ชมชื่นรื่นรัก ซีรีส์ชุด รักกลมกล่อม (สนพ. เขียนฝัน)

ตอนที่ 7 : พ่อบ้านคนใหม่ 1

“เป็นไงยะ ผู้ชายที่พี่ชายแกนัดมาให้ดูตัววันนี้”

อนุชเอ่ยถาม หลังจากพวงชมพูโทร. นัดให้มาเจอกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในห้างสรรพสินค้าชื่อดัง ในขณะที่รัตยากำลังนั่งดูรายการอาหารที่เด็กเสิร์ฟเอามาให้เลือกสั่งพวงชมพูดูเครียด ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเครียดเพราะพี่ชายขยันพาผู้ชายมาให้เลือก หรือว่าเครียดเรื่องงานกันแน่

“ก็ดูดี มีชาติตระกูล” พวงชมพูตอบแบบเซ็งๆ หล่อนเพิ่งออกจากบ้านคีรีกานต์มาได้สักพักแล้ว หลังจากพี่ชายนัดเพื่อนมาให้หล่อนทำความรู้จักที่บ้าน ซึ่งเขาคนนั้นก็ดูดีและสุภาพ แต่มันก็ไม่อาจทำให้หล่อนใจเต้นแรงได้เลยสักนิด

“แล้วไม่เอาล่ะ” รัตยาหันมาถาม หลังจากสั่งอาหารไปสองสามอย่าง พร้อมกับน้ำผลไม้ที่เพื่อนๆ ชอบ ซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ใจกันอยู่แล้ว

“ก็ไม่ชอบ” พวงชมพูบอกตามตรง สิงขรดูหล่อและสุภาพน่าคบหาก็จริง แต่พวงชมพูกลับไม่รู้สึกว่าเขาน่าสนใจอะไรเลย เพราะระหว่างที่นั่งสนทนากันอยู่พักใหญ่ สิงขรก็เอาแต่คุยเรื่องธุรกิจ ซึ่งทำให้พวงชมพูรู้สึกเบื่อหน่ายเป็นอย่างมาก

“แล้วแกกับหนุ่มหล่อเมื่อคืนนี้เป็นไง” อนุชถามด้วยความอยากรู้ ว่าเมื่อคืนนี้พวงชมพูได้ปล่อยให้ชายคนนั้นไปส่งเฉยๆ หรือว่าชวนขึ้นไปนอนด้วยกัน อย่างที่พวกเธอจัดแจงให้หรือไม่

พวงชมพูหน้าเครียดขึ้นมาทันที ก่อนจะหลบสายตาคาดคั้นของเพื่อนสาวทั้งสองคน ที่เหมือนจะอยากรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างหล่อนกับเขาคนนั้น ซึ่งก็ไม่รู้ว่าออกไปจากบ้านของหล่อนหรือยัง เพราะตอนหล่อนออกมาหาพี่ชาย ยังเห็นว่าเขายังนอนหลับสนิทอยู่เลย

หล่อนยอมรับว่าละอายแก่ใจตัวเอง และอับอายที่จะเผชิญหน้ากับเขา บทรักที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ ทำให้หล่อนมองหน้าเขาไม่ติด แต่ก็คิดว่าคงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว และเขาก็น่าจะพอใจกับค่าตัวที่หล่อนวางไว้ให้ก่อนจะออกจากบ้านมา ในบ้านของหล่อนไม่มีสมบัติหรือของมีค่าอะไรมาก เพราะไม่ได้มาอยู่ประจำ มีแม่บ้านมาทำความสะอาดให้สัปดาห์ละสองครั้งซึ่งพวงชมพูคิดว่าเขาคงไม่หยิบฉวยอะไรนอกเหนือจากนั้น เพื่อที่อยากจะมีปัญหากับหล่อนในภายหลังหรอก

“ยายชม เล่ามาสิ พวกฉันอยากรู้ แกกับเขาคนนั้นเรียบร้อยโรงเรียนกันแล้วใช่ไหม” อนุชรบเร้า เห็นท่าทางแปลกๆ ของเพื่อนแล้วสงสัย มันต้องมีอะไรแน่ๆ และอนุชก็อยากจะรู้ด้วย

“คือ...ตอนแรกก็ว่าจะไม่ แต่...” พวงชมพูอึกอัก และนั่นก็ทำให้รัตยากับอนุชถึงกับหันไปสบตากันแล้วยิ้มออกมาทันที

“อ๊าย! นี่แกกับเขา...” อนุชกระทืบเท้าเต้นเร่าๆ ไม่อยากจะเชื่อว่าสาวสวยที่หวงความโสดอย่างพวงชมพูจะใจกล้าทำเรื่องอย่างว่าจริงๆ

“กี่ครั้ง” รัตยาตาโต

“บ้า พวกแกนี่! ฉันเครียดอยู่นะ” 

พวงชมพูบ่นอุบ รู้สึกไม่ดีกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไปเมื่อคืนมาก แต่ก็ไม่ถึงกับเกลียดตัวเอง เพราะลึกๆ ก็ยอมรับว่ามีความสุขกับสิ่งที่เขาคนนั้นมอบให้ เขาทะนุถนอมหล่อน และใจเย็นกับการค่อยๆ สอนประสบการณ์แปลกใหม่ให้หล่อน

“ฉันก็แค่อยากให้แกผ่อนคลาย ก็เลยหาใครสักคนที่จะคอยเอาใจ และช่วยนวดช่วยเอาใจให้หลับสบายเท่านั้น จริงๆ ไม่ได้หวังจะให้แกกับเขาทำเรื่องอย่างว่ากันเลย” รัตยาห่อปาก แทบไม่อยากจะเชื่อเหมือนกัน ว่าพวงชมพูจะทำแบบนั้นจริงๆ

“อ้าว! ก็พวกแกอยากให้เป็นแบบนั้นไม่ใช่หรือ” พวงชมพูตาโต ไม่คิดว่าเพื่อนจะมีเจตนาเพียงเท่านั้น หล่อนก็คิดว่าที่เพื่อนอยากให้หล่อนทดลองทำเรื่องอย่างว่าจริงๆ

“พวกฉันก็ไม่คิดว่าแกจะกล้าทำจริงนี่ แค่แกล้งท้าไปอย่างนั้นเอง” รัตยาบอกเสียงอ่อยๆ

“ตอนแรกฉันก็คิดว่าแค่ให้เขาไปส่ง แล้วก็จบกัน ไปๆ มาๆ ไม่รู้ยังไงเหมือนกัน” พวงชมพูกุมขมับ อยากจะย้อนเวลากลับไปแก้ไข แต่ก็ได้เพียงแค่คิดเท่านั้น

“โอ แกนี่มันร้ายกาจกว่าที่พวกฉันคิดเอาไว้จริงๆ ยายชม ว่าแต่พ่อหนุ่มคนนั้นอะแซ่บใช่ไหม แกถึงอดใจไม่ได้” อนุชหัวเราะคิก ไม่ต่างจากรัตยาที่เอาแต่ส่ายหัวแล้วอมยิ้มกับความหาญกล้าของเพื่อน

“บ้า! ถามอะไรแบบนี้เพราะฉันเมาต่างหาก เลยปล่อยเลยตามเลยไปหมด เฮ้อ!” พวงชมพูถอนหายใจ อายจนไม่รู้จะวางหน้าอย่างไรแล้ว

“อายอะไรล่ะ ของแบบนี้ใครๆ ก็ทำกันทั้งนั้น อย่าคิดมากน่า แกเองก็รับผิดชอบตัวเองได้แล้ว” อนุชผู้เจนโลกตบบ่าให้กำลังใจเพื่อน พร้อมกับหัวเราะขบขันในความไวไฟของพวงชมพู

“พอแล้วยายนุช ไปแซวยายชมอยู่นั่นล่ะ ไหนๆ มันก็ผ่านไปแล้ว คิดว่าเป็นฝันดีก็แล้วกัน” รัตยาหัวเราะเบาๆ เพราะไม่อยากให้เพื่อนเครียดมาก

“อืม...ว่าแต่สุดหล่อคนนั้นอ่อนโยนกับแกใช่ไหมยายชม” อนุชอยากรู้

“ถามอะไรเล่า ยายนุชนี่” คนถูกถามโวยวายทันทีหน้าแดงด้วยความอายไปหมด

“เออ...หน้าแดงแบบนี้แสดงว่าโอเค อย่างนั้นไม่ต้องคิดมากไปหรอกแก คิดเสียว่าเรามีความสุขก็พอแล้ว ฉันรู้ว่าแกเหงา เจอหล่อๆ ล่ำๆ แบบนั้นคงมีหวั่นไหวเป็นธรรมดา ยิ่งเมาๆ เคลิ้มๆ แกคงจับเขากดเองล่ะสิท่า”

“บ้า! ฉันเปล่าทำแบบนั้นนะ” พวงชมพูโวยวาย พร้อมกับรีบทำหน้าเหลอหลาเหมือนถูกจับผิดได้

“พอแล้วๆ เลิกแซวยายชมมันได้แล้วน่ายายนุช เดี๋ยวยายชมก็มุดโต๊ะหนีอายหรอก ว่าแต่อย่าลืมกันนะ ว่าอาทิตย์หน้างานแต่งงานฉัน พวกแกอย่ามัวทำงานเพลินจนลืมวันสำคัญของเพื่อนล่ะ” 

รัตยาย้ำเตือน เพราะเพื่อนทั้งสองคนชอบทำงานจนลืมนัดเป็นประจำ อนุชนั้นเป็นเจ้าของกิจการห้องเสื้อชื่อดัง ซึ่งตัดและออกแบบเองทุกอย่าง ส่วนพวงชมพูเองก็มีธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ของครอบครัว

“ฉันไม่ลืมหรอก ห่วงแต่ยายชมนู่น มันชอบบ้างานอยู่” อนุชรีบออกตัว ก่อนจะโบ้ยไปให้เพื่อนสาวแทน

“ไม่ลืมหรอกน่างานแต่งงานเพื่อนทั้งที มีหรือที่ฉันจะลืม” พวงชมพูทำหน้าจริงจัง หล่อนเคลียร์งานทั้งหมดเอาไว้แล้ว เพื่อไปร่วมแสดงความยินดีกับเพื่อน

“ดีมาก งั้นมื้อนี้ฉันเลี้ยงเอง เอ้า! กินเยอะๆ เลยไม่ต้องเกรงใจนะ” 

รัตยาบอกเพื่อน เมื่ออาหารที่สั่งเริ่มทยอยมาเสิร์ฟทีละอย่าง ก่อนจะพูดคุยกันไปด้วยความสนุกสนาน ซึ่งส่วนมากก็จะเป็นพวงชมพูที่โดนแซวหนักหน่อย เกี่ยวกับเรื่องเมื่อคืนที่หล่อนหิ้วผู้ชายกลับบ้านด้วยอย่างอาจหาญ

**ขอบคุณเมนต์ที่ให้กำลังใจกันนะคะ แวะมาอัปให้อีกตอนจ้า

เร่พิศวาส โอบขวัญ www.mebmarket.com เพราะต้องการเงิน บัวบุษบาจึงขายตัวเอง เพื่อบำเรอความใคร่ ให้กับอิศราผู้ชายที่เห็นผู้หญิงเป็นเพียงของเล่นเท่านั้น แต่บัวบุษบาก็ไม่คิดไม่ฝัน ว่านอกจากจะพลีร่างให้เขาแล้ว เธอยังต้องเสียหัวใจให้เขาอีกด้วย“ถ้าอยากได้เงินนัก ฉันก็จะให้ และจะให้มากกว่านี้ ถ้าเธอยอมอยู่กับฉันบัวบุษบา บอกฉันมาว่าเธอต้องการเท่าไร ฉันจะให้ตามที่เธอต้องการ” “มันจะดูถูกกันมากเกินไปแล้วนะคะ” บัวบุษบาถลึงตา ไม่คิดว่าเขาจะเข้าใจเธอผิดไปแบบนี้ หญิงสาวพยายามผลักไสเขาออกไปด้วยความคับแค้นใจ แต่อิศราก็ไม่ยอมปล่อยเธอง่ายๆ เช่นกัน“ปล่อยฉัน” บัวบุษบาตะคอกใส่เขาเสียงดัง ใบหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธ เมื่อโดนเขาดูถูกซึ่งๆ หน้าแบบนี้“ไม่ปล่อย” อิศราเสียงแข็ง “อย่าคิดว่าเงินของคุณจะซื้อทุกอย่างได้” “แต่ก็ซื้อเธอได้” อิศราย้อนกลับ ทำให้คนใต้ร่างถึงกับเม้มปากเป็นเส้นตรง บ่งบอกความไม่พอใจสุดขีด“ก็ได้แค่ร่างกาย” บัวบุษบาย้อนกลับอย่างไม่กลัวเกรง