ชมชื่นรื่นรัก ซีรีส์ชุด รักกลมกล่อม (สนพ. เขียนฝัน)

ตอนที่ 18 : เมียสายรุก 4

“ไม่นะ ห้ามทิ้งฉันเด็ดขาด นี่เป็นคำสั่ง” หล่อนบอกอู้อี้ ยกมือขึ้นกำคอเสื้อเขาเอาไว้แน่นด้วยสายตาเอาเรื่อง

“ก็...ไม่น่ารัก ใครจะอยากอยู่ด้วย” ภาณุรู้ว่าหล่อนเมา แต่ก็ยังอยากแกล้งอยากหยอกเย้าหล่อนเล่น เห็นหล่อนเมาอย่างนี้ เขาก็อดที่จะคิดถึงคืนหวามคืนนั้นไม่ได้

“ฉันมีเงินนะ ฉันจ่ายเพิ่มก็ได้”

“ใครอยากได้เงินคุณกัน” ภาณุหัวเราะ ไล้ปลายนิ้วกับริมฝีปากหล่อนแผ่วเบา เอะอะก็ใช้เงินอย่างเดียวเชียวแม่คุณ แบบนี้มันน่าปอกลอกให้หมดตัวนัก

“แล้วคุณอยากได้อะไรหรือคะ”

เขาอยากได้อะไรอย่างนั้นหรือ อืม...ไม่รู้สิ รู้แค่ว่าริมฝีปากอวบอิ่มตรงหน้านี้ มันกำลังทำให้เขาร้อนรุ่มเหมือนมีไฟสุมอยู่ทั้งตัว

“แล้วคุณมีอะไรนำเสนอ” ชายหนุ่มเลิกคิ้วถาม แทบจะทนไม่ไหวกับความเย้ายวนตรงหน้า

พวงชมพูมองเขาด้วยสายตาอ่อนหวานโดยไม่รู้ตัว กลิ่นตัวของเขาช่างคุ้นเคยจนทำให้คิดถึงวันเก่า วันที่เขากับหล่อนตระกองกอดกัน แล้วเริ่มสัมพันธ์ลึกล้ำที่ทำให้หล่อนลืมทุกอย่างรอบกาย กระโจนเข้าสู่ไฟร้อนแห่งพิศวาสที่ลุกลามไปทั่วร่าง

มือเล็กรั้งคอเสื้อเขาลงมาทันที ก่อนที่ปากอิ่มจะประกบจูบเขาด้วยความขาดสติและความยับยั้งชั่งใจ ภาณุเองก็ไม่คิดว่าหล่อนจะเป็นฝ่ายจู่โจมเขาก่อน จึงไม่ทันได้ปัดป้องหรือตั้งหลักอะไร

ให้ตาย…ผู้หญิงอะไรกันนี่ โคตรโดนใจเขาชะมัด!

ภาณุไม่ห้ามตัวเองแล้ว ในเมื่อหล่อนเป็นฝ่ายเริ่มก่อนแบบนี้ เขาเองก็หมดความอดทนเช่นกัน ความหวานเย้ายวนทำให้เขาแทบบ้าคลั่ง ประกบจูบหล่อนด้วยความเร่าร้อนและโหยหาในรสสัมผัสที่ตราตรึงเขาตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน

“คุณณุ” พวงชมพูหายใจหอบๆ เมื่อเขาถอนจูบออกไป

“คุณเริ่มก่อน”

ชายหนุ่มเสียงสั่น ขนทั้งกายลุกซู่ อยากบดขยี้ปากอิ่มให้สาสมกับความอัดอั้นที่เขากักเก็บเอาไว้มานาน

 ใช่แล้ว...เขาต้องการหล่อน ต้องการอีก และต้องการอีกหลายๆ ครั้ง แต่หล่อนไม่เรียกใช้บริการเขาเลย แล้วเขาจะมีสิทธิ์ทำอะไรได้

“คุณจูบฉัน”

ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอ มองคนเจ้าเล่ห์ที่ช่างกล้าโยนความความผิดให้เขาซึ่งๆ หน้า ทั้งที่หล่อนเป็นคนเริ่มก่อนเองทุกอย่าง มาถึงตอนนี้ กลายเป็นเขาจูบหล่อนอย่างนั้นหรือ ยายผู้หญิงติงต๊อง หล่อนนั่นแหละที่ทำมิดีมิร้ายเขาก่อน เขาก็ต้องตามน้ำสิ

“ใช่ ผมจูบคุณ และเราก็จูบกัน” 

ภาณุขบปลายจมูกหล่อนด้วยความมันเขี้ยว ไม่ไหวแล้ว เขาจะทนไม่ไหวแล้วนะ แค่จูบมันไม่พอหรอก เขาต้องการมากกว่านั้น

“ฉันต้องจ่ายเท่าไร”

หล่อนถามเสียงสั่น ยกฝ่ามือลูบแก้มสากนั้นด้วยความเผลอไผลไม่รู้ตัว หารู้ไม่ว่ากำลังทำให้อีกฝ่ายตื่นเพริดไปหมด

“ดูท่าจะต้องจ่ายเยอะ”

ภาณุบอกขำๆ ฝ่ามือหนาเลื่อนลงไปกอบกุมอกนุ่มแล้วบีบเคล้นแผ่วเบา ส่งผลให้เจ้าของร่างถึงกับสะดุ้งเฮือก ครางเสียงแผ่วออกมาด้วยความหวามไหวในอก

“แพง...งั้นก็ไม่ซื้อ”

“เอ้า!” ภาณุยิ้มขัน

“ไม่ซื้อแล้ว” คนเมาบอกอย่างหงุดหงิด

“ไม่ซื้อก็ให้ฟรี”

“ไม่เอา ไม่ชอบของฟรี” 

หล่อนหัวเราะเบาๆ เป็นเพราะความเมา บวกกับความปรารถนาบางอย่างที่ซุกซ่อนอยู่ ทำให้หล่อนอยากให้เขากอดเอาไว้แบบนี้นานๆ ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน หล่อนเองก็ไม่เข้าใจ

“คุณเมามากแล้ว” 

ชายหนุ่มรู้ดี จริงๆ เขาไม่น่าแตะต้องหล่อนแบบนี้ พวงชมพูเมา เพราะฉะนั้นหล่อนไม่รู้ตัวหรอก ว่าตัวเองทำอะไรลงไป

“ไม่นะ ไม่เมา”

หล่อนเถียงทันควัน ยกวงแขนขึ้นโอบรอบคอเขา แล้วยื่นใบหน้าขึ้นมาคลอเคลียกับแก้มสากของเขาอย่างอาจหาญ ซึ่งภาณุนั้นได้แต่กัดฟันข่มความทรมานที่กำลังเล่นงานเขาจนเจ็บปวดไปหมดแล้ว

“คุณณุขา ไม่ชอบคนเมาหรือคะ อือ...คนเมาไม่น่ารักตรงไหนกัน” หล่อนตั้งคำถามเหมือนกำลังน้อยใจเขาอย่างเต็มที่

“ไม่น่ารักก็ตรงที่...เมาแล้วหื่นนี่แหละ ยายผู้หญิงบ้าเอ๊ย! รู้ไหมว่าผมจะทนไม่ไหวแล้วนะ”

เขาบอกออกมาด้วยความทรมาน พยายามนับหนึ่งถึงร้อย แล้วสั่งตัวเองให้ถอยออกไปจากตัวหล่อนให้เร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นมันจะเกิดเรื่องยุ่งแน่

“คุณณุ”

“อย่าเรียกสิโธ่” คนกำลังหักห้ามใจบ่นอุบ ก่อนจะอุทานเสียงดังลั่น เมื่อเจ้าหล่อนเป็นฝ่ายพลิกตัวขึ้นไปนอนคร่อมเขาแทน

“คุณชม อย่า...” ภาณุครางกระหึ่ม เมื่ออีกฝ่ายรั้งชุดสวยของตัวเองออกไปทางศีรษะ แล้วหลังจากนั้นก็เหวี่ยงลงข้างเตียงอย่างไม่ไยดี

“ยอมเสียดีๆ นะคุณพ่อบ้าน แล้วฉันจะจ่ายงามๆ” 

พวงชมพูหัวเราะคิก เห็นเขาทำหน้าตกใจแล้วก็รู้สึกขบขัน วันนี้หล่อนจะลองปล้ำผู้ชายดูสักวัน ดูสิว่าจะตื่นเต้นเหมือนอย่างที่อนุชเคยเล่าให้ฟังไหม

“บ้าไปแล้ว คุณทำอะไรเนี่ย” 

ภาณุหายใจติดขัด อกอิ่มที่อยู่ภายใต้บราสีขาวสะอาดตา มันทำให้เขาหูอื้อตาลายไปหมด สัดส่วนทุกอย่างบนร่างต่างพร้อมใจกันตื่นตัวขึ้นมาทันที โดยเฉพาะกึ่งกลางกาย ที่มันเคร่งเครียดจนเขาปวดหนึบทรมาน

หญิงสาวโน้มใบหน้าลงมาหาเขาใกล้ๆ สองมือพยายามแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาออกไปให้พ้นทางโดยเร็วที่สุด ก่อนจะทาบฝ่ามือทั้งสองข้างลงบนแผงอกล่ำๆ ที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแข็งแรง บวกกับไรขนจางๆ ที่ทำให้หล่อนลูบไล้ได้อย่างเพลิดเพลิน

“ไหนบอกมาสิคะ ว่าฉันไม่น่ารักตรงไหน” 

หล่อนถามเขาตาพราว กลายเป็นเชิญชวนคนกำลังคลั่งโดยไม่รู้ตัว

“ตรงที่ยังไม่ถอดชั้นในสักทีไงทูนหัว”

ภาณุพึมพำ ตกอยู่ในห้วงของมนตร์สะกดแสนหวาน ที่กำลังครอบงำสติของเขาให้หลุดวงโคจรของการรู้ผิดชอบชั่วดีไปแล้ว

พวงชมพูส่งเสียงหัวเราะชอบใจ แววตาที่เต็มไปด้วยเปลวไฟร้อนแรงของเขา มันทำให้หล่อนสั่นสะท้านไปทั้งกาย รู้สึกภูมิใจในตัวเอง ที่ทำให้เขาครวญครางอยู่ใต้ร่างได้แบบนี้

“ถอดเองได้ไหมคะ มือสั่นไปหมดเลย ทำอะไรไม่ถูกแล้ว”

“พวงชมพู คุณมันผู้หญิงร้ายกาจ” 

ภาณุคำราม ก่อนจะพลิกตัวหล่อนให้กลับไปนอนด้านล่างตามเดิม ก่อนจะปิดปากช่างยั่วของหล่อนด้วยปากของเขา ดูดดื่มความหวานปานน้ำผึ้งของหล่อนโดยไม่คิดจะหักห้ามใจอีกแล้ว

พวงชมพูครางอู้ในลำคอ ส่งปลายลิ้นตอบรับสัมผัสร้อนระอุและหิวกระหายของเขาอย่างเต็มอกเต็มใจ นาทีนี้หล่อนเองก็ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร รู้เพียงแค่ว่าหล่อนตื่นเต้นและไม่รังเกียจสัมผัสจากผู้ชายคนนี้เลย

“คุณณุ” 

หญิงสาวสะดุ้งเฮือก เมื่อภาณุกระชากชั้นในตัวสวยของหล่อนออกไปด้วยความใจร้อน ก่อนที่ความอ่อนนุ่มจะถูกเขาครอบครองด้วยปากและปลายลิ้นจนหัวหมุนไปหมด ลืมทุกอย่างรอบกายหมดสิ้น ทำได้แค่บิดส่ายร่างไปมาด้วยความหวามไหวและสั่นสะท้านรุนแรง

***นุ้งชม หนูแมนมากลูกกกกกกกก 555

***ยอมดีๆค่ะพี่ณุขา อิอิ

#ใต้การเมาแล้วขืนใจหลัว

#ปล้ำเลยลูกปล้ำเลย ผู้หญิงอย่างเราก็รุกได้ อย่าไปย้อมมมม

***พี่ณุจะเสร็จนุ้งชมม่ะ

        เมนต์มาาา

1. โดนเมียกินเรียบร้อย

2. ขัดขืนสำเร็จ

3. ก็ไม่รู้สินะ คริคริ

สวัสดีปีใหม่ ขอให้นักอ่านที่รักทุกท่านมีความสุข ความเจริญ สุขภาพแข็งแรง หล่อสวยและรวยมากๆ นะคะ โชคดีตลอดปี 2562 ค่ะ

ขอบคุณที่อยู่ข้างกัน จุ๊บๆ

ปล.1 อีบุ๊คออกหลังเล่มนิดหน่อยนะคะ

ปล.2 ต้นฉบับยังไม่จบเด้อ

ปล.3 ถ้าไม่ผิดคาดอะไร พี่ณุขาส่งที่เดียวกับพี่ครามนะคะ และถ้าผ่าน ก็รออุดหนุนเล่มไปกอดปีหน้าได้เลยจ้า