ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Return OF The KinG

    ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2 ด้วยรักและความหวัง

    • อัปเดตล่าสุด 10 พ.ค. 48


    “อ้ากกกกกกกกกกกกกกก”



    เอคัสตะโกนก้อง สะดุ้งตัวตื่นขึ้นมา เขาเผลอหลับไปหรือเนี่ย ภายในห้องพักโคโรโกโส เขากลับมาหลังจากโดนไล่ออกจากวิหารแห่งนั้น



    เอคัสมองดูพระจันทร์ที่ลอยเด่นกลางท้องฟ้าสีนิล เขาคว้าดาบและวิ่งไปยังวิหารแห่งกีรัน ภายในใจยังคงสับสน ภาพของฟารา



    กับเอลฟ์สาวที่เขาไม่รู้จักยังคงวนเวียนอยู่ในหัว ดวงตาของฟาราที่มองลงมาในฝันราวกับว่าจะบอกเขาว่า เขาไม่สามารถปกป้องเธอได้



    แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ไม่สามารถล่ะสายตาและสลัดใบหน้าเอลฟ์สาวผู้นั้นได้ เธอมีบางอย่างที่ทำให้เขาคิด เอคัสไม่รู้ว่าอะไร เขาต้องการ



    อะไร



    และเขาอยากจะพบใคร



    “ซาเซร่า ข้ามาแล้ว Fake Angel เจ้าอยู่ไหน”



    เอคัสตะเบ็งเสียงต่อหน้ารูปปั้นศักดิ์สิทธิ์ รูปปั้นนั้นมีดวงตาสีแดงเหมือนซาเซร่าไม่มีผิด ชายหนุ่มเดินพล่านไปมา ปากตะโกนร้องเรียก



    ความหวังสุดท้ายของเขาอย่างไม่หยุด



    “นางฟ้าจอมปลอม ออกมาเถอะ”



    เอคัสรู้ดีว่าเขาบ้า แต่บรยากาศรอบตัวหญิงสาวที่อ้างตัวว่าเป็นนางฟ้าจอมปลอมนั้น มันมีมนต์ขลังอย่างประหลาด



    อย่างน้อยได้คำแนะนำก็ยังดี เอคัสคิดอย่างนั้น



    “เจ้าคิดว่าข้ามีหน้าที่ให้คำปรึกษาอย่างงั้นหรือ”



    เสียงซาเซร่าดังแว่วมาตามสายลม เอคัสเหลียวมองไปรอบๆแต่ก็ไม่พบใคร



    “ข้าทำได้มากกว่าแนะนำนะ แต่...ขึ้นอยู่กับเจ้านะว่าเจ้าจะเลือกใคร”



    เสียงของเธอดังขึ้นอีกครั้ง



    “ฟารา ข้าอยากพบนาง จะหานางเจอได้ที่ไหน”



    เอคัสตัดสินใจเด็ดขาด ข้าจะทอดทิ้งคนที่ข้ารักได้ยังไง เธอดูแลข้า หว่งใยข้า แม้กระทั่งคนที่ไม่รู้จัก ข้ารักฟารา เขาต้องหานางให้พบ

    และปกป้องเธอ



    ข้าจะต้องสลัดภาพเอลฟ์นั้นออกให้จงได้



    “เจ้าเลือกทางได้แล้วซินะ มุนษย์เอ๋ย”



    คราวนี้ต้นเสียงมาจากด้านบน เอคัสเงยหน้ามองขึ้นปรากฎร่างซาเซร่านั่งอยู่บนไหล่ของรูปปั้น เธอก้มตัวมองลงมา เอค้สจำแววตานั้นได้



    ดวงตาที่ดั่งเปลวเพลิงสีสด ที่มองอย่างไรแล้วก็ยังคงมีมนต์ขลังและมันก็คล้ายรูปปั้นที่อยู่ในวิหารด้วย



    “สิ่งที่เจ้าหา อยู่ไม่ไกลจากที่นี่หรอก”



    เธอกล่าวพร้อมชี้มือไปทางตอนเหนือ



    “ภายในปราสาทกีรันทางตอนเหนือ เธออยู่ที่นั้น”



    “นางถูกทหารจับตัวไปเรอะ”



    เอคัสเข่นเขี้ยว ความโกรธวิ่งพล่านในตัวเขา ทำไมต้องจับตัวฟาราทำไมไม่จับตัวเขาด้วย เอคัสวิ่งไปยังปราสาทด้วยใจอันร้อนรุ่ม



    นางฟ้งจอมปลอมที่เฝ้ามองลงมา ดูชายหนุ่มที่วิ่งออกไปนั้น รำพึงเบาๆ



    “ข้าหมายถึง... คนรักของเจ้าอยู่ที่นั้นจริงๆนะ ... ทั้งคนที่เจ้ารักและ..คนที่รักเจ้า”
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×