ดวงใจในปกครอง (สนพ.เขียนฝัน ในเครือ ไลต์ ออฟ เลิฟ)

ตอนที่ 31 : กำแพงหัวใจ 2

“คุณวิชอยู่ที่นี่นานกี่ปีแล้วคะ” แพรไหมเอ่ยถามด้วยความสงสัย

“นานแล้วครับ ตั้งแต่คุณฉัตรมาซื้อที่ดินตรงนี้เลย เมื่อก่อนพ่อผมเคยทำงานให้คุณพ่อของคุณฉัตร เราเลยได้รู้จักกัน ช่วงนั้นผมตกงานพอดี คุณฉัตรก็เลยชวนมาบุกเบิกที่นี่ด้วยกัน”

“อิจฉาจังค่ะ แพรเองก็อยู่กับคุณฉัตรมาตั้งนาน แต่ไม่เคยรู้เลยว่าคุณฉัตรแอบมาทำไร่อยู่ที่นี่”

“ไม่มีใครรู้หรอกครับ นอกจากคุณเอกพลคนเดียว ซึ่งในตอนแรกก็คัดค้านหัวชนฝา เพราะอยากให้ลูกชายคนรองช่วยงานในบริษัทของตระกูลมากกว่า แต่คุณฉัตรแกไม่สนหรอกครับ เพราะไม่ได้ขอเงินคุณเอกพลมาทำไร่ คุณเอกพลก็เลยไม่กล้ายุ่งเท่าไร”

“เอ๊ะ! แล้วอย่างนี้คุณฉัตรเอาเงินที่ไหนมาซื้อที่ทำไร่ละคะ” แพรไหมสงสัย เธอคิดว่าเขาใช้เงินมรดกของที่บ้านมาซื้อที่ดินตรงนี้เสียอีก นี่เธอเข้าใจผิดไปอย่างนั้นหรือ

“เดี๋ยวนะครับคุณแพร นี่เจ้านายของผมดูจนตรงไหนหรือครับ” ภาวิชหันมาเอียงคอถามหญิงสาวที่นั่งข้างๆ ด้วยอาการแปลกใจเล็กน้อย

“ก็...”

 แพรไหมงุนงง ไม่รู้ว่าจะตอบภาวิชอย่างไรเหมือนกัน ไหนเอกฉัตรบอกว่าต้องลำบากหาเงินส่งเสียเธอเรียนหนังสืออย่างไรกันล่ะ เธอก็คิดว่าเขาไม่มีเงินสิ เอ...นี่มันอย่างไรกันแน่ แพรไหมงงไปหมดแล้ว

“ทั้งหล่อทั้งเก่ง ทั้งเนื้อหอมและยังโสดแบบนี้ บอกเลยครับว่าสาวๆ แถวนี้ต่างก็กรี๊ดกันทั้งนั้น แวะมาขายขนมจีบให้ประจำ ทำเอาผมเองก็พลอยปวดหัวไปด้วย”

คำบอกเล่าของภาวิชทำให้แพรไหมคอแข็งขึ้นมาทันที อาจเพราะมีสาวๆ คอยรุมล้อมแบบนี้กระมัง เขาถึงได้ไม่สนใจเธอเลย ปล่อยให้เธอใช้ชีวิตตามลำพังโดยไม่คิดจะไปหาหรือเยี่ยมเยียนเลยสักครั้ง

ภาวิชเห็นเธอเงียบไปดื้อๆ ก็ไม่ชวนคุยต่อ ก่อนจะขับรถพาเธอไปยังสำนักงานที่อยู่เบื้องหน้า เขาไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของแพรไหมกับเอกฉัตรเป็นเช่นไร เพราะฉะนั้นคงพูดอะไรกับแพรไหมมากไม่ได้ ประเดี๋ยวเจ้านายหนุ่มจะเอาเรื่องเขาได้

“แม่เจ้าโว้ย! นางฟ้าหรือว่าคนวะนั่น” 

เสียงหนึ่งอุทานขึ้นด้วยอาการตะลึง เมื่อเห็นสตรีนางหนึ่งก้าวลงจากรถมาพร้อมกับภาวิช ซึ่งมีตำแหน่งเป็นผู้จัดการไร่ฉัตรา และเป็นผู้ช่วยคนสนิทของเจ้าของไร่แห่งนี้

“โอ้โฮ! ทั้งขาวทั้งอวบอึ๋มเลยมึง ใครวะนั่น หรือว่าแฟนผู้จัดการวะ”

บทสนทนาของคนงานที่กำลังช่วยกันผสมปุ๋ยอยู่ข้างๆ สำนักงาน ทำให้คนที่เพิ่งเดินออกมาจากประตูสำนักงานถึงกับขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ ก่อนจะหันไปมองยังสาเหตุที่ทำให้คนงานของตนอยู่ในอาการตกตะลึงเหมือนต้องมนต์สะกดอย่างไรอย่างนั้น

ร่างสมส่วนในชุดเดรสสีฟ้ายาวเหนือเข่าทำให้เอกฉัตรชะงักไปชั่วขณะ คล้ายกับทุกอย่างหยุดการเคลื่อนไหว แล้วยิ่งเมื่อเธอคนนั้นยิ้มกว้างให้เขาจนเห็นฟันขาว เอกฉัตรก็แทบลืมหายใจไปเลยทีเดียว

“น่ารักว่ะ เด็กใครวะนั่น” คนหนึ่งในกลุ่มโพล่งขึ้นมาทันที เมื่อเห็นความน่ารักของหญิงสาวแปลกหน้าจนไม่อาจห้ามใจไว้ได้

“คุณฉัตร” แพรไหมใจเต้นแรงเมื่อเห็นร่างสูงของคนที่เธอรอคอยที่จะได้พบหน้ามาหลายปี กำลังยืนนิ่งอยู่ที่หน้าประตูทางเข้าสำนักงานของไร่

หญิงสาวขอบตาร้อนผ่าว ก่อนจะรีบก้าวเข้าไปหาเขาด้วยความดีใจจนน้ำตาไหล รู้เพียงแค่ว่าไม่อยากให้เหลือช่องว่างใดๆ ระหว่างเธอกับเขาอีกแล้ว

“คุณฉัตรขา” 

ร่างเล็กโถมเข้ามากอดเขาทันที ในขณะที่เอกฉัตรยืนตัวแข็งทื่อไปชั่วขณะ ทำอะไรไม่ถูกเพราะไม่ทันได้ตั้งตัวใดๆ ในขณะที่คนงานบริเวณนั้นต่างก็ส่งเสียงฮือฮากันด้วยความตกใจและประหลาดใจ

ภาวิชยิ้มกับภาพนั้น ก่อนจะเดินเลี่ยงออกไปอย่างรู้มารยาท เพียงเท่านี้ก็ทำให้เขามองอะไรออกบ้างแล้ว แม้จะยังไม่ชัดเจนแจ่มแจ้งนัก แต่ภาวิชก็อ่านสายตาของเจ้านายออก แววตาแบบนั้นไม่ได้มีไว้มองใครเลย และมันก็เกิดขึ้นกับผู้หญิงคนนี้เพียงคนเดียวเท่านั้น

“แพร” 

เอกฉัตรพึมพำ ไม่คิดว่าเธอจะตามเขาเข้ามาในไร่แบบนี้ แล้วยังจะมากระโดดกอดเขาต่อหน้าคนเยอะๆ อีก นี่เธอคิดว่าตัวเองยังเด็กๆ เหมือนเมื่อก่อนอยู่หรือไรนะ

เอกฉัตรถอนหายใจ ก่อนจะหันไปมองกลุ่มคนงานที่กำลังยืนมองเขาเขาแพรไหมด้วยแววตางุนงงและสงสัยทว่าบางอย่างในแววตาของกลุ่มคนงานบางคนก็ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดไม่น้อยทีเดียว

“ถ้าใครยังไม่เลิกมองผู้หญิงคนนี้อีก ฉันจะควักลูกตามัน และหักเงินเดือนเดือนนี้ให้หมดทุกคน”

****มานิดหน่อยนะคะ ให้หายคิดถึง อัปมากหมดสต็อกจ้า งือออ

****ลุงหวงน้องมาก ฮ่าาา

***** แพรลู๊กกกก จะจู่โจมไวไปไหน โอ๊ยยย รอดไหมลุง ไม่รอดเนอะ 555

****กำลังเร่งจบนะคะ ใจเย็นๆ กันน้า ภาวนาให้ห้างเปิดร้านหนังสือเปิดเนอะ เล่มจะได้วางขายได้ งานจะได้ออกไวๆนะคะ 

ปล. ส่งสำนักพิมพ์ จะมีทั้งเล่มทั้งอีบุ๊กนะคะ ย้ำ!!! ทั้งเล่มทั้งอีบุ๊กค่ะ สายไหนตามสะดวกกันนะคะ งานออกแล้วฝากอุดหนุนลุงกันด้วยน้า กอดขาแม่ยกลุงอ้อนวอนนนนน