ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : แก้มปวดหัว
แสอาทิย์สอส่อเ้ามาในห้อนอนอโรพยาบาลทำให้ผมลืมาึ้น ผมมอผู้หิรหน้าผมที่นอนหลับาพริ้มอยู่อย่าเนิ่นนาน //แบบนี้เรียแบบลืนินไ้ไหมะน้าพั//
เป็นเ้าที่สใสที่สุที่ผมื่นึ้นมาเลยล่ะ...
"ื้อออ~" นรหน้าราึ้น่อนที่ะมวิ้วเหมือนไม่พอใอะไรสัอย่า
ฮือออ ่าุให้ายยยย ทำไม้อน่ารัแบบนี้เนี่ยย
"น้อแ้มรับ" ผมเรียื่อเธอเบาๆเพื่อปลุร่าเล็ให้ื่น
"อื้อออ~ พี่รุอย่ายุ่ับแ้ม~" เธอละเมอออมา
พี่รุ? ใรหว่าาา? แฟนหรอ? โอ๊ยยยย อยารู้โว้ยย!!
"น้อแ้มร้าบบ ื่นเร็วว" ผมพยายามเรียนรหน้าอีรั้ แู่เหมือนะไม่สำเร็
'สสัยเพลียมั้ นอนยาวเลย...' ผมิ
ผมเลยปล่อยให้ร่าเล็นอนแล้ว็เินออาห้อผู้ป่วยเพื่อลับบ้าน
อาบน้ำแล้ว็รีบลับโรบาลีว่าาา ^3^
ผมวิ่ลับบ้านเพื่อำระร่าาย แล้ว็ี่ัรยานมาโรบาล...รับ ที่นี่็ล้ายๆเาะร้าแหละ ถ้าไม่มีนอยู่อ่ะ รถ็ไม่มี เรื่อบิน็ไม่มี โรบาล็มีที่เียว ่าน่ารันท -_-
แ่ที่มีเรื่อมือแพทย์และยา็เพราะว่าไอ้ริทมันเป็นเ้าอโรบาลรับ เป็นลูนให่นโ แล้วอยา่วยเหลือส่วนรวม็เลยมาสร้าโรพยาบาลที่เาะนี้ พร้อมับให้เรือมาส่ยาทุๆสอเือน้วย //รวยเิ๊นนน//
.
.
.
.
.
ผมปั่นัรยานมาถึโรบาล ็รีบอัรยานแล้ว็วิ่ึ้นไปหานป่วย
"ฮัลโหลร้าบบบ" ผมเปิประูห้อเ้าไปแล้วเินไปที่เียทันที
แ่ที่แปลือ ทำไมร่าบารหน้าถึื่นสายนานี้
"ทำไมวันนี้ี้เาัหะ หืมม" ผมยื่นมือไปยีหัวอเธอ
ร่าเล็ลืมาึ้น้าๆ เมื่อรู้สึไ้ว่ามีอะไรมาวนเธอ
"แ้มร้าบ ื่นมาินอะไร่อนไหม" ร่าสูรหน้าเธอพู และพยุัวเธอให้อยู่ในท่าึ่นั่ึ่นอน
"แล้วทำไมื่นสายัเลย หืมมม" นภัทรถามพลาย่อัวลมาเล็น้อย เพื่อให้สายาอยู่ในระับเียวัน แล้วส่ยิ้มหวานๆให้
'แ่ทำไม...รอยยิ้มที่อบอุ่นนั่นมันูุ้นๆัเลยล่ะ' ร่าบาิ
'มันเหมือนรอยยิ้มอ...พ่อ?'
อยู่ีๆเหุาร์อนเรือล่ม็ไหลเ้ามาในหัวเธออย่าไม่าสาย
'แล้วทำไมอนนี้เวียนหัวมาเลยล่ะ' เธอเริ่มหน้าีลทำให้นรหน้าเป็นห่ว
"น้อแ้มเป็นอะไรรับ" ผมับแนทั้สอ้าอเธอไว้
"แ้มปวหัว" ร่าเล็เอามือสอ้าึ้นมาุมรมับ เหื่อผุึ้นามไรผม แสให้เห็นถึวามเ็บปวไ้อย่าัเน
"ป..เป็นอะไรรับ..แ้ม" ผมพยายามถามแ่เหมือนเธอไม่เหลือสิมาพอที่ะอบำถามแล้ว
"แ้มเ็บ! พ่อะ! ่วยแ้ม..้วย..." เธอะโนออมาแล้วมุหน้าลับอผม
'้อเรียริท!' ผมทำอะไรไม่ถูแล้วอนนี้ น้าหน้าผมูทรมานมา
ผมเอื้อมมือไปปุ่มสีแรหัวเียอย่ารวเร็ว
"พ่อะ! พ่อ!" อนนี้เธอเสียสิไปแล้ว
"แ้ม..." ผมไ้แ่อเธอไว้เพราะทำอะไรไม่ถูแล้วอนนี้ เธอูเ็บปวมาๆ แ่ผม็ทำอะไรไม่ไ้
ร่าบาะโนไปเรื่อยๆสุท้ายเธอหมสิไป เพราะหมแร พร้อมับประูห้อที่เปิออและุหมอร่าเล็ที่เินเ้ามา...
______________________________________________________________________
แหะๆ อโทษนะ๊ะ หายไปนานเลย
ไปอยู่่าประเทศแล้วลับเมือไทยมาแล้วนะ ปิเทอมแป๊ปนึแล้ว็้อลับเมือนอแล้ว
อนแร็ะว่าถ้าลับมาถึไทยะเียนให้เลย แ่ือเ็ทแลมา อโทษริๆ
นิยายเียนอนห้าทุ่ม็ะเบลอๆหน่อย ออภัยเป็นอย่าสู่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น