ความเหงาลอยฟุ้งอยู่ทั่วไปในอากาศ

ช่วงชีวิตหนึ่งของมนุษย์ธรรมดาสามัญ ที่ไม่มีหลักยึด ปล่อยให้ชีวิตล่องลอยไร้จุดหมายพักพิงกาย ราวว่าวที่สายป่านขาด ลมทะเลพัดพาเข้าหาฝั่ง ลมบกพัดพาให้ลอยหายเลยไปไกล

เป็นนิยายที่เขียนจบแล้ว อยู่ในกระบวนการแก้ครั้งสุดท้าย อาจจะมีคำผิดอยู่บ้าง เอามาลงเป็นตอนๆ ให้อ่านกันก่อน พอรีไรท์รอบสุดท้าย จะเอาไปลง meb เป็นหนังสือ E - book นะฮะ ถ้าชอบยังไง ไปอุดหนุนกันได้นะครับ

ฝากเนื้อฝากตัว วิจารณ์ และอ่านกันให้สนุกนะครับ

https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMzQxMjU5OCI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjE1MTMwNCI7fQ

ลิงค์ e-book ครับ