ตอนที่ 32 : ของขวัญวันเกิด 2
“ทำไมวันนี้มีขนมเทียนด้วยคะ”
พวงชมพูเอียงคอมองขนมเทียน ที่ถูกแกะออกมาวางในจานกว้างราวสิบกว่าชิ้นด้วยความแปลกใจ ปกติภาณุชอบซื้อผลไม้มากินหลังอาหารมากกว่า น้อยนักที่จะเห็นเขาซื้อขนมไทยมาวางบนโต๊ะอย่างนี้ อีกทั้งวันนี้อาหารก็ดูมากมายกว่าทุกมื้อที่เคยมีมา ซึ่งหล่อนคิดว่ากินสองคนอย่างไรก็ไม่มีทางหมดแน่
“ตอนที่คุณแม่ผมยังอยู่ ท่านมักจะซื้อมาวางที่โต๊ะอาหารในวันนี้ของทุกปีครับ แต่ตอนนี้ท่านไม่อยู่แล้ว ผมก็เลยต้องซื้อมาวางเองแทน”
ภาณุตอบด้วยรอยยิ้มสดใส แม้มารดาจะจากเขาไปหลายปีแล้ว แต่เขาก็ระลึกถึงท่านอยู่เสมอไม่เคยลืมเลือน
“วันนี้...ของทุกปีหรือคะ” พวงชมพูเลิกคิ้ว
“ครับ” ชายหนุ่มพยักหน้า
“เอ๊ะ!หรือว่าวันนี้...” พวงชมพูตาโต เข้าใจในความหมายที่เขาอธิบายทันที
“วันเกิดผมครับ สามสิบหกปีแล้วด้วย แต่ว่าแก่แล้วยังหล่อและดูดีใช่ไหม”
พวงชมพูค้อนให้ เมื่อเขายังมีอารมณ์มาหลงตัวเองให้หล่อนหมั่นไส้ได้อีก
“คุณแก่กว่าฉันห้าปีเอง แน่นอนว่าเราสองคนยังไม่มีใครแก่ ว่าแต่ทำไมไม่บอกก่อนหน้านี้ละคะ จะได้ซื้อเค้กมาเป่ากัน”
หญิงสาวทำหน้าเคร่งเครียดขึ้นมาทันที หากหล่อนรู้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดเขา หล่อนคงทำอะไรให้ได้มากกว่าการนั่งกินข้าวฝีมือเขาแบบนี้แน่
“ไม่เป็นไรครับ ปกติทุกปีก็ไม่เคยฉลองอะไรกับใครอยู่แล้ว ตั้งแต่คุณแม่เสียไปผมกับพ่อก็ไม่ฉลองวันเกิดอีกเลย พอมาไม่นานคุณพ่อก็มาจากไปเพราะโรคประจำตัวอีกคน ผมก็เลยไม่เคยสนใจวันเกิดตัวเองอีกเลย จะมีก็แต่ซื้อขนมเทียนมาวางที่โต๊ะเท่านั้น เพื่อระลึกถึงสิ่งที่คุณแม่เคยทำ”
พวงชมพูฟังเขาเล่าด้วยความโหวงเหวงในใจ หล่อนกับพี่ชายเองก็เสียทั้งบิดาและมารดาไปแล้วเช่นกัน เพราะฉะนั้นหล่อนคิดว่าหล่อนเข้าใจความรู้สึกในตอนนี้ของเขาได้ดีทีเดียว
“แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะคะ” พวงชมพูกล่าวออกมา มองเขาด้วยรอยยิ้มหวานและให้กำลังใจ
“ขอบคุณนะครับ”
ภาณุยิ้มตอบ มองหล่อนด้วยความรู้สึกสุขใจ อย่างน้อยเขาก็มีหล่อนอยู่ด้วยในวันสำคัญ เพียงเท่านี้เขาก็ไม่เหงาเหมือนทุกปีที่ผ่านมาแล้ว
“มากินข้าวกันดีกว่าครับ วันนี้ผมทำเต็มที่เลย ไม่หมดไม่เลิกกินนะครับ”
พวงชมพูหัวเราะร่วน ก่อนจะใช้ช้อนตักกุ้งทอดกระเทียมไปให้เขาที่จาน หล่อนเห็นเขาชอบกินกุ้งมาก ไม่แปลกเลยที่จะมีเมนูกุ้งอยู่บนโต๊ะอาหารบ่อยๆ แต่อะไรก็ไม่สำคัญ เท่ากับไข่ตุ๋นผักที่เขาตั้งใจทำเพื่อเรียกร้องให้หล่อนกลับบ้านมากินข้าวด้วย
“กินเยอะๆ นะคะคุณพ่อบ้านสุดหล่อ”
หล่อนบอกอย่างเอาใจ และนั่นก็ทำให้ภาณุถึงกับยิ้มกว้าง แล้วหันไปตักไข่ตุ๋นมาให้หล่อนที่จานอย่างเอาใจเช่นกัน
“คุณเองก็กินเยอะๆ นะครับ จะได้โตเร็วๆ”
“โตแล้ว”
“โตอีก” ภาณุหัวเราะไปกินไป
“เดี๋ยวอ้วน”
“อ้วนก็แบกไหวน่า”
“ไม่ใช่กระสอบข้าวนะคะที่จะต้องให้แบก”
“กระสอบข้าวที่ไหนเซ็กซี่แบบนี้”ภาณุปากหวาน และนั่นก็ทำให้คนฟังฉีกยิ้มกว้างทีเดียว
“ใช่ไงๆ นี่มันนางงามชัดๆ”
พวงชมพูเถียงไปหัวเราะไป ท่ามกลางมื้อเย็นที่แสนเป็นกันเองและอบอุ่น ภาณุเป็นคนคุยสนุก ไม่ทำให้หล่อนเบื่อเลย เขาคอยเอาอกเอาใจหล่อนด้วยการตักอาหารมาให้ตลอด ทำให้หล่อนรู้สึกดีมากๆ มากจนมองว่าเขาไม่ใช่แค่พ่อบ้าน หากแต่เป็นคนพิเศษ ที่ทำให้หล่อนยิ้มและหัวเราะได้ตลอดเวลาเลย
***พี่ณุขาว่าน้องเป็นกระสอบข้าวเหรอ 5555
***เห็นปกแว๊บๆแล้ว เดี๋ยวเอามาอวดนะ
***ฝากเมนต์ แอดแฟนติดตามกันด้วยนะคะ
***ชื่อตอนของขวัญวันเกิด เพราะฉะนั้นนุ้งชมต้องมีของขวัญพิเศษสุดๆ ให้พี่ณุขาแน่นอนคร้าาา (แซ่บมาขอบอก) อย่าพลาดนะคะ
ปล. ยอดแฟนถึงพันเมื่อไหร่ โอบจะมาเปิดเกมแจกนิยายเรื่องนี้กันนะคะ เปย์นักอ่านกันไปรัวๆ เลยยยยย ยังไงติดตามกันไว้นะคะ
สาธุๆๆ ขอให้ถึง เพี้ยงงงงง
จุ๊บๆๆๆๆ
ไปพูดคุยกันที่เพจได้นะค้าาาา
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

น่ารักไปได้อีกนะคะ
หวานซึ้งจริงๆ
รอเล่มเลยมีความอยากได้แล้ว
มี e book มั้ยค่ะ
ดีต่อใจมากค่าา น่ารักจริงคู่นี้