้วครับ พูดไม่เป็นภาษา ไอ้บลูนี่ยิ่งหนัก แม่งท่องกลอนพระอภัยเฉยเลย
“กลอนไรมึงเนี่ยไอ้บลู” ไอ้แบงก์ที่เริ่มไปยังงงๆเพราะกลอนไอ้บลู
“กลอนที่โรมิโอที่บอกกับทศกัณฑ์ก่อนที่ไกรทองจะไปบวชไงง มึงแม่งตกภาษาไทยหวะ เอออีจูเลียตแม่งหนีตามกาลิเลโอไปแล้วนะสัส”
“...”
อีห่า กูว่ามึงสิตกภาษาไทย ไกรทองกับทศกันมันเรื่องเดียวกันเหรอกูเพิ่งรู้ กร๊ากกก
“เชี่ย เล่นเกมส์เหอะสัส พวกมึงแม่งอนาถามาก” ไอ้พอร์ชคงทนดูไม่ได้แล้วมั้ง ไอ้พวกนี้กะเมากลางวันแสกๆเลยมั้ง
พวกผมเลือกเล่นวินนิ่งกันครับ ไอ้พอร์ชแข่งกับออม ผมก็นั่งเม้ากับไอ้ชิน ไอ้เคเรื่องสาวๆไป มีเชียร์พวกมันบ้าง ใครนำก็เชียร์คนนั้นครับ ง่ายดี ไม่ก็นั่งจิบเหล้าผมคออ่อนครับ กินเยอะมากตายห่าพอดี
“โว้ยยย เหี่ย เปลี่ยนเกมส์ๆ ดวงกูไม่ขึ้นเลยสรัส” ไอ้ออมแพ้แล้วโวยวายนี่หว่า ไอ้พอร์ชมันก็ยิ้มเลว ฮ่าๆ ไอ้พอร์ชมันเทพครับ มันติดเกมส์จนแฟนบอกเลิก กูสมน้ำหน้ามึงชิพหาย ทำเป็นเศร้าช้ำใน ผมเลยซื้อน้ำใบบัวบกให้ทุกเช้าเลยครับ แต่เบิกมันนะครับ ฮา ไอ้ออมพอแพ้มันก็เดินไปเอาเกมส์เพลย์วัน รุ่นดึกดำบรรพ์มาต่อ แล้วเลือกเกมส์ที่มันเป็นนกเหลืองๆแข่งรถกันอะครับ(ทันป่าวๆ ใครทันนับอายุตัวเองด้วยนะ กึกึ)
“มาเลยพวกมึง ตาละ 5 บาท ไอ้บลูมากแข่งกับกูเร็วววววววว” ไอ้ออมพยายามลากคอลากแขนลากขาไอ้บลูมาแข่งด้วยให้ได้ ไถตังค์คนเมานี่หว่ามึง
“เชี่ย ไอ้บลูมันคงเล่นรู้เรื่องหรอก บลูๆ หวยออกไรหวะ” ไอ้ชินถาม อยู่ๆดีแม่งเกี่ยวไรกับหวยวะ ฮ่าๆๆ
“ดับเบิ้ลสี่บาท เชื่อกูๆ แม่งถูกแน่ๆ” มึงก็ยังจะตอบนะบลู กร๊ากก ดับเบิ้ลสี่บาทคือไรแว้
ความคิดเห็น